CONJUNCTIONS - Parts of Speech - Advanced Grammar - Types of Conjunctions with Examples

Hi there, and welcome back to our parts of speech series.

سلام، و به بخش های مجموعه سخنرانی ما خوش آمدید .

In this lesson, you’re going to learn about conjunctions.

در این درس، شما با حروف ربط آشنا خواهید شد.

We’ll first discuss what a conjunction is, and then we’ll look

ابتدا بحث خواهیم کرد که حرف ربط چیست، و سپس

at the four main types of conjunctions, and how

به چهار نوع اصلی از حروف ربط و نحوه

to avoid the most common mistake that people

جلوگیری از رایج ترین اشتباهی که افراد

with them – that is, how to punctuate conjunctions

با آنها می پردازند - یعنی نحوه نگارش صحیح حروف ربط

correctly in writing.

را بررسی خواهیم کرد.

Alright, let’s begin.

خوب، بیایید شروع کنیم.

As always, if you have any questions, just let

مثل همیشه، اگر سوالی دارید،

me know in the comments section below and I will

فقط در قسمت نظرات زیر با من در میان بگذارید و من

talk to you there.

در آنجا با شما صحبت خواهم کرد.

OK, so first, what is a conjunction?

خوب، ابتدا، یک ربط چیست؟

A conjunction is a word that connects parts of a sentence – it can connect

حرف ربط کلمه ای است که بخش هایی از جمله را به هم متصل می کند - می تواند

words or it can connect phrases or even clauses.

کلمات را به هم متصل کند یا می تواند عبارات یا حتی جملات را به هم متصل کند.

Look at these examples.

به این نمونه ها نگاه کنید.

In number one, “When you go to London, you must try fish and chips.”

در شماره یک، "وقتی به لندن می روید، باید ماهی و چیپس را امتحان کنید."

Fish and chips is a popular food in the UK.

ماهی اند چیپس یک غذای محبوب در بریتانیا است.

So here, the conjunction ‘and’ connects two

بنابراین در اینجا، حرف ربط «و» دو

words – fish and chips.

کلمه - ماهی و چیپس را به هم متصل می کند.

In the next sentence, “My cell phone is either on the table or

در جمله بعدی «تلفن همراهم یا روی میز است یا

in the drawer.”

در کشو».

The conjunction is the combination of ‘either .. or’ and it connects two phrases

حرف ربط ترکیبی از "یا .. یا" است و دو عبارت

‘on the table’ and ‘in the drawer’.

"روی میز" و "در کشو" را به هم متصل می کند.

And in number three, can you find the conjunction?

و در شماره سه می توانید ربط را پیدا کنید؟

The conjunction is ‘but ’ and it connects two

حرف ربط "اما" است و دو بند را به هم متصل می کند

clauses (clauses are just like sentences) –

(بندها دقیقاً مانند جمله هستند) -

“Yazmin went to see her manager” is the first

"یزمین به دیدن مدیرش رفت" اولین

clause and the second clause is “he wasn’t in his office.”

بند است و بند دوم "او در دفترش نبود".

So you see here that conjunctions can connect any two parts of a sentence.

بنابراین در اینجا می بینید که حروف ربط می توانند هر دو بخش از جمله را به هم متصل کنند.

Alright so now let’s talk about the different types of

خوب پس حالا بیایید در مورد انواع مختلف

conjunctions in English.

حروف ربط در انگلیسی صحبت کنیم.

Conjunctions come in four major types: coordinating conjunctions (these are the words

حروف ربط در چهار نوع عمده وجود دارند: حروف ربط هماهنگ (اینها کلمات

and, or, but, so, yet, for and nor), subordinating conjunctions (like because,

و، یا، اما، بنابراین، هنوز، برای و نه)، ربط های فرعی (مانند چون،

after, although, if, until etc.), correlative conjunctions (these are pairs

بعد، اگر چه، اگر، تا غیره)، ربط های همبستگی (اینها) جفتی از حروف

of conjunctions such as either .. or,

ربط مانند یا .. یا،

neither .. nor, not only .. but also etc.) –

نه .. و نه، نه تنها .. بلکه و غیره) -

so in each one, you see two words that always go together.

بنابراین در هر یک، دو کلمه را می بینید که همیشه با هم می آیند.

And finally, conjunctive adverbs.

و در آخر قیدهای ربط.

These are words like as a result, however, in addition and therefore.

اینها کلماتی مانند در نتیجه، با این حال ، علاوه بر این و بنابراین.

They are adverbs but they act like conjunctions (that is, they

آنها قید هستند اما مانند حروف ربط عمل می کنند (یعنی

help to join parts of a sentence).

به پیوستن بخش هایی از جمله کمک می کنند).

Now don’t be scared by all these names – the names

حالا از همه این نام ها نترسید - نام

are not important, what is important is knowing

ها مهم نیستند، مهم این است که بدانید

how to use the conjunctions correctly.

چگونه از حروف ربط به درستی استفاده کنید.

Of course, conjunctions are a huge topic and there are many grammar rules relating to them.

البته، حروف ربط موضوع بزرگی است و قواعد گرامری زیادی در رابطه با آنها وجود دارد.

So today, we will focus on avoiding the most common type of mistake with conjunctions,

بنابراین امروز تمرکز خود را بر پرهیز از رایج ترین نوع اشتباه

and that is, punctuating them correctly in writing.

در حروف ربط، یعنی نقطه گذاری صحیح آنها در نوشتار خواهیم داشت.

We won’t be discussing correlative conjunctions because there aren’t any special punctuation

ما در مورد ربط های همبسته بحث نمی کنیم زیرا قوانین نقطه گذاری خاصی

rules with them – but we will be discussing the

با آنها وجود ندارد - اما سه مورد دیگر را مورد بحث قرار خواهیم

other three.

داد.

So let’s start with coordinating conjunctions first.

پس بیایید ابتدا با هماهنگ کردن حروف ربط شروع کنیم.

Coordinating conjunctions are probably the most commonly used type of conjunction in

حروف ربط هماهنگ کننده احتمالاً متداول ترین نوع حروف ربط در

English.

زبان انگلیسی هستند.

These are the words: and, or, but, so, yet, for and nor.

این کلمات عبارتند از: و، یا، اما، بنابراین، هنوز، برای و نه.

Now, the words for and nor can be used as conjunctions but they’re

اکنون، کلمات for و nor را می توان به عنوان حروف ربط استفاده کرد، اما

not used a lot (the word for is used much more

زیاد استفاده نمی شوند (کلمه for بیشتر

as a preposition not a conjunction).

به عنوان حرف اضافه استفاده می شود نه یک حرف ربط).

But the other five are very common.

اما پنج مورد دیگر بسیار رایج هستند.

Alright, let’s talk about how to punctuate them correctly.

خوب، بیایید در مورد نحوه علامت گذاری صحیح آنها صحبت کنیم.

On the screen, there are four sentences.

روی صفحه، چهار جمله وجود دارد.

You will notice that there are no commas in these.

متوجه خواهید شد که هیچ کاما در اینها وجود ندارد.

So in all four sentences, I want you to put commas wherever necessary.

بنابراین در هر چهار جمله، از شما می‌خواهم هر جا که لازم است کاما بگذارید.

Pause the video and think about your answers, then play the video

ویدیو را مکث کنید و به پاسخ‌های خود فکر کنید، سپس دوباره ویدیو را پخش

again and check.

کنید و بررسی کنید.

OK, let’s look at the answers: in the first two sentences, did you put a comma anywhere?

خوب، بیایید به پاسخ ها نگاه کنیم: آیا در دو جمله اول، جایی کاما گذاشتید؟

Actually, you don’t need any commas in these two sentences.

در واقع، شما در این دو جمله نیازی به کاما ندارید .

That is because when a conjunction only connects two words or two

به این دلیل است که وقتی یک حرف ربط فقط دو کلمه یا دو عبارت را به هم متصل می کند

phrases, we don’t use commas.

، از کاما استفاده نمی کنیم.

In number one, the conjunction is ‘and ’ and it connects

در شماره یک، حرف ربط «و» است و

the adjectives ‘beautiful’ and ‘spacious’.

صفت‌های «زیبا» و «جادار» را به هم متصل می‌کند.

Only two items – so no comma.

فقط دو مورد - بنابراین بدون کاما.

In number two, the conjunction is ‘or’ and it connects two noun phrases:

در شماره دو، حرف ربط «یا» است و دو عبارت اسمی

‘a library’ and ‘a restaurant’.

«یک کتابخانه» و «یک رستوران» را به هم متصل می‌کند.

So again, only two items, so we don’t use a comma.

بنابراین دوباره، فقط دو مورد، بنابراین ما از کاما استفاده نمی کنیم.

In sentences three and four, commas are required.

در جملات سه و چهار کاما لازم است.

When we have lists of three or more items, we

وقتی لیستی از سه یا چند مورد داریم،

use commas to separate them.

برای جدا کردن آنها از کاما استفاده می کنیم.

In number three, “We need to buy sugar (comma) butter (comma)

در شماره سه، "ما باید شکر (کاما) کره (کاما)

flour (comma) and vanilla extract for the cake.”

آرد (کاما) و عصاره وانیل را برای کیک بخریم.

Notice that there is a conjunction ‘and’ before

توجه کنید که قبل از آخرین مورد یک حرف ربط "and" وجود

the last item, and the comma goes before this conjunction.

دارد و کاما قبل از این حرف ربط قرار می گیرد.

Similarly, in number four, there is a list of three items – guitar, piano,

به طور مشابه، در شماره چهار ، لیستی از سه آیتم وجود دارد - گیتار، پیانو،

violin.

ویولن.

This time, the conjunction is ‘or’.

این بار، حرف ربط «یا» است.

And just like in the previous example, we use commas

و درست مثل مثال قبل برای جداسازی آیتم ها از کاما استفاده می کنیم

to separate the items, and the last comma goes

و آخرین کاما

before the conjunction.

قبل از حرف ربط می رود.

Now there’s another very important rule regarding coordinating conjunctions.

اکنون یک قانون بسیار مهم دیگر در مورد هماهنگ کردن حروف ربط وجود دارد.

And that is that when a conjunction connects two

و آن این است که وقتی یک حرف ربط دو

independent clauses, you should always put a

بند مستقل را به هم متصل می کند، همیشه باید

comma after the first clause.

بعد از بند اول یک کاما قرار دهید.

Take a look at these examples.

به این نمونه ها دقت کنید.

Look at sentence number one: you see here that

به جمله شماره یک نگاه کنید: اینجا می بینید

it has two parts.

که دو قسمت دارد.

The first part is “Abdul gifted his mother an iPad for her birthday.”

قسمت اول این است: «عبد برای تولد مادرش یک آی پد هدیه داد».

If you read this carefully, you will realize that this can be a complete sentence by itself.

اگر این مطلب را با دقت بخوانید متوجه می شوید که این به تنهایی می تواند یک جمله کامل باشد.

So it’s called an independent clause.

بنابراین به آن یک بند مستقل می گویند.

The same is true for the second part – “she loved

همین امر در مورد قسمت دوم صادق است - "او

it.”

آن را دوست داشت".

This is also a complete sentence, so it’s an

این نیز یک جمله کامل است، بنابراین یک

independent clause as well.

بند مستقل نیز هست.

So the conjunction ‘and’ connects two independent clauses

بنابراین حرف ربط «and» در اینجا دو بند مستقل را به هم متصل می‌کند

here, so we put a comma after the first clause and

، بنابراین بعد از جمله اول و

before ‘and’.

قبل از «and» یک کاما قرار می‌دهیم.

That is the rule.

این قاعده است.

In all of these examples, there are two independent clauses connected by a conjunction.

در همه این مثال ها، دو بند مستقل وجود دارد که توسط یک ربط به هم متصل شده اند.

In number two, “Kim wanted to work in Paris” is the first clause, and the second clause

در شماره دو، "کیم می خواست در پاریس کار کند " اولین بند است و بند دوم

is “she couldn’t find a job there.”

"او نتوانست آنجا شغلی پیدا کند".

The conjunction ‘but’ connects these clauses

حرف ربط «اما» این جملات را به هم متصل می کند

and shows contrast, i.e. it shows that the two

و تضاد را نشان می دهد، یعنی نشان می دهد که این دو

clauses are opposites.

بند متضاد هستند.

In number three, the conjunction ‘or’ shows

در شماره سه، حرف ربط «یا» نشان

that there are two options: “we can go to the movies” (that’s the

می‌دهد که دو گزینه وجود دارد: «می‌توانیم به سینما برویم» (این

first option – it’s also the first clause),

اولین گزینه است - اولین بند هم هست)،

and the second option is “we can clean the house.”

و گزینه دوم «می‌توانیم خانه را تمیز کنیم».

(that’s the second clause).

(این بند دوم است).

For number four, imagine that we’re at a restaurant.

برای شماره چهار، تصور کنید که در یک رستوران هستیم.

And you ask me, “what do you want to eat?”

و از من می پرسی "چی می خواهی بخوری؟"

And I say, “Oh, I’m not very hungry” (now that’s the reason), so the result is

و من می گویم، "اوه، من خیلی گرسنه نیستم" (حالا دلیلش این است)، بنابراین نتیجه این است که

“I’ll just have a milkshake.”

"من فقط یک میلک شیک می خورم."

Both of these are independent clauses.

هر دوی اینها بندهای مستقلی هستند.

Finally, in number five, you see the conjunction ‘yet’.

در نهایت، در شماره پنج، ربط "هنوز" را مشاهده می کنید.

The meaning of this sentence is that Revati is very good at

معنی این جمله این است که رواتی در برنامه نویسی بسیار خوب است

programming but still she teaches economics.

اما همچنان اقتصاد تدریس می کند.

So the word ‘yet’ is like saying but still.

بنابراین کلمه "هنوز" مانند گفتن است اما هنوز.

Here, the first clause is “Revati is an expert

در اینجا، بند اول «رواتی

at computer programming” and the second clause

متخصص برنامه‌نویسی رایانه است» و بند دوم

is “she teaches economics.”

«او اقتصاد تدریس می‌کند» است.

So in all of these sentences, we put a comma after the first clause and before the conjunction.

پس در همه این جملات بعد از اولین بند و قبل از حرف ربط کاما می گذاریم.

But you have to be careful here.

اما اینجا باید مراقب بود.

Now have a look at these next two sentences.

حالا به این دو جمله بعدی نگاه کنید.

You see that there is no comma.

می بینید که کاما وجود ندارد.

And this is correct.

و این درست است.

But can you tell me why there’s no comma?

اما می توانید به من بگویید چرا کاما وجود ندارد؟

It’s because in both of these sentences, there’s

به این دلیل که در هر دوی این جمله ها،

only one clause.

فقط یک بند وجود دارد.

In number six, “Mr. Burns” is the subject, followed by two verb phrases – “made

در شماره شش، «آقای Burns» مضمون است و به دنبال آن دو عبارت فعل آمده است - «

a bad investment” is one verb phrase; “lost all

یک سرمایه گذاری بد انجام داد» یک عبارت فعل است. " همه

his savings” is another verb phrase.

پس انداز خود را از دست داد" عبارت فعل دیگری است.

Remember the rule?

قانون را به خاطر دارید؟

If a conjunction connects only two words or phrases, no comma.

اگر یک حرف ربط فقط دو کلمه یا عبارت را به هم متصل کند ، بدون کاما.

It’s the same in number seven – the subject is “I”, then

در شماره هفت هم همینطور است - فاعل "من" است، سپس

there are two verb phrases – “ordered a T-shirt

دو عبارت فعل وجود دارد - "

online two weeks ago” is the first phrase, and

دو هفته پیش تی شرت آنلاین سفارش دادم" اولین عبارت است و

“still haven’t received it” is the second phrase.

"هنوز آن را دریافت نکرده ام" عبارت دوم است. .

So no comma.

پس بدون کاما

Alright, let’s now move on to our next topic and talk about punctuation rules with

خوب، بیایید اکنون به موضوع بعدی خود برویم و در مورد قوانین نقطه گذاری با حروف

subordinating conjunctions.

ربط فرعی صحبت کنیم.

Subordinating conjunctions are words like because, unless, before, after, if etc.

حروف ربط فرعی کلماتی هستند مانند چون، مگر اینکه، قبل، بعد، اگر و غیره.

But why are these called subordinating?

اما چرا اینها را فرعی می نامند؟

Well, look at this example:

خوب، به این مثال نگاه کنید:

“After Luisa gets home from work,” Is this a

«بعد از اینکه لوئیزا از سر کار به خانه برگشت،» آیا این یک

complete sentence?

جمله کامل است؟

It is not.

این نیست.

Because it has the word ‘after’ in it.

زیرا در آن کلمه «بعد» وجود دارد.

If we remove it, the sentence can stand alone -

اگر آن را حذف کنیم، جمله می تواند به تنهایی باقی بماند -

“Luisa gets home from work” – it’s fine.

"لوئیزا از سر کار به خانه می رسد" - خوب است.

But if I say “After Luisa gets home from work”

اما اگر من بگویم "بعد از اینکه لوئیزا از سر کار به خانه برگشت "

you will ask OK then what?

از او می پرسید پس چه؟

What does she do?

او چه کار می کند؟

So you see the sentence isn’t complete.

بنابراین می بینید که جمله کامل نیست.

Thus, this is a dependent clause (which also called

بنابراین، این یک بند وابسته است (که به آن بند فرعی نیز گفته می شود

a subordinate clause).

).

The conjunction ‘after’ makes it a subordinate clause or dependent,

حرف ربط «بعد » آن را یک جمله فرعی یا وابسته می کند،

so ‘after’ is called a subordinating conjunction.

بنابراین «بعد» را ربط فرعی می گویند.

To complete this sentence, we can add an independent clause – so

برای تکمیل این جمله، می‌توانیم یک بند مستقل اضافه

“After Luisa gets home from work, she likes to watch TV for an hour.”

کنیم - پس از اینکه لویزا از سر کار به خانه می‌رسد ، دوست دارد یک ساعت تلویزیون تماشا کند.

Alright now look at these examples.

خوب حالا به این نمونه ها نگاه کنید.

You see three pairs of sentences.

سه جفت جمله می بینید.

In each pair, sentence (a) and sentence (b) mean the same

در هر جفت، جمله (الف) و جمله (ب) به یک معنا

thing.

هستند.

But notice that sentences (a) have a comma, but sentences (b) don’t have a comma.

اما توجه کنید که جملات (الف) کاما دارند، اما جملات (ب) کاما ندارند.

And this is correct.

و این درست است.

I want you look at these examples carefully, and then say why there

می‌خواهم به این مثال‌ها با دقت نگاه کنید و سپس بگویید چرا

is a comma in (a) but no comma in (b).

در (الف) کاما وجود دارد اما در (ب) کاما وجود ندارد.

Stop the video if you want, think about it and then

اگر می خواهید ویدیو را متوقف کنید، در مورد آن فکر کنید و سپس

play the video again and check.

دوباره ویدیو را پخش کنید و بررسی کنید.

OK, here’s the rule: when you connect a dependent clause and an independent clause,

خوب، قانون اینجاست: وقتی یک بند وابسته و یک بند مستقل را به هم وصل می کنید،

if you put the dependent clause first, you put

اگر بند وابسته را اول قرار دهید

a comma after it.

، بعد از آن یک کاما قرار می دهید.

If the independent clause goes first, no comma.

اگر بند مستقل اول باشد، بدون کاما.

That symbol means no comma.

این علامت به معنای بدون کاما است.

So in all of these, in sentences (a), what comes first is a dependent or subordinate

پس در همه اینها در جملات (الف) چیزی که اول می آید یک جمله وابسته یا فرعی

clause, meaning it is not a full sentence, so

است یعنی جمله کامل نیست

we put a comma after it.

پس بعد از آن کاما می گذاریم.

In sentences (b), the first clause is independent.

در جمله (ب) بند اول مستقل است.

The dependent clause comes second.

بند وابسته دوم می شود.

So no comma.

پس بدون کاما

This is an important rule, so don’t forget it.

این یک قانون مهم است، بنابراین آن را فراموش نکنید.

OK, now finally, let’s turn to punctuation rules with conjunctive adverbs.

خوب، در نهایت، اجازه دهید به قوانین نقطه گذاری با قیدهای ربط بپردازیم.

Now you might be thinking, why are we talking about adverbs in a conjunctions lesson?

حالا ممکن است فکر کنید، چرا در درس حروف ربط در مورد قید صحبت می کنیم؟

Well the reason is that some adverbs act like

خوب دلیل این است که برخی از قیدها مانند حروف ربط عمل می کنند

conjunctions, so we call them conjunctive adverbs.

، بنابراین ما آنها را قید ربط می نامیم .

These are words like however, therefore, as a result, otherwise, moreover

اینها کلماتی مانند با این حال، بنابراین، در نتیجه، در غیر این صورت، علاوه بر این

and so on.

و غیره هستند.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

You see that there is no punctuation inside the sentences.

می بینید که داخل جملات علامت گذاری وجود ندارد .

That’s because I wanted to ask you: how should I punctuate these sentences?

این به این دلیل است که می خواستم از شما بپرسم: چگونه باید این جملات را علامت گذاری کنم؟

Should I put commas?

آیا باید کاما بگذارم؟

Where should I put them?

کجا باید آنها را قرار دهم؟

If you want, stop the video, think about it, then play the video again and check.

اگر می خواهید، ویدیو را متوقف کنید، در مورد آن فکر کنید، سپس دوباره ویدیو را پخش کنید و بررسی کنید.

Alright, here’s the correct punctuation.

خوب، اینجا نقطه گذاری صحیح است.

What do you see?

چی میبینی؟

Well, you see that there are both commas and semicolons.

خوب، می بینید که هم کاما و هم نقطه ویرگول وجود دارد.

This is a special rule of using conjunctive adverbs.

این یک قاعده خاص در استفاده از قیدهای ربط است.

Take the first sentence: there are two clauses – the first

جمله اول را در نظر بگیرید : دو بند وجود دارد - اولی

is “Zach loves living in San Francisco”,

"زاک زندگی در سانفرانسیسکو را دوست دارد"،

the second is “his wife hates the traffic and the pollution.”

دومی "همسرش از ترافیک و آلودگی متنفر است."

Notice that both of these are independent clauses, that is they are full sentences.

توجه داشته باشید که هر دوی اینها بندهای مستقل هستند، یعنی جملات کامل هستند.

Conjunctive adverbs are generally used to connect independent clauses.

قیدهای ربط معمولاً برای اتصال جملات مستقل استفاده می شوند.

The word ‘however’ has almost the same meaning

کلمه "اما" تقریباً همان معنای

as ‘but’.

"اما" است.

You can actually say “Zach loves living in San Francisco,

در واقع می توانید بگویید "زک زندگی در سانفرانسیسکو را دوست دارد،

but his wife hates the traffic and the pollution.”

اما همسرش از ترافیک و آلودگی متنفر است."

The meaning is the same.

معنی همان است.

The difference is that ‘however’ is more formal, and the punctuation

تفاوت این است که "اما" رسمی تر است و قوانین نقطه گذاری

rules are different.

متفاوت است.

Can you see the difference?

تفاوتش را می بینی؟

With ‘but’ we only use a single comma before it.

با "ولی" ما فقط از یک کاما قبل از آن استفاده می کنیم.

With however , or any conjunctive adverb, the

با اما یا هر قید ربطی،

most common way to punctuate them is with a

رایج‌ترین راه برای نقطه‌گذاری آنها با

semicolon before, and a comma after.

نقطه ویرگول قبل و کاما بعد از آن است.

You can see this in all of sentences.

این را می توانید در تمام جملات ببینید.

There’s another way to write them - you can also write them

راه دیگری برای نوشتن آنها وجود دارد - همچنین می توانید آنها را

with a period (or full-stop) in front.

با نقطه (یا نقطه) در جلو بنویسید.

If you do this, you end the first sentence, and then

اگر این کار را انجام دهید، اولین جمله را پایان می دهید و

start a new sentence with the conjunctive adverb: that’s also correct.

سپس یک جمله جدید را با قید ربط شروع می کنید : این نیز صحیح است.

And you can write it this way with all of the conjunctive adverbs

و شما می توانید آن را با تمام قیدهای ربط به این صورت بنویسید

– therefore, moreover etc.

- بنابراین، علاوه بر این و غیره

Sometimes, you will see the conjunctive adverb in the middle or

end position like you see on the screen now.

.

All of these mean the same thing.

همه اینها معنی یکسانی دارند.

Notice that when ‘however’ is in the middle, it is

توجه داشته باشید که وقتی "اما" در وسط است،

interrupting the sentence, so we put a comma before and

جمله را قطع می کند، بنابراین قبل و بعد از آن یک کاما قرار می دهیم

after to make it easy to read.

تا خواندن آن آسان شود.

If these rules are a little confusing, don’t worry – you will get them will practice

اگر این قوانین کمی گیج کننده هستند، نگران نباشید - آنها را تمرین خواهید کرد

but with conjunctive adverbs, make sure to remember

اما با قیدهای ربط، مطمئن شوید

the most important rule: semicolon or period before (the period is also called a full-stop

که مهمترین قانون را به خاطر بسپارید: نقطه ویرگول یا نقطه قبل (این نقطه در انگلیسی بریتانیایی نقطه پایان نیز نامیده می شود.

in British English) and the comma after.

) و کاما بعد از آن.

Alright, now let’s do a quick recap of all the rules that we learned in this lesson.

بسیار خوب، اکنون بیایید همه قوانینی را که در این درس آموختیم، خلاصه کنیم.

And then I will give you a test to see if you

و سپس من به شما یک آزمایش می دهم تا ببینید آیا می

can punctuate conjunctions correctly.

توانید حروف ربط را به درستی علامت گذاری کنید.

Rule number one – if a conjunction only connects

قانون شماره یک - اگر یک حرف ربط فقط دو کلمه یا عبارت را به هم متصل می کند

two words or phrases, no comma.

، بدون کاما.

Rule number two – in lists of three or more items, put a comma after each item (except

قانون شماره دو - در لیست های سه یا چند مورد، بعد از هر مورد (به جز آخرین مورد) یک کاما قرار دهید

the last).

.

Put the last comma before the conjunction.

آخرین کاما را قبل از حرف ربط قرار دهید.

Rule number three – when connecting two independent clauses with a conjunction,

قانون شماره سه - هنگام اتصال دو بند مستقل با یک ربط،

always put a comma after the first clause.

همیشه بعد از بند اول یک کاما قرار دهید.

Rule number four – when connecting a dependent clause to an independent clause, if the

قانون شماره چهار - هنگام اتصال یک بند وابسته به یک بند مستقل، اگر

dependent clause comes first, put a comma after

بند وابسته اول آمد، بعد از

it.

آن یک کاما قرار دهید.

If the independent clause comes first, no comma.

اگر بند مستقل اول باشد، بدون کاما.

And finally rule number five – when using conjunctive adverbs, either put a

و در نهایت قانون شماره پنج - هنگام استفاده از قیدهای

semicolon before and a comma after the adverb.

ربطی، قبل از قید یک نقطه ویرگول و بعد از قید یک کاما قرار دهید.

Or a period before and a comma after.

یا یک نقطه قبل و یک کاما بعد.

Alright, now it’s time for the test.

خوب، حالا نوبت امتحان است.

On the screen, there are eight sentences, and

روی صفحه، هشت جمله وجود دارد و

I want you to punctuate them with commas (,) and semicolons (;) where necessary.

می‌خواهم در صورت لزوم آنها را با کاما (،) و نقطه ویرگول (;) علامت بزنید.

Stop the video if you want, think about your answers,

اگر می خواهید ویدیو را متوقف کنید، به پاسخ های خود فکر کنید،

then play the video again and check.

سپس دوباره ویدیو را پخش کنید و بررسی کنید.

Alright, let’s look at the answers: in sentence number one, commas have to go after

خوب، بیایید به پاسخ ها نگاه کنیم: در جمله شماره یک، کاما باید بعد از

English and Spanish.

انگلیسی و اسپانیایی قرار گیرد.

This is a list with three items, so we put commas after each item (except

این یک لیست با سه مورد است، بنابراین ما بعد از هر مورد (به جز آخرین مورد) کاما قرار می دهیم

the last).

.

Remember that the last comma goes before the conjunction (and).

به یاد داشته باشید که آخرین کاما قبل از حرف ربط (و) می رود.

But in sentence number two, you don’t need any

اما در جمله شماره دو، به کاما نیاز ندارید

commas.

.

This is because ‘and’ only connects two items: Tuesday and Wednesday.

این به این دلیل است که "and" فقط دو مورد را به هم متصل می کند : سه شنبه و چهارشنبه.

In number three, there are two clauses.

در شماره سه دو بند وجود دارد.

The first is “We didn’t know it was going to rain”.

اولین مورد این است: "ما نمی دانستیم که قرار است باران ببارد".

Then there’s the conjunction ‘so’ and then

سپس حرف ربط «پس» و سپس

the second clause “we didn’t bring our umbrellas.”

بند دوم «ما چترهایمان را نیاوردیم» وجود دارد.

Both of these clauses are independent meaning that

هر دوی این بندها مستقل هستند به این معنی که

they can stand alone as sentences.

می توانند به تنهایی به عنوان جمله بایستند.

For this reason, we put a comma after the first clause.

به همین دلیل بعد از بند اول کاما می گذاریم.

What about number four?

شماره چهار چطور؟

In this sentence, you need no commas.

در این جمله نیازی به کاما نیست.

Notice that the conjunction is ‘but’.

توجه داشته باشید که حرف ربط "اما" است.

You might think that it’s connecting two clauses here, but that’s not the case.

ممکن است فکر کنید که اینجا دو بند را به هم متصل می کند، اما اینطور نیست.

There’s only one subject (Lamar) with two verb

فقط یک موضوع (لامار) با دو عبارت فعل وجود دارد

phrases - “got job offers from four different companies”

- "از چهار شرکت مختلف پیشنهاد کار دریافت کردم "

and “didn’t accept any of them”.

و "هیچکدام از آنها را نپذیرفت".

So the conjunction is just connecting two phrases

بنابراین حرف ربط فقط دو عبارت را به هم وصل می کند

– that’s why no comma.

- به همین دلیل بدون کاما.

In number five, we have two clauses.

در شماره پنج دو بند داریم.

The first clause “When you see Shelly” is a dependent

اولین بند "When you see Shelly" یک

clause because it’s not a full sentence.

بند وابسته است زیرا یک جمله کامل نیست.

The second clause – “can you tell her to come

بند دوم - "می تونی بهش بگی بیاد

and see me?” is independent.

منو ببینه؟" مستقل است

Yes, it’s a question, but it’s still a complete, meaningful sentence.

بله، این یک سوال است، اما هنوز یک جمله کامل و معنادار است.

What comes first is the dependent clause with the conjunction ‘when.’

چیزی که اول می آید عبارت وابسته با حرف ربط ‘when’ است.

For this reason, we put a comma after it.

به همین دلیل، بعد از آن یک کاما قرار می دهیم.

What about number six?

شماره شش چطور؟

Comma or no comma?

کاما یا بدون کاما؟

Well, how many clauses do you see?

خوب، چند بند می بینید؟

There are two: one is independent and the other is dependent.

دو تا است: یکی مستقل و دیگری وابسته.

The first clause – “I can’t log in” – which is

بند اول - "من نمی توانم وارد سیستم شوم" -

that?

آن چیست؟

It’s the independent clause because it’s complete.

این بند مستقل است زیرا کامل است.

But the second clause, “because I can’t remember my password” is dependent

اما بند دوم، "چون من نمی توانم رمز عبور خود را به خاطر بسپارم" وابسته است

because it’s not complete.

زیرا کامل نیست.

Which comes first?

کدام اول می آید؟

The independent clause, so no comma.

بند مستقل، بنابراین بدون کاما.

Remember, only if the dependent clause comes first,

به یاد داشته باشید، فقط اگر بند وابسته اول باشد،

we put a comma after it.

بعد از آن یک کاما قرار می دهیم.

In sentences seven and eight, notice that we

در جملات هفت و هشت، توجه داشته باشید که

have conjunctive adverbs – ‘however’ in seven,

قیدهای ربط داریم - «اما» در هفت،

and ‘therefore’ in eight.

و «بنابراین» در هشت.

So what’s the rule with conjunctive adverbs?

پس قاعده قیدهای ربط چیست؟

The rule is: semicolon before, comma after.

قانون این است: نقطه ویرگول قبل، کاما بعد.

You see this is number seven.

می بینید که این شماره هفت است.

Another way to punctuate conjunctive adverbs is with a period before

راه دیگر برای علامت گذاری قیدهای ربط، نقطه قبل

and comma after.

و بعد از کاما است.

You can see this now with number eight.

اکنون می توانید این را با شماره هشت ببینید.

Both forms are correct.

هر دو شکل صحیح است.

Alright, how many did you get right?

خوب، چند تا را درست فهمیدی؟

Let me know in the comments.

در نظرات به من اطلاع دهید.

If you liked this lesson, share it with your friends.

اگر این درس را دوست داشتید ، آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

Remember to subscribe to this channel for more English

به خاطر داشته باشید که برای آموزش بیشتر زبان انگلیسی در این کانال عضو شوید و به زودی

lessons, and I will see you in another lesson soon.

شما را در یک درس دیگر خواهم دید .