Easy English Conversation: SUGGEST & RECOMMEND

Hello, my name is Emma, and today we will talk about "suggest" and "recommend".

سلام، اسم من اِما است و امروز در مورد «پیشنهاد» و «توصیه» صحبت خواهیم کرد.

What do these words mean?

معنی این کلمات چیست؟

Well, "suggest" and "recommend" have the same meaning in English.

خب، «پیشنهاد» و «پیشنهاد» در انگلیسی به یک معنا هستند.

Both mean that we use "suggest" or "recommend" when one person wants to tell someone else

هر دو به این معناست که وقتی یک نفر می‌خواهد به دیگری بگوید

what they should do.

چه کاری باید انجام دهد، از «پیشنهاد» یا «توصیه» استفاده می‌کنیم.

We use "suggest" and "recommend" to give advice.

ما از "پیشنهاد" و "توصیه" برای مشاوره استفاده می کنیم.

Many learners of English make mistakes with these words.

بسیاری از زبان آموزان انگلیسی با این کلمات اشتباه می کنند.

Let's look at an example of these mistakes.

بیایید نمونه ای از این اشتباهات را بررسی کنیم.

A common mistake is, "Can you suggest me...?

یک اشتباه رایج این است که "می توانید به من پیشنهاد دهید...؟

Can you suggest me a good movie?"

آیا می توانید یک فیلم خوب به من پیشنهاد دهید؟"

And notice I put an "x" because "eh", it's a mistake.

و توجه کنید که من یک "x" گذاشتم زیرا "هه"، این یک اشتباه است.

I will tell you why in a moment.

من یک لحظه به شما خواهم گفت چرا.

We can see the same mistake with "recommend".

ما می توانیم همان اشتباه را با "توصیه" ببینیم.

"Can you recommend me a good English teacher?"

"می توانید یک معلم انگلیسی خوب به من معرفی کنید؟"

Again, this is a mistake, "eh".

باز هم این یک اشتباه است، "هه".

Why is it a mistake?

چرا اشتباه است؟

Well, we do not use "me" after "suggest", we do not use "me" after "recommend".

خب ما بعد از "پیشنهاد" از "من" استفاده نمی کنیم، بعد از "توصیه" از "من" استفاده نمی کنیم.

What do we use after these words?

بعد از این کلمات از چه چیزی استفاده می کنیم؟

Well, there's four different possibilities, and in this video, we will look at each possible

خب، چهار احتمال مختلف وجود دارد، و در این ویدیو، هر

ending we can use after "suggest" or "recommend".

پایان ممکنی را که می‌توانیم بعد از «پیشنهاد» یا «توصیه» استفاده کنیم، بررسی می‌کنیم.

So, I have here four sentences to show you what I mean.

بنابراین، من در اینجا چهار جمله دارم تا منظورم را به شما نشان دهم.

The first sentence, "Our teacher recommends that we read books."

جمله اول: معلم ما توصیه می کند که کتاب بخوانیم.

I can also say, "Our teacher suggests that we read books."

همچنین می توانم بگویم: «استاد ما پیشنهاد می کند که کتاب بخوانیم».

So, one ending after "suggest" or "recommend" is a "that" clause.

بنابراین، یک پایان پس از "پیشنهاد" یا "توصیه" یک جمله "آن" است.

You will often see the word "that" after "suggest" or "recommend", and we will talk about that

شما اغلب کلمه "that" را بعد از "پیشنهاد" یا "توصیه" خواهید دید و ما در یک لحظه در مورد آن صحبت خواهیم کرد

in a moment.

.

Another possible ending is we can say, "Our teacher recommends books to us."

یکی دیگر از پایان‌های احتمالی این است که می‌توانیم بگوییم: «معلم ما کتاب‌هایی را به ما توصیه می‌کند».

Or, "Our teacher suggests books to us."

یا «معلم ما به ما کتاب پیشنهاد می کند».

So, I wrote the word here, "books", but we can use a noun or a noun phrase after "recommend"

بنابراین، من اینجا کلمه "کتاب" را نوشتم، اما می توانیم بعد از "توصیه" و "پیشنهاد" از یک اسم یا عبارت اسمی استفاده کنیم

and "suggest".

.

I will explain this in a moment.

این را در یک لحظه توضیح خواهم داد.

The third example that we can have that follows "suggest" or "recommend" is -ing verbs.

سومین مثالی که می‌توانیم به دنبال «پیشنهاد» یا «پیشنهاد» داشته باشیم، افعال -ing است.

So, we can have the word "recommend" or "suggest", and the very next word is an -ing verb.

بنابراین، می توانیم کلمه "recommend" یا "suggest" را داشته باشیم و کلمه بعدی یک فعل -ing است.

So, "Our teacher recommends reading books."

بنابراین، "معلم ما خواندن کتاب را توصیه می کند."

Our teacher suggests reading books.

معلم ما خواندن کتاب را پیشنهاد می کند .

And the final thing that can follow "suggest" or "recommend", the final end of the sentence

و آخرین چیزی که می تواند به دنبال "پیشنهاد" یا "توصیه" باشد، پایان پایانی جمله

can be a -wh question word.

می تواند یک کلمه سوالی -w باشد.

So that can be "who", "what", "where", "why", "when", and "how".

بنابراین می تواند "چه کسی"، "چه چیزی"، "کجا"، "چرا"، "چه زمانی" و "چگونه" باشد.

So, an example of this is, "Our teacher recommends what books to read."

بنابراین، یک مثال از این، "معلم ما توصیه می کند چه کتاب هایی را بخوانیم."

Or we can say, "Our teacher suggests what books to read."

یا می توانیم بگوییم: «معلم ما پیشنهاد می کند چه کتاب هایی بخوانیم».

So, you'll notice "recommend" and "suggest" are often interchangeable.

بنابراین، متوجه خواهید شد که «توصیه» و «پیشنهاد» اغلب قابل تعویض هستند.

This means they have a similar meaning, and we can use them both in the same way.

این بدان معنی است که آنها معنای مشابهی دارند و ما می توانیم هر دو را به یک شکل استفاده کنیم.

So let's look at examples for each of these endings and talk a little bit more about each

بنابراین بیایید به مثال هایی برای هر یک از این پایان ها نگاه کنیم و در مورد هر یک کمی بیشتر صحبت کنیم

one.

.

All right.

بسیار خوب.

So, let's look at our first example of what can follow "suggest" or "recommend".

بنابراین، بیایید به اولین مثال خود در مورد آنچه که می تواند «پیشنهاد» یا «توصیه» را دنبال کند، نگاه کنیم.

So, I have up here the word "that" and a clause.

بنابراین، من در اینجا کلمه "آن" و یک بند را دارم.

So, the word "that" often follows "recommend" or "suggest".

بنابراین، کلمه "که" اغلب پس از "توصیه" یا "پیشنهاد" آمده است.

You might ask, "What is a clause?"

ممکن است بپرسید "بند چیست؟"

Well, the main point of a clause is you have a subject and a verb in a clause.

خوب، نکته اصلی یک بند این است که شما یک فاعل و یک فعل در یک بند دارید.

So, you will have the word "that", a subject like "I", "you", "he", "she", "they", "we",

بنابراین، کلمه «آن» را خواهید داشت، موضوعی مانند «من»، «تو»، «او»، «او»، «آنها»، «ما»

and then a verb after that.

و سپس یک فعل بعد از آن.

So we'll look at this in a little more detail.

بنابراین ما به این موضوع با جزئیات بیشتری نگاه خواهیم کرد.

Here is an example sentence, "I suggest that you", so this is our subject, "bring", that's

در اینجا یک جمله مثال است، "من به شما پیشنهاد می کنم "، بنابراین این موضوع ما است، "آوردن"، این

our verb, "a coat."

فعل ما است، "یک کت".

I suggest that you bring a coat.

پیشنهاد میکنم کت بیار

We can also use the same structure with the word "recommend".

همچنین می توانیم از همین ساختار با کلمه "توصیه" استفاده کنیم. بهش

I recommend that she study.

توصیه میکنم درس بخونه

So one thing you will notice is we use subject pronouns here, so we use words like "she".

بنابراین یک چیزی که متوجه خواهید شد این است که ما در اینجا از ضمایر فاعل استفاده می کنیم، بنابراین از کلماتی مانند "او" استفاده می کنیم.

We do not use words like "her" or "him".

ما از کلماتی مانند "او" یا "او" استفاده نمی کنیم.

We use a subject pronoun which is "he", "she", "I", so that's something to keep in mind.

ما از یک ضمیر فاعل استفاده می کنیم که "او"، "او"، "من" است، بنابراین این چیزی است که باید در نظر داشت.

Here is another example, "I suggest he create a resume", but wait, where is "that"?

در اینجا مثال دیگری وجود دارد، "من به او پیشنهاد می کنم یک رزومه ایجاد کند"، اما صبر کنید، "آن" کجاست؟

Shouldn't there be a "that" there?

آیا نباید یک «آن» وجود داشته باشد؟

Well, that's a great question.

خوب، این یک سوال عالی است.

"That" is something we can put in, but it's optional.

"این" چیزی است که می توانیم وارد کنیم، اما اختیاری است.

So sometimes, especially in informal language, we won't even include the word "that".

بنابراین گاهی اوقات، به خصوص در زبان غیر رسمی، ما حتی کلمه "آن" را نیز درج نمی کنیم.

It's your choice.

این انتخاب شماست.

So that's why I have "that" in brackets.

بنابراین به همین دلیل است که من "آن" را در پرانتز دارم.

Sometimes we include it, but it's not necessary.

گاهی اوقات آن را درج می کنیم، اما لازم نیست.

So if we wanted to look at this like a mathematical equation, we could say we have our subject,

بنابراین اگر بخواهیم به این موضوع مانند یک معادله ریاضی نگاه کنیم ، می‌توانیم بگوییم که موضوع خود را داریم،

in this case "I", we have our word "suggest" or "recommend" here, so I can just write that

در این مورد "من"، ما کلمه "پیشنهاد" یا "توصیه" را در اینجا داریم، بنابراین می‌توانم بنویسم که

in, "suggest" or "recommend", "that", which I mentioned is optional, and then we have

در: پیشنهاد می کنم یا توصیه می کنم، «آن» که گفتم اختیاری است، و سپس

our person word, which is our subject pronoun, "I", "you", "he", "she", "they", "we", and

کلمه شخص خود را داریم که ضمیر فاعل ما است، «من»، «تو»، «او»، «او»، «آنها» ، "ما" و

then a base verb.

سپس یک فعل پایه.

So what do I mean by base verb?

بنابراین منظور من از فعل پایه چیست؟

Well, a base verb means that there is no conjugation.

خوب، یک فعل پایه به این معنی است که صرف وجود ندارد.

For example, "bring", I could say, "I bring", "you bring", "he bring", "she bring".

مثلاً «بیاور»، می‌توانم بگویم، « می‌آورم»، «تو می‌آوری»، «او بیاور»، «او بیاور».

Notice we don't do anything to the verb, it's just in the base form.

توجه داشته باشید که ما کاری به فعل انجام نمی دهیم، فقط به شکل پایه است.

It's the same here.

اینجا هم همینطوره

We have "she study", we don't need to change the verb here.

ما "او مطالعه می کند" داریم، نیازی به تغییر فعل در اینجا نداریم.

So let's look at some more examples.

پس بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم.

"I suggest that he take our quiz."

من به او پیشنهاد می کنم که در آزمون ما شرکت کند.

I've highlighted this because you'll notice there's no "s".

من این را برجسته کرده ام زیرا متوجه خواهید شد که هیچ "s" وجود ندارد.

When we use a base verb form, in this case with "suggest" or "recommend", you do not

هنگامی که از یک فرم فعل پایه استفاده می کنیم، در این مورد با "پیشنهاد" یا "توصیه"،

need to have an "s" for "he" or "she" pronouns.

نیازی به داشتن "s" برای ضمایر "او" یا "او" نیست.

Let's look at another example.

بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم.

"They suggest that", so here we can put a subject word.

"آنها این را پیشنهاد می کنند"، بنابراین در اینجا می توانیم یک کلمه موضوعی قرار دهیم.

In this case, I'm going to put the word "I".

در این مورد، من کلمه "من" را قرار می دهم.

"They suggest that I go."

آنها به من پیشنهاد می کنند که بروم.

And again, "go" is in the base form.

و دوباره "برو" به شکل پایه است.

So this is one ending we can use when we are talking about the word "suggest" or "recommend".

بنابراین این یکی از پایان‌هایی است که می‌توانیم وقتی در مورد کلمه «پیشنهاد» یا «توصیه» صحبت می‌کنیم استفاده کنیم.

We can use "that" and a clause afterwards.

می توانیم از "that" و یک بند بعد از آن استفاده کنیم.

All right, time for a quick quiz.

بسیار خوب، وقت آن است که یک مسابقه سریع انجام دهیم.

I have here a sentence with "suggest", and I have different possible endings.

من در اینجا یک جمله با "پیشنهاد" دارم و پایان های ممکن متفاوتی دارم.

So let's choose the correct ending.

پس بیایید پایان درست را انتخاب کنیم.

"I suggest that", so what comes next?

"من این را پیشنهاد می کنم"، پس بعد چه می شود؟

Do we use "she" or do we use "her" in this case?

آیا از «او» استفاده می کنیم یا در این مورد از «او» استفاده می کنیم؟

So remember, the second part is almost like its own sentence, so we would use the word

بنابراین به یاد داشته باشید، قسمت دوم تقریباً شبیه جمله خودش است، بنابراین ما از کلمه

"she".

"she" استفاده می کنیم.

So I'm going to circle that, "she", and remember what I said about the verb?

بنابراین من می خواهم دایره "او" را بچرخانم و آنچه را که درباره فعل گفتم به خاطر می آوریم؟

What verb form do we use when we have "suggest that" or "recommend that"?

وقتی "پیشنهاد می کنم" یا "توصیه می کنم" از چه شکل فعل استفاده می کنیم؟

Do we say "go", the base form, or "goes", where we conjugate?

آیا ما می گوییم "برو"، شکل پایه، یا "می رود"، جایی که ما مزدوج می شویم؟

In this case, we would use the base form.

در این حالت از فرم پایه استفاده می کنیم.

We would use "go", so we would say, "I suggest that she go.

ما از «برو» استفاده می‌کردیم، بنابراین می‌گفتیم: «من به او پیشنهاد می‌کنم برود. به او

I suggest that she go to the mall.

I recommend that she go to the mall."

پیشنهاد می‌کنم که به مرکز خرید برود.

So the beautiful part about "suggest" and "recommend" is after that, we don't need to

پس قسمت زیبای «پیشنهاد» و «پیشنهاد» بعد از آن است، نیازی به

conjugate the verb.

صرف فعل نداریم.

All right, well, so now let's look at the next example of what can follow "recommend"

بسیار خوب، خب، حالا بیایید به مثال بعدی نگاه کنیم که چه چیزی می تواند «توصیه»

or "suggest".

یا «پیشنهاد» را دنبال کند.

So this is an easy example.

بنابراین این یک مثال آسان است.

After "suggest" or "recommend", we can have an -ing verb.

بعد از "پیشنهاد" یا "توصیه" می توانیم یک فعل -ing داشته باشیم.

So let's look at an example of this.

بنابراین بیایید به یک مثال از این نگاه کنیم.

I suggest studying English.

پیشنهاد می کنم زبان انگلیسی بخوانید.

So my verb here is "study", and I add -ing.

بنابراین فعل من در اینجا "مطالعه" است و من -ing را اضافه می کنم.

Why?

چرا؟

Because after "recommend" or "suggest", we use -ing verbs.

زیرا بعد از "recommend" یا "suggest" از افعال -ing استفاده می کنیم.

I suggest studying English.

پیشنهاد می کنم زبان انگلیسی بخوانید.

Here's an example with "recommend".

در اینجا یک مثال با "توصیه" آورده شده است.

I recommend, so we have our verb "be".

من توصیه می کنم، بنابراین ما فعل خود را "be" داریم.

I recommend being careful online.

توصیه می کنم مراقب آنلاین باشید.

So again, we have our -ing.

پس باز هم، ما ing خود را داریم.

Let's look at an, or actually, before we get to the next example, I should mention that

بیایید به an نگاه کنیم، یا در واقع، قبل از اینکه به مثال بعدی برسیم، باید اشاره کنم که

when we use a verb with -ing, you'll notice that we don't have a person here.

وقتی از یک فعل با -ing استفاده می کنیم، متوجه خواهید شد که در اینجا شخص نداریم.

We don't mention the person.

ما به شخص اشاره نمی کنیم.

We're only mentioning the action in this case.

ما فقط در این مورد به عمل اشاره می کنیم.

You know who the person is based on the context.

شما می دانید که فرد بر اساس زمینه کیست.

So I suggest studying English, the person likely is, I'm suggesting that to you based

بنابراین من مطالعه زبان انگلیسی را پیشنهاد می‌کنم، شخص احتمالاً این است که بر اساس این زمینه به شما پیشنهاد می‌کنم

off of this context.

.

So let's look at another example, and this time I want you to try it.

پس بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم، و این بار می خواهم آن را امتحان کنید.

My friend recommends, and I have the verb here "take breaks".

دوست من توصیه می کند، و من در اینجا فعل "وقفه ها" را دارم.

My friend recommends take breaks.

دوست من توصیه می کند که استراحت کنید.

So what do I need to do to this verb?

پس من باید با این فعل چه کار کنم؟

If you said add -ing, you are correct.

اگر گفتید add -ing درست می گویید.

So we can say my friend recommends taking, so take + -ing, breaks.

بنابراین می توانیم بگوییم که دوست من مصرف را توصیه می کند، بنابراین + -ing، breaks را بگیرید.

So I'll just write that in here, taking breaks.

بنابراین من فقط آن را در اینجا می نویسم و استراحت می کنم.

I recommend getting a new marker.

توصیه می کنم یک نشانگر جدید تهیه کنید.

All right, well, let's look at the next example.

خوب، خوب، بیایید به مثال بعدی نگاه کنیم.

She suggests.

او پیشنهاد می کند.

She suggests, and then we have here our verb "spend time in nature".

او پیشنهاد می کند، و سپس ما اینجا فعل خود را داریم "زمان در طبیعت بگذران".

So what do we need to do to the verb?

پس باید با فعل چه کار کنیم؟

If you said add -ing, you are correct.

اگر گفتید add -ing درست می گویید.

She suggests spending time in nature.

او گذراندن وقت در طبیعت را پیشنهاد می کند.

Okay, another quiz.

خوب، یک مسابقه دیگر.

True or false, we use "me, him, her, and them" after "suggest that" or after "recommend that".

درست یا نادرست، ما از «من، او، او و آنها» بعد از «پیشنهاد آن» یا بعد از «توصیه می‌کنم» استفاده می‌کنیم.

So for example, I suggest that me go to the store.

به عنوان مثال، من به من پیشنهاد می کنم که به فروشگاه بروم.

I suggest that him study English.

من به او پیشنهاد می کنم که انگلیسی بخواند.

I recommend that her learn English.

من به او توصیه می کنم که انگلیسی یاد بگیرد.

So is this true or false?

پس این درست است یا نادرست؟

If you said false, you are correct.

اگر دروغ گفتی درست می گویی.

We do not use "me, him, her, or them" with "suggest that".

ما از "من، او، او یا آنها" با "پیشنهاد که" استفاده نمی کنیم. بعد از «پیشنهاد که» از

We use "I, she, he, we, they" after "suggest that".

«من، او، او، ما، آنها» استفاده می کنیم.

All right, well, so now let's look at the third... the third piece that might follow

خیلی خب، خب، حالا بیایید به سومین قطعه نگاه کنیم... سومین قطعه ای که ممکن است در ادامه به

"suggest" or "recommend".

«پیشنهاد» یا «توصیه» بیاید.

"Suggest" and "recommend" can be followed by a noun or a noun phrase.

"پیشنهاد" و "توصیه" را می توان با یک اسم یا یک عبارت اسمی دنبال کرد.

So a noun is a person, a place, a thing, or an idea, and a noun phrase is where you have

بنابراین یک اسم یک شخص، یک مکان، یک چیز یا یک ایده است، و یک عبارت اسمی جایی است که

maybe the word "the" plus a noun, "a" plus a noun, or maybe a number, like "to" plus

ممکن است کلمه "the" به اضافه یک اسم، "a" به اضافه یک اسم، یا شاید یک عدد، مانند "به" "به اضافه

a noun.

یک اسم.

So let's look at some examples of this.

پس بیایید به چند نمونه از این نگاه کنیم.

So again, a noun or a noun phrase can come after the word "suggest" or "recommend".

بنابراین دوباره، یک اسم یا یک عبارت اسمی می تواند بعد از کلمه "پیشنهاد" یا "توصیه" بیاید.

Here's my first example.

این اولین مثال من است.

Can you suggest a good restaurant?

آیا می توانید یک رستوران خوب معرفی کنید؟

In this case, we have the word "a good restaurant", that's a noun phrase, and that can come right

در این مورد، ما کلمه "یک رستوران خوب" را داریم، این یک عبارت اسمی است و می تواند درست

after "suggest".

بعد از "پیشنهاد" بیاید.

We can also use the same thing with "recommend".

ما همچنین می توانیم از همان مورد با "توصیه" استفاده کنیم.

Can you recommend a good hotel?

آیا می توانید یک هتل خوب معرفی کنید؟

Can you recommend a place to buy a coat?

میشه جایی برای خرید مانتو معرفی کنید؟

Can you recommend a good movie?

میشه یه فیلم خوب معرفی کنید؟

So these are all examples of a noun phrase.

بنابراین اینها همه نمونه هایی از یک عبارت اسمی هستند.

So you might be wondering, should I put the word "me" here?

بنابراین ممکن است از خود بپرسید که آیا باید کلمه "من" را اینجا قرار دهم؟

Can you recommend me a nice hotel?

آیا می توانید یک هتل خوب به من توصیه کنید؟

What happens if you want to recommend something to a person?

اگر بخواهید چیزی را به شخصی توصیه کنید چه اتفاقی می افتد؟

Where do you put the pronoun or the person word?

ضمیر یا کلمه شخص را کجا می گذارید؟

Do you put it before the noun, right after "recommend" or "suggest", or do you put it

آیا آن را قبل از اسم، درست بعد از «پیشنهاد» یا «پیشنهاد» قرار می دهید یا

after?

بعد از آن می گذارید؟

If you said after, you're correct, but we need to use the word "to" as well.

اگر بعد از آن گفتید، درست می گویید، اما باید از کلمه "به" نیز استفاده کنیم.

So nothing goes here, we can say, can you recommend - well, sorry, we should have the

بنابراین هیچ چیز به اینجا نمی رسد، می توانیم بگوییم، آیا می توانید توصیه کنید - خوب، متاسفم، باید

word "a" - can you recommend a nice hotel to me?

کلمه "a" را داشته باشیم - آیا می توانید یک هتل خوب به من توصیه کنید؟

So if you wanted to use "me", that's fine, but it has to come at the end with the word

بنابراین اگر می خواهید از "من" استفاده کنید، خوب است، اما باید در پایان با کلمه

"to".

"به" بیاید.

Can you suggest a good restaurant to me?

آیا می توانید یک رستوران خوب به من پیشنهاد دهید؟

Can you suggest a nice place to go to my parents?

آیا می توانید یک مکان خوب برای رفتن به پدر و مادرم پیشنهاد کنید؟

So the key here is you need the word "to", and it comes at the end, and then you can

بنابراین نکته کلیدی در اینجا این است که شما به کلمه "to" نیاز دارید و در پایان می آید و سپس می توانید

have your object pronoun or your person word.

ضمیر مفعولی یا کلمه شخص خود را داشته باشید.

Alright, what time is it?

باشه ساعت چنده

It's time for another quiz.

وقت آن است که یک مسابقه دیگر انجام دهیم.

So I have here the sentence, can you recommend a movie?

بنابراین من این جمله را دارم، آیا می توانید یک فیلم را معرفی کنید؟

Now, I want to put the word "me" here.

حالا می‌خواهم کلمه «من» را اینجا بگذارم.

How can I do this?

چگونه می توانم این کار را انجام دهم؟

Should I say, can you recommend me a movie? or should I say, can you recommend a movie

بگم میشه یه فیلم بهم معرفی کنین؟ یا باید بگم میشه یه فیلم

to me?

به من معرفی کنید؟

Which is correct?

کدام صحیح است؟

If you said "to me", you are correct.

اگر گفتی "به من" درست می گویی.

So we do not have the word "me" here, it does not follow "recommend", it does not follow

پس ما اینجا کلمه «من» را نداریم، از «توصیه» پیروی نمی کند، از

"suggest".

«پیشنهاد» پیروی نمی کند.

If we want the word "me" in this sentence, it comes at the end, after the noun, the noun

اگر کلمه «من» را در این جمله بخواهیم، در آخر می آید، بعد از اسم، اسم

is the movie, so it comes after that, and we need the preposition "to".

فیلم است، پس بعد از آن آمده و به حرف اضافه «به» نیاز داریم.

We can put other words here.

ما می توانیم کلمات دیگری را در اینجا قرار دهیم.

If we are talking about a man, we can say, can you recommend a movie to him?

اگر در مورد یک مرد صحبت می کنیم، می توان گفت، آیا می توانید یک فیلم را به او توصیه کنید؟

Can you recommend a movie to her?

میشه یه فیلم بهش معرفی کنید؟

Can you recommend a movie to them?

میشه یه فیلم بهشون معرفی کنید؟

So with the word "to", we can use him, her, me, these are some examples of what we can

بنابراین با کلمه "به"، می توانیم از او، او، من استفاده کنیم ، اینها نمونه هایی از آنچه می توانیم

use with that.

با آن استفاده کنیم.

All right, well, so now, let's look at the final item that can follow "suggest" or "recommend".

خوب، خب، حالا بیایید به آخرین موردی که می تواند «پیشنهاد» یا «توصیه» را دنبال کند، نگاه کنیم.

So so far, we've covered "that" with a clause, we have covered nouns, and we have covered

تا اینجا، "that" را با یک بند پوشش داده ایم، ما اسم ها را پوشش داده ایم و

the verb "ing".

فعل "ing" را پوشش داده ایم.

All of these can follow the word "suggest" or "recommend".

همه اینها می توانند از کلمه "پیشنهاد" یا "توصیه" پیروی کنند.

The final item that can follow "suggest" or "recommend" are "wh" question words, and "how".

آخرین موردی که می تواند «پیشنهاد» یا «پیشنهاد» را دنبال کند، کلمات سؤالی «wh» و «چگونه» است.

So we can use "wh" questions, what do these include?

بنابراین می‌توانیم از سؤالات «wh» استفاده کنیم، اینها شامل چه مواردی می‌شوند؟

Where, what, when, why, who, and also "how", which is considered a "wh" question word,

کجا، چه، چه زمانی، چرا، چه کسی و همچنین «چگونه» که

even though it does not start with "wh".

با اینکه با «wh» شروع نشده باشد، کلمه سؤالی «wh» محسوب می شود.

So let's look at some examples of this.

پس بیایید به چند نمونه از این نگاه کنیم.

So the first one, could you suggest, so we have our word here, "suggest", and notice

بنابراین، اولین مورد، می توانید پیشنهاد دهید، بنابراین ما در اینجا کلمه خود را داریم، "پیشنهاد"، و توجه کنید

the next word is a question word.

کلمه بعدی یک کلمه سوالی است.

Could you suggest where I might buy a coat?

میشه راهنمایی کنید از کجا مانتو بخرم؟

Could you recommend where I might find some tasty cuisine?

آیا می توانید به من توصیه کنید که کجا می توانم غذاهای خوشمزه پیدا کنم؟

So again, "suggest", "recommend", we can use them in the same way, they can be followed

پس باز هم «پیشنهاد»، «پیشنهاد» می‌توانیم به همین صورت از آن‌ها استفاده کنیم، می‌توان

by a question word.

به دنبال آنها یک کلمه سؤالی قرار داد.

Here's another example.

در اینجا یک مثال دیگر است.

Can anyone suggest how we should decorate our house?

کسی میتونه راهنمایی کنه که چطوری باید خونه رو تزئین کنیم؟

Can anyone recommend how we should decorate our Christmas tree?

آیا کسی می تواند راهنمایی کند که چگونه درخت کریسمس خود را تزئین کنیم؟

So again, we have our question word "how", and you'll notice that right after "how" or

بنابراین، ما دوباره کلمه سوالی خود را "چگونه" داریم و متوجه خواهید شد که درست بعد از "چگونه" یا

"where" or these question words, we have a subject pronoun.

"کجا" یا این کلمات سوالی، یک ضمیر فاعل داریم.

So that's like words like "I", "you", "he", "she", "they", "we".

بنابراین مانند کلماتی مانند "من"، "تو"، "او"، "او"، "آنها"، "ما" است.

Okay, so those are the four items that follow our words "recommend" and "suggest".

خوب، پس این چهار موردی هستند که از کلمات ما "توصیه" و "پیشنهاد" پیروی می کنند.

So what are you going to do now?

خب حالا میخوای چیکار کنی؟

The best thing to do is to study and to test yourself.

بهترین کار مطالعه و امتحان کردن خود است.

We learn a lot by testing ourselves, so here is my recommendation.

ما با آزمایش خودمان چیزهای زیادی یاد می گیریم، بنابراین توصیه من اینجاست.

I recommend that you take our quiz.

توصیه می کنم در آزمون ما شرکت کنید.

Where is our quiz?

مسابقه ما کجاست؟

Well, it's at www.engvid.com.

خوب، آن را در www.engvid.com است.

There you can take a quiz on what you've just learned about "suggest" and "recommend".

در آنجا می‌توانید در مورد آنچه که در مورد «پیشنهاد» و «توصیه» یاد گرفته‌اید، یک مسابقه امتحانی بگیرید.

I suggest that you subscribe to our YouTube channel.

پیشنهاد می کنم در کانال یوتیوب ما مشترک شوید.

We have a lot of great grammar lessons, a lot of great information, including tips and

ما درس‌های گرامر عالی، اطلاعات بسیار عالی، از جمله نکات و

tricks on how to learn English, so I recommend you check that out.

ترفندهایی در مورد نحوه یادگیری زبان انگلیسی داریم، بنابراین توصیه می‌کنم آن را بررسی کنید.

So thank you so much for watching, and until next time, take care.

پس از تماشای شما بسیار سپاسگزارم و تا دفعه بعد مراقب باشید.