Want to Get Ahead at Work? Risk the Awkward Moments | Henna Pryor | TED

Çeviri: Sudenaz Çirasun Gözden geçirme: Asmin Ece Şimşek

I was in my first job out of college.

Mezun olduktan sonra ilk kez işe girmiştim.

A shiny, prestigious Big Four public accounting firm.

Görkemli ve prestijli bir Big Four muhasebe şirketinde çalışıyordum.

"Give that work paper to Helen to work on."

“Bu raporu Helen’a verin, o yapsın.”

"Helen will finish it up and give it back to the client."

“Helen işi bitirip müşteriye teslim edecek.”

It's my third week in, and the partner kept calling me Helen.

Üçüncü haftamdı ama iş ortağım bana Helen diye sesleniyordu.

My name is Henna, by the way.

Bu arada ismim Henna.

But because I didn't correct him the first time he said it,

Ama ilk seferde düzeltmediğim için artık iş işten geçti diye düşünmüştüm.

I felt like that ship had sailed.

To say something now would feel a little risky

Şimdi söylemek biraz riskli ve çok tuhaf olurdu.

and a lot awkward.

I wish I could say that was an isolated incident in my career,

Keşke bunun kariyerimde bir kez yaşandığını söyleyebilseydim

but I've had plenty of those.

ama böyle çok olay yaşadım.

I once texted a snarky complaint about a client to my work friend,

Bir gün iş arkadaşıma bir müşteri hakkında söylendiğim bir mesaj attım.

which instead went to the client.

Mesaj arkadaşıma değil de müşteriye gitti.

Recently went to hug someone at work

Geçenlerde yumruk çakmaya çalışan biri bana sarılıyor sandım.

who instead was going in for the fist bump,

and he ended up punching me in the chest instead.

Bu yüzden göğsüme yumruk yedim.

Eğlenceliydi.

That was fun.

But my niece Aria is seven, and interestingly,

Ama yeğenim Aria yedi yaşında ve ilginçtir ki bana hiç şunu demedi.

she has never once said to me,

"Henna khala, this is awkward,

“Henna hala, bu tuhaf bir durum ama Capri Sun’ımı açamıyorum.”

but I can't open my Capri Sun."

Kids don't feel awkward

Çocuklar tuhaf hissetmezler.

because they haven't yet learned they should feel that way.

Çünkü henüz böyle hissetmeleri gerektiğini öğrenmemişlerdir.

I think a lot of us would love to take more risks and feel less awkward.

Sanırım çoğumuz daha fazla risk almayı ve daha az tuhaf hissetmeyi çok isteriz.

So what gives?

Peki, neden bunu yapamıyoruz?

Can we be more like Aria?

Biraz daha Aria gibi olabilir miyiz?

Research from the Association of Psychological Science discovered

Psikoloji Bilimi Derneği, araştırmalar sonucu şunu keşfetti.

that it's early adolescence that our brains change,

Beynimiz erken ergenlik döneminde değişiyor.

and we start to internalize social norms

Sosyal normları içselleştirip daha endişeli bireyler oluyoruz.

and become much more self-conscious.

And as we grow up,

Büyüdükçe kasıtlı veya kasıtsız, bu normları ihlal ettiğimiz anlar oluyor.

there are inevitably times when we violate those norms,

intentionally or not.

And we start to notice and remember how that felt,

Bunun nasıl hissettirdiğini fark etmeye ve hatırlamaya başlıyoruz.

which is usually a little icky.

Bu da genellikle biraz kötü hissettiriyor.

And because we don't love to feel a little icky,

Kötü hissetmeyi sevmediğimiz için

we start to act in ways that avoid that feeling.

bu duygudan kaçınacak şekilde davranmaya başlıyoruz.

We become conditioned to look for who we are

Beklenen normların merceğinden kim olduğumuzu aramaya şartlanıyoruz.

through the lens of those expected norms.

In other words, who do other people see?

Başka bir deyişle, diğer insanlar bizi nasıl görüyor?

And more importantly, do they approve of who they see?

Daha da önemlisi, gördükleri kişiyi onaylıyorlar mı?

And as we continue into our professional lives,

Profesyonel hayatımıza devam ederken ilginç bir şey daha oluyor.

another interesting thing happens.

Even though our experience and confidence go up,

Deneyimlerimiz ve öz güvenimiz artsa bile

so does our deep desire to fit in with those social norms.

sosyal normlara uyma konusundaki derin arzumuz da artıyor.

And as a result,

Sonuç olarak, profesyonel açıdan veya herhangi bir açıdan

our tolerance for professional risk-taking

or any risk-taking, absolutely goes down.

risk alma tahammülümüz kesinlikle azalıyor.

It goes down for big risks:

Yeni bir işin maaşı hakkında görüşmek

things like negotiating a new job salary or taking a new job in general.

veya genel olarak yeni bir işe başlamak gibi büyük risklerde bu tahammül azalıyor.

But it also goes down for small, everyday risks:

Ama bu, yanlış gönderilen kaba bir mesaj için özür dilemek

things like apologizing for a misdirected, snarky text

veya isminizi yanlış söyleyen birini düzeltmek gibi

or correcting someone when they've said your name wrong.

ufak ve gündelik riskler için de geçerli.

Why is that?

Peki neden?

Çünkü perde arkasındaki sosyal normlar yüzünden,

Because thanks to those social norms behind the scenes,

we start creating an ever-widening gap

şu iki durum arasında kocaman bir boşluk oluşuyor.

between how other people see us:

Diğer insanlar bizi nasıl görüyor?

confident,

Mesela kendinden emin,

akıllı, konuşkan.

smart, articulate;

Bizi nasıl gördüklerini düşünüyoruz?

and how we feel about what we think they see:

nervous, hot mess

Mesela gergin ve karman çorman.

Without realizing it, we start hanging out on this side of the gap.

Farkında olmadan, boşluğun bu tarafında kalıyoruz.

On this side of the gap, we care a lot about what other people think of us

Boşluğun bu tarafında, elimizdekileri korumak için

on preserving our existing gains.

diğer insanların hakkımızda ne düşündüğünü çok önemsiyoruz.

"People think you're smart now, Henna.

“İnsanlar şu an zeki olduğunu düşünüyor, Henna.

They may not think you're so smart after this."

Ama bundan sonra zeki olmadığını düşünebilirler.”

That instead of improving,

Gelişmek, seviye atlamak veya kazanmak için oynamak yerine

instead of leveling up,

instead of playing to win,

we play not to lose.

kaybetmemek için oynuyoruz.

On this side of the gap,

Boşluğun bu tarafında

we're stuck in an approval mindset.

onay alma zihniyetinde sıkışıp kaldık.

An approval mindset tap dances on our caveman brain

Onay alma zihniyeti, mağara adamı beynimizde

and reminds us that belonging feels better than almost anything else.

bize ait olmanın neredeyse her şeyden daha iyi hissettirdiğini hatırlatıyor.

It explains why many of us,

Birçoğumuzun neden hala içten içe

at a deep level, are still people pleasers.

insanları memnun etmeye çalıştığını açıklıyor.

Başkalarından onay almaya çalışıyoruz.

We chase external validation.

We care a lot about how we look to our leaders, our colleagues,

Patronlarımızın, meslektaşlarımızın bize bağlı çalışanların

our direct reports, our TEDx audience.

ve TEDx izleyicilerinin bize nasıl baktığına çok önem veriyoruz.

Neye bakıyorsun?

What are you looking at?

And this brings us back to feeling awkward.

Bu da bizi tuhaf hissetme mevzusuna geri getiriyor.

Feeling awkward is a nudge from our modern brain that says,

Tuhaf hissetmek, çağdaş beynimizin

“Careful, there’s risk ahead,

“Dikkatli ol, ileride risk var. Diğer insanlar seni izliyor.″

and other people are watching you."

diyen bir dürtüsüdür.

That feeling tries to protect us.

Bu duygu bizi korumaya çalışıyor.

It tells us to zip our lips instead of speaking up.

Bize konuşmak yerine çenemizi kapatmamızı söylüyor.

It tells us to just take the offered salary

Bize teklif edilen maaşı tartışmadan direkt kabul etmemizi söylüyor.

instead of negotiating.

Tells us, Helen isn't such a terrible name for a Pakistani girl, is it?

Bize “Pakistanlı bir kız için Helen kötü bir isim sayılmaz, değil mi?” diyor.

(Laughter)

(Kahkaha sesleri)

Sorry, mom and dad.

Anne ve baba, özür dilerim.

Sometimes, that nudge is a gentle poke.

Bazen bu dürtme nazik bir müdahaledir.

"Stop fidgeting, Henna."

“Kıpırdamayı kes, Henna.”

Sometimes, that nudge feels like a giant shove.

Bazen, bu dürtme kuvvetli bir sarsıntı gibi hissettirir.

"Who says you're ready for a TEDx?"

“TEDx’e çıkmaya hazır olduğunu kim söyledi?″

And to be clear, many of us live in a system

Açık konuşursam, çoğumuz başkalarının onayını aldığımızda

that rewards us with raises and promotions and likes

bizi zam, terfi ve beğenilerle ödüllendiren bir sistemde yaşıyoruz.

when someone else approves.

An approval mindset isn't all bad.

Onay alma zihniyeti tamamen kötü değildir.

In fact, we've picked up some pretty useful skills in an approval mindset.

Hatta onay alma zihniyeti sayesinde oldukça faydalı beceriler edindik.

İsteklerimizin çıtasını yüksek tutmayı onay alma zihniyetinde öğreniriz.

In an approval mindset, we learn to set the bar high for what we want.

If we want to set our bar high for earning our bosses praise

Patronumuzun övgüsünü kazanmak, müşteriyi mutlu etmek

or making a client happy or innovating on a new project,

veya yeni bir projede yenilik yapmak için çıtayı yükseltmek istediğimizde

we develop a desire to take action towards that bar.

bu hedefe doğru harekete geçme arzusu doğar.

I'm a recovering overachiever,

İyileşmekte olan üstün başarılı biriyim.

and the minute someone else sets a target for me,

Başkası bana bir hedef belirlediği anda harekete geçiyorum.

I'm in motion.

Sadece hedefe ulaşmakla kalmayıp üstüne de çıkacağım.

Not only will I hit it, I'll exceed it.

Challenge accepted.

Mücadeleyi kabul ediyorum.

And we adapt and change our behavior on our way to that bar.

Hedefe ulaşırken davranışlarımızı adapte ediyor ve değiştiriyoruz.

As an executive coach,

Bir yönetici koçu olarak, müşterilerimin yeni bir patronun saygısını kazanmak

I see my clients contort themselves into new ways of behaving

in order to earn the respect of a new boss

veya bir toplantıda sorun çıkarmamak için

or to avoid making waves in a meeting.

yeni davranış biçimlerine yöneldiklerini görüyorum.

And for 14 years in staffing,

Personel alımında geçirdiğim 14 yılda

I would watch candidates shape-shift in interviews

adayların işe alınmak için görüşmelerde şekil değiştirdiğini gördüm.

in order to get the job.

Maybe you've done that too.

Belki bunu siz de yapmışsınızdır.

And if you have,

Eğer yaptıysanız sizin tarafınızdayım

I'm with you

because each and every time,

çünkü bunu yaparak her görüşme sonunda bir fincan sıcak onay alıyorsunuz.

you get a piping hot cup of approval at the end.

But even so, you're no puppet.

Ama durum öyle olsa bile, siz kukla değilsiniz.

Even in an approval mindset, you're in control.

Onay alma zihniyetinde olsanız bile, kontrol sizde.

You're setting the bar.

Çıtayı siz belirliyorsunuz.

You're taking action.

Harekete geçiyorsunuz.

You're adapting.

Uyum sağlıyorsunuz.

But you're doing it for someone else.

Ama bunu başkası için yapıyorsunuz.

You're doing it for external reasons.

Bunu dış nedenler yüzünden yapıyorsunuz.

An approval mindset is when you decide to change

Onay alma zihniyeti, başkasının beklentilerini karşılamak için

to meet someone else's expectations.

kendinizi değiştirmeye karar verdiğiniz zaman gerçekleşir.

In this mindset, your biggest, beefiest goals come from outside of you.

Bu zihniyette, en büyük, en güçlü hedefleriniz dışarıdan gelir.

Now, case in point, a 2019 KPMG study found

Örneğin, 2019 yılında KPMG bir anket yaptı.

in a survey of over 2,000 college-educated women

Ankete katılan 2.000′den fazla üniversite mezunu kadın

bireysel olarak kendilerine fayda sağlayacak risklere kıyasla

that they were significantly more comfortable taking risks

that would benefit their group or company

gruplarına veya şirketlerine fayda sağlayacak riskleri almakta

over one that would benefit themselves as individuals.

önemli ölçüde daha rahat olduklarını söyledi.

I believe it.

Buna inanıyorum.

Telling the partner my name was actually Henna

Ortağıma adımın aslında Henna olduğunu söylemek

was way harder for me than telling the client

müşteriye raporun iki haftadan uzun bir süre gecikeceğini söylemekten

that the audit report was going to be delayed by over two weeks.

çok daha zordu.

Correcting him meant his approval of me --

Onu düzeltmek, ondan Helen olarak değil Henna olarak aldığım onayın

Henna, not Helen --

and all that that approval signified

ve bunun işim ile sorumluluk düzeyim açısından taşıdığı tüm anlamın

as far as my job, my level of responsibility

was suddenly at risk.

bir anda riske girmesi anlamına geliyordu.

What will he think if I say something now?

Şimdi bir şey dersem ne düşünecek?

What if he judges me for not saying something before?

Ya önceden söylemediğim için beni yargılarsa?

Either choice felt awkward,

İki seçenek de tuhaf geldi.

and both carried huge risks.

İkisi de büyük risk taşıyordu ya da en azından ben öyle sanmıştım.

Or at least I thought they did.

But what I learned is when it comes to taking a risk in the moment,

Ama şunu öğrendim, konu o anda risk almaya geldiğinde

is that we allow our deep desire for other people to approve

diğer insanların bizi onaylamasına olan derin arzumuzun

outweigh whether we personally improve.

kişisel olarak gelişip gelişmediğimizden daha ağır basmasına izin veriyoruz.

You see, the more we stay on this side of the gap,

Gördüğünüz gibi, boşluğun bu tarafında ne kadar çok kalırsak

the more that gap widens to a chasm.

boşluk o kadar genişler ve bir uçuruma dönüşür.

The cringe chasm.

Utanç uçurumu.

A hurdle to overcome on our road to self-improvement.

Kendimizi geliştirme yolunda aşılması gereken bir engel.

The bigger the risk,

Risk ne kadar büyükse

the more visible it is to others whose approval we so desperately want,

çaresizce onayını beklediğimiz kişilere o kadar görünür hale gelir

the more awkward it feels.

ve bir o kadar da tuhaf hissettirir.

And at work, the stakes feel high.

İş yerinde riskler yüksek gelir.

We are taking risks in front of people,

İnsanların önünde, temel performans göstergeleri

often with KPIs and success metrics on the line.

ve başarı ölçütleri söz konusuyken risk alıyoruz.

Herkes, her yerde bu utanç verici uçurumdan geçerken

It feels like everyone, everywhere is watching us cross the cringe chasm.

bizi izliyormuş gibi hissediyoruz.

So we tell ourselves,

Bu yüzden kendimize diyoruz ki “Laf etmezsem veya şansımı kullanmazsam

"If I don't say the thing or take the chance,

then I don't have to worry about whether anybody else approves.

başka birinin onayını almak için endişelenmeme gerek kalmaz.

And bonus,

Bir de ilaveten

I also don't have to acknowledge the possibility

hata yapma veya batma ihtimalim olduğunu kabul etmek zorunda kalmam.”

that I might stumble or fall."

And neither their approval

Böylece ne başkalarının onayı

nor anything else is at risk.

ne de geriye kalanlar risk altında girmez.

And that may be true.

Bu doğru olabilir.

But when we stay on this side of the gap,

Ama boşluğun bu tarafında kaldığımızda

when we avoid all awkwardness,

tüm tuhaf durumlardan kaçtığımızda

we never truly have a chance to personally improve,

kişisel olarak gelişmek,

to speak up,

konuşmak, kendini savunmak,

to self-advocate,

to innovate or negotiate or try something new,

yenilik yapmak, müzakere etmek veya yeni bir şey denemek

to do the very things that are proven to reduce risk over time.

zamanla riski azalttığı kanıtlanmış şeyleri yapmak için asla şansımız olmaz.

And leaving your potential on the table,

Ve potansiyelinizi kullanmamak

that's the greatest risk of all.

işte en büyük risk budur.

It makes me cringe to have to correct someone about my name.

İsmimi yanlış söyleyen birini düzeltmek zorunda kalmak beni utandırıyor.

Başkalarının ona yanlış isimle seslenmesine izin veren biri olarak

It makes me cringe even more to imagine walking through life

as someone who allows other people to call her the wrong name.

hayatıma devam etme düşüncesi beni daha da utandırıyor.

Both of them are a risk.

İkisi de risk.

One, a risk of losing approval.

Biri, aldığım onayı kaybetme riski.

The other, risk of losing my identity.

Diğeri, kimliğimi kaybetme riski.

Who I am or who I want to become.

Kim olduğumu veya kim olmak istediğimi kaybetme riski.

Which one am I going to take?

Hangisini seçeceğim?

Which one would you take?

Siz hangisini seçerdiniz?

Awkwardness is what we feel when we reach this moment of choice.

Tuhaflık, bu seçim anına geldiğimizde hissettiğimiz duygudur.

That feeling tells us we're standing at the edge of the chasm.

Bu duygu bize uçurumun kenarında olduğumuzu söyler.

That feeling tells us it's time to jump.

Bu duygu bize atlama vaktinin geldiğini söyler.

And at the edge,

Ve kenardayken iğrenç diye adlandırdığım anlar da yaşayacaksınız.

you're also going to find what I like to call ick moments.

When you're wincing and cringing and going "ick!"

Surat ekşitip utandığınız ve “ıy!” dediğiniz anlarda

Remind yourself that improvement comes after cringe.

kendinize utanarak gelişebileceğinizi hatırlatın.

Now there are some benefits to an approval mindset, remember,

Ama dediğim gibi onay alma zihniyeti hep kötü sonuçlar doğurmaz.

and it's not all bad,

Faydaları da vardır.

it will get you somewhere in your life, in your career and in your business.

Sizi hayatta, kariyerinizde ve işinizde ilerletecektir.

But you know what's even more powerful?

Ama daha da etkili olan nedir biliyor musunuz?

When you decide to change to meet your own expectations.

Kendi beklentilerinizi karşılamak için değişmeye karar vermek.

When your biggest, beefiest goals come from inside of you.

En büyük ve en güçlü hedeflerinizin içinizden gelmesi.

Now from a business perspective,

İş açısından bakıldığında, yapılan beş ayrı çalışma şunu doğruluyor.

five separate studies confirm

that internal motivation for internally set goals

İçinizden gelen hedefleri içsel motivasyon ile yapmak

leads to greater persistence, higher learning,

istikrarı, öğrenmeyi, çalışanların katılımını

better employee engagement,

better performance and better retention.

performansı ve hafızayı güçlendiriyor.

It's the alignment that makes the achievement possible.

Başarıyı mümkün kılan uyumdur.

It's the alignment that helps you embrace the most awkward situations

Uyum, garip durumları kucaklayıp

and help you cross the cringe chasm.

utanç uçurumundan geçmenize yardım eder.

And I have good news.

Ama iyi haberlerim var.

You already have the skills that you built over in the approval side

Ulaşmak istediğiniz noktaya gelmek için

onay alma zihniyetinde edindiğiniz becerilere zaten sahipsiniz.

to get you to where you want to go.

When you're in an improvement mindset,

Kendinizi geliştirmeye odaklandığınızda

you're still setting the bar for what you want.

hala istediklerinizin çıtasını siz belirliyorsunuz.

You're still taking action towards that bar.

Hala o hedefe doğru harekete geçiyorsunuz.

You're still adapting.

Hala adapte oluyorsunuz.

When you align your own internal motivation

İçsel motivasyonunuzu

with your own internal goals,

içten gelen hedeflerinizle uyumladığınızda

that's how you cross to the improvement mindset

gelişmeye odaklanırsınız ve bu süreç devam eder.

and stay there.

And here's what's critical about assessing risk.

Risk değerlendirmede kritik olan şu.

If in this moment your self-improvement,

Eğer şu an kendinizi geliştirmek, hatta öz kimliğiniz,

hell, your self-identity,

is more important to you than their approval,

sizin için başkalarının onayından daha önemliyse

then my friends,

o zaman uçurumdan atlama vakti gelmiştir dostlarım.

it is time to jump.

So what needs to change?

Peki neyin değişmesi gerekiyor?

The only thing that needs to change is whose goals you're pointing to,

Değişmesi gereken tek şey, kimin hedeflerine yöneldiğiniz

the direction of why you do what you do.

ve yaptıklarınızın altında yatan sebeptir.

Fitness trainers have known this for years.

Spor eğitmenleri bunu yıllardır bilir.

If you do the same exercises in the same order,

Aynı egzersizleri, aynı sırayla yaparsanız

your bodies get used to it, and you plateau.

vücudunuz buna alışır ve sabit bir seviyede kalırsınız.

That's because routines also reduce our capability to improve.

Bunun nedeni rutinlerin gelişme kapasitemizi de azaltmasıdır.

So to improve,

Yani gelişmek için akışın yönünü değiştirmeliyiz.

we change direction of the circuit.

So now we're going to take all those skills,

Şimdi tüm bu becerileri ve onay akışında geliştirdiğimiz kasları

those muscles we've built over on the approval circuit

and work them in a new, slightly uncomfortable way

bizi biraz rahatsız edecek yeni bir şekilde çalıştıracağız.

so that we can improve our ability to take small risks when we need to.

Böylece gerektiğinde küçük riskler alma yeteneğimizi geliştirebiliriz.

To condition for awkward.

Tuhaf durumlara kendimizi şartlandıracağız.

And we condition by seeking out strategic micro stressors

Değişim için en fazla alanın olduğu yerlerde bilinçli bir şekilde

küçük stratejik gerilimler ve rahatsız edici durumlar arayarak

and deliberate discomfort

in the exact places where there's the most room for change.

kendimizi şartlandırabiliriz.

At work, instead of backing away from an uncomfortable conversation,

İş yerinde rahatsız edici bir sohbetten kaçmak yerine

changing direction might look like naming how awkward it is

belki biraz mizahla bunu konuşmak zorunda kalmanın

to have to talk about this, maybe with a little bit of humor.

ne kadar garip olduğunu söylemek gittiğiniz yönü değiştirmektir.

Or let’s say you get called on in a meeting

Ya da diyelim ki bir toplantıya katıldınız

and whoops, you totally zoned out.

ama hiç dikkatinizi toplayamadınız.

Instead of running from the awkwardness,

Yapılan araştırma, tuhaf durumdan kaçmanın geri tepeceğini

which research actually says backfires

and makes things even more awkward long term --

ve uzun vadede işleri daha tuhaf hale getireceğini söylüyor.

been there, done that --

Zamanında ben de yapmıştım.

maybe you'll try owning it

Belki hatanızı kabullenip

and just admitting that you will recover faster than you think.

sandığınızdan daha hızlı telafi edebileceğinizi kabullenirsiniz.

The truth is, your internal motivation is always burning inside of you.

Gerçek şu ki içsel motivasyonunuz her daim içinizde tutuşuyor.

The question is,

Mesele şu ki

are you going to use that spark to ignite your own improvement

bu kıvılcımı kendi gelişiminizi ateşlemek için mi

or to feed a fire of someone else's making?

yoksa başkasının yarattığı ateşi körüklemek için mi kullanacaksınız?

And are you going to purposely look for those ick moments,

Kasıtlı olarak o iğrenç anları,

those opportunities where improvement can come after the cringe?

gelişimin utançtan sonra gelebildiği fırsatları arayacak mısınız?

Are you going to make your internal motivation muscles stronger?

İçsel motivasyon kaslarınızı güçlendirecek misiniz?

Now one final word of warning.

Şimdi size son bir uyarı.

Changing direction isn't easy.

Gittiğiniz yönü değiştirmek kolay değildir.

It takes deliberate practice.

Bilinçli alıştırma gerektirir.

Much like stepping into the TEDx lights for the first time,

Tıpkı TEDx sahnesine ilk kez çıkmak gibi

trying something new is awkward as hell.

yeni bir şey denemek çok tuhaftır.

The approval mindset is blaring.

Onay alma zihniyeti aklımda bağırıyor.

I hear it right now.

Şu an sesini duyuyorum.

It's easy to peter out

Zihin kaslarınız

when your mindset muscles start saying "This is hard."

“Bu zor” demeye başladığında pes etmek kolaydır.

But if you want to play to win

Ama sadece kaybetmemek için değil,

and not just not to lose,

kazanmak için oynamak istiyorsanız

you can start right now.

şu an başlayabilirsiniz.

Find one goal you want to feel awkward for

Tuhaflığını hissetmek istediğiniz bir hedef bulursanız

so that you can cross the chasm towards improvement.

uçurumu geçip gelişmeye başlayabilirsiniz.

And practice embracing the awkward every day

Tuhaflık hissini kucaklamak için her gün alıştırma yapın

so that you're as strong as you can be for the moments when it counts.

böylece önemli anlarda olabildiğince güçlü olursunuz.

What you risk reveals what you value.

Aldığınız risk neye değer verdiğinizi gösterir.

Not every twinge of cringe needs to be overcome.

Utandığınız her şeyin üstesinden gelmeniz gerekmez.

Just the one stopping you from getting to where you want to go.

Sadece hedeflerinize giden yoldaki engelleri aşın.

It's up to you if you want to jump.

Uçurumdan atlayıp atlamamak size kalmış.

And if you don't know where to start,

Nereden başlayacağınızı bilmiyorsanız

let's talk about it over a Capri Sun.

bunu Capri Sun içerken konuşalım.

Can't promise I won't make it awkward,

Durumu tuhaflaştırmam diyemem

but I promise you they taste damn good.

ama size söz veriyorum tadı çok güzel.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış sesleri)