SUBJECT-VERB AGREEMENT - Lesson 1: Basic Rules + Am, Is, Are, Was, Were + Quiz (17 Sentences)

Hello and welcome.

Cześć i witaj.

In this series of lessons, I will teach you all about subject-verb agreement.

W tej serii lekcji nauczę Cię wszystkiego o zgodzie podmiot-czasownik.

We’ll start with the basics in this lesson and in the following lessons, we’ll discuss

Zaczniemy od podstaw w tej lekcji, aw następnych omówimy

more advanced topics such as quantity expressions, group or collective nouns, identifying subjects

bardziej zaawansowane tematy, takie jak wyrażenia ilościowe, rzeczowniki grupowe lub zbiorowe, identyfikowanie podmiotów,

when there are interrupting phrases or clauses, etc.

gdy występują zdania przerywające lub zdania itp.

This first lesson will teach you how to make sentences with correct verb forms for different

Ta pierwsza lekcja nauczy dowiesz się, jak tworzyć zdania z poprawnymi formami czasowników dla różnych

subjects, and how to use the verb “be” – that is, am, is, are, was and were.

przedmiotów i jak używać czasownika „być” – czyli am, is, are, was i were.

As always, at the end of the lesson, there is a final quiz to test your understanding.

Jak zawsze, na koniec lekcji, jest końcowy quiz, który sprawdza twoje zrozumienie.

So, if you’re ready, let’s get started.

Więc jeśli jesteś gotowy, zaczynajmy.

So, what is subject-verb agreement?

Czym więc jest zgodność podmiot-czasownik?

Well, you know that every English sentence has a subject and a verb.

Cóż, wiesz, że każde angielskie zdanie ma podmiot i czasownik.

Subject-verb agreement means the subject and the verb must be in the correct form.

Zgodność podmiot-czasownik oznacza, że ​​podmiot i czasownik muszą mieć poprawną formę.

This is the rule: A singular subject takes a singular verb.

Oto zasada: podmiot w liczbie pojedynczej przyjmuje czasownik w liczbie pojedynczej.

A plural subject takes a plural verb.

Podmiot w liczbie mnogiej przyjmuje czasownik w liczbie mnogiej.

Take these two sentences: “That monkey eats bananas.”

Weźmy te dwa zdania: „Ta małpa je banany”.

“Those monkeys eat bananas.”

„Te małpy jedzą banany”.

In the first sentence, we see a singular noun as the subject – “monkey”.

W pierwszym zdaniu jako podmiot widzimy rzeczownik w liczbie pojedynczej – „małpa”.

“Noun” means a name; so here, “monkey” is the name of an animal.

„Rzeczownik” oznacza imię; więc tutaj „małpa” to nazwa zwierzęcia.

This is the subject here.

To jest temat tutaj.

The verb is “eats”; “verb” means an action.

Czasownik to „je”; „czasownik” oznacza czynność.

In this sentence, the subject is a singular noun – one monkey.

W tym zdaniu podmiotem jest rzeczownik w liczbie pojedynczej – jedna małpa.

So, the verb also needs to be singular – eats.

Tak więc czasownik również musi być w liczbie pojedynczej – zjada.

But in the second sentence, we have a plural subject and a plural verb – “Those monkeys

Ale w drugim zdaniu mamy podmiot w liczbie mnogiej i czasownik w liczbie mnogiej – „Te małpy

EAT bananas.”

jedzą banany”.

Notice that the nouns and verbs are behaving in opposite ways – the singular noun “monkey”

Zauważ, że rzeczowniki i czasowniki zachowują się w przeciwny sposób – rzeczownik w liczbie pojedynczej „małpa”

becomes “monkeys” with an “s” in the plural form.

staje się „małpami” z „s” w liczbie mnogiej.

But the verb has an “s” in the singular form – “eats” and the plural verb “eat”

Ale czasownik ma „s” w liczbie pojedynczej – „je”, a czasownik „jeść” w liczbie mnogiej

does not have an “s”.

nie ma „s”.

Here are some more sentences: “That boy walks to school.”

Oto kilka innych zdań: „Ten chłopiec idzie do szkoły”.

“Those boys walk to school.”

„Ci chłopcy chodzą do szkoły”.

“This car goes fast.”

„Ten samochód jedzie szybko”.

“These cars go fast.”

„Te samochody jeżdżą szybko”.

“Your shirt looks nice.”

„Twoja koszula wygląda ładnie”.

“Your shirts look nice.”

„Twoje koszule wyglądają ładnie”.

“That lady speaks Spanish.”

„Ta pani mówi po hiszpańsku”.

“Those ladies speak Spanish.”

„Te panie mówią po hiszpańsku”.

“My grandfather has a big house.”

„Mój dziadek ma duży dom”.

“My grandparents have a big house.”

„Moi dziadkowie mają duży dom”.

So, the singular nouns here are “monkey”, “boy”, “car”, “shirt”, “lady”,

Tak więc rzeczowniki w liczbie pojedynczej to „małpa”, „chłopiec”, „samochód”, „koszula”, „dama”

and “grandfather” – these are all nouns because they are names of people, animals

i „dziadek” – wszystkie są rzeczownikami, ponieważ są nazwami ludzi, zwierząt

or objects.

lub przedmiotów.

The singular verbs all have an “s”: “eats”, “walks”, “goes”, “looks”, “speaks”,

Wszystkie czasowniki w liczbie pojedynczej mają „s”: „je”, „chodzi”, „idzie”, „patrzy”, „mówi”

and “has”.

i „ma”.

When we look at the plurals, this is reversed.

Kiedy patrzymy na liczbę mnogą, sytuacja jest odwrotna.

The plural nouns all have an “s” at the end.

Wszystkie rzeczowniki w liczbie mnogiej mają końcówkę „s” .

And the plural verbs have no “s”.

A czasowniki w liczbie mnogiej nie mają „s”.

Now, with plural nouns, I want to point out that there are some irregular plurals.

Teraz, w przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej, chcę zwrócić uwagę, że istnieje kilka nieregularnych form liczby mnogiej.

For example, instead of saying “that boy”, you can say “That child walks to school”,

Na przykład, zamiast mówić „ten chłopiec”, możesz powiedzieć „To dziecko idzie do szkoły”,

but now the plural is “Those children walk to school”, not “childs”.

ale teraz liczba mnoga to „Te dzieci idą do szkoły”, a nie „dzieci”.

But still, “children” is a plural form, so we use a plural verb “walk” (with no

Mimo to „dzieci” to liczba mnoga, więc używamy czasownika „chodzić” w liczbie mnogiej (bez

-s added to the end).

dodania -s na końcu).

Here’s one more example, but this one is going to be a little tricky: “Mark lives

Oto jeszcze jeden przykład, ale ten będzie trochę skomplikowany: „Marek mieszka

in Florida”.

na Florydzie”.

“Mark” is the name of one man, so we say “lives” (singular verb – that’s easy).

„Mark” to imię jednego człowieka, więc mówimy „żyje” (czasownik w liczbie pojedynczej – to proste).

But, what if Mark has a wife, Anna.

Ale co jeśli Mark ma żonę Annę.

Would you say, “Mark and Anna lives in Florida” or “live in Florida”?

Czy powiedziałbyś: „Marek i Anna mieszkają na Florydzie” lub „mieszkają na Florydzie”?

Well, “Mark” is one person (so singular); similarly, “Anna” is one person (again,

Cóż, „Marek” to jedna osoba (tak pojedyncza); podobnie „Anna” to jedna osoba (ponownie

singular).

liczba pojedyncza).

However, “Mark and Anna” are two people, so this is a plural form.

Jednak „Marek i Anna” to dwie osoby, więc jest to liczba mnoga.

We need a plural verb (remember that a plural verb does not take an -s at the end).

Potrzebujemy czasownika w liczbie mnogiej (pamiętaj, że czasownik w liczbie mnogiej nie ma końcówki -s).

So, “Mark and Anna live in Florida.”

A więc „Marek i Anna mieszkają na Florydzie”.

This type of subject connected by “and” is called a compound subject.

Ten typ podmiotu połączony przez „i” nazywa się podmiotem złożonym.

There is another type of compound subject connected by “or”: “Mark or Anna lives

Istnieje inny rodzaj podmiotu złożonego połączonego przez „lub”: „Marek lub Anna mieszka

in Florida” Now notice that we have a singular verb “lives”.

na Florydzie”. Zauważmy teraz, że mamy czasownik „mieszka” w liczbie pojedynczej. Dzieje się tak,

This is because the conjunction “or” means that either “Mark” or “Anna” (one

ponieważ spójnik „lub” oznacza, że ​​„Marek” lub „Anna” (jedna

of those two) is in Florida, not both of them.

z tych dwóch) jest na Florydzie, a nie oboje.

So, only one person lives in Florida, so the subject is considered singular and the verb

Tak więc tylko jedna osoba mieszka na Florydzie, więc podmiot jest uważany za liczbę pojedynczą, a czasownik

is also in singular form.

również występuje w liczbie pojedynczej.

This kind of compound subject connected by “or” is not that common but it’s still

Ten rodzaj podmiotu złożonego połączonego przez „lub” nie jest tak powszechny, ale nadal

useful to keep this rule in mind.

warto pamiętać o tej zasadzie.

Alright, there are a lot of nouns in these sentences.

W porządku, w tych zdaniach jest dużo rzeczowników .

But, in natural speech and writing, we often use pronouns in the place of nouns to avoid

Ale w naturalnej mowie i piśmie często używamy zaimków zamiast rzeczowników, aby uniknąć

repetition.

powtórzeń.

For example, instead of “That child”, I can say “He walks to school.”

Na przykład zamiast „To dziecko” mogę powiedzieć „Idzie do szkoły”.

And instead of “Those children”, “They walk to school.”

A zamiast „Te dzieci”, „ Idą do szkoły”.

In the place of “That lady”, I can say “She speaks Spanish”, and for the plural

W miejsce „Ta pani” mogę powiedzieć „Ona mówi po hiszpańsku”, a dla liczby mnogiej

again, “They speak Spanish.”

znowu „Oni mówią po hiszpańsku”.

“They” here refers to “those ladies.”

„Oni” odnosi się tutaj do „tych pań”.

“This car goes fast” can be rewritten as “It goes fast” and “These cars”

„Ten samochód jedzie szybko” można przepisać jako „To jedzie szybko”, a „Te samochody”

becomes “They go fast”.

na „Idą szybko”.

Here are all the other sentences with the noun subject changed to a pronoun subject.

Oto wszystkie inne zdania z podmiotem rzeczownikowym zmienionym na podmiot zaimkowy.

There are two things I want to point out.

Są dwie rzeczy, na które chcę zwrócić uwagę.

Notice that in the first sentence, I’ve said “he”, “she” or “it”.

Zauważ, że w pierwszym zdaniu powiedziałem „on”, „ona” lub „to”.

That’s because you can refer to an animal (like a monkey) in the same way that you talk

To dlatego, że możesz odnosić się do zwierzęcia (jak małpa) w taki sam sposób, w jaki mówisz

about a person – you can use “he” or “she” or you can just say “it” – that’s

o osobie – możesz użyć „on” lub „ ona” lub możesz po prostu powiedzieć „to” – to

also correct.

również jest poprawne.

And second, we see that all of the plurals have been changed to “they”.

Po drugie, widzimy, że wszystkie liczby mnogie zostały zmienione na „oni”.

But in some cases you can also have “we”.

Ale w niektórych przypadkach możesz też mieć „my”.

For example, if you’re talking to the Spanish-speaking ladies, they can say, “We speak Spanish”.

Na przykład, jeśli rozmawiasz z kobietami mówiącymi po hiszpańsku , mogą powiedzieć: „My mówimy po hiszpańsku”.

Similarly, if you’re in a conversation with Mark and Anna, Mark might say, “We live

Podobnie, jeśli rozmawiasz z Markiem i Anną, Mark może powiedzieć: „Mieszkamy

in Florida.”

na Florydzie”.

– “we” meaning the couple of Mark and Anna.

– „my” oznacza parę Marka i Annę.

The children can say “We walk to school” and if monkeys could talk, they’d tell you

Dzieci mogą powiedzieć: „Chodzimy do szkoły”, a gdyby małpy mogły mówić, powiedziałyby:

“We eat bananas.”

„Jemy banany”.

Here’s a table that shows you this pattern.

Oto tabela przedstawiająca ten wzór.

The first row has singular nouns and the singular pronouns “He”, “She” and “It”.

Pierwszy rząd zawiera rzeczowniki w liczbie pojedynczej i zaimki w liczbie pojedynczej „On”, „Ona” i „To”.

So the verbs are all in singular form with an -s added to the end.

Tak więc wszystkie czasowniki są w liczbie pojedynczej z końcówką -s.

In the second row, we see plural nouns along with the two plural pronouns “We” and

W drugim rzędzie widzimy rzeczowniki w liczbie mnogiej wraz z dwoma zaimkami w liczbie mnogiej „My” i

“They”.

„Oni”.

So the verbs are all in plural form without the -s.

Więc wszystkie czasowniki są w liczbie mnogiej bez -s.

Now, you might have noticed that there are two important pronouns missing here: the pronouns

Być może zauważyłeś, że brakuje tu dwóch ważnych zaimków: zaimków

“I” and “you”.

„ja” i „ty”.

Well, let me ask you: are “I” and “you” singular or plural?

Cóż, pozwól, że zapytam: czy „ja” i „ty” są w liczbie pojedynczej czy mnogiej?

Where would you put them?

Gdzie byś je umieścił?

Now, the pronoun “I” is always singular; I’m always just one person.

Teraz zaimek „ja” jest zawsze w liczbie pojedynczej; Zawsze jestem tylko jedną osobą.

“You” is usually singular because we usually focus on one person when speaking, but it

„Ty” jest zazwyczaj w liczbie pojedynczej, ponieważ zwykle skupiamy się na jednej osobie, kiedy mówimy, ale

can also be plural if you’re talking to more than one person.

może być również w liczbie mnogiej, jeśli rozmawiasz z więcej niż jedną osobą.

Like through this video, I’m teaching all of you.

Tak jak w tym filmie, uczę was wszystkich.

So “I” is a singular pronoun and “you” can be singular or plural.

Tak więc „ja” jest zaimkiem w liczbie pojedynczej, a „ty” może być w liczbie pojedynczej lub mnogiej.

However, the rule in English is that with both “I” and “you”, we always use

Jednak regułą w języku angielskim jest to, że zarówno w przypadku „ja”, jak i „ty”, zawsze używamy

a plural verb form.

czasownika w liczbie mnogiej.

Don’t ask me why.

Nie pytaj mnie dlaczego.

There’s no real reason for this.

Nie ma ku temu żadnego powodu.

It’s just the rule.

To tylko reguła.

For example: “I read the newspaper every morning”, “You make very good coffee.”

Na przykład: „Codziennie rano czytam gazetę ”, „Pan robi bardzo dobrą kawę”.

You might say that as a compliment if you go to somebody’s house and you really like

Możesz powiedzieć to jako komplement, jeśli idziesz do czyjegoś domu i naprawdę lubisz

the coffee they give you.

kawę, którą ci dają.

Notice that I did not say “I reads” or “You makes”.

Zauważ, że nie powiedziałem „ja czytam” ani „ty robisz”.

With “I” and “You”, we use plural verbs without -s.

Z „ja” i „ty” używamy czasowników w liczbie mnogiej bez -s.

Let’s get back to the full sentences.

Wróćmy do pełnych zdań.

I’ve added our two new sentences with “I” and “You” at the bottom.

Dodałem nasze dwa nowe zdania z „ja” i „ty” na dole.

The basic subject verb agreement rule – singular verb for singular subject and plural verb

Podstawowa zasada zgodności czasowników podmiotowych – czasownik w liczbie pojedynczej dla podmiotu w liczbie pojedynczej i czasownik w liczbie mnogiej

for plural subject also applies to negative forms.

dla podmiotu w liczbie mnogiej dotyczy również form przeczących.

We say “That monkey does not eat bananas” or “doesn’t eat bananas” and “Those

Mówimy: „Ta małpa nie je bananów” lub „nie je bananów” i „Te

monkeys do not or don’t eat bananas.”

małpy nie jedzą lub nie jedzą bananów”.

It’s important to note that we say “does not” and then “eat”.

Ważne jest, aby pamiętać, że mówimy „ nie”, a następnie „je”.

We don’t say “does not eats” because the -s is already added to the helping verb

Nie mówimy „nie je”, ponieważ końcówka -s jest już dodana do czasownika pomocniczego

“do”.

„robić”.

So, there’s no need to add it again to the main verb “eat”.

Nie ma więc potrzeby ponownego dodawania go do głównego czasownika „jeść”.

If you want, stop the video and read the other sentences.

Jeśli chcesz, zatrzymaj wideo i przeczytaj pozostałe zdania.

So, remember that to make negative sentences, we use “does not” with singular subjects

Pamiętaj więc, że aby stworzyć zdania przeczące, używamy „nie” z podmiotami w liczbie pojedynczej

and “do not” with plural subjects.

i „nie” z podmiotami w liczbie mnogiej.

Similarly, to make questions, we use “does” (singular) and “do” (plural): “Does

Podobnie, aby zadawać pytania, używamy „does” (liczba pojedyncza) i „do” (liczba mnoga): „Czy

that monkey eat bananas?”

ta małpa je banany?”

“Do those monkeys eat bananas?”

„Czy te małpy jedzą banany?”

“Does that boy walk to school?”

„Czy ten chłopiec chodzi do szkoły na piechotę?”

“Do those boys walk to school?”

„Czy ci chłopcy chodzą do szkoły?”

etc.

itd.

You can pause and read the others if you want.

Jeśli chcesz, możesz wstrzymać i przeczytać inne.

Let’s get back to the original sentences for a moment.

Wróćmy na chwilę do oryginalnych zdań .

I want to point out that subject verb agreement rules only apply to the present tense.

Chcę zaznaczyć, że zasady zgodności czasowników podmiotowych mają zastosowanie tylko do czasu teraźniejszego.

In the past tense, subject-verb agreement isn’t a problem because there’s only one

W czasie przeszłym zgodność podmiotu z czasownikiem nie stanowi problemu, ponieważ istnieje tylko jedna

past tense verb form.

forma czasownika czasu przeszłego.

The past tense of “eat” is “ate.”

Czas przeszły „jeść” to „zjadłem”.

So, we say: “That monkey ate bananas.”

Mówimy więc: „Ta małpa zjadła banany”.

“Those monkeys ate bananas.”

„Te małpy zjadły banany”. To

It’s the same for both singular and plural subjects.

samo dotyczy przedmiotów w liczbie pojedynczej i mnogiej .

Similarly, “That boy walked to school.”

Podobnie „Ten chłopiec szedł do szkoły”.

“Those boys walked to school.”

„Ci chłopcy chodzili do szkoły”.

In the other sentences, we would say “went”, “looked”, “spoke”, “had”, “lived”,

W innych zdaniach powiedzielibyśmy „poszedł”, „ spojrzał”, „przemówił”, „miał”, „żył”

and “made”.

i „zrobił”.

So, remember that the basic subject verb agreement rule only applies in the present tense.

Pamiętaj więc, że podstawowa zasada zgodności podmiotu z czasownikiem ma zastosowanie tylko w czasie teraźniejszym.

The rule is: for a singular subject, you add -s to the verb.

Zasada jest taka: w przypadku podmiotu w liczbie pojedynczej do czasownika dodaje się końcówkę -s.

And for a plural subject, you just use the verb in its base form without -s.

A dla podmiotu w liczbie mnogiej po prostu używasz czasownika w jego podstawowej formie bez -s.

This rule works for all verbs: walk, go, look, speak, ring, have, live, do, talk, play, etc.

Ta reguła działa dla wszystkich czasowników: chodzić, iść, patrzeć, mówić, dzwonić, mieć, żyć, robić, rozmawiać, bawić się itp.

etc.

Actually, this rule works for all verbs except for one, and that’s the verb “be.”

W rzeczywistości ta reguła działa dla wszystkich czasowników z wyjątkiem jednego, a jest to czasownik „być”. ”

The verb “be” has its own subject-verb agreement rules.

Czasownik „być” ma swoje własne zasady zgodności podmiot-czasownik .

Let’s talk about them now.

Porozmawiajmy o nich teraz.

You know that verbs in English have two present tense forms: “eat, eats”, “walk, walks”

Wiesz, że czasowniki w języku angielskim mają dwie formy czasu teraźniejszego: „eat, eats”, „walk, walks”

and so on, and one past tense form: “ate”, “walked” etc.

i tak dalej, oraz jedną formę czasu przeszłego: „ate”, „walked” itd.

But, the verb “be” has three present tense forms: “am”, “is” and “are”.

Ale czasownik „be” ma trzy formy czasu teraźniejszego : „am”, „is” i „are”.

It also has two past tense forms: “was” and “were”.

Ma również dwie formy czasu przeszłego: „był” i „był”.

In the present, if the subject is “I”, we say “am”: “I am a teacher”, “I’m

W teraźniejszości, jeśli podmiotem jest „ja”, mówimy „jestem”: „jestem nauczycielem”, „

going to eat.”

zamierzam jeść”.

If the subject is a singular noun or one of these pronouns: “he”, “she” or “it”,

Jeśli podmiotem jest rzeczownik w liczbie pojedynczej lub jeden z tych zaimków: „on”, „ona” lub „ono”,

we use “is”: “He is happy”, “Sara is waiting”, “It is raining”.

używamy „jest”: „Jest szczęśliwy”, „Sara czeka”, „Pada deszcz”.

And if the subject is a plural or one of these pronouns: “you”, “we” or “they”,

A jeśli podmiotem jest liczba mnoga lub jeden z tych zaimków: „ty”, „my” lub „oni”,

we use “are”: “You are late”, “We are eating”, “The children are playing”.

używamy „są”: „Spóźniłeś się”, „Jemy ”, „Dzieci się bawią”.

In the past, the rules are different.

W przeszłości zasady były inne.

For singular noun subjects and for the pronouns “I”, “he”, “she” and “it”,

W przypadku rzeczowników w liczbie pojedynczej oraz zaimków „ja”, „on”, „ona” i „ono”

we use “was”: “I was tired”, “Arun was running”, “She was afraid”.

używamy „było”: „Byłem zmęczony”, „Arun biegł”, „Ona się bała”.

And for plural subjects and the pronouns “you”, “we” and “they”, we use “were”:

A dla podmiotów w liczbie mnogiej i zaimków „ty”, „my” i „oni” używamy „były”:

“You were rude”, “We were traveling”, “The dogs were barking.”

„Byłeś niegrzeczny”, „Podróżowaliśmy”, „Psy szczekały”.

You see that some of these sentences have continuous verbs: “am going”, “is waiting”,

Widzisz, że niektóre z tych zdań mają czasowniki ciągłe: „idę”, „czekam”, „

“is raining”, “are playing”, “was running”, “were traveling”, “were

pada”, „bawią się”, „ biegały”, „podróżowały”, „

barking”.

szczekały”.

These are in the present or past continuous tenses, but the form of the verb be: “am”,

Są one w czasie teraźniejszym lub przeszłym ciągłym , ale forma czasownika be: „am”,

“is”, “are”, “was”, “were” is what changes depending on the subject.

„is”, „are”, „was”, „were” zmienia się w zależności od podmiotu.

If you memorize the simple rules in this table, you’ll find that using “be” correctly

Jeśli nauczysz się na pamięć prostych zasad z tej tabeli, przekonasz się, że poprawne użycie „być” nie sprawia

is really no trouble at all.

żadnego problemu.

Alright, if you’re ready, it’s now time for our quiz.

W porządku, jeśli jesteś gotowy, teraz czas na nasz quiz.

Alright, you see that I have a few tables over on that side that show you all the rules

W porządku, widzisz, że mam kilka tabel po tej stronie, które pokazują wszystkie zasady

for subject verb agreement that we have discussed.

dotyczące zgodności czasowników podmiotowych, które omówiliśmy.

The first table is for verbs in general and the second two tables are for the verb be,

Pierwsza tabela dotyczy ogólnie czasowników, a dwie drugie dotyczą czasownika be,

first for present and then for the past tense.

najpierw dla czasu teraźniejszego, a następnie dla czasu przeszłego.

Now I have a total of 17 sentences for us to practice with.

Teraz mam w sumie 17 zdań do przećwiczenia.

We'll do a set of five first and then we'll move on to the next set.

Najpierw wykonamy zestaw pięciu, a następnie przejdziemy do następnego zestawu. W

Alright in each sentence I want you to choose the correct verb form so in each one you see

porządku, w każdym zdaniu chcę, abyś wybrał właściwą formę czasownika, więc w każdym z nich zobaczysz,

that there are two options at various places.

że w różnych miejscach są dwie opcje.

I want you to choose the correct option in each case.

Chcę, abyś w każdym przypadku wybrał właściwą opcję .

Stop the video now, think about your answers, then play the video again and continue.

Zatrzymaj teraz film, zastanów się nad swoimi odpowiedziami, a następnie odtwórz film ponownie i kontynuuj.

Alright here are the answers: number one: “I like to study for an hour before I go

W porządku, oto odpowiedzi: numer jeden: „Lubię się uczyć przez godzinę przed pójściem

to bed at night” In both cases we use the base form of the verb without an -s because

spać” W obu przypadkach używamy formy podstawowej czasownika bez końcówki -s, ponieważ

for the pronouns I, you, we and they, we don't add s to the verb.

dla zaimków ja, ty, my i oni nie dodajemy s do czasownika.

It's the same in number two: You smell great (not smells) because we don't add -s with

To samo w numerze drugim: świetnie pachniesz (nie pachnie), ponieważ nie dodajemy -s do

the pronoun you and here, “What perfume are you wearing?”

zaimka ty i tutaj: „Jakich perfum używasz?”

now the subject here is not perfume the subject is you, okay, so with “you” the verb form

teraz podmiotem tutaj nie są perfumy, podmiotem jesteś ty, dobrze, więc z „ty” formą czasownika „

of “be” that we're supposed to use is “are”, so “What perfume are you wearing?”

być”, której powinniśmy użyć, jest „jesteć”, więc „Jakie perfumy masz na sobie?”

Number three: “This apple looks fresh” There's only one apple we're talking about

Numer trzy: „To jabłko wygląda świeżo” Mówimy tutaj tylko o jednym jabłku

here, so we add -s to the verb; that's the singular form – “This apple looks fresh

, więc dodajemy końcówkę -s do czasownika; to jest liczba pojedyncza – „To jabłko wygląda świeżo,

but those mangoes don't.”

ale te mango nie”.

Those mangoes are a plural so we don't add s to the helping verb do: “Those mangoes

Te mango to liczba mnoga, więc nie dodajemy s do czasownika „do”: „Te mango

don't” - that means they don't look fresh.

nie” — oznacza to, że nie wyglądają świeżo.

Number four: “Paul and his brother run a successful photography business together”

Numer 4: „Paweł i jego brat wspólnie prowadzą dobrze prosperującą firmę fotograficzną”

Remember that Paul and his brother is a compound subject - Paul and his brother are two people

Pamiętaj, że Paweł i jego brat to podmiot złożony — Paweł i jego brat to dwie osoby,

so we use a plural verb form “run” without adding -s to the end.

więc używamy czasownika w liczbie mnogiej „biegać” bez dodawania końcówki -s .

And finally number five – “There are seven continents in the world.”

I wreszcie numer pięć – „ Na świecie jest siedem kontynentów”.

Here, the subject is not “there” - it's neither singular nor plural; there is just

Tutaj podmiot nie jest „tam” – nie jest ani w liczbie pojedynczej, ani w liczbie mnogiej; jest tylko

an adverb.

przysłówek.

The subject here is seven continents - that's a plural so “There are seven continents

Tematem tutaj jest siedem kontynentów – to liczba mnoga, więc „Na świecie jest siedem kontynentów

in the world.”

”.

Alright, here's the next set of five -number six to ten.

Dobrze, oto następny zestaw pięciu – od szóstego do dziesięciu.

Stop the video think about your answers then play the video and check.

Zatrzymaj wideo, pomyśl o swoich odpowiedziach, a następnie odtwórz wideo i sprawdź.

Alright here are the answers - in number six we have a conversation between two people:

W porządku, oto odpowiedzi - w numerze szóstym mamy rozmowę dwóch osób:

“What time is it?”

„Która godzina?”

“It's two o'clock.

"Jest druga.

Why do you ask?”

Dlaczego pytasz?"

“Well Jen has a flight at five.

„Cóż, Jen ma samolot o piątej.

She needs to get going.”

Ona musi już iść.

Here we've said “has” and “needs” because in both cases we have a singular subject.

Tutaj powiedzieliśmy „ma” i „potrzebuje”, ponieważ w obu przypadkach mamy pojedynczy podmiot.

Here Jen is a singular subject and she is a pronoun that refers back to Jen.

Tutaj Jen jest pojedynczym podmiotem, a ona jest zaimkiem, który odnosi się do Jen.

Number seven – “Sunil” again singular “says he would like to visit Moscow someday”

Numer siedem – „Sunil” ponownie w liczbie pojedynczej „mówi, że chciałby kiedyś odwiedzić Moskwę”

You might be wondering if Sunil is singular why is it “like” and not “likes” over

Być może zastanawiasz się, czy Sunil jest w liczbie pojedynczej, dlaczego tutaj jest „lubię”, a nie „lubi”

here - that's because when we have a modal verb like will, would, can, could, shall,

- to dlatego, że kiedy mamy czasownik modalny, taki jak will , chciałby, może, mógłby, powinien,

should and so on we don't apply any subject verb agreement rules.

powinien itd. Nie stosujemy żadnych zasad uzgadniania czasowników podmiotowych. Po

We just put the modal and then the base form of the verb, that's why “Sunil says he would

prostu wstawiliśmy formę modalną, a następnie formę podstawową czasownika, dlatego „Sunil mówi, że

like to visit Moscow someday.”

chciałby kiedyś odwiedzić Moskwę”.

Number eight: “You talk too fast for me.

Numer ósmy: „Jak dla mnie mówisz za szybko. Czy

Could you slow down a little please?”

mógłbyś trochę zwolnić, proszę?

Number nine: “Does Brenda drive to work?”

Numer dziewięć: „Czy Brenda jeździ do pracy?”

Again, Brenda is a singular noun so we need to add -s to the helping verb “do”: we

Ponownie, Brenda jest rzeczownikiem w liczbie pojedynczej, więc musimy dodać -s do czasownika pomocniczego „robić”:

make it does and then we make a question with that: “Does Brenda drive to work?

robimy to robi, a następnie zadajemy z tym pytanie: „Czy Brenda jeździ do pracy?

No she doesn't.

Nie, ona nie.

She takes the bus.”

Jedzie autobusem”.

Number 10: “We wanted to go out and play because we were really bored” With the plural

Numer 10: „Chcieliśmy wyjść i pobawić się, bo naprawdę nam się nudziło”

pronoun we, we use were in the past tense so “We were really bored but it was raining

Używając zaimka w liczbie mnogiej my, używamy go w czasie przeszłym, więc „Naprawdę się nudziliśmy, ale na

outside so we just stayed inside” “It” is a singular subject so “it was raining

zewnątrz padał deszcz, więc po prostu zostaliśmy w środku” „To” jest pojedynczym tematem, więc „na zewnątrz padał deszcz

outside”.

”.

OK, now we move on to sentences number 11 to 14.

OK, teraz przechodzimy do zdań od 11 do 14.

OK, stop the video, do the exercise and then check.

OK, zatrzymaj wideo, wykonaj ćwiczenie, a następnie sprawdź.

OK in number 11, “Do all adverbs end in ly?”

OK w punkcie 11, „Czy wszystkie przysłówki kończą się na ly?”

Imagine a student asking that to his or her teacher.

Wyobraź sobie ucznia, który prosi o to swojego nauczyciela.

We say “Do” because the subject here is “all adverbs” plural, so “Do all adverbs

Mówimy „Do”, ponieważ tutaj podmiotem jest „all adverbs” w liczbie mnogiej, więc „Do all adverbs

and in ly?”

and in ly?”

The teacher says “No, there are many adverbs that have other endings” So again “are”

Nauczyciel mówi: „Nie, jest wiele przysłówków, które mają inne zakończenia”. Więc znowu „są”

and “have” because the subject is a plural.

i „mieć”, ponieważ podmiot jest w liczbie mnogiej.

Number 12: “My son” singular “My son goes to the gym every day after school.

Numer 12: „Mój syn” w liczbie pojedynczej „Mój syn chodzi codziennie po szkole na siłownię.

I'm glad he doesn't spend a lot of time playing video games like other kids” 13: “Ashley”

Cieszę się, że nie spędza dużo czasu grając w gry wideo jak inne dzieci” 13: „Ashley”

singular again “Ashley was elated” - elated means she was very happy “Ashley was elated

ponownie w liczbie pojedynczej „Ashley była podniecona” - podniecona oznacza, że ​​była bardzo szczęśliwa „Ashley była podniecona,

when she found out her mom and dad were coming to visit” Mom and dad are two people, again

kiedy dowiedziała się, że jej mama i tata przyjeżdżał z wizytą” Mama i tata to dwie osoby, znowu

we have a compound subject – “mom and dad were coming to visit” OK number 14:

mamy temat złożony – „mama i tata przyjeżdżali z wizytą” OK numer 14:

“Who are those people?

„Kim są ci ludzie?

I don't know.

Nie wiem.

They look like executives or salespeople; I can’t tell.”

Wyglądają jak dyrektorzy lub sprzedawcy; Nie mogę powiedzieć.

Alright, we move on to our last set of sentences: sentences number 15 to 17.

W porządku, przechodzimy do naszego ostatniego zestawu zdań: zdań od 15 do 17.

These are slightly longer to challenge you.

Są one nieco dłuższe, aby rzucić ci wyzwanie.

Go ahead and stop the video and do the exercise.

Śmiało, zatrzymaj wideo i wykonaj ćwiczenie.

OK number 15: “What breed is your dog?

OK numer 15: „Jakiej rasy jest twój pies?

He's a German Shepherd.

Jest owczarkiem niemieckim.

What does he like to do?

Co on lubi robić?

He loves going for walks but he absolutely hates taking a bath” 16: “Shalini teaches

Uwielbia chodzić na spacery, ale absolutnie nienawidzi kąpieli” 16: „Shalini uczy

physics at a college.

fizyki w college’u.

She enjoys teaching but says” now up until this point we've been dealing with Shalini

Lubi uczyć, ale mówi: „do tej pory mieliśmy do czynienia z Shalini,

who is one person so a singular subject but here it gets a little complicated: “but

która jest jedną osobą, więc pojedynczym przedmiotem, ale tutaj robi się to trochę skomplikowane:„ ale

she says the hours” plural “the hours are long and the pay” singular “isn't

ona mówi, że godziny ”liczba mnoga„ godziny są długie, a wynagrodzenie ” w liczbie pojedynczej „nie jest

very good so she” singular again “is looking for a better paying job” Number 17: “The

zbyt dobra, więc ona” ponownie w liczbie pojedynczej „ szuka lepiej płatnej pracy” Numer 17: „

report has revealed” The report is singular “The report has revealed that more than

Raport ujawnił” Raport jest w liczbie pojedynczej „Raport ujawnił, że ponad

two million accounts” plural “have been affected because of the website’s recently

dwa miliony kont” w liczbie mnogiej „ma ucierpiało z powodu niedawno

exposed security loophole” Now in this last sentence you see “two million accounts have

ujawnionej luki w zabezpieczeniach witryny” Teraz w tym ostatnim zdaniu widzisz, że „dotknęło to dwóch milionów kont

been affected” this is in the passive voice.

”, to jest w stronie biernej.

Now as far as subject verb agreement goes it doesn't matter whether a sentence is in

Teraz, jeśli chodzi o zgodność czasowników podmiotowych, nie ma znaczenia, czy zdanie jest w stronie

the active voice or the passive voice you just look at the subject and you apply the

czynnej, czy biernej, po prostu patrzysz na podmiot i stosujesz

correct verb form.

poprawną formę czasownika.

Alright I hope you've enjoyed this lesson.

Mam nadzieję, że podobała ci się ta lekcja.

Go ahead and watch part 2 of subject verb agreement for more advanced topics.

Śmiało, obejrzyj część 2 porozumienia podmiotowego, aby zapoznać się z bardziej zaawansowanymi tematami.

Let me know how many of these 17 sentences from the quiz you got right in the comments

Daj mi znać, ile z tych 17 zdań z quizu dobrze odpowiedziałeś w

section below.

sekcji komentarzy poniżej.

As always happy learning and I'll see you in another lesson soon.

Jak zwykle udanej nauki i do zobaczenia wkrótce na kolejnej lekcji.