How to Use Adjectives in English - English Grammar Course

Hi, I’m Daniel.

سلام من دانیال هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about using adjectives in English.

در این درس می توانید با استفاده از صفت ها در زبان انگلیسی آشنا شوید.

You’ll see basic information about English adjectives, what they do, and how you can

اطلاعات اولیه در مورد صفت های انگلیسی، کارهایی که انجام می دهند و نحوه

use them.

استفاده از آنها را خواهید دید.

Then, you’ll see some more details about different types of adjectives and what they

سپس، جزئیات بیشتری در مورد انواع مختلف صفت ها و معنای آنها خواهید دید

mean.

.

Before we start, have you visited our website: Oxford Online English dot com?

قبل از شروع، آیا از وب سایت ما دیدن کرده اید: Oxford Online English dot com؟

If you want to improve your English, there are free video lessons as well as listening

اگر می‌خواهید زبان انگلیسی خود را بهبود ببخشید، درس‌های ویدیویی رایگان و همچنین آموزش شنیداری وجود دارد

lessons.

.

We also have a large selection of professional teachers who can help you to improve your

ما همچنین تعداد زیادی از معلمان حرفه ای داریم که می توانند به شما در بهبود

English in online classes.

زبان انگلیسی در کلاس های آنلاین کمک کنند.

But now, let’s get back to the lesson.

اما اکنون، بیایید به درس برگردیم.

First, a question: what do adjectives do?

ابتدا یک سوال: صفت ها چه کار می کنند؟

Adjectives describe nouns—they add information to a noun or noun phrase.

صفت ها اسم ها را توصیف می کنند - آنها اطلاعاتی را به یک اسم یا عبارت اسمی اضافه می کنند.

For example: ‘The sea was blue and clear.’

به عنوان مثال: "دریا آبی و شفاف بود.

The adjectives—‘blue’ and ‘clear’—add information to the noun—‘sea’.

" صفت ها - "آبی" و "روشن" - اطلاعاتی را به اسم - "دریا" اضافه می کنند.

Adjectives can be used in many ways, but there are two common patterns.

صفت ها را می توان به روش های مختلفی استفاده کرد، اما دو الگوی رایج وجود دارد.

First, you can put adjectives directly before the noun they describe, like this: ‘red

ابتدا، می‌توانید صفت‌ها را مستقیماً قبل از اسمی که توصیف می‌کنند قرار دهید، مانند این: «

high-heeled shoes’.

کفش پاشنه بلند قرمز». «

‘A reliable friend.’

یک دوست قابل اعتماد.» «

‘He gave me an expensive Italian leather wallet.’

او به من یک کیف پول چرمی ایتالیایی گران قیمت داد .» در

Secondly, you can use a linking verb plus an adjective after a noun, like this: ‘She

مرحله دوم، می‌توانید از یک فعل پیوند دهنده به اضافه یک صفت بعد از اسم استفاده کنید، مانند این: «او

felt happy.’

احساس خوشحالی کرد.»

‘It’s sunny.’

«آفتاب است.» «

‘He seems quiet today.’

او آرام به نظر می‌رسد. امروز.»

By the way, what are ‘linking verbs’?

به هر حال، «افعال پیوند دهنده» چیست؟

Linking verbs add information to a subject.

افعال پیوند دادن اطلاعاتی را به موضوع اضافه می کنند.

Common linking verbs include ‘be’, ‘seem’, ‘become’, ‘feel’ and ‘appear’,

افعال پیوند دهنده رایج عبارتند از «بودن»، «به نظر می رسد»، «شدن»، «احساس» و «ظاهر»،

although there are many others.

اگرچه بسیاری دیگر وجود دارد.

You don’t need to worry about this right now.

در حال حاضر لازم نیست نگران این موضوع باشید .

Remember the basic point: adjectives can go before a noun, or after it.

نکته اساسی را به خاطر بسپارید: صفت ها می توانند قبل از اسم یا بعد از آن قرار گیرند.

This will become more important later in the lesson—keep watching to find out why!

این بعداً در درس مهم‌تر می‌شود —به تماشای آن ادامه دهید تا دلیل آن را بیابید!

Here’s another question for you: how can you find the adjectives in a sentence?

در اینجا یک سوال دیگر برای شما وجود دارد: چگونه می توانید صفت ها را در یک جمله پیدا کنید؟

What do adjectives look like?

صفت ها چه شکلی هستند؟

There’s no simple answer to this question.

هیچ پاسخ ساده ای برای این سوال وجود ندارد.

With all parts of speech, it’s better to look at full sentences and think about context

در تمام قسمت های گفتار، بهتر است به جملات کامل نگاه کنید و به زمینه و معنی فکر کنید

and meaning.

.

Let’s do a quick test!

بیایید یک آزمایش سریع انجام دهیم!

Here are five sentences.

در اینجا پنج جمله وجود دارد.

Can you find the adjective or adjectives in each one?

آیا می توانید صفت یا صفت های هر یک را پیدا کنید؟

Pause the video if you need more time to think.

اگر به زمان بیشتری برای فکر کردن نیاز دارید، ویدیو را متوقف کنید.

You’ll see the answers in a few seconds.

در عرض چند ثانیه پاسخ ها را خواهید دید.

Ready?

آماده؟

Here are the answers.

در اینجا پاسخ ها آمده است.

You can see a few useful points here.

در اینجا می توانید چند نکته مفید را مشاهده کنید.

Firstly, adjectives don’t look similar to each other.

اولاً، صفت ها شبیه یکدیگر نیستند.

Adjectives can have many different endings, and they can even end with -ly, like many

صفت ها می توانند پایان های مختلفی داشته باشند، و حتی می توانند مانند بسیاری از

adverbs do.

قیدها به -ly ختم شوند.

Secondly, adjectives also have different forms.

ثانیاً صفت ها نیز اشکال مختلفی دارند.

For example, many adjectives have comparative forms, like ‘good-better’, or superlative

برای مثال، بسیاری از صفت‌ها شکل‌های مقایسه‌ای دارند ، مانند «خوب-بهتر»، یا شکل‌های برتر

forms, like ‘hard-hardest’.

، مانند «سخت-سخت‌ترین».

Thirdly, some adjectives are compound, meaning they’re made from two or more other words.

ثالثاً، برخی از صفت ها مرکب هستند، به این معنی که از دو یا چند کلمه دیگر ساخته شده اند.

This is common with numbers, as in ‘a 25-year-old man’.

این در مورد اعداد رایج است، مانند "یک مرد 25 ساله ".

Now, you know some of the basics about adjectives and how to use them.

اکنون، برخی از اصول اولیه صفت ها و نحوه استفاده از آنها را می دانید.

Let’s go into more detail about different types of adjectives.

بیایید به جزئیات بیشتری در مورد انواع مختلف صفت ها بپردازیم.

Look at four sentences.

به چهار جمله نگاه کنید.

Two are right, and two are wrong.

دو تا درست و دوتا غلط.

Can you see which sentences are correct?

آیا می توانید ببینید کدام جملات صحیح هستند؟

Do you know why the other two sentences are incorrect?

آیا می دانید چرا دو جمله دیگر نادرست است؟

Pause the video if you need more time to think about it.

اگر به زمان بیشتری برای فکر کردن در مورد آن نیاز دارید، ویدیو را متوقف کنید.

Ready?

آماده؟

Let’s look together.

با هم نگاه کنیم

Sentences one and four are correct.

جملات یک و چهار صحیح است.

Two and three are incorrect.

دو و سه نادرست است.

Did you get the right answers?

آیا پاسخ های درست را دریافت کردید؟

And, can you explain why sentences two and three are incorrect?

و آیا می توانید توضیح دهید که چرا جملات دو و سه نادرست هستند؟

To explain this, you need to know about an important idea: gradability.

برای توضیح این موضوع، باید درباره یک ایده مهم بدانید: درجه بندی.

Some adjectives are gradable.

برخی از صفت ها درجه بندی می شوند.

That means they can have different levels.

یعنی می توانند سطوح مختلفی داشته باشند.

For example, ‘nice’ and ‘interesting’ are gradable.

به عنوان مثال، "خوب" و "جالب" قابل درجه بندی هستند.

Something can be more interesting, or less interesting.

چیزی می تواند جالب تر یا کمتر جالب باشد.

There are different levels of ‘interesting’.

سطوح مختلفی از "جالب" وجود دارد.

Some adjectives are ungradable.

برخی از صفت ها غیر قابل درجه بندی هستند.

That means that they’re binary—either ‘yes’ or ‘no’.

این بدان معناست که آنها باینری هستند - یا "بله" یا "خیر".

For example, ‘unique’ is ungradable.

به عنوان مثال، «یونیک» غیرقابل تجزیه است.

Either something is unique, or it isn’t.

یا چیزی منحصر به فرد است، یا نیست.

You can’t have different levels of uniqueness.

شما نمی توانید سطوح متفاوتی از منحصر به فرد بودن داشته باشید.

It’s a yes-or-no property.

این یک ویژگی بله یا خیر است.

Ungradable adjectives have two types.

صفت های غیرقابل تجزیه دو نوع دارند.

Firstly, there are words with a strong meaning, like ‘delicious’, ‘exhausted’ or ‘furious’.

اولاً، کلماتی با معنای قوی مانند "خوشمزه"، "فرسوده" یا "خشمگین" وجود دارد.

Secondly, there are words with an absolute meaning, like ‘unique’, ‘true’ or

ثانیاً، کلماتی با معنای مطلق وجود دارد ، مانند "یکتا"، "درست" یا

‘possible’.

"ممکن".

When we talk about ungradable adjectives, we mean both of these types.

وقتی در مورد صفت های غیر قابل تقسیم صحبت می کنیم، منظور هر دوی این نوع است.

What does this mean for you?

این برای شما چه معنایی دارد؟

Well, there are two important rules you should know.

خوب، دو قانون مهم وجود دارد که باید بدانید.

First, you can’t make comparatives from ungradable adjectives.

اول، شما نمی توانید از صفت های غیرقابل مقایسه مقایسه کنید.

You can’t say ‘more delicious’.

شما نمی توانید بگویید "خوشمزه تر".

You can’t say ‘truer’ or ‘most possible’.

شما نمی توانید بگویید "واقعی تر" یا "ممکن ترین".

Secondly, if you want to emphasise an adjective by adding a word like ‘very’, ‘really’

ثانیاً، اگر می‌خواهید با افزودن کلمه‌ای مانند «بسیار»، «واقعا»

or ‘absolutely’ before it, you need to use different words for gradable and ungradable

یا «مسلماً» روی یک صفت تأکید کنید، باید از کلمات مختلفی برای صفت‌های درجه‌بندی‌پذیر و غیرقابل‌تقسیم استفاده کنید

adjectives.

.

‘Very’ is used with gradable adjectives.

"بسیار" با صفت های درجه بندی استفاده می شود.

So, you can say ‘very beautiful’, ‘very cold’ or ‘very funny’, but you can’t

بنابراین، می‌توانید بگویید «بسیار زیبا»، «بسیار سرد» یا «بسیار خنده‌دار»، اما نمی‌توانید

say ‘very gorgeous’, ‘very freezing’ or ‘very hilarious’.

بگویید «بسیار زیبا»، «بسیار سرد» یا «بسیار خنده‌دار».

You can’t say ‘very freezing’, but what *can* you say?

شما نمی توانید بگویید "بسیار انجماد"، اما چه *می توانید* بگویید؟

With ungradable adjectives, use ‘absolutely’; you can say ‘absolutely freezing’, ‘absolutely

با صفت‌های غیرقابل تقسیم، از «absolutely» استفاده کنید. می توانید بگویید «کاملاً انجماد»، «کاملاً

exhausted’ or ‘absolutely unique’.

خسته» یا «کاملاً منحصر به فرد».

What if you’re not sure?

اگر مطمئن نیستید چه؟

Use ‘really’, which can be used with both gradable and ungradable adjectives.

از «واقعا» استفاده کنید، که هم با صفت‌های درجه‌بندی‌پذیر و هم با صفت‌های غیرقابل تقسیم قابل استفاده است.

So, you can say ‘really cold’ or ‘really freezing’.

بنابراین، می توانید بگویید "واقعا سرد" یا "واقعا یخ زده".

They’re both fine!

هردوشون خوبن!

Understanding the difference between gradable and ungradable adjectives is important if

اگر

you want to use adjectives correctly in English.

می‌خواهید از صفت‌ها به درستی در انگلیسی استفاده کنید، درک تفاوت بین صفت‌های درجه‌بندی‌پذیر و غیرقابل‌تدریج مهم است.

There’s also one more important point you should know.

یک نکته مهم دیگر نیز وجود دارد که باید بدانید.

Let’s look!

بیایید نگاه کنیم!

You heard in part one that adjectives can go before the noun, or after the noun if you

در قسمت اول شنیده اید که اگر از فعل پیوند دهنده استفاده می کنید، صفت ها می توانند قبل از اسم قرار گیرند یا بعد از اسم

use a linking verb.

.

So, are these sentences correct, or not?

پس آیا این جملات صحیح است یا خیر؟

As always, pause the video if you want to think about it for longer.

مثل همیشه، اگر می‌خواهید بیشتر در مورد آن فکر کنید، ویدیو را متوقف کنید .

Ready?

آماده؟

Here’s the answer.

در اینجا پاسخ است.

All three sentences are incorrect; none of them are possible.

هر سه جمله نادرست است. هیچ یک از آنها ممکن نیست.

Do you know why?

میدونی چرا؟

Many adjectives can be used either before or after the noun they describe.

بسیاری از صفت ها را می توان قبل یا بعد از اسمی که توصیف می کنند استفاده کرد.

For example, you can say ‘the car is new’ or ‘the new car’.

برای مثال، می‌توانید بگویید «ماشین نو است» یا «ماشین جدید».

Both are possible, and it doesn’t change the meaning.

هر دو ممکن است، و معنی را تغییر نمی دهد .

However, some adjectives can only be used in one position: either before or after the

با این حال، برخی از صفت ها فقط در یک موقعیت قابل استفاده هستند: قبل یا بعد از

noun.

اسم.

That’s the problem with the three sentences you saw just now.

این مشکل سه جمله ای است که همین الان دیدید.

‘Asleep’ can only be used after the noun it describes.

"خواب" را فقط می توان بعد از اسمی که توصیف می کند استفاده کرد.

You can say ‘The cat is asleep on the wall’, but you can’t say ‘an asleep cat’.

می توانید بگویید "گربه روی دیوار خواب است"، اما نمی توانید بگویید "گربه خوابیده".

‘Main’ and ‘elder’ are examples of adjectives which can *only* go before the

"Main" و "Elder" نمونه هایی از صفت هایی هستند که *فقط* می توانند قبل از

noun.

اسم بروند.

So, you could say ‘This is the main problem’ or ‘He is my elder brother.’

بنابراین، می‌توانید بگویید «این مشکل اصلی است» یا «او برادر بزرگتر من است.»

Now, let’s do a test.

حالا بیایید یک آزمایش انجام دهیم.

Look at six adjectives:

به شش صفت نگاه کنید:

Here’s the question: can these adjectives

سؤال اینجاست: آیا این صفت ها

be used before the noun, after the noun, or in both positions?

می توانند قبل از اسم، بعد از اسم یا در هر دو موقعیت استفاده شوند؟

To do this, try making sentences with the six adjectives, or go to an online dictionary,

برای انجام این کار، سعی کنید جملاتی با شش صفت بسازید، یا به یک فرهنگ لغت آنلاین

such as the Cambridge dictionary or Longman, and find example sentences.

مانند دیکشنری کمبریج یا لانگمن بروید و جملات نمونه را بیابید.

When you make sentences, try saying them out loud.

وقتی جملاتی را می سازید، سعی کنید آنها را با صدای بلند بیان کنید.

Use your instinct.

از غریزه خود استفاده کنید.

Does it sound strange or wrong?

عجیب به نظر می رسد یا اشتباه؟

It probably is.

احتمالا اینطور است.

Pause the video and do the test.

ویدیو را مکث کنید و آزمایش را انجام دهید.

You’ll see the answers in a few seconds!

در عرض چند ثانیه پاسخ ها را خواهید دید!

Ready?

آماده؟

Let’s check together.

با هم بررسی کنیم

‘Alone’ can only be used after the noun it describes.

"تنها" فقط می تواند بعد از اسمی که توصیف می کند استفاده شود.

For example: ‘He was alone for most of the summer.’

برای مثال: «او تنها بود برای بیشتر تابستان.»

‘Ill’ is also generally used after the noun it describes.

«بیمار» نیز عموماً بعد از اسمی که توصیف می‌کند استفاده می‌شود.

For example: ‘I didn’t work yesterday because my daughter was ill.’

برای مثال: «دیروز کار نکردم چون دخترم بیمار بود.»

‘Complete’ can be used in both positions.

«کامل» را می توان در هر دو موقعیت استفاده کرد.

For example: ‘It was a complete disaster!’

برای مثال: «این یک فاجعه کامل بود!»

Or, ‘The first stage of the work is now complete.’

یا «در حال حاضر مرحله اول کار تمام شده است.»

‘Only’ is used before the noun.

«فقط» قبل از اسم استفاده می‌شود.

For example: ‘The only way to do it is to do it yourself.’

به عنوان مثال: «تنها راه برای انجام این کار این است که خودتان آن را انجام دهید.»

‘Unhappy’ can be used in both positions.

«ناشاد» را می توان در هر دو موقعیت استفاده کرد.

For example: ‘They had an unhappy marriage,’ or ‘He didn’t enjoy the last year of school

به عنوان مثال: «آنها ازدواج ناخوشایندی داشتند» یا «او از سال آخر مدرسه لذت نمی برد

and was often unhappy.’

و اغلب ناراضی بود.»

Finally, ‘afraid’ is only used after the noun.

در نهایت، «ترس» فقط بعد از اسم استفاده می شود .

For example: ‘I was afraid of the dark when I was a child.’

به عنوان مثال: "وقتی کودک بودم از تاریکی می ترسیدم."

So, you’re probably thinking: how do I know?

بنابراین، احتمالاً فکر می کنید: از کجا بدانم؟

How do I know whether an adjective can be used before or after a noun?

چگونه بفهمم که صفت را می توان قبل یا بعد از اسم استفاده کرد؟

It’s a good question.

سوال خوبی است

Unfortunately, there isn’t a simple answer.

متاسفانه پاسخ ساده ای وجود ندارد.

Dictionaries don’t usually include this information.

فرهنگ لغت معمولاً شامل این اطلاعات نمی شود.

However, we have good news!

با این حال، ما یک خبر خوب داریم!

Most adjectives can be used in both positions.

بیشتر صفت ها را می توان در هر دو موقعیت استفاده کرد.

Also, for most adjectives which can’t, you already know the answer.

همچنین، برای اکثر صفت هایی که نمی توانند، شما از قبل پاسخ را می دانید.

For example, remember the sentence, ‘The problem is main’?

به عنوان مثال، جمله " مشکل اصلی است" را به خاطر بسپارید؟

Most of you knew that this sentence sounded wrong.

بسیاری از شما می دانستید که این جمله اشتباه به نظر می رسد.

Your instincts can be helpful!

غرایز شما می تواند مفید باشد!

Anyhow, now you know about gradability and adjective position.

به هر حال، اکنون در مورد درجه بندی و موقعیت صفت می دانید.

There’s a reason we’ve shown you these two topics, because our last idea depends

دلیلی وجود دارد که ما این دو موضوع را به شما نشان دادیم، زیرا آخرین ایده ما

on these points.

به این نکات بستگی دارد.

You know that adjectives can be gradable or ungradable, or that they can go before or

می‌دانید که صفت‌ها می‌توانند درجه‌پذیر یا غیر قابل درجه‌بندی باشند، یا می‌توانند قبل یا

after the noun, but in some cases, the same adjective can be used in different ways with

بعد از اسم قرار گیرند، اما در برخی موارد، یک صفت را می‌توان به اشکال مختلف با

different meanings.

معانی متفاوت به کار برد.

For example, look at these two sentences: ‘She handled the situation in a very professional

به عنوان مثال، به این دو جمله نگاه کنید: «او موقعیت را به روشی بسیار حرفه‌ای مدیریت کرد

way.’

.»

‘She’s a professional tennis player.’

«او یک تنیس‌باز حرفه‌ای است.»

Both these sentences use the adjective ‘professional’, but in different ways.

هر دو این جملات از صفت «حرفه‌ای» استفاده می‌کنند، اما به روش‌های مختلف.

Can you see the difference?

تفاوتش را می بینی؟

In the first sentence, ‘professional’ is used as a gradable adjective, and it means

در جمله اول، "حرفه ای " به عنوان یک صفت درجه بندی استفاده می شود و به معنای

something like ‘effective’ or ‘competent’.

چیزی شبیه "موثر" یا "شایستگی" است.

In the second sentence, ‘professional’ is ungradable: it means that playing tennis

در جمله دوم، "حرفه ای" غیر قابل درجه بندی است: به این معنی است که تنیس بازی کردن

is her job, and she makes money from it.

شغل اوست و از آن درآمد کسب می کند.

Let’s do another example: ‘Jerome was present at the meeting.’

بیایید مثال دیگری بزنیم: «جروم در جلسه حضور داشت.»

‘The present situation looks more hopeful than it has for several months.’

«وضعیت کنونی امیدوارکننده‌تر از چندین ماه به نظر می‌رسد.

What about here?

» در اینجا چطور؟

Can you explain the difference between these two uses of ‘present’?

آیا می توانید تفاوت بین این دو کاربرد "حال" را توضیح دهید؟

In the first sentence, ‘present’ is used after the noun, with a linking verb.

در جمله اول، "حال" بعد از اسم، با یک فعل پیوند دهنده استفاده می شود.

It means that Jerome was there.

یعنی ژروم آنجا بود.

In the second sentence, ‘present’ is used before the noun, and it means ‘relating

در جمله دوم «حال» قبل از اسم به کار رفته و به معنای «مربوط

to now’.

به حال» است.

So, in this case, the adjective has different meanings in different positions.

پس در این صورت صفت در مواضع مختلف معانی مختلفی دارد.

To be clear, this isn’t flexible.

برای روشن شدن، این انعطاف پذیر نیست.

You can’t choose to use ‘present’ before a noun to mean ‘there’.

شما نمی توانید انتخاب کنید که از "حالا" قبل از یک اسم به معنای "آنجا" استفاده کنید.

If you use ‘present’ before a noun, then it means ‘relating to now’.

اگر قبل از اسم از "حال" استفاده می کنید، به معنای "مربوط به اکنون" است.

So, what should you take away from this?

بنابراین، چه چیزی را باید از این حذف کنید؟

What do you need to focus on?

روی چه چیزی باید تمرکز کنید؟

We aren’t showing you these points because you need to learn lists of all the gradable

ما این نکات را به شما نشان نمی‌دهیم زیرا باید لیستی از تمام

and ungradable adjectives.

صفت‌های درجه‌بندی‌پذیر و غیرقابل رتبه‌بندی را یاد بگیرید.

This lesson gives you tools to help you understand adjectives more deeply.

این درس ابزارهایی را در اختیار شما قرار می دهد تا به شما در درک عمیق تر صفت ها کمک کند.

The most important point is that adjectives don’t follow one simple set of rules.

مهمترین نکته این است که صفت ها از یک مجموعه ساده از قوانین پیروی نمی کنند.

Like with all vocabulary, you need to use context to understand what an adjective means

مانند تمام واژگان، شما باید از زمینه استفاده کنید تا بفهمید یک صفت

in a sentence.

در یک جمله چه معنایی دارد.

Next—and this is also a general point—one word doesn’t have one meaning.

بعد - و این نیز یک نکته کلی است - یک کلمه یک معنی ندارد.

With adjectives, whether a word is gradable or not can make a difference.

با صفت ها، درجه بندی شدن یا نبودن یک کلمه می تواند تفاوت ایجاد کند.

Where an adjective is used can make a difference.

جایی که از یک صفت استفاده می شود می تواند تفاوت ایجاد کند.

You can’t simply rely on a dictionary or a translator.

شما نمی توانید به سادگی به یک فرهنگ لغت یا یک مترجم تکیه کنید .

Again, you need to understand the context to understand the words.

باز هم، برای درک کلمات باید زمینه را درک کنید.

Do you find anything especially confusing about using English adjectives and adverbs?

آیا در مورد استفاده از صفت ها و قیدهای انگلیسی چیزی گیج کننده می بینید؟

We’re sure you aren’t alone!

ما مطمئن هستیم که شما تنها نیستید!

Share your ideas in the comments, and maybe you’ll get some help.

ایده های خود را در نظرات به اشتراک بگذارید، شاید کمکی دریافت کنید.

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!