Interested or Interesting? | Participle Adjectives | English Grammar Lesson

Are you using participle adjectives correctly?

آیا از صفت های جزئی به درستی استفاده می کنید؟

Is it clear when you should use 'interested' and when you should use 'interesting'.

آیا مشخص است که چه زمانی باید از «علاقه مند» و چه زمانی از «جالب» استفاده کنید؟

Hello and welcome everyone,  this is Minoo at Anglo-Link.

سلام و به همه خوش آمدید، این مینو در Anglo-Link است.

I have noticed that many of you are still  confusing the 'ed' and 'ing' adjectives.

من متوجه شده ام که بسیاری از شما هنوز صفت "ed" و "ing" را اشتباه می گیرید.

So, in this short lesson we're  going to look at their usage again.

بنابراین، در این درس کوتاه، دوباره به استفاده از آنها خواهیم پرداخت.

You can watch my complete lesson  on adjectives and adverbs here.

می‌توانید درس کامل من درباره صفت‌ها و قیدها را اینجا ببینید.

To access the PDF version of this lesson, 

برای دسترسی به نسخه PDF این درس،

please use the link in the description  box to join Anglo-Link's PDF Library.

لطفاً از پیوند موجود در کادر توضیحات برای پیوستن به کتابخانه PDF Anglo-Link استفاده کنید.

Okay! Let's start by looking at  what a participle adjective is.

باشه! بیایید با نگاه کردن به اینکه صفت فاعل چیست شروع کنیم.

A participle adjective, also  called participial adjective,

صفت جزء، که صفت مشارکتی نیز نامیده می‌شود

is an adjective from a verb root. 

، صفتی از ریشه فعل است.

For example the verb 'to interest'  has two participle adjectives:

به‌عنوان مثال، فعل «علاقه‌دار» دارای دو صفت است:

Present Participle 'interesting', and Past Participle 'interested'.

Present Participle «interesting» و Past Participle «interested».

Okay, let's look at usage now.

خوب، بیایید اکنون به کاربرد نگاه کنیم.

Let's say that the sentence  is: History interests me.

بیایید بگوییم که جمله این است: تاریخ به من علاقه دارد.

History is the subject.

تاریخ موضوع است.

History is generating interest in me.

تاریخ در حال ایجاد علاقه در من است.

So, we should use the Present Participle:  History is interesting.

بنابراین، باید از Present Particle استفاده کنیم: History جالب است.

'Me' is the object.

«من» هدف است.

The action is affecting me.

عمل روی من تاثیر می گذارد.

So, now we should use the Past  Participle: I am interested in history.

بنابراین، اکنون باید از حرف گذشته استفاده کنیم: من به تاریخ علاقه دارم.

The most common mistake I  hear is using Present Participle 

رایج‌ترین اشتباهی که می‌شنوم استفاده از Present Participle

'interesting' instead of Past Participle.

«جالب» به جای Past Participle است.

And saying something like:  I'm interesting in history.

و گفتن چیزی مانند: من به تاریخ علاقه دارم.

That's maybe because you think you're using the Present Continuous tense,

شاید به این دلیل باشد که فکر می‌کنید از زمان حال استمراری استفاده می‌کنید،

so be careful with this.

پس مراقب این موضوع باشید.

So, let's look at two more examples.

بنابراین، اجازه دهید به دو مثال دیگر نگاه کنیم.

First example: John intrigues everyone.

مثال اول: جان همه را فریب می دهد.

So here, both the subject  and the object are people. 

بنابراین در اینجا، هم فاعل و هم مفعول، افراد هستند.

John and everyone.

جان و همه

So, let's see what you would  choose for the two sentences below.

بنابراین، بیایید ببینیم برای دو جمله زیر چه چیزی را انتخاب می‌کنید.

John is .......

جان است .......

And, everyone is ........ by John.

و همه ........ توسط جان.

John is the subject. So, John is intriguing.

جان موضوع است. بنابراین، جان جذاب است.

And 'everyone' is the object. So,  everyone is intrigued by John.

و «همه» مفعول است. بنابراین، همه شیفته جان هستند.

So, for John, which is the subject, we  use the Present Participle 'intriguing'.

بنابراین، برای جان، که موضوع است، از Present Participle «جذاب‌کننده» استفاده می‌کنیم.

And, for 'everyone', which is the object, we use the Past Participle 'intrigued'.

و برای «همه» که مفعول است ، از Past Participle «Intrigued» استفاده می‌کنیم.

Let's look at the second example.

بیایید به مثال دوم نگاه کنیم.

This situation upsets her.

این وضعیت او را ناراحت می‌کند.

So, this situation is .........

بنابراین، این وضعیت ......... است

And, she is ......... about the situation.

و او ......... در مورد وضعیت است.

Which adjective would you put in each sentence?

کدام صفت را در هر جمله قرار می دهید؟

The situation is the subject. So, it is upsetting.

وضعیت موضوع است. بنابراین، ناراحت کننده است.

And, she has been affected by the situation.  So, she is upset about the situation.

و او تحت تأثیر این وضعیت قرار گرفته است. بنابراین، او از وضعیت ناراحت است.

So, for the situation, which is the subject, we use the Present Participle 'upsetting'.

بنابراین، برای موقعیتی که موضوع است ، از Present Participle 'ناراحت کننده' استفاده می کنیم.

And for her, who is being affected  who is the object of the sentence,  

و برای او که تحت تأثیر قرار می‌گیرد و مفعول جمله است

we use the Past Participle 'upset'.

، از Past Participle «ناراحت» استفاده می‌کنیم.

Now, remember that 'upset' is an irregular  verb. So, it's upset - upset - upset.

اکنون، به یاد داشته باشید که "ناراحت" یک فعل نامنظم است . بنابراین، ناراحت - ناراحت - ناراحت است.

Right! That's the end of this short lesson.

درست! این پایان این درس کوتاه است.

For lessons and exercises on all  topics, please visit my website 

برای درس‌ها و تمرین‌های مربوط به همه موضوعات، لطفاً از وب‌سایت من

Anglo-Link.com.

Anglo-Link.com دیدن کنید.

And remember to subscribe and allow notifications  to know when my next lesson is online.

و به یاد داشته باشید که مشترک شوید و اجازه دهید اعلان‌ها بدانند چه زمانی درس بعدی من آنلاین است.

Thanks a lot for watching, and I'll see you soon in my next lesson.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم، و به زودی در درس بعدی شما را می بینم.

Goodbye for now.

فعلا خدانگهدار.