FLUENT ENGLISH: Understand & Use Contractions like a Native Speaker

Where'd you go?

Gdzie poszedłeś?

What are you doing?

Co robisz? Czy

Do you have problems understanding people's questions in English?

masz problemy ze zrozumieniem pytań ludzi w języku angielskim?

I do.

Ja robię.

And the reason is because we just kind of squish all the words together.

Powodem jest to, że po prostu zgniatamy wszystkie słowa razem, pomijamy słowa lub w ogóle

We omit or don't say words when we ask questions, and it can be very confusing.

ich nie wypowiadamy, gdy zadajemy pytania, co może być bardzo mylące.

I've narrowed it down to one super amazing example that I ran into.

Zawęziłem to do jednego niesamowitego

przykładu, na który wpadłem – biegając – w

I was running over the weekend.

My friend said, "Ronnie, why'd you buy that?"

weekend.

Mój przyjaciel powiedział: „Ronnie, dlaczego to kupiłeś?”

And I thought, "Oh, because I wanted to."

I pomyślałem: „Och, bo chciałem”.

And I thought, "Why'd?

I pomyślałem: „Dlaczego?

Oh, why'd? Homophone.

Och, dlaczego, homofonie, dlaczego to zrobiłeś?”

Why did you?"

So, in normal conversation, no one's going to say to you, "Excuse me, Ronnie, why did

Zatem podczas normalnej rozmowy nikt nie powie ci: „Przepraszam, Ronnie, dlaczego to

you buy that?"

kupiłeś?”

We would say, "Why'd?

Mówiliśmy „dlaczego”, „dlaczego?”, zmienialiśmy „ty” na „tak”, „dlaczego to kupiłeś?”

Why'd ya?"

We'd change "you" to "ya".

"Why'd ya buy that?"

It works with our WH questions, which are who, what, when, where, why, and how.

Działa z naszymi pytaniami WH, takimi jak „kto”, „co”, „kiedy”, „gdzie”, „dlaczego” i

„jak”, „jak się masz”, „jak się masz”, „jak” tak”.

How'd ya?

How'd ya?

How'd ya?

So, this is only for speaking.

Więc to tylko do mówienia.

So, when you're writing beautiful tests or when you're doing things in your classroom,

Tak więc, kiedy piszesz piękne testy lub robisz coś na lekcji,

you have to know that this is grammatically wrong.

musisz wiedzieć, że jest to błędne gramatycznie.

You actually have to write the whole sentence.

Właściwie musisz napisać całe zdanie.

So, this lesson is called Apostrophe D.

Zatem ta lekcja nazywa się „Apostrof D”.

This is an apostrophe.

To jest apostrof.

It's a little squiggle at the top.

Na górze jest mały zawijas.

If you want to call it a different name, that's fine.

Jeśli chcesz nazwać to inaczej, w porządku.

You can call it, like, a dancing worm in the sky, D, that's fine.

Można to nazwać tańczącym robakiem na niebie, D, w porządku.

But in proper English grammar, it's called Apostrophe D.

Ale we właściwej gramatyce angielskiej nazywa się to „apostrofem D”.

Zwykle apostrofy mówią w stylu: „Hej,

Usually, apostrophes are saying, like, "Hey, we

usunęliśmy tu kilka słów, żeby to

took some words out here just to make it difficult."

And if they're grammatically correct, like these ones, they're called contractions.

utrudnić”, a jeśli są poprawne gramatycznie,

jak te, nazywa się je „skurczami”.

But this is actually not a contraction; this is

Ale w rzeczywistości nie jest to skrócenie, po prostu w ten sposób wprowadzamy w

just how we confuse you when we speak English.

błąd, gdy mówimy po angielsku.

So, let's get to it.

Przejdźmy więc do tego.

"Why'd".

„Dlaczego”, to…

It's...

As I said, it's a homophone for something that is not thin; it's wide.

Jak mówiłem, to homofon do czegoś, co nie jest cienkie, jest „szerokie”.

So, I would say, "Why'd ya?"

Mówiłem więc: „Dlaczego”, „Dlaczego to zrobiłeś”, „dlaczego dja”,

"Why did you?"

"Why'd ya?"

"Why'd you buy that?"

„Dlaczego to kupiłeś?”, „Jak”, „Jak to zrobiłeś?”

"How'd".

"How'd you do that?"

We don't say, "How did you do that?"

Nie mówimy: „Jak to zrobiłeś?”, mówimy:

We say, "How'd ya?"

"How did ya?"

„How'dja”, „How'dja”, „How'dja to zrobić?”, „When'd”,

"How did you do that?"

"When'd".

"When'd you want to go?"

„When'dja want” jechać?”, „Kiedy chciałeś jechać?”, „Kiedy to zrobiłeś”, „Kiedy to zrobiłeś”.

"When did you want to go?"

"When did", "when did".

We don't say, "When did", we say, "When'd".

Nie mówimy: „Kiedy to zrobiłeś”, mówimy: „Kiedy”, „Kiedy tu przyszedłeś?”, „Kiedy wyszedłeś?”

"When'd ya come here?"

"When'd ya leave?"

And the D is so fast that you might not even

A „D” jest tak szybkie, że możesz nawet nie zauważyć, że ludzie to mówią, i

realize that people are saying it, and they

say, "When'd go?"

pytają: „Kiedy?”, „Hę?

"Huh?

What language are you guys speaking?"

Jakim językiem mówicie?

That's not in my grammar book.

Tego nie ma w moim podręczniku do gramatyki”.

So, "Who'd", "Who'd you go with?"

Zatem „Kto”, „Z kim poszedłeś?”, „Z kim poszedłeś?”, „Uh-uh”, „Z kim chcesz iść?”

"Who did you go with?"

"Uh-uh.

Who'd you go with?"

"Oh, I went with my friend."

„Och, poszedłem z przyjacielem”.

Be careful.

Bądź ostrożny.

Practice it, practice it, practice it, and then you can try and say it.

Ćwicz to, ćwicz, ćwicz, a potem możesz spróbować to powiedzieć.

But remember, with these things, it's more of

Pamiętaj jednak, że w przypadku tych rzeczy chodzi bardziej o

your listening and understanding fast English

słuchanie i rozumienie szybkiego języka angielskiego

than you actually producing it at the moment if you're a beginner.

niż o jego faktyczne tworzenie w tej chwili, jeśli jesteś początkujący.

If you're more of an advanced speaker, let her rip.

Jeśli jesteś bardziej zaawansowanym mówcą, pozwól jej zgrywać.

Try these.

Wypróbuj te.

"What did", "What did", "What did", "What did you do?"

„Co zrobiłeś”, „Co zrobiłeś”, „Co zrobiłeś”, „Co zrobiłeś ?”, „Co zrobiłeś wczoraj?”,

"What did you do yesterday?"

"What did you do?"

„Co zrobiłeś?”, „Uhm”, „Co zrobiłeś” , „Co robiłeś wczoraj?”

"Uh-uh.

What did", "What did you do yesterday?"

And the last one, "Where'd", "Where'd you go?"

I ostatnie: „Gdzie”, „Gdzie poszedłeś?”, „Gdzie”,

"What?

„Co?”, „Gdzie poszedłeś?”, „Gdzie poszedłeś?”,

Where'd you go?"

"Where did you go?"

"Where'd you go?"

„Gdzie poszedłeś?” Iść?"

So, let's try again.

Spróbujmy więc jeszcze raz.

"How'd", "Why'd", "When'd", "Who'd", "Who'd",

„Jak”, „Dlaczego”, „Kiedy”, „Kto”, „

"Who'd", "What'd", that one's hard, "What'd",

Kto”, „Kto by”, „Co by zrobił”, to jest trudne, „Co by było ”,

"What did you say?"

„Co powiedziałeś?”, Powiedziałem „Co” i „Gdzie”, „Gdzie”.

I said "What'd", and "Where'd", "Where'd".

So, you can practice these.

Możesz więc je ćwiczyć, ale co ważniejsze, słuchaj, kiedy ludzie mówią.

But more importantly, listen when people speak.

Watch these amazing things called television and streaming services.

Oglądaj te niesamowite rzeczy, zwane

usługami telewizyjnymi i streamingowymi, wszystko, co oglądasz w

Anything you watch on whatever social media you're banging at the time.

mediach społecznościowych, w których się akurat znajdujesz .

Listen to when native people speak, and you're

Posłuchaj, jak mówią tubylcy, a

going to hear this and go, "Oh my god, Ronnie's

usłyszysz to i powiesz:

„O mój Boże, Ronnie ma rację, nie powiedzieli „tak”, tylko „duh”.

right.

They didn't say 'did', they said 'duh'."

Check that out.

Now, the other one, as I said before, it's more grammar-based, I know.

Sprawdź to.

Teraz, jak powiedziałem wcześniej, jest bardziej oparte na gramatyce, wiem, ale może być

But it can be confusing, because we had...

mylące, ponieważ mieliśmy…

We have "I'd", "They'd", "You'd", "She'd", "He'd", and "We'd".

Mamy „ja”, „oni”, „ty” „, „Ona”, „On” i „My”.

Oh, "We'd", hello.

Och, „zrobilibyśmy”, cześć, ale to nie znaczy, że „zrobiliśmy” w tej sytuacji.

But this doesn't mean "did" in this situation.

When we put it with a subject, it can be one of two options.

Gdy umieścimy to razem z tematem, może to być jedna z dwóch opcji.

It can either be "would" or "had".

Może to być „byłoby” lub „miał”, a skąd masz wiedzieć, które?

And how are you supposed to know which one?

Well, I'll tell you.

Cóż, powiem ci, dlatego tu jestem, Ronnie, i uczę cię pewnych rzeczy.

That's why I'm here.

Ronnie, teaching you some stuff.

So, if we're going to use the verb "would", "I'd", we're always going to follow it with

Zatem jeśli mamy użyć czasownika „would”, „ja”, zawsze będziemy po nim dodawać

a base verb.

czasownik podstawowy, ok?

Okay?

And there's two major ways that we use it.

Używamy go na dwa główne sposoby.

One, everyone's favourite, conditionals.

Jeden, ulubiony przez wszystkich, tryb warunkowy.

When we use conditionals, we might have a

Kiedy używamy warunków warunkowych, możemy mieć

phrase at the beginning, and in this instance,

na początku wyrażenie i w tym przypadku

this "would" here is "I would", but we don't say that.

to „by” oznacza „ja ”, ale tak nie mówimy.

We don't say, "If I had a car, I would drive to school."

Nie mówimy: „Gdybym miał samochód, jeździłbym do szkoły”.

We say, "If I had a car, I'd drive to school."

Mówimy: „Gdybym miał samochód, jeździłbym do szkoły”.

And this is grammatically correct.

I to jest poprawne gramatycznie.

Yes.

Tak.

So, oh, it's so much easier now.

Więc, och, teraz jest o wiele łatwiej.

So, when you're using conditionals, you can definitely use this shortcut and put "I'd".

Zatem, jeśli używasz warunków warunkowych, zdecydowanie możesz użyć tego skrótu i ​​wpisać „ja”,

But don't forget the "d", because sometimes students write it, and they say, "If I had

ale nie zapomnij o „d”, ponieważ czasami uczniowie to piszą i mówią: „Gdybym miał

a car, I'd drive to school."

samochód, zrobiłbym to” jedziesz do szkoły.”

I'm like, "God, no, you forgot the 'd'!"

Mówię: „Boże, nie, zapomniałeś „d”!”

Don't forget the "d".

Nie zapomnij o „d”, to jego cała część.

It's a whole part of it.

We also use this for preferences.

Używamy tego również do preferencji.

So, "I'd like a pizza."

Więc „Chciałbym pizzę”.

"I'd rather have", so we don't say, "I would rather have."

„Wolałbym mieć”, więc nie mówimy „ wolałbym mieć”, ale mówimy „wolałbym mieć”.

We say, "I'd rather have."

So, again, this is making your English sound faster.

Powtarzam, dzięki temu Twój angielski brzmi szybciej.

You get more fluency, you sound more natural.

Zyskujesz większą płynność, brzmisz bardziej naturalnie.

It's a wonderful situation for you to use.

To wspaniała sytuacja, którą możesz wykorzystać.

So, practice this.

Więc ćwicz to.

"I'd", "you'd", "he'd", "she'd", "we'd".

„Ja”, „ty”, „on”, „ona”, „my”.

I know you like that, "we'd".

Wiem, że lubisz to „my”.

How do we know if "would" is the "d"?

Skąd mamy wiedzieć, czy „byłoby” to „d”?

Jeśli...

Let's try again.

Spróbujmy jeszcze raz.

How do you know if the "d" is "would" or "had"?

Skąd wiesz, czy „d” to „byłoby” czy „miał”?

I told you with "would", we use the present tense of the verb or the base verb, but if

Mówiłem ci, że używając „would” użyjemy czasu teraźniejszego czasownika lub czasownika podstawowego, ale jeśli

we're going to use "had", it's going to be the past participle.

mamy użyć „had”, to będzie to imiesłów czasu przeszłego.

PP in my brain means past participle, okay?

„PP” w moim mózgu oznacza imiesłów czasu przeszłego.

Oh, I have to go pee-pee.

Dobra?

– Och, muszę iść siusiu.

Okay?

So, what grammar do we use this in?

Dobra? W

jakiej gramatyce tego używamy?

Everyone's favorite, the past perfect.

Ulubiony przez wszystkich, czas przeszły doskonały.

Example, "I'd eaten an apple."

Przykład: „Zjadłem jabłko”.

So, this is, we can't say, "I would eaten an apple."

Więc to jest...

Nie możemy powiedzieć: "Zjadłbym jabłko", nie, to po prostu błędne, ponieważ czasownik tutaj występuje

No, that's just wrong because the verb here is in the past participle.

w imiesłowu czasu przeszłego.

So, this has to be, "I had eaten."

Więc to musi być „jadłem”.

So, the number one easy way to identify if

Zatem najprostszym sposobem sprawdzenia, czy

it's going to be "would" or "had" is to look

będzie to „byłoby”, czy „miał”, jest spojrzenie

at the verb.

If it's a base verb, we know it's "would".

na czasownik.

Jeśli jest to czasownik podstawowy, wiemy, że jest to „would”.

If it's the past participle, we know that it's going to be "had".

Jeśli jest to imiesłów czasu przeszłego, wiemy, że będzie to „had”. Czy

Can you think of a past participle verb?

potrafisz wymyślić czasownik z imiesłowem czasu przeszłego?

Okay.

Dobra?

"Eaten", yeah.

„Zjedzony”, tak.

"Went", "gone".

„Poszedł”, „poszedł”.

Good.

So, "I had gone to the store, then I came back."

Dobry.

Zatem: „Poszedłem do sklepu, a potem wróciłem”.

"I'd gone to the store, then I came back."

„Poszedłem do sklepu i wróciłem”.

So, be very careful with your verb choice, and you're going to get this all the time

Bądź więc bardzo ostrożny przy wyborze czasowników, a będziesz to powtarzał cały czas

in your grammar class or in your grammar tests.

na lekcjach gramatyki.

Och, robię testy gramatyczne.

"Would" with the base verb, and "had", past perfect, with the past participle.

„Would” z czasownikiem podstawowym i „had” w czasie przeszłym idealnym z imiesłowem czasu przeszłego.

"They'd", "you'd", "she'd", "he'd", "we'd".

„Oni”, „ty”, „ona”, „on”, „my”.

Practice this, ace your grammar tests, keep on following this wonderful YouTube channel

Przećwicz to, zdaj pomyślnie testy gramatyczne, śledź dalej ten wspaniały kanał YouTube,

for more information, and good luck with everything.

aby uzyskać więcej informacji, i powodzenia we wszystkim.

How'd you do that?

Jak to zrobiłeś? Nie

I don't know.

wiem.