Basic English Vocabulary - GET

Hi again. Welcome back to www.engvid.com. I'm Adam. Nice to be here again. Today's lesson

سلام دوباره به www.engvid.com بازگردید. من آدام هستم. خوشحالم که دوباره اینجا هستم. درس

is going to be very short and sweet, but to the point. Some of you have asked me about

امروز بسیار کوتاه و شیرین خواهد بود، اما نکته. برخی از شما در مورد این کلمه از من پرسیده اید

this word: "get" -- because "get" has many different uses and some of you are a little

: "دریافت" -- زیرا "به دست آوردن" کاربردهای مختلفی دارد و برخی از شما در

bit confused by how it's used with past participle and some other words very specifically. So

نحوه استفاده از آن با فعل ماضی و برخی کلمات دیگر به طور خاص گیج شده اید. بنابراین

I'm not going to explain all the meanings of "get" today, I'm just going to focus on

من امروز قصد ندارم تمام معانی "دریافت" را توضیح دهم، فقط روی

two uses of "get". But if you want more explanation and other uses, please check your dictionary

دو کاربرد "دریافت" تمرکز خواهم کرد. اما اگر توضیح بیشتر و کاربردهای دیگر می‌خواهید، لطفاً فرهنگ لغت خود را بررسی کنید

because there are many ways to use the word "get".

زیرا راه‌های زیادی برای استفاده از کلمه «get» وجود دارد.

Today's issue is specifically the past participle. So again, different ways of using the past

مسئله امروز به طور خاص فعل ماضی است. پس باز هم شیوه های مختلف استفاده

participle: "punished", so "to punish", past tense: "punished", past participle: "punished".

از مضارع: «تنبیه»، پس « تنبیه»، زمان ماضی: «مجاز»، مضارع: «مجاز».

"Hit", also irregular verb but it's "hit", past is "hit", past participle: "hit".

"ضربه"، همچنین فعل بی قاعده اما "ضربه" است، گذشته "ضربه" است، ماضی: "ضربه".

"Beat", "to beat", "beat", "beaten". And again, "ed", regular verbs.

ضرب و شتم، ضرب و شتم، ضرب و شتم. و دوباره "ed"، افعال منظم.

So let's start with this: what does it mean to get punished, to get hit, get beaten, get

پس بیایید با این شروع کنیم:

awarded when we use "get" with a past participle in this way? Basically it means to be subjected to.

وقتی از "به دست آوردن" با فعل ماضی به این شکل استفاده می کنیم، تنبیه شدن، ضربه خوردن، کتک خوردن، جایزه گرفتن به چه معناست؟ اساساً به معنای در معرض قرار گرفتن است.

A simpler way to understand this is basically to receive an action. Okay? So when somebody

یک راه ساده تر برای درک این موضوع اساساً دریافت یک عمل است. باشه؟ بنابراین وقتی

gets punished, it means that someone else punishes them. It is used as a passive, but

کسی تنبیه می شود، به این معنی است که شخص دیگری او را مجازات می کند. به عنوان غیرفعال استفاده می شود، اما

many people use "get" instead of "be". The meaning is basically the same thing. "I did

بسیاری از مردم به جای "be" از "get" استفاده می کنند. معنی اساساً همین است. "کار

something bad. I was punished.", "I did something bad. I got punished." The meaning is exactly

بدی کردم تنبیه شدم."، "یه کار بد کردم تنبیه شدم." معنی

the same. This of course will go to the past tense, in the past. "I will get punished."

دقیقاً همین است. این البته به زمان گذشته، در گذشته خواهد رفت. "من مجازات خواهم شد."

Future: "will get". That goes, the "get" goes with a tense, the past participle stays what

آینده: "به دست خواهد آورد". یعنی «گرفتن» با زمان می رود، مضارع همانی

it is because it is a passive voice. Now, you may ask me: why should I use "get"

که هست می ماند چون صدای مفعولی است. حالا ممکن است از من بپرسید: چرا باید

instead of "be"? There's no reason. You can use either one. Okay? "I got hit by the ball

به جای "be" از "get" استفاده کنم؟ دلیلی نداره می توانید از هر کدام استفاده کنید. باشه؟ "به طور تصادفی با توپ ضربه خوردم

accidently", means I received that action; the ball hit me. Again, same thing: "I was

" یعنی آن عمل را دریافت کردم. توپ به من خورد باز هم همان: «

hit by a ball.", "The boy got beaten by his competitor.", "The boy was beaten by his competitor."

توپ به من خورد.»، «پسر از رقیبش کتک خورد»، «پسر توسط رقیبش کتک خورد».

Again, it's just a choice. "Get punished" versus "Be punished" is just more casual,

باز هم، این فقط یک انتخاب است. "تنبیه شو" در مقابل "تنبیه شو" فقط اتفاقی تر است،

"get". "Get" is more casual than "be", more informal if you want to say it that way. And

"دریافت". «دریافت» بیشتر از «بودن» معمولی‌تر است، اگر بخواهید آن را اینطور بگویید غیررسمی‌تر است. و

again, with all of these. Now here, you're going to look at different

باز هم با همه اینها. اکنون در اینجا، شما قصد دارید به افعال مختلف نگاه کنید

verbs. "Get started", okay? So we set up all the class, we're ready to start and I say:

. "شروع کن"، باشه؟ بنابراین ما همه کلاس را راه اندازی کردیم، آماده شروع هستیم و من می گویم:

"Okay, let's get started." What does that mean? It basically means to do. So instead

"باشه، بیایید شروع کنیم." معنی آن چیست؟ در اصل به معنای انجام دادن است. بنابراین به

of saying "get started", I could say: "start". "Let's get started.", "Let's start." Exactly

جای گفتن «شروع کن»، می‌توانم بگویم: «شروع کن». "بیایید شروع کنیم."، "بیایید شروع کنیم."

the same way. Again, very informal way of saying it. I don't really know why it became

دقیقا به همین صورت باز هم روشی بسیار غیررسمی برای گفتن آن. واقعا نمیدونم چرا

this way. Sometimes the English language, it changes, people start saying something,

اینجوری شد گاهی اوقات زبان انگلیسی تغییر می کند، مردم شروع می کنند به گفتن چیزی،

other people start saying the same thing, it spreads and spreads, and of course, soon

دیگران شروع می کنند همان چیزی را می گویند، پخش می شود و پخش می شود و البته به

enough everyone accepts it and it becomes a part of the language.

زودی همه آن را می پذیرند و بخشی از زبان می شود.

"Get going", okay? If we're going to be on time like we're making a plan to go for a

"برو" باشه؟ اگر قرار است به موقع برسیم، مثل اینکه داریم برای سفر برنامه ریزی می کنیم

trip. So I say, "Okay, if we're going to be on time, we should get going." Basically means

. بنابراین من می گویم: "خوب، اگر قرار است به موقع برسیم، باید راه بیفتیم." اساساً یعنی

we should go. It has more of a feeling of getting something, starting the action -- whatever

ما باید برویم. این بیشتر احساس به دست آوردن چیزی، شروع کنش را دارد --

the action may be. Now here, you notice I have two adjectives.

عمل هر چه که باشد. حالا اینجا، متوجه شدید که من دو صفت دارم.

"Get angry". When I drive a car - I'm a very calm person -, but when I drive, I get angry

"عصبانی شدن". وقتی ماشین می‌رانم - من آدم بسیار آرامی هستم - اما وقتی رانندگی می‌کنم،

very quickly because there're so many bad drivers around me. I'm the best driver in

خیلی زود عصبانی می‌شوم زیرا راننده‌های بد زیادی در اطراف من هستند. من بهترین راننده

this city, everybody else is a bad driver so I get very angry all the time. But, the

این شهر هستم، بقیه راننده بدی هستند، بنابراین من همیشه عصبانی می شوم. اما، هر

more I speak to you, the more hungry I get. I'm getting hungry right now just thinking

چه بیشتر با شما صحبت می کنم، بیشتر گرسنه می شوم. من الان دارم گرسنه میشم فقط به

about food. What does this mean? This basically means "become". "I'm getting hungry" -- I'm

غذا فکر میکنم. این یعنی چی؟ این در اصل به معنای "شدن" است. "من گرسنه می شوم" -- من گرسنه می شوم

becoming hungry. "I got hungry last night so I went to eat a pizza." -- I became hungry

. دیشب گرسنه شدم رفتم پیتزا بخورم. - گرسنه

so I went to eat a pizza. Okay? Again, very, very informal, very casual. You usually wouldn't

شدم رفتم پیتزا بخورم. باشه؟ باز هم خیلی خیلی غیررسمی، خیلی معمولی. معمولاً

see this too much in written English, but in spoken English you will hear these all

این را در زبان انگلیسی نوشتاری زیاد نمی‌بینید، اما در انگلیسی گفتاری همیشه اینها را خواهید شنید

the time. It's very common, very accepted, very casual, very okay. Okay? So don't worry

. این بسیار رایج است، بسیار پذیرفته شده، بسیار معمولی، بسیار خوب است. باشه؟ پس

about using any of these. Just understand that usually "get" replaces

نگران استفاده از اینها نباشید. فقط درک کنید که معمولا "به" جایگزین

"be" and here it replaces "become" or just we... Actually I'll give you another word

"بودن" می شود و در اینجا جایگزین "شدن" می شود یا فقط ما... در واقع من یک کلمه دیگر را در اینجا به شما می گویم

here: "colloquial", I hope I'm spelling this correctly. This is a "q", it's not a very

: "محاوره ای"، امیدوارم این را درست نوشته باشم. این یک «ق» است، «ق» خیلی

pretty "q" but... colloquial language means language of the people; street language. So

قشنگی نیست، اما... زبان محاوره به معنای زبان مردم است. زبان خیابانی پس

colloquial language uses all kinds of slang. It used to be slang, then it became accepted

زبان محاوره از انواع و اقسام عامیانه استفاده می کند. قبلاً عامیانه بود، بعد مورد قبول خیلی

by many people, then we start calling it "colloquial language". So it's okay; don't write with

ها قرار گرفت، بعد شروع کردیم به اسمش «زبان محاوره». پس اشکالی ندارد.

it so much. But, if you want to see more examples of sentences

اینقدر باهاش ​​ننویس اما اگر می‌خواهید نمونه‌های بیشتری از جملات

using both of these or all of these - excuse me -, I should say all of these types of sentences,

با استفاده از هر دو یا همه اینها - ببخشید - ببینید، باید بگویم همه این

go to www.engvid.com. There's a quiz there you can fill out. And also, don't forget to

جملات به www.engvid.com مراجعه کنید. یک مسابقه در آنجا وجود دارد که می توانید آن را پر کنید. و همچنین فراموش نکنید که

subscribe to my YouTube channel, and I'll see you again really soon. Bye.

در کانال یوتیوب من مشترک شوید و به زودی دوباره شما را می بینم. خدا حافظ.