English tenses | Present Perfect Continuous (have been doing) & Present Continuous (am doing)

What's the difference between I am doing something  and I have been doing something?

چه تفاوتی بین من در حال انجام کاری و من در حال انجام کاری است؟

Are they interchangeable?

آیا آنها قابل تعویض هستند؟

Hello and welcome everyone, this is Minoo at Anglo-Link.

سلام و خوش آمدگویی به همه، این مینو در Anglo-Link است.

In this lesson, we're going to review the difference between Present Continuous (I am doing),

در این درس، می‌خواهیم تفاوت بین Present Continuous (من انجام می‌دهم)

and, Present Perfect Continuous (I have been doing).

و Present Perfect Continuous (من انجام می‌دهم) را مرور کنیم.

A PDF version of this lesson is available for you to download in Anglo-Link's PDF Library.

نسخه PDF این درس برای دانلود در کتابخانه PDF Anglo-Link در دسترس است.

You'll find the link to join the library in the description box.

پیوند پیوستن به کتابخانه را در کادر توضیحات پیدا خواهید کرد.

Okay! let's start with Present Continuous (I am doing).

باشه! بیایید با Present Continuous (من انجام می‌دهم) شروع کنیم.

We use the Present Continuous tense (I am doing, he is doing they are doing)

ما از زمان حال استمراری (I am doing, he is doing they are doing)

for actions in progress or temporary situations.

برای اقدامات در حال پیشرفت یا موقعیت‌های موقت استفاده می‌کنیم.

For example: I'm currently working from home.

به عنوان مثال: من در حال حاضر از خانه کار می کنم.

Some common time expressions for this tense are currently, now, at present, at the moment, etc.

برخی از عبارات زمانی رایج برای این زمان در حال حاضر، اکنون، در حال حاضر، در حال حاضر و غیره هستند.

So, what about Present Perfect Continuous?

بنابراین، در مورد Present Perfect Continuous چطور؟

We have been doing, she has been doing, etc.

ما انجام می‌دادیم، او انجام می‌داد، و غیره.

We use this tense for an action that started in the past  and continues in the present.

ما از این زمان برای عملی استفاده می‌کنیم که در گذشته شروع شده و در زمان حال ادامه دارد.

For example:  I've been working from home for one month.

به عنوان مثال: یک ماه است که از خانه کار می‌کنم.

Common time expressions for this tense are 'for', which is plus the length of time.

عبارات زمانی رایج برای این زمان «for» است، که به اضافه طول زمان است.

'Since', which is plus the start point of the action.

«Since»، که به‌علاوه نقطه شروع عمل است.

And also, expressions like 'all day' or 'this week' etc.

و همچنین، عباراتی مانند «تمام روز» یا «این هفته» و غیره.

A common question I get is: Are these two tenses interchangeable?

یک سؤال رایج که من می‌پرسم این است: آیا این دو زمان قابل تعویض هستند؟

For example, can we say: I am working from home for one month or since April.

برای مثال، آیا می‌توانیم بگوییم: من یک ماه یا از آوریل در خانه کار می‌کنم.

That is using the Present Continuous with 'for' and 'since'.

یعنی استفاده از Present Continuous با «for» و «از آنجا».

No! This is a mistake.

نه! این اشتباه است.

If you use time expressions like 'for', 'since', 'all day', etc.,

اگر از عبارات زمانی مانند «برای»، «از زمان»، «تمام روز» و غیره

you must use Present Perfect Continuous:

استفاده می‌کنید، باید از Present Perfect Continuous استفاده کنید:

I have been working from home for one month or since April.

من یک ماه یا از آوریل از خانه کار کرده‌ام.

What about the other way around?

برعکس چطور؟

Can we say: I have been working from home?

آیا می توانیم بگوییم: من از خانه کار کرده ام؟

So, using Present Perfect Continuous without mentioning how long.

بنابراین، بدون ذکر مدت زمان، از Present Perfect Continuous استفاده کنید.

And the answer is...

و پاسخ این است ...

Yes you can!

بله می توانید!

If you don't know how long or you don't want to mention it,

اگر نمی‌دانید چه مدت است یا نمی‌خواهید آن را ذکر کنید،

you can use this tense to indicate that the  action has continued for some time.

می‌توانید از این زمان برای نشان دادن اینکه این عمل برای مدتی ادامه داشته است استفاده کنید.

If you want, you can add the expressions 'for a while' or 'for some time'. But, you don't have to.

در صورت تمایل، می‌توانید عبارات «برای مدتی» یا «برای مدتی» را اضافه کنید. اما، شما مجبور نیستید.

You can just say: I have been avoiding coffee.  Or: she has been thinking of quitting her job.

فقط می توانید بگویید: من از قهوه اجتناب کرده ام. یا: در فکر ترک شغل بوده است.

Right! There is one special case I need to mention to you, and that is when we use the Present Perfect Continuous without 'for' or 'since'

درست! یک مورد خاص وجود دارد که باید به شما اشاره کنم، و آن زمانی است که ما از Present Perfect Continuous بدون "for" یا "از آنجا"

for an action that has just finished with an undesirable effect in the present.

برای عملی استفاده می کنیم که به تازگی با یک اثر نامطلوب در زمان حال به پایان رسیده است.

For example:  Why are your eyes red? Have you been crying?

به عنوان مثال: چرا چشمان شما قرمز است؟ آیا گریه کرده اید؟

Or, someone may say: Why are your clothes wet? And the answer can be: I've been washing the car.

یا ممکن است یکی بگوید: چرا لباس‌هایتان خیس است؟ و پاسخ می تواند این باشد: من در حال شستن ماشین بودم.

You're not washing the car anymore. You've just stopped.

تو دیگه ماشین رو نمیشوی تو همین الان متوقف شدی

But now the effect is that your clothes are wet.

اما حالا اثرش این است که لباس شما خیس است.

And one last thing. As always, watch out for State Verbs.

و یک چیز آخر مثل همیشه، مراقب افعال حالت باشید.

A State Verb describes a mental or emotional state or a fact.

یک فعل حالت یک وضعیت ذهنی یا احساسی یا یک واقعیت را توصیف می کند.

Make sure you don't put a State Verb in a Continuous tense.

مطمئن شوید که یک فعل حالت را در زمان پیوسته قرار ندهید.

For example, take the verb 'have'.

به عنوان مثال، فعل 'دار' را در نظر بگیرید.

'Have' can replace 'eat', which makes it an Action Verb.

«داشتن» می‌تواند جایگزین «خوردن» شود، که آن را به یک فعل عمل تبدیل می‌کند.

For example, you can say: I'm having lunch now.  Or: I have been having lunch for 10 minutes.

مثلاً می‌توانید بگویید: الان ناهار می‌خورم. یا: 10 دقیقه است که ناهار می خورم.

But the real meaning of 'have' is to own, which is now a State Verb.

اما معنای واقعی «داشتن» داشتن است، که اکنون یک فعل حالت است.

And now you cannot use a Continuous tense with this verb.

و اکنون نمی‌توانید از زمان Continuous با این فعل استفاده کنید.

You cannot say: I am having a headache.

نمی توانید بگویید: من سردرد دارم.

You can only say: I have a headache.

شما فقط می توانید بگویید: من سردرد دارم.

And, you cannot say: I have been having a headache all day.

و نمی توانید بگویید: من تمام روز سردرد داشتم.

You need to say: I have had a headache all day.

باید بگویید: تمام روز سردرد داشتم.

Right! Let's finish by putting these two tenses together in a dialogue:

درست! بیایید با کنار هم قرار دادن این دو زمان در یک دیالوگ کار را به پایان برسانیم:

What are you doing?

چه کار می کنی؟

I'm repairing my bicycle.

دارم دوچرخه‌ام را تعمیر می‌کنم.

How long have you been doing that?

چند وقته اینکارو میکنی؟

I've been doing it all morning.

من تمام صبح این کار را انجام داده ام.

Are you thinking of selling it?

آیا به فروش آن فکر می کنید؟

No, I think it's too old to sell.

نه، فکر می کنم برای فروش خیلی قدیمی است.

Notice that in the question, the verb 'think' is an Action Verb.

توجه داشته باشید که در سوال، فعل "فکر" یک فعل عمل است.

It's about are you thinking now of doing this thing.

این در مورد این است که آیا اکنون به انجام این کار فکر می کنید؟

Whereas, in the answer 'think' is a State Verb, which means I believe it's my opinion.

در حالی که در پاسخ "فکر" یک فعل حالت است، به این معنی که معتقدم این نظر من است.

And therefore, it's not in the Continuous form. It's in the Simple form.

و بنابراین، به شکل Continuous نیست. به شکل ساده است.

How long have you owned it?

چند وقت است که مالک آن هستید؟

I've had it for three years.

من سه ساله دارمش

And now, both the verbs 'have' and 'own' are State Verbs.  So, you do not see the Continuous tense anymore.

و اکنون، هر دو فعل 'have' و 'own' افعال حالت هستند. بنابراین، شما دیگر زمان Continuous را نمی بینید.

Right! That's the end of this lesson.

درست! این پایان این درس است.

If you'd like more examples of these two tenses, you can watch this lesson.

اگر نمونه‌های بیشتری از این دو زمان می‌خواهید، می‌توانید این درس را تماشا کنید.

Remember to check out my online course at Anglo-Link.com.

فراموش نکنید که دوره آنلاین من را در Anglo-Link.com بررسی کنید.

And don't forget to subscribe and allow notifications  to know when my next lesson is available.

و فراموش نکنید که مشترک شوید و به اعلان‌ها اجازه دهید تا بدانند چه زمانی درس بعدی من در دسترس است.

Thanks a lot for watching, and I look forward to seeing  you in my next lesson very soon.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم، و من مشتاقانه منتظر هستم که شما را به زودی در درس بعدی خود ببینم.

Goodbye for now.

فعلا خدانگهدار.