BOX SET: English In A Minute 3 – TEN English lessons in 10 minutes!

The first thing to know about

اولین چیزی که در مورد

'wow' is that it's quite informal, and we use it mostly

"وای" باید بدانید این است که کاملا غیر رسمی است و ما بیشتر

when speaking, so our intonation is quite important.

هنگام صحبت از آن استفاده می کنیم، بنابراین لحن ما بسیار مهم است.

The most common use of 'wow' is as an exclamation to express surprise.

رایج ترین استفاده از "وای" به عنوان یک تعجب برای ابراز تعجب است.

Wow! You shaved your beard off! The surprise can be a neutral surprise,

وای! ریش خود را تراشید! غافلگیری می تواند یک سورپرایز خنثی باشد،

but it's often a pleasant surprise.

اما اغلب یک غافلگیری خوشایند است. اون

Did you make that cake? For me?

کیک رو درست کردی؟ برای من؟

Wow! We also use 'wow' to show wonder or amazement.

وای! ما همچنین برای نشان دادن شگفتی یا شگفتی از "وای" استفاده می کنیم.

Wow! The moon is so big tonight! Notice that

وای! ماه امشب خیلی بزرگ است! توجه داشته باشید که

'wow' can go at the beginning or at the end of the sentence

"wow" وقتی به عنوان تعجب استفاده می شود، می تواند در ابتدا یا در انتهای جمله باشد

when used as an exclamation, but it can also be used as

، اما می تواند به عنوان

a regular verb, meaning 'to make other people feel admiration or excitement,

یک فعل معمولی نیز استفاده شود، به معنای "برای ایجاد احساس تحسین یا هیجان

or wonder'. She's an amazing pianist!

یا تعجب دیگران". او یک پیانیست شگفت انگیز است!

She wows audiences every time

او هر بار که

she plays. Has anything wowed you recently?

بازی می کند تماشاگران را شگفت زده می کند. آیا اخیرا چیزی شما را شگفت زده کرده است؟

Hi, I'm Georgina from BBC Learning English.

سلام، من جورجینا هستم از BBC Learning English.

Do you ever wonder about the difference between 'soon', 'early' and 'quickly'?

آیا تا به حال در مورد تفاوت بین "به زودی"، "اوایل" و "سریع" فکر کرده اید؟

They all have similar meanings, but are used in different ways.

همه آنها معانی مشابهی دارند، اما به روش های مختلف استفاده می شوند.

'Soon' is used when we talk about something happening in a short time

"به زودی" زمانی استفاده می شود که در مورد اتفاقی که در مدت زمان کوتاهی

from now. I'll see you soon! In about five minutes.

از هم اکنون اتفاق می افتد صحبت می کنیم. به زودی می بینمت! در حدود پنج دقیقه.

The film is starting soon - hurry up or we'll miss the start!

فیلم به زودی شروع می شود - عجله کنید وگرنه شروع را از دست می دهیم!

'Early' is used where we talk about something happening before

«اوایل» در جایی استفاده می‌شود که در مورد چیزی که قبل از

the expected time. I had to go to work early because I had a meeting.

زمان مورد انتظار اتفاق می‌افتد صحبت می‌کنیم. باید زودتر سر کار می رفتم چون جلسه داشتم.

If you get up early, you can go for a run.

اگر زود بیدار شدید، می توانید برای دویدن بروید.

'Quickly' is used when we talk

"سریع" زمانی استفاده می شود که ما

about something happening rapidly or at a fast pace. We're late.

در مورد چیزی که به سرعت یا با سرعت سریع اتفاق می افتد صحبت می کنیم. دیر کردیم.

We need to walk quickly! I'm so excited!

باید سریع راه برویم! من خیلی هیجان زده ام!

He replied to my text very quickly.

خیلی سریع به متن من جواب داد.

That reminds me - I have a meeting starting soon! I've got to go. Bye.

این به من یادآوری می کند - من به زودی یک جلسه دارم! من باید بروم. خدا حافظ.

Hi This is Kee from BBC Learning English, and today

سلام

I'm going to tell you the differences between 'be going to' and the

present continuous to talk about future plans.

.

We use 'be going to' to talk about future plans.

ما از "be going to" برای صحبت در مورد برنامه های آینده استفاده می کنیم.

The plan will probably take place, but it's not a definite plan.

احتمالاً این طرح انجام خواهد شد، اما برنامه قطعی نیست.

If I say: I'm going to meet my friends this weekend,

اگر بگویم: این آخر هفته با دوستانم ملاقات می کنم،

it means I made plans with my friends,

به این معنی است که با دوستانم برنامه ریزی کرده ام،

but it could mean that we haven't decided where to meet,

اما می تواند به این معنی باشد که ما تصمیمی برای ملاقات در کجا نداریم و

nor have we decided what time to meet. On the other hand,

همچنین تصمیم نگرفته ایم که چه ساعتی ملاقات کنیم. از سوی دیگر،

we use the present continuous to talk about future plans that are almost definite.

ما از حال استمراری برای صحبت در مورد برنامه های آینده که تقریباً قطعی هستند استفاده می کنیم.

If I say: I'm meeting my friends this weekend,

اگر بگویم: من این آخر هفته با دوستانم ملاقات می کنم، به این

it means I made plans with my friends and we may have decided where to meet

معنی است که با دوستانم برنامه ریزی کرده ام و ممکن است تصمیم گرفته باشیم که کجا

and what time to meet. So,

و چه ساعتی ملاقات کنیم. بنابراین،

this plan is almost definite and it is difficult to cancel.

این طرح تقریبا قطعی است و لغو آن دشوار است.

So, remember the present continuous describes a more definite plan

بنابراین، به یاد داشته باشید که حال استمراری طرحی معین‌تر

than 'be going to'.

از «رفتن به» را توصیف می‌کند.

Hey, Sian here for BBC Learning English and today

هی، سیان اینجا برای بی بی سی آموزش زبان انگلیسی است و امروز می

we're going to look at these two little words.

خواهیم به این دو کلمه کوچک نگاه کنیم.

So, 'been' and 'gone' are both past participles, both used with the present

بنابراین، «بوده» و «رفته» هر دو فعل ماضی هستند که هر دو با حال

perfect, but they don't have the same meaning.

کامل استفاده می‌شوند، اما معنی یکسانی ندارند.

We use 'been' to talk about complete visits.

ما از "بوده" برای صحبت در مورد بازدیدهای کامل استفاده می کنیم.

So, 'She has been to Paris' means that she visited Paris at some point in the past,

بنابراین، "او به پاریس بوده است" به این معنی است که او در مقطعی در گذشته از پاریس بازدید کرده است

and now she's back in the UK.

و اکنون به بریتانیا بازگشته است.

Careful with pronunciation - when we say 'been' in a sentence,

در تلفظ دقت کنید - وقتی در جمله می گوییم "been" به

it becomes 'bin'.

"bin" تبدیل می شود.

She's been to Paris. But 'She's gone to Paris' means

او به پاریس بوده است. اما "او به پاریس رفته" به این معنی است که

she travelled to Paris and she's still in Paris now.

او به پاریس سفر کرده است و او هنوز در پاریس است.

She's on holiday.

او در تعطیلات است.

She's gone to Paris.

او به پاریس رفته است.

Easy, right?

آسان است، درست است؟

'Been'. You go somewhere and return.

'بوده'. یه جایی میری و برمیگردی.

'Gone'. You go somewhere,

'رفته'. جایی میری

but don't return.

ولی برنمیگردی

Hi, I'm Dan from BBC

سلام، من دان هستم از BBC

Learning English and today

Learning English و امروز

I'm going to talk to you about 'person' and 'persons',

قصد دارم با شما در مورد "person" و "persons"،

'people' and 'peoples'. A person is a human man, woman, or child.

"people" و "peoples" صحبت کنم. انسان یک انسان، زن یا کودک است.

It is a singular countable noun.

این یک اسم مفرد قابل شمارش است.

There was one person at the door.

یک نفر دم در بود.

The plural of 'person' is 'people'.

جمع «شخص» «مردم» است.

It refers to a group or a number of human beings.

به گروه یا تعدادی انسان اطلاق می شود.

It is a plural countable

این یک اسم جمع قابل شمارش است

noun. There were three people at the door.

. سه نفر دم در بودند.

So, how about 'persons'?

بنابراین، "افراد" چطور؟

'Persons' is a plural countable noun.

"افراد" یک اسم قابل شمارش جمع است.

It's similar to 'people', but it's considered more polite and more formal.

این شبیه به "مردم" است، اما مودبانه تر و رسمی تر در نظر گرفته می شود.

It is most often seen written down. This lift can hold a maximum of

اغلب نوشته شده دیده می شود. این آسانسور حداکثر ظرفیت

fifteen persons. And 'peoples'? 'Peoples' is the countable plural form of 'people',

پانزده نفر را دارد. و "مردم"؟ «مردم» شکل جمع قابل شمارش «مردم» است

and comes from the other meaning of 'people'.

و از معنای دیگر «مردم» آمده است.

'People' can mean 'nation'.

"مردم" می تواند به معنای "ملت" باشد.

The Aztecs were a people that lived in the Americas.

آزتک ها مردمی بودند که در قاره آمریکا زندگی می کردند.

Or, there are many peoples living on the Earth.

یا، مردمان زیادی روی زمین زندگی می کنند.

They are all human, so far.

همه آنها انسان هستند، تا اینجا.

Hi. I'm Phil and I'm going to tell you about the difference between 'hard'

سلام. من فیل هستم و قصد دارم در مورد تفاوت بین "سخت"

and 'hardly'. 'Hard',

و "به سختی" به شما بگویم. «سخت»،

we can use in lots of different ways,

ما می‌توانیم به روش‌های مختلف استفاده کنیم،

but it usually means 'strong', 'difficult' or 'intense'.

اما معمولاً به معنای «قوی»، «سخت» یا «شدید» است.

Ow! That ball's hard.

اوه! اون توپ سخته

Calculus is hard.

حساب دیفرانسیل و انتگرال سخت است.

That was really hard work.

واقعا کار سختی بود.

'Hardly' is an adverb and it can mean, 'almost not'.

«به سختی» یک قید است و می تواند به معنای «تقریباً نه» باشد.

This is too small. I can hardly read it.

این خیلی کوچک است. من به سختی می توانم آن را بخوانم.

We can use it with 'any' to talk about quantity.

می‌توانیم آن را با «هر» برای صحبت در مورد کمیت استفاده کنیم.

For example, there is hardly any water in this cup.

به عنوان مثال، به سختی در این فنجان آب وجود دارد.

We can use it with 'ever' for frequency, for example:

می‌توانیم آن را برای فرکانس با «ever» استفاده کنیم، برای مثال:

I hardly ever play basketball. To help you remember:

من تقریباً بسکتبال بازی می‌کنم. برای کمک به شما به یاد داشته باشید:

It's hard for me to play tennis because I hardly ever train.

برای من سخت است که تنیس بازی کنم زیرا به ندرت تمرین می کنم.

I could hardly walk afterwards because I've been running hard,

بعد از آن به سختی می‌توانستم راه بروم زیرا سخت می‌دویدم،

and I often get hurt because the ball's hard and there's hardly

و اغلب صدمه می‌بینم چون توپ سخت است و به سختی

any time to get out the way.

فرصتی برای بیرون آمدن از راه وجود دارد.

Hi everyone, Sam here, and in this lesson

سلام به همه، سام اینجاست، و در این درس

we're going to look at four different uses of 'quite'. We use

قصد داریم چهار کاربرد مختلف «کاملا» را بررسی کنیم. ما

'quite' before an adjective or adverb to mean 'less than 'very',

قبل از یک صفت یا قید از "کاملا" به معنای "کمتر از "خیلی"،

but more than 'a little''.

اما بیشتر از "کمی" استفاده می کنیم. هوا

It's quite cold and it's raining quite heavily today.

بسیار سرد است و امروز باران بسیار شدیدی می بارد.

We can use 'quite' before a verb -

ما می توانیم قبل از فعل از "کاملا" استفاده کنیم -

often the verbs 'like' and 'enjoy'.

اغلب افعال "پسندیدن" و "لذت بردن" هستند.

I quite like watching football, but I don't love playing it.

من خیلی دوست دارم فوتبال ببینم، اما دوست ندارم آن را بازی کنم.

We can use 'quite a' before an adjective plus noun

ما می توانیم قبل از یک صفت به اضافه اسم از "کاملا a" استفاده کنیم

My brother is quite a good musician.

.

But, if we take the adjective away, and just have 'quite a' plus noun,

اما، اگر صفت را برداریم، و فقط اسم "کاملا a" را داشته باشیم،

the meaning changes: My brother is quite a musician.

معنی تغییر می کند: برادر من کاملاً یک موسیقیدان است.

Which means my brother is a very good musician.

یعنی برادرم نوازنده خیلی خوبی است.

He's impressive.

او چشمگیر است.

So, 'quite' is quite useful, isn't it?

بنابراین، "کاملا" بسیار مفید است، اینطور نیست؟

Hi, Sian here again.

سلام سیان دوباره اینجام.

Now, we all love going on holiday,

در حال حاضر، همه ما عاشق رفتن به تعطیلات هستیم،

but these two words can cause problems.

اما این دو کلمه می تواند مشکلاتی ایجاد کند.

So, a 'journey' is a noun, and refers to a single piece of travel.

بنابراین، "سفر" یک اسم است و به یک سفر واحد اشاره دارد.

So, when you move from one place to another by car, plane, train, bus.

بنابراین، وقتی با ماشین، هواپیما، قطار، اتوبوس از مکانی به مکان دیگر حرکت می کنید.

The journey to London takes three hours by bus. A 'trip' is also a noun,

سفر به لندن با اتوبوس سه ساعت طول می کشد. "سفر" نیز یک اسم است،

but usually refers to more than one journey

اما معمولا به بیش از یک سفر

and the time you spend in a place.

و زمانی که در یک مکان می گذرانید اشاره دارد.

So, if someone asks, how was your trip?

بنابراین، اگر کسی بپرسد، سفر شما چگونه بود؟

They're asking about the whole time you are away,

آنها در مورد تمام مدتی که دور هستید می پرسند،

not the journey. How was your camping trip, Sian?

نه در مورد سفر. سفر کمپینگت چطور بود سیان؟

It was fun, but it rained all weekend.

جالب بود، اما تمام آخر هفته باران می بارید.

A 'trip' is often quite short compared to a holiday and

یک "سفر" در مقایسه با تعطیلات اغلب بسیار کوتاه است و

we can use it in these set phrases.

ما می توانیم از آن در این عبارات استفاده کنیم.

So, you can have a 'business trip'. a 'school trip' or a 'day trip'.

بنابراین، می توانید یک "سفر کاری" داشته باشید. یک "سفر مدرسه" یا "سفر یک روزه".

Hi, I'm Georgina from BBC Learning English.

سلام، من جورجینا هستم از BBC Learning English.

In today's lesson, we're going to look at three differences between American

در درس امروز، سه تفاوت بین

English and British English spelling. Words which end with

املای انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی را بررسی خواهیم کرد. کلماتی که

-er in American English often end in

در انگلیسی آمریکایی به -er ختم می شوند اغلب

-re in British English.

در انگلیسی بریتانیایی به -re ختم می شوند.

For example: I live in the 'center' of town

به عنوان مثال: من در "مرکز" شهر زندگی می کنم

changes to 'centre'. Normally, verbs which end in

به "مرکز" تغییر می کند. به طور معمول، افعالی که

i-z-e in American English can be spelt in British English with either

در انگلیسی آمریکایی به i-z-e ختم می شوند، می توانند در انگلیسی بریتانیایی با

i-z-e or i-s-e. For example:

i-z-e یا i-s-e املا شوند. به عنوان مثال:

'Can you 'organize' a meeting?' changes to 'organise'.

"آیا می توانید یک جلسه را "سازماندهی" کنید؟ به "سازماندهی" تغییر می کند.

Sometimes words with o-r in American English can be spelt

گاهی اوقات کلمات با o-r در انگلیسی آمریکایی را می توان

in British English using

در انگلیسی بریتانیایی با استفاده از

o-u-r. For example:

o-u-r املا کرد. به عنوان مثال:

What's your favourite 'color'? changes to favourite 'colour'.

"رنگ" مورد علاقه شما چیست؟ به "رنگ" مورد علاقه تغییر می کند.

It doesn't matter whether you use American English

مهم نیست که از املای انگلیسی آمریکایی

or British English spelling.

یا انگلیسی انگلیسی استفاده می کنید.

Just make sure you use one or the other.

فقط مطمئن شوید که از یکی یا دیگری استفاده می کنید.

Hi, I'm Phil from BBC Learning English.

سلام، من فیل هستم از BBC Learning English.

Today, I'm going to tell you how to use 'make' and 'do'. Now, they can be tricky

امروز قصد دارم به شما بگویم که چگونه از «ساختن» و «انجام» استفاده کنید. در حال حاضر، آنها می توانند روی حیله و تزویر باشند

and there are some exceptions,

و برخی استثناها نیز وجود دارد،

but here are four things to remember. We use 'make' when we create something

اما در اینجا چهار چیز وجود دارد که باید به خاطر بسپارید. هنگامی که چیزی شبیه به این کیک را ایجاد می کنیم از "make" استفاده می کنیم

like this cake.

.

We used 'do' to talk about an activity.

ما از «do» برای صحبت در مورد یک فعالیت استفاده کردیم.

What are you doing?

چه کار می کنی؟

I'm doing some work.

من دارم کار می کنم

We can use 'make' to talk about something that causes a reaction.

ما می توانیم از "ساخت" برای صحبت در مورد چیزی که باعث واکنش می شود استفاده کنیم.

This music really makes me want to sing.

این موسیقی واقعاً باعث می شود که بخوانم.

We can also use 'do' with general activities.

همچنین می‌توانیم از «do» برای فعالیت‌های عمومی استفاده کنیم.

What are you doing tomorrow? I'm not doing anything.

فردا چیکار میکنی؟ در حال حاضر کاری انجام نمیدهم. آیا

Have you got any plans?

برنامه ای دارید؟