Parts of Speech in English Grammar: NOUNS & ADJECTIVES

Hi, welcome to engVid, I'm Adam.

سلام، به engVid خوش آمدید، من آدام هستم.

In today's video, I'm going to start talking to you about the parts of speech.

در ویدیوی امروز، من قصد دارم در مورد بخش های سخنرانی با شما صحبت کنم.

Now, some of you might think this is a lesson for beginners, which it is for the most part,

اکنون، برخی از شما ممکن است فکر کنید این یک درسی برای مبتدیان است، که در بیشتر موارد این درس است،

but even if you're at the intermediate level, even if you're at the advanced level, there's

اما حتی اگر در سطح متوسط ​​باشید، حتی اگر در سطح پیشرفته باشید، چیزهای زیادی برای شما وجود دارد که از

plenty for you to gain out of this video, so please watch how I explain and I get into

آن استفاده کنید. از این ویدیو، بنابراین لطفاً نحوه توضیح من را تماشا کنید و

more detail about the different parts of speech.

جزئیات بیشتری در مورد بخش های مختلف گفتار دریافت کنم.

Now, when I talk about parts of speech, what does this mean?

حالا وقتی در مورد بخش هایی از سخنرانی صحبت می کنم، این به چه معناست؟

Well, every word in English has a certain category that it falls into.

خوب، هر کلمه در انگلیسی یک دسته بندی خاص دارد که در آن قرار می گیرد.

So, if you're looking at an English sentence, every word has its part of speech, and it's

بنابراین، اگر به یک جمله انگلیسی نگاه می کنید، هر کلمه بخشی از گفتار خود را دارد، و

very important to know what the different parts of speech are when you're learning how

بسیار مهم است که بدانید هنگام یادگیری

to construct sentences, okay?

نحوه ساخت جملات، قسمت های مختلف گفتار چیست، خوب؟

Because you need to know what can be a subject, what can be a verb, the different types of

چون باید بدانید چه چیزی می تواند فاعل باشد، چه چیزی می تواند فعل باشد، انواع مختلف

verbs, what is an adjective, what is an adverb, you need to know all these things so you can

افعال، صفت چیست، قید چیست ، باید همه این موارد را بدانید تا بتوانید

start building your sentences, okay?

شروع به ساختن جملات خود کنید، باشه؟

So, these are the parts of speech.

پس اینها بخشهای گفتار هستند.

There's one more here, but I'm not going to worry too much about it.

یک مورد دیگر در اینجا وجود دارد، اما من زیاد نگران آن نیستم.

We have nouns, adjectives, verbs, adverbs, pronouns, articles, conjunctions, and prepositions.

ما اسم، صفت، فعل، قید، ضمیر، مقاله، حرف ربط و حرف اضافه داریم.

The one that's not on here is called interjections like "Wow!"

آن چیزی که در اینجا نیست، الفاظی مانند "وای!"

"Ah!", like these sorts of sounds.

"آه!"، مانند این نوع صداها.

We're not going to worry too much about them because those are a little bit self-explanatory.

ما زیاد در مورد آنها نگران نخواهیم بود زیرا آنها کمی خود توضیحی هستند.

So, in this video, I'm going to concentrate on nouns and adjectives, okay?

بنابراین، در این ویدیو، من می خواهم روی اسم ها و صفت ها تمرکز کنم، خوب؟

There will be separate videos for the other conjunctions, you can find links in the description

برای سایر حروف ربط ویدیوهای جداگانه ای وجود خواهد داشت ، می توانید پیوندهایی را در

box for these, and if the link is not there yet, the video is coming, just look out for

جعبه توضیحات برای آنها پیدا کنید، و اگر پیوند هنوز وجود ندارد، ویدیو در حال آمدن است، فقط مراقب

it and you can watch separately.

آن باشید و می توانید جداگانه تماشا کنید.

So again, today we're looking at nouns and adjectives.

بنابراین، امروز دوباره به اسم ها و صفت ها نگاه می کنیم.

Now, most English teachers, when they teach their students what a noun is, they say it's

حالا اکثر معلمان زبان انگلیسی وقتی به دانش آموزان خود یاد می دهند که اسم چیست، می گویند این

a person, a place, or a thing, and that's it.

یک شخص، یک مکان یا یک چیز است و تمام.

Then they move on to the next topic.

سپس به سراغ مبحث بعدی می روند.

But you have to get a little bit deeper into what these things mean because there are different

اما باید کمی عمیق‌تر به معنای این چیزها

types of ways to talk about person, there are different ways to talk about place, there

بپردازید، زیرا روش‌های مختلفی برای صحبت در مورد شخص وجود دارد، روش‌های مختلفی برای صحبت در مورد مکان وجود

are different ways and different types of things, okay?

دارد، راه‌های مختلف و انواع مختلفی از چیزها وجود دارد، خوب؟

So, it's important to know all the different ways you can look at a noun and the different

بنابراین، مهم است که همه راه‌های متفاوتی را که می‌توانید به یک اسم نگاه کنید و

forms that they take, which I'll talk about soon as well.

اشکال مختلف آن‌ها را بدانید، که به زودی در مورد آنها نیز صحبت خواهم کرد.

So, let's start with person.

بنابراین، بیایید با شخص شروع کنیم.

What is a person?

آدم چیست؟

So, a person doesn't just mean man, woman, or things like that, or the guy over there,

بنابراین، یک شخص فقط به معنای مرد، زن یا چیزهایی مانند آن، یا پسر آنجا

the girl over there.

، دختر آنجا نیست.

Person can be a name.

شخص می تواند یک نام باشد.

Now, this is called a proper noun, when you're talking about a person's name, it's still

حالا به این اسم خاص می گویند، وقتی در مورد اسم یک نفر صحبت می کنید، باز هم

a person, it's still a noun, but it's a proper noun.

یک شخص است، هنوز یک اسم است، اما یک اسم خاص است .

Proper nouns always take capital letters.

اسامی خاص همیشه حروف بزرگ می گیرند.

So, for example, Bill.

بنابراین، برای مثال، بیل.

The man's name is Bill.

نام آن مرد بیل است.

Bill is a proper noun, it takes a capital B, so we have names.

Bill یک اسم خاص است، B بزرگ می گیرد ، بنابراین ما نام داریم.

Pronouns are technically nouns, but as you notice, they're considered a different part

ضمایر از نظر فنی اسم هستند، اما همانطور که متوجه شدید، آنها بخش متفاوتی از گفتار در نظر گرفته می شوند

of speech, so I'll talk about those separately.

، بنابراین من به طور جداگانه در مورد آنها صحبت خواهم کرد.

Title - now people often sometimes forget that your job title, your position in a company

عنوان - اکنون مردم اغلب فراموش می کنند که عنوان شغلی شما، موقعیت شما در یک شرکت

or an organization, this is also a noun, a person noun, okay?

یا سازمان، این نیز یک اسم است، یک اسم شخص، خوب؟

CEO, Chief Executive Officer, that's a noun.

مدیر عامل، مدیر اجرایی، این یک اسم است.

Student, that's a person noun, okay?

دانشجو، این یک اسم شخص است، خوب؟

Different ways to talk about people in terms of their position in an organization, in life,

روش های مختلف برای صحبت در مورد افراد از نظر موقعیت آنها در سازمان، در زندگی و

etc.

غیره.

I'll give you another one: retiree.

من یک راه دیگر را به شما می دهم: بازنشسته.

A retiree is an older person who has stopped working.

بازنشسته فردی مسن است که از کار دست کشیده است.

Usually at 65 years old, but again, retiree is still a noun, and just knowing that it's

معمولاً در 65 سالگی، اما بازنشسته هنوز یک اسم است، و فقط دانستن اینکه

a noun helps you place it within a sentence, okay?

یک اسم است به شما کمک می کند آن را در یک جمله قرار دهید، خوب؟

Gender.

جنسیت.

Man, woman, there's a lot of different varieties of gender these days, okay?

مرد، زن، این روزها انواع مختلفی از جنسیت وجود دارد، خوب؟

You have transgender, etc., but gender, male, female, man, woman, etc. these are still person.

شما تراجنسیتی و غیره دارید، اما جنسیت، مرد، زن، مرد، زن و غیره اینها هنوز فرد هستند.

You could think of it as a thing, but we'll talk about that separately.

شما می توانید آن را به عنوان یک چیز در نظر بگیرید، اما ما در مورد آن جداگانه صحبت خواهیم کرد.

Age.

سن.

So, a senior, senior can also be an adjective, which we'll talk about after this, but senior

بنابراین، senior, senior می تواند یک صفت نیز باشد، که بعد از این در مورد آن صحبت خواهیم کرد، اما senior

can also be a noun, and you're referring to a person, according to his or her age.

می تواند یک اسم نیز باشد، و شما با توجه به سن شخصی به شخصی اشاره می کنید.

A teen, a youth, etc., all of these are nouns, person nouns, based on their age.

یک نوجوان، یک جوان و غیره، همه اینها بر اساس سن آنها اسم، اسم شخص هستند.

So you can see just saying "person" is not enough.

بنابراین می توانید ببینید که فقط گفتن "شخص" کافی نیست.

There's different areas and different types of person, and the same thing for place, different

مناطق مختلف و انواع مختلفی از افراد وجود دارد، و یک چیز برای مکان،

types and ways of looking at place.

انواع و شیوه های مختلف نگاه کردن به مکان وجود دارد.

Again, name.

باز هم نام

The name of a place, like Paris, still a proper noun, okay, proper noun - capital.

نام یک مکان، مانند پاریس، هنوز یک اسم خاص، خوب، اسم خاص - سرمایه.

Location, in the back, okay?

موقعیت مکانی، در پشت، باشه؟

Beside something - that's preposition, we'll talk about separately.

در کنار چیزی - این حرف اضافه است، ما جداگانه در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

In the back, in the east, in the northeast, etc.

در پشت، در شرق، در شمال شرق و ...

If I'm looking at it as a place - sorry it's a little messy - east, for example, is a location.

اگر من به عنوان یک مکان به آن نگاه می کنم - ببخشید که کمی به هم ریخته است - مثلا شرق یک مکان است.

You have abstract places.

شما مکان های انتزاعی دارید.

Now, you can think of heaven as a place, some people believe that when they pass away, they

حالا شما می توانید بهشت ​​را یک مکان در نظر بگیرید، بعضی ها معتقدند که وقتی از دنیا

will go to heaven or to hell, depending on the person, but heaven is not a real place,

می روند بسته به شخص به بهشت ​​یا جهنم می روند ، اما بهشت ​​یک مکان واقعی نیست

it's an idea, right?

، یک ایده است، درست است؟

So it's an abstract place, but it's still a place noun that you have to recognize.

بنابراین یک مکان انتزاعی است، اما هنوز یک اسم مکانی است که باید آن را تشخیص دهید.

Or, a description of a place can also be - again, the back, or the example escapes me now, but

یا، توصیف یک مکان نیز می تواند باشد - دوباره ، پشت، یا مثال اکنون از من فرار می کند، اما

I'll come back to that one anyway.

به هر حال به آن مکان باز خواهم گشت.

So, description of a place.

بنابراین، توصیف یک مکان.

Oh, no, it's gone, okay.

اوه، نه، رفت، باشه.

It'll come back to me.

به من برمی گردد

Thing, now thing is where people get lost when it comes to nouns because they don't

مسئله، اکنون چیزی است که مردم در مورد اسم ها گم می شوند، زیرا آنها

realize that thing can be so many different types of things.

متوجه نمی شوند که چیز می تواند انواع مختلفی از چیزها باشد.

So, first we're going to look at animate and inanimate.

بنابراین، ابتدا می خواهیم به زنده و بی جان نگاه کنیم.

Animate is anything that is living, okay?

جان دادن چیزی است که زنده است، خوب؟

Like animals, any animal is technically a thing.

مانند حیوانات، هر حیوانی از نظر فنی یک چیز است.

Now, let's say you have a dog or a cat and you're very attached to your pet and it's

حال، فرض کنید شما یک سگ یا گربه دارید و به حیوان خانگی خود بسیار وابسته هستید و

a part of the family and it's a male dog.

این یکی از اعضای خانواده است و یک سگ نر است.

So, you call him "he".

بنابراین، شما او را "او" صدا می کنید.

Technically, the correct pronoun would be "it", because your dog is a thing.

از نظر فنی، ضمیر صحیح "آن" خواهد بود، زیرا سگ شما یک چیز است.

It's an animate thing, but it is a thing.

این یک چیز جاندار است، اما یک چیز است.

It is not a person, okay?

این یک شخص نیست، باشه؟

So, any animal, any fish, anything that is moving, anything that is alive.

بنابراین، هر حیوانی، هر ماهی، هر چیزی که در حال حرکت است، هر چیزی که زنده است.

Again, the question between plants and animals - plants are technically living things, but

مجدداً سؤال بین گیاهان و حیوانات - گیاهان از نظر فنی موجودات زنده ای هستند،

they don't really move, they stay in place, so they're inanimate.

اما واقعاً حرکت نمی کنند، در جای خود می مانند، بنابراین بی جان هستند.

But when we talk about inanimate, we're generally speaking about things that are not alive.

اما وقتی در مورد بی جان صحبت می کنیم، به طور کلی در مورد چیزهایی صحبت می کنیم که زنده نیستند.

Table, chair, ball, court, street, all of these things are inanimate.

میز، صندلی، توپ، زمین، خیابان، همه این چیزها بی جان هستند.

Now, generally, animate and inanimate things can be sensed by the five senses; you can

حال، به طور کلی، چیزهای جاندار و بی جان را می توان با حواس پنج گانه حس کرد; شما می

see them, hear them, smell them, touch them, or taste them, right?

توانید آنها را ببینید، بشنوید، آنها را بو کنید، لمس کنید یا آنها را بچشید، درست است؟

So, these are the five senses, but there are many things that are abstract, okay, that

بنابراین، اینها حواس پنج گانه هستند، اما چیزهای زیادی وجود دارد که انتزاعی هستند، خوب،

the five senses are - they're not accessible to the five senses, they're more in the mind.

که حواس پنج گانه هستند - آنها برای حواس پنج گانه قابل دسترسی نیستند، آنها بیشتر در ذهن هستند.

They're ideas and concepts, okay?

آنها ایده ها و مفاهیم هستند، خوب؟

So, happiness is an idea, but it's also a feeling.

بنابراین، شادی یک ایده است، اما یک احساس نیز هست .

So, all of these things are technically ideas and then the ideas can break down into further

بنابراین، همه این چیزها از نظر فنی ایده هستند و سپس ایده ها می توانند به

categories.

دسته های بیشتری تقسیم شوند.

Feeling - love.

احساس - عشق.

Love is a noun, it is a thing, but it is not a thing that you can see or touch or taste.

عشق یک اسم است، یک چیز است، اما چیزی نیست که بتوانید آن را ببینید یا لمس کنید یا بچشید.

I mean, some people say that you can but it's not - you associate certain things with love,

منظورم این است که برخی از مردم می گویند که شما می توانید اما اینطور نیست - شما چیزهای خاصی را با عشق مرتبط می کنید،

but love is just an idea.

اما عشق فقط یک ایده است.

It exists only in your mind, maybe in your heart, okay?

فقط در ذهن شما وجود دارد، شاید در قلب شما، باشه؟

Happiness, same idea, it's a feeling, but these feelings are just concepts.

خوشبختی، همان ایده، این یک احساس است، اما این احساسات فقط مفاهیم هستند.

Now, money.

حالا پول

Can you actually - does money exist?

آیا واقعاً می توانید - آیا پول وجود دارد؟

Well, you think "Yeah, of course, I have some in my pocket."

خوب، شما فکر می کنید "آره، البته، من مقداری در جیبم دارم."

Well, if you pull the money out of your pocket, what you have is paper and metal.

خوب، اگر پول را از جیب خود بیرون بیاورید، چیزی که دارید کاغذ و فلز است.

The fact that this paper and metal has some value is just an idea.

این واقعیت که این کاغذ و فلز مقداری ارزش دارد فقط یک ایده است.

Paper is paper, metal is metal.

کاغذ کاغذ است، فلز فلز است.

Money is the idea of value added to these things, to these inanimate things, okay?

پول ایده ارزش افزوده به این چیزها، به این چیزهای بی جان است، خوب؟

So, these are concepts.

بنابراین، اینها مفاهیم هستند.

There're also imaginary things, okay?

چیزهای تخیلی هم هست، باشه؟

Things that you can only imagine.

چیزهایی که شما فقط می توانید تصور کنید.

For example, a unicorn, I'll put it here.

به عنوان مثال، یک تک شاخ، من آن را در اینجا قرار می دهم.

A unicorn, a unicorn is a horse with a horn, right?

اسب شاخدار، اسب شاخدار است، درست است؟

Is it real?

آیا واقعی است؟

No, I mean, I've never seen one, never even seen a picture of one [DECKARD!], so it's

نه، منظورم این است که من هرگز یکی را ندیده‌ام، حتی تصویری از یکی [دکارد!] را ندیده‌ام، بنابراین

imaginary but it's so real that we call it a thing because we can visualize it.

تخیلی است اما آنقدر واقعی است که ما آن را یک چیز می‌نامیم زیرا می‌توانیم آن را تجسم کنیم.

We can see it in our minds like it's a real thing, but it's an imaginary thing.

ما می توانیم آن را در ذهن خود ببینیم که انگار یک چیز واقعی است، اما یک چیز تخیلی است.

A quality.

یک کیفیت

Kindness.

مهربانی.

Kindness, can you measure it?

مهربانی، می توانید آن را اندازه گیری کنید؟

Can you touch it, can you feel it?

آیا می توانی آن را لمس کنی، آیا می توانی آن را حس کنی؟

No, it's just an idea, but it's an idea of a certain quality of a person, for example,

نه، این فقط یک ایده است، اما تصور یک کیفیت خاص از یک فرد است، مثلاً

okay?

خوب است؟

Subject.

موضوع.

Math.

ریاضی.

What is math?

ریاضی چیست؟

Math is just an idea, right?

ریاضی فقط یک ایده است، درست است؟

It's putting these things like, 2+2=4.

قرار دادن این موارد مانند 2+2=4 است.

Can you see two?

دو تا رو میبینی؟

Can you touch two?

آیا می توانید دو را لمس کنید؟

Can you do anything with these numbers of equations?

آیا می توانید با این تعداد معادلات کاری انجام دهید ؟

No, it's concept that we can apply to real life things in real life, but again, they're

نه، این مفهوم است که ما می‌توانیم چیزهای واقعی را در زندگی واقعی به کار ببریم، اما باز هم، آنها

just subjects.

فقط سوژه هستند.

They're just concepts.

آنها فقط مفاهیم هستند.

Activities - swimming, you can do swimming, but swimming is just an idea at the end of

فعالیت ها - شنا، شما می توانید شنا کنید، اما شنا فقط یک ایده در

the day.

پایان روز است.

There's no such thing as swimming.

چیزی به نام شنا وجود ندارد.

There's not dying when you get into the water because you're moving, right?

وقتی به آب می‌روی نمی‌میری، درست است؟

So, the activity itself is still a thing, right?

بنابراین، خود فعالیت هنوز یک چیز است، درست است؟

So when people say a noun is a person, place, or a thing, not enough.

بنابراین وقتی مردم می گویند اسم یک شخص، مکان یا یک چیز است، کافی نیست.

You need to know all the different details of person, of place, of thing, and again,

شما باید تمام جزئیات مختلف شخص، مکان، چیز را بدانید، و دوباره،

there are other ways to describe these things, but these are the main ones that you need

راه‌های دیگری برای توصیف این چیزها وجود دارد، اما اینها اصلی‌ترین مواردی هستند که

to understand.

باید درک کنید.

Now, when we want to use nouns, there are different ways to use them.

حالا وقتی می خواهیم از اسم ها استفاده کنیم راه های مختلفی برای استفاده از آنها وجود دارد.

There are pure and simple nouns.

اسم های خالص و ساده وجود دارد.

For example, let's just say "ball", let me use a black pen here.

به عنوان مثال، بیایید فقط بگوییم "توپ"، اجازه دهید در اینجا از یک خودکار سیاه استفاده کنم.

A ball, okay?

یک توپ، باشه؟

You can - it's a round thing, you can hold it, you can throw it, you can catch it.

شما می توانید - این یک چیز گرد است، می توانید آن را نگه دارید، می توانید آن را پرتاب کنید، می توانید آن را بگیرید.

This is a simple noun, it's a pure noun.

این یک اسم ساده است، یک اسم خالص است.

By itself, it means the thing.

به خودی خود به معنای آن چیز است.

A gerund is an -ing noun, and it's technically - what you have to remember about gerunds

یک جیروند یک اسم -ing است، و از نظر فنی - چیزی که باید در مورد حروف به خاطر بسپارید

is that they are verbs that are changed into nouns, so they are not pure nouns.

این است که آنها افعالی هستند که به اسم تبدیل می شوند ، بنابراین اسم خالص نیستند.

You have to take an action and convert it into a thing.

شما باید اقدامی انجام دهید و آن را به یک چیز تبدیل کنید.

So, for example, smoking, like for example, smoking a cigarette.

بنابراین، برای مثال، سیگار کشیدن، مانند به عنوان مثال، کشیدن یک سیگار.

To smoke is the verb, smoking is the activity, there is no simple or pure noun for this activity,

سیگار کشیدن فعل است، سیگار کشیدن فعالیت است، هیچ اسم ساده یا خالصی برای این فعالیت وجود ندارد،

okay?

خوب؟

There's cigarette, and then there's smoke that comes out of the cigarette, there's fire,

سیگار وجود دارد، و سپس دودی است که از سیگار خارج می شود، آتش است،

etc.

و غیره.

There's no such thing as smoke as a noun.

چیزی به نام دود به عنوان اسم وجود ندارد.

So, you have to use it as an activity and talk about it that way.

بنابراین، شما باید از آن به عنوان یک فعالیت استفاده کنید و در مورد آن صحبت کنید.

Then we have compound nouns.

سپس اسم مرکب داریم.

When we have "basketball coach".

وقتی «مربی بسکتبال» داریم.

Basketball squeezed together into one word: basket - basketball, sorry, coach is the person.

بسکتبال در یک کلمه فشرده شده است: سبد - بسکتبال، متاسفم، مربی آن شخص است.

So, you have a thing, you have a person, you put them together, and the first noun now

بنابراین، شما یک چیز دارید، یک شخص دارید ، آنها را کنار هم می گذارید، و اسم اول اکنون

works as an adjective to the second noun, but you have - all of them are actually nouns.

به عنوان صفت برای اسم دوم عمل می کند، اما شما دارید - همه آنها در واقع اسم هستند.

And then you have the noun clause.

و سپس شما بند اسمی را دارید.

What you said is true.

آنچه شما گفتید درست است.

"What you said", although each word has its own part of speech, the whole clause works

«آنچه گفتی»، اگرچه هر کلمه بخشی از گفتار خود را دارد، اما کل بند به

as a noun, and in this case, a noun subject, okay?

عنوان یک اسم عمل می کند و در این مورد، یک فاعل اسمی است، خوب؟

So, there's different ways to look at nouns, different ways to look at adjectives, different

بنابراین، راه‌های متفاوتی برای نگاه کردن به اسم‌ها، روش‌های متفاوتی برای نگاه کردن به صفت‌ها،

ways to look at verbs.

روش‌های متفاوتی برای نگاه کردن به افعال وجود دارد.

So now, we're going to have a look at the adjectives and different ways to look at them

بنابراین اکنون، ما قصد داریم نگاهی به صفت ها و روش های مختلف نگاه کردن به آنها داشته

and understand what types of adjectives we use.

باشیم و بفهمیم که از چه نوع صفت هایی استفاده می کنیم.

Okay, so now we're going to look at adjectives, but before we do that, remember I mentioned

خوب، پس اکنون به صفت ها نگاه می کنیم، اما قبل از انجام این کار، به یاد داشته باشید که

noun as a place and I mentioned description.

اسم را به عنوان یک مکان ذکر کردم و شرح را ذکر کردم.

So, for example, neighborhood or city, you're describing the function of a place or the

بنابراین، به عنوان مثال، محله یا شهر، شما عملکرد یک مکان یا

use of a place or the way a place looks or feels in terms of community, etc.

استفاده از یک مکان یا نحوه ظاهر یا احساس یک مکان را از نظر اجتماع و غیره توصیف می کنید.

So, there's different ways to do that as well, so neighborhood, a description place, but

بنابراین، راه های مختلفی برای انجام این کار نیز وجود دارد. بنابراین محله، یک مکان توصیف است، اما

again, you can also think of it as a thing.

دوباره، شما همچنین می توانید آن را به عنوان یک چیز در نظر بگیرید.

A neighborhood can also be a thing, or a city can be a thing, but generally we think of

یک محله نیز می تواند یک چیز باشد، یا یک شهر می تواند یک چیز باشد، اما به طور کلی ما

these as places and nouns.

اینها را به عنوان مکان و اسم در نظر می گیریم.

Anyway, glad I got that out of the way.

به هر حال، خوشحالم که این را از سر راه برداشتم.

Adjectives, we're going to look at adjectives.

صفت ها، ما قصد داریم به صفت ها نگاه کنیم.

So, an adjective, or adjectives describe nouns.

بنابراین، یک صفت یا صفت اسم ها را توصیف می کند.

Let me put - an adjective describes a noun.

بگذارید بگویم - یک صفت یک اسم را توصیف می کند.

So, when you have a noun, you have a person, place, or thing in different categories, and

بنابراین، وقتی یک اسم دارید، یک شخص ، مکان یا چیزی در دسته‌های مختلف

you want to give a bit more information.

دارید و می‌خواهید کمی اطلاعات بیشتری بدهید.

So, for example, if you want to say, "a table", well, table is not enough, because if you

مثلاً اگر می‌خواهید بگویید «میز» خوب، میز کافی نیست، زیرا اگر

say the word "table", I imagine a long table, rectangular, made of wood, where people sit

کلمه «میز» را بگویید، من یک میز بلند، مستطیل شکل، چوبی را تصور می‌کنم که مردم در آنجا می‌نشینند.

down to have a picnic outside.

بیرون یک پیک نیک داشته باشید

Somebody else hears the word "table" and they think of a small square thing where you just

یک نفر دیگر کلمه "میز" را می شنود و به یک چیز مربع کوچک فکر می کند که شما فقط می

sit down to have a quick meal and go on.

نشینید تا یک غذای سریع بخورید و ادامه دهید.

Somebody else thinks of a glass table, somebody else thinks of a metal table.

یکی دیگر به میز شیشه ای فکر می کند، دیگری به میز فلزی فکر می کند.

So, table is just an idea, it's a thing, but it's an idea until you make it more concrete,

بنابراین، جدول فقط یک ایده است، یک چیز است، اما یک ایده است تا زمانی که آن را ملموس‌تر

okay, or specific is another good word.

، خوب یا خاص کنید، کلمه خوب دیگری است.

So, the opposite of abstract is concrete.

بنابراین، نقطه مقابل انتزاعی عینی است.

So, abstract is - could be anything.

بنابراین، انتزاعی است - می تواند هر چیزی باشد.

Concrete is very specific, and everybody can relate to the same thing.

بتن بسیار خاص است و همه می توانند با یک چیز ارتباط برقرار کنند.

So, how do you make something abstract - how do you make an abstract noun concrete?

بنابراین، چگونه چیزی را انتزاعی می سازیم - چگونه یک اسم انتزاعی را بتن می سازیم؟

You describe it.

تو توصیفش کن

You describe it using adjectives.

شما آن را با استفاده از صفت ها توصیف می کنید.

Now, there are many different types of adjectives, but here are some that you can get started

اکنون، انواع مختلفی از صفت ها وجود دارد، اما در اینجا برخی از آنها وجود دارد که می توانید با آنها شروع

with, right?

کنید، درست است؟

When you talk about the appearance of something, you can talk about shape.

وقتی در مورد ظاهر چیزی صحبت می کنید، می توانید در مورد شکل صحبت کنید.

You can talk about color.

می توانید در مورد رنگ صحبت کنید.

You can talk about size, for example, okay?

شما می توانید در مورد اندازه صحبت کنید، برای مثال، خوب؟

All of these will describe how something looks.

همه اینها نحوه ظاهر یک چیز را توصیف می کنند.

You can even say, for example, in terms of fashion.

حتی می توانید مثلاً از نظر مد بگویید.

Fashionable, if you want to describe a person and you say he or she is fashionable, right

مد روز، اگر بخواهید فردی را توصیف کنید و بگویید او شیک است،

away I can understand, I can picture a person who is wearing nice clothes, trendy clothes,

فوراً می توانم بفهمم، می توانم فردی را تصور کنم که لباس های زیبا، لباس های شیک

etc., right?

و غیره پوشیده است، درست است؟

So, you want to talk about appearance.

بنابراین، شما می خواهید در مورد ظاهر صحبت کنید.

You want to talk about composition.

شما می خواهید در مورد ترکیب صحبت کنید.

So, let's go back to that table.

بنابراین، اجازه دهید به آن جدول برگردیم.

I can have a wooden table, or I can have a glass table, or I can have a metal table,

من می توانم یک میز چوبی داشته باشم، یا می توانم یک میز شیشه ای داشته باشم، یا می توانم یک میز فلزی داشته باشم،

okay, so the composition, the material, something is made of is another way to describe it,

خوب، بنابراین ترکیب، مواد، چیزی که از آن ساخته شده است روش دیگری برای توصیف آن است،

right?

درست است؟

This is all composition.

این همه ترکیب است.

You can also talk about measurements.

شما همچنین می توانید در مورد اندازه گیری صحبت کنید.

You can use numbers, right?

می توانید از اعداد استفاده کنید، درست است؟

So, a five liter can - jug of water, let's put jug, it's better.

بنابراین، یک قوطی پنج لیتری - کوزه آب، بگذارید کوزه بگذاریم، بهتر است.

Right, so the measurement tells me the size, the quantity and I have a better idea.

درست است، بنابراین اندازه گیری اندازه، کمیت را به من می گوید و من ایده بهتری دارم.

So, if you tell me a jug of water, this could be a jug of water, but this could also be

بنابراین، اگر به من بگویید یک کوزه آب، این می تواند یک کوزه آب باشد، اما این می تواند

a jug of water.

یک کوزه آب نیز باشد.

This could be a jug of water, right?

این می تواند یک کوزه آب باشد، درست است؟

Again, at a certain size, you will use a different noun.

باز هم، در یک اندازه خاص، از یک اسم متفاوت استفاده خواهید کرد .

You will say barrel or tub of water, but measurements give more of an idea.

شما می گویید بشکه یا وان آب، اما اندازه گیری ها ایده بیشتری را ارائه می دهند.

Inches, feet, meters, kilometers, etc., to describe.

اینچ، فوت، متر، کیلومتر و غیره برای توصیف.

You can talk about age, okay?

شما می توانید در مورد سن صحبت کنید، خوب؟

So, you have, let's go five again, a five-year-old boy.

بنابراین، شما باید، بیایید بریم پنج دوباره، یک پسر پنج ساله .

If you say only "boy", like a one-year-old baby boy, or a 19- or 18-year-old teenaged

اگر فقط «پسر» بگویید، مثل یک بچه پسر یک ساله، یا یک پسر نوجوان 19 یا 18 ساله

boy?

؟

Very different idea of boy at different ages.

تصور بسیار متفاوت از پسر در سنین مختلف.

You want to make it more concrete?

آیا می خواهید آن را ملموس تر کنید؟

Tell me the age of the boy.

سن پسره رو بگو

If you want to talk about a city, a modern city, an ancient city.

اگر می خواهید در مورد یک شهر، یک شهر مدرن، یک شهر باستانی صحبت کنید.

The more concrete you make it, the more descriptive your language is, again, in spoken English

هر چه آن را ملموس‌تر بسازید، زبان شما توصیفی‌تر است، باز هم در انگلیسی گفتاری

and written English, very, very important, the more descriptive, the clearer the picture

و انگلیسی نوشتاری، بسیار بسیار مهم است ، هر چه توصیفی‌تر باشد، تصویر

in my mind of that thing.

در ذهن من از آن چیز واضح‌تر است.

And you can also describe abstract nouns.

و همچنین می توانید اسم های انتزاعی را توصیف کنید.

You can talk about all these things.

شما می توانید در مورد همه این موارد صحبت کنید.

You can give me an idea of what heaven looks like according to your imagination.

شما می توانید به من ایده ای بدهید که بهشت با توجه به تصورات شما چگونه است.

Heaven looks this way to some people, heaven looks another way to other people.

بهشت برای برخی از مردم این گونه است، بهشت ​​برای برخی دیگر به شکل دیگری است.

The more adjectives you can use to describe heaven, the clearer my understanding of your

هر چه بتوانید از صفت های بیشتری برای توصیف بهشت ​​استفاده کنید ، درک من از

idea of heaven is, right?

ایده شما از بهشت ​​واضح تر است، درست است؟

So, adjectives are very important.

بنابراین، صفت ها بسیار مهم هستند.

Quality, okay, a nice person, a mean person, these are all qualities of people, of things,

کیفیت، خوب، یک آدم خوب، یک آدم پست، اینها همه ویژگی های آدم ها، چیزها

of places, right?

، مکان ها هستند، درست است؟

A big city, a small city, you're talking about size but you're also talking about a busy

یک شهر بزرگ، یک شهر کوچک، شما در مورد وسعت صحبت می کنید، اما همچنین در مورد یک شهر شلوغ صحبت می کنید

city.

.

You're talking about an idyllic city, like very peaceful or quiet, or town or whatever.

شما در مورد یک شهر ایده آل صحبت می کنید، مانند بسیار آرام یا ساکت، یا شهر یا هر چیز دیگری.

Most cities are not very idyllic, but again, the more description you give of the noun,

بیشتر شهرها خیلی شبیه به هم نیستند، اما باز هم ، هر چه بیشتر درباره اسم توضیح دهید،

the more concrete the noun becomes.

اسم ملموس تر می شود.

Even if you use a proper noun, like Bill, right?

حتی اگر از یک اسم خاص مانند بیل استفاده کنید، درست است؟

In the company, there are two guys named Bill, so you have to be more specific to tell me

در شرکت، دو نفر به نام بیل هستند، بنابراین باید دقیق تر به من بگویید

which Bill you're talking about, right?

که در مورد کدام بیل صحبت می کنید، درست است؟

You can use adjectives.

می توانید از صفت ها استفاده کنید.

Now, there are different ways to use to adjectives.

اکنون روش های مختلفی برای استفاده از صفت ها وجود دارد.

So again, there's pure and simple like red, red is a simple adjective.

بنابراین دوباره، خالص و ساده مانند قرمز وجود دارد، قرمز یک صفت ساده است.

It tells the color of something, but you could also use other things.

رنگ چیزی را نشان می دهد، اما می توانید از چیزهای دیگر نیز استفاده کنید.

You can use clauses.

می توانید از بند استفاده کنید.

An adjective clause, even though, again, it has a conjunction, it has a subject, it has

یک بند صفت، حتی اگر باز هم یک حرف ربط داشته باشد، یک فاعل دارد،

a verb, it has an object, it has all these different parts, the whole thing together

یک فعل دارد، یک مفعول دارد، همه این قسمت های مختلف را دارد، کل چیز با

works like an adjective to describe one noun, okay?

هم مانند یک صفت برای توصیف یک اسم عمل می کند، خوب ?

And same with phrases.

و همینطور با عبارات.

You can use other pieces - other parts of speech, like prepositions and participles,

شما می توانید از قطعات دیگر استفاده کنید - قسمت های دیگر گفتار، مانند حروف اضافه و مضارع، بسیار

okay, "The girl with the red hat", so the girl is the noun, I don't know which girl

خوب، "دختر با کلاه قرمزی"، بنابراین دختر اسم است، نمی دانم کدام دختر

- with the red hat, you're making the girl more concrete.

- با کلاه قرمزی، شما هستید ملموس تر کردن دختر

"With the red hat", even though it has a preposition, an article, an adjective and a noun, together

"با کلاه قرمزی" با اینکه حرف اضافه ، ماده، صفت و اسم دارد، با هم

they work as one adjective to describe the girl, okay?

به عنوان یک صفت برای توصیف دختر عمل می کنند، خوب؟

And you have compounds.

و شما ترکیباتی دارید.

So, this is technically a compound adjective.

بنابراین، این از نظر فنی یک صفت مرکب است.

When you're taking different words, you're joining them with hyphens and you're making

وقتی کلمات مختلف را انتخاب می کنید، آنها را با خط تیره به هم وصل می کنید و می سازید

- so a five-year-old is considered one word, a compound adjective to describe "boy".

- بنابراین یک کودک پنج ساله یک کلمه در نظر گرفته می شود، یک صفت مرکب برای توصیف "پسر".

Now, in terms of position, in terms of the order of adjectives, if you have more than

حالا، از نظر موقعیت، از نظر ترتیب صفت ها، اگر بیش از

one, that's a separate video you can look out for, but for now, these are what adjectives

یک مورد داشته باشید، یک ویدیوی جداگانه است که می توانید به آن توجه کنید، اما در حال حاضر، اینها صفت

are.

ها هستند.

These are what adjectives do, and before we looked at what nouns are and what nouns do

اینها کارهایی است که صفت ها انجام می دهند و قبل از اینکه ببینیم اسم ها چیست و اسم ها اساساً چه کاری انجام

is basically, they form the subject, objects of sentences and other little pieces that

می دهند، آنها موضوع، مفعول جملات و سایر قطعات کوچکی را

are used, like parts of adjective clauses and phrases, etc.

که استفاده می شود، مانند قسمت هایی از بند ها و عبارات صفت و غیره تشکیل می دهند.

But everything has a position in a sentence, every sentence has nouns.

اما همه چیز دارند. یک موقعیت در جمله، هر جمله دارای اسم است.

You can't really have a sentence without a noun.

شما واقعا نمی توانید یک جمله بدون اسم داشته باشید.

Almost every sentence, or most sentences have adjectives or some form of description.

تقریباً هر جمله یا بیشتر جملات دارای صفت یا نوعی توصیف هستند.

Every sentence has a verb.

هر جمله یک فعل دارد.

There are some adverbs, sometimes not, but all of these parts of speech are very important

بعضی از قیدها وجود دارد، گاهی اوقات نه، اما درک و تشخیص همه این قسمت های گفتار بسیار مهم است،

to understand and recognize so that when you look at a sentence, you can take out the little

به طوری که وقتی به یک جمله نگاه می کنید، می توانید تکه های کوچک را بیرون بیاورید

pieces, you know what the function of each word in the sentence is, and then you can

، بدانید که عملکرد هر کلمه در جمله چیست. است، و سپس می

start analyzing in terms of grammar.

توانید تجزیه و تحلیل را از نظر دستور زبان شروع کنید.

Subject, verb, object, compliment, adverbial compliment, etc., okay?

فاعل، فعل، مفعول، تعارف، تعارف قید و غیره، باشه؟

So, that's it for nouns and adjectives.

بنابراین، برای اسم ها و صفت ها همین است.

Look for another video: verbs and adverbs, and then another video for the rest of them.

به دنبال ویدیوی دیگری باشید: افعال و قیدها، و سپس ویدیوی دیگری برای بقیه آنها.

If you have any questions, please go to www.engvid.com , you can ask me any questions you have about

اگر سؤالی دارید، لطفاً به www.engvid.com بروید ، می توانید هر سؤالی در

this in the forum there.

این مورد در انجمن وجود دارد از من بپرسید.

There's also a quiz to make sure you understand the different nouns and adjectives, and if

همچنین یک مسابقه برای اطمینان از درک اسم ها و صفت های مختلف وجود دارد، و اگر از

you like this video, don't forget to subscribe to my YouTube channel, and I'll see you again

این ویدیو خوشتان آمد، فراموش نکنید که در کانال یوتیوب من مشترک شوید و به زودی دوباره شما را می بینم

soon.

.

Bye!

خدا حافظ!