Watch this! 10 Ways to Use Imperatives

Are you ready? Okay, turn up the volume,

اماده ای؟ خوب، صدا را زیاد کنید،

focus, listen, and let's learn some English.

تمرکز کنید، گوش کنید و بیایید کمی انگلیسی یاد بگیریم.

Hey, everyone. I'm Alex. Thanks for clicking.

هی همه. من الکس هستم ممنون که کلیک کردید

And welcome to today's lesson on the imperative mood in English.

و به درس امروز در مورد حالت امری در زبان انگلیسی خوش آمدید.

So today, we will learn 10 ways to use imperatives.

بنابراین امروز، 10 روش برای استفاده از دستورات را یاد خواهیم گرفت.

Before that, what is an imperative?

قبل از آن، چه امری ضروری است؟

Well, when you use an imperative, you are trying to direct someone to do something.

خوب، وقتی از یک امر ضروری استفاده می کنید، سعی می کنید کسی را به انجام کاری هدایت کنید.

So, you are telling someone what to do, or you are suggesting that they do something.

بنابراین، شما به کسی می گویید که چه کاری انجام دهد، یا به او پیشنهاد می کنید که کاری انجام دهد.

And today, we will look at 10 scenarios, 10 different situations, 10 different uses for

و امروز، ما به 10 سناریو، 10 موقعیت مختلف، 10 کاربرد مختلف برای

this mood.

این حالت نگاه خواهیم کرد.

An imperative, by the way, is always used with a base verb.

به هر حال، امری همیشه با فعل پایه استفاده می شود.

So, some people call this an infinitive verb,

بنابراین، برخی از مردم به این فعل مصدر،

a bare infinitive verb, a base verb, the core

فعل مصدر برهنه، فعل پایه،

verb.

فعل هسته می گویند.

So, for example, with the verb "play," you know,

بنابراین، برای مثال، با فعل "بازی"، می دانید،

you have "play," "plays," "played," "playing."

شما "بازی"، "بازی"، " بازی"، "بازی" دارید.

No, no, we just want the word "play."

نه، نه، ما فقط کلمه "بازی" را می خواهیم.

So, at the beginning of the video, I said, "Turn up the volume.

بنابراین، در ابتدای ویدیو گفتم: "صدا را زیاد کن.

Listen."

گوش کن."

So, these are base verbs.

بنابراین، اینها افعال پایه هستند.

I'm going to call them base verbs for this video if I refer to them again.

اگر دوباره به آنها مراجعه کنم برای این ویدیو آنها را افعال پایه می نامم.

So, the first way that we can use an imperative is to give instructions.

بنابراین، اولین راهی که می توانیم از دستور استفاده کنیم، دستور دادن است.

You have probably read cooking instructions, for example.

به عنوان مثال، احتمالاً دستورالعمل های آشپزی را خوانده اید. پس

So, "Turn on your oven to 425 degrees.

فر رو با دمای 425 روشن کنید

Put in the pan.

داخل تابه بریزید

Fry the oil."

روغن را سرخ کنید.

So, when you have instructions such as, "Open your books to page 24."

بنابراین، هنگامی که دستورالعمل هایی مانند "کتاب های خود را به صفحه 24 باز کنید" دارید.

You can add a "please" if you want to be more polite.

اگر می خواهید مودب تر باشید، می توانید یک "لطفا" اضافه کنید .

So, you will read this when you buy furniture at Ikea, for example.

بنابراین، به عنوان مثال، هنگام خرید مبلمان در Ikea، این را خواهید خواند.

Actually, Ikea normally just has pictures,

در واقع، Ikea معمولاً فقط تصاویر دارد،

but there are instructions for what you need

اما دستورالعمل هایی برای کارهایی که باید

to do.

انجام دهید وجود دارد.

So, you can give instructions as a manager, right?

بنابراین، شما می توانید به عنوان یک مدیر دستورالعمل بدهید، درست است؟

So, "Everyone, please turn to page 24 of the booklet."

پس "همه لطفا به صفحه 24 جزوه مراجعه کنید."

"Okay.

"خوب.

Everyone, please split into groups of two."

همه، لطفا به گروه های دو نفره تقسیم شوید."

So, you can give instructions with imperatives.

بنابراین، می توانید دستورالعمل هایی را با دستورات ضروری ارائه دهید.

You can also give commands or orders.

شما همچنین می توانید دستورات یا دستورات را بدهید. می

These are, you know, words that are a bit more direct, a little stronger.

دانید، اینها کلماتی هستند که کمی مستقیم تر، کمی قوی تر هستند.

Usually, or often, they use the exclamation point.

معمولا یا اغلب از علامت تعجب استفاده می کنند.

So, here we have an exclamation mark on all three of them.

بنابراین، در اینجا ما یک علامت تعجب روی هر سه آنها داریم.

"Go to your room."

"برو به اتاقت."

This is a command.

این یک دستور است.

"Don't move."

"حرکت نکن." یه

Another command.

دستور دیگه

"Jump."

"پرش."

Another command or order.

دستور یا دستور دیگری.

So, yeah, when you just want to tell someone to, "Hey, do this."

بنابراین، بله، وقتی فقط می خواهید به کسی بگویید: "هی، این کار را بکن." باشه

Okay?

Like, in the moment.

؟

مانند، در لحظه.

Often, there is an element of emotion in these types of imperatives.

غالباً در این نوع دستورات عنصری از احساس وجود دارد.

Maybe there is some kind of danger in front

شاید نوعی خطر در

of you, or maybe you are really upset, or...

مقابل شما باشد یا شاید واقعاً ناراحت هستید یا ...

It can be a positive emotion as well.

این می تواند یک احساس مثبت نیز باشد. باشه

Okay?

"Go to your room."

؟

"برو به اتاقت."

"Don't move."

"حرکت نکن."

"Jump."

"پرش."

"Celebrate."

"جشن گرفتن."

I guess that could be a command.

من حدس می زنم که می تواند یک دستور باشد.

"Celebrate.

Have a good time."

"جشن بگیرید.

اوقات خوبی داشته باشید." در

We'll get to "have a good time" in a moment, actually.

واقع یک لحظه دیگر به "وقت خوبی می گذرانیم".

Next, encouragement.

بعد، تشویق.

So, you can encourage someone with imperatives.

بنابراین، شما می توانید فردی را با الزامات تشویق کنید.

You've heard these sentences before, right?

این جملات را قبلا شنیده اید، درست است؟

So, "Hey, do your best."

بنابراین، "هی، تمام تلاشت را بکن."

Or, "Don't give up."

یا «تسلیم نشو».

"Keep trying."

"به تلاش ادامه بده."

"Keep going."

"ادامه بده."

"Hang in there."

"اونجا بمون." باشه

Okay?

So, do your best.

؟

بنابراین، تمام تلاش خود را بکنید.

Don't give up.

تسلیم نشو به

Keep trying.

تلاش ادامه بده در

Hang in there.

آنجا بمان.

You can encourage people.

می توانید مردم را تشویق کنید.

You're telling them, "Hey, do this."

شما به آنها می گویید : "هی، این کار را بکن."

Or, "Don't do this."

یا «این کار را نکن».

Because it's positive for you.

چون برای شما مثبت است.

You want to encourage them.

شما می خواهید آنها را تشویق کنید.

So, you want to give them some positive encouragement.

بنابراین، شما می خواهید آنها را تشویق کنید.

And speaking of positive things, we have positive wishes.

و وقتی از چیزهای مثبت صحبت می کنیم ، آرزوهای مثبت داریم.

So, you can wish someone certain things, like, "Have a good trip."

بنابراین، می توانید برای کسی چیزهای خاصی آرزو کنید ، مانند "سفر خوبی داشته باشید."

Right?

درست؟

Or, "Drive safe."

یا «ایمن رانندگی کن».

So, if someone is going on a journey, "Have a good trip."

بنابراین، اگر کسی به سفر می رود، "سفر خوبی داشته باشید."

"Drive safe."

"ایمن رانندگی کن."

I might say, "Have a good day."

ممکن است بگویم "روز خوبی داشته باشید."

Right?

Or, "Have a nice day."

درست؟

یا "روز خوبی داشته باشید."

"Have a good night."

"شب خوبی داشته باشی."

A lot of these have "have" or "drive", actually, as well.

بسیاری از اینها در واقع "دارند" یا "درایو" نیز دارند.

The opposite of positive is negative.

نقطه مقابل مثبت منفی است.

Now, you can be a bit of a jerk, and you can give some negative wishes to someone.

حالا، شما می توانید کمی تند و تیز باشید، و می توانید برخی از آرزوهای منفی به کسی بدهید.

You can say, like, "Go jump in a lake."

می‌توانید بگویید، «برو در دریاچه بپر».

So, "Go jump in a lake."

بنابراین، "برو در یک دریاچه بپر."

You really don't like the person, and you want them to jump in a lake where there's

شما واقعاً آن شخص را دوست ندارید و می خواهید که در دریاچه ای که در آن

lots of water and drown.

آب زیادی وجود دارد بپرد و غرق شود.

That's a terrible wish.

آرزوی وحشتناکی است.

Please don't wish that on anyone.

لطفا این آرزو را برای کسی نداشته باشید.

This is a little rude, as well.

این هم کمی بی ادبانه است.

Like, tell someone who cares.

مثلا به کسی که اهمیت میده بگو باشه

Okay?

Like, if someone gives you news or tries to

؟

مثلاً اگر کسی به شما اخباری بدهد یا بخواهد

tell you something, and you don't care about

چیزی به شما بگوید و شما به حرف او اهمیتی ندهید

what they're saying...

...

Maybe you have had a fight with this person

شاید اخیراً با این شخص دعوا کرده اید

recently, and you just want them out of your

و فقط می خواهید او را از

face, and you wish they would go away, so you can say...

چهره خود دور کند. و شما آرزو می کنید که آنها بروند، بنابراین می توانید بگویید...

Okay, just...

باشه، فقط...

Yeah.

آره. به

Tell someone who cares.

کسی که اهمیت میده بگو باشه

Okay?

This is your negative wish for the person.

؟

این آرزوی منفی شما برای آن شخص است.

Okay.

باشه.

Next, directions.

بعد، مسیرها.

Similar to instructions, but directions, you're telling people how to get somewhere,

مشابه دستورالعمل‌ها، اما دستورالعمل‌ها، به مردم می‌گویید چگونه به جایی برسند،

or where a location is.

یا یک مکان کجاست.

So, for example, "Oh, turn left at the next intersection."

بنابراین، برای مثال، "اوه، در تقاطع بعدی به چپ بپیچید."

"Stop here."

"اینجا توقف کن."

"Turn right."

"بپیچ به راست."

"Go straight."

"مستقیم برو."

"Go back."

"برگرد."

So, you can give directions with imperatives, as well.

بنابراین، شما می توانید با دستورات دستوری نیز بدهید.

Next, advice.

بعد، توصیه.

Or suggestions.

یا پیشنهادات.

So, what advice do we have here?

بنابراین، ما در اینجا چه توصیه ای داریم؟

"Don't listen to her."

"به او گوش نده."

Right?

درست؟

This is...

این است ...

This is my advice to you.

این توصیه من به شما است.

If I say, "Don't listen to her.

اگر بگویم "به او گوش نده.

She is a bad influence on you."

او تأثیر بدی روی شما دارد."

I think you can have better friends than her, so don't listen to her.

من فکر می کنم شما می توانید دوستان بهتری از او داشته باشید، پس به او گوش ندهید.

Next, we have...

بعد، ما داریم...

"Quit while you still can."

"تا زمانی که هنوز می توانید دست از کار بکشید." باشه

Okay?

؟

So, quit while you still can.

بنابراین، تا زمانی که هنوز می توانید دست از کار بکشید.

Like, stop now, or things could get worse in the future.

مثلا همین الان متوقف شوید، وگرنه ممکن است اوضاع در آینده بدتر شود.

So, just, "Hey, I think this is what you should do.

بنابراین، فقط، "هی، فکر می کنم این کاری است که شما باید انجام دهید.

I think this is the best course of action for you in your current situation."

فکر می کنم این بهترین اقدام برای شما در شرایط فعلی است."

So, you can give advice with imperatives.

بنابراین، شما می توانید با الزامات توصیه کنید.

You can make requests.

می توانید درخواست کنید.

A request with an imperative?

درخواستی با یک امر ضروری؟

What?

Yes, of course.

چی؟

بله حتما.

So, pass the salt, please.

بنابراین، نمک را رد کنید، لطفا.

Now, you might think that's a command.

حالا ممکن است فکر کنید که این یک دستور است.

No, it's not really a command, because the person doesn't have to pass the salt.

نه، این واقعاً یک دستور نیست، زیرا فرد مجبور نیست نمک را پاس کند.

They don't have to listen to you.

آنها مجبور نیستند به شما گوش دهند.

You are asking for the salt.

نمک می خواهی

So, this is a request.

بنابراین، این یک درخواست است.

"Pass the salt, please."

"نمک را بفرست لطفا."

"Give us a minute."

"یک دقیقه به ما فرصت دهید."

Right?

درست؟

So, you are asking someone who entered the room,

بنابراین، شما از کسی که وارد اتاق شده است، می پرسید:

"Oh, we need one more minute.

"اوه، یک دقیقه دیگر نیاز داریم.

Give us a minute, please."

لطفاً یک دقیقه به ما فرصت دهید."

You are asking the person to give you a minute,

شما از آن شخص می خواهید که یک دقیقه به شما فرصت دهد،

even though you are telling them what to do.

حتی اگر به او بگویید چه کاری انجام دهد.

Your tone and the words, like, "Oh, give us a minute, please."

لحن شما و کلماتی مانند "اوه، لطفاً یک دقیقه به ما فرصت دهید."

To make it more polite, make it a request.

برای اینکه مودبانه تر شود، آن را درخواست کنید. باشه

Okay?

؟

Requests.

درخواست ها.

Offers.

Yes, you can make offers and invitations with imperatives as well.

ارائه می دهد.

بله، می‌توانید پیشنهادات و دعوت‌نامه‌ها را با الزامات نیز انجام دهید.

So, here.

بنابراین، اینجا.

"Please, take one."

"لطفا، یکی را بردارید."

So, I'm offering you something.

بنابراین، من به شما چیزی پیشنهاد می کنم.

Maybe an information booklet, or a pamphlet, or a piece of paper.

شاید یک کتابچه اطلاعاتی، یا یک جزوه یا یک تکه کاغذ. یه

Another request?

درخواست دیگه؟

Offer?

پیشنهاد؟

Sorry.

متاسف.

Or invitation.

یا دعوتنامه

"Oh, please come in.

"اوه، لطفا بیا داخل.

Come in."

بیا داخل."

Right?

So, I am inviting you into my house.

درست؟

بنابراین، من شما را به خانه خود دعوت می کنم.

I am telling you to come in.

من به شما می گویم که وارد شوید.

I am making you the offer of, "Hey, my house is your house.

من به شما پیشنهاد می کنم: "هی، خانه من خانه شماست،

My home is your home."

خانه من خانه شما است."

I tried combining the words "house" and "home",

سعی کردم کلمات "خانه" و "خانه" را با هم ترکیب کنم

and I was going to say "hose".

و قرار بود "شلنگ" را بگویم.

It's a very strange word.

خیلی کلمه عجیبی است.

It's not a word, but maybe it is now.

این یک کلمه نیست، اما شاید الان باشد.

Okay.

Finally, we have "warnings".

باشه.

در نهایت، ما "هشدار" داریم.

So, "warnings" could be similar to "advice",

بنابراین، "هشدار" می تواند شبیه "توصیه" باشد،

but usually it's a little bit different, like,

اما معمولاً کمی متفاوت است، مانند

"Be careful."

"مراقب باشید". باشه

Okay?

"Hey, be careful."

؟

"هی، مراقب باش."

Or, "Watch where you are walking."

یا "مواظب جایی که در حال راه رفتن هستید" باشید.

For example, "It's dangerous here."

به عنوان مثال، " اینجا خطرناک است."

Or, "The road is uneven."

یا «جاده ناهموار است». خیلی

So, "Be careful."

مراقب باش."

"Pay attention."

"توجه کن."

Right?

"Pay attention."

درست؟

"توجه کن."

"This could be dangerous."

"این می تواند خطرناک باشد." باشه

Okay?

؟

"Watch out."

"مواظب باش."

Now, again, this could be a command.

حالا، دوباره، این می تواند یک دستور باشد.

So, commands can be warnings in some cases, but they don't always have to be a warning.

بنابراین، دستورات می توانند در برخی موارد هشدار باشند، اما همیشه نباید هشدار باشند.

For example, like, "Go to your room" is not a warning.

به عنوان مثال، مانند "برو به اتاق خود" یک هشدار نیست.

Right?

درست؟

It's just a command.

این فقط یک دستور است.

You're ordering your child to go to their room.

شما به فرزندتان دستور می دهید که به اتاقش برود.

Okay.

باشه. شرط می

I bet you didn't know you could use imperatives in so many different ways,

بندم نمی دانستید که می توانید از دستورات به روش های مختلف استفاده کنید،

but now you do, and that's a good thing.

اما اکنون این کار را می کنید و این چیز خوبی است.

So, what I want you to do is go to engvid.com.

بنابراین، کاری که می خواهم انجام دهید این است که به engvid.com بروید.

That's E-N-G-V-I-D dot com.

این نقطه کام E-N-G-V-I-D است.

Or, just click the link that is attached to

یا فقط روی پیوندی که به

this video, and that link will transport you

این ویدیو پیوست شده است کلیک کنید و آن پیوند شما را

to engvid.com.

به engvid.com منتقل می کند.

So, I'm giving you instructions.

بنابراین، من به شما دستورالعمل می دهم.

Go to engvid.com.

به engvid.com بروید.

Directions as well.

جهت ها نیز.

A command, perhaps.

شاید یک فرمان

"Go to engvid.com."

"به engvid.com بروید."

And check out the quiz that is attached to this video.

و امتحانی که به این ویدیو پیوست شده است را بررسی کنید.

There, you can test your understanding, have

در آنجا، می توانید درک خود را آزمایش کنید،

a little fun, and I'm sure you'll feel much

کمی سرگرم شوید، و من مطمئن هستم که

more confident with your use of imperatives.

با استفاده از دستورات بسیار بیشتر احساس اطمینان خواهید کرد.

I hope you enjoyed this video.

امیدوارم از این ویدیو لذت برده باشید.

Until next time, thanks for clicking, and I'll see you soon.

تا دفعه بعد، ممنون که کلیک کردید، و به زودی شما را می بینم.

Go to engvid.com.

به engvid.com بروید.