How Can You Learn English Alone? Self-Study Plan! Ask Alisha

Want to speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود به زبان انگلیسی واقعی صحبت کنید ؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

The only thing I want for Christmas this year is to chill.

تنها چیزی که برای کریسمس امسال می خواهم این است که خنک باشم.

Hi, everybody. Welcome back to Ask Alisha, the weekly series

سلام به همه. به سریال «از علیشاه بپرس» خوش آمدید، سریال هفتگی

where you ask me questions and I answer them, maybe.

که از من سؤال می‌پرسید و من به آنها پاسخ می‌دهم، شاید.

Thanks very much, as always, for submitting your questions.

مثل همیشه از ارسال سوالاتتان بسیار متشکرم.

Remember, you can submit your questions to me at EnglishClass101.com/ask -alisha.

به یاد داشته باشید، شما می توانید سوالات خود را به من در EnglishClass101.com/ask -alisha ارسال کنید.

First question.

اولین سوال.

First question comes from Carla.

اولین سوال از کارلا است.

Hi, Carla.

سلام کارلا

Carla asks, “How do native speakers use ‘to have.’

کارلا می‌پرسد، «گویندگان بومی چگونه از «to have» استفاده می‌کنند.

‘I have seen,’ ‘I've,’ ‘I have got.’

«من دیده‌ام،» «دارم»، «دارم.»

Formal and informal.”

رسمی و غیررسمی.»

Sure.

مطمئن.

We use the verb “to have” for a lot of different meanings.

ما از فعل "داشتن" برای معانی مختلف استفاده می کنیم.

There's a grammatical function for the verb “have” when we pair it with the past participle

یک تابع دستوری برای فعل "have" وجود دارد که آن را با

form of a verb like, “I have” plus a past participle, to make the present perfect tense.

شکل فعل ماضی یک فعل مانند "I have" به اضافه یک فعل ماضی جفت کنیم تا زمان حال کامل بسازیم.

Or, “I had” plus past participle, to make the past perfect tense.

یا، "من داشتم" به اضافه ماضی، برای ساختن زمان گذشته کامل.

So, there's that kind of grammatical function of the verb “have.”

بنابراین، آن نوع عملکرد دستوری فعل "have" وجود دارد.

However, if you just want to use the verb “have” in everyday situations like, “I

با این حال، اگر فقط می‌خواهید از فعل «داشتن» در موقعیت‌های روزمره مانند «من

have a phone.”

تلفن دارم» استفاده کنید.

or, “I have a camera.”

یا "من یک دوربین دارم."

or, “I don't have any money.”

یا "من هیچ پولی ندارم."

for example, then, “to have,” in that case, just means to own something or to hold

برای مثال، پس «داشتن» در آن صورت، فقط به معنای داشتن چیزی یا نگه داشتن

something, to be keeping something.

چیزی، نگه داشتن چیزی است.

So, please consider the sentence that you're looking at with the verb “have” in it.

بنابراین، لطفاً جمله ای را که به آن نگاه می کنید با فعل "have" در آن در نظر بگیرید.

If it comes before a verb in the past participle, it's probably a past perfect or a present

اگر قبل از یک فعل در فعل ماضی آمده باشد، احتمالاً یک عبارت گذشته کامل یا فعلی

perfect expression.

کامل است.

If you're seeing something after the verb “have” like an object in my examples,

اگر چیزی را بعد از فعل "داشتن" می‌بینید، مانند یک شی در مثال‌های من

like, a phone or a camera or money, then it's probably referring to owning something or

، مانند تلفن یا دوربین یا پول، احتمالاً به داشتن چیزی یا

keeping something.

نگه داشتن چیزی اشاره دارد.

So, those are probably two of the most common ways that you'll see the verb “have” and

بنابراین، اینها احتمالاً دو مورد از رایج‌ترین روش‌هایی هستند که فعل "have" و

its variations in, at least, American English speech.

تغییرات آن را حداقل در گفتار انگلیسی آمریکایی مشاهده می‌کنید .

Next question.

سوال بعدی

The next person asks two questions.

نفر بعدی دو سوال می پرسد.

So, the next two questions are from Essa Warsiadi.

پس دو سوال بعدی از عیسی وارسیادی است.

I’m very sorry.

من خیلی متاسفم.

Question one from Essa.

سوال اول از عیسی.

“Can you explain ‘through,’ ‘thorough,’ ‘though,’ and, ‘thought?’

می‌توانید «از طریق»، «کامل»، «هرچند» و «فکر

They sound similar.”

» را توضیح دهید.

Yes, indeed, they do sound similar and they even look similar in writing, for sure.

بله، در واقع، آنها شبیه به هم هستند و حتی از نظر نوشتاری شبیه به هم هستند، مطمئنا.

However, these words have different meanings and different functions in speech and in writing.

اما این کلمات معانی متفاوت و کارکردهای متفاوتی در گفتار و نوشتار دارند.

Let's look at “through,” to begin with, though.

بیایید برای شروع به "از طریق" نگاه کنیم .

“Through” means to pass into something and to come out the other side of something.

«از طریق» به معنای عبور از چیزی و بیرون آمدن از آن سوی چیزی است.

So, for example, “to go through a tunnel,” or if you're looking at a document, for example,

بنابراین، برای مثال، «گذر از یک تونل»، یا اگر به یک سند نگاه می کنید، برای مثال،

“to go through a document,” means to read through, read all of the content of the document

«گذر از یک سند»، به معنای خواندن، خواندن تمام محتوای سند

from beginning to end.

از ابتدا تا پایان.

So, “through something,” is to begin at something and pass through all of the content

بنابراین، «از طریق چیزی» شروع کردن از چیزی و عبور از تمام محتوا

to pass through everything and come out the other side or to complete something.

برای عبور از همه چیز و بیرون آمدن از طرف دیگر یا تکمیل چیزی است.

So, if we also use the word “through,” to mean finished in American English like,

بنابراین، اگر از کلمه "through" نیز استفاده کنیم، به معنای تمام شده در انگلیسی آمریکایی مانند

“Are you through with dinner?” or, “I'm through with my homework.”

"آیا با شام تمام شده اید؟" یا « من تکالیفم را تمام کردم».

So, “through,” those are a couple of different ways we use the word “through.”

بنابراین، "از طریق"، این دو روش مختلف است که ما از کلمه "از طریق" استفاده می کنیم.

The second word, “thorough.”

کلمه دوم، "کامل".

“Thorough.”

"کامل."

So, different from “through.”

بنابراین، متفاوت از "از طریق".

“Thorough” means comprehensive, “thorough” means completely, “thorough” means well

"کامل" به معنای جامع، "کامل" به معنای کامل، "کامل" به معنای خوب

done.

انجام شده است.

It has typically a positive meaning.

معمولاً معنای مثبتی دارد.

So, for example, “She was very thorough in her explanation of the word ‘through.’”

بنابراین، برای مثال، " او در توضیح کلمه "از طریق

Or, “She was very thorough in her explanation of the word thorough.”

" بسیار دقیق بود." یا، "او در توضیح کلمه کامل" بسیار دقیق بود.

Sorry.

متاسف.

“She was very thorough in her presentation.”

"او در ارائه خود بسیار دقیق بود."

meaning she gave a lot of information in her presentation.

به این معنی که او در ارائه خود اطلاعات زیادی ارائه کرد.

“Thorough” means well done, containing a lot of knowledge, a lot of information in

"کامل" به معنای خوب انجام شده، حاوی دانش بسیار، اطلاعات زیادی در مورد

something.

چیزی است.

“Thorough.”

"کامل."

So, “Please be thorough in completing your homework.” or, “He wasn't very thorough

بنابراین، "لطفا در تکمیل تکالیف خود دقیق باشید ." یا، "او

in cleaning his room.”

در تمیز کردن اتاقش خیلی دقیق نبود."

So, “thorough,” means well done, completely done, finished, considering everything, considering

بنابراین، "کامل" به معنای خوب انجام شده، کاملاً انجام شده، تمام شده، در نظر گرفتن همه چیز، در نظر گرفتن

all points of something, even the small details are considered thorough.

همه نکات چیزی، حتی جزئیات کوچک به طور کامل در نظر گرفته می شود.

So, we can use “thorough” for presentations, for activities that require small details,

بنابراین، می‌توانیم از «کامل» برای ارائه‌ها، برای فعالیت‌هایی که به جزئیات کوچک نیاز دارند

“a thorough safety check,” for example.

، برای مثال «یک بررسی ایمنی کامل» استفاده کنیم.

So, these are actions that are done completely, fully, to the small details.

بنابراین، اینها اقداماتی هستند که به طور کامل، به طور کامل و با جزئیات کوچک انجام می شوند.

So, that's “thorough.”

بنابراین، این "کامل" است.

Next word here is “though.”

کلمه بعدی در اینجا "هرچند" است.

“Though,” you can think of “though” in the same way you think of the word “but.”

«هرچند» می‌توانید به «هرچند» به همان شیوه‌ای فکر کنید که به کلمه «اما» فکر می‌کنید.

So, it's used to contrast information.

بنابراین، برای تضاد اطلاعات استفاده می شود.

It's used to express a difference in something.

برای بیان تفاوت در چیزی استفاده می شود.

So, you could follow someone's opinion with an expression like “though.”

بنابراین، می‌توانید نظر کسی را با عبارتی مانند «هرچند» دنبال کنید.

So, for example, “I think summer is the best season though winter is pretty fun too.”

بنابراین، برای مثال، "من فکر می کنم تابستان بهترین فصل است، اگرچه زمستان نیز بسیار سرگرم کننده است."

So, you can think of “though” in the same way as you think of “but.”

بنابراین، می‌توانید به «هرچند» به همان شیوه‌ای فکر کنید که به «اما» فکر می‌کنید.

“A though B.” So, you're presenting A, and then, a contrasting opinion B, and you're

"الف هر چند ب." بنابراین، شما A، و سپس، یک نظر متضاد B را ارائه می‌دهید، و

connecting those two ideas with “though” in the same way you would “but.”

این دو ایده را به همان شیوه‌ای که «اما» را انجام می‌دهید، با «هرچند» مرتبط می‌کنید.

So, “though.”

بنابراین، "هرچند."

“Although” is similar.

"اگرچه" مشابه است.

We use “although” and “though” and “but” in similar ways.

ما از "اگرچه" و "اگرچه" و "اما" به روش های مشابه استفاده می کنیم.

What's the difference?

تفاوت در چیست؟

“But” is much more casual and “but” is used much more in casual conversation,

«اما» خیلی معمولی‌تر است و «اما» در مکالمه‌های معمولی، در مکالمات روزمره بسیار بیشتر استفاده می‌شود

in everyday conversation.

.

If you're writing a document, a formal document, or if you're making a formal statement, you

اگر در حال نوشتن یک سند، یک سند رسمی یا بیانیه رسمی هستید،

could use “though” in place of “but.”

می توانید به جای «اما» از «اگرچه» استفاده کنید.

So, “though” shows contrasting information.

بنابراین، "هرچند" اطلاعات متضادی را نشان می دهد.

The last one on this list is “thought.”

آخرین مورد در این لیست "فکر" است.

“Thought” is the past tense of “think” when used as a verb.

"فکر" زمان گذشته "فکر" است که به عنوان فعل استفاده می شود.

So, “I thought you were coming today.”

بنابراین، "فکر می کردم امروز می آیی."

or, “I thought it was going to rain later.”

یا «فکر می‌کردم بعداً باران می‌بارد».

or, “I thought this was such a great afternoon.”

یا «فکر می‌کردم این یک بعدازظهر بسیار عالی بود».

“Thought” is used as the past tense of think.

"فکر" به عنوان زمان گذشته فکر استفاده می شود.

We can also use “thought” to refer to an idea, as a noun.

همچنین می‌توانیم از «اندیشه» برای اشاره به یک ایده، به عنوان اسم استفاده کنیم.

So, “I have a thought.”

بنابراین، "من فکری دارم."

for example, or, “Do you have any thoughts about this project?”

به عنوان مثال، یا "آیا در مورد این پروژه فکری دارید؟"

So, we can use “thought” as a verb, past tense of “think” or as a noun, to refer

بنابراین، برای اشاره به یک ایده، می‌توانیم «فکر» را به‌عنوان فعل، زمان گذشته «اندیشیدن» یا به‌عنوان اسم استفاده

to an idea.

کنیم.

So, again, that's “through,” “thorough,” “though” and, “thought.”

بنابراین، دوباره، "از طریق"، "کامل"، "هرچند" و، "فکر" است.

Some of you might be wondering how do I remember which is which when I'm reading or when I'm

ممکن است برخی از شما تعجب کنید که چگونه هنگام خواندن یا گوش دادن به یاد داشته باشم کدام کدام است

listening.

.

You have to pay attention to the grammar of the sentence.

باید به گرامر جمله دقت کنید.

They all have different grammatical functions.

همه آنها عملکردهای گرامری متفاوتی دارند.

You need to think about the grammar surrounding the word.

شما باید به گرامر اطراف کلمه فکر کنید.

On to question two from Essa.

در مورد سوال دو از عیسی.

“What does ‘love to hate’ mean and when can I use it?”

"عشق به نفرت کردن" به چه معناست و چه زمانی می توانم از آن استفاده کنم؟"

“Love to hate” means it's something that you really, really dislike but it's sort of

"عشق به نفرت" به این معنی است که شما واقعاً از آن متنفر هستید، اما دوست نداشتن آن به نوعی

enjoyable to dislike.

لذت بخش است.

So, for example, this is an expression we can apply to reality TV.

بنابراین، برای مثال، این عبارتی است که می‌توانیم برای تلویزیون واقعیت استفاده کنیم.

Many people think reality TV is not very good entertainment or it's not very high-quality

بسیاری از مردم فکر می کنند که تلویزیون واقعیت سرگرمی چندان خوبی نیست یا سرگرمی با کیفیتی نیست

entertainment.

.

However, it's really, really fun to watch.

با این حال، تماشای آن واقعاً بسیار سرگرم کننده است.

So, maybe, for example, you just hate a character on a reality TV show, but, somehow, you enjoy

بنابراین، برای مثال، شاید شما فقط از یک شخصیت در یک برنامه تلویزیونی واقعی متنفر باشید، اما، به نوعی، از

watching that TV show too.

تماشای آن برنامه تلویزیونی نیز لذت می برید.

So, something that you feel very strong dislike for and yet, you really enjoy it at the same

بنابراین، چیزی که به شدت از آن بیزارید و در عین حال واقعاً از آن لذت می برید

time.

.

That's something you can “love to hate.”

این چیزی است که می توانید «از آن متنفر باشید».

You “love to hate” that thing.

شما "دوست دارید از آن چیز متنفر شوید".

Next question!

سوال بعدی!

Next question comes from Bowie Dente.

سوال بعدی از بووی دنته است.

I’m very sorry.

من خیلی متاسفم.

Bowie Dente asks, “When can I use ‘ever’ in a present perfect sentence?

بووی دنت می‌پرسد: «چه زمانی می‌توانم از «همیشه» در یک جمله کامل فعلی استفاده کنم؟

Like, ‘I have ever.’”

مانند، "من همیشه."

“Ever” means at any time or at all times.

You can use “ever” when you're asking a question.

وقتی سوالی می‌پرسید، می‌توانید از "ever" استفاده کنید .

Like, “Have you ever blah, blah, blah?”

مثل "آیا تا به حال بلا، بل، بله؟"

“Have you ever been to France?”

آیا تا به حال به فرانسه رفته اید؟

“Have you ever eaten ramen?”

"تا حالا رامن خوردی؟"

“Have you ever taken a trip to the mountains?” for example.

آیا تا به حال به کوهستان سفر کرده اید؟ مثلا.

We can use “ever” when making questions, that's one.

ما می‌توانیم در هنگام سؤال کردن از «ever» استفاده کنیم، این یکی است.

But, because “ever” means at all time or at any time, we may not use it to answer

اما، از آنجا که "همیشه" به معنای همیشه یا در هر زمان است، ممکن است از آن برای پاسخ

a question like that, “Have you ever blah, blah, blah?”

به سؤالی مانند این استفاده نکنیم، "آیا تا به حال بلا، بلا، بلا؟"

We usually say, “Yes,” or “No,” in response to that.

ما معمولاً در پاسخ به آن می‌گوییم «بله» یا «نه» .

We can say, “I have never ever taken a trip to France.”

می توانیم بگوییم: "من هرگز به فرانسه سفر نکرده ام ."

or, “I have never ever forgotten my keys.” for example.

یا "من هرگز کلیدهایم را فراموش نکرده ام." مثلا.

“I have never ever blah, blah, blah.”

"من هیچ وقت بلا، بل، بلا" نداشته ام.

But, in that case, it still means “never.”

اما، در این صورت، همچنان به معنای «هرگز» است.

An expression like “never ever” just emphasizes the word “never.”

عبارتی مانند "هرگز هرگز" فقط بر کلمه "هرگز" تأکید می کند.

So, to use “ever,” we need to pair “ever” with a verb in a sentence.

بنابراین، برای استفاده از "ever"، باید "ever" را با یک فعل در جمله جفت کنیم.

We can't say, “I have ever.”

ما نمی‌توانیم بگوییم: «تا به حال داشته‌ام».

Just “I have” plus a verb.

فقط "من دارم" به اضافه یک فعل.

We cannot say, “I have ever.”

ما نمی‌توانیم بگوییم: «تا به حال داشته‌ام».

That's incorrect.

این نادرست است.

“I have at any time or at all times.”

"من در هر زمان یا در همه زمان ها دارم."

It's redundant.

زائد است.

It's not necessary.

لازم نیست.

We can, however, use “ever” in a negative expression like, “I haven't ever been to

با این حال، می‌توانیم «هیچ‌وقت» را در یک عبارت منفی مانند «من هرگز به

France.”

فرانسه نرفته‌ام» استفاده کنیم.

or, “She hasn't ever eaten cheese.” for example.

یا، "او تا به حال پنیر نخورده است." مثلا.

So, we have to pair “ever” with a negative to make a response.

بنابراین، برای پاسخ دادن باید «همیشه» را با یک منفی جفت کنیم.

We use “ever” for present perfect tense questions and paired with a negative “have”

ما از "همیشه" برای سوالات زمان حال کامل استفاده می کنیم و برای پاسخ منفی با یک "دارا"

or “has” to make a response, to make a negative response.

یا "دارا" جفت می کنیم تا پاسخ منفی بدهیم.

So, please keep those two in mind.

بنابراین، لطفا این دو را در نظر داشته باشید.

Next question.

سوال بعدی

Next question comes from Bajar.

سوال بعدی از باجار است.

Hey, Bajar.

هی باجار

Nice to see you again.

خوشحالم دوباره می بینمت.

Bajar’s question is, “What does ‘dash’ mean and when can we use it?”

سوال باجار این است که "داش" به چه معناست و چه زمانی می توانیم از آن استفاده کنیم؟

Okay, so the word “dash” as a verb means to run very quickly for a short period of

بسیار خوب، بنابراین کلمه "dash" به عنوان یک فعل به معنای دویدن بسیار سریع برای مدت زمان کوتاه است

time.

.

For example, “I dashed to the station to catch my train.”

به عنوان مثال، "من به سمت ایستگاه دویدم تا قطارم را بگیرم."

or, “I dashed to the classroom for my test.”

یا «برای امتحان به کلاس رفتم.»

“He dashed off to the flower store to buy a bouquet for his mother.”

او به گل فروشی رفت تا برای مادرش دسته گل بخرد.

for example.

مثلا.

These are very, very short periods of time and very high speed.

اینها دوره های زمانی بسیار بسیار کوتاه و سرعت بسیار بالایی هستند.

That's “to dash.”

این "خطا کردن" است.

However, we can use “dash” as a noun in a way that does not refer to running.

با این حال، ما می توانیم از "داش" به عنوان یک اسم استفاده کنیم به گونه ای که به دویدن اشاره نداشته باشد.

We can use it in writing, as well.

ما می توانیم از آن در نوشتن نیز استفاده کنیم.

Sometimes, we use the word “dash” to refer to these lines we see in writing.

گاهی برای اشاره به این خطوطی که در نوشتار می بینیم از کلمه "خط تیره" استفاده می کنیم.

You might see hyphens, en-dashes and em-dashes.

ممکن است خط تیره، خط خطی و خط تیره را ببینید.

These all have different functions in writing.

اینها همه در نوشتن کارکردهای متفاوتی دارند.

Hyphens may be used to connect words, en-dashes can be used to show periods of time and em-dashes

خط فاصله ممکن است برای اتصال کلمات استفاده شود، خط خط می تواند برای نشان دادن دوره های زمانی استفاده شود و خط تیره

can kind of show extra information in a sentence.

می تواند نوعی اطلاعات اضافی را در یک جمله نشان دهد.

We call all of these dashes.

ما همه اینها را خط تیره می نامیم.

This is kind of the category that we assigned to each of these.

این همان دسته ای است که ما به هر یک از اینها اختصاص دادیم.

So, there's the verb, “to dash,” and there's also “dash” as a noun which means all

بنابراین، فعل "خط زدن" وجود دارد، و همچنین "داش" به عنوان یک اسم وجود دارد که به معنای

of these sorts of things.

همه این چیزها است.

So, thanks for that question, Bajar.

پس باجار بابت این سوال متشکرم.

Next question.

سوال بعدی

Next question comes from Ricardo Villaroel.

سوال بعدی از ریکاردو ویارول است.

Hey, Ricardo, welcome back.

هی، ریکاردو، خوش آمدی.

Ricardo's question is, “What's the difference between ‘several,’ ‘sundry,’ and,

سوال ریکاردو این است: «تفاوت بین «چند»، «مفرد» و

‘various.’”

«متفرقه»

Okay, I'm not quite sure how “sundry” fits in here.

چیست؟

“Several” means a few of something.

«چند» به معنای چند چیزی است.

Think of “several” as higher than “a couple” or “a few” but it's not quite

"چند" را بالاتر از "یک زوج" یا "چند" در نظر بگیرید، اما هنوز خیلی

many yet.

زیاد نیست.

So, maybe, as a good hint, the word several sounds a bit similar to “seven,” maybe

بنابراین، شاید به عنوان یک اشاره خوب، کلمه چندین کمی شبیه به "هفت" به نظر می رسد،

it doesn't necessarily mean exactly seven of something but it's a bit higher than “a

شاید لزوماً به معنای دقیقاً هفت از چیزی نباشد اما کمی بالاتر از "

few” and it's not quite at the level of “many” or “a lot of.”

چند" است و کاملاً در سطح نیست. "بسیاری" یا "خیلی از"

The next word you asked about, “sundry.”

کلمه بعدی که در موردش پرسیدید، «مفرد».

“Sundry” is something we use for household items like every day small household items.

"Sundry" چیزی است که ما برای وسایل خانه مانند وسایل کوچک روزمره روزمره استفاده می کنیم.

We usually use that in the plural form, like shops which sell “sundries.”

ما معمولاً از آن به شکل جمع استفاده می‌کنیم، مانند مغازه‌هایی که «اقلام متفرقه» می‌فروشند.

So, this is quite different from the words “several” and “various.”

بنابراین، این با کلمات "چند" و "مختلف" کاملاً متفاوت است.

So, “sundry” is usually used in the plural form and it refers to everyday items in your house.

بنابراین، کلمه "sundry" معمولا به صورت جمع استفاده می شود و به وسایل روزمره در خانه شما اشاره دارد.

The last word you asked about, “various.”

آخرین کلمه ای که در موردش پرسیدید، «متفاوت».

We use “various” to describe a miscellany of things.

ما از "مختلف" برای توصیف چیزهای متفرقه استفاده می کنیم.

We use it before a noun typically.

ما معمولاً از آن قبل از یک اسم استفاده می کنیم.

For example, “various ideas” or, “various people” or, “various subjects,” “various

برای مثال، «ایده‌های مختلف» یا « افراد مختلف» یا «موضوعات مختلف»، «

topics.”

موضوعات مختلف».

So, “various” is used to describe many different types of something.

بنابراین، "مختلف" برای توصیف بسیاری از انواع مختلف چیزی استفاده می شود.

“Several” refers to quantity, “various” is just used to indicate that there are different

"چند" به کمیت اشاره دارد، "متفاوت " فقط برای نشان دادن

types or different kinds of the noun that follows it.

انواع مختلف یا انواع مختلف اسمی که پس از آن وجود دارد استفاده می شود.

So, as I said, “various ideas,” “various flavors,” “various people” meaning,

بنابراین، همانطور که گفتم، «ایده‌های مختلف»، «طعم‌های مختلف» ، «افراد گوناگون» به معنای

different types of ideas, different types of people, different types of flavors.

انواع مختلف ایده‌ها، انواع مختلف افراد، انواع طعم‌ها.

So, “several,” quantity, “various,” types.

بنابراین، انواع «چند»، کمیت، «متفاوت ».

Next question!

سوال بعدی!

Next question comes from Arnett Jake Newglid.

سوال بعدی از آرنت جیک نیوگلید است.

I’m very sorry.

من خیلی متاسفم.

“How do we use ‘well’ before someone starts speaking and ‘though’ after they

چگونه از «خوب» قبل از شروع صحبت کردن و «اما» بعد از

speak?”

صحبت کردن استفاده کنیم؟»

“Well” is kind of used as a soft way to begin speaking.

"خوب" به نوعی به عنوان یک روش نرم برای شروع صحبت استفاده می شود.

“Well,” it kind of shows that you were listening to the other person.

"خب" به نوعی نشان می دهد که شما به صحبت های طرف مقابل گوش می دهید.

So, it shows you listened to the other person and you are responding to them.

بنابراین، نشان می دهد که به صحبت های طرف مقابل گوش داده اید و به او پاسخ می دهید.

“Well, if that's the case,” it kind of has that nuance.

"خب، اگر اینطور باشد،" به نوعی آن تفاوت ظریف را دارد.

“Well,” it sort of shows you were listening and you are going to respond based on that

"خب،" این به نوعی نشان می دهد که شما در حال گوش دادن بودید و بر اساس آن

information.

اطلاعات پاسخ می دهید.

Remember, “though” is used to show contrast.

به یاد داشته باشید، "هرچند" برای نشان دادن تضاد استفاده می شود.

So, if someone presents you with an idea or gives you an opinion and you want to show

بنابراین، اگر کسی ایده‌ای به شما ارائه می‌کند یا نظری به شما می‌دهد و می‌خواهید به

contrast to that formally, you can begin with “though.”

طور رسمی با آن مخالفت کنید، می‌توانید با «هرچند» شروع کنید.

So, if for example, you're in a formal situation, a business situation for example and someone

بنابراین، اگر برای مثال، شما در یک موقعیت رسمی، به عنوان مثال، یک موقعیت تجاری هستید و کسی

says, “I think we should continue with the idea we proposed last summer for this project.”

می‌گوید، "من فکر می‌کنم باید به ایده‌ای که تابستان گذشته برای این پروژه پیشنهاد دادیم ادامه دهیم."

You might counter the opinion or you might oppose the opinion by beginning your statement

شما ممکن است با این نظر مخالفت کنید یا ممکن است با شروع عبارت خود

with “though.”

با "هرچند" با آن مخالفت کنید.

You could say, “Though, that's going to cost a lot of money to implement.”

می توانید بگویید: "هرچند، اجرای آن هزینه زیادی دارد."

So, “though” shows contrast in a formal and polite way.

بنابراین، "هرچند" تضاد را به شیوه ای رسمی و مودبانه نشان می دهد.

Next question!

سوال بعدی!

Next question comes from Michael King.

سوال بعدی از مایکل کینگ است.

Hi, Michael.

سلام مایکل

Michael asks, “I want to study at home, self-study.

مایکل می پرسد: «من می خواهم در خانه درس بخوانم، خودآموز.

What should I do?”

باید چکار کنم؟"

Ah, yeah, okay.

آه، آره، باشه

I have self-studied and it can be tough to do but you have the internet, congratulations.

من خودم مطالعه کرده ام و انجام آن می تواند سخت باشد، اما شما اینترنت دارید، تبریک می گویم.

So, what can you do?

بنابراین، چه کاری می توانید انجام دهید؟

There are a lot of things.

چیزهای زیادی وجود دارد.

Number 1, define your goal.

شماره 1، هدف خود را مشخص کنید.

What is it you hope to achieve?

به چه چیزی امیدوار هستید برسید؟

What are you looking to do through your studies?

از طریق تحصیل به دنبال چه کاری هستید؟

Don't just say.

فقط نگو

I want to learn English.

من می خواهم انگلیسی یاد بگیرم.

That's not a very specific goal.

این یک هدف خیلی خاص نیست.

Give yourself a specific goal to achieve.

برای دستیابی به خود هدف مشخصی تعیین کنید.

Like, “I want to pass this level of a test,” or “I want to be able to do this thing in

مانند «من می‌خواهم در این سطح از آزمون موفق شوم» یا «می‌خواهم بتوانم این کار را در

my life,” “I want to be able to give a business presentation in English.”

زندگی‌ام انجام دهم»، «می‌خواهم بتوانم یک سخنرانی تجاری به زبان انگلیسی ارائه دهم».

Number 2, Look for resources that are going to help you achieve that goal.

شماره 2، به دنبال منابعی باشید که به شما در رسیدن به آن هدف کمک می کند.

If you need to work on your speaking, you need to find ways to practice your speaking.

اگر باید روی صحبت کردن خود کار کنید، باید راه هایی برای تمرین صحبت کردن خود پیدا کنید. برای مثال

If you're looking for something to help you with your reading or your writing, for example,

اگر به دنبال چیزی هستید که در خواندن یا نوشتن به شما کمک کند،

look for tools that do that.

به دنبال ابزارهایی باشید که این کار را انجام می دهند.

If you want to read, look for blogs, look for websites that have the content in your

اگر می‌خواهید بخوانید، به دنبال وبلاگ‌ها بگردید، به دنبال وب‌سایت‌هایی بگردید که محتوایی به

target language that you want to know more about.

زبان مقصد شما دارند که می‌خواهید بیشتر در مورد آن بدانید.

Start reading things and trying to pick up the vocabulary through studying those things

شروع به خواندن چیزها کنید و سعی کنید واژگان را از طریق مطالعه آن چیزها

in your target language.

در زبان مقصد خود بدست آورید.

There are tons of resources out there but you need to define your goal first and then

منابع زیادی وجود دارد، اما ابتدا باید هدف خود را مشخص کنید و

start looking for the resources that match your goal.

سپس به دنبال منابعی باشید که با هدف شما مطابقت دارند.

Three, may be the most difficult one for a lot of us is to practice every day.

سه، ممکن است سخت ترین تمرین برای بسیاری از ما این باشد که هر روز تمرین کنیم.

Find some way to make language practice part of your everyday routine.

راهی پیدا کنید تا تمرین زبان را بخشی از برنامه روزمره خود کنید.

In my case, for example, I found that it was really helpful for me to take 15 minutes in

به عنوان مثال، در مورد من، متوجه شدم که برای مطالعه واژگان، 15

the morning and 15 minutes in the evening during my commute on the subway to study vocabulary.

دقیقه صبح و 15 دقیقه در عصر در طول رفت و آمدم در مترو برای مطالعه واژگان بسیار مفید است.

That helped me improve little by little, day by day.

این به من کمک کرد تا کم کم روز به روز پیشرفت کنم.

It was a total of 30 minutes but it added up over time.

در کل 30 دقیقه بود اما به مرور زمان اضافه شد.

And, through practicing every day, you'll find that the resources you're using will

و با تمرین هر روز، متوجه خواهید شد که منابعی که استفاده می کنید

become easier to understand.

قابل درک تر می شوند.

Number 4, where possible, try to create an immersion environment.

شماره 4، در صورت امکان، سعی کنید یک محیط غوطه وری ایجاد کنید.

If you're not in a situation where you're actually living in the country or you can

اگر در شرایطی نیستید که واقعاً در کشور زندگی می کنید یا می توانید

go to the country where they speak the language you're studying, try to create some kind of

به کشوری بروید که آنها به زبانی که در حال تحصیل آن هستید صحبت می کنند، سعی کنید یک نوع

immersion environment for yourself where you can't escape into your native language.

محیط غوطه وری برای خود ایجاد کنید که نتوانید از آن فرار کنید. به زبان مادری شما

Just as much as possible, try to create some sort of immersion environment so that you

تا آنجا که ممکن است، سعی کنید نوعی محیط غوطه وری ایجاد کنید

get used to hearing those sounds and kind of the natural responses that people have

تا به شنیدن آن صداها و نوع واکنش های طبیعی افراد

to those sounds too.

به آن صداها نیز عادت کنید.

Number 5, I think one more really good tip for studying at home is asking questions.

شماره 5، من فکر می کنم یک نکته واقعا خوب دیگر برای مطالعه در خانه سوال پرسیدن است.

There are other people who are learning your language and other people who are trying to

افراد دیگری هستند که در حال یادگیری زبان شما هستند و افراد دیگری نیز در تلاش برای

study.

مطالعه هستند.

We see it a lot on this channel too and you guys are fantastic about helping your fellow

ما آن را در این کانال نیز زیاد می بینیم و شما بچه ها در مورد کمک به همکلاسی های خود فوق العاده هستید

classmates.

.

When you have a question and you can't find the answer for it, ask someone.

وقتی سوالی دارید و نمی توانید پاسخ آن را پیدا کنید، از کسی بپرسید.

Don't let yourself get stuck.

به خودتان اجازه ندهید گیر بیفتید.

Also, think about the resources you already have.

همچنین به منابعی که در حال حاضر دارید فکر کنید .

If it's a question about vocabulary, you can check a dictionary.

اگر سوالی در مورد واژگان است، می توانید یک فرهنگ لغت را بررسی کنید.

If you want to deepen your vocabulary, you can check a thesaurus.

اگر می خواهید دایره لغات خود را عمیق تر کنید، می توانید یک اصطلاحنامه را بررسی کنید.

If you have a specific question about how an expression is used, try asking a native

اگر سوال خاصی در مورد نحوه استفاده از یک عبارت دارید، سعی کنید از یک زبان مادری بپرسید

speaker, try posting on a message board, try posting in the comments, try posting on our

، سعی کنید در صفحه پیام ارسال کنید، سعی کنید در نظرات پست کنید، سعی کنید در وب سایت ما پست کنید

website, so if you have a question, reach out and ask.

، بنابراین اگر سوالی دارید، تماس بگیرید و بپرسید.

Chances are, if you have the question, it's going to help somebody else to ask the question

به احتمال زیاد، اگر سؤالی دارید، به شخص دیگری کمک می کند تا سؤال را بپرسد

and get the answer.

و پاسخ را دریافت کند.

If you have a question, ask.

اگر سوالی دارید بپرسید.

Good luck with your self-study.

موفق باشید در خودآموزی.

Next question!

سوال بعدی!

Next question is from Harley Paso.

سوال بعدی از هارلی پاسو است.

Hey, Harley, welcome back.

هی، هارلی، خوش اومدی.

“What does ‘uncountable’ mean?”

«بی شمارش به چه معناست؟»

This refers to a group of nouns that we do not count with numbers alone.

این به گروهی از اسم ها اشاره دارد که ما آنها را تنها با اعداد نمی شماریم.

So, for example, bread is uncountable.

بنابراین مثلاً نان غیرقابل شمارش است.

Instead, we use a counter word between the number and the uncountable nouns.

در عوض، ما از یک کلمه متقابل بین عدد و اسامی غیرقابل شمارش استفاده می کنیم.

So, in my “bread” example, we use “one loaf of bread,” “one slice of bread.”

بنابراین، در مثال «نان» من، از «یک قرص نان»، «یک تکه نان» استفاده می‌کنیم.

There are different words we use to count the individual pieces or the individual units

کلمات مختلفی وجود دارد که ما برای شمارش تک تک قطعات یا واحدهای منفرد

of the uncountable noun.

اسم غیرقابل شمارش استفاده می کنیم.

Uncountable nouns mean nouns which we cannot count with just a simple number before the

اسم های غیرقابل شمارش به معنای اسم هایی هستند که نمی توانیم آنها را فقط با یک عدد ساده قبل از

noun, we need to use an additional counter word.

اسم بشماریم، باید از یک کلمه شمارنده اضافی استفاده کنیم .

Next question!

سوال بعدی!

Next question comes from Taylor.

سوال بعدی از تیلور است.

Hi, again.

سلام دوباره

Taylor.

تیلور

“What's the difference between ‘look into my eyes’ and ‘look me in the eye?’”

"تفاوت بین "به چشمان من نگاه کن" و "به من در چشم نگاه کن" چیست؟"

I would say that we use “look into my eyes” in more romantic situations.

من می گویم که در موقعیت های عاشقانه تر از "به چشمان من نگاه کن" استفاده می کنیم .

Or, you might hear this in like movies, maybe there's something magical that's happening

یا، ممکن است این را در فیلم‌های مشابه بشنوید، شاید یک اتفاق جادویی در حال رخ دادن است

and, I don't know, which is casting a spell and she says, “Look into my eyes.”

و، نمی‌دانم، که طلسم می‌کند و او می‌گوید: «به چشمان من نگاه کن».

“Look me in the eye” is typically used in a more aggressive situation.

«در چشمانم نگاه کن» معمولاً در موقعیت‌های تهاجمی‌تر استفاده می‌شود.

It's used as an expression like, “Look me in the eye and say that.”

از آن به عنوان تعبیری مانند "به چشمان من نگاه کن و این را بگو" استفاده می شود.

“Look me in the eye” tends to be a more aggressive statement.

«در چشمانم نگاه کن» به نظر تهاجمی‌تر است.

“Look into my eyes” sounds more romantic or mysterious.

"به چشمان من نگاه کن" بیشتر عاشقانه یا مرموز به نظر می رسد.

Next question from Yong Chi.

سوال بعدی یونگ چی

Yong Hee?

یونگ هی؟

I'm sorry.

متاسفم.

“What's the difference between ‘I like to take naps.’ and, ‘I like to take a nap.’

"تفاوت بین "من دوست دارم چرت بزنم" و "من دوست دارم چرت

Or, ‘I like to go for walks.’ and, ‘I like to go for a walk.’”

بزنم" یا "من دوست دارم به پیاده روی بروم" و "من دوست دارم به پیاده روی بروم" چیست.

So, when you're speaking generally, especially in a sentence like “I like to,” you need

" وقتی به طور کلی صحبت می کنید، به خصوص در جمله ای مانند "من دوست دارم"،

to use the plural form of the noun.

باید از شکل جمع اسم استفاده کنید.

You can't use the singular form of the noun because you're talking generally about all

شما نمی توانید از شکل مفرد اسم استفاده کنید زیرا به طور کلی در مورد همه

cases of that noun or all cases of that action.

موارد آن اسم یا همه موارد آن عمل صحبت می کنید.

You're talking about a regular activity you like to do, something you have done more than

شما در مورد فعالیت منظمی صحبت می کنید که دوست دارید انجام دهید، کاری که بیش از یک بار انجام داده اید

one time, something you are going to do repeatedly, presumably, into the future.

، کاری که قرار است به طور مکرر انجام دهید ، احتمالاً در آینده.

So, you need to use the plural form.

بنابراین، شما باید از شکل جمع استفاده کنید.

Next question!

سوال بعدی!

Next question is from Suha.

سوال بعدی از سها است.

“How do we write a good paragraph?”

"چگونه یک پاراگراف خوب بنویسیم؟"

Ooh.

اوه

Number 1, you need to think about the position of your paragraph in your overall document.

شماره 1، باید به موقعیت پاراگراف خود در سند کلی خود فکر کنید.

Let's think about writing a document in terms of three parts: an introduction, a body and

بیایید به نوشتن یک سند در سه بخش فکر کنیم: مقدمه، بدنه

a conclusion.

و نتیجه.

In the introduction section, you need to introduce the key information your reader needs to know

در بخش مقدمه، شما باید اطلاعات کلیدی مورد نیاز خواننده خود را معرفی کنید تا

what they're going to read about later in your documents.

بداند بعداً در اسناد شما قرار است در مورد چه چیزی بخواند .

So, if your paragraph is in the introduction, you need to think about how to introduce your

بنابراین، اگر پاراگراف شما در مقدمه است ، باید به این فکر کنید که چگونه

information there.

اطلاعات خود را در آنجا معرفی کنید.

Second, the body section of your document should be where you include your evidence,

دوم، بخش بدنه سند شما باید جایی باشد که شواهد

your supporting materials, your opinions, any references that you have.

، مواد پشتیبان، نظرات و هر مرجعی را که دارید در آن قرار دهید.

So, if your paragraph falls in the body of the document, you should have these themes

بنابراین، اگر پاراگراف شما در متن سند قرار می گیرد، باید این موضوعات را

in mind.

در ذهن داشته باشید.

If your paragraph is in the conclusion of your document at the end, you should be concluding

اگر پاراگراف شما در پایان سند شما قرار دارد، باید در حال نتیجه گیری

or finishing your ideas.

یا تکمیل ایده های خود باشید.

It's typically a good idea to summarize the ideas you presented in the body and the introduction

معمولاً ایده خوبی است که ایده هایی را که در متن ارائه کرده اید و

of your document in the concluding section.

معرفی سند خود را در بخش نتیجه گیری خلاصه کنید.

Two, use transitions.

دو، از انتقال استفاده کنید.

When you're writing, it's good to transition from one sentence to another and to use good

وقتی در حال نوشتن هستید، انتقال از یک جمله به جمله دیگر و استفاده از

transitions between paragraphs themselves.

انتقال خوب بین خود پاراگراف ها خوب است.

So, some example transitions could be, “first,” “second,” “third,” or, “next,”

بنابراین، برخی از نمونه‌های انتقال می‌توانند، «اول»، «دوم»، «سوم»، یا «بعدی»،

“then,” “finally,” “after that,” “moreover,” “additionally,” “furthermore.”

«سپس»، «در نهایت»، «بعد از آن »، «به‌علاوه»، «به‌علاوه»، «به‌علاوه» باشند. ”

So, transitions help the reader connect the ideas that you're presenting in your writing.

بنابراین، انتقال به خواننده کمک می کند تا ایده هایی را که در نوشته خود ارائه می کنید، به هم متصل کند.

Three, avoid trying to include too much information in one sentence.

سه، از تلاش برای گنجاندن اطلاعات بیش از حد در یک جمله خودداری کنید.

Remember, you need to try to present your ideas as clearly and accurately as possible.

به یاد داشته باشید، باید سعی کنید ایده های خود را تا حد امکان واضح و دقیق ارائه دهید.

So, if you find you're just writing and writing and writing and the sentence is becoming extremely

بنابراین، اگر متوجه شدید که فقط می نویسید و می نویسید و می نویسید و جمله در حال طولانی شدن است

long, take a moment and look at the goal of the sentence.

، لحظه ای وقت بگذارید و به هدف جمله نگاه کنید .

What are you actually trying to communicate?

در واقع سعی دارید با چه چیزی ارتباط برقرار کنید؟

If you need to, break it into smaller sentences and connect them with transitions.

اگر نیاز دارید، آن را به جملات کوچکتر تقسیم کنید و آنها را با انتقال وصل کنید.

Next question!

سوال بعدی!

Next question comes from Juan Garcia.

سوال بعدی از خوان گارسیا است.

Hi Juan.

سلام خوان.

Juan asks, “I would like to know how to use ‘down,’ ‘up,’ ‘off,’ ‘in,’

خوان می پرسد، "من می خواهم بدانم چگونه از "پایین"، "بالا"، "خاموش"، "in"،

‘on,’ and, ‘out’ after a verb and why it's necessary?”

"روشن" و "خارج" بعد از یک فعل استفاده کنم و چرا این کار ضروری است؟

Oh, dear.

اوه عزیزم.

Juan, this is a very big question.

خوان، این یک سوال بسیار بزرگ است.

Your question is about phrasal verbs.

سوال شما در مورد افعال عبارتی است.

These are all called phrasal verbs.

اینها همه افعال عبارتی نامیده می شوند.

Verb plus adverb or preposition.

فعل به اضافه قید یا حرف اضافه.

There are an enormous amount of phrasal verbs.

تعداد زیادی افعال عبارتی وجود دارد.

I possibly talk about all of them in one video.

من احتمالاً در مورد همه آنها در یک ویدیو صحبت می کنم.

Phrasal verbs are necessary because they are part of speech.

افعال عبارتی ضروری هستند زیرا بخشی از گفتار هستند.

They are simply a type of verb, they are a type of expression so you need to know them

آنها به سادگی یک نوع فعل هستند، آنها یک نوع بیان هستند، بنابراین باید آنها را بشناسید

because they will help you to communicate effectively.

زیرا به شما در برقراری ارتباط موثر کمک می کنند .

So, if you want to know more about specific phrasal verbs, I would suggest checking a

بنابراین، اگر می خواهید در مورد افعال عبارتی خاص بیشتر بدانید ، پیشنهاد می کنم یک

dictionary.

فرهنگ لغت را بررسی کنید.

Okay, thanks very much for submitting your questions again this week.

بسیار خوب، بسیار متشکرم که دوباره سوالات خود را در این هفته ارسال کردید.

Great questions, as always.

سوالات عالی مثل همیشه

Thank you so much.

خیلی ممنونم.

You guys make me think really hard.

شما بچه ها من را وادار می کنید خیلی سخت فکر کنم.

Remember, if you'd like to submit a question, please send them to me at EnglishClass101.com/ask-alisha.

به یاد داشته باشید، اگر می خواهید سؤالی ارسال کنید، لطفاً آنها را به آدرس EnglishClass101.com/ask-alisha برای من ارسال کنید.

If you like the video, please make sure to give it a thumbs up and subscribe to us too

اگر ویدیو را دوست داشتید، لطفاً حتماً آن را تأیید کنید و اگر قبلاً این ویدیو را نداشته‌اید، ما را مشترک کنید

if you haven't already.

.

You can also check us out at EnglishClass101.com for some more resources like some of the things

همچنین می‌توانید ما را در EnglishClass101.com بررسی کنید تا منابع بیشتری مانند برخی از مواردی

we talked about in this video.

که در این ویدیو در مورد آنها صحبت کردیم، پیدا کنید.

Alright, so thanks very much for watching this episode of Ask Alisha and I will see

بسیار خوب، پس از تماشای این قسمت از علیشاه بپرس بسیار سپاسگزارم و

you again next time.

دفعه بعد دوباره شما را خواهم دید.

Bye-bye.

خداحافظ.

This is not a traditional Christmas outfit.

این یک لباس سنتی کریسمس نیست.

I kind of look like a cleric from the movie “Equilibrium.”

من شبیه یک روحانی فیلم «تعادل» هستم.

Have you guys seen that movie with Christian Bale and Sean Bean?

بچه ها آن فیلم را با کریستین بیل و شان بین دیده اید؟

You know that movie where they like don't have any feelings and they fight?

میدونی اون فیلمی که دوست دارن هیچ حسی ندارن و دعوا میکنن؟

This video is over. Bye!

این ویدیو تمام شد خدا حافظ!