ADVERBS | Basic English Grammar Course | 5 Lessons

Hello, everyone. Welcome to this English course on adverbs.

سلام به همه به این دوره آموزشی انگلیسی قیدها خوش آمدید.

And in this video we're gonna talk about adverbs. Now the simplest definition of an adverb is

و در این ویدیو در مورد قیدها صحبت خواهیم کرد. اکنون ساده ترین تعریف قید این است

that it's a word that describes or modifies a verb.

که کلمه ای است که یک فعل را توصیف یا تغییر می دهد.

Now actually adverbs can modify other parts of the sentence like other adverbs.

حالا در واقع قیدها می توانند قسمت های دیگر جمله را مانند سایر قیدها تغییر دهند.

But in this video, we will focus on verbs and four kinds of adverbs.

اما در این ویدیو به فعل و چهار نوع قید می پردازیم.

Adverbs of time. Adverbs of place. Of Manner and Adverbs of Degree.

قید زمان. قید مکان. از روش و قید درجه.

Usually they will answer the following questions about the verbs:

معمولاً آنها به سؤالات زیر در مورد افعال پاسخ می دهند:

When? Where? How? and To what extent?

کی؟ جایی که؟ چگونه؟ و تا چه حد؟

Let's look at these sentences. "The boy ran."

بیایید به این جملات نگاه کنیم. "پسر دوید."

And then we have, "The boy ran excitedly."

و سپس داریم، "پسر با هیجان دوید."

Now this example shows the power of adverbs. In the second sentence you find out how the

حالا این مثال قدرت قیدها را نشان می دهد. در جمله دوم متوجه می شوید که

boy ran. In the first sentence you don't have any

پسر چگونه دوید. در جمله اول شما هیچ

information on how the boy ran. So in the second sentence, we find out that

اطلاعاتی در مورد نحوه دویدن پسر ندارید . بنابراین در جمله دوم متوجه می شویم که

the boy was very excited. So it's very important to understand adverbs

پسر بسیار هیجان زده بوده است. بنابراین درک قیدها

and understand how to use them because they will make you speak English a

و درک نحوه استفاده از آنها بسیار مهم است زیرا باعث می شود خیلی

lot better. So let's get started.

بهتر انگلیسی صحبت کنید. پس بیایید شروع کنیم.

First let's talk about the position of an adverb.

ابتدا اجازه دهید در مورد موقعیت یک قید صحبت کنیم.

So where do we put the adverb in the sentence? Now that is a bit tricky because the adverb

پس قید را کجای جمله قرار دهیم؟ حالا این کمی مشکل است زیرا قید

in an English sentence can be in different parts of the sentence.

در یک جمله انگلیسی می تواند در قسمت های مختلف جمله باشد.

Let's look at a few examples: She climbed the mountain slowly.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم: او به آرامی از کوه بالا رفت.

Slowly she climbed the mountain. She slowly climbed the mountain.

به آرامی از کوه بالا رفت. او به آرامی از کوه بالا رفت.

Can you guess which word is the adverb? The word 'slowly' is the adverb.

آیا می توانید حدس بزنید که قید کدام کلمه است؟ کلمه "به آرامی" قید است.

It describes how she climbed the mountain. And as you can see, the adverb is in three

نحوه صعود او به کوه را شرح می دهد. و همانطور که می بینید، قید در سه

different parts of the sentence but the meaning is exactly the same.

قسمت مختلف جمله است اما معنی دقیقاً یکسان است.

Let's now talk about how to make adverbs. Now most adverbs, not all of them, but most

حالا بیایید در مورد نحوه ساخت قید صحبت کنیم. اکنون اکثر قیدها، نه همه آنها، اما اکثر

of them end in -ly. So it's actually very easy.

آنها به -ly ختم می شوند. بنابراین در واقع بسیار آسان است.

You take the adjective and you add 'ly' at the end.

شما صفت را می گیرید و در آخر "ly" را اضافه می کنید.

Let's look at a few examples. If you have the adjective 'nice', and you

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم. اگر صفت "خوب" را داشته باشید و

add 'ly' to it, you make the adverb 'nicely'. So for example you could say,

"ly" را به آن اضافه کنید، قید "خوب" را می سازید. به عنوان مثال، می توانید

"He is a nice speaker" using the adjective 'nice'.

با استفاده از صفت "خوب" بگویید "او سخنران خوبی است".

But you could also use the adverb 'nicely' and say,

اما شما همچنین می توانید از قید "خوب" استفاده کنید و بگویید

"He speaks nicely." A second example - If we take the adjective

"او خوب صحبت می کند." مثال دوم - اگر صفت

'quick', and we add 'ly', we can make the adverb 'quickly'.

"سریع" را بگیریم و "ly" را اضافه کنیم، می توانیم قید "سریع" را بسازیم.

So we could say, "He is a quick runner."

بنابراین می توانیم بگوییم: "او یک دونده سریع است."

But we could also say, "He runs quickly."

اما ما همچنین می توانیم بگوییم: "او به سرعت می دود."

Be careful guys. Not all adverbs end in 'ly'.

بچه ها مراقب باشید همه قیدها به "ly" ختم نمی شوند.

Some adjectives don't change form when they become adverbs.

برخی از صفت ها وقتی به قید تبدیل می شوند، تغییر شکل نمی دهند.

They're called flat adverbs. Typical flat adverbs would be 'early' or 'late'

به آنها قید مسطح می گویند. قیدهای مسطح معمولی «زود» یا «دیر»

and a few others. And it's very important to know these flat

و چند قید دیگر هستند . و دانستن این

adverbs. Because a lot of my students try to add 'ly'

قیدهای مسطح بسیار مهم است. زیرا بسیاری از دانش آموزان من سعی می کنند

to some adjectives and unfortunately they make incorrect sentences.

به برخی از صفت ها 'ly' اضافه کنند و متأسفانه جملات نادرست می سازند.

So let's take a look at an example. Okay. If I tell you

پس بیایید به یک مثال نگاه کنیم. باشه. اگر به شما بگویم

"The car drove fastly" Do you think that makes sense?

"ماشین به سرعت رانندگی کرد" آیا فکر می کنید منطقی است؟

Now it does make sense to try to add 'ly' to the adjective 'fast',

اکنون منطقی است که سعی کنیم "ly" را به صفت "سریع" اضافه کنیم،

but unfortunately guys 'fastly' does not exist in English.

اما متأسفانه guys "fastly" در انگلیسی وجود ندارد.

So the correct sentence is, "The car drove fast."

بنابراین جمله صحیح این است: "ماشین با سرعت رانندگی کرد."

Another example, "He arrived 'late' or 'lately' to class."

مثال دیگر، "او "دیر" یا "اخیرا" به کلاس رسید."

What do you think's the correct answer? Again, it makes sense to try to add 'ly' to

به نظر شما پاسخ صحیح چیست؟ باز هم منطقی است که سعی کنیم "ly" را به

the adjective 'late', but 'lately' is not the adverb of the adjective

صفت "late" اضافه کنیم، اما "lately" قید صفت

'late'. The adverb is 'late'.

"late" نیست. قید "دیر" است.

So the correct sentence is, "He arrived late to class."

بنابراین جمله صحیح این است: "او دیر به کلاس رسید."

Let's now take a look at a few sentences to practice finding and making adverbs that modify

حال بیایید نگاهی به چند جمله برای تمرین یافتن و ساختن قیدهایی بیندازیم که

verbs. Now remember, adverbs tell us so much about

افعال را تغییر می دهند. حالا به یاد داشته باشید، قیدها چیزهای زیادی در مورد

the verb. Usually they tell us 'when' or 'where' or

فعل به ما می گویند. معمولاً آنها به ما می گویند "چه زمانی" یا "کجا" یا

'how' or 'to what degree'. So the first example we have is,

"چگونه" یا "تا چه درجه". بنابراین اولین مثالی که داریم این است:

"He easily lifted the box." Can you spot the adverb in this sentence?

"او به راحتی جعبه را بلند کرد." آیا می توانید قید را در این جمله تشخیص دهید؟

Of course the adverb is 'easily' - ending in 'ly'.

البته قید "easily" است - به "ly" ختم می شود.

Okay and it tells us how he lifted the box. It's an adverb of manner.

خوب و به ما می گوید که او چگونه جعبه را بلند کرد. این یک قید شیوه است.

Now the second sentence, and this is a bit more difficult,

حالا جمله دوم و این کمی سخت تر است،

"I will download the file tomorrow." Now where is the adverb?

"فردا فایل را دانلود می کنم." حالا قید کجاست؟

Because there is no word ending in 'ly', so it's a bit more complicated.

از آنجا که هیچ کلمه ای وجود ندارد که به "ly" ختم شود، بنابراین کمی پیچیده تر است.

Well the adverb is 'tomorrow' and it tells you 'when'.

خب قید "فردا" است و به شما می گوید "وقتی".

It's an adverb of time. And these are sometimes a bit more difficult.

این قید زمان است. و اینها گاهی اوقات کمی دشوارتر هستند.

Make sure you watch my next video. I will talk about them.

حتما ویدیوی بعدی من را تماشا کنید. من در مورد آنها صحبت خواهم کرد.

Our third example now. "I put it there."

مثال سوم ما در حال حاضر. "من آن را آنجا گذاشتم."

Again no words ending in 'ly'. The adverb is the word 'there'.

باز هم هیچ کلمه ای که به "ly" ختم می شود. قید کلمه "آنجا" است.

And it tells us 'where'. It's an adverb of place.

و به ما می گوید "کجا". این یک قید مکان است.

We will talk about them in our next videos as well.

در ویدیوهای بعدی خود نیز در مورد آنها صحبت خواهیم کرد.

And our last example, "You didn't study enough for the test."

و آخرین مثال ما، "شما به اندازه کافی برای آزمون مطالعه نکردید."

The adverb is the word 'enough'. And it's an adverb of degree.

قید کلمه "به اندازه کافی" است. و قید درجه است.

Okay. It tells us to what degree.

باشه. به ما می گوید تا چه حد.

Again it's not a word ending in 'ly'. And we will talk about adverbs of degree in

باز هم این کلمه ای نیست که به "ly" ختم شود. و در ویدیوهای بعدی

our next videos. Remember guys - it's very important to understand

در مورد قید درجه صحبت خواهیم کرد . بچه ها را به خاطر بسپارید - درک

adverbs and to know how to make them. They will make you speak English so much better.

قیدها و دانستن نحوه ساخت آنها بسیار مهم است. آنها باعث می شوند که خیلی بهتر انگلیسی صحبت کنید.

And this video was only a quick introduction to adverbs in English.

و این ویدیو فقط یک معرفی سریع برای قیدها در زبان انگلیسی بود.

In our next videos, we will focus on each kind of adverbs.

در ویدیوهای بعدی ما بر روی هر نوع قید تمرکز خواهیم کرد.

So make sure you watch the rest of the course. Thank you for watching my video and see you

پس حتما بقیه دوره را تماشا کنید. ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید و

next time. Thank you guys for watching my video.

دفعه بعد شما را می بینم. بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

I hope you liked it and found it useful. If you have, please show me your support.

امیدوارم خوشتون اومده باشه و براتون مفید بوده باشه. اگر دارید، لطفا حمایت خود را به من نشان دهید.

Click 'like', subscribe to the channel. Put your comments below if you have any,.

روی "لایک" کلیک کنید، عضو کانال شوید. اگر نظری دارید در زیر بنویسید.

And share the video with your friends. See you.

و ویدیو را با دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار.

Hello, everyone. Welcome to this English course on adverbs.

سلام به همه به این دوره آموزشی انگلیسی قیدها خوش آمدید.

And in this video I'm gonna focus on Adverbs of Time.

و در این ویدیو من روی قید زمان تمرکز خواهم کرد.

Now adverbs of time tell us ‘when’ an action happens,

حالا قیدهای زمان به ما می‌گویند «زمان» یک عمل اتفاق می‌افتد،

and also ‘how long’ and ‘how often’. Now these adverbs are extremely common in

و همچنین «چه مدت» و «چند وقت یک‌بار». اکنون این قیدها در

English, so you really need to know about them.

انگلیسی بسیار رایج هستند، بنابراین شما واقعاً باید در مورد آنها بدانید.

So let's start learning together. Let's now take a look at a few example sentences

پس بیایید با هم شروع به یادگیری کنیم. بیایید اکنون نگاهی به چند جمله مثال بیندازیم

telling us ‘when’ something happened. ‘She ate ice cream yesterday.’

که به ما می‌گویند «چه زمانی» چیزی اتفاق افتاده است. او دیروز بستنی خورد.

The adverb in this sentence is… have you noticed?

قید در این جمله این است ... توجه کرده اید؟

‘yesterday’ of course. And it's an adverb of time.

البته "دیروز" و قید زمان است.

When did you eat ice cream? ‘yesterday’

کی بستنی خوردی؟ "دیروز"

I see you now. Now where is the adverb in this sentence?

الان میبینمت حالا قید این جمله کجاست؟

Of course the adverb is ‘now’. Again it's an adverb of time.

البته قید "اکنون" است. باز هم قید زمان است.

When do I see you? ‘now’

کی میبینمت؟ "اکنون"

‘I tell him daily.’ The adverb is ‘daily’.

"من هر روز به او می گویم." قید "روزانه" است.

Again adverb of time. ‘We met last year.’

باز هم قید زمان. "ما سال گذشته ملاقات کردیم."

Can you see the adverb? Of course the adverb in this case is ‘last

آیا می توانید قید را ببینید؟ البته قید در این مورد "

year’. Again notion of time.

سال گذشته" است. دوباره مفهوم زمان.

When did we meet? ‘last year’

کی با هم آشنا شدیم؟ "سال گذشته"

And finally, ‘He will call you later’. The adverb in this sentence is also an adverb

و در نهایت، "او بعداً با شما تماس خواهد گرفت". قید در این جمله نیز قید

of time. It is ‘later’.

زمان است. "بعدا" است.

So these are all adverbs of time And as you can see in those examples,

بنابراین اینها همه قیدهای زمان هستند و همانطور که در آن مثالها می بینید،

usually adverbs of time are at the end of the sentence.

معمولاً قیدهای زمان در انتهای جمله هستند.

Let's now move on to example sentences showing us how long something happened.

بیایید اکنون به جملات مثالی برویم که به ما نشان می‌دهد چه مدت اتفاقی افتاده است.

These adverbs are also usually placed at the end of the sentence.

این قیدها نیز معمولاً در انتهای جمله قرار می گیرند.

But let's have a look. ‘She stayed home all day.’

اما بیایید نگاهی بیندازیم. او تمام روز را در خانه ماند.

Which part of this sentence is an adverb? Can you see it?

کدام قسمت این جمله قید است؟ میتونی ببینیش؟

Of course, ‘all day’. And it tells us how long she stayed home.

البته، "تمام روز". و به ما می گوید که او چه مدت در خانه مانده است.

‘I studied in Canada for a year now.’ In this sentence, ‘for a year’ tells us

من الان یک سال در کانادا تحصیل کردم. در این جمله، "به مدت یک سال" به ما می گوید که

how long I studied in Canada. ‘He has taught English since 1990.’

چه مدت در کانادا تحصیل کرده ام. او از سال 1990 انگلیسی تدریس کرده است.

How long has he taught English? Since 1990.

چه مدت زبان انگلیسی تدریس کرده است؟ از سال 1990.

‘I studied English for four hours.’ Which pond is the adverb?

من چهار ساعت انگلیسی خواندم. کدام حوض قید است؟

‘For four hours’ ‘How long did I study English?’

"برای چهار ساعت" "چقدر انگلیسی خواندم؟"

‘for four hours’ And finally, ‘We have lived in New Zealand

"به مدت چهار ساعت" و در نهایت، "ما از سال 2005

since 2005.’ The adverb is of course ‘since 2005’.

در نیوزیلند زندگی می کنیم. " البته قید "از سال 2005" است.

As you can see adverbs are not necessarily just one word.

همانطور که می بینید قیدها لزوما فقط یک کلمه نیستند.

‘since 2005’ - two words. ‘for four hours’ - three words.

"از سال 2005" - دو کلمه. "به مدت چهار ساعت" - سه کلمه.

Okay, so they're not just one word sometimes they're more than one.

خوب، پس آنها فقط یک کلمه نیستند، گاهی اوقات بیش از یک کلمه هستند.

Adverbs telling us how often express the frequency of an action.

قیدهایی که به ما می گویند چقدر فراوانی یک عمل را بیان می کنند.

They're usually placed before the main verb, but after the auxiliary verb,

آنها معمولاً قبل از فعل اصلی قرار می گیرند، اما بعد از فعل کمکی،

such as B may have or must. The only exception is if the main verb is

مانند B ممکن است داشته باشد یا باید. تنها استثنا این است که فعل اصلی

the verb to be. In which case the adverb goes after the main

فعل to be باشد. در این صورت قید بعد از

verb. Let's have a look at a few example sentences.

فعل اصلی قرار می گیرد. بیایید نگاهی به چند جمله مثال بیندازیم.

‘I often eat pizza.’ Can you spot the adverb?

من اغلب پیتزا می خورم. آیا می توانید قید را تشخیص دهید؟

It's ‘often’. And as you can see, it is placed before the

"اغلب" است. و همانطور که می بینید قبل از

main verb which is ‘eat’. So ‘I often eat’.

فعل اصلی که ' خوردن ' است قرار می گیرد. بنابراین "من اغلب غذا می خورم".

The second example, ‘He has never drunk Cola.’

مثال دوم، "او هرگز کولا ننوشیده است."

In this case, we have an auxiliary verb. The auxiliary verb ‘have’ and the main

در این حالت یک فعل کمکی داریم. فعل کمکی 'دار' و اصلی

verb is ‘drunk’. So the adverb is placed between the auxiliary

فعل "مست" است. پس قید بین

verb and the main verb. ‘He has never drunk.’

فعل کمکی و فعل اصلی قرار می گیرد. او هرگز مشروب ننوشیده است.

‘You must always brush your teeth.’ Same applies.

شما باید همیشه دندان های خود را مسواک بزنید. همین امر صدق می کند.

We have an auxiliary verb ‘must’. Okay.

ما یک فعل کمکی "باید" داریم. باشه.

And we have the main verb ‘brush’, so the adverb goes after the axillary verb,

و ما فعل اصلی 'brush' را داریم، بنابراین قید بعد از فعل زیر بغل می رود،

but before the main verb. ‘You must always brush.’

اما قبل از فعل اصلی. شما باید همیشه مسواک بزنید.

‘I am seldom late’. So the main verb is the verb ‘to be’.

"من به ندرت دیر می کنم". بنابراین فعل اصلی فعل «بودن» است.

Be careful. So in this case the adverb goes after the

مراقب باش. بنابراین در این حالت قید بعد از

main verb. ‘I am seldom late’.

فعل اصلی می رود. "من به ندرت دیر می کنم".

And finally, ‘He rarely lies.’

و در نهایت، "او به ندرت دروغ می گوید."

The main verb is ‘lies’. So the adverb goes before the main verb.

فعل اصلی "دروغ" است. بنابراین قید قبل از فعل اصلی قرار می گیرد.

‘He rarely lies’. Okay.

او به ندرت دروغ می گوید. باشه.

Some adverbs expressing ‘how often’ express the exact number of times that an action happened

برخی از قیدهایی که «چند بار» را بیان می‌کنند، تعداد دقیق دفعاتی را که یک عمل اتفاق افتاده است را بیان می‌کنند

They're called definite ‘adverbs of frequency’. And in this case, they're usually placed at

. و در این مورد، آنها معمولاً در

the end of the sentence. Let's have a look at a few examples.

انتهای جمله قرار می گیرند. بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

‘I visit my dentist yearly.’ The adverb is ‘yearly’.

من سالانه به دندانپزشکم مراجعه می کنم. قید "سالانه" است.

Okay. ‘Once a year’ and it expresses the exact

باشه. "یک بار در سال" و

number of times that I visit my dentist. It's a definite adverb of frequency,

تعداد دقیق دفعاتی را که به دندانپزشکم مراجعه می کنم را بیان می کند. این یک قید معین فراوانی است،

so it's placed at the end of the sentence. Other example,

بنابراین در انتهای جمله قرار می گیرد. مثال دیگر،

‘He goes to the gym once a week.’ Again we have a definite adverb of frequency

"او هفته ای یک بار به باشگاه می رود." باز هم یک قید قطعی فراوانی داریم

which is ‘once a week’. ‘I work five days a week.’

که "یک بار در هفته" است. من پنج روز در هفته کار می کنم.

Same thing. We have a definite adverb of frequency which

همین مورد ما یک قید قطعی داریم که

is ‘five days a week’ so it's placed at the end of the sentence.

"پنج روز در هفته" است، بنابراین در انتهای جمله قرار می گیرد.

And finally, ‘I saw the movie five times.’

و در نهایت، من فیلم را پنج بار دیدم.

Again ‘five times’ expresses the exact number of times that I saw the movie.

باز هم "پنج بار" بیانگر تعداد دقیق دفعاتی است که من فیلم را دیدم.

Now, if you want to use more than one adverb of

حال، اگر می خواهید از بیش از یک قید

time in a sentence, you should put them in the following order:

زمان در یک جمله استفاده کنید، باید آنها را به ترتیب زیر قرار دهید:

First, ‘how long?’. Second, ‘how often?’.

اول، «چه مدت؟». دوم، "چند وقت یک بار؟".

And finally, ‘when?’. Let's take a look at a very good example sentence.

و در نهایت، "چه زمانی؟". بیایید به یک جمله مثال بسیار خوب نگاه کنیم.

‘He taught at the school for ten days every month last year.’

سال گذشته هر ماه ده روز در مدرسه تدریس می کرد.

Now as you can see, first, we're told ‘how long’ - for ten days.

اکنون همانطور که می بینید، ابتدا به ما می گویند "چه مدت" - برای ده روز.

Then, we're told ‘how often’ - every month. And finally, were told ‘when’ exactly

سپس، هر ماه به ما می گویند "چند وقت یک بار". و در نهایت، "چه زمانی" دقیقا - سال گذشته گفته شد

- last year. This is a very good sentence using the different

. این جمله بسیار خوبی است که از

kinds of adverbs of time in the right order, so I hope you can do the same.

انواع مختلف قیدهای زمان به ترتیب درست استفاده می کند، بنابراین امیدوارم شما هم بتوانید همین کار را انجام دهید.

Okay, guys. Let's do a bit of extra practice.

باشه بچه ها بیایید کمی تمرین اضافی انجام دهیم.

I have four example sentences for you to spot adverbs of time,

من چهار جمله مثال برای شما دارم تا قیدهای زمان را تشخیص دهید،

so let's get started. ‘He has been to Canada three times.’

پس بیایید شروع کنیم. او سه بار به کانادا رفته است.

Can you spot the adverb? Of course the adverb is the adverb frequency

آیا می توانید قید را تشخیص دهید؟ البته قید فرکانس قید

‘three times’. Okay.

«سه بار» است. باشه.

How often has he been to Canada three times. The second example is,

چند بار سه بار به کانادا رفته است. مثال دوم این است:

‘Generally I don't like to eat spicy food.’ The adverb is ‘generally’.

"به طور کلی من دوست ندارم غذاهای تند بخورم." قید "عمومی" است. و به یاد داشته باشید که اگر می‌خواهید روی بسامد تأکید کنید،

And remember I told you some adverbs of frequency work well at the beginning of a sentence if

به شما گفتم برخی از قیدهای فرکانس در ابتدای جمله به خوبی کار می‌کنند

you want to emphasize the frequency, so ‘generally’ is one of them.

، بنابراین «به طور کلی» یکی از آنهاست.

Another example would be ‘sometimes’. Next example.

مثال دیگر می تواند "گاهی" باشد. مثال بعدی

‘He will clean his room regularly from now on.’

او از این به بعد اتاقش را مرتب تمیز خواهد کرد.

Now be careful. In this case, we have two adverbs.

حالا مواظب باش در این صورت دو قید داریم.

The first one ‘regularly’. The second one ‘from now on’.

اولی "به طور منظم". دومی "از این به بعد".

Keeping the order, ‘regularly’ is ‘how often?’

با حفظ نظم، "به طور منظم" "هر چند وقت یک بار؟"

followed by ‘when?’ – ‘from now on’. And finally,

به دنبال آن "چه زمانی؟" - "از این به بعد". و در نهایت،

‘I've been going to church for four days every month since 1996.’

از سال 1996 به مدت چهار روز هر ماه به کلیسا می روم.

Three adverbs in this case. ‘how long?’ – ‘for four days’

سه قید در این مورد. 'چه مدت؟' - 'برای چهار روز'

‘how often?’ - ‘every month’

'هر چند وقت یکبار؟' - "هر ماه"

‘when?’ – ‘since 1996’ Okay guys.

"چه زمانی؟" - 'از سال 1996' خوب بچه ها.

You now know a lot more about adverbs of time. Remember these adverbs are extremely common

اکنون چیزهای بیشتری در مورد قید زمان می دانید. به یاد داشته باشید که این قیدها در زبان انگلیسی بسیار رایج هستند

in English, so it's very important for you to learn about

، بنابراین یادگیری در مورد آنها برای شما بسیار مهم است

them. They will improve your English skills very

. آنها مهارت های انگلیسی شما را خیلی

quickly. Okay now there are obviously other types of

سریع بهبود می بخشند. خوب، بدیهی است که انواع دیگری از قیدها وجود دارد

adverbs - adverbs of place of manner and of degree

- قیدهای مکان و درجه

And I will focus on these in my next videos, so check them out.

و من در ویدیوهای بعدی خود روی آنها تمرکز خواهم کرد، پس آنها را بررسی کنید.

Thank you for watching my video and see you next time.

ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید و دفعه بعد شما را می بینم.

Thank you very much guys for watching my video. I hope you liked it, and if you did, please

بچه ها از اینکه ویدیو من را تماشا کردید بسیار متشکرم. امیدوارم مورد پسند شما واقع شده باشد و اگر دوست داشتید، لطفاً

show me your support. Click like, subscribe to the channel, put

حمایت خود را به من نشان دهید. روی لایک کلیک کنید، عضو کانال شوید،

your comments below if you have some, and share it with all your friends.

اگر نظرات خود را دارید در زیر بنویسید و با همه دوستان خود به اشتراک بگذارید.

Hello, everyone. Welcome to this English course on adverbs.

سلام به همه به این دوره آموزشی انگلیسی قیدها خوش آمدید.

In this video, we're gonna talk about adverbs of place.

در این ویدیو، ما در مورد قید مکان صحبت می کنیم.

Adverbs of place tell us where an action happens. They could also give us information on direction,

قید مکان به ما می گوید که یک عمل کجا اتفاق می افتد. آنها همچنین می توانند اطلاعاتی در مورد جهت،

distance, or movement. Let's take a look at a quick example.

مسافت یا حرکت به ما بدهند. بیایید به یک مثال سریع نگاهی بیندازیم.

‘Let's go and play outdoors.’ Now in this sentence, the adverb of place

"بیا برویم و در فضای باز بازی کنیم." حال در این جمله، قید مکان

is ‘outdoors’. It answers the question, ‘Where?’.

«بیرون از منزل» است. به این سوال پاسخ می دهد که "کجا؟"

Where? ‘Outdoors.’

جایی که؟ 'بیرون از خانه.'

Okay. Now let's learn a bit more about adverbs

باشه. حالا بیایید با هم کمی بیشتر در مورد قید

of place together. Let's get started.

مکان بیاموزیم. بیا شروع کنیم.

First, let's talk a bit about ‘here’ and ‘there’.

ابتدا اجازه دهید کمی در مورد «اینجا» و «آنجا» صحبت کنیم.

‘Here’ and ‘there’ are two adverbs of place that relates specifically to the

«اینجا» و «آنجا» دو قید مکان هستند که به طور خاص به

speaker. ‘Here’ meaning close to the speaker.

گوینده مربوط می شوند. اینجا به معنای نزدیک به گوینده است.

Close to me. ‘There’ meaning farther away.

نزدیک به من. «آنجا» به معنای دورتر است.

Okay. Let's take a look at a few examples. ‘I put my keys there.’

باشه. بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم. کلیدهایم را آنجا گذاشتم.

So the adverb ‘there’ indicating the location of the keys

بنابراین قید 'there' نشان دهنده محل کلیدها است

and they're a bit farther away from me. Okay?

و آنها کمی دورتر از من هستند. باشه؟

Second example. ‘Please come here.’

مثال دوم 'لطفا بیا اینجا.'

‘Here’ being the adverb, you know, meaning to me.

"اینجا" قید است، می دانید که برای من معنی دارد.

So these adverbs are place at the end of the sentence.

بنابراین این قیدها در انتهای جمله قرار می گیرند.

But you can also put them at the beginning if you want to emphasize the location.

اما اگر می‌خواهید بر مکان تأکید کنید، می‌توانید آنها را در ابتدا قرار دهید.

For example, ‘Here are your keys.’

به عنوان مثال، "اینجا کلیدهای شما هستند."

‘Here’. close to me.

'اینجا'. نزدیک به من.

‘There is your umbrella.’ Over there, farther away.

چتر شما آنجاست. آنجا، دورتر.

So in these two cases, I want to emphasize the location

بنابراین در این دو مورد، من می خواهم بر مکان تأکید کنم

so I place the adverb at the beginning of the sentence.

بنابراین قید را در ابتدای جمله قرار می دهم.

Okay, guys? Let's now take a look at adverbs of movement

باشه بچه ها؟ حال بیایید نگاهی به قیدهای حرکت

and directions. Some adverbs end in ‘-ward’.

و جهت بیاندازیم. برخی از قیدها به "-ward" ختم می شوند.

Or ‘-wards’. It's the same thing.

یا '-بخش'. همین موضوع است.

And they express movement in a particular direction.

و حرکت را در جهت خاصی بیان می کنند.

For example, ‘homeward’ or ‘homewards’ ‘backward’ or ‘backwards’

به عنوان مثال، 'homeward' یا 'homewards' 'backward' یا 'backwards'

‘forward’ or ‘forwards’ ‘onward’ or ‘onwards’

'forward' یا 'forwards' 'forward' or 'wards'

So they express a movement. And they specify a particular direction.

بنابراین حرکتی را بیان می کنند. و جهت خاصی را مشخص می کنند.

Let's take a look at a few examples sentences. ‘We drove eastwards.’ or ‘eastward’.

بیایید نگاهی به چند جمله مثال بیندازیم. ما به سمت شرق راندیم. یا "به سمت شرق".

It would be the exact same thing. ‘The children looked upwards at the stars.’

دقیقاً همان چیزی خواهد بود. بچه ها از بالا به ستاره ها نگاه کردند.

‘You need to move forward one step.’ So each time you have a movement specifying

"شما باید یک قدم به جلو حرکت کنید." بنابراین هر بار حرکتی دارید که

the direction of this movement. Okay?

جهت این حرکت را مشخص می کند. باشه؟

Some adverbs express both movement and location at the same time.

برخی از قیدها هم حرکت و هم مکان را به طور همزمان بیان می کنند.

For example, when I say, ‘The child went indoors,’

به عنوان مثال، وقتی می‌گویم «کودک به داخل خانه رفت»،

There's a movement. The child goes into the house.

یک حرکت وجود دارد. بچه به داخل خانه می رود.

But it's also a location. He's inside – indoors.

اما یک مکان نیز هست. او داخل است - داخل خانه.

Another example would be, ‘He's going abroad.’

مثال دیگر می تواند این باشد که "او در حال رفتن به خارج از کشور است."

It's a movement, but it's also a location abroad in another country.

این یک جنبش است، اما همچنین مکانی در خارج از کشور در کشور دیگری است.

Finally I could say, ‘The rock rolled downhill.’

در نهایت می توانم بگویم، "صخره در سراشیبی غلتید."

There's the movement going down, but it's also

حرکت رو به پایین است، اما

a location. ‘everywhere’

یک مکان نیز هست. "همه جا"

‘somewhere’ ‘anywhere’ or ‘nowhere’

"جایی" "هرجا" یا "هیچ جا"

are adverbs of place as well. But they are special because they describe

قید مکان نیز هستند. اما آنها خاص هستند زیرا

a location or direction that is indefinite or unspecific.

مکان یا جهتی را توصیف می کنند که نامشخص یا نامشخص است.

For example, ‘I looked everywhere for my car keys.’

به عنوان مثال، "من همه جا را به دنبال کلید ماشینم گشتم."

‘I'd like to go somewhere for my vacation.’ ‘We're going nowhere.’

من می خواهم برای تعطیلاتم به جایی بروم. 'راه به جایی نمی بریم.'

‘Is there anywhere to get a coffee?’ Just so you know, some adverbs can also be

آیا جایی برای خوردن قهوه وجود دارد؟ فقط برای اینکه بدانید، برخی از قیدها نیز می توانند

prepositions. Now the difference is that an adverb stands

حرف اضافه باشند. حال تفاوت این است که یک قید

alone. A preposition is always followed by a noun.

به تنهایی می ایستد. یک حرف اضافه همیشه با یک اسم همراه می شود.

So for example, ‘outside’. ‘outside’ can be an adverb?

به عنوان مثال، "خارج". "خارج" می تواند یک قید باشد؟

For example, ‘we were waiting outside.’ It's an adverb.

به عنوان مثال، "ما بیرون منتظر بودیم." این یک قید است.

It stands alone. But it can also be a preposition.

به تنهایی ایستاده است. اما می تواند حرف اضافه نیز باشد.

For example, ‘We were waiting outside his office.’

به عنوان مثال، "ما بیرون دفتر او منتظر بودیم."

It goes with a noun. Another example, ‘I kicked the ball around.’

با اسم همراه می شود. مثال دیگر، "من توپ را به اطراف زدم."

‘around’ is an adverb, in this case it stands alone.

"حدود" یک قید است، در این مورد به تنهایی می ایستد.

But it can also be a preposition. ‘I kicked the ball around the field.’

اما می تواند حرف اضافه نیز باشد. "من توپ را به اطراف زمین زدم."

It goes with a noun. Okay?

با اسم همراه می شود. باشه؟

So an adverb stands alone. A preposition is followed by a noun.

بنابراین یک قید به تنهایی می ایستد. پس از حرف اضافه یک اسم آمده است.

Okay, guys. Let's do a bit of extra practice.

باشه بچه ها بیایید کمی تمرین اضافی انجام دهیم.

I have a few example sentences for you to spot adverbs of place.

من چند جمله مثال برای شما دارم تا قید مکان را پیدا کنید.

First example, ‘John looked around but he

مثال اول، "جان به اطراف نگاه کرد اما

couldn't find his wife.’ Now remember, adverbs of place, answer the

نتوانست همسرش را پیدا کند." حالا به یاد داشته باشید، قید مکان، به این

question – ‘where?’ Can you spot the adverb here?

سوال پاسخ دهید - "کجا؟" آیا می توانید قید را در اینجا پیدا کنید؟

Of course, it’s the word ‘around’. Where did John look?

البته، این کلمه "در اطراف" است. جان به کجا نگاه کرد؟

He looked ‘around’. Second example,

او به اطراف نگاه کرد. مثال دوم،

‘I searched everywhere I could think of.’ Now where did I search?

"من هر جایی که فکرش را می کردم جستجو کردم." حالا کجا سرچ کردم؟

‘everywhere’ ‘everywhere’ is the adverb.

"همه جا" "همه جا" قید است.

‘Let's go back.’ Now what's the adverb in this sentence?

'بیا برگردیم.' حالا قید این جمله چیست؟

It’s ‘back’ - of course. Where?

"برگشت" - البته. جایی که؟

‘back’. Next example, ‘Come in.’

'بازگشت'. مثال بعدی، "بیا داخل."

Where? ‘in’.

جایی که؟ 'که در'.

Okay, the adverb is ‘in’. Okay, so adverbs of place answer the question

خوب، قید "in" است. خوب، پس قیدهای مکان به این سوال پاسخ می دهند

– ‘where?’. Okay, guys.

- "کجا؟". باشه بچه ها

You now know a lot more about adverbs of place. Now I know it's hard to learn about all these

اکنون چیزهای بیشتری در مورد قید مکان می دانید. اکنون می دانم که یادگیری در مورد همه اینها سخت است

adverbs, but don't worry, you'll get there.

قیدها، اما نگران نباشید، به آنجا خواهید رسید.

You just need a bit of practice. Okay?

فقط به کمی تمرین نیاز دارید. باشه؟

Now I'm gonna carry on talking about adverbs in my next videos,

اکنون می‌خواهم در ویدیوهای بعدی‌ام درباره قیدها صحبت کنم،

so make sure to watch them. Thank you for watching and see you next time.

پس حتماً آنها را تماشا کنید. ممنون که تماشا کردید و دفعه بعد می بینمت.

Thank you so much guys for watching our video. I hope you liked it and if you did, please

بچه ها از اینکه ویدیو ما را تماشا کردید بسیار متشکرم. امیدوارم خوشتون اومده باشه و اگه خوشتون اومد لطفا

show us your support. Click 'Like', subscribe to the channel, put

حمایتتون رو به ما نشون بدین. روی "لایک" کلیک کنید، در کانال مشترک شوید،

your comments below - always nice. And share the video with your friends.

نظرات خود را در زیر قرار دهید - همیشه خوب است. و ویدیو را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

See you! Hello, everyone.

به امید دیدار! سلام به همه

And welcome to this English course on adverbs. In this video, I'm gonna talk to you about

و به این دوره انگلیسی قیدها خوش آمدید. در این ویدیو، من در مورد

adverbs of degree. Adverbs of degree tell us about the intensity

قید درجه با شما صحبت می کنم. قید درجه به ما درباره شدت

of something. The power of something.

چیزی می گوید. قدرت چیزی

Now in English, they're usually placed before the adjective or adverb or verb that they

در حال حاضر در انگلیسی، آنها معمولا قبل از صفت یا قید یا فعل که آنها را

modify. But obviously, as always, there are exceptions.

تغییر می دهند قرار می گیرند. اما بدیهی است که مانند همیشه استثناهایی وجود دارد.

And there are very common adverbs of degree that I'm sure you use all the time.

و قیدهای بسیار رایج درجه وجود دارد که مطمئنم شما همیشه از آنها استفاده می کنید.

Uhm... ‘too’, ‘enough’, ‘very’, ‘extremely’,

اوهوم... "خیلی"، "به اندازه کافی"، "خیلی"، "بسیار"،

But there are so many others. Okay?

اما خیلی های دیگر هستند. باشه؟

So let's dive into it and learn about adverbs of degree.

پس بیایید به آن بپردازیم و در مورد قید درجه بیاموزیم.

Let's have a look at a few examples of adverbs of degree.

بیایید نگاهی به چند نمونه از قید درجه بیندازیم.

Especially how they are used with adjectives, adverbs and verbs.

به خصوص نحوه استفاده از آنها با صفت، قید و افعال.

Now adverbs of degree are usually placed before the adjectives and adverbs that they modify.

حالا قید درجه معمولاً قبل از صفت ها و قیدهایی که آنها را اصلاح می کنند قرار می گیرند.

And before the main verb of the sentence. For example, in the sentence,

و قبل از فعل اصلی جمله. به عنوان مثال، در جمله

‘The water was extremely cold.’ You have the adjective ‘cold’ and the

"آب بسیار سرد بود." شما صفت "سرد" و

adverb ‘extremely’ that modifies the adjective cold.

قید "بسیار" را دارید که صفت سرد را تغییر می دهد.

And as you can, see the adverb is placed before the adjective that it modifies.

و همانطور که می توانید ببینید قید قبل از صفتی که آن را اصلاح می کند قرار می گیرد.

Second example, ‘He just left.’ In this case, the adverb ‘just’ comes

مثال دوم، "او همین الان رفت." در این حالت، قید «فقط»

before the verb ‘left’, which is the main verb of the sentence.

قبل از فعل «لفت» که فعل اصلی جمله است می آید.

‘She is running very fast.’ Now in this case, we have two adverbs.

او خیلی سریع می دود. حال در این حالت دو قید داریم.

The adverb ‘fast’ and the adverb ‘very’ that modifies the adverb ‘fast’.

قید "سریع" و قید "خیلی" که قید "سریع" را تغییر می دهد.

And as you can see, our adverb ‘very’ is placed before the adverb that it modifies.

و همانطور که می بینید، قید "بسیار" ما قبل از قیدی که آن را تغییر می دهد قرار می گیرد.

And finally, ‘They are completely exhausted from the trip.’

و در نهایت، "آنها از سفر کاملا خسته شده اند."

The adverb completely modifies the adjective ‘exhausted’

قید به طور کامل صفت "Exhausted" را تغییر می دهد

And is therefore placed before it. I hope you understand, guys.

و بنابراین قبل از آن قرار می گیرد. امیدوارم متوجه شده باشید بچه ها

Let's move on. Some very common adverbs of degree in English

بیایید ادامه دهیم. برخی از قیدهای بسیار رایج درجه در زبان انگلیسی

are ‘enough’, ‘very’ and ‘too’. Let's look at a few examples.

عبارتند از 'به اندازه کافی'، 'خیلی' و 'خیلی'. بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

‘Is your coffee hot enough?’ So in this case, our adverb ‘enough’ modifies

آیا قهوه شما به اندازه کافی داغ است؟ بنابراین در این مورد، قید «به اندازه کافی»

the adjective, ‘hot’. ‘He didn't work hard enough.’

صفت «گرم» را تغییر می‌دهد. او به اندازه کافی سخت کار نکرد.

In that case, our adverb ‘enough’ modifies another adverb, the adverb ‘hard’.

در آن صورت، قید ما به اندازه کافی قید دیگری، قید «سخت» را تغییر می‌دهد.

And as you can see, the adverb ‘enough’ is usually placed after the adjective or adverb

و همانطور که می بینید، قید «به اندازه کافی» معمولاً بعد از صفت یا قیدی

that it modifies. Another example is ‘very’.

که آن را تغییر می دهد قرار می گیرد. مثال دیگر «بسیار» است.

‘The girl was very beautiful.’ So the adverb ‘very’ modifies our adjective

دختر خیلی زیبا بود. بنابراین قید "بسیار" صفت

‘beautiful’. ‘He worked very quickly,’

"زیبا" ما را تغییر می دهد. «او خیلی سریع کار کرد،»

So in this case, our adverb ‘very’ modifies the adverb ‘quickly’.

بنابراین در این مورد، قید ما «خیلی» قید «سریع» را تغییر می‌دهد.

And as you can see, ‘very’ is usually placed before the word that it modifies.

و همانطور که می بینید، "بسیار" معمولاً قبل از کلمه ای که تغییر می دهد قرار می گیرد.

And finally, our third example is ‘too’. ‘This coffee is too hot.’

و در نهایت، مثال سوم ما "خیلی" است. این قهوه خیلی داغ است.

It modifies the adjective ‘hot’. ‘He works too hard.’

این صفت "گرم" را تغییر می دهد. او خیلی سخت کار می کند.

In that case, ‘too’ modifies the adverb ‘hard’.

در این صورت، 'too' قید 'hard' را تغییر می دهد.

And as you can see, ‘too’, is usually placed

و همانطور که می بینید، "too" معمولاً

before the word that it modifies. Okay? I hope you got it.

قبل از کلمه ای که آن را تغییر می دهد قرار می گیرد. باشه؟ امیدوارم متوجه شده باشید

Let's move on. Okay, guys.

بیایید ادامه دهیم. باشه بچه ها

Let's do a little bit of extra practice with a few example sentences.

بیایید کمی تمرین اضافی با چند جمله مثال انجام دهیم.

‘He speaks very quickly.’ Can you spot the adverb of degree?

او خیلی سریع صحبت می کند. آیا می توانید قید درجه را تشخیص دهید؟

It's ‘very’. And it modifies the other adverb of the sentence,

"خیلی" است. و قید دیگر جمله

‘quickly’. ‘He speaks too quickly.’

"به سرعت" را اصلاح می کند. او خیلی سریع صحبت می کند.

Now, another very common adverb of degree, ‘too’.

حال، یکی دیگر از قیدهای بسیار رایج درجه، 'too'.

Be very careful. There's a difference between ‘very’ and

خیلی مراقب باش. بین «خیلی» و «خیلی»

‘too’. ‘Very’ is a fact.

تفاوت وجود دارد . "بسیار" یک واقعیت است.

‘Too’ means there's a problem. Okay? He speaks so quickly that you cannot understand.

"Too" یعنی مشکلی وجود دارد. باشه؟ او آنقدر سریع صحبت می کند که شما نمی توانید بفهمید.

‘He speaks too quickly.’ Another example,

او خیلی سریع صحبت می کند. مثال دیگر،

‘My teacher is terribly angry.’ Where is the adverb of degree?

"معلم من به طرز وحشتناکی عصبانی است." قید درجه کجاست؟

It's the adverb, ‘terribly’. That modifies the adjective, ‘angry’.

این قید "به طرز وحشتناکی" است. که صفت "عصبانی" را تغییر می دهد.

‘They were almost finished.’ Can you spot the adverb?

آنها تقریباً تمام شده بودند. آیا می توانید قید را تشخیص دهید؟

It's ‘almost’. And it modifies the verb, ‘finished’.

تقریبا اینجوریه که'. و فعل "تمام" را اصلاح می کند.

Okay? So we're not finished yet.

باشه؟ پس هنوز کارمان تمام نشده است.

We're ‘almost’ finished. And finally, ‘This box isn't big enough.’

ما "تقریبا" تمام شده ایم. و در نهایت، "این جعبه به اندازه کافی بزرگ نیست."

The adverb of degree in this case is the adverb ‘enough’

قید درجه در این مورد قید «به اندازه کافی» است

and it modifies our adjective ‘big’. And remember, ‘enough’ usually goes after

و صفت «بزرگ» ما را تغییر می‌دهد. و به یاد داشته باشید، "به اندازه کافی" معمولاً دنبال می شود

the word that it modifies. Okay? I hope you get it, guys.

کلمه ای که آن را اصلاح می کند. باشه؟ امیدوارم متوجه بشید بچه ها

Okay, guys. You now know a lot more about adverbs of degree.

باشه بچه ها شما اکنون چیزهای بیشتری در مورد قید درجه می دانید.

And I'm sure this video will help you improve your English,

و من مطمئن هستم که این ویدیو به شما کمک می کند زبان انگلیسی خود را بهتر کنید،

But keep practicing. And make sure you watch the other videos on

اما به تمرین ادامه دهید. و مطمئن شوید که ویدیوهای دیگر را در

adverbs. They're very useful as well.

قیدها تماشا می کنید. آنها نیز بسیار مفید هستند.

Thank you for watching and see you next time. Thank you guys for watching my video.

ممنون که تماشا کردید و دفعه بعد می بینمت. بچه ها ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

If you liked it, please show me your support. Click ‘like’, subscribe to our Channel.

اگر آن را دوست داشتید، لطفا حمایت خود را به من نشان دهید. روی "لایک" کلیک کنید، در کانال ما مشترک شوید.

Put your comments below and share it with all your friends.

نظرات خود را در زیر بنویسید و آن را با همه دوستان خود به اشتراک بگذارید.

See you! Hello, everyone.

به امید دیدار! سلام به همه

Welcome to this English course on adverbs. In today's video, I'm going to talk to you

به این دوره آموزشی انگلیسی قیدها خوش آمدید. در ویدیوی امروز قصد دارم

about adverbs of manner. Adverbs of manner tell you how something happens.

در مورد قیدهای شیوه با شما صحبت کنم. قید شیوه به شما می گوید که چگونه چیزی اتفاق می افتد.

And they're usually placed after the main verb or after its object.

و معمولاً بعد از فعل اصلی یا بعد از مفعول آن قرار می گیرند.

Let's take a look at a few sentences. ‘He swims well.’

بیایید نگاهی به چند جمله بیندازیم. او خوب شنا می کند.

The adverb ‘well’ tells you how he swims and is placed after the main verb ‘swims’.

قید "خوب" به شما می گوید که چگونه او شنا می کند و بعد از فعل اصلی "شنا" قرار می گیرد.

‘He plays the piano beautifully.’ The adverb ‘beautifully’ tells you how

او به زیبایی پیانو می نوازد. قید "زیبا" به شما می گوید که چگونه

he plays the piano and is placed after the piano which is the

پیانو می نوازد و بعد از پیانو که

object of the verb to play. Hope you get it.

مفعول فعل to play است قرار می گیرد. امیدوارم به دست بیاورید.

Let's get into more detail now. Adverbs of manner are usually placed after

بیایید اکنون به جزئیات بیشتری بپردازیم. قیدهای manner معمولاً بعد از

the main verb or after the objects. For example, ‘He left the room quickly.’

فعل اصلی یا بعد از مفعول قرار می گیرند. به عنوان مثال، "او به سرعت از اتاق خارج شد."

The adverb ‘quickly’ is placed after the object, ‘the room’.

قید "به سرعت" بعد از مفعول "اتاق" قرار می گیرد.

Now just so you know, some adverbs not all of them,

اکنون فقط برای اینکه بدانید، برخی از قیدها نه همه آنها،

but some adverbs, can also be placed before the verb.

بلکه برخی از قیدها نیز می توانند قبل از فعل قرار گیرند.

So in this case, you can also say, ‘He quickly left the room.’

بنابراین در این مورد، شما همچنین می توانید بگویید: "او به سرعت از اتاق خارج شد."

What's very important for you to know is that an adverb of manner cannot come between a

آنچه برای شما بسیار مهم است این است که قید manner نمی تواند بین

verb and its direct object. Okay, so it must be placed either before the

فعل و مفعول مستقیم آن قرار گیرد. بسیار خوب، پس باید قبل از

main verb, or after at the end of the clause.

فعل اصلی یا بعد از آن در انتهای عبارت قرار گیرد.

So let's take a look at a few examples. ‘He ate quickly his dinner.’

پس بیایید به چند نمونه نگاه کنیم. او به سرعت شام خود را خورد.

Now this sentence is incorrect. Okay?

حالا این جمله نادرست است. باشه؟

‘ate’ is the verb. ‘his dinner’ is the direct object of the

"خوردن" فعل است. «شامش» مفعول مستقیم فعل است

verb. So the adverb ‘quickly’ cannot be placed

. بنابراین قید "به سرعت" را نمی توان

between those two. Okay?

بین این دو قرار داد. باشه؟

So you should say, ‘He ate his dinner quickly.’ The adverb is at the end and that's correct.

پس باید بگویید: "او به سرعت شامش را خورد." قید در آخر است و درست است.

Or ‘He quickly ate his dinner.’ That's also correct.

یا "او به سرعت شام خود را خورد." این هم درسته

The adverb is placed before the main verb. Another example,

قید قبل از فعل اصلی قرار می گیرد. مثال دیگر،

‘He gave me gently a hug.’ Now this is incorrect.

"او مرا به آرامی در آغوش گرفت." حالا این نادرست است.

You cannot separate the verb ‘give’ from its direct object ‘a hug’.

شما نمی توانید فعل 'give' را از مفعول مستقیم آن 'a hug' جدا کنید.

So two correct sentences would be first, ‘He gave me a hug gently.’

بنابراین دو جمله صحیح اول این است: "او به آرامی مرا در آغوش گرفت."

with the adverb at the end of the sentence. Or

با قید آخر جمله یا

‘He gently gave me a hug.’ The adverb comes before the verb.

"او به آرامی مرا در آغوش گرفت." قید قبل از فعل می آید.

Hope you get it. Time now to practice.

امیدوارم به دست بیاورید. اکنون زمان تمرین است.

Here are a few example sentences for you to spot the adverbs of manner.

در اینجا چند جمله مثال برای شما آورده شده است تا بتوانید قیدهای manner را تشخیص دهید.

‘He swam well.’ As you can see, we use the adverb ‘well’.

او خوب شنا کرد. همانطور که می بینید، ما از قید "خوب" استفاده می کنیم.

It tells you how he swam, And it's placed after the main verb, ‘swam’.

این به شما می گوید که چگونه او شنا کرده است، و بعد از فعل اصلی، 'swam' قرار می گیرد.

‘The rain felt hard.’ Again, our adverb ‘hard’ tells you how

"باران به شدت احساس شد." دوباره، قید ما 'سخت' به شما می گوید که چگونه

the rain fell, And is placed after the verb.

باران بارید، و بعد از فعل قرار می گیرد.

‘The children were playing happily.’ The adverb is…

بچه ها با خوشحالی بازی می کردند. قید این است ...

Can you find it? ‘happily’.

آیا می توانید آن را پیدا کنید؟ 'با خوشحالی'.

Of course. ‘She angrily slammed the door.’

البته. او با عصبانیت در را به هم کوبید.

Can you see the adverb? It's ‘angrily’.

آیا می توانید قید را ببینید؟ "با عصبانیت" است.

How did she slam the door? ‘angrily’.

چگونه در را به هم کوبید؟ "با عصبانیت".

And finally, ‘Slowly she picked up the flower.’

و در نهایت، "به آرامی او گل را برداشت."

Can you spot the adverb of manner? It's ‘slowly’.

آیا می توانید قید manner را تشخیص دهید؟ "آهسته" است.

And it's at the beginning of the sentence, Because we want to emphasize the manner.

و در ابتدای جمله است، زیرا می خواهیم بر روش تأکید کنیم.

And this is also something very common when you read books.

و این چیزی است که هنگام خواندن کتاب بسیار رایج است.

Okay, guys. That's it for this video.

باشه بچه ها برای این ویدیو همین است.

Please make sure you watch the other videos on adverbs,

لطفاً مطمئن شوید که سایر ویدیوها را در مورد قیدها تماشا کرده اید

and keep practicing. Adverbs are extremely common in English.

و به تمرین ادامه دهید. قیدها در زبان انگلیسی بسیار رایج هستند.

And they will make you speak a lot better. Thanks for watching and see you next time.

و باعث می شوند خیلی بهتر صحبت کنید. ممنون که تماشا کردید و دفعه بعد می بینمت.

Thank you

بچه ها خیلی ممنون که ویدیوی من را تماشا کردید.

so much guys for watching my video. If you liked it, please show me your support.

اگر آن را دوست داشتید، لطفا حمایت خود را به من نشان دهید.

Click ‘like’, Subscribe to the channel. Put your comments below if you have some.

روی "لایک" کلیک کنید، عضو کانال شوید. اگر نظرات خود را دارید در زیر بنویسید.

And share it with all your friends. See you!

و آن را با همه دوستان خود به اشتراک بگذارید. به امید دیدار!