“I USED TO”, “I GOT USED TO”, “I’M USED TO”: What’s the difference?!

Hi, everyone. My name is Emma, and in today's

سلام به همه اسم من اِما است و در

video, I am going to teach you the difference

ویدیوی امروز قصد دارم تفاوت

between "used to", "get used to", and "be used

بین عادت کردن، عادت کردن و عادت کردن را به شما آموزش دهم.

to". Many learners have trouble with these

بسیاری از زبان آموزان با این

different phrases, and the reason is they are so

عبارات مختلف مشکل دارند و دلیل آن این است که آنها بسیار

similar, but they have very different meanings.

شبیه هستند، اما معانی بسیار متفاوتی دارند.

So, let's get started by talking a little bit

بنابراین، اجازه دهید با کمی صحبت

about the difference between "used to" and "get

در مورد تفاوت بین "عادت" و "

used to". Okay, when we talk about "used to",

عادت کردن" شروع کنیم. بسیار خوب، وقتی در مورد "عادت" صحبت می کنیم،

this is the one you might already know. We use

این همان چیزی است که ممکن است قبلاً بدانید.

"used to" to talk about the past. We use "used

برای صحبت در مورد گذشته از "عادت" استفاده می کنیم .

to" to talk about something we did in the past.

برای صحبت در مورد کاری که در گذشته انجام داده‌ایم از «عادت می‌کردیم» استفاده می‌کنیم.

Usually, it is a repeated action. This means

معمولاً یک عمل تکراری است. این به این معنی است که

it happened more than once, or it was a routine

بیش از یک بار اتفاق افتاده است ، یا در گذشته یک روتین بوده است

in the past. I also want you to pay close attention to my pronunciation. "Used to",

. همچنین از شما می خواهم که به تلفظ من بسیار توجه کنید. "عادت داشت"،

okay? So, even though there's an "ed", we're not pronouncing it like "used",

باشه؟ بنابراین، حتی اگر یک "ed" وجود دارد، ما آن را مانند "استفاده شده" تلفظ نمی کنیم، بلکه

we're pronouncing it as one syllable as "use",

آن را به صورت یک هجا به عنوان "استفاده"،

"used to". Okay, so now let's talk a little bit

"استفاده شده" تلفظ می کنیم. خوب، حالا بیایید کمی

about "get used to", and then I'm going to

در مورد "عادت کن" صحبت کنیم و سپس

give you some examples so you can understand

چند مثال برای شما ارائه می کنم تا بتوانید

the differences between these two phrases.

تفاوت بین این دو عبارت را درک کنید.

So, "used to", we use to talk about the past.

بنابراین، "عادت داشتیم"، ما در مورد گذشته صحبت می کنیم.

"Get used to" can be used to talk about the past, the present, or the future.

"عادت کن" را می توان برای صحبت در مورد گذشته، حال یا آینده استفاده کرد.

We use "get used to" when we are talking

وقتی در

about something we have become accustomed to,

مورد چیزی صحبت می کنیم که به آن عادت کرده ایم،

something we've become familiar with, something

چیزی که با آن آشنا شده ایم، چیزی

that might have been strange at first,

که ممکن است در ابتدا عجیب باشد،

but then it became normal. These types of

اما بعد عادی شد، از «عادت کردن» استفاده می کنیم. این نوع

situations are when we use the phrase "get used

موقعیت ها زمانی است که از عبارت «عادت کن

to". So, let's look at some examples. So, we'll

» استفاده می کنیم. بنابراین، اجازه دهید به چند نمونه نگاه کنیم. بنابراین، ما

start with "used to". In the past, you see I have

با "به عادت" شروع می کنیم. در گذشته، می بینید که من

the music symbols here. How do you think I used to

نمادهای موسیقی را اینجا دارم. به نظر شما من چگونه

listen to music? Well, when I was in high school,

به موسیقی گوش می دادم؟ خوب من وقتی دبیرستان بودم

I used to listen to CDs. For those of you who are

سی دی گوش می کردم. برای شما که

really young, you might not know what a CD is,

واقعاً جوان هستید، ممکن است ندانید سی دی چیست،

so let me grab one for you. I have here my Guns

پس اجازه دهید یک سی دی برای شما بگیرم. من

N' Roses CD. So, I used to use a CD player,

سی دی Guns N' Roses را اینجا دارم. بنابراین، من از یک دستگاه پخش سی دی استفاده می کردم

and I used to lie down on my bed and listen to Guns N' Roses. I'd listen to their CD.

و روی تختم دراز می کشیدم و به Guns N' Roses گوش می دادم. من سی دی آنها را گوش می کردم.

So, that's how we use "used to". Now, you might

بنابراین، نحوه استفاده ما از "استفاده شده است". حالا، ممکن است در

see here a funny picture. I'm not a great artist.

اینجا یک عکس خنده دار ببینید. من هنرمند بزرگی نیستم.

I'm a terrible artist, actually, but this is

من یک هنرمند وحشتناک هستم، در واقع، اما این

supposed to be me, and that thing on my head,

قرار است من باشم، و آن چیزی که روی سر من است،

that's a mask. So, during the coronavirus, at the

این یک ماسک است. بنابراین، در دوران کرونا، در

beginning, everyone had to start wearing masks

ابتدا، همه مجبور بودند

in my city, like this blue one. At first, it was

در شهر من ماسک زدن را شروع کنند، مانند این ماسک آبی. اولش

very strange. It felt uncomfortable. It was weird.

خیلی عجیب بود. احساس ناراحتی می کرد. عجیب بود

I was not used to it. But then, because I wore

عادت نداشتم. اما بعد چون

the mask every day, it became normal for me.

هر روز ماسک می زدم برایم عادی شد. بهش

I became accustomed to it. So, in this case,

عادت کردم بنابراین، در این مورد،

what I can say is I got used to wearing a mask

آنچه می توانم بگویم این است که من به پوشیدن ماسک

during coronavirus. So, now we're going to look

در زمان کرونا عادت کردم. بنابراین، اکنون قصد داریم

at some more examples of the difference between

به چند نمونه دیگر از تفاوت بین

"used to" and "get used to" to really help

«استفاده شده» و « عادت کردن» نگاه کنیم تا واقعاً به

you understand the differences between these

شما در درک تفاوت‌های بین این

different phrases. Okay, so now let's look at

عبارات مختلف کمک کند. خوب، حالا اجازه دهید به

some examples of "used to" and "get used to".

چند نمونه از " عادت" و "عادت کردن" نگاه کنیم.

These examples will really show you the

این مثال ها واقعاً

difference in the meaning of these two phrases.

تفاوت معنی این دو عبارت را به شما نشان خواهند داد.

So, and actually, I have some things to show

بنابراین، و در واقع، من

off in order to demonstrate "used to". The first

برای نشان دادن "عادت" چیزهایی برای نشان دادن دارم.

sentence, "I used to read this book." What book am I talking about? Let me go grab it.

جمله اول «من قبلاً این کتاب را می خواندم». از چه کتابی صحبت می کنم؟ بذار برم بگیرمش

Okay, so this is a book from my childhood. I

خوب، پس این یک کتاب از دوران کودکی من است. من

used to love this book. It's called Mr. Bell's

قبلا این کتاب را دوست داشتم. به آن فروشگاه تعمیرات مستر بل می گویند

Fix-It Shop. When I was a child, I used to read

. وقتی بچه بودم

this book. So, notice how we have "used to",

این کتاب را می خواندم. بنابراین، توجه کنید که چگونه "استفاده کرده ایم"

and then we have a verb, "read". Is there anything

و سپس یک فعل "خواندن" داریم. آیا چیز

strange about the verb "read", or do we have -ing

عجیبی در مورد فعل "خواندن" وجود دارد یا

at the end? Do we do anything with this verb? No.

در پایان -ing داریم؟ آیا با این فعل کاری انجام می دهیم؟ نه. در

It's actually really simple. We keep this verb

واقع واقعاً ساده است. ما این فعل را

in the base form. We don't do anything to it. "I used to read this book."

به صورت پایه نگه می داریم. ما کاری به آن نمی کنیم "من قبلا این کتاب را می خواندم."

"When I was a child, I used to watch cartoons."

وقتی بچه بودم کارتون می دیدم.

Now, I don't, really, because I don't have time,

الان واقعا ندارم چون وقت ندارم

but when I was a child, I used to watch cartoons.

ولی بچه که بودم کارتون می دیدم.

Every Saturday morning, I used to watch cartoons.

هر شنبه صبح کارتون می دیدم.

So, again, I have my verb here, "used to", and then the verb that comes next, "watch",

بنابراین، دوباره، من فعل خود را در اینجا دارم، "used to"، و سپس فعل بعدی، "watch"

is in its base form. We don't do anything to

به شکل پایه است. ما کاری به

it. We just use the base form of the verb,

آن نمی کنیم ما فقط از شکل پایه فعل،

nice and simple. Okay, this is a fact for you about me. "When I was in high school,

زیبا و ساده استفاده می کنیم. خوب، این یک واقعیت برای شما در مورد من است. زمانی که دبیرستان بودم، موهای

I used to have red hair." So, "I used to have

قرمز داشتم .» بنابراین، "من قبلا

red hair." Again, we're talking about something

موهای قرمز داشتم." باز هم، ما در مورد چیزی

in the past that is not true now, and if you look at the verb I'm using, "have",

در گذشته صحبت می کنیم که اکنون درست نیست، و اگر به فعل من استفاده می کنم، "داشتن" نگاه کنید،

we are not putting it in the past tense. We're

آن را در زمان گذشته قرار نمی دهیم. ما از

using the base form of the verb. Why? Well,

شکل پایه فعل استفاده می کنیم. چرا؟ خوب،

"used to" is actually in the past tense, so we don't need to do anything to this verb.

"used to" در واقع در زمان گذشته است، بنابراین ما نیازی به انجام کاری برای این فعل نداریم.

It's just in the base form. So, if you like

فقط به شکل پایه است. بنابراین، اگر

math, maybe you like math more than English,

ریاضی را دوست دارید، شاید ریاضی را بیشتر از انگلیسی دوست دارید،

I have here our formula. We have "used to" plus

من فرمول خود را اینجا دارم. ما "used to" را به اضافه

a verb, and that's how we talk about repeated

یک فعل داریم، و اینگونه در مورد

actions or routines in the past. So, now, this is very different from "get used to".

اعمال یا روال های تکراری در گذشته صحبت می کنیم. بنابراین، اکنون، این با "عادت کردن" بسیار متفاوت است.

So, this is true. "When I was younger, I used

بنابراین، این درست است. "وقتی کوچکتر بودم،

to wake up maybe 9am. I used to wake up late.

شاید ساعت 9 صبح بیدار می شدم. دیر بیدار می شدم.

Now, for work, I have to wake up at 6am. I got

حالا برای کار باید ساعت 6 بیدار شوم. عادت کردم ساعت

used to waking up at 6am." This means it's normal

6 صبح از خواب بیدار شوم." این یعنی

for me. It's my habit. It's easy for me. "I

برای من عادی است. عادت منه برای من آسان است. "من

got used to waking up at 6am." So, it's normal.

عادت کردم ساعت 6 صبح از خواب بیدار شوم." بنابراین، طبیعی است.

What do you notice about the verb here? You might notice that after "used to",

در مورد فعل در اینجا به چه چیزی توجه می کنید؟ ممکن است متوجه شوید که بعد از "used to"،

the verb ends in -ing. Another way to say this is we use a gerund after "used to".

فعل به -ing ختم می شود. راه دیگر برای گفتن این است که ما بعد از "used to" از یک gerund استفاده می کنیم.

Gerund is the fancy grammar way of saying a verb with -ing.

Gerund روش گرامر فانتزی برای گفتن فعل با -ing است.

And this is in the past tense. How do we know? Well, instead of using "get",

و این در زمان گذشته است. چگونه بدانیم؟ خوب، به جای استفاده از "get"،

I'm using the past tense verb here, "got". So, "used to" stays the same, but our verb

من در اینجا از فعل گذشته استفاده می کنم، "got". بنابراین، "used to" ثابت می ماند، اما فعل ما

"get" becomes "got" in the past tense. Okay, let's look at the present tense.

"get" در زمان گذشته به "got" تبدیل می شود. خوب، بیایید به زمان حال نگاه کنیم.

"I am getting used to my new job. I started

"دارم به کار جدیدم عادت می کنم.

a new job recently. At first, it was strange.

اخیراً یک کار جدید شروع کردم. ابتدا عجیب بود.

I didn't know anyone. I didn't know where

کسی را نمی شناختم. نمی دانستم

things were, but now, after a couple of weeks,

اوضاع کجاست، اما حالا بعد از یکی دو هفته

things are becoming normal for me. So, I can say, "I am getting used to my new job."

همه چیز به وجود آمده است. برای من عادی می شوند

So, you may notice that we have "getting", "am

getting used to". In this case, we're using the

present continuous tense. You can use any tense

زمان حال استمراری را می توان

with "get". This is just one example. And again,

با "دریافت" به کار برد. این فقط یک مثال است

the meaning here is that things used to be

strange at the beginning, but now they're normal.

"I'm accustomed to my new job." And again, you'll notice we have "ing", or sorry,

به شغل جدیدم." و دوباره متوجه خواهید شد که "ing" داریم، یا متأسفیم،

in this case, we don't actually have a second verb. We actually have

در این مورد، ما در واقع فعل دوم نداریم. ما در واقع

a noun. So, after "get used to", you can have

یک اسم داریم. بنابراین، پس از " عادت کردن" شما می توانید

a verb with "ing" or you can have a noun.

یک فعل با "ing" داشته باشید

You have a choice. Let's look at another example of "get used to".

This time, we'll use this in the future. "I will get used to living in the city."

در شهر زندگی می‌کردم.»

So, maybe, as an example, my cousin lives in the countryside and she plans to move

بنابراین، به عنوان مثال، شاید پسر عموی من در روستا زندگی می‌کند و قصد دارد

to the city. She might say, "I will get used to living in the city."

به شهر نقل مکان کند. او ممکن است بگوید، "من به زندگی در شهر عادت خواهم کرد."

So, again, we have "will", this just means

بنابراین، دوباره، ما "اراده" داریم، این فقط به این معنی است که

we're talking about the future, "get used to",

ما در مورد آینده صحبت می کنیم، "عادت کن"

and then we have a verb here, "living". The verb

و سپس در اینجا یک فعل داریم ، "زندگی". فعل

after "get used to" ends in "ing". This means that

بعد از “get used to” به “ing” ختم می شود. یعنی

in the future, my cousin thinks things will

در آینده، پسر عموی من فکر می‌کند در ابتدا همه چیز

be very strange at first, moving to the city,

خیلی عجیب خواهد بود و به شهر می‌رود،

but eventually, it will become normal for her.

اما در نهایت برای او عادی می‌شود.

She'll become accustomed to living in a city.

او به زندگی در یک شهر عادت خواهد کرد.

So, here is the math formula for "get used to".

بنابراین، در اینجا فرمول ریاضی برای "عادت کردن" است.

So, actually, I'm going to add the word "get" here.

بنابراین، در واقع، من قصد دارم کلمه "دریافت" را در اینجا اضافه کنم.

"Get used to" plus verb "ing". Okay? So, that's how these are different.

"عادت کن" به اضافه فعل "ing". باشه؟ بنابراین، اینها چگونه متفاوت هستند.

This, the base form of the verb follows, whereas

این، شکل پایه فعل دنبال می شود، در حالی که

in this case, verb with "ing" is what comes after

در این مورد، فعل با "ing" چیزی است که بعد از

"get used to". So, now we are going to find out

"عادت کردن" آمده است. بنابراین، اکنون می‌خواهیم

about "be used to". Okay, so we've talked about

در مورد "عادت کردن" بدانیم. بسیار خوب، پس ما در مورد

"used to" and we've talked about "get used to".

"عادت" صحبت کرده ایم و در مورد "عادت کردن" صحبت کرده ایم.

What about "be used to"? What does that mean?

در مورد "عادت کردن" چطور؟ این به چه معناست؟

Well, the nice thing is "be used to" actually has

خوب، چیز خوب این است که "عادت کردن" در واقع

the same meaning as "get used to". So, I'm going

همان معنای "عادت کردن" را دارد. بنابراین، من

to just draw an arrow because you can use either

فقط یک فلش می کشم زیرا شما می توانید از هر یک

of these, "be used to" or "get used to". So,

از اینها استفاده کنید، "به عادت شده باشید " یا "عادت کنید". بنابراین،

I'm going to give some examples of "be used to".

من قصد دارم چند نمونه از "به عادت کردن" را ارائه کنم.

Again, "get used to" and "be used to" mean to

باز هم «عادت کردن» و «عادت کردن» به معنای

become accustomed to something, to become

عادت کردن به چیزی،

familiar with something when something is strange

آشنا شدن با چیزی وقتی چیزی عجیب

or unusual, but then it becomes normal. That's when we use these words.

یا غیرعادی است، اما بعد عادی می شود. آن وقت است که از این کلمات استفاده می کنیم.

So, our verb "be" can take many forms. I'm

بنابراین، فعل ما می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. من

going to show you some of the forms it can take.

قصد دارم برخی از اشکال آن را به شما نشان دهم.

We have "I'm used to" or "I am used to". In this case, "am" is a form of the "be" verb,

«عادت دارم» یا «عادت دارم» داریم. در این مورد، "am" شکلی از فعل "be" است،

and notice we have "used to", "I'm used to",

و توجه داشته باشید که "used to"، "I'm used to"

and what follows "used to"? We have "it". So,

و آنچه پس از "used to" آمده است؟ ما "آن" را داریم. بنابراین،

similarly to "get used to", "be used to" can be followed by a noun or a pronoun.

به طور مشابه به "عادت کردن"، "به عادت کردن" می تواند با یک اسم یا یک ضمیر دنبال شود.

Let's look at another example. "You are used to

بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم . "شما عادت دارید

waking up at 6 a.m." So, we have here our "be"

ساعت 6 صبح از خواب بیدار شوید." بنابراین، ما در اینجا فعل "be" خود را داریم

verb. In this case, in the simple present tense,

. در این حالت، در زمان حال ساده،

it's "are". We have "used to", and then we have

« هستند» است. ما "استفاده به" را داریم و سپس

a verb, "waking up". "Waking up", you'll notice,

یک فعل "بیدار شدن" داریم. متوجه خواهید شد که "Waking up"

ends in -ing. So, it's similar to "get used to".

به -ing ختم می شود. بنابراین، شبیه به "عادت کردن" است.

Verbs we use with "be used to" end in -ing,

افعالی که با "be used to" استفاده می کنیم به -ing ختم می شوند،

or we can say they end in a gerund. A gerund

یا می توانیم بگوییم که به یک جیروند ختم می شوند. Gerund

is a verb that ends in -ing. Okay, let's look at

فعلي است كه به -ing ختم مي شود. خوب، بیایید به یک

another example. "He is used to studying at night."

مثال دیگر نگاه کنیم. او به درس خواندن در شب عادت کرده است.

So, this means this man, "he", he is accustomed

پس این یعنی این مرد «او» عادت

to studying at night. It's normal for him.

به درس خواندن در شب دارد. برای او عادی است.

"He is used to studying at night." So, we have

او به درس خواندن در شب عادت کرده است. بنابراین، ما در

here our "be" verb, "is", then we have "used to",

اینجا فعل "بودن" خود را داریم، "است"، سپس "استفاده می کنیم"

and then we have another verb, "studying". You'll notice it ends in -ing. So, again,

و سپس فعل دیگری داریم، "مطالعه". متوجه خواهید شد که به -ing ختم می شود. بنابراین، دوباره،

when a verb comes after "be used to", it ends

وقتی یک فعل بعد از "be used to" می آید،

in -ing. Okay, so these are just some examples,

به -ing ختم می شود. خوب، پس اینها فقط چند نمونه هستند،

and again, these are the same. "Used to" is the

و دوباره، اینها یکسان هستند. "عادت" است

one that is different. So, thank you for watching

که متفاوت است. بنابراین، از شما برای تماشای

this video. I hope you've enjoyed it. It might

این ویدیو سپاسگزاریم. امیدوارم از آن لذت برده باشید. ممکن است

take some time to get used to the differences

کمی طول بکشد تا به تفاوت‌های

between "used to" and "get used to" and "be used

بین «عادت‌کردن» و «عادت کردن» و «عادت

to". If you want to practice this, I recommend

کردن» عادت کنیم. اگر می خواهید این کار را انجام دهید، توصیه می کنم

coming and visiting our website at www.engvid.com.

بیایید و از وب سایت ما به آدرس www.engvid.com دیدن کنید.

There, you can find a quiz about this material.

در آنجا می توانید یک مسابقه در مورد این مطالب پیدا کنید.

You can also subscribe to my YouTube channel.

همچنین می توانید در کانال یوتیوب من مشترک شوید.

Don't forget to ring the bell. By subscribing,

فراموش نکنید که زنگ را بزنید. با عضویت،

you will see a lot more videos on grammar, pronunciation, vocabulary, and many other

ویدیوهای بسیار بیشتری در مورد گرامر، تلفظ، واژگان و بسیاری از

topics of English. You can also check out my website at www.teacheremma.com,

موضوعات دیگر انگلیسی خواهید دید. همچنین می توانید از وب سایت من در www.teacheremma.com دیدن کنید

and there you can find more English resources.

و در آنجا می توانید منابع انگلیسی بیشتری را بیابید.

Thanks so much for watching, and until next time,

خیلی ممنون که تماشا کردید و تا دفعه بعد

take care.

مراقب باشید.