Basic English Grammar: What is an auxiliary verb?

Hi. I'm Jade. What we're talking about today is auxiliary verbs. You don't have to be scared

سلام. من جید هستم. چیزی که امروز در مورد اون صحبت می کنیم افعال کمکی هست. شما لازم نیست بترسید

of that word, "auxiliary", because it's a grammar word. Basically, what they are is

از آن کلمه، "کمکی"، به دلیل آن است دستور زبان اساسا آنچه آنها هستند

they're helper verbs. They are not the most important verb in the sentence, but they're

آنها افعال کمکی هستند آنها بیشتر نیستند فعل مهم در جمله، اما آنها هستند

important so we know what tense it is. So the reason I made this lesson today is I found

مهم است، بنابراین ما می دانیم چه مقدار زمان آن است. بنابراین دلیل این درس را امروز کشف کردم

that people who taught English to themselves get to a point where some confusion comes

کسانی که انگلیسی را به خود آموختند به نقطه ای می رسیم که برخی از سردرگمی ها می آید

in because if you're watching videos about learning English and things like that, sometimes,

به خاطر اینکه اگر شما در حال تماشای فیلم در مورد یادگیری زبان انگلیسی و موارد مشابه آن گاهی اوقات

you're going to hear grammar words that you're not sure about. And then, some confusion can

شما قصد دارید که کلمات گرامری را که می خواهید بشنوید مطمئن نیستم و سپس، برخی از سردرگمی می تواند

happen. So if the teacher says, "Find the verb in the sentence", sometimes, what happens

رخ دادن. بنابراین اگر معلم می گوید، "پیدا کردن فعل در جمله "گاهی اوقات، چه اتفاقی می افتد

is you just find the verb you know, but you don't realize that it's not the important

شما فقط فعل را می شناسید، اما شما نمی فهمم این مهم نیست

verb there. So the whole idea of this lesson is to just teach you a bit of grammar so that

فعل وجود دارد بنابراین کل ایده این درس فقط کمی گرامر را به شما آموزش می دهد تا

you don't get confused in the future when you're watching videos and things like that.

شما در آینده نخواهید پذیرفت شما در حال تماشای فیلم ها و چیزهایی مانند آن هستید.

So yeah. They're helper verbs. They're not the most important verb in the sentence. There

پس آره. آنها افعال کمکی هستند. آنها نیستند مهم ترین فعل در جمله. آنجا

can be more than one of them in a sentence and even still not being the main verb. It's

می تواند بیش از یک جمله در یک جمله باشد و حتی هنوز عامل اصلی نیست. این است

important because it will help you to recognize the tense, the different tenses of English.

مهم است زیرا به شما کمک خواهد کرد تا تشخیص دهید تنش، زمان های مختلف انگلیسی است.

Maybe you don't use all the tenses actively, but it's still good to be able to recognize

شاید شما به طور فعال از تمام زمانها استفاده نکنید اما هنوز هم خوب است که بتوانیم تشخیص دهیم

them. And also, the most important thing about auxiliary verbs is that it's not helpful for

آنها و همچنین، مهمترین چیز در مورد افعال کمکی این است که برای آن مفید نیست

you to directly translate these words because you'll just get a really confusing, confusing

شما به طور مستقیم ترجمه این کلمات به دلیل شما فقط یک گیج کننده و گیج کننده خواهید بود

meaning. And sometimes, that's a mistake people make. So what we're going to do is go through

به معنی و گاهی اوقات این اشتباه مردم است ساختن بنابراین آنچه که ما میخواهیم انجام دهیم این است که از طریق آن برویم

the different auxiliary verbs in English and look at the different ways that we use them.

افعال کمکی متفاوتی در زبان انگلیسی و نگاهی به راه های مختلفی که از آنها استفاده می کنیم.

So the first one you might not think of as being a helping verb, but it's a good example

بنابراین اولین کسی که ممکن است فکر نکنید یک فعل کمک کننده است، اما این یک مثال خوب است

of what I mean when you see the verb, and then you try to translate it, and it doesn't

از آنچه که من می دانم وقتی که فعل را می بینید، و سپس شما سعی می کنید آن را ترجمه کنید و این کار را نمی کند

really give you a good meaning; it doesn't really explain what it means well. The best

واقعا به شما یک معنی خوب می دهد اینطور نیست واقعا توضیح بدین بهترین

example of that is "be" in the present and past simple. "She is my boss." What does "be"

نمونه ای از آن در حال حاضر "بودن" است و گذشته ساده. "او رئیس من است." چه می شود

mean? What does it -- what does "be" mean? I don't know. I was personally confused about

منظور داشتن؟ چه چیزی باعث می شود؟ من نمی دانم من شخصا در مورد اشتباه کردم

that even though I didn't need to learn English. And what it's doing is being a linking verb.

که حتی من نیاز به یادگیری زبان انگلیسی ندارم. و آنچه که انجام می شود، فعل پیوند است.

In grammar terms, all it's doing is joining subject to object. It doesn't carry its own

در شرایط دستور زبان، همه این کارها پیوستن است موضوع به موضوع این کار خود را انجام نمی دهد

meaning, you could say. So in that sense, the verb isn't that important here. It's the

به معنی، شما می توانید بگویید. بنابراین در این معنا، فعل اینجا مهم نیست این است

subject and the object that are important.

موضوع و جسم که مهم هستند

Anyway. The next examples, they start to get a little more complicated, but not too bad.

به هر حال. نمونه های بعدی آنها شروع به دریافت می کنند کمی پیچیده تر، اما خیلی بد نیست.

Another example of "be", but this time in the continuous sentence -- in the continuous

مثال دیگری از "be"، اما این بار در حکم مداوم - در مداوم

tenses. "He is sleeping." Let's have a think. What tense is that one? That one is the present

زمانها "او خوابیده است." بیا فکر کن چه اتفاقی می افتد؟ این یکی حال حاضر است

continuous. And this one, "They have been talking." This one is the present perfect

مداوم. و این یکی، "آنها شده اند صحبت کردن. "این یکی کامل است

continuous. And what I mean by "auxiliary verb" in these is that they're not the most

مداوم. و منظور من از "کمکی" چیست؟ فعل "در این است که آنها بیشتر نیست

important verb in those examples. The most important verb is "sleeping" here. And the

فعل مهم در این مثالها. بیشترین فعل مهم "خواب" اینجا است. و

most important verb is "talking" here. In this example, the present perfect continuous

مهم ترین فعل "صحبت کردن" اینجا است. که در این مثال، فعلی کامل مداوم است

actually has two auxiliaries because you can have more than one auxiliary verb in a sentence.

در واقع دارای دو کمکی است زیرا شما می توانید بیش از یک فعل کمکی در یک جمله دارد

Next example. "Have" in the perfect tenses. We've got two examples here. We've got, "I've

مثال بعدی "آیا" در زمان های کامل. ما دو نمونه در اینجا داریم ما، "من"

got a car" and, "They had gone home." What tenses are we talking about here? "I've got

یک ماشین "و" آنها به خانه رفته اند. "چه زمان ما در اینجا صحبت می کنیم؟ "من کردم

a car." That one is the present perfect. And what about this one? What's this one? This

یک ماشین است. "این یک موجود کامل است و در مورد این یکی چی؟ این چیست؟ این

one is the past perfect. Where's the most important verb? The most important verb is

یکی از کامل گذشته است. بیشترین کجاست؟ فعل مهم مهمترین فعل است

"get" here. We're using it for possession. It means "to own something, to possess something"

"اینجا" ما از آن برای استفاده استفاده می کنیم. آی تی به معنی "داشتن چیزی، داشتن چیزی"

here. In the second example, the most important verb is "go". This is a past participle. It

اینجا. در مثال دوم، مهمترین فعل "رفتن" است این یک زوج گذشته است. آی تی

becomes "gone".

می شود "رفته"

Let's move on to "do" -- our first example of "do". When we're making a negative sentence

اجازه دهید ما را به "انجام" - اولین نمونه ما از "انجام دادن". وقتی یک حکم منفی ایجاد می کنیم

in the present simple or the past simple, in the negative form, we use "do". Let's look

در حال حاضر ساده یا گذشته ساده، در فرم منفی، ما از "انجام" استفاده می کنیم. بیایید نگاه کنیم

at the examples. "I do not like Peter." I'm sorry, Peter. "Do" shows us that we're making

در نمونه ها "من پیتر را دوست ندارم." من هستم متاسفم، پیتر "آیا" نشان می دهد که ما در حال ساخت

a negative sentence. What's the most important verb? The most important verb is "like". What

یک جمله منفی مهمترین چیز چیست؟ فعل؟ مهمترین فعل "مانند" است. چی

about next example? "We didn't go." Again -- naughty me -- no full stop. The most important

در مورد مثال بعدی؟ "ما رفتیم." از نو -- شیطان من - بدون توقف کامل. مهم ترین

verb is "go". There's our negative, this time in a contracted form.

فعل "رفتن" است منفی ما وجود دارد این بار در یک فرم قرارداد

Next example of "do" is in questions. What does "do" mean in a question? "Do" basically

مثال بعدی از "انجام" در سوالات است. چی آیا "آیا" به معنای یک سوال است؟ "انجام" اساسا

means I'm asking a question now. For example, "Do you like London?" Yes, I do. I like London.

بدان معنی است که من اکنون سؤال می کنم. مثلا، "آیا شما لندن را دوست دارید؟" بله، من انجام می دهم من لندن را دوست دارم

And now, we're talking about "will" as an auxiliary verb. It can mean two things. It

و اکنون، ما در مورد "خواهان" صحبت می کنیم فعل کمکی. این می تواند دو چیز باشد. آی تی

can mean the future tense -- "I will be there later." And "will" shows us we're talking

می تواند به معنای آینده باشد - "من آنجا خواهم بود بعد "و" ما "نشان می دهد که ما در حال صحبت کردن هستیم

about the future. But it's not the most important verb. The most important verb is "be". And

در مورد آینده. اما مهم نیست فعل مهمترین فعل "ب" است. و

our other way -- another meaning of "will", you could say, is to express certainty. So

راه دیگر ما - معنای دیگری از "اراده" شما می توانید بگویید، برای بیان قاطعیت است. بنابراین

in this other sentence, "You will like this", we're not talking about a future time. We're

در این جمله دیگر، "شما این را دوست دارید" ما در مورد آینده ای صحبت نمی کنیم. بود

just trying to express certainty about something. But it's not our most important verb because

فقط تلاش برای بیان قاطعیت در مورد چیزی. اما این مهم ترین فعل ما نیست چون

it's an auxiliary verb. Our most important verb, again, is "like".

این یک فعل کمکی است بیشتر ما فعل مهم، دوباره، "مانند" است.

Now, talking about modal verbs, we use modal verbs when we're talking about necessity or

در حال حاضر، در مورد افعال مودال صحبت می کنیم، ما از مودال استفاده می کنیم افعال وقتی ما در مورد ضرورت یا صحبت می کنیم

the probability of something. And this group of verbs isn't ever the most important verb

احتمال چیزی و این گروه از افعال مهم ترین فعل نیست

in the sentence in terms of grammar. So here's an example. "They might help you." Our most

در جمله از نظر دستور زبان. بنابراین اینجاست یک مثال. "آنها ممکن است به شما کمک کنند." بیشتر ما

important verb is "help".

فعل مهم "کمک" است.

We have other modal verbs as well, but, you know, "might", "may", "should", "must" are

ما همچنین افعال مودال را داریم، اما شما می دانیم "ممکن"، "ممکن"، "باید"، "باید" هستند

the modal verbs.

افعال مدال.

And the last auxiliary verb we're going to talk about is "would", and we use "would"

و آخرین فعل کمکی که ما به آن می رویم بحث در مورد "آیا" است، و ما استفاده از "آیا"

for talking about hypothetical situations. And "hypothetical" means imagined. Not true

برای صحبت در مورد شرایط فرضی. و "فرضی" به معنی تصور است. درست نیست

situations, but we're using it to think about something in the future imagined or something

اما ما از آن برای فکر کردن استفاده می کنیم چیزی در آینده تصور یا چیزی

in the past imagined. But it's not the most important verb for meaning. The most important

در گذشته تصور می شد. اما این بیشتر نیست فعل مهم برای معنای مهم ترین

verb for meaning in this sentence is "do".

فعل برای معنی در این جمله "انجام" است.

Now, I realize we've been talking a lot about, "Oh, this auxiliary verb, does this, does

در حال حاضر، متوجه هستیم که ما در مورد بسیاری صحبت کرده ایم "اوه، این فعل کمکی، این کار را انجام می دهد

this, does this" -- but let's come back and look at how to find the main verb in the sentence

این، این کار را می کند "- اما بیایید دوباره بریم و نگاه کنیم در چگونگی پیدا کردن فعل اصلی در جمله است

because that will be useful for you whenever you need to really find the meaning in the

زیرا این کار برای شما هر وقت مفید خواهد بود شما باید واقعا معنی را در آن پیدا کنید

sentence.

Let's have a look at my tips for finding the main verb in the sentence because it's sometimes

جمله.

بیایید نگاهی به راهنمایی های من برای پیدا کردن آن داشته باشیم فعل اصلی در جمله به دلیل گاهی اوقات

really needed to find the main verb so you can understand the full meaning of the sentence.

واقعا نیاز به پیدا کردن فعل اصلی، بنابراین شما می توانید معنی کامل جمله را درک کنید.

And just knowing what auxiliaries are, they can help you find the main verb. So we'll

و فقط دانستن چه کمکی هستند، آنها می تواند به شما کمک کند که فعل اصلی را پیدا کنید. خیلی خوب

look at the tips, and that should help you not have really bad grammar confusion, hopefully

به نکات نگاه کنید و این به شما کمک نمی کند امیدوارم گمراهی گرامر بدی داشته باشد

in the future.

در آینده.

So tip No. 1: We can find the main verb after "is", "was", or "were" in the present or past

بنابراین نوک شماره 1: ما می توانیم فعل اصلی را بعد از آن پیدا کنیم "است"، "بود" یا "وجود" در حال حاضر یا گذشته است

continuous. We've got some examples here. "I was eating pizza." That's the past continuous.

مداوم. ما چند نمونه در اینجا داریم "من خوردن پیتزا بود. "این مداوم گذشته است.

And, "They were singing". That's also the past continuous. And the main verb is coming

و، "آنها آواز خواند". این نیز همین است گذشته استمراری. و فعل اصلی در حال آمدن است

after "was" and after "were".

پس از "بود" و پس از "بودند".

Next example. Tip No. 2: after "have" or "has" in the present perfect; or after "had" in

مثال بعدی نکته شماره 2: پس از "داشتن" یا "داشتن" در حال حاضر کامل؛ یا بعد از "داشتن" در

the past perfect. Let's look at examples. "We have got a dog" or "We've got a dog" in

گذشته کامل است بیایید نمونه را ببینیم "ما یک سگ داریم" یا "ما سگ داریم"

the contracted speech form. After "have" -- because this is the present perfect -- our main verb

فرم سخنرانی قرارداد پس از "داشتن" - چرا این فعل کامل است - فعل اصلی ما

is "get", but we're using it in that way that I mentioned to you before, to mean possession.

"دریافت" است، اما ما از آن استفاده می کنیم که من هستم قبل از شما ذکر شده است، به معنای مالکیت.

So all together, this means, "I own a dog" or, "I possess a dog." In the present perfect,

بنابراین همه با هم، این به این معنی است که "من یک سگ دارم" یا، "من یک سگ دارم" در حال حاضر کامل

our main verb is here. "Have" is not our most important verb.

فعل اصلی ما اینجاست "دارند" مهمترین فعل ما نیست

Next example. "I had had fun." That maybe looks wrong or weird to you to see "had" together

مثال بعدی "من سرگرم کننده بودم." شاید به نظر میرسد اشتباه یا عجیب و غریب به شما برای دیدن "تا به حال" با هم

twice. Sometimes people get confused about it. But it's actually okay to say that. We

دو برابر. گاهی اوقات مردم در مورد اشتباه می کنند آی تی. اما حقیقتا این را می گویم. ما

have "had", and then, our main verb here is "had". "I had had fun." And that's the past

"تا به حال"، و سپس، فعل اصلی ما در اینجا است "داشته است". "من سرگرم کننده بودم." و این گذشته است

perfect tense.

زمان کامل

Moving on for tip No. 3: We can find the main verb after "have been" or "has been" or after

حرکت نوک شماره 3: ما می توانیم اصلی را پیدا کنیم فعل پس از "بوده است" یا "بوده است" یا بعد از

"had been" in the perfect tense, in the perfect continuous tenses. Let's take a look at some

"در زمان کامل، در کامل بوده است دوره های مداوم بیایید کمی نگاه کنیم

examples. "They have been lying." In these examples, we have two auxiliaries; we have

مثال ها. "آنها دروغ میگویند." دراین نمونه ها، ما دو کمکی داریم ما داریم

two helper verbs. "Had" is a helper verb; "been" is a helper verb; and our main verb

دو فعل کمکی "آیا" یک فعل کمکی است؛ "شده" یک فعل کمکی است؛ و فعل اصلی ما

is "lying". It comes from the verb "lie" -- "to tell a lie." Let's look at the next example.

دروغ می گوید". این از فعل "دروغ" می آید - "به دروغ گفتن ". بیایید به مثال بعدی نگاه کنیم.

"He had been sleeping." This one is the past perfect continuous. Again, we've got two helper

"او خواب بود." این یکی گذشته است کامل مداوم باز هم، ما دو نفر را به دست آورده ایم

verbs here, "had", "been" -- helping verbs. Our main verb is "sleeping". That's the most

فعل ها در اینجا، "داشتن"، "بودن" - کمک به افعال. فعل اصلی ما "خواب" است. این بیشترین

important one to carry meaning.

مهم است که معنای خود را حمل کنی

Tip No. 4: after the modal verb or after the modal verb followed by other auxiliaries.

نکته شماره 4: بعد از فعل مدال یا بعد از فعل مودال به دنبال کمکی دیگر.

And I didn't write you an example there. So let me give you one. "I might have told you

و من مثال شما را در اینجا نوشتم بنابراین بگذار من یکی را بدهم "شاید به شما گفته بودم

earlier" or, "I might have given you an example." So after the modal verb "might" comes "have

قبلا "یا" من ممکن است به شما یک نمونه داده ام ". پس پس فعل مودال "ممکن" می آید "داشته باشد

given". "I might have given." We have one auxiliary verb there, "have". "I might have

با توجه به "." من ممکن است داده شده است. "ما یک فعل کمکی وجود دارد، "داشتن". "من ممکنه

given you an example on the board."

به شما یک نمونه داده شده است در هیئت مدیره."

And our last example -- this is probably an easier way if you can remember this one. After

و آخرین مثال ما - این احتمالا یک است اگر می توانید این را بخاطر داشته باشید، راه ساده تر است. بعد از

"been". After "been" is the main verb. "I have been thinking."

"بوده". پس از "بودن"، فعل اصلی است. "من فکر کرده ام."

So these tips are all useful to find the main verb. This is a general grammar lesson to

بنابراین این راهنمایی ها برای پیدا کردن اصلی مفید است فعل این یک درس عمومی گرامری است

mainly just stop that confusion that happens sometimes when you know little bits of grammar,

به طور عمده فقط این سردرگمی که اتفاق می افتد را متوقف کنید گاهی اوقات هنگامی که شما می دانید کمی از دستور زبان،

but it's not all together up there in your head. Knowing and finding the main verb is

اما همه چیز در کنار شما نیست سر. دانستن و پیدا کردن فعل اصلی این است

really useful -- a lot. It can save you confusion when you're doing exercises and things like

واقعا مفید است - خیلی. این می تواند باعث سردرگمی شما شود وقتی تمرینات انجام می دهید و چیزهایی مثل

that. It's really helpful. So we're finished for the lesson, but if you want to do a quiz,

آن این واقعا مفید است بنابراین ما به پایان رسیدیم برای درس، اما اگر شما می خواهید یک مسابقه انجام دهید،

you can find the quiz at www.engvid.com. You can answer questions about this. And what

شما می توانید مسابقه را در www.engvid.com پیدا کنید. شما می تواند به سوالات در مورد این پاسخ دهد. و چی

I'd also like you to do is subscribe to this channel. This is my personal channel here

من نیز دوست دارم شما را به انجام این اشتراک در این کانال این کانال شخصی من است

on EngVid. If you like my lessons -- because I make all kinds of other lessons about learning

در EngVid اگر درس های من را دوست داری - چون من درس های دیگر را در مورد یادگیری بسازید

English, which I really want you to watch if you like watching me. And... I am finished

انگلیسی، که من واقعا می خواهم شما را تماشا اگر دوست داری منو تماشا کنی و ... من به پایان رسیدم

now! But I want you to come back. Come back soon for more English with me. And until then,

اکنون! اما من می خواهم شما را به عقب برگردانم بیا عقب به زودی برای انگلیسی بیشتر با من و تا آن زمان،

bye-bye.

خداحافظ.