100+ Words For Everyday Life in 25 Minutes | English Vocabulary

Today you are going to learn over 100 words  

امروز قرار است بیش از 100 کلمه   را یاد بگیرید

for your everyday life to sound  fluent and natural in English.

تا زندگی روزمره خود به زبان انگلیسی روان و طبیعی به نظر برسد.

Welcome back to JForrest English.

به JForrest English خوش آمدید.

Of course I'm Jennifer.

البته من جنیفر هستم.

Now let's get started.

حالا بیایید شروع کنیم.

Let's start with prepositions.

بیایید با حروف اضافه شروع کنیم.

Right now I'm on the bed, but now I'm in the bed.

در حال حاضر روی تخت هستم، اما الان روی تخت هستم.

So notice we use in when you're  under the covers, under the blanket.

بنابراین توجه داشته باشید که وقتی زیر روپوش، زیر پتو هستید، از آن استفاده می‌کنیم.

So you can use covers for everything on your  bed, or you can be specific and say blanket.

بنابراین می‌توانید برای همه چیز روی تختتان از روکش استفاده کنید ، یا می‌توانید دقیق باشید و بگویید پتو.

So I'm in the bed because I'm under the covers,  

بنابراین من در تخت هستم زیرا زیر روکش هستم،

but I'm on the bed now because on  is used for a vertical surface.

اما اکنون روی تخت هستم زیرا روی برای سطح عمودی استفاده می شود.

So the bed is considered a vertical surface.

بنابراین تخت یک سطح عمودی در نظر گرفته می شود.

Now I'm in the kitchen, so even  though there are no physical walls,  

اکنون من در آشپزخانه هستم، بنابراین حتی اگر دیوارهای فیزیکی وجود ندارد،

the kitchen is considered an enclosed space.

آشپزخانه یک فضای بسته در نظر گرفته می شود.

It's its own room.

اتاق خودش است

So right now I'm in the kitchen and right now I'm  

بنابراین در حال حاضر من در آشپزخانه هستم و در حال حاضر

in the living room because  it's its own defined space.

در اتاق نشیمن هستم زیرا فضای تعریف شده خودش است.

But what about this?

اما در مورد این چطور؟

I'm the pillows.

من بالش هستم

I'm between the pillows and  right now I'm at the front door.

من بین بالش‌ها هستم و همین الان جلوی در هستم.

So the front door is not considered a  defined room or space and it's not enclosed.

بنابراین درب ورودی یک اتاق یا فضای تعریف شده در نظر گرفته نمی شود و محصور نیست.

So we use at for a specific point.

بنابراین ما از at برای یک نقطه خاص استفاده می کنیم.

So this is the specific  location I'm at the front door.

بنابراین این مکان خاصی است که من جلوی در هستم.

And how about now I'm on on the patio.

و حالا من در پاسیو هستم.

So here maybe just memorization.

بنابراین اینجا شاید فقط حفظ کردن.

You're on a balcony or on a patio.

شما در بالکن یا پاسیو هستید.

And now I'm behind the door.

و حالا من پشت در هستم.

And right now I'm under the desk, under the desk.

و در حال حاضر من زیر میز هستم، زیر میز.

And I can only be under the desk  because this is called a standing desk.

و من فقط می‌توانم زیر میز باشم زیرا به آن میز ایستاده می‌گویند.

You can also call it a sit to stand desk.

همچنین می توانید آن را میز نشستن به ایستادن بنامید.

So right now I can stand and work, but you can  lower it and then you can also sit and work.

بنابراین در حال حاضر من می توانم بایستم و کار کنم، اما شما می توانید آن را پایین بیاورید و سپس می توانید بنشینید و کار کنید.

I'm walking my cat, I'm walking Sasha.

من گربه ام را راه می اندازم، ساشا را پیاده می کنم.

Now notice how there's no preposition?

حالا توجه کنید که چگونه هیچ حرف اضافه ای وجود ندارد؟

It's not I'm walking with my cat.

این نیست که من با گربه ام راه می روم.

Because when you walk an animal,  you walk a cat or you walk a dog,  

چون وقتی با حیوانی راه می‌روید، گربه را راه می‌دهید یا سگی را راه می‌اندازید،

more commonly you're in charge of it.

معمولاً شما مسئول آن هستید.

You're in control of it.

شما کنترل آن را در دست دارید.

It's also very common to say I'm taking  my cat, I'm taking my dog for a walk.

همچنین بسیار رایج است که بگوییم گربه‌ام را می‌برم، سگم را به پیاده‌روی می‌برم.

So right now I'm walking Sasha  or I'm taking Sasha for a walk.

بنابراین در حال حاضر من ساشا را راه می‌روم یا ساشا را به پیاده‌روی می‌برم.

Right now I'm walking with my husband.

من الان با شوهرم قدم می زنم.

Say bye, Kevin.

خداحافظ کوین

Bye everybody.

خداحافظ همه

So notice, of course, if you  use the preposition with,  

بنابراین توجه کنید، البته، اگر از حرف اضافه با استفاده می‌کنید، به این

it's because you're doing it  together is collaborative, is joint.

دلیل است که این کار را با هم انجام می‌دهید، مشترک است.

I'm walking with my husband,  with my friends, with my family.

من با شوهرم، با دوستانم، با خانواده ام قدم می زنم.

Now, when I made this short, a lot of  native speakers commented and joked,  

حالا، وقتی این کوتاه را ساختم، بسیاری از زبان‌های بومی نظر دادند و به شوخی گفتند،

Oh, you're walking heaven.

اوه، تو بهشت ​​می‌روی.

Because remember, if you remove that  preposition, it means I am in control.

زیرا به یاد داشته باشید، اگر آن حرف اضافه را حذف کنید، به این معنی است که من کنترل دارم.

So a lot of native speakers joked and said,  my wife always walks me, meaning my wife is in  

بنابراین بسیاری از افراد بومی شوخی کردند و گفتند، همسرم همیشه مرا راه می‌اندازد، یعنی همسرم

control, in charge of my friend sent me a text  message and said, what are you up to tonight?

کنترلش را در دست دارد، مسئول دوستم به من پیامکی فرستاد و گفت، امشب چه کار داری؟

Do you know what that means?

میدونی یعنی چی؟

What are you up to?

چه کاره ای؟

This is how a native speaker commonly  asked someone, what are you doing?

اینگونه است که یک زبان مادری معمولاً از شخصی می‌پرسد، چه کار می‌کنید؟

So up to in this expression means  doing what are you doing tonight?

بنابراین تا در این عبارت به این معنی است که امشب چه می‌کنید؟

So just change doing to up to  what are you up to tonight?

بنابراین فقط انجام دادن را به این تغییر دهید که امشب چه کاری دارید؟

So now you'll sound just like a native speaker.

بنابراین اکنون شما دقیقاً مانند یک زبان مادری صدا خواهید داشت.

And this is what I'm up to tonight.

و این چیزی است که من امشب درگیر آن هستم.

So not very much.

پس نه خیلی

So I can reply back to my friend  and say not much, not too much.

بنابراین می‌توانم به دوستم پاسخ دهم و نه زیاد، نه زیاد بگویم.

Or I could be more specific and say I'm  relaxing, I'm relaxing at home, I'm chilling.

یا می‌توانم دقیق‌تر باشم و بگویم در حال استراحت هستم، در خانه استراحت می‌کنم، دارم سرد می‌شوم.

That's a very casual informal  way of saying relaxing.

این یک روش غیررسمی بسیار غیررسمی برای گفتن آرامش است.

I'm chilling.

دارم سرد میشم

I'm chilling at home.

من در خانه دارم سرد می شوم. می‌توانید

You can be more specific and say I'm relaxing  at home and watching a movie or and watching  

دقیق‌تر باشید و بگویید من در خانه استراحت می‌کنم و یک فیلم تماشا می‌کنم یا

Netflix and reading a book and listening  to music, whatever you might be doing.

نتفلیکس را تماشا می‌کنم و کتاب می‌خوانم و به موسیقی گوش می‌دهم، هر کاری که ممکن است انجام دهید.

And here's a very common  phrasal verb you should know.

و در اینجا یک فعل عبارتی بسیار رایج است که باید بدانید.

I'm hanging out at home.

من در خانه هستم.

So to hang out is the phrasal verb.

بنابراین hang out فعل عبارتی است.

We commonly use this with people.

ما معمولاً از این با مردم استفاده می کنیم.

Do you want to hang out tonight?

میخوای امشب با هم بگردیم؟

So that's another way of saying, do  you want to spend time with me tonight?

بنابراین این یک راه دیگر برای گفتن است، آیا می‌خواهید امشب با من وقت بگذرانید؟

So I could say I'm hanging  out with my friend tonight.

بنابراین می‌توانم بگویم که امشب با دوستم می‌گذرم.

So you use the preposition with person.

بنابراین شما از حرف اضافه با شخص استفاده می کنید.

So spending time socially now you can  use it with a location like I did.

بنابراین با صرف زمان اجتماعی اکنون می‌توانید از آن با مکانی مانند من استفاده کنید.

I'm hanging out at home, which means  I'm just spending time at home.

من در خانه هستم، به این معنی که فقط در خانه وقت می گذرانم.

So what are you up to tonight?

پس امشب چه کاره ای؟

Not too much.

نه خیلی زیاد.

I'm just hanging out at home.

من فقط در خانه می گذرم.

I'm watching a movie and eating popcorn.

دارم فیلم میبینم و پاپ کورن میخورم.

What about you?

شما چطور؟

What are you up to tonight?

امشب چه کاره ای؟

I'm walking to the market to get groceries.

من برای خرید مواد غذایی به سمت بازار می روم.

So notice two things.

پس به دو چیز توجه کنید.

You get groceries.

شما مواد غذایی دریافت می کنید.

So the verb is get.

پس فعل گرفتن است.

I need to get groceries.

من باید مواد غذایی بگیرم

And notice how I said I'm walking.

و توجه کنید که چگونه گفتم دارم راه می روم.

So that's the form of transportation.

پس این شکل حمل و نقل است.

I'm walking to the market.

دارم به سمت بازار می روم.

If I said I'm going for a walk,  so notice to go for a walk,  

اگر گفتم برای پیاده‌روی می‌روم، پس توجه کنید که به پیاده‌روی بروید،

that's just for leisure or for pleasure.

این فقط برای تفریح ​​یا تفریح ​​است.

So in the afternoon I went the  past simple of the verb go.

بنابراین بعدازظهر به گذشته ساده فعل go رفتم.

I went for a walk in the park,  but I'm not going for a walk.

من برای قدم زدن در پارک رفتم، اما پیاده‌روی نمی‌کنم.

I'm walking to get groceries.

دارم پیاده روی می کنم تا مواد غذایی بگیرم.

I made it to the market, but after  walking for 20 minutes, mainly uphill,  

من خودم را به بازار رساندم، اما بعد از 20 دقیقه پیاده‌روی، عمدتاً در سربالایی،

I'm really hot, I'm really sweaty,  so I need to stop to have some water.

واقعاً داغ هستم، واقعاً عرق کرده‌ام، بنابراین باید توقف کنم تا کمی آب بخورم.

So notice have water you can  use have instead of drink.

بنابراین توجه داشته باشید که به جای نوشیدن، می‌توانید از آب استفاده کنید.

I have water, I drink water.

من آب دارم، آب میخورم.

They're the same.

اونا هم همینطورن

Now notice I said stop infinitive  stop to have some water.

حالا توجه کنید که گفتم توقف مصدر را متوقف کنید تا کمی آب داشته باشید.

That means I start the action of drinking water.

یعنی من عمل نوشیدن آب را شروع می کنم.

So I'm having water.

پس من دارم آب میخورم

I stopped to have water, but  I could say I stopped walking.

توقف کردم تا آب بخورم، اما می توانم بگویم از راه رفتن منصرف شدم.

There's stop plus gerund, your verb plus ING.

توقف به علاوه gerund، فعل شما به اضافه ING وجود دارد.

That means you stop that action.

یعنی شما آن عمل را متوقف کنید.

So I stopped walking to start to have some water.

بنابراین راه رفتن را متوقف کردم تا کمی آب بخورم.

Here is everything I got at the market.

این همه چیزهایی است که در بازار به دست آوردم.

So how about this?

پس در مورد این چطور؟

I'll hold the item and then you say it out loud  

من مورد را نگه می دارم و سپس شما آن را با صدای بلند می گویید

to make sure you know that  item and the pronunciation.

تا مطمئن شوید که آن مورد و تلفظ آن را می دانید.

These are maybe they're not that common  outside of North America at least.

شاید اینها حداقل در خارج از آمریکای شمالی چندان رایج نباشند.

These are plantains.

اینها چنار هستند.

Plantains, of course these are eggs.

چنار، البته اینها تخم هستند.

Easy.

آسان.

This is a pineapple.

این یک آناناس است.

One of my favorite things to get a pineapple.

یکی از چیزهای مورد علاقه من برای تهیه آناناس.

These are beets.

اینها چغندر هستند.

Beets.

چغندر.

It's the same pronunciation as the verb  to beat, but the spelling is different.

تلفظ آن مانند فعل ضربه زدن است، اما املای آن متفاوت است.

Beets.

چغندر.

This is garlic.

این سیر است.

I would view all of this as a  collective, so I would just say garlic.

من همه اینها را به عنوان یک جمع می بینم، بنابراین فقط می گویم سیر.

This is garlic.

این سیر است.

I wouldn't say these are garlics.

من نمی گویم اینها سیر هستند.

That doesn't sound correct.

این درست به نظر نمی رسد.

You could say bulb to represent 1.

می توانید بگویید لامپ نشان دهنده 1 است.

So you could say these are bulbs of  garlic, but that's not very common.

بنابراین می توانید بگویید که اینها پیازهای سیر هستند، اما این خیلی رایج نیست.

You would just say this is garlic.

شما فقط می گویید این سیر است.

So this is a bulb of garlic and then a piece.

بنابراین این یک پیاز سیر و سپس یک تکه است.

We call this a clove.

ما به این میخک می گوییم.

A clove.

یک میخک

These are onions.

اینها پیاز هستند.

Notice that pronunciation Onion, onion, onions.

به تلفظ پیاز، پیاز، پیاز توجه کنید.

This is a cucumber.

این یک خیار است.

This is a pepper.

این یک فلفل است.

These are avocados.

اینها آووکادو هستند.

Avocados.

آووکادو.

This is, of course, lettuce.

این البته کاهو است.

Lettuce.

کاهو. به

Notice that unstressed pronunciation.

آن تلفظ بدون تاکید توجه کنید.

Lettuce.

کاهو.

Lettuce.

But what if I wanted to make this singular?

کاهو.

اما اگر بخواهم این مفرد را بسازم چه؟

I wouldn't say all lettuce.

من نمی گویم همه کاهو.

This is all lettuce.

این همه کاهو است.

You can't say that.

شما نمی توانید این را بگویید.

But if you want to make this singular,  you would say a head, a head of lettuce.

اما اگر بخواهید این را مفرد کنید، می‌گویید یک سر، یک سر کاهو.

So I need a head of lettuce.

پس من به یک سر کاهو نیاز دارم.

Otherwise you just say I need lettuce.

وگرنه فقط میگی کاهو لازم دارم.

And we got a big bag of of strawberries.

و یک کیسه بزرگ توت فرنگی گرفتیم.

And I also got a bag of tomatoes, tomatoes.

و همچنین یک کیسه گوجه فرنگی، گوجه فرنگی گرفتم.

Now you can call these smaller ones  cherry tomatoes or just tomatoes.

اکنون می‌توانید این کوچک‌ترها را گوجه گیلاسی یا فقط گوجه‌فرنگی بنامید.

And Kevin got this.

و کوین این را دریافت کرد.

Do you know what this is?

میدونی این چیه؟

Any idea?

هر ایده ای؟

It's hot sauce.

سس تند است.

Hot sauce.

سس تند.

I have no idea what's in it, but it's very spicy.

من نمی دانم چه چیزی در آن است، اما بسیار تند است.

Let me share some word tasks that I do every day.

اجازه دهید برخی از وظایف کلمه ای را که هر روز انجام می دهم به اشتراک بگذارم.

Now, notice I said every day.

حالا توجه کن هر روز گفتم

So what verb tense will we use?

پس از چه زمان فعل استفاده خواهیم کرد؟

The present?

حال؟

Simple.

ساده

Every day.

I could also use any of the  other adverbs of frequency.

هر روز

همچنین می‌توانم از هر یک از قیدهای فرکانس دیگر استفاده کنم.

Always, sometimes, usually, rarely.

همیشه، گاهی اوقات، معمولاً، به ندرت.

Never.

هرگز.

Every day is an exception because that  comes at the very beginning or end.

هر روز یک استثناست زیرا در همان ابتدا یا انتهای آن اتفاق می‌افتد.

Every day I check my e-mail.

هر روز ایمیلم را چک می کنم.

Now, if you use the other adverbs of frequency,  

اکنون، اگر از سایر قیدهای فراوانی استفاده می‌کنید،

you could say I always check my e-mail at the  beginning of the day or at the end of the day.

می‌توانید بگویید من همیشه ایمیلم را در ابتدای روز یا در پایان روز چک می‌کنم.

And to check your e-mail, to check means to,  to look at, to review, to check your e-mail.

و چک کردن ایمیل خود، چک کردن به معنای نگاه کردن، مرور کردن، بررسی کردن ایمیل شماست.

So you can check your messages,  

بنابراین می‌توانید پیام‌هایتان را بررسی کنید،   می‌توانید

You can check anything that you  can check the status of something.

هر چیزی را که بتوانید وضعیت چیزی را بررسی کنید، بررسی کنید.

So I provide feedback.

بنابراین من بازخورد ارائه می کنم.

So notice, provide feedback.

بنابراین توجه کنید، بازخورد ارائه دهید.

Feedback is the noun.

بازخورد اسم است.

I provide feedback to my students  in the Finally Fluent Academy.

من برای دانش‌آموزانم در آکادمی Finnly Fluent بازخورد ارائه می‌کنم.

I prepare lessons for all of you on YouTube.

من برای همه شما در یوتیوب درس آماده می کنم.

Now I could also say I make lessons  because I create the lessons.

اکنون می‌توانم بگویم که درس می‌گیرم، زیرا درس‌ها را من ایجاد می‌کنم.

But sometimes my students say I make lessons or I  make homework, but that's the wrong Co location.

اما گاهی اوقات دانش‌آموزانم می‌گویند که درس می‌دهم یا تکلیف می‌کنم، اما مکان شرکت اشتباه است.

That's the wrong verb because for you, if  you are completing it, you are doing it.

این فعل اشتباهی است زیرا برای شما، اگر آن را تکمیل کنید، در حال انجام آن هستید.

You want the verb do.

شما فعل do را می خواهید.

But because I create the homework,  I can say I make the homework.

اما چون من تکالیف را ایجاد می‌کنم، می‌توانم بگویم که تکالیف را انجام می‌دهم.

You do the homework.

شما تکالیف را انجام دهید.

I make the homework, you do the lessons.

من تکلیف را انجام می دهم، شما دروس را انجام دهید.

I make the lessons.

من درس ها را می سازم.

Here's an important verb I hear a lot of  mistakes with to follow up with someone.

این یک فعل مهم است که برای پیگیری با کسی اشتباهات زیادی را می‌شنوم.

So every day I follow up with my staff.

بنابراین هر روز با کارکنانم پیگیری می کنم.

For example, now if you follow up with someone,  

به عنوان مثال، اکنون اگر با شخصی پیگیری کنید،   به

it means you continue a  conversation you previously had.

این معنی است که به مکالمه‌ای که قبلا داشتید ادامه می‌دهید.

So if I ask someone on my  team to create something,  

بنابراین اگر از شخصی در تیم خود بخواهم چیزی ایجاد کند،

the next day I can follow up with them  and ask them for the status of that.

روز بعد می‌توانم با او پیگیری کنم و وضعیت آن را از او بپرسم.

So if you ask me a question and I  don't reply, you can follow up with  

بنابراین اگر از من سؤالی پرسیدید و من پاسخ ندادم، می‌توانید با

me and send me another message because  you're continuing the conversation.

من پیگیری کنید و پیام دیگری برای من بفرستید زیرا  در حال ادامه مکالمه هستید.

Well, I have to get back to work.

خب من باید برگردم سر کار

Now.

در حال حاضر.

Let's talk about cooking.

بیایید در مورد آشپزی صحبت کنیم.

I'm going to make pasta sauce, but first  I don't want to get my shirt dirty.

من می‌خواهم سس پاستا درست کنم، اما اول نمی‌خواهم پیراهنم را کثیف کنم.

So I need to put on what's this, an apron.

بنابراین من باید این را بپوشم، یک پیش بند.

And notice that phrasal verb.

و به آن فعل عبارتی توجه کنید.

I put on the apron and then the opposite.

پیشبند را پوشیدم و سپس برعکس.

I take off the apron.

پیشبند را برمی دارم.

Now that I'm wearing the  apron, I can cut up the onion.

حالا که پیش بند را پوشیده‌ام، می‌توانم پیاز را خرد کنم.

So first I peel the onion.

پس ابتدا پیاز را پوست می گیرم.

So to remove the skin, you peel the onion.

بنابراین برای از بین بردن پوست، پیاز را پوست بگیرید.

Now you can slice, which is like this,  slice and then chop is just larger pieces.

حالا می‌توانید، که به این صورت است، تکه‌های بزرگ‌تر را برش دهید و سپس خرد کنید.

So to chop but then to dice would be to take  these pieces and then make them very small.

بنابراین خرد کردن و سپس تاس کردن به این معناست که این قطعات را بردارید و سپس آنها را بسیار کوچک کنید.

So right now I'm dicing the onion.

خب الان دارم پیاز رو خلالی می کنم.

I'm cutting it into very small pieces.

من آن را به قطعات بسیار کوچک برش می دهم.

So you need to knead the dough.

بنابراین باید خمیر را ورز دهید.

Do you know that verb to knead the dough?

آیا آن فعل خمیر را می شناسید؟

Now, some things are just  difficult to explain verbally.

اکنون، توضیح شفاهی برخی چیزها دشوار است.

You just have to see it.

شما فقط باید آن را ببینید.

So right now I'm kneading the dough.

خب الان دارم خمیر رو ورز میدم.

And notice I said you need to knead the  dough because I wanted you to hear that.

و توجه کنید که گفتم باید خمیر را ورز دهید زیرا می‌خواستم آن را بشنوید.

The pronunciation is exactly the same.

تلفظ دقیقاً به همین صورت است.

There's a silent K on the verb to knead, just  like knight a knight silent K knit silent K,  

یک K بی‌صدا در فعل خمیر کردن وجود دارد، درست مانند Knight a Knight silent K k silent Knit،

no to no sounds exactly the same as no.

no to no دقیقاً همان صدای no است.

And of course, silent K on this knife.

و البته K بی صدا روی این چاقو. آیا

Can you think of any others?

می توانید به دیگران فکر کنید؟

Share one more silent K in the comments.

یک K بی صدا دیگر را در نظرات به اشتراک بگذارید.

As my onions are Browning,  let's do a little pop quiz.

از آنجایی که پیازهای من قهوه‌ای می‌شوند، بیایید یک مسابقه پاپ کوچک انجام دهیم.

How many do you know?

چند نفر را می شناسید؟

Let's start with this.

بیایید با این شروع کنیم. به

Was this called a spoon?

این میگن قاشق؟

Was this a garlic press?

این پرس سیر بود؟

What are these measuring spoons  and these measuring cups?

این قاشق‌های اندازه‌گیری و این لیوان‌های اندازه‌گیری چیست؟

These are oven mints.

اینها نعناع های فر هستند.

This is a can opener and this a ladle.

این یک قوطی بازکن است و این یک ملاقه.

How about this a spatula?

این کاردک چطور؟

A lot of native speakers just call it a flipper.

بسیاری از سخنرانان بومی فقط آن را باله می گویند.

A flipper, but it's a spatula.

باله، اما کاردک است.

These are tongs.

اینها انبر هستند.

I'll need this after the pasta cooks.

بعد از پختن ماکارونی به این نیاز دارم.

It's a colander, but most native  speakers call it a strainer.

این یک آبکش است، اما اکثر افراد بومی آن را صافی می‌گویند.

And I'll need this at the end.

و من در پایان به این نیاز خواهم داشت.

A cheese grater.

یک رنده پنیر.

Just a grater.

فقط یک رنده.

And this is a cutting board.

و این یک تخته برش است.

How many did you get right?

چند تا درست فهمیدی؟

Share it in the comments.

آن را در نظرات به اشتراک بگذارید.

Look at this beautiful pasta.

به این پاستا زیبا نگاه کنید.

I hope my Italian students are proud.

امیدوارم شاگردان ایتالیایی من سربلند باشند.

And my water is boiling.

و آب من در حال جوشیدن است.

The sauce is simmering, which  means cooking at a low temperature.

سس در حال جوشیدن است، که به معنای پختن در دمای پایین است.

Simmering.

جوشیدن.

I want to show you this beautiful loaf of bread.

من می خواهم این نان زیبا را به شما نشان دهم.

Notice you can't say ah bread because  you can't make bread singular ah bread.

توجه داشته باشید که نمی‌توانید نان آه بگویید، زیرا نمی‌توانید نان را به صورت نان آه درست کنید.

So if you want to specify 1, you  say, ah, loaf of a loaf of bread.

بنابراین اگر می‌خواهید 1 را مشخص کنید، می‌گویید ، آه، یک قرص نان.

And this is brioche.

و این بریوش است.

Now Kevin and I, my husband  and I, we picked it up.

حالا من و کوین، شوهرم و من، آن را برداشتیم.

We picked it up.

آن را برداشتیم.

Now to pick something up in this case  means to get to get from a store.

اکنون در این مورد، چیزی را انتخاب کنید، به این معنی است که از فروشگاه بگیرید.

So oh, I need to pick up milk.

پس اوه، من باید شیر بردارم.

I'm out of milk.

شیرم تمام شده

I have no milk, I need to pick up milk.

من شیر ندارم، باید شیر بردارم.

So we picked up this beautiful loaf  of brioche bread to go with our pasta.

بنابراین ما این نان زیبای نان بریوش را برداشتیم تا با پاستاهایمان همراه شویم.

I am a very messy cook, so let's talk  about clean, clean up, wipe, wipe up.

من آشپزی بسیار نامرتب هستم، پس بیایید درباره تمیز کردن، پاک کردن، پاک کردن، پاک کردن صحبت کنیم.

If I say I need to clean the  kitchen, that sounds more in general.

اگر بگویم باید آشپزخانه را تمیز کنم ، در کل بیشتر به نظر می رسد.

So it could mean washing the dishes,  cleaning the floor, cleaning the counters.

بنابراین می‌تواند به معنای شستن ظروف، تمیز کردن زمین، تمیز کردن پیشخوان باشد.

So it just means in total, but  clean up is a specific area.

بنابراین این فقط به معنای کل است، اما پاکسازی یک منطقه خاص است.

So I would say, oh, I need to clean up.

بنابراین من می گویم، اوه، من باید تمیز کنم.

It's the specific mess I  made, not the total kitchen.

این آشفتگی خاصی است که من ایجاد کردم، نه کل آشپزخانه.

Now seen for wipe.

اکنون برای پاک کردن دیده می شود.

If you wipe the counters is just the entire thing.

اگر شمارنده ها را پاک کنید، همه چیز است.

But if you wipe up, you wipe  up a specific mess or spill.

اما اگر پاک کنید، یک آشفتگی یا ریختن خاص را پاک می‌کنید.

So right now I'm wiping up the  pasta sauce and I need to clean  

بنابراین در حال حاضر من سس ماکارونی را پاک می کنم و باید

up before I eat my delicious  pasta and the final product.

قبل از خوردن ماکارونی خوشمزه و محصول نهایی، آن را پاک کنم. به

Doesn't it look delicious?

نظر خوشمزه نمیاد؟

Now you can just say have a good meal or enjoy.

حالا می توانید بگویید یک غذای خوب بخورید یا لذت ببرید.

And native speakers often borrow the French  Bon Appetit and I am going to enjoy this.

و گویشوران بومی اغلب فرانسوی Bon Appetit را قرض می گیرند و من از این لذت خواهم برد.

Remember the brioche bread from pasta last night?

نان بریوش از پاستا دیشب را به خاطر دارید؟

Well now I'm using the  leftovers to make French toast.

خوب حالا من از باقی مانده آن برای تهیه نان تست فرانسوی استفاده می کنم.

So notice I said the leftovers.

پس توجه کنید که باقی مانده ها را گفتم.

That's a noun.

این یک اسم است.

The leftovers means the remaining  food item, the leftovers.

بقایای غذا به معنای باقیمانده مواد غذایی است.

I could also say I'm using the leftover bread.

همچنین می توانم بگویم از نان باقی مانده استفاده می کنم.

And now leftover is an adjective.

و حالا باقی مانده صفت است.

I forgot this in our quiz.

من این را در مسابقه خود فراموش کردم.

What's this?

این چیه؟

A whisk?

یک همزن؟

A whisk.

یک همزن

And the verb is to whisk.

و فعل هم زدن است.

So for my French toast, I have eggs,  milk, cinnamon, a little sugar and salt.

بنابراین برای نان تست فرانسوی من، تخم مرغ، شیر، دارچین، کمی شکر و نمک دارم.

And my secret ingredients, Maple  syrup, a little bit of Maple syrup.

و مواد مخفی من، شربت افرا، کمی شربت افرا.

So I could say I'm going to whisk  the ingredients using the verb whisk.

بنابراین می‌توانم بگویم که مواد را با استفاده از فعل whisk هم می‌زنم.

You could also just say mix, mix the ingredients.

همچنین می توانید بگویید مخلوط کنید، مواد را مخلوط کنید.

Now, native speakers often add the  phrasal verb up to certain verbs.

اکنون، سخنرانان بومی اغلب فعل عبارتی را به افعال خاصی اضافه می‌کنند.

So I could say I'm going  to mix up the ingredients.

بنابراین می توانم بگویم که مواد را با هم مخلوط می کنم.

So mix and mix up here.

بنابراین اینجا را با هم مخلوط کنید.

They mean the same thing.

منظورشون همینه به

It means combined together  just like I'm doing now.

این معنی است که با هم ترکیب شده اند، درست مانند کاری که من اکنون انجام می دهم.

But you don't want to mix  up the sugar and the salt.

اما نمی‌خواهید شکر و نمک را با هم مخلوط کنید.

So here mix up also has a different meaning.

بنابراین اینجا مخلوط کردن نیز معنای دیگری دارد. به این

It means to use the wrong 1.

معنی است که از ۱ اشتباه استفاده کنید.

So if you mix up the sugar and salt,  

بنابراین اگر شکر و نمک را با هم مخلوط کنید،   به

it means you use salt when you  wanted sugar or the other way around.

این معنی است که زمانی که شکر می‌خواهید یا برعکس، از نمک استفاده می‌کنید.

So don't mix up the sugar and salt.

پس شکر و نمک را با هم مخلوط نکنید.

What was this?

این چی بود؟

Remember a spatula?

کاردک را به خاطر دارید؟

But what did I say?

Native speakers commonly call this a flipper  because now it's time to flip the French toast.

اما من چه گفتم؟

بومی‌ها معمولاً این را باله می‌نامند، زیرا اکنون وقت آن است که نان تست فرانسوی را برگردانید.

So this is the verb to flip, to go from  one side to the other, to turn over.

بنابراین این فعل flip کردن، رفتن از یک طرف به طرف دیگر، برگرداندن است.

But we would say to flip.

اما ما می گوییم تلنگر.

So I'll do that now to flip.

بنابراین من این کار را در حال حاضر برای تلنگر انجام می دهم.

And that's why we commonly call this a flipper.

و به همین دلیل است که ما معمولاً به آن باله می گوییم.

But remember, it's a spatula.

اما به یاد داشته باشید، این یک کاردک است.

And look at this beautiful French toast.

و به این نان تست فرانسوی زیبا نگاه کنید.

There's only one thing left to do, this  secret ingredient, the Maple syrup.

فقط یک کار باقی مانده است، این ماده مخفی، شربت افرا.

So I'm going to pour the Maple syrup.

بنابراین من شربت افرا را می ریزم.

Now if you use a noun, you use the preposition on.

حالا اگر از اسم استفاده می کنید، از حرف اضافه on استفاده می کنید.

So right now I'm pouring the Maple syrup.

خب الان دارم شربت افرا رو میریزم.

But I could also say I'm pouring  the Maple syrup on the French toast.

اما می‌توانم بگویم که شربت افرا را روی نان تست فرانسوی می‌ریزم.

I'm pouring it on the French  toast and now it's ready to eat.

من آن را روی نان تست فرانسوی می‌ریزم و اکنون آماده خوردن است.

So now I'm getting ready.

خب الان دارم آماده میشم

So to get ready is the general term  we use for everything you need to do.

بنابراین آماده شدن اصطلاح کلی است  که ما برای هر کاری که باید انجام دهید استفاده می‌کنیم.

So it would involve showering, brushing your  teeth, putting on makeup, which I'm doing now,  

بنابراین شامل دوش گرفتن، مسواک زدن، آرایش کردن، که الان دارم انجام می‌دهم،

getting dressed, all of those things together.

لباس پوشیدن، همه این چیزها با هم است. می

You can say get ready.

توان گفت آماده باش.

So I'm getting ready.

پس دارم آماده میشم

So I'm putting on makeup.

پس دارم آرایش میکنم

So that's the phrasal verb to put on makeup.

بنابراین این فعل عبارتی برای آرایش کردن است. می‌توانید از لوازم

You can also use apply makeup,  but that sounds more technical.

آرایش نیز استفاده کنید، اما به نظر فنی‌تر است.

Maybe you would hear it in instructions now.

شاید اکنون آن را در دستورالعمل ها می شنوید.

Right now I'm putting on face cream.

فعلا کرم صورت میزنم

So again, I could say apply, but  that sounds a little more technical.

بنابراین دوباره، می‌توانم بگویم درخواست بدهید، اما این کمی فنی‌تر به نظر می‌رسد.

If this were a medical cream,  a doctor would say apply it.

اگر این یک کرم پزشکی بود، پزشک می‌گفت آن را بمالید.

Three times a day, but in everyday use,  

سه بار در روز، اما در استفاده روزمره،

you put on makeup, you put on cream and  after I'll blow dry and then style my hair  

آرایش می‌کنید، کرم می‌زنید و بعد از اینکه من سشوار می‌کنم و سپس موهایم را حالت می‌دهم

and then my final step of getting ready  is I'll pick out what I'm going to wear.

و سپس آخرین مرحله من برای آماده شدن این است که انتخاب می‌کنم چه چیزی بپوشم.

So pick out means to select so should  I wear this shirt or this shirt?

بنابراین، معنای انتخاب را انتخاب کنید، آیا این پیراهن را بپوشم یا این پیراهن را؟

So to pick out, I picked this dress out.

بنابراین برای انتخاب، این لباس را انتخاب کردم.

So now I need to get dressed.

خب الان باید لباس بپوشم

So get out of here.

پس برو از اینجا

So I'm going out for a bit.

بنابراین من برای مدتی بیرون می روم.

Notice that I'm going out.

توجه کنید که دارم میرم بیرون.

That's what a native speaker would  use to say I'm leaving the house.

این همان چیزی است که یک زبان مادری برای گفتن من از خانه استفاده می‌کند.

It can be for any purpose.

می تواند برای هر هدفی باشد.

It can be to run an errand.

این می تواند برای انجام یک کار باشد.

Notice you run an errand to run an errand to  get groceries, to go to work or for social,  

توجه داشته باشید که برای خرید خواربار، برای رفتن به محل کار یا اجتماعی، کاری انجام می دهید

which I'm doing to go to a cafe.

که من برای رفتن به یک کافه انجام می دهم.

So you can say I'm going  out, I'm leaving the house.

بنابراین می‌توانید بگویید من می‌روم بیرون، از خانه بیرون می‌روم.

Now, native speakers, we love using  the verb head as a replacement to go,  

اکنون، سخنرانان بومی، ما دوست داریم از فعل head به عنوان جایگزینی برای رفتن استفاده کنیم،

but only in specific situations.

اما فقط در موقعیت‌های خاص.

So you can learn this phrase, I'm heading out,  I'm heading out, which means I'm going out.

بنابراین می‌توانید این عبارت را یاد بگیرید، I'm heading out,  I 'm heading out، که به این معنی است که من بیرون می‌روم.

So I'm heading out.

پس من دارم میرم بیرون

Now, you can also say I'm heading to and  then a location, just like you would say  

اکنون، شما همچنین می‌توانید بگویید من به سمت و سپس یک مکان می‌روم، درست مانند آنچه می‌گویید

I'm going to a cafe, I'm going to  the store, I'm going to the movies.

من به یک کافه می‌روم، به فروشگاه می‌روم، به سینما می‌روم. می

You can say I'm heading to the movies,  to the store, I'm heading to the cafe.

توانید بگویید من به سمت سینما می روم، به فروشگاه، به سمت کافه می روم.

So what's the final thing you need  to do when you leave your house?

بنابراین آخرین کاری که باید هنگام خروج از خانه انجام دهید چیست؟

When you go out, when you head  out, you need to lock the door.

وقتی بیرون می روید، وقتی بیرون می روید، باید در را قفل کنید.

So you can say I'm locking the door.

پس می توانید بگویید در را قفل می کنم.

You can also use the phrasal verb lock up.

همچنین می توانید از فعل عبارتی lock up استفاده کنید.

I'm locking up.

من قفل میکنم

I just locked up in the past.

من فقط در گذشته قفل شدم.

Simple, I just locked up.

ساده، من فقط قفل کردم.

Don't forget to lock up before you head out.

فراموش نکنید که قبل از خروج از خانه قفل کنید.

So on the way to the Cafe, I  just need to stop by the bank.

بنابراین در مسیر کافه، فقط باید در کنار بانک توقف کنم.

The ATM notice I said I need to stop  by, so that phrasal verb to stop by.

اخطار خودپرداز که گفتم باید توقف کنم ، به‌طوری که فعل عبارتی to stop by.

You could also use to swing by interchangeably.

شما همچنین می توانید از چرخاندن به صورت متناوب استفاده کنید.

To stop by, to swing by, that means to go to a  place quickly and on your way to another location.

توقف کردن، تاب خوردن به این معنی است که به سرعت به یک مکان بروید و در راه خود به مکان دیگری بروید.

So on your way to the final destination,  you go to a different place.

بنابراین در راه رسیدن به مقصد نهایی، به مکان دیگری می روید.

So maybe on your way home from work,  you stop by the store to pick up milk.

بنابراین ممکن است در راه بازگشت از محل کار به خانه، برای برداشتن شیر در فروشگاه توقف کنید.

So I need to take out money?

پس باید پول بگیرم؟

Take out is the phrasal verb  that you use to get money.

Take out فعل عبارتی  است که برای بدست آوردن پول از آن استفاده می کنید.

I need to take out money from the ATMI.

باید از ATMI پول بگیرم.

Need to get money.

نیاز به گرفتن پول

I made it to the cafe and I ordered my cappuccino.

به کافه رسیدم و کاپوچینویم را سفارش دادم.

Now, when, when I ordered  this, what do you think I said?

حالا، وقتی این را سفارش دادم ، فکر می‌کنید چه چیزی گفتم؟

I said I'll get a, I'll get a all, I will  get a, I'll get a, I'll get a cappuccino.

گفتم یک می‌گیرم، یک همه می‌گیرم، یک می‌گیرم، یک می‌گیرم، یک کاپوچینو می‌گیرم.

If I wanted to sound a little more polite,  I might say, can I, can I get a cappuccino?

اگر بخواهم کمی مودبانه تر به نظر برسم، ممکن است بگویم، می توانم، می توانم یک کاپوچینو بگیرم؟

I could also say I'll have a or I'll take a, I'll  get a, I'll have a or I'll take a cappuccino.

همچنین می‌توانم بگویم یک کاپوچینو می‌خورم یا می‌گیرم، می‌گیرم، می‌خواهم یا یک کاپوچینو می‌خورم. در

Now, right now, I'm in a cafe  because this is an enclosed space.

حال حاضر، در حال حاضر، من در یک کافه هستم، زیرا اینجا یک فضای بسته است.

And right now I'm at a cafe.

و در حال حاضر در یک کافه هستم.

I cannot say in because I am not inside.

نمی توانم بگویم چون داخل نیستم.

I'm not enclosed in the  space, so you cannot say in.

من در فضا محصور نیستم ، بنابراین نمی توانید بگویید داخل.

I'm at a cafe.

من در یک کافه هستم.

It's the precise points on the map.

این نقاط دقیق روی نقشه است.

Now, this is the patio for the cafe.

اکنون، این پاسیو برای کافه است.

So what's that preposition?

پس آن حرف اضافه چیست؟

I'm on the patio, or I could say I'm  at the cafe and now I'm in the cafe.

من در پاسیو هستم، یا می توانم بگویم در کافه هستم و اکنون در کافه هستم.

I could also say I'm at the cafe  to refer to a precise location,  

همچنین می‌توانم بگویم در کافه هستم تا به یک مکان دقیق اشاره کنم،

but because I'm physically enclosed,  you can also use that preposition in.

اما چون از نظر فیزیکی محصور هستم، می‌توانید از آن حرف اضافه نیز استفاده کنید.

So now I'm going to enjoy my  delicious cappuccino in the cafe.

بنابراین اکنون می‌خواهم از کاپوچینوی خوشمزه‌ام در کافه لذت ببرم.