Pronunciation: Learn how to say the top 10 British cities correctly

Hi, everyone. In this lesson we're going to look at the pronunciation of the ten biggest

Cześć wszystkim. W tej lekcji przyjrzymy się wymowie dziesięciu największych

cities in England. The data comes from the World Urban Areas Report, and this report

miast w Anglii. Dane pochodzą z World Urban Areas Report, a ten raport

looks at the size of cities' population according to their urban area, so that's the dense part

analizuje wielkość populacji miast według obszaru miejskiego, więc jest to gęsta część

of the city where most people live. So, if you're looking at this list and you disagree:

miasta, w której mieszka większość ludzi. Więc jeśli patrzysz na tę listę i nie zgadzasz się:

"Oh, that city is bigger than this city", it's because there's different ways to make

„Och, to miasto jest większe niż to miasto”, dzieje się tak dlatego, że istnieją różne sposoby tworzenia

the list, depending on the data that you look at. But I thought this way of listing the

listy, w zależności od danych, na które patrzysz. Ale pomyślałem, że taki sposób zestawienia

cities made the most sense so that you don't have a very, very wide city with countryside

miast ma największy sens, żeby nie mieć bardzo, bardzo szerokiego miasta z wsią

in it counted as in the top ten.

w nim liczoną jak w pierwszej dziesiątce.

So, let's begin at number one: "London", which is the capital city of England, and which

Zacznijmy więc od numeru jeden: „Londyn”, który jest stolicą Anglii i

is where I'm from. We pronounce as: "Lundan". The second syllable has a schwa, so we say:

skąd pochodzę. Wymawiamy jako: „Lundan”. Druga sylaba ma schwa, więc mówimy:

"Lundan", not: "LondOn", as a lot of people say and a lot of tourists say when they come.

„Lundan”, a nie: „LondOn”, jak mówi wiele osób i wielu turystów, kiedy przyjeżdżają.

They say: "I'm going to LOndOn", whereas we say: "Lundan".

Mówią: „Jadę do LOndOn”, a my mówimy: „Lundan”.

Number two: "Manchester". "Manchester", the second syllable is an "i", sometimes people

Numer dwa: „Manchester”. „Manchester”, druga sylaba to „i”, czasem ludzie

say : "e". "Manchester", "Manchester", but "Manchister" is the most common pronunciation

mówią: „e”. „Manchester”, „Manchester”, ale „Manchister” to najczęstsza wymowa

for people who actually live there. And Manchester is most famous, in my mind, for the band Oasis,

ludzi, którzy tam mieszkają. Moim zdaniem Manchester jest najbardziej znany z zespołu Oasis,

and they said things, like: "Mad For It", and they had a song which was called: "You

a oni mówili takie rzeczy jak: „Mad For It” i mieli piosenkę, która nazywała się: „

got to roll with it, you got to take your time", sorry.

Musisz się z tym bawić, musisz wziąć swoje czas", przepraszam.

Number three: "Birmingham" is the way I would pronounce it if I imagined I was from there,

Numer trzy: „Birmingham” to sposób, w jaki wymówiłbym to, gdybym wyobrażał sobie, że jestem stamtąd,

but how I would say it in my normal accent is: "Birmingum", "Birmingum". The... It's

ale jak powiedziałbym to z moim normalnym akcentem : „Birmingum”, „Birmingum”. To... To

not "HAm". Americans might say: "BirmingHAM", "I'm going to BirmingHAM", whereas locals

nie jest "HAm". Amerykanie mogą powiedzieć: „BirmingHAM”, „Jadę do BirmingHAM”, podczas gdy miejscowi

and other English people are going to say: "Birmingum", "Birmingum".

i inni Anglicy powiedzą: „Birmingum”, „Birmingum”.

Number four is: "Leeds". Leeds and Bradford are counted as one city in this list, although

Numer cztery to: „Leeds”. Leeds i Bradford są liczone jako jedno miasto na tej liście, chociaż

if you ask the people of Leeds and the people of Bradford whether they think of it as the

jeśli zapytasz mieszkańców Leeds i mieszkańców Bradford, czy myślą o tym jako o tym

same city, they'll say no. So, that's why they're written separately on the list. We

samym mieście, powiedzą, że nie. Dlatego są one zapisane osobno na liście.

have Leeds and we have Bradford. Bradford, Bradford.

Mamy Leeds i mamy Bradford. Bradford, Bradford.

Number five is: "Glasgow". Oh, they're not all in England, I've just realized because

Numer pięć to: „Glasgow”. Och, nie wszyscy są w Anglii, właśnie zdałem sobie sprawę, że ponieważ

we've got Glasgow on the list, Scotland is obviously included also. How we pronounce:

mamy Glasgow na liście, Szkocja oczywiście jest również uwzględniona. Jak wymawiamy:

"Glasgow", we can say: "Glasgow", that's the pronunciation that someone in the southeast

„Glasgow”, możemy powiedzieć: „Glasgow”, jest to wymowa, której użyłby ktoś w południowo-wschodniej

of England would use: "Glasgow", because we make the long A sound: "ah", whereas people

Anglii: „Glasgow”, ponieważ długie A wydajemy: „ah”, podczas gdy ludzie

from the northern areas of England and also the people in Glasgow itself would say: "Glasgo",

z północy obszarach Anglii, a także mieszkańcy samego Glasgow powiedzieliby: „Glasgo”,

"Glasgo".

„Glasgo”.

Next one, number six: "Southampton", "Southampton". This one we have the H in the pronunciation,

Następna, numer sześć: „Southampton”, „Southampton”. W tym przypadku mamy H w wymowie,

but it's not a very... we... we don't hear it that much. It blends into the A, and sometimes

ale nie jest to bardzo... my... nie słyszymy tego zbyt często. Wtapia się w A, a czasami,

when you hear people say this town, it might sound like there's no H sound there at all,

gdy słyszysz, jak ludzie mówią to miasto, może to brzmieć tak, jakby w ogóle nie było tam dźwięku H,

it might be more like: "South... Southampton", "Southampton". Whereas other people you find,

może to być bardziej jak: „South… Southampton”, „Southampton”. Podczas gdy inni ludzie, których spotkasz,

they may say it more like two separate words in a way, if they say: "South... South Hampton",

mogą powiedzieć to bardziej jak dwa oddzielne słowa , jeśli powiedzą: „South… South Hampton”,

"South Hampton". But in my opinion, that's not the most natural pronunciation of that

„South Hampton”. Ale moim zdaniem nie jest to najbardziej naturalna wymowa tego

city, and most people would say it like: "Southampton", "Southampton".

miasta i większość ludzi powiedziałaby to w stylu: „Southampton”, „Southampton”.

Next one is: Portsmouth, "Portsmuth". "Portsmuth". "Portsmuth" is the place where the British

Następny to: Portsmouth, "Portsmuth". „Portsmut”. „Portsmuth” to miejsce, w którym

Navy is based. It's... obviously it's by the sea, the Navy is based there, and I did some

stacjonuje brytyjska marynarka wojenna. To... oczywiście nad morzem, tam stacjonuje Marynarka Wojenna, a ja udzielałem

English teaching in an English summer school there in Portsmouth. And what I noticed when

lekcji angielskiego w angielskiej szkole letniej w Portsmouth. Kiedy

I was there was that so many people in that town had tattoos. And if you think about it...

tam byłem, zauważyłem, że tak wielu ludzi w tym mieście miało tatuaże. A jeśli się nad tym zastanowić...

Well, now... nowadays, so many people have tattoos, but tattoos used to be associated

Cóż, teraz... w dzisiejszych czasach tak wielu ludzi ma tatuaże, ale tatuaże były kiedyś kojarzone

with the people who had been in the Navy and who'd gone to sea and done all that kind of

z ludźmi, którzy byli w marynarce wojennej i którzy wyruszyli na morze i robili wszystkie tego typu rzeczy

thing, so that's... When I think of Portsmouth, I always think of tattoo shops and seeing

rzeczy, więc to jest... Kiedy myślę o Portsmouth, zawsze myślę o sklepach z tatuażami i zobaczeniu

loads of people with tattoos.

wielu ludzi z tatuażami.

Next we have: "Liverpool", "Liverpool". If you meet someone from Liverpool, the "pool"

Dalej mamy: „Liverpool”, „Liverpool”. Jeśli spotkasz kogoś z Liverpoolu, „basen”

can have quite a high pitch and can sound quite long. When I say that town, the "pool"

może mieć dość wysoki ton i może brzmieć dość długo. Kiedy mówię to miasto, część „basen”

part doesn't sound as long. "Liverpool", "Liverpool", "Liverpool". So, for the second variation

nie brzmi tak długo. „Liverpool”, „Liverpool”, „Liverpool”. Tak więc w drugiej wariacji

I've taken off the mark of a very long vowel there to shorten it. It's the same vowel,

usunąłem znak bardzo długiej samogłoski, aby ją skrócić. To ta sama samogłoska,

but there's a slight difference in how long it takes us to say it. "Liverpool".

ale istnieje niewielka różnica w czasie, jaki zajmuje nam jej wypowiedzenie. "Liverpool".

Number eight is: "Newcastle". Newcastle has a longer name, it's actually: "Newcastle upon

Numer osiem to: „Newcastle”. Newcastle ma dłuższą nazwę, właściwie to: „Newcastle upon

Tyne", but I've just written "Newcastle" here. And in my Southern English accent, I say:

Tyne”, ale właśnie tutaj napisałem „Newcastle”. I z moim południowo-angielskim akcentem mówię:

"Newcastle", "Newcastle". "He's from Newcastle." But, again, somebody from there is likely

"Newcastle", "Newcastle". – Jest z Newcastle. Ale znowu ktoś stamtąd prawdopodobnie

to use the other vowel. They would say: "Newcastle", "Newcastle", "ah", "ah" instead of "aw".

użyje drugiej samogłoski. Mówili: „Newcastle”, „Newcastle”, „ah”, „ah” zamiast „aw”.

Number nine is: "Nottingham", "Nottingham". Nottingham is famous for Robin Hood, the story

Numer dziewięć to: „Nottingham”, „Nottingham”. Nottingham słynie z Robin Hooda, historii

of Robin Hood. And these days also famous for having a very big university there.

Robin Hooda. A obecnie słynie również z tego, że ma tam bardzo duży uniwersytet.

Number ten is: "Sheffield", "Sheffield".

Numer dziesiąty to: „Sheffield”, „Sheffield”.

So there we are. Here are the top ten cities in England and Scotland by their population.

Więc jesteśmy. Oto dziesięć największych miast w Anglii i Szkocji pod względem liczby ludności.

Thanks so much for watching, and do the quiz on today's lesson now. See you. Thanks for watching. Bye.

Dziękuję bardzo za obejrzenie i rozwiąż teraz quiz na dzisiejszej lekcji. Do zobaczenia. Dzięki za oglądanie. Do widzenia.