How To Spot Authoritarianism — and Choose Democracy | Ian Bassin | TED

Çeviri: Figen Ergürbüz Gözden geçirme: Eren Gokce

So at a different time of day,

Günün farklı bir saatinde

late on the night before the American presidential inauguration 2009,

2009 Amerikan başkanlık yemin töreninden önceki gece geç saatlerde,

I received an urgent message to go pick up a package

Washington DC'de rastgele bir adresten

at a random address in Washington, DC.

bir paket almak için acil bir mesaj aldım.

I was wearing a tuxedo.

Smokin giyiyordum.

I was at the inaugural ball.

Açılış balosundaydım.

The next day, I was supposed to enter the White House

Ertesi gün yeni başkanın avukatı olarak

as a lawyer for the new president,

Beyaz Saray'a girecektim

ama kimseye görünmeden balodan çıktım

but I slipped out of the ball

and I ran in the rain to the designated address

ve yağmurda koşarak verilen adrese gittim,

where the doorman of the building handed me a plastic grocery bag

bina görevlisi bana içinde üç kalın klasör olduğundan

bursting at the seams with three thick binders.

patlamak üzere gibi görünen bir market poşeti verdi.

My name was written on a Post-it note stuck to the back.

Adım poşete yapıştırılmış bir Post-it notuna yazılmıştı.

"Jason Bourne," it said.

“Jason Bourne” yanlış isim.

(Laughter)

(Kahkahalar)

No.

Hayır.

But I was supposed to bring the binders with me into the White House the next day.

Ama ertesi gün bu klasörleri yanımda Beyaz Saray'a götürmem gerekiyordu.

For the next three years in my service in the White House counsel's office,

Önümüzdeki üç yıl boyunca Beyaz Saray hukuk danışmanlığı ofisindeki

those binders would become my Bible.

hizmetim süresince bu klasörler benim İncil'im olacaktı.

They had been left for me by a lawyer from a previous White House,

Daha önceki bir Beyaz Saray avukatı tarafından

and they contained in them memos dating to the Eisenhower era

benim için bırakılmışlardı Eisenhower döneminden günümüze

that White House chiefs of staff and counsel had sent

Beyaz Saray özel kalemleri ve hukuk danışmanlarının

to executive branch officials,

yürütme organı yetkililerine gönderdikleri

explaining what they could do and what they were not allowed to do

görevlerini yerine getirirken neler yapabileceklerini ve yapamayacaklarını

in the performance of their duties.

açıklayan notlar içeriyordu.

And if White House staff had questions about those things,

Beyaz Saray çalışanlarının bu konularla ilgili soruları olsaydı

I'd just consult the binders,

bu klasörlere danışırdım

and if they didn't contain the answer,

ve cevabı bulamazsam

I'd call the lawyer who did my job for President Bush,

Başkan Bush için çalışmış olan avukatı arardım

and if he didn't know,

ve eğer o da bilmiyorsa

we'd call the lawyer who did it for President Clinton.

Başkan Clinton için çalışmış olan avukatı arardık.

It didn't matter whether you were working for a Democrat or a Republican.

Bir Demokrat veya Cumhuriyetçi için çalışıyor olmanız önemli değildi.

The rules were consistent from administration to administration.

Kurallar yönetimden yönetime tutarlıydı.

And you learn quickly in doing this work

Ve bu işi yaparken bu kuralların çoğunun

that most of those rules are not legally binding.

yasal olarak bağlayıcı olmadığını çabucak öğrenirsiniz.

They're just traditions, customs,

Bunlar sadece gelenek ve görenekler,

what we've all come to call norms.

hepimizin norm dediği şeyler.

Which meant they were a choice.

Bu da onların birer seçim oldukları anlamına geliyordu.

You can choose to follow them, or you could choose not to follow them.

Onları takip etmeyi veya etmemeyi seçebilirsiniz.

And they contain things like rules prohibiting White House staff

Ve bu klasörlerde Beyaz Saray çalışanlarının

Adalet Bakanlığı'nı aramasını ve onlara kimi kovuşturacaklarını

from calling the Department of Justice

and telling them who to prosecute, who to investigate,

kimi soruşturacaklarını söylemesini yasaklayan kurallar gibi şeyler vardı

because in a liberal democracy,

çünkü liberal bir demokraside bu kararların

those decisions are supposed to be made independently of politics.

siyasetten bağımsız olarak alınması gerekiyor.

So after the 2016 American presidential election,

Böylece 2016 Amerikan başkanlık seçimlerinden sonra

my fellow council alumni and I began to grow concerned.

hukuk danışma konseyinden meslektaşlarım ve ben endişelenmeye başladık.

What would happen if a leader chose not to follow those rules?

Bir lider bu kurallara uymamayı seçerse ne olur?

What would happen if a leader organized a political movement

Bir lider onlara karşı siyasi bir hareket

in opposition to them?

örgütlerse ne olurdu?

Well, we didn't really need to wonder about that

Şey, bunu merak etmemize aslında gerek yoktu

because leaders and movements like that

çünkü 21. yüzyılda

have been rising across the world in the 21st century.

bu gibi liderler ve hareketler dünya çapında yükselmeye devam ediyor.

These movements seek to replace liberal democracy

Bu hareketlerin amacı liberal demokrasinin yerini

with more authoritarian forms of government.

daha otoriteryen hükûmet biçimleriyle değiştirmek.

And so my fellow council alumni and I

Ve böylece konseyden çalışma arkadaşlarım ve ben

decided to launch which was a modest effort at first

Amerika Birleşik Devletleri'nde bunun olmasını önlemek için

to try to apply what we'd learned from those binders

bahsettiğim klasörlerden öğrendiklerimizi uygulamaya çalışmak için

to prevent that from happening in the United States.

başlangıçta mütevazı bir girişim olan bir hareket başlattık.

We called our organization Protect Democracy,

Örgütümüze Demokrasiyi Koru adını verdik

but as the threat has grown, so have our efforts.

ancak tehdit arttıkça çabalarımız da arttı.

And so I want to take some time today

Bu nedenle bugün zamanımın bir kısmını

to describe the specific nature of the threat

tehdidin mahiyetinden ve onu yenmek için hepimizin yapabileceği seçimlerden

and some choices we all can make to defeat it.

bahsetmeye ayırmak istiyorum.

So the first thing to understand is how these modern authoritarian movements

Yani anlaşılması gereken ilk şey bu modern otoriteryen hareketlerin

dismantle democracies.

demokrasileri nasıl parçaladığıdır.

Because it's not like it was in the past.

Çünkü geçmişte olduğu gibi değil.

These days, typically, democracy doesn't die with a loud explosion

Bu günlerde, demokrasi alışılageldiği gibi

gürültülü bir patlama ve şehir meydanında dolaşan tanklarla ölmüyor.

and tanks rolling through the town square.

Russia's invasion of Ukraine is the exception.

Rusya'nın Ukrayna'yı işgali istisnadır.

More often in the 21st century,

21. yüzyılda daha sık olarak

these authoritarian movements work like Trojan horses.

bu otoriteryen hareketler Truva atları gibi çalışır.

Typically, their leader comes to power through an election,

Genelde liderleri bir seçim yoluyla iktidara gelir

and once inside, dismantles the system from within.

ve içeri girdikten sonra sistemi içeriden yıkar.

And they have a playbook for doing so.

Ve bunu yapmak için bir oyun kitabı var.

The authoritarian playbook.

Otoriteryen oyun kitabı.

And it's pretty consistent from Venezuela to Hungary, Turkey to Brazil.

Ve Venezuela'dan Macaristan'a, Türkiye'den Brezilya'ya oldukça tutarlı.

It contains seven steps. OK?

Yedi adımdan oluşur. Tamam mı?

So first, they politicize independent institutions,

İlk olarak, kamu hizmeti, kolluk kuvvetleri

like the civil service, law enforcement and eventually the military.

ve nihayetinde ordu gibi bağımsız kurumları siyasallaştırırlar.

Second, they spread disinformation, including from the government.

İkincisi, hükûmetten de dahil olmak üzere dezenformasyon yayarlar.

Third, they aggrandize executive power and undermine checks and balances.

Üçüncüsü, yürütme gücünü büyütür ve kontrolleri ve dengeleri baltalarlar.

Dördüncüsü, neleri söyleyebileceğimiz, öğretebileceğimiz

Fourth, they quash dissent,

from limiting what can be said and taught and read

ve neleri okuyabileceğimizi sınırlamaktan kanunları kendilerini eleştirenleri

to using the regulatory state to punish critics.

cezalandırmak için kullanmaya kadar birçok yöntemle muhalefeti bastırırlar.

Fifth, they scapegoat and delegitimize vulnerable groups.

Beşincisi savunmasız grupları günah keçisi yapar ve yasa dışı ilan ederler.

This has been the tyrants' favorite tool since antiquity,

Bu, antik çağlardan bu yana tiranların en sevdiği yöntemdir

because if you can pit people against each other on the basis of race,

çünkü insanları ırk, din veya cinsel yönelim temelinde

religion or sexual orientation,

birbirleriyle karşı karşıya getirebilirseniz

it's easier to pick their pockets of money and power.

onlardan para ve iktidarı çalmak daha kolaydır.

Six, they corrupt elections.

Altı, seçimleri yozlaştırırlar.

And finally, they incite violence.

Ve son olarak şiddeti kışkırtırlar.

And we have seen all of these play out

Amerika Birleşik Devletleri'nde son yıllarda

in the United States in recent years.

bunların hepsinin oynandığını gördük.

And there's a reason why this playbook can succeed.

Ve bu oyun kitabının başarılı olabilmesinin bir nedeni var.

Bunun nedeni insanların otoriteryanizmi açıkça desteklemesi

It's not that people openly support authoritarianism,

or even secretly favor it.

ya da gizlice onun taraftarı olması değil.

But in a time of rapid change and uncertainty,

Ancak hızlı değişim ve belirsizlik çağında

the time when so many of us feel anxiety about the future,

çoğumuzun gelecekle ilgili endişe duyduğu,

at a time when our democracy and our politics seem so broken

demokrasimizin ve siyasetimizin bu kadar bozuk göründüğü

ve sorunlarımızı bu derece çözemediği bir zamanda

and so unable to solve our problems,

çözümün birine biraz daha fazla güç vermek olduğunu

it can be tempting to think

the solution is just to give someone a little bit more power.

düşünmek cazip geliyor olabilir.

"I alone can fix it,"

“Tek başıma düzeltebilirim”

we're told in times like these.

Böyle zamanlarda bize bu söylenir.

And the truth is, an all-powerful leader can cut through the morass.

Ve gerçek şu ki çok güçlü bir lider bataklığı aşabilir.

They don't need to negotiate legislation or overcome filibusters,

Yasaları müzakere etmelerine, parlamento engellerinin üstesinden gelmelerine

or defend their policies in court.

veya politikalarını mahkemede savunmalarına gerek yok.

They can just do it.

Sadece yapabilirler.

Mandate that more housing be built.

Daha fazla konut inşa etme yetkisi.

That we train enough doctors.

Yeterince doktor yetiştirme yetkisi.

That we make our system ruthlessly efficient.

Sistemimizi acımasızca verimli hâle getirme yetkisi.

Maybe discard people who are unproductive.

Belki verimsiz insanları işten çıkarma yetkisi.

Or who have disabilities.

Ya da engellileri.

Or who are just old.

Ya da yaşlıları.

That we confiscate people's property

Lideri ve müttefiklerini zenginleştirmek ve güçlendirmek için

to enrich and empower the leader and his allies.

insanların mallarına el koyma yetkisi.

That we imprison anyone who stands in the way.

Yolumuzda duran herkesi hapsetme yetkisi.

Or who speaks out.

Ya da konuşma cesareti gösterenleri.

Or questions the leader at all.

Ya da lideri herhangi bir şekilde sorguluyanları.

Because that is how it always goes.

Çünkü bu her zaman böyle gider.

Just ask the young person in Nicaragua

Yanlış bir şey söylediği için

whose father was disappeared for saying the wrong thing.

babası kaybolan Nikaragua'daki gence sorun.

Ya da Türkiye'de yasaklanmış bir sanat sergisine gittiği için

Or the student in Turkey who was arrested

for attending a banned art exhibit,

tutuklanan öğrenciye

or the businessman in Russia whose company was seized

ya da bir oligarkın sadakatini kazanmak için

to buy loyalty from an oligarch.

şirketine el koyulan Rusya'daki işadamına.

Or the gentleman I met last night

Ya da dün gece tanıştığım

who spent time in a maximum security prison

sadece Zimbabve'de özgürlük ve demokrasi çağrısında bulunduğu için

merely for calling out for freedom and democracy in Zimbabwe.

güvenlikli bir hapishanede bir süre ceza çekmiş olan beyefendiye.

Yeah, I know, there are some Americans who say,

Evet, biliyorum “Ama bu bizim ülkemizde olamaz.”

"But that can't happen here."

diyecek bazı Amerikalılar var.

That's what all those people thought.

Bütün bu insanlar da böyle düşünmüşlerdi.

The truth is the only way it can happen here

Gerçek şu ki bir şeyin burada gerçekleşmesinin tek yolu

is if we think that it can't.

olamayacağını düşünmemizdir.

All right. That's pretty dark.

Kabul ediyorum bu oldukça karanlık.

Don't worry, it's OK,

Endişelenmeyin, sorun yok

because we still have the time and the power

çünkü bu oyun kitabının başarılı olmasını engellemek için

to prevent that playbook from succeeding.

hâlâ zamanımız ve gücümüz var.

How?

Nasıl mı?

By exercising the one thing that democracies guarantee

Demokrasinin bize garanti ettiği otokrasinin ise elimizden alacağı

that autocracies take away:

tek şeyi uygulayarak:

the power to choose.

Seçme gücü.

Because underneath it all,

Çünkü temelde

democracy lives or dies based on choices, right?

demokrasinin yaşaması ya da ölmesi seçimlere bağlıdır, değil mi?

Sadece seçim dönemleri gibi kritik anlara değil,

In big moments like elections, sure,

but also the countless choices that citizens make every day

ama ayrıca vatandaşların demokrasinin katılımcıları olarak

as participants in a democracy.

her gün yaptıkları sayısız seçimlere bağlıdır.

That's what I learned from those binders, right?

O klasörlerden öğrendiğim şey işte bu.

Choices made in the spotlight,

Spot ışığı altında yapılan seçimler

choices made when no one is looking,

kimse bakmıyorken yapılan seçimler bir araya gelerek

they add up, and they either fortify democracy or they chip it away.

ya demokrasiyi güçlendirir ya da onu parçalara ayırırlar.

So how are we doing on this front?

Peki bu cephede nasıl gidiyoruz?

Well, we have made some good choices that are cause for hope,

Umut kaynağı olan bazı iyi seçimler yaptık

and some not so good ones that are reasons for real concern.

ve bazıları gerçekten endişe kaynağı olan pek de iyi olmayan seçimler yaptık.

And so I want to give an example of a democracy-saving choice,

Bu yüzden demokrasiyi kurtaran ardından

an example of a democracy-destroying choice,

demokrasiyi yok eden bir seçim örneği vermek istiyorum

and we'll end on choices we all can make to be the difference.

ve fark yaratmak için hepimizin yapabileceği seçimlerle bitireceğiz.

Önce demokrasiyi kurtaran seçimle başlayalım.

So first, the democracy-saving choice.

Ruby Freeman and her daughter Shaye Moss

Ruby Freeman ve kızı Shaye Moss

stepped up to serve as election workers during the pandemic

2020 yılında Georgia eyaletindeki vatandaşların oy kullanmalarına

to help their fellow citizens in the state of Georgia vote in 2020,

yardımcı olmak için salgında seçim görevlisi olarak hizmet etmeye başladılar,

and they did their jobs with honor and integrity,

işlerini onur ve dürüstlükle yaptılar

never imagining what was going to happen next.

sonrasında ne olacağını asla hayal edemezlerdi.

An autocrat and his allies, desperate to hold on to power,

İktidara tutunmak için her şeyi göze almış bir otokrat ve müttefikleri

falsely accused them of stealing the election from him.

onları haksız şekilde seçimi kazanmasına engel olmakla suçladı.

Their lives were turned upside down.

Hayatları alt üst oldu.

They became the subjects of vile, unrelenting,

Aşağılık, amansız, akıl almaz bir yıldırma ve tacize

unthinkable intimidation and harassment.

maruz kaldılar.

They received racist death threats.

Irkçı ölüm tehditleri aldılar.

Ruby was forced to flee her home on the advice of the FBI

Ruby, kendi güvenliği için

FBI'ın tavsiyesi üzerine evinden uzaklaşmak zorunda kaldı.

for her own safety.

After what happened to them, it would have been entirely understandable

Başlarına gelenlerden sonra gözden uzak ve sessiz hayatlarına çekilmeye

if they had decided to slink off into their private, quiet lives.

karar vermiş olsalardı bu tamamen anlaşılabilir olurdu.

And had they chosen to do that,

Ve bunu yapmayı seçselerdi

we would have moved that much further away from protecting democracy.

demokrasiyi korumaktan çok daha fazla uzaklaşmış olurduk.

But they made a different choice.

Ama farklı bir seçim yaptılar.

They chose to stand up.

Karşı koymayı seçtiler.

Represented by our organization,

Örgütümüz tarafından temsil edilerek

they brought multiple lawsuits against the people

onları karalayan, itibar ve güvenliklerinden mahrum bırakan

and organizations who defamed them,

kişi ve kuruluşlara karşı

depriving them of their reputations and their safety.

çok sayıda dava açtılar.

They testified before Congress

Eski başkan ve müttefiklerinin

about how the former president and his allies,

kendilerini birer kamu görevlisi ve vatandaş olarak korumak yerine

rather than protecting them as public servants and citizens,

nasıl hedef aldıkları ve hayatlarını tehlikeye attıklarına dair

targeted them, putting their lives in danger.

Kongre önünde ifade verdiler.

And because they chose to invoke our laws and our courts

Ve demokrasiyi savunmak için yasalarımıza,

mahkeme ve kurumlarımıza başvurmayı seçtikleri için

and our institutions in democracy's defense,

they are establishing a deterrent against anyone doing to others

kendi başlarına gelen şeyi başkalarının da yaşamaması için

bunu yapan herkese karşı caydırıcı bir örnek oldular.

what has been done to them.

But not everyone is making such good choices.

Ama herkes bu kadar iyi seçimler yapmıyor.

And most worryingly, people with far more institutional power than Ruby and Shaye

En endişe verici olansa Ruby ve Shaye'den

çok daha fazla kurumsal güce sahip insanların demokrasi için

are making choices that are as bad for democracy

as Ruby's and Shaye's were good.

bir o kadar kötü seçimler yapıyor olması.

So, a brief lesson from history.

Tarihten kısa bir ders.

Between World War I and World War II,

Birinci Dünya Savaşı ile İkinci Dünya Savaşı arasında,

far right authoritarian parties were rising across Europe.

Avrupa'da aşırı sağ otoriteryen partiler yükseliyordu.

In Belgium, in Finland,

Belçika ve Finlandiya'da ana akım merkez sağ partiler

the mainstream center right parties saw those on the right flank

sağ kanattaki partileri

for what they were,

demokratik sistemlerinin temellerine yönelik

threats to the very foundations of their democratic systems.

birer tehdit olarak gördüler.

And so they did the hard thing.

Ve böylece zor olanı yaptılar.

They chose to unite

Otokratların iktidarını engellemek için

with their traditional opponents on the left

soldaki geleneksel rakipleriyle

to block the autocrats from power.

birleşmeyi seçtiler.

In Italy and Germany,

İtalya ve Almanya'da ise

the mainstream center right parties made a different choice.

ana akım merkez sağ partiler farklı bir seçim yaptı.

They calculated that they could ride the energy

Aşırı sağdakilerin oyları sayesinde

iktidara gelebileceklerini ve iktidara geldiklerinde

of those on their far right to power,

and then, once there, sideline the extremist leaders.

aşırılık yanlısı liderlerin ilerlemesini durduracaklarını hesapladılar.

And we know how tragically that turned out.

Ve bunun ne kadar trajik bir şekilde sonuçlandığını biliyoruz.

Well, in recent years, too many on America's center right

Son yıllarda, Amerika'nın merkez sağında

have made a similar calculation,

pek çok kişi benzer bir hesaplama yaptı,

that they, too, can ride the energy on the extremist right to power,

aşırı sağın iktidara gelmelerine yardım edebileceğini

ve sonra aşırılık yanlısı liderin ilerlemesini durduracaklarına dair.

and then sideline the extremist leader.

They still have time to make a different choice,

Hâlâ farklı bir seçim yapmak için zamanları var

because protecting democracy

çünkü demokrasiyi korumak

requires people who disagree about politics and policy

siyaset ve politika konusunda hem fikir olmayan insanların,

to put those differences aside

hükûmetin temelleri risk altındayken

when the very foundations of self-government itself are at risk.

bu farklılıkları bir kenara bırakmalarını gerektirir.

Now, the choice that Ruby and Shaye made,

Şimdi, Ruby ve Shaye'nin yaptığı seçim

and the choice too many center right electives have made,

ve çok fazla merkez sağ seçmeninin yaptığı seçim,

are representative of thousands of similar choices that are being made

demokrasi yanlısı ve anti-demokrasi defterinin

iki farklı tarafında yapılan binlerce benzer seçimi temsil ediyor.

on each side of the pro- and anti-democracy ledger.

Add it all up, you basically get a draw

Hepsini bir araya getirirseniz, temelde demokrasimizin

in which our democracy is teetering on the edge.

uçurumda olduğu bir beraberlik elde edersiniz.

But therein lies our opportunity to tip the balance.

Ama dengeyi bozma fırsatımız burada yatıyor.

Because we all have choices to make as well.

Çünkü bizim de yapacağımız seçimler var.

Yes, to vote. And we must do that.

Evet, oy vermek. Ve bunu yapmalıyız.

But just as importantly,

Ama en önemlisi vatandaşlar olarak

choices about how we relate to one another as citizens.

birbirimizle nasıl ilişki kuracağımıza dair seçimler.

I know it may seem like a quaint notion,

Tuhaf bir kavram gibi görünebileceğini biliyorum

but how we act towards one another is fundamental to democracy.

ama birbirimize karşı nasıl davrandığımız demokrasi için temeldir.

These are the habits of the heart that Alexis de Tocqueville credited

Bunlar, Alexis de Tocqueville'in Amerika Birleşik Devletleri'nde

as being responsible for the maintenance

demokratik bir cumhuriyetin korunması ve sürdürülmesinin

of a democratic republic in the United States.

dayandığı ilkeler olarak tanımladığı alışkanlıklar.

Because how our elected officials behave and how our government functions

Çünkü seçilmiş yetkililerimizin nasıl davrandığı, hükûmetimizin nasıl işlediği

is almost always downstream of how we act as citizens.

neredeyse her zaman vatandaş olarak nasıl davrandığımıza bağlı.

If we meet our neighbors' differences with suspicion and fear and hostility,

Komşularımızın farklılıklarını şüphe, korku ve düşmanlıkla karşılarsak

our elected officials are likely to do the same,

seçilmiş yetkililerimiz muhtemelen aynısını yapar

and authoritarians thrive on that sort of division and hatred.

ve otoriteryenler bu tür bölünme ve nefretle gelişirler.

Autocrats want to feed our fears

Otokratlar korkularımızı beslemek isterler

because when we're afraid,

çünkü korktuğumuzda güçlü bir adamı

we're more likely to see a strong man as a necessary means of protection.

bize gerekli olan koruma aracı olarak görme olasılığımız daha yüksektir.

But if we make a different choice,

Ancak farklı bir seçim yaparsak

we choose to meet our neighbors' differences as opportunities

komşularımızın farklılıklarını yeni şeyler öğrenmek ve arkadaşlık kurmak

for curiosity and for connection,

için birer fırsat olarak görmeyi seçersek

our elected officials will eventually follow suit as well.

seçilmiş liderlerimiz de sonunda bunu takip edecektir.

And then we put democracy on home court advantage

Ve sonra demokrasiyi otoriterliğe karşı

against authoritarianism.

avantajlı bir pozisyona koymuş oluruz.

Right now, kind of acting too much out of fear, right?

Şu an aşırı korkuyor gibiyim, değil mi?

Fear our democracy is dying,

Demokrasimizin yok olması korkusu

and that's causing us to be hostile to one another.

ve bu da birbirimize düşman olmamıza neden oluyor.

And I will admit, I am guilty of this, too, right?

Ve itiraf edeceğim, ben de bundan suçluyum, değil mi?

So I want to share something I've been reflecting on

Bu yüzden derinlemesine düşündüğüm

bu anla ilgili düşünme şeklime ve yaklaşımıma

that is helping me reorient

yeniden yön vermeme yardımcı olan bir şeyi paylaşmak istiyorum.

how I think about and approach this moment.

It's a verse from a Leonard Cohen song, appropriately titled "Democracy,"

Bu, “Demokrasi” adındaki bir Leonard Cohen şarkısından bir dize

and it goes like this.

ve şöyle devam ediyor.

"It's coming to America first,

“Geliyor o, Amerika'ya öncelikle

the cradle of the best and of the worst.

en iyiyle ve en kötünün beşiğine.

It's here we got the range and the machinery for change.

Değişim için gerekli her şeye sahip olduğumuz

It's here we got the spiritual thirst.

ve adeta ruhen susadığımız değişime.

Geliyor buraya ailenin dağıldığı

It's here the family's broken

and it's here the lonely say

ve yalnızların

that the heart has got to open in a fundamental way:

kalbin esaslı bir şekilde açılması gerektiğinin söylediği yere:

democracy is coming to the USA."

Demokrasi geliyor ABD'ye .”

You know,

Biliyorsunuz

we tend to think of the moment we're in in negative terms,

içinde bulunduğumuz anı olumsuz yönleriyle karanlık ve korkutucu

as a dark and scary time, pretending the end of democracy.

bir zaman olarak düşünme eğilimindeyiz, demokrasinin sonu gibi davranıyoruz.

But in our long journey as a nation in the world,

Ama dünyada bir ulus olarak

in our long quest to achieve the thing we’ve aspired to but never had --

arzuladığımız ama hiç sahip olmadığımız o şeyi--

a truly inclusive, multiracial, multiethnic, multireligious democracy --

gerçekten kapsayıcı, çok ırklı, çok etnik kökenli, çok dinli bir demokrasiyi --

başarmak üzere çıktığımız bu uzun yolculukta hedefe yönelik

each major advance towards that goal

has been preceded by a crucible of crises and conflict.

her önemli aşamanın öncesinde kriz ve çatışma dolu bir dönem olmuştur.

When brave Black Americans marched across the Edmund Pettus Bridge in Selma

Cesur Siyah Amerikalılar oy hakkını güvence altına almak için

to secure the right to vote,

Selma'daki Edmund Pettus Köprüsü'nden geçtiklerinde,

there's no downplaying the pain and suffering,

katlandıkları şiddeti, çektikleri acıyı ve ıstırabı

cracked skulls that they endured,

hafife almak mümkün değil,

but they led our nation to the fuller democracy on the other side.

diğer yandan ulusumuzun daha içi dolu bir demokrasiye geçmesine önayak oldular.

I think we're living through a similar moment.

Sanırım buna benzer bir an yaşıyoruz.

The last gasp of an old order, making its final stand against the future.

Geleceğe karşı son duruşunu yapan eski bir düzenin son nefesi.

And if we do as the lyrics suggest,

Ve eğer şarkı sözlerinin önerdiği gibi yaparsak

if we open our hearts in a fundamental way to each other,

esaslı bir şekilde kalplerimizi birbirimize açarsak

on the other side of this crisis,

bu krizin diğer tarafında demokrasi

democracy, true democracy,

gerçek demokrasi

I am confident is coming

eminimim ki ABD'ye gelecektir.

to the USA.

Those binders that I inherited that night in 2009,

2009'da o gece miras aldığım klasörler

they never made it past that administration.

o yönetimi asla geçemediler.

When the new administration came into office,

Yeni yönetim göreve geldiğinde

klasörleri verebileceğim

there was no one for me to give them to

onları daha önce birçok kişinin yaptığı gibi onurlandıracak kimse yoktu.

who would honor them like so many had before.

Bu yüzden ben de onları sizlere veriyorum.

So I'm giving them to you.

To all of us.

Hepimize.

If our experiment in self-government is to continue,

Kendi kendimizi yönetme deneyimine devam edeceksek

we are the ones who are going to choose to protect it.

onu korumayı seçecek olan biziz.

We.

Biz.

The people.

Halk.

We have this choice because that's what democracy protects.

Bu seçeneğe sahibiz çünkü bu tam da demokrasinin koruduğu şey.

Democracy is about having choices.

Demokrasi seçimlerimizin olmasıyla ilgilidir.

Authoritarianism is about not having them.

Otoriterlik ise seçimlerimizin olmamasıyla.

Make the wrong one and we can absolutely lose that freedom.

Yanlış seçim yaparsak bu özgürlüğü kesinlikle kaybedebiliriz.

But ultimately the final choice will be ours.

Ama en sonunda nihai seçim bizim olacak.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)