The Subjunctive in Spoken English | English Grammar Lesson | C1-Advanced

[Music]

Hello and welcome, everyone to this lesson, this  presentation, which is about the Subjunctive. Let  

[Muzyka]

Witam wszystkich na tej lekcji, tej prezentacji, która dotyczy trybu łączącego. Pozwól

me share my screen and get started. So, the  Subjunctive. A very common question I get is:  

mi udostępnić ekran i zacząć. Zatem tryb łączący. Bardzo częste pytanie, jakie otrzymuję, brzmi:

Do we use the Subjunctive in spoken English? Well,  first of all, there are two types of Subjunctive:  

Czy używamy trybu łączącego w mówionym języku angielskim? Cóż, po pierwsze, istnieją dwa typy trybu łączącego:

Present Subjunctive and Past Subjunctive . When  it comes to Present Subjunctive, we very rarely  

Tryb łączący w czasie teraźniejszym i tryb łączący przeszły. Jeśli chodzi o czas teraźniejszy, bardzo rzadko

use it in spoken English, especially in British  English. When it comes to the Past Subjunctive,  

używamy go w mówionym języku angielskim, szczególnie w brytyjskim angielskim. Jeśli chodzi o czas przeszły,

we do use it but only in a few cases. So, before  we look at the different cases where we do use  

używamy go, ale tylko w kilku przypadkach. Zatem zanim przyjrzymy się różnym przypadkom, w których

it or don't use it, let's have a brief look at how  we formulate the Subjunctive, the formulation. Now  

go używamy lub nie, przyjrzyjmy się pokrótce, jak formułujemy tryb łączący, czyli sformułowanie. Teraz

the Subjunctive is a form; it's not a tense. and  it is used after certain verbs and expressions,  

Tryb łączący jest formą; to nie jest czas. i jest używane po pewnych czasownikach i wyrażeniach,

and that's why it's called the Subjunctive  Mood. Now, I'm not going to use the word  

i dlatego nazywa się to trybem łączącym. W całej prezentacji nie będę używać słowa

'mood' throughout this presentation. We'll  just call it 'the Subjunctive'. Formulation  

„nastrój”. Nazwiemy to po prostu „trybem łączącym”. Sformułowanie

is actually very easy for both types: The Present  Subjunctive has the same form as the base verb,  

jest właściwie bardzo proste w przypadku obu typów: tryb łączący czasu teraźniejszego ma tę samą formę co czasownik podstawowy,  ,

which is the 'infinitive without to': do, and  the Past Subjunctive has the same form as the  

który jest „bezokolicznikiem bez to”: zrobić, a tryb łączący czasu przeszłego ma tę samą formę co

Past Simple, so: did. There's a little note here,  important note, that, as you know, the verb 'be'  

czas przeszły prosty, więc: did. Jest tu mała uwaga, ważna uwaga, że, jak wiecie, czasownik „być”

has two Past Simple forms: 'was' for I, he, she,  and it, and 'were' for you, we, and they. But,  

ma dwie formy czasu przeszłego prostego: „był” dla mnie, on, ona i to oraz „był” dla ciebie, my i oni . Ale

the Past Subjunctive has only one form, and that  is 'were'. So, that's about the formulation. Now,  

czas przeszły ma tylko jedną formę i jest nią „było”. To tyle, jeśli chodzi o formułę.

let's have a look at the expressions that require  the Present Subjunctive. There are two categories:  

Przyjrzyjmy się teraz wyrażeniom, które wymagają czasu teraźniejszego. Istnieją dwie kategorie:

The first one is 'expressions of importance',  for example saying: It is important, essential,  

Pierwsza z nich to „wyrażenia dotyczące ważności”, na przykład stwierdzenie: To jest ważne, istotne,

vital, crucial, necessary, or of vital importance.  When you start your sentence with expressions like  

istotne, kluczowe, konieczne lub o żywotnym znaczeniu. Kiedy zaczynasz zdanie od takich wyrażeń

this, we need to use the Present Subjunctive form,  and the situation that we are describing can be in  

, musimy użyć formy czasu teraźniejszego w trybie łączącym, a sytuacja, którą opisujemy, może mieć miejsce w

the present or in the past. That's why it's  not a tense; it's a form. And in either case,  

teraźniejszości lub w przeszłości. Dlatego nie jest to czas; to forma. W obu przypadkach

we must use the Present Subjunctive. So for  example: It is or it was essential that the  

musimy użyć czasu teraźniejszego. Na przykład: jest lub było istotne, aby

president be transparent, not 'is'. Right? So,  after the expression of importance 'essential':  

prezydent był przejrzysty, a nie „jest”. Prawidłowy? Zatem po wyrażeniu ważności „istotny”:

be: the Present Subjunctive. That's the first  category. And, the second is after certain verbs  

bądź: czas teraźniejszy. To pierwsza kategoria. Drugi dotyczy niektórych czasowników, których

we must also use the Present Subjunctive, and the  most common and important verbs to remember are:  

musimy także użyć w trybie łączącym w czasie teraźniejszym, a najczęstszymi i najważniejszymi czasownikami do zapamiętania są:

suggest, recommend, propose, insist, demand, ask,  command, and order. For example: The opposition  

sugerować, polecać, proponować, nalegać, żądać, prosić, rozkazywać i rozkazywać. Na przykład:

leader demands or demanded - remember present  or past makes no difference - The opposition  

Lider opozycji żąda lub żąda – pamiętaj, teraźniejszość czy przeszłość nie ma znaczenia –

leader demands or demanded that she clarify  her position. 'clarify' is the base verb here,  

Lider opozycji żąda lub żąda, aby wyjaśniła swoje stanowisko. „wyjaśnić” jest tutaj czasownikiem podstawowym, a

not the Present Simple form. Right now, as you can  see, these are very formal sentences and therefore  

nie formą czasu teraźniejszego prostego. Jak widać, są to zdania bardzo formalne i dlatego

only appropriate in formal situations. So, do we  use the Present Subjunctive in informal English?  

odpowiednie tylko w sytuacjach formalnych. Czy w nieformalnym języku angielskim używamy czasu teraźniejszego?

Well, in British English, not really. In American  English, you may occasionally hear the Present  

Cóż, w brytyjskim angielskim raczej nie. W amerykańskim angielskim czasami

subjunctive in an informal conversation, but even  there, it's very rare. So, how do we avoid it in  

w nieformalnej rozmowie można usłyszeć tryb łączący czasu teraźniejszego, ale nawet tam jest to bardzo rzadkie. Jak więc tego uniknąć w

conversation? There are three ways to avoid this  structure. With the expressions of importance,  

rozmowie? Istnieją trzy sposoby uniknięcia tej struktury. W przypadku wyrażeń „ważność”,

our first category, we use a different  structure which is 'for someone to do',  

naszej pierwszej kategorii, używamy innej struktury „dla kogoś do zrobienia”,

so using the infinitive. So, instead of saying  something like: It is important that she be honest  

więc używamy bezokolicznika. Zamiast więc mówić coś w stylu: Ważne, żeby była

with you, which sounds very formal and a bit  strange, we would say: It is important for her  

z tobą szczera, co brzmi bardzo formalnie i trochę dziwnie, powiemy: Ważne jest, żeby

to be honest with you. We're using 'for someone  to do something'. That's with the expressions of  

była z tobą szczera. Używamy „dla kogoś, żeby coś zrobił”. To samo dotyczy wyrażeń

importance. Now with the verbs that we saw, the  second category, we use the word, the modal verb,  

ważnych. Teraz w przypadku czasowników, które widzieliśmy, drugiej kategorii, używamy słowa, czasownika modalnego,

'should'. So, instead of saying: I hope you  insisted that she be honest with you, we say:  

„powinien”. Zamiast więc mówić: Mam nadzieję, że nalegałeś, aby była z tobą szczera, powiemy:

I hope you insisted that she should be honest  with you. And that sounds a lot more natural,  

Mam nadzieję, że nalegałeś, aby była z tobą szczera. Brzmi to o wiele bardziej naturalnie

and we can also drop 'that' because it's informal:  I hope you insisted she should be honest with  

i możemy też odrzucić to słowo, ponieważ jest nieformalne: mam nadzieję, że nalegałeś, żeby była z

you. And your third option to avoid the Present  Subjunctive is just to completely ignore that the  

tobą szczera. Trzecią opcją uniknięcia trybu łączącego czasu teraźniejszego jest całkowite zignorowanie faktu, że

form even exists and use Present or Past simple  tenses. Of course, this would be grammatically  

forma w ogóle istnieje i użycie czasu teraźniejszego lub czasu przeszłego prostego . Oczywiście byłoby to

wrong but it is acceptable in spoken English.  So, instead of the correct sentence 'It is vital  

niepoprawne gramatycznie, ale jest dopuszczalne w mówionym języku angielskim. Dlatego zamiast prawidłowego zdania „Ważne jest,

that she be honest with you.', we just say: It's  vital she's honest with you. Or with the past:  

aby była z tobą szczera”, powiemy po prostu: Ważne, aby była z tobą szczera. Albo z przeszłością:

I insisted, or 'I hope you insisted that she  be honest with you.' 'I hope you insisted she  

Nalegałem lub „Mam nadzieję, że nalegałeś, żeby była z tobą szczera”. – Mam nadzieję, że nalegałeś, żeby

was honest with you.' So, grammatically wrong  - remember that - but in spoken English it has  

była z tobą szczera. Zatem błąd gramatyczny – pamiętaj o tym – ale w mówionym języku angielskim

become an acceptable mistake. So that's about ...  Now, I have a little note here: If the verb is  

stał się akceptowalnym błędem. To tyle... Teraz mam małą uwagę: jeśli czasownik jest

negative, if the Subjunctive verb is negative,  the Present Subjunctive form sounds strange,  

przeczący, jeśli czasownik w trybie łączącym jest przeczący, forma czasu teraźniejszego w trybie łączącym brzmi dziwnie,

so it's even avoided in formal English, usually in  two ways: either by adding 'should' to avoid the  

więc unika się go nawet w formalnym języku angielskim, zwykle na dwa sposoby: albo przez dodanie „powinien”, aby uniknąć

Subjunctive or by changing the verb to a positive  verb. For example, looking at the sentence 'It is  

trybu łączącego lub zmianę czasownika na czasownik pozytywny. Na przykład patrząc na zdanie: „Jest

or was crucial that the president not withhold  any information.' So here, the verb is negative:  

lub było kluczowe, aby prezydent nie zatajał żadnych informacji”. Zatem tutaj czasownik jest przeczący:

not withhold, it sounds very awkward actually.  We usually change with 'should', so for example:  

nie wstrzymywać, właściwie brzmi to bardzo niezręcznie. Zwykle zastępujemy słowem „powinien”, więc na przykład:

It is or was crucial that the President  should not withhold any information. Or,  

Jest lub było kluczowe, aby Prezydent nie zatajał żadnych informacji. Lub

we find an alternative, a positive verb that makes  sense here, for example: It is or was crucial that  

znajdujemy alternatywny, pozytywny czasownik, który ma tutaj sens, na przykład: Jest lub było kluczowe, aby

the President share all available information.  So, that's all about the Present Subjunctive.  

Prezydent udostępnił wszystkie dostępne informacje. A więc to wszystko na temat czasu teraźniejszego.

Let's look at the Past Subjunctive. What are the  Expressions that require the Past Subjunctive.  

Spójrzmy na czas przeszły. Jakie są wyrażenia wymagające czasu przeszłego w trybie łączącym.

There are five common ones that I have listed for  you here: It is time..., I would rather..., He  

Oto pięć typowych, które dla Ciebie wymieniłem: Nadszedł czas…, Wolałbym…, On

looks, behaves or sounds as if or as though..., I  wish..., and if only... For example, we would say:  

wygląda, zachowuje się lub brzmi tak, jakby lub jakby..., Chciałbym… i jeśli tylko... Na przykład powiedzielibyśmy:

It is time he started - Past Subjunctive - It is  time he started saving up for a car. Or: If only  

Już czas, żeby zaczął – Czas przeszły – Czas, żeby zaczął oszczędzać na samochód. Albo: Gdybym tylko

I were 10 years younger. Notice that although the  form looks like the Past Simple, this is not the  

była 10 lat młodsza. Zauważ, że chociaż forma wygląda jak czas Past Simple, nie jest to

Past Simple tense. It is the Past Subjunctive  for a present situation. A little confusing,  

czas Past Simple. Jest to czas przeszły, określający obecną sytuację. Trochę to zagmatwane,

but that's how it is. Okay. Also, we use the Past  Subjunctive in the 'if' clause of Conditional 2  

ale tak właśnie jest. Dobra. Jak dobrze wiesz, używamy trybu łączącego czasu przeszłego w klauzuli „if” w zdaniach warunkowych 2 .

sentences, as you very well know. For example:  If he started saving up today, excuse me, he  

Na przykład: Jeśli zacząłby oszczędzać dzisiaj, przepraszam,

would be able to buy a car next year. Or: I would  apply for this job if I were 10 years younger. So,  

będzie mógł kupić samochód w przyszłym roku. Lub: Ubiegałbym się o tę pracę, gdybym był 10 lat młodszy. Czy zatem

can we avoid the Past Subjunctive in informal  spoken English? Not always. With some Expressions,  

możemy uniknąć czasu przeszłego w trybie łączącym w nieformalnym języku angielskim? Nie zawsze. W przypadku niektórych wyrażeń

it is possible; with others, it isn't. So, from  the list that I shared with you, the first two  

jest to możliwe; z innymi tak nie jest. Tak więc z listy, którą Ci udostępniłem, dwa pierwsze

expressions, for those we can find an alternative.  So, for the expression 'It is time he started  

wyrażenia, dla tych możemy znaleźć alternatywę. Zatem w przypadku wyrażenia „Nadszedł czas, aby zaczął

saving up for a car.', we can use the 'for someone  to do something' structure. So, we can also say,  

oszczędzać na samochód” możemy zastosować strukturę „aby ktoś coś zrobił”. Można więc powiedzieć:

and it's more natural: It is time for him to start  saving up for a car. Also, with 'I would rather  

i jest to bardziej naturalne: nadszedł czas, aby zaczął oszczędzać na samochód. Poza tym „Wolałbym  , żebyś

you did not do something.' in this case 'I would  rather you did not call me by that name.', we can  

czegoś nie zrobił”. w tym przypadku „ wolałbym, żebyś nie nazywał mnie tak imieniem”. możemy

use the verb 'prefer' because with 'prefer',  we can use the infinitive: I would prefer you  

użyć czasownika „preferować”, ponieważ w przypadku „preferować” możemy użyć bezokolicznika: wolałbym, żebyś

not to call me by that name. So, these two have  alternatives. The others don't. So, let's have a  

nie nazywał mnie tym imieniem. Zatem ci dwaj mają alternatywy. Inni nie. Przyjrzyjmy się zatem,

look at what the others were. The first one was:  He looks, behaves, or sounds as if or as though...  

jakie były pozostałe. Pierwsza brzmiała: Wygląda, zachowuje się lub brzmi tak, jakby lub jakby...

Now, when we use the Past Subjunctive after these  expressions, we have an unreal situation. So if  

Teraz, kiedy używamy czasu przeszłego po tych wyrażeniach, mamy nierealną sytuację. Jeśli więc

we say: He behaves as if he owned this place, we  know he doesn't. It's hypothetical, it's unreal,  

powiemy: zachowuje się tak, jakby to miejsce było jego własnością, wiemy, że tak nie jest. To hipotetyczne, nierealne,

and we are a little annoyed at his behaviour:  He behaves as if he owned this place. If we use  

i trochę nas denerwuje jego zachowanie: Zachowuje się tak, jakby to miejsce było jego własnością. Jeśli użyjemy

the normal tense, the Present Simple tense, then  we have a probable situation. We have changed the  

czasu normalnego, czasu Present Simple, wówczas mamy prawdopodobną sytuację. Zmieniliśmy

context here. If I say: He behaves as though  he owns this place. Erm, maybe he does. So,  

tutaj kontekst. Jeśli powiem: Zachowuje się tak, jakby to miejsce było jego własnością. Hmm, może i ma. Zatem

it's completely now different. Therefore, if  your idea is the first one, the unreal situation,  

teraz jest zupełnie inaczej. Dlatego jeśli Twój pomysł jest pierwszy, sytuacja nierzeczywista,

hypothetical, you're a little annoyed, you must  use the Past Subjunctive. So, that's that one.  

hipotetyczna, jesteś trochę zirytowany, musisz użyć czasu przeszłego. Więc to jest ten.

And then the other three situations: two  expressions and one structure, with 'I wish',  

A potem pozostałe trzy sytuacje: dwa wyrażenia i jedna struktura, z „chciałbym”,

'if only' and the Second Conditional, you have no  alternative; you must use the Past Subjunctive.  

„gdyby tylko” i drugi tryb warunkowy, nie masz alternatywy; musisz użyć czasu przeszłego.

So, it's: I wish I were 10 years younger. If only  she knew how to sing. If he had a choice, he would  

A więc tak: żałuję, że nie jestem 10 lat młodsza. Gdyby tylko umiała śpiewać. Gdyby miał wybór,

live elsewhere. Now again a little note here that  some native speakers may use 'was' with I, he,  

zamieszkałby gdzie indziej. A teraz jeszcze mała uwaga: niektórzy rodzimi użytkownicy języka mogą używać „był” z „ja”, „on”, „

she, and it instead of 'were', but good native  speakers generally use 'were', so I'd recommend  

ona” i „to” zamiast „były”, ale dobrzy native speakerzy zazwyczaj używają „byli”, więc radzę

you stick to 'were' for all pronouns. So, you  might hear 'If only I was 10 years younger',  

trzymać się słowa „były” ' dla wszystkich zaimków. Możesz więc usłyszeć „Gdybym tylko był 10 lat młodszy”,

but don't use that. Say: If only I were 10 years  young. One final note, and that is: If the action  

ale nie używaj tego. Powiedz: Gdybym tylko był 10 lat młody. I ostatnia uwaga, a mianowicie: jeśli czynność

following 'I wish' and 'if only' - those two  phrases: 'I wish' and 'if only' - took place  

po „chciałbym” i „gdyby tylko” – te dwa wyrażenia: „chciałbym” i „gdyby tylko” – miała miejsce

in the past, and you want to express your regret,  you must use the Past Perfect tense, so you would  

w przeszłości i chcesz wyrazić swój żal, musisz użyć czasu Past Perfect, więc

say something like: I wish I had started saving  up last year, or If only I had started saving up  

powiesz coś w stylu: Szkoda, że ​​nie zacząłem oszczędzać w zeszłym roku lub Gdybym tylko zaczął oszczędzać w

last year. So, just to sum up and answer the  question again: Do we use the subjunctive in  

zeszłym roku. Podsumowując i jeszcze raz odpowiadając na pytanie: Czy używamy trybu łączącego w

spoken English? So, we have two cases: Present  Subjunctive: not really. You can always avoid it  

mówionym języku angielskim? Mamy więc dwa przypadki: Czas teraźniejszy Tryb łączący: niekoniecznie. Zawsze możesz tego uniknąć,

when you speak; however, it is important that  you're aware of this structure so that you're  

gdy mówisz; jednak ważne jest, abyś był świadomy tej struktury, abyś

not confused when you occasionally see or hear it  in formal situations. With the past subjunctive,  

nie był zdezorientowany, gdy czasami ją zobaczysz lub usłyszysz w sytuacjach formalnych. W przypadku trybu łączącego w czasie przeszłym  ,

excuse me, it's different. There are situations  where you cannot avoid it, you must use it,  

przepraszam, jest inaczej. Są sytuacje, których nie da się uniknąć, trzeba tego użyć,

and we looked at four important cases, that  was: after the expressions 'as if / as though',  

i przyjrzeliśmy się czterem ważnym przypadkom, czyli: po wyrażeniach „jakby / jakby”,

'I wish', 'if only', and in the 'if' clause of  Conditional 2 sentences. What is important here  

„chciałbym”, „gdyby tylko” oraz w „ klauzula if' w zdaniach warunkowych 2. Ważne jest tutaj ,

is to remember that this is the Past Subjunctive  form, mood; it is not the Past Simple tense. It  

aby pamiętać, że jest to forma czasu przeszłego łączącego , nastrój; to nie jest czas Past Simple. To

doesn't have anything to do with the past. It's  usually a present or future situation - so that  

nie ma nic wspólnego z przeszłością. Zwykle jest to sytuacja obecna lub przyszła – żebyście się

you don't get confused. Right that's the end  of the presentation. I hope it has helped  

nie pomylili. To już koniec prezentacji. Mam nadzieję, że pomogło

you to review the Subjunctive Mood in English  and also become aware of when you can use it,  

ci to zapoznać się z trybem łączącym w języku angielskim, a także uświadomić sobie, kiedy możesz go użyć,

when you must use it, and when you can avoid  it. I hope you've enjoyed this lesson. For  

kiedy musisz go użyć, a kiedy możesz go uniknąć. Mam nadzieję, że podobała Ci się ta lekcja. Aby uzyskać

more on this topic, click here. Remember to  also check out my complete online course,  

więcej informacji na ten temat, kliknij tutaj. Pamiętaj, aby sprawdzić także mój kompletny kurs online

and don't forget to like and subscribe.  Thank you for watching and happy studies!

i nie zapomnij polubić go i zasubskrybować. Dziękuję za obejrzenie i życzę udanych studiów!