FLUENT ENGLISH: Understand & Use Contractions like a Native Speaker

Where'd you go?

کجا رفتی؟

What are you doing?

چیکار میکنی؟ آیا در

Do you have problems understanding people's questions in English?

درک سوالات افراد به زبان انگلیسی مشکل دارید؟

I do.

من انجام می دهم.

And the reason is because we just kind of squish all the words together.

و دلیل آن این است که ما فقط به نوعی همه کلمات را با هم له می کنیم،

We omit or don't say words when we ask questions, and it can be very confusing.

وقتی سؤال می کنیم کلماتی را حذف می کنیم یا نمی گوییم، و این می تواند بسیار گیج کننده باشد.

I've narrowed it down to one super amazing example that I ran into.

من آن را به یک مثال فوق العاده شگفت انگیز

که در آخر هفته با آن برخورد کردم - داشتم می دویدم - خلاصه کردم

I was running over the weekend.

My friend said, "Ronnie, why'd you buy that?"

.

دوستم گفت: "رونی، چرا آن را خریدی؟"

And I thought, "Oh, because I wanted to."

و من فکر کردم: "اوه، چون می خواستم."

And I thought, "Why'd?

و من فکر کردم، "چرا؟

Oh, why'd? Homophone.

آه، چرا هموفون، چرا کردی؟"

Why did you?"

So, in normal conversation, no one's going to say to you, "Excuse me, Ronnie, why did

بنابراین، در مکالمه عادی، هیچ کس به شما نمی گوید: "ببخشید، رونی، چرا

you buy that?"

آن را خریدی؟"

We would say, "Why'd?

ما می گفتیم "why'd"، "why'd ya"، " شما" را به "ya" تغییر می دهیم، "چرا آن را خریدی؟"

Why'd ya?"

We'd change "you" to "ya".

"Why'd ya buy that?"

It works with our WH questions, which are who, what, when, where, why, and how.

با سؤالات WH ما کار می کند، که عبارتند از: "چه کسی"، "چه چیزی"، "چه زمانی"، "کجا"، "چرا"، و

"چگونه"، "چگونه"، "چگونه"، "چگونه" بله".

How'd ya?

How'd ya?

How'd ya?

So, this is only for speaking.

بنابراین، این فقط برای صحبت است.

So, when you're writing beautiful tests or when you're doing things in your classroom,

بنابراین، زمانی که در حال نوشتن تست های زیبا هستید یا زمانی که در حال انجام کارهایی در کلاس خود هستید،

you have to know that this is grammatically wrong.

باید بدانید که این از نظر گرامری اشتباه است. در

You actually have to write the whole sentence.

واقع باید کل جمله را بنویسید.

So, this lesson is called Apostrophe D.

بنابراین، این درس "Apostrophe D" نام دارد.

This is an apostrophe.

این یک آپستروف است.

It's a little squiggle at the top.

در بالا کمی خمیده است.

If you want to call it a different name, that's fine.

اگر می خواهید آن را با نام دیگری صدا کنید، خوب است.

You can call it, like, a dancing worm in the sky, D, that's fine.

شما می توانید آن را یک کرم رقصنده در آسمان بنامید، خیلی خوب است.

But in proper English grammar, it's called Apostrophe D.

اما در گرامر مناسب انگلیسی به آن «آپوستروف D» می گویند.

معمولاً آپاستروف ها می گویند، مانند: "هی،

Usually, apostrophes are saying, like, "Hey, we

ما برخی از کلمات را اینجا برداشتیم تا کار را

took some words out here just to make it difficult."

And if they're grammatically correct, like these ones, they're called contractions.

دشوار کنیم" و اگر از نظر دستوری درست باشند،

مانند این ها، به آنها "انقباض" می گویند.

But this is actually not a contraction; this is

اما این در واقع یک انقباض نیست، این

just how we confuse you when we speak English.

همان چیزی است که وقتی انگلیسی صحبت می کنیم شما را گیج می کنیم.

So, let's get to it.

پس بیایید به آن برسیم.

"Why'd".

"Why'd"، این است...

It's...

As I said, it's a homophone for something that is not thin; it's wide.

همانطور که گفتم، برای چیزی است که نازک نیست، "عریض" است.

So, I would say, "Why'd ya?"

بنابراین می‌گفتم، "Why'dja"، "Why you"، "why'dja"،

"Why did you?"

"Why'd ya?"

"Why'd you buy that?"

"Why'dja آن را خرید؟"، "How'd"، "How'dja این کار را کرد؟"

"How'd".

"How'd you do that?"

We don't say, "How did you do that?"

ما نمی گوییم، "چطور این کار را کردی؟"، می گوییم،

We say, "How'd ya?"

"How did ya?"

"How'dja"، "How'dja"، "How'dja این کار را انجام داد؟"، "When'd"،

"How did you do that?"

"When'd".

"When'd you want to go?"

"When'dja" رفتن؟»، «کی می خواستی بری؟»، «کی رفتی»، «کی رفت».

"When did you want to go?"

"When did", "when did".

We don't say, "When did", we say, "When'd".

ما نمی گوییم "چه زمانی آمد"، می گوییم "چه زمانی"، "چه زمانی اینجا آمد؟"، "کی رفت؟"

"When'd ya come here?"

"When'd ya leave?"

And the D is so fast that you might not even

و "D" آنقدر سریع است که شما حتی ممکن است متوجه نشوید که مردم آن را می گویند، و

realize that people are saying it, and they

say, "When'd go?"

آنها می گویند: "کی برم؟"، "هه؟

"Huh?

What language are you guys speaking?"

بچه ها به چه زبانی صحبت می کنید؟

That's not in my grammar book.

این در کتاب دستور زبان من نیست."

So, "Who'd", "Who'd you go with?"

بنابراین، "با چه کسی رفت؟"، "با چه کسی رفتی؟"، "اوه اوه"، "با چه کسی رفتی؟"

"Who did you go with?"

"Uh-uh.

Who'd you go with?"

"Oh, I went with my friend."

"اوه من با دوستم رفتم."

Be careful.

مراقب باشید. آن را

Practice it, practice it, practice it, and then you can try and say it.

تمرین کنید، تمرین کنید، تمرین کنید، و سپس می توانید سعی کنید و آن را بگویید.

But remember, with these things, it's more of

اما به خاطر داشته باشید که با این چیزها، اگر یک مبتدی هستید، بیشتر

your listening and understanding fast English

گوش دادن و درک سریع انگلیسی شماست

than you actually producing it at the moment if you're a beginner.

تا اینکه در حال حاضر آن را تولید کنید .

If you're more of an advanced speaker, let her rip.

اگر شما یک بلندگوی پیشرفته تر هستید، اجازه دهید او ریپ کند.

Try these.

اینها را امتحان کنید

"What did", "What did", "What did", "What did you do?"

"چه کردی"، "چه کردی"، "چیکار کردی"، "چیکار کردی ؟"، "دیروز چیکار کردی؟"،

"What did you do yesterday?"

"What did you do?"

"چیکار کردی؟"، "اوهوم"، "چیکار کردی" "دیروز چه کار کردی؟"

"Uh-uh.

What did", "What did you do yesterday?"

And the last one, "Where'd", "Where'd you go?"

و آخرین مورد، "کجا"، "کجا رفت؟"، "کجا"، "

"What?

چی؟"، "کجا رفتی؟"، "کجا رفتی؟"،

Where'd you go?"

"Where did you go?"

"Where'd you go?"

"کجا رفتی؟" برو؟"

So, let's try again.

بنابراین، بیایید دوباره تلاش کنیم.

"How'd", "Why'd", "When'd", "Who'd", "Who'd",

"چطور"، "چرا"، "وقتی"، "چه کسی"، "چه کسی"، "

"Who'd", "What'd", that one's hard, "What'd",

چه کسی"، "چی"، آن یکی سخت است، "چی "،

"What did you say?"

"چی گفتی؟"، گفتم "چی" و "کجا"، "کجا".

I said "What'd", and "Where'd", "Where'd".

So, you can practice these.

بنابراین، شما می توانید اینها را تمرین کنید، اما مهمتر از آن، گوش دادن به زمانی که مردم صحبت می کنند.

But more importantly, listen when people speak.

Watch these amazing things called television and streaming services.

این چیزهای شگفت انگیز به نام

سرویس های تلویزیونی و پخش جریانی را تماشا کنید، هر چیزی که

Anything you watch on whatever social media you're banging at the time.

در هر رسانه اجتماعی که در آن زمان به آن ضربه می زنید تماشا کنید.

Listen to when native people speak, and you're

وقتی مردم بومی صحبت می کنند، گوش کن، و تو

going to hear this and go, "Oh my god, Ronnie's

این را می شنوی، و می خواهی گفت،

"اوه خدای من، رونی درست است، آنها نگفتند "کرد"، گفتند "دح".

right.

They didn't say 'did', they said 'duh'."

Check that out.

Now, the other one, as I said before, it's more grammar-based, I know.

آن را بررسی کنید.

حالا اون یکی همونطور که قبلا گفتم بیشتر مبتنی بر دستور زبانه، میدونم، ولی ممکنه

But it can be confusing, because we had...

گیج کننده باشه، چون داشتیم... "

We have "I'd", "They'd", "You'd", "She'd", "He'd", and "We'd".

Id"، "They'd"، "You'd" داریم. "، "She'd"، "He'd"، و "We'd".

Oh, "We'd", hello.

اوه، "ما"، سلام، اما این به معنای "انجام داد" در این شرایط نیست.

But this doesn't mean "did" in this situation.

When we put it with a subject, it can be one of two options.

وقتی آن را با موضوع قرار می دهیم، می تواند یکی از دو گزینه باشد.

It can either be "would" or "had".

می‌تواند «دار» یا «داشت» باشد، و چگونه باید بدانید کدام یک؟

And how are you supposed to know which one?

Well, I'll tell you.

خوب، من به شما می گویم، به همین دلیل است که من اینجا هستم، رونی، چیزهایی را به شما آموزش می دهم.

That's why I'm here.

Ronnie, teaching you some stuff.

So, if we're going to use the verb "would", "I'd", we're always going to follow it with

بنابراین، اگر قرار باشد از فعل "would"، "I'd" استفاده کنیم، همیشه آن را با

a base verb.

یک فعل پایه دنبال می کنیم، خوب است؟

Okay?

And there's two major ways that we use it.

و دو راه عمده برای استفاده از آن وجود دارد.

One, everyone's favourite, conditionals.

یکی، مورد علاقه همه، مشروط.

When we use conditionals, we might have a

وقتی از شرطی‌ها استفاده می‌کنیم، ممکن است

phrase at the beginning, and in this instance,

در ابتدا یک عبارت داشته باشیم، و در این مثال،

this "would" here is "I would", but we don't say that.

این "wild" در اینجا "I would" است، اما ما آن را نمی‌گوییم.

We don't say, "If I had a car, I would drive to school."

ما نمی گوییم "اگر ماشین داشتم به مدرسه می رفتم."

We say, "If I had a car, I'd drive to school."

می گوییم "اگر ماشین داشتم ، می رفتم مدرسه."

And this is grammatically correct.

و این از نظر گرامری صحیح است.

Yes.

بله.

So, oh, it's so much easier now.

بنابراین، اوه، اکنون خیلی راحت تر است.

So, when you're using conditionals, you can definitely use this shortcut and put "I'd".

بنابراین، هنگامی که از شرطی ها استفاده می کنید، قطعاً می توانید از این میانبر استفاده کنید و "Id" را قرار دهید،

But don't forget the "d", because sometimes students write it, and they say, "If I had

اما "d" را فراموش نکنید زیرا گاهی اوقات دانش آموزان آن را می نویسند و می گویند "اگر

a car, I'd drive to school."

ماشین داشتم، من" به سمت مدرسه رانندگی کنید."

I'm like, "God, no, you forgot the 'd'!"

من می گویم "خدایا، نه، " د" را فراموش کردی!"

Don't forget the "d".

"d" را فراموش نکنید، این یک بخش کامل از آن است.

It's a whole part of it.

We also use this for preferences.

ما همچنین از این برای ترجیحات استفاده می کنیم.

So, "I'd like a pizza."

بنابراین، "من یک پیتزا می خواهم."

"I'd rather have", so we don't say, "I would rather have."

«ترجیح می‌دهم»، بنابراین نمی‌گوییم « ترجیح می‌دهم داشته باشم»، بلکه می‌گوییم «ترجیح می‌دهم داشته باشم».

We say, "I'd rather have."

So, again, this is making your English sound faster.

بنابراین، دوباره، این باعث می‌شود صدای انگلیسی شما سریع‌تر شود.

You get more fluency, you sound more natural.

شما روان تر می شوید، طبیعی تر به نظر می رسید. استفاده از آن موقعیت

It's a wonderful situation for you to use.

فوق العاده ای است .

So, practice this.

پس این را تمرین کنید.

"I'd", "you'd", "he'd", "she'd", "we'd".

"من"، "تو"، "او"، "او"، "ما" می کنیم.

I know you like that, "we'd".

من می دانم که شما آن را دوست دارید، "ما"

How do we know if "would" is the "d"?

چگونه بفهمیم که "d" است؟

اگر...

Let's try again.

بیایید دوباره تلاش کنیم.

How do you know if the "d" is "would" or "had"?

از کجا می‌دانید که «د» «د» است یا «داشت»؟

I told you with "would", we use the present tense of the verb or the base verb, but if

من به شما گفتم که با "would" از زمان حال فعل یا فعل پایه استفاده می کنیم، اما اگر

we're going to use "had", it's going to be the past participle.

قرار است از "had" استفاده کنیم، فعل ماضی خواهد بود.

PP in my brain means past participle, okay?

"PP" در مغز من به معنای ماضی است. باشه

Oh, I have to go pee-pee.

؟

"اوه، من باید برم پی پی. باشه

Okay?

So, what grammar do we use this in?

؟

بنابراین، ما از این در چه دستور زبانی استفاده می کنیم؟

Everyone's favorite, the past perfect.

مورد علاقه همه، گذشته کامل.

Example, "I'd eaten an apple."

به عنوان مثال، "من یک سیب خورده بودم."

So, this is, we can't say, "I would eaten an apple."

بنابراین این است...

ما نمی توانیم بگوییم "من یک سیب می خوردم"، نه، این فقط اشتباه است زیرا فعل در اینجا

No, that's just wrong because the verb here is in the past participle.

در فعل ماضی است.

So, this has to be, "I had eaten."

بنابراین این باید "من خورده بودم" باشد.

So, the number one easy way to identify if

بنابراین، شماره یک راه آسان برای تشخیص اینکه آیا

it's going to be "would" or "had" is to look

قرار است "باید" یا "داشت" این است که

at the verb.

If it's a base verb, we know it's "would".

به فعل نگاه کنید.

اگر یک فعل پایه باشد، می دانیم که "wild" است.

If it's the past participle, we know that it's going to be "had".

اگر فعل ماضی باشد، می دانیم که «داشت» می شود. آیا

Can you think of a past participle verb?

می توانید به فعل ماضی فکر کنید؟ باشه

Okay.

؟

"Eaten", yeah.

"خورده"، آره

"Went", "gone".

"رفت"، "رفت".

Good.

So, "I had gone to the store, then I came back."

خوب

بنابراین، "من به فروشگاه رفته بودم ، سپس برگشتم."

"I'd gone to the store, then I came back."

"به فروشگاه رفته بودم، بعد برگشتم."

So, be very careful with your verb choice, and you're going to get this all the time

بنابراین در انتخاب فعل خود بسیار مراقب باشید، و این را همیشه

in your grammar class or in your grammar tests.

در کلاس گرامر خود خواهید داشت.

آه، من تست های گرامر انجام می دهم.

"Would" with the base verb, and "had", past perfect, with the past participle.

"Would" با فعل پایه و "had"، گذشته کامل، با فعل ماضی.

"They'd", "you'd", "she'd", "he'd", "we'd".

"آنها"، "شما"، "او"، "او"، "ما" می کردیم.

Practice this, ace your grammar tests, keep on following this wonderful YouTube channel

این را تمرین کنید، تست های گرامر خود را انجام دهید، برای اطلاعات بیشتر این کانال فوق العاده YouTube را دنبال کنید

for more information, and good luck with everything.

و در همه چیز موفق باشید.

How'd you do that?

چطور این کار را کردی؟

I don't know.

من نمی دانم.