6 RULES OF ARTICLES A, AN, THE | How to use articles in English CORRECTLY

Hi there, this is Harry, welcome back  to advanced English lessons with Harry,  

سلام، این هری است، به درس‌های پیشرفته انگلیسی با هری خوش آمدید،

where we try to help you to get a much better  understanding of the English language. Helping  

که سعی می‌کنیم به شما کمک کنیم تا زبان انگلیسی را بهتر درک کنید.

you with all your vocabulary problems.  When and how to use adjectives, nouns,  

با تمام مشکلات واژگانی به شما کمک می‌کند. زمان و نحوه استفاده از صفت، اسم،

verbs, adverbs, whatever it may be.  And also with conversational English,  

افعال، قید، هر چه که باشد. و همچنین با مکالمه انگلیسی،

business style English, wherever you  have a problem, we're here to help.

انگلیسی به سبک تجاری، هر جا که مشکلی داشتید، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم.

And in this advanced English lesson, we're  actually looking at articles. The articles a or a,  

و در این درس پیشرفته انگلیسی، ما در واقع به مقاله‌ها نگاه می‌کنیم. مقالات a یا a،

an and the. And this is as a direct result of  requests from some of you, the students and  

an و the. و این نتیجه مستقیم درخواست‌های برخی از شما، دانش‌آموزان و

the viewers. Now, just a little warning here, I am  not going into every little detail about articles  

بینندگان است. اکنون، فقط یک هشدار کوچک در اینجا، من به جزئیات جزئی مقاله‌ها نمی‌روم،

because it would make the lesson far too long.  I'm going to cover the key points where students  

زیرا این درس را بسیار طولانی می‌کند. من قصد دارم نکات کلیدی را که دانش‌آموزان

do have regular problems. So I'll cover those in  a lot of detail. And if you want more information  

مشکلات منظمی دارند، پوشش دهم. بنابراین من آن‌ها را با جزئیات زیاد پوشش خواهم داد. و اگر اطلاعات بیشتری

about articles, well, then I would recommend a  very good grammar book. One of the grammar books  

درباره مقالات می‌خواهید، خوب، پس من یک کتاب گرامر بسیار خوب را توصیه می‌کنم. یکی از کتاب‌های دستور زبان

that I use with students is Murphy's grammar  book. And it's really, really good. But what  

که من با دانش‌آموزان استفاده می‌کنم، کتاب گرامر مورفی است . و واقعاً خیلی خوب است. اما چیزی که

I'd also say is that I'm actually going to be  launching a new grammar course. And it's an all  

همچنین می‌خواهم بگویم این است که در واقع یک دوره گرامر جدید راه‌اندازی خواهم کرد. و این یک

inclusive grammar course. And that will be coming  out very shortly. And of course, you'll be able to  

دوره گرامر فراگیر است. و خیلی زود منتشر خواهد شد. و البته، می‌توانید آن را

purchase and access that as well. Which will cover  things like articles and many, many other aspects.

بخرید و به آن نیز دسترسی داشته باشید. که مواردی مانند مقالات و بسیاری از جنبه‌های دیگر را پوشش می‌دهد.

Okay, so as you know, there are three articles.  Two indefinite and one definite, the. Indefinite  

خوب، پس همانطور که می دانید، سه مقاله وجود دارد. دو نامعین و یکی معین،

articles are a or a and an. And we use an when  it is in front of a vowel or a vowel sound  

مقالات نامشخص a یا a و an هستند. و زمانی که جلوی یک صدادار یا صدای مصوت است

like an apple or an orange, okay. And then the  definite article, only one, the definite article,  

مانند سیب یا پرتقال از یک استفاده می‌کنیم، بسیار خوب. و سپس حرف معین، فقط یک، حرف معین،

the. The or the depending on the pronunciation and  the situation and position when you use it. So a,  

. بسته به تلفظ و موقعیت و موقعیت زمانی که از آن استفاده می کنید. بنابراین یک،

an indefinite articles, the definite article.  Now, the reason why they cause problems for a  

یک جمله نامعین، حرف معین. اکنون، دلیل اینکه آنها برای

lot of people is that they don't exist in their  own native tongue, just they're not there. And  

بسیاری از مردم مشکل ایجاد می کنند این است که به زبان مادری خود وجود ندارند، فقط آنجا نیستند. و

therefore, when you come to learn English, and  people are telling you, Oh, you must use the  

بنابراین، وقتی برای یادگیری انگلیسی می آیید، و مردم به شما می گویند، اوه، شما باید از

article, oh, you must use the article, then it  becomes very complicated. Even though they are  

مقاله استفاده کنید، اوه، باید از مقاله استفاده کنید، آن وقت بسیار پیچیده می شود. حتی اگر آنها

the smallest words that we have. I mean, how much  smaller can get them one letter and two letters,  

کوچکترین کلماتی هستند که ما داریم. منظورم این است که چقدر کوچک‌تر می‌تواند یک حرف و دو حرف،

the three letters, but they cause mountains  and mountains of problems. So we'll try and  

سه حرف را بگیرد، اما باعث ایجاد کوه‌ها و کوه‌هایی از مشکلات می‌شود. بنابراین، سعی می‌کنیم

dispel some of the myths and we try and sort out  some of the problems that you might come across.

برخی از افسانه‌ها را حذف کنیم و سعی می‌کنیم برخی از مشکلاتی را که ممکن است با آن‌ها مواجه شوید، حل کنیم.

So let's look at the difference between a, an  and the. So if we take a general situation. So  

بنابراین بیایید به تفاوت بین a، an و the نگاه کنیم. بنابراین اگر یک وضعیت کلی را در نظر بگیریم. بنابراین

usually, when we mention something for the very  first time, we usually use the indefinite article.  

معمولاً وقتی برای اولین بار چیزی را ذکر می‌کنیم ، معمولاً از حرف نامعین استفاده می‌کنیم.

Let me give you an example. A man was standing  outside my house or outside my window.  

بگذارید برای شما مثالی بزنم. مردی بیرون از خانه یا بیرون پنجره من ایستاده بود.

Okay, so the first time we mentioned him,  or her, if it's a woman, then we just say,  

خوب، پس اولین باری که از او نام بردیم، اگر زن است، فقط می گوییم،

a man was standing outside my house or outside  my window. Okay. And then the second time that  

مردی بیرون از خانه یا بیرون پنجره من ایستاده بود. باشه. و سپس بار دوم که   به

you mentioned that person that you can then  refer to the definite article because the  

آن شخص اشاره کردید، می‌توانید به حرف معین مراجعه کنید زیرا

people know who you're talking about. So a man  was standing outside my home (outside my house,  

مردم می‌دانند که در مورد چه کسی صحبت می‌کنید. بنابراین مردی بیرون از خانه من ایستاده بود (خارج از خانه من،

outside my window). The man was dressed in a  black coat. The man was wearing a woolly hat.  

بیرون از پنجره من). مرد کت مشکی پوشیده بود. مرد کلاه پشمی بر سر داشت.

The man was carrying a bag. So the first  time a man or a woman. The second time,  

مرد کیسه ای حمل می کرد. بنابراین اولین بار یک مرد یا یک زن. بار دوم،

the man, the woman. And the reason being  is then we have introduced the person,  

مرد، زن. و دلیل این است که ما شخص را معرفی کرده‌ایم،

the individual, so everybody will then  know what you're talking about. Okay.

آن فرد را معرفی کرده‌ایم، بنابراین همه می‌دانند در مورد چه چیزی صحبت می‌کنید. باشه.

Let me give you another example. I went for lunch.  So I went to the cafe to get some lunch. I bought  

اجازه بدهید مثال دیگری بزنم. برای ناهار رفتم. برای همین به کافه رفتم تا ناهار بخورم. من

an apple. So a-n, an apple, and a sandwich. So  here's the first time that I've mentioned to  

یک سیب خریدم. بنابراین a-n، یک سیب و یک ساندویچ. بنابراین اینجا برای اولین بار است که به   شما اشاره کردم که

you what I bought for lunch. I went to the cafe,  and I bought an apple and a sandwich. Yeah. Now,  

برای ناهار چه چیزی خریدم. به کافه رفتم و یک سیب و یک ساندویچ خریدم. آره حالا،

an apple. We're using a-n because  apple began begins with a vowel. Okay,  

یک سیب. ما از a-n استفاده می کنیم زیرا apple با یک مصوت شروع می شود. خوب،

so I bought an apple and a sandwich. Okay, now I  can say the apple was green. The apple was green,  

پس من یک سیب و یک ساندویچ خریدم. خوب، اکنون می توانم بگویم که سیب سبز بود. سیب سبز بود،

because now I'm talking specifically  about the apple that I bought. Not the  

زیرا اکنون به طور خاص درباره سیبی که خریدم صحبت می کنم. نه

rest of the apples in the shop, but the  apple that I bought. The apple was green,  

بقیه سیب‌های مغازه، بلکه سیبی که خریدم. سیب سبز بود،

and the sandwich was a tuna sandwich  with chicken. Yeah, okay, so the apple  

و ساندویچ ساندویچ تن ماهی بود با مرغ. بله، خوب، پس سیب

was green. The sandwich was a tuna sandwich with  chicken or lettuce, whatever it might be. Okay,  

سبز بود. ساندویچ یک ساندویچ تن ماهی با مرغ یا کاهو بود، هر چه که باشد. بسیار خوب،

so first time again, when we're talking and  introducing the noun, or the topic, then we  

پس برای اولین بار دوباره، وقتی داریم صحبت می کنیم و اسم یا موضوع را معرفی می کنیم، از

use a. And then the second time, we can switch to  the definite article because people then are aware  

a استفاده می کنیم. و سپس بار دوم، می‌توانیم به حرف قطعی برویم، زیرا مردم در این صورت آگاه هستند

and they know exactly what we're talking about.  So that's our first rule for you to understand.

و دقیقاً می‌دانند که در مورد چه چیزی صحبت می‌کنیم. بنابراین اولین قانون ما برای درک شما این است.

Now, we also use the, okay, when there is  something that exists that is very common  

اکنون، خوب، زمانی که چیزی وجود دارد که دانش بسیار رایج است، استفاده می‌کنیم

knowledge, meaning we would only expect to have  one of them. For example, if I was talking about  

، به این معنی که فقط انتظار داریم یکی از آنها را داشته باشیم. برای مثال، اگر در مورد

my house, and I mentioned, I've got a hole in  the roof. I don't say got a hole in a roof,  

خانه‌ام صحبت می‌کردم، و به آن اشاره کردم، یک سوراخ در سقف دارم. من نمی‌گویم سقفی سوراخ شده است،

even though it's just the first time  I've mentioned it, because, of course,  

حتی اگر اولین بار است که به آن اشاره می‌کنم، زیرا، البته،

I got a house, but there's only one roof on the  house, you expect only to be one roof. So I said,  

من یک خانه دارم، اما تنها یک سقف روی خانه وجود دارد ، شما انتظار دارید فقط یک سقف باشد. سقف بنابراین گفتم،

I have a hole in the roof, I have to  get a man to come and fix it. Okay,  

من یک سوراخ در سقف دارم، باید یک مرد را بیاورم و آن را درست کند. خوب،

so and when that man comes to fix it,  he will fix the hole in the roof. Okay.

پس و وقتی آن مرد برای تعمیر آن بیاید، سوراخ سقف را درست می کند. باشه.

So for example, I put my clothes into the washing  machine, and I went out into the garden. Now here,  

برای مثال، من لباس‌هایم را داخل ماشین لباسشویی گذاشتم و به باغ رفتم. حالا اینجا،

it's just the first time that I've mentioned,  washing machine and garden, but I don't say I  

اولین بار است که به ماشین لباسشویی و باغچه اشاره می‌کنم، اما نمی‌گویم

put my clothes into a washing machine because  you assume there's only one washing machine  

لباس‌هایم را داخل ماشین لباسشویی می‌گذارم زیرا فرض می‌کنید فقط یک ماشین لباسشویی

in the house. I put my clothes into the washing  machine, and I went... went out into the garden.  

در خانه وجود دارد. لباس هایم را داخل ماشین لباسشویی گذاشتم و رفتم... بیرون رفتم داخل باغ.

Sat down and had a cup of coffee. Again, I don't  say a garden because you assume there's only one  

نشست و یک فنجان قهوه خورد. باز هم، نمی‌گویم باغ، زیرا فرض می‌کنید تنها یک

garden attached to the house where you're living.  Okay, so it's just to be very careful when you're  

باغ به خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنید متصل است. بسیار خوب، پس وقتی در

talking about something where the existence of  something is very common knowledge like one roof,  

مورد چیزی صحبت می کنید که وجود یک چیز بسیار رایج است، مانند یک بام،

one garden, one washing machine, then we can  automatically use the article, the. Okay.

یک باغ، یک ماشین لباسشویی، فقط باید بسیار مراقب باشید، سپس می توانیم به طور خودکار از مقاله استفاده کنیم. باشه.

Now, let me give you another couple of  examples. If we're talking in general terms  

اکنون، اجازه دهید یکی دو مثال دیگر را برای شما بیان کنم . اگر به طور کلی

about something. Let's talk about animals.  And my favourite animal are elephants. Okay,  

درباره چیزی صحبت می کنیم. بیایید در مورد حیوانات صحبت کنیم. و حیوان مورد علاقه من فیل ها هستند. بسیار خوب،

so when I'm talking generally I can say elephants  are my favourite animal. Okay. I like the size,  

پس وقتی به طور کلی صحبت می‌کنم، می‌توانم بگویم فیل‌ها حیوان مورد علاقه من هستند. باشه. من اندازه را دوست دارم،

like the colour. I like the way they behave. So  elephants are my favourite animal. I don't say  

رنگ را دوست دارم. من رفتار آنها را دوست دارم. بنابراین، فیل‌ها حیوان مورد علاقه من هستند. من نمی‌گویم

the elephants are my favourite animal because I'm  not being specific. I'm only being general. But  

فیل‌ها حیوان مورد علاقه من هستند، زیرا مشخص نیست. فقط دارم کلی میگم اما

if I want them to talk about specifically,  elephants in my zoo, or the zoo in my city,  

اگر بخواهم به طور خاص درباره فیل‌های باغ‌وحش من یا باغ‌وحش شهر من صحبت کنند،

then I will say, The elephants in my zoo are very  old. Or the elephants in my zoo run around in a  

می‌گویم، فیل‌های باغ‌وحش من بسیار پیر هستند. یا فیل‌های باغ‌وحش من به‌جای

very large compound instead of cages because  they've expanded the zoo. So I can talk very,  

قفس در محوطه‌ای بسیار بزرگ می‌دوند، زیرا باغ‌وحش را گسترش داده‌اند. بنابراین، می‌توانم به‌طور

very specifically about the elephants that are  there in the zoo in my city. Okay, so initially,  

خاص درباره فیل‌هایی که در باغ‌وحش شهر من هستند صحبت کنم. بسیار خوب، بنابراین در ابتدا،

elephants - generally. Elephants are my favourite  animals. And then I can say specifically,  

فیل ها - به طور کلی. فیل ها حیوانات مورد علاقه من هستند . و سپس می‌توانم به‌طور مشخص بگویم،

the elephants in the zoo in my city  where I live have a lot of freedom,  

فیل‌های باغ‌وحش شهر من جایی که من زندگی می‌کنم آزادی زیادی دارند

and they can run wander around a big prairie  because they've extended the zoo. Okay.

و می‌توانند در اطراف یک دشت بزرگ بگردند زیرا باغ وحش را گسترش داده‌اند. باشه.

And then again, if we're talking about, let's  say, favourite flowers. I can say roses are my  

و دوباره، اگر در مورد، مثلاً گل‌های مورد علاقه صحبت می‌کنیم. می توانم بگویم گل های رز

favourite flowers because they've got beautiful  colours. And you've got reds and pinks, and  

گل های مورد علاقه من هستند زیرا رنگ های زیبایی دارند . و شما رنگ‌های قرمز و صورتی، و

yellows, and lots and lots of things like that.  So roses are my favourite flower. But if I want  

زرد، و چیزهای زیادی از این قبیل دارید. بنابراین گل رز گل مورد علاقه من است. اما اگر بخواهم

to talk about flowers in my garden, I can say,  but the roses in my garden are mostly pink. So  

درباره گل‌های باغم صحبت کنم، می‌توانم بگویم، اما گل‌های رز در باغ من بیشتر صورتی هستند. بنابراین

roses are my favourite flowers because they come  in many, many different colours. But the roses in  

گل های رز گل های مورد علاقه من هستند زیرا رنگ های بسیار بسیار متفاوتی دارند. اما گلهای رز در

my garden are only mainly pink. Okay, so you can  see the difference there. When I talk generally,  

باغ من عمدتاً صورتی هستند. بسیار خوب، بنابراین می‌توانید تفاوت را در آنجا ببینید. وقتی کلی صحبت می کنم،

I just say elephants. When I talk generally,  I talk roses. When I talk more specifically,  

فقط می گویم فیل. وقتی به طور کلی صحبت می‌کنم، با گل رز صحبت می‌کنم. وقتی دقیق تر صحبت می کنم،

the elephants in my zoo, the  roses in my garden. Alright.

فیل های باغ وحش من، گل های رز در باغ من. بسيار خوب.

Now, one of the problems that  students have a lot of the time  

اکنون، یکی از مشکلاتی که دانش‌آموزان اغلب وقت دارند

and I'm constantly correcting them is  when we use certain words and then not  

و من دائماً آن‌ها را تصحیح می‌کنم، زمانی است که از کلمات خاصی استفاده می‌کنیم و پس از آن

quite sure whether it comes with or without  the article. And these are words like bed,  

کاملاً مطمئن نیستیم که با مقاله همراه است یا بدون آن. و اینها کلماتی مانند تخت،

church, school, university, hospital, prison,  college, all those type of words and when do  

کلیسا، مدرسه، دانشگاه، بیمارستان، زندان، کالج، همه آن نوع کلمات هستند و چه زمانی از

I use the and when do I not use it? Okay,  so, normally no article is used before bed,  

آن استفاده می‌کنم و چه زمانی از آن استفاده نمی‌کنم؟ بسیار خوب، بنابراین، معمولاً هیچ مقاله ای قبل از خواب،

church, court etc. when they are used for their  primary purpose. So let me give an example.

کلیسا، دادگاه و غیره وقتی برای هدف اصلی خود استفاده می شود، استفاده نمی شود. پس بگذارید مثالی بزنم.

I go to bed every night at 10 o'clock.  I don't say I go to the bed every night  

من هر شب ساعت 10 به رختخواب می روم. من نمی گویم هر شب ساعت 10 به رختخواب می روم

at 10 o'clock. Where is Michael? He is  in bed. Yeah, yeah. Where is Jonathan?  

. مایکل کجاست؟ او در رختخواب است. آره آره. جاناتان کجاست؟

He just got out... out of bed. Okay, so we're  not saying got out of the bed, is in the bed,  

تازه از تخت بیرون اومد... خوب، پس نمی‌گوییم از تخت بلند شدم، در رختخواب هستم،

I don't go to the bed. So we don't use "the"  when we're using... referring to that noun "bed."

به تخت نمی‌روم. بنابراین هنگام استفاده از ... با اشاره به آن اسم «bed» از «the» استفاده نمی‌کنیم.

And when we're talking about specific words, as  I said, like court, church, university, school,  

و وقتی در مورد کلمات خاصی صحبت می کنیم، همانطور که گفتم، مانند دادگاه، کلیسا، دانشگاه، مدرسه،

hospital. When they are used for the primary  purpose, meaning the person who should be there  

بیمارستان. وقتی از آنها برای هدف اصلی استفاده می‌شوند ، یعنی شخصی که باید آنجا باشد

is there, then we don't use the article. So let  me give you examples of those just so you'll  

، آن‌گاه از مقاله استفاده نمی‌کنیم. بنابراین اجازه دهید نمونه‌هایی از آن‌ها را برایتان بیاورم تا

understand fully. My children go to school  every day. So the children normally spend the  

کاملاً متوجه شوید. فرزندان من هر روز به مدرسه می‌روند. بنابراین بچه‌ها معمولاً

time in school. So the children go to school  every day. We don't need to use the article.  

وقت خود را در مدرسه می‌گذرانند. بنابراین بچه‌ها هر روز به مدرسه می‌روند. ما نیازی به استفاده از مقاله نداریم.

My friend isn't... is sick and  is in hospital. So sick people  

دوست من مریض نیست و در بیمارستان است. بنابراین افراد بیمار

usually spend the time in hospital. So  my friend is sick and is in hospital.  

معمولاً وقت خود را در بیمارستان می گذرانند. بنابراین دوست من بیمار است و در بیمارستان بستری است.

I go to church on Sundays. Religious people or  people who are following their religion tend to  

من یکشنبه ها به کلیسا می روم. افراد مذهبی یا افرادی که از دین خود پیروی می‌کنند،

go to church on a Saturday or Sunday, depending  on their religion. So I go to church on Sundays.  

بسته به مذهبشان، معمولاً در روزهای شنبه یا یکشنبه به کلیسا می‌روند . بنابراین یکشنبه ها به کلیسا می روم.

My son is 20 and is studying economics  in university. I don't say the university  

پسرم 20 ساله است و در دانشگاه اقتصاد می خواند . من نمی گویم دانشگاه

because students who study spend  the time in universities, okay.

چون دانشجویانی که درس می خوانند وقت خود را در دانشگاه می گذرانند، خوب.

Now, these are where people you'd expect to  see them. So expect to see churchgoers in  

اکنون، اینها همان جایی هستند که انتظار دارید آنها را ببینند. پس انتظار داشته باشید که کلیساها را در

church. You'd expect to see kids in school. You'd  expect to see university students in university.  

کلیسا ببینید. انتظار دارید بچه ها را در مدرسه ببینید. انتظار دارید دانشجویان دانشگاه را در دانشگاه ببینید.

You'd expect to see prisoners in prison, etc.  Okay. But if people are not normally there,  

انتظار دارید زندانیان را در زندان ببینید و غیره. خوب. اما اگر افراد معمولاً آنجا نیستند،

then we usually use the article the. So let me  give you a few examples of those. I went to the  

ما معمولاً از مقاله استفاده می‌کنیم. بنابراین اجازه دهید چند نمونه از آن‌ها را برایتان بیاورم.

school to attend a parent teacher meeting. They  went to the school to attend the parent teachers  

برای شرکت در جلسه معلم والدین به مدرسه رفتم. آنها به مدرسه رفتند تا در جلسه معلمان والدین شرکت کنند

meeting. I'm a parent, I'm not normally at that  school. So I went to the school for the meeting.  

. من یک والدین هستم، معمولاً در آن مدرسه نیستم. بنابراین برای جلسه به مدرسه رفتم.

I visited my friend in the hospital  because she was sick. I visited my  

من دوستم را در بیمارستان ملاقات کردم، زیرا او بیمار بود. من

friend in the hospital because she  was sick. I'm not usually there,  

دوستم را در بیمارستان ملاقات کردم زیرا او مریض بود. من معمولاً آنجا نیستم،

because at the moment, I am well, but I went to  the hospital to visit my friend who was sick.  

زیرا در حال حاضر حالم خوب است، اما برای ملاقات با دوستم که مریض بود به بیمارستان رفتم.

When I go to new cities, I like to visit the  churches in that city. Okay, I like to see what  

وقتی به شهرهای جدید می روم، دوست دارم از کلیساهای آن شهر دیدن کنم. بسیار خوب، من دوست دارم ببینم

they're how they're made, how they're designed,  in what architecture. So I'm not normally in that  

آنها چگونه ساخته شده اند، چگونه طراحی شده اند، در چه معماری هستند. بنابراین من معمولاً در آن

city, I'm not a priest, so I go to those churches.  So I visit the churches in that city, just to take  

شهر نیستم، من یک کشیش نیستم، بنابراین به آن کلیساها می روم. بنابراین من از کلیساهای آن شهر دیدن می‌کنم، فقط برای

photographs or just to see what they're like and  what the architect architecture is like. There  

عکس گرفتن یا فقط برای دیدن اینکه چگونه هستند و معماری معمار چگونه است.

was a ceremony in the university for the graduate.  So I attended the ceremony because I'm a parent of  

مراسمی در دانشگاه برای فارغ التحصیل برگزار شد. بنابراین من در این مراسم شرکت کردم زیرا والدین

one of the graduates. So I don't normally go to  the university, but I went that particular day,  

یکی از فارغ التحصیلان هستم. بنابراین من معمولاً به دانشگاه نمی روم ، اما در آن روز خاص رفتم،

because there was a ceremony to hand out the  parchments to graduates. Okay, so there was a  

زیرا مراسمی برای اهدای کاغذ به فارغ التحصیلان برگزار شد. خوب، پس

ceremony at the university in the city, and I went  there, okay. So that's the difference. So when  

مراسمی در دانشگاه در شهر برگزار شد، و من رفتم آنجا، باشه. پس این تفاوت است. بنابراین وقتی

people who are normally expected to be in those  institutions, church, university, school, prison,  

افرادی که معمولاً انتظار می‌رود در آن مؤسسات، کلیسا، دانشگاه، مدرسه، زندان،

hospital, then we don't usually use the article  the. But when people who go to these places or  

بیمارستان باشند، معمولاً از مقاله  استفاده نمی‌کنیم . اما وقتی افرادی که

these institutions to visit or for business  purposes, then we use the article the. Okay,  

برای بازدید یا برای اهداف تجاری به این مکان‌ها یا موسسات می‌روند، از مقاله استفاده می‌کنیم. خوب،

so that's a big difference and something  you really have to work on and understand.

پس این یک تفاوت بزرگ است و چیزی  که واقعاً باید روی آن کار کنید و درک کنید.

Now, articles are not needed, when we're talking  about more abstract expressions, for example,  

اکنون، وقتی درباره عبارات انتزاعی‌تر صحبت می‌کنیم، به مقاله‌ها نیازی نیست ، مثلاً

sea or work or town. So we can say he is at sea,  not at the sea. He is at work or out of work, not  

دریا، کار یا شهر. بنابراین می توانیم بگوییم که او در دریا است، نه در دریا. او سر کار یا بیکار است، نه سر

the work. Or he or she is in town or out of town,  not in the town, or out of the town. So in those  

کار. یا او در شهر یا خارج از شهر است، نه در شهر یا خارج از شهر. بنابراین در آن

particular particular situations when we're using  talking about abstract expressions that we don't  

موقعیت‌های خاص، زمانی که از عبارات انتزاعی صحبت می‌کنیم،

need to use the article the. But English wouldn't  be English without exceptions. And there's one  

نیازی به استفاده از مقاله نداریم. اما انگلیسی بدون استثنا انگلیسی نخواهد بود. و یک استثنا وجود دارد که به آن

exception I mention, it's about office. Okay.  So when you go to work, you go to the office.  

اشاره می کنم، آن مربوط به دفتر است. باشه. بنابراین وقتی سر کار می روید، به اداره می روید.

Where is Jonathan today? Ah, he's working in the  office today. He'll be working at home tomorrow.  

جاناتان امروز کجاست؟ آه، او امروز در اداره کار می کند. فردا تو خونه کار میکنه

He went to the office at six o'clock this morning  because he has a lot of work to do. So when we're  

او ساعت شش صبح امروز به دفتر رفت، زیرا کارهای زیادی برای انجام دادن دارد. بنابراین وقتی در

talking about office, a place where you work,  then we use the article the. Now, office also has  

مورد دفتر صحبت می کنیم، مکانی که شما در آن کار می کنید، سپس از مقاله استفاده می کنیم. اکنون، دفتر نیز

a different meaning. So when there's an election  in your city or your country, and you will elect  

معنای دیگری دارد. بنابراین، هنگامی که در شهر یا کشور شما انتخاباتی برگزار می‌شود و شما

a new government, the government are in office  for a period of time, like four years or five  

یک دولت جدید را انتخاب می‌کنید، دولت برای مدتی مانند چهار سال یا پنج

years. Office here is a ceremonial position that  they have, it's not actually a place. So they are  

سال بر سر کار است. دفتر اینجا یک موقعیت تشریفاتی است که آنها دارند، در واقع یک مکان نیست. بنابراین آنها

in office, because it's ceremonial. They have  been appointed or elected by the people. So we  

بر سر کار هستند، زیرا این امر تشریفاتی است. آنها توسط مردم منصوب یا انتخاب شده اند. بنابراین

don't need to use an article there because it  has a very different meaning. But when we're  

نیازی نیست از مقاله ای در آنجا استفاده کنیم زیرا معنای بسیار متفاوتی دارد. اما وقتی در

talking about your place of employment, what is  the office like where you work? Is it modern? Is  

مورد محل کار شما صحبت می کنیم، اداره محل کار شما چگونه است؟ آیا مدرن است؟ آیا

it old? Is it open plan? Is it cellular offices,  whatever it happens to be, then we can talk about  

قدیمی است؟ آیا طرح باز است؟ آیا این دفاتر تلفن همراه است، هر اتفاقی که می افتد، پس می توانیم درباره

the. The office where I work is full of glass. The  office where I work, is a old Victorian building,  

آن صحبت کنیم. دفتری که من در آن کار می کنم پر از شیشه است. دفتری که من در آن کار می‌کنم، یک ساختمان قدیمی ویکتوریایی است،

okay. So we can use the article "the"  in that situation. But when I'm talking  

خب. بنابراین می‌توانیم در آن موقعیت از مقاله «the» استفاده کنیم . اما وقتی

about the government, the government has been in  office for four years, they have 12 months left,  

درباره دولت صحبت می‌کنم، دولت چهار سال است که روی کار است، 12 ماه فرصت دارند،

and then there will be another election or a new  election. Okay. So hopefully, you get a different  

و سپس یک انتخابات دیگر یا یک انتخابات جدید برگزار می‌شود. باشه. بنابراین امیدواریم که

the understanding of the difference there. And  the exception to those abstract expressions.

در آنجا به درک متفاوتی از تفاوت دست پیدا کنید. و استثناء آن عبارات انتزاعی.

Now, when we're talking about nouns, in  particular, you've probably come across and you  

اکنون، به‌ویژه وقتی در مورد اسم‌ها صحبت می‌کنیم، احتمالاً با شما برخورد کرده‌اید و

understand the difference between countable and  uncountable nouns. Okay, so just to remind you,  

تفاوت بین اسم‌های قابل شمارش و غیرقابل شمارش را درک کرده‌اید. بسیار خوب، پس فقط برای یادآوری،

countable nouns are those nouns that can be  used in the singular and the plural. Like,  

اسم های قابل شمارش آن دسته از اسم هایی هستند که می توانند به صورت مفرد و جمع استفاده شوند. مانند،

apple - apples. Car - cars. Orange  -oranges, okay? And uncountable nouns  

سیب - سیب. ماشین - ماشین. نارنجی - پرتقال، باشه؟ و اسم‌های غیرقابل شمارش

are usually those nouns that don't have  a plural form for example, information.,  

معمولاً آن دسته از اسم‌هایی هستند که شکل جمع ندارند، مثلاً اطلاعات،

advice, salt, water, bread, okay? So they  don't usually have a plural forms. It's not  

توصیه، نمک، آب، نان، خوب است؟ بنابراین آنها معمولاً اشکال جمع ندارند. این

informations. It's not advices. It's not salts,  bread... breads or waters. It's salt, bread,  

اطلاعات نیست. نصیحت نیست این نمک، نان... نان یا آب نیست. نمک، نان،

water, okay. Now, so when we're using countable  or uncountable nouns, it's important to understand  

آب است، باشه. اکنون، بنابراین وقتی از اسم‌های قابل شمارش یا غیرقابل شمارش استفاده می‌کنیم، مهم است که

the rules for articles, okay? A countable noun  always takes either a or the, okay. So, an apple.  

قوانین مقالات را درک کنیم، خوب است؟ یک اسم قابل شمارش همیشه یا a یا the را می گیرد، بسیار خوب. بنابراین، یک سیب

Like an apple a day keeps the doctor away. Or  the... the apple I bought in the shop was red.  

مثل یک سیب در روز دکتر را دور نگه می دارد. یا سیبی که از مغازه خریدم قرمز بود.

The apple I bought in the shop was bruised or  damaged. Okay, so we're using a or the depending,  

سیبی که از مغازه خریدم کبود یا آسیب دیده بود. خوب، بنابراین ما از a یا وابسته استفاده می کنیم،   می

you know, the apples in the bag weighed two  kilos, so we want to use plural, then we use the.

دانید، وزن سیب های موجود در کیسه دو کیلو بود، بنابراین می خواهیم از جمع استفاده کنیم، سپس از آن استفاده می کنیم.

If we're using uncountable nouns, they don't  take the indefinite article. We can't refer to  

اگر از اسم‌های غیرقابل شمارش استفاده می‌کنیم، آنها حرف نامعین را نمی‌گیرند. ما نمی‌توانیم به

a or an information or, a or an advice. Okay,  so we can talk about the information I gave  

a یا یک اطلاعات یا یک یا یک توصیه مراجعه کنیم. بسیار خب، پس بتوانیم درباره اطلاعاتی که به شما دادم صحبت کنیم

you. Yeah, the advice that I gave you or the piece  of information or the piece of advice I gave you,  

. بله، نصیحتی که من به شما کردم یا اطلاعات یا نصیحتی که به شما کردم،

but we don't use a. Okay, so they're examples  of the countable and uncountable nouns,  

اما ما از a استفاده نمی کنیم. بسیار خوب، پس آنها نمونه‌هایی از اسم‌های قابل شمارش و غیرقابل شمارش هستند،

how you use them and how you  differentiate between a, an and the.

نحوه استفاده از آنها و تمایز بین a، an و the.

And remember, I haven't given you a totally  inclusive definition of the article because  

و به یاد داشته باشید، من تعریفی کاملاً جامع از مقاله به شما ارائه نکرده‌ام، زیرا

there's a lot to go through. But you will find  much more information in a really good grammar  

چیزهای زیادی برای مرور وجود دارد. اما اطلاعات بسیار بیشتری را در یک کتاب گرامر بسیار خوب،

book as I mentioned, Murphy's. And I am launching  and publishing a new grammar course in the very  

همانطور که اشاره کردم، مورفی پیدا خواهید کرد. و من در آینده نزدیک یک دوره گرامر جدید راه‌اندازی و منتشر می‌کنم

near future, so you'll get all the details  about other aspects of how to use a, an and the.

، بنابراین شما تمام جزئیات مربوط به سایر جنبه‌های نحوه استفاده از a، an و the را دریافت خواهید کرد.

And if you have liked this particular lesson, then  please like the video and if you can subscribe  

و اگر این درس خاص را دوست داشتید، لطفاً ویدیو را لایک کنید و اگر می‌توانید

to the channel, because it really really  helps. And if you need more information,  

در کانال مشترک شوید، زیرا واقعاً کمک می‌کند. و اگر به اطلاعات بیشتری نیاز دارید،   به

more help more guidance and contact me on  www.englishlessonviaskype.com Really happy to  

راهنمایی بیشتر کمک کنید و با من در www.englishlessonviaskype.com تماس بگیرید، واقعاً خوشحال می‌شوم   به

help you really happy to include your suggestions,  as I've done today, in a future video. Okay, this  

شما کمک کنم که پیشنهادات خود را بگنجانید، همانطور که امروز در ویدیوی آینده انجام داده‌ام. بسیار خوب، این

is Harry, thank you for watching and listening,  and remember to join me for the next lesson.

هری است، از اینکه تماشا کردید و گوش دادید متشکرم، و به یاد داشته باشید که برای درس بعدی به من بپیوندید.