English Grammar: Adjective Clauses with Prepositions

Hi. Welcome to www.engvid.com. I'm Adam. In today's video, I'm going to talk to

سلام. به www.engvid.com خوش آمدید. من آدام هستم. در ویدیوی امروز، من قصد دارم با

you about adjective clauses, but very specifically: Adjective clauses with

شما در مورد جملات صفت صحبت کنم، اما به طور بسیار خاص: جمله های صفت با

prepositions. Now, I know that this gives people a hard time; it's a little

حروف اضافه. اکنون، من می دانم که این به مردم زمان سختی می دهد.

bit tricky. It's not really for beginners; but, again, beginners can

کمی مشکل است این واقعا برای مبتدیان نیست. اما، دوباره، مبتدیان

also figure out how to use these. Let's start with: What are "prepositions"? So,

همچنین می توانند نحوه استفاده از آنها را بیابند. بیایید با این جمله شروع کنیم: «حرف اضافه» چیست؟ بنابراین،

"prepositions" are these little directional words that are used to show

"حرف اضافه" این کلمات کوچک جهت دار هستند که برای نشان دادن

some sort of relationship between things in a sentence. Okay? For example: "of",

نوعی رابطه بین چیزها در یک جمله استفاده می شوند. باشه؟ به عنوان مثال: "از"،

"in", "about" — okay? — "at", "on" — all kinds — "for", "to". We have lots and

"در"، "درباره" - خوب است؟ - "در"، "روشن" - همه انواع - "برای"، "به". ما دارای

dif-... Lots and lots of prepositions in English; all of them have very specific

lots and dif-... تعداد زیادی حرف اضافه در انگلیسی; همه آنها عملکردهای بسیار خاصی

functions. But what we're going to look at specifically is how they are part of

دارند. اما آنچه که ما به طور خاص به آن نگاه می کنیم این است که چگونه آنها بخشی از

an adjective clause, or a relative clause, depending which way you want to

یک بند صفت یا یک بند نسبی هستند ، بسته به اینکه به چه طریقی می خواهید

call it.

آن را صدا کنید.

So, let's look at an example sentence to start. "The book, in which she discusses

بنابراین، برای شروع به یک جمله مثال نگاه می کنیم . کتابی که او در آن

her long career, is a real eye-opener." Okay. So, what I'm doing here: I have my

از حرفه طولانی خود صحبت می‌کند، واقعاً چشم‌ها را باز می‌کند.» باشه. بنابراین، کاری که من در اینجا انجام می‌دهم: من

preposition and my relative conjunction that is showing basically an adjective

حرف اضافه و حرف ربط نسبی خود را دارم که اساساً یک بند صفت را نشان

clause, and it's going to be describing "the book". Now, the reason I think that

می‌دهد و قرار است «کتاب» را توصیف کند. حالا، دلیلی که فکر می‌کنم

people have a bit of a hard time with this is they don't know, first of all,

مردم با این موضوع کمی مشکل دارند این است که اولاً نمی‌دانند از

which preposition to use; and they don't understand what the relationship is when

کدام حرف اضافه استفاده کنند. و

you're putting it at the beginning of a clause. So, the easiest way to

وقتی شما آن را در ابتدای یک بند قرار می دهید نمی فهمند رابطه چیست. بنابراین، ساده ترین راه برای

understand this is to basically separate the sentences or the clauses into two

درک این موضوع این است که اساساً جملات یا بندها را به دو

separate sentences. "The book is a real eye-opener." So, you still have your

جمله جداگانه جدا کنید. "کتاب یک چشم باز کننده واقعی است." بنابراین، شما هنوز بند مستقل خود را دارید

independent clause. This is your independent clause; this is the actual

. این بند مستقل شماست. این

sentence itself. And then you take your adjective clause, and make it into

خود جمله واقعی است. و سپس بند صفت خود را می گیرید و آن را به

another independent sentence. Okay? "In it... in the book", so I still have the

یک جمله مستقل دیگر تبدیل می کنید. باشه؟ «در آن... در کتاب»، پس هنوز

reference to the book. "In the book, she discusses her long career." So, now, I

ارجاع به کتاب را دارم. او در این کتاب از حرفه طولانی خود صحبت می کند. بنابراین، اکنون،

have the two sentences separated. Now, the key to remember is that I still need

من این دو جمله را از هم جدا کردم. اکنون، نکته کلیدی که باید به خاطر بسپارم این است که من هنوز

to have "in" because I'm talking about what is in the book. Okay? That's the

باید "در" داشته باشم زیرا در مورد آنچه در کتاب است صحبت می کنم. باشه؟ این

main idea. I'm talking about what is in the book; not about the book in terms of

ایده اصلی است. من در مورد آنچه در کتاب است صحبت می کنم . نه در مورد کتاب از نظر

other contexts, in terms of other relationships. So, now, all I want to do

زمینه های دیگر، از نظر روابط دیگر . بنابراین، اکنون، تنها کاری که می‌خواهم انجام دهم این

is I want to take this clause... this sentence, this independent clause, and

است که می‌خواهم این بند را... این جمله، این بند مستقل را بگیرم و

turn it into an adjective clause to say something about the book. So, I must

آن را به یک بند صفت تبدیل کنم تا چیزی در مورد کتاب بگویم. بنابراین، من باید

keep the preposition. If you have a preposition as part of the description,

حرف اضافه را حفظ کنم. اگر یک حرف اضافه به عنوان بخشی از توضیحات

you must keep the preposition. And what do you do? You're going to replace the

دارید، باید حرف اضافه را حفظ کنید. و چه کار می کنی؟

subject again — "it" in this case, or "in the book" — and you're going to put

قرار است دوباره موضوع را جایگزین کنید - "آن" در این مورد، یا "در کتاب" - و

a relative clause, "which" — "in which the book... In the book, she discusses

یک بند نسبی، "که" - "در آن کتاب... در کتاب" قرار دهید او در مورد

her long career. The book is a real eye-opener." So, it's the exact same

حرفه طولانی خود صحبت می کند. این کتاب یک چشم باز کننده واقعی است." بنابراین، دقیقاً به همان

meaning, and I'm just putting the relative conjunction right next to the

معنی است، و من فقط حرف ربط نسبی را درست در کنار

noun it is describing. And notice I can do this with a non-defining adjective

اسمی که توصیف می کند قرار می دهم. و توجه کنید که من می توانم این کار را با یک بند صفت غیر تعریف کننده انجام دهم

clause; I can also do it with a defining adjective clause, and we're going to

. من همچنین می توانم آن را با یک بند صفت تعیین کننده انجام دهم ، و ما

look at that in a moment. Okay? So, that's the key. The most important thing

در یک لحظه به آن نگاه خواهیم کرد. باشه؟ بنابراین، این کلید است. مهمترین چیزی که

to remember is where to put the preposition, and which preposition

باید به خاطر بسپارید این است که حرف اضافه را کجا قرار دهید و از کدام حرف اضافه

you're going to use. So, if you... if you're reading a sentence that uses a

استفاده می کنید. بنابراین، اگر شما... اگر در حال خواندن جمله ای هستید که از حرف اضافه استفاده می کند

preposition... preposition with relative clause — just try to rearrange it so you

... حرف اضافه با جمله نسبی - فقط سعی کنید آن را مرتب کنید تا

understand why or what the function of the preposition is.

بفهمید چرا یا عملکرد حرف اضافه چیست.

Let's look at this sentence: "The role"... Now, we're talking... when we

بیایید به این جمله نگاه کنیم: « نقش»... حالا داریم حرف می زنیم... وقتی از

talk about acting or actors, they have a role; they have a particular character

بازیگری یا بازیگری حرف می زنیم، نقش دارند. آنها شخصیت

that they're playing. "The role that she is most remembered for was as Princess

خاصی دارند که در آن نقش دارند. نقشی که از او بیشتر به خاطر می‌آید نقش پرنسس

Leia." Okay? So, we're talking about a specific actress and she's very famous,

لیا بود. باشه؟ بنابراین، ما در مورد یک بازیگر خاص صحبت می کنیم و او بسیار مشهور است،

but she's very famous for playing Princess Leia in Star Wars. Now, what

اما او برای بازی در نقش پرنسس لیا در جنگ ستارگان بسیار مشهور است. حالا چه چیزی را

can I recognize here? So, here's my relative clause: The role. I'm

می توانم اینجا تشخیص دهم؟ بنابراین، این بند نسبی من است: نقش. دارم

identifying which role. Right? Which specific role she is remembered for. So,

تشخیص میدم کدوم نقش درست؟ چه نقش خاصی از او به یادگار مانده است. بنابراین

she's remembered for, again, the role. So, now, if I want to convert this into

، او دوباره برای این نقش به یاد می‌آید. بنابراین، اکنون، اگر بخواهم این را به

a prepositional relative clause, I move "for" here — "the role for". Now, one

یک بند نسبی حرف اضافه تبدیل کنم، «برای» را به اینجا منتقل می‌کنم - «نقش برای». اکنون، یک

thing you need to remember about adjective clauses with prepositions:

چیز را باید در مورد جملات صفت با حروف اضافه به خاطر بسپارید:

Because prepositions must be followed by an object... okay? After a preposition,

چون حروف اضافه باید یک مفعول دنبال شوند... باشه؟ بعد از حرف اضافه،

you're going to have an object. So, in that case, you can only use "which" or

یک مفعول خواهید داشت. بنابراین، در آن صورت، شما فقط می توانید از "which" یا

"whom"; you can't use "that", you can't use "who". Okay? You have to use "which"

"whom" استفاده کنید. شما نمی توانید از "that" استفاده کنید، نمی توانید از "who" استفاده کنید. باشه؟ شما باید از "which"

or "whom" after the preposition because these are going to be the object of the

یا "whom" بعد از حرف اضافه استفاده کنید زیرا اینها مفعول

preposition. So, I have to take out "that" and I have to put "which". "The

حرف اضافه خواهند بود. بنابراین، من باید «آن» را بیرون بیاورم و باید «کدام» را بگذارم. "

role for which she is most remembered" — and I take it out of there — "was as

نقشی که او را بیشتر به خاطر می آورند" - و من آن را از آنجا بیرون می کشم - "در نقش

Princess Leia" or "is as Princess Leia". Sorry. Let me check that. I have...

پرنسس لیا بود" یا "در نقش پرنسس لیا است". متاسف. اجازه دهید آن را بررسی کنم. من ...

here, I have to match them. You don't always have to match them; I'll talk

اینجا، من باید آنها را مطابقت دهم. شما همیشه لازم نیست آنها را مطابقت دهید. من در

about that a little bit separately. But that's basically what you're doing in

مورد آن کمی جداگانه صحبت خواهم کرد. اما اساساً این همان کاری است که شما از

terms of ordering. Okay? We're gonna look at a few more examples just to make

نظر سفارش انجام می دهید. باشه؟ ما به چند مثال دیگر نگاه می کنیم تا

sure you understand.

مطمئن شویم متوجه شده اید.

Okay, so we're gonna look at a few more examples, because a couple other points

خوب، پس ما به چند نمونه دیگر نگاه می کنیم ، زیرا چند نکته دیگر

I want to show you. Okay? "The candidate, about whom very little is

را می خواهم به شما نشان دهم. باشه؟ به نظر می رسد نامزدی که اطلاعات کمی درباره او وجود دارد

known, appears to be the dark horse of the race." The "dark horse" means the

، اسب تیره مسابقه باشد.» "اسب تاریک" به معنای اسبی

one that nobody really expected to win. So, the surprise, but that's not the

است که هیچ کس واقعاً انتظار نداشت که برنده شود. بنابراین، شگفتی است، اما این موضوع

point. "The candidate appears to be the dark horse; very little is known about

نیست. "به نظر می رسد نامزد، اسب تیره باشد؛ اطلاعات کمی در مورد

him." So, first of all, what I did... "very little is known about him"...

او وجود دارد." بنابراین، اول از همه، آنچه من انجام دادم ... "درباره او بسیار کم است" ...

"about him" is... was at the end; I moved it to the beginning. Because

"درباره او" ... در پایان بود. من آن را به اول منتقل کردم. زیرا

remember: An adjective clause is going to come right after the noun that it is

به یاد داشته باشید: یک بند صفت درست بعد از اسمی که آن را

describing or identifying. So, if I put it... "very little is known about him"

توصیف یا شناسایی می کند می آید. بنابراین، اگر آن را بگویم ... "در مورد او بسیار کمی شناخته شده است"

in a separate sentence — no problem. If I want to put it right next to the noun,

در یک جمله جداگانه - اشکالی ندارد. اگر بخواهم آن را دقیقاً در کنار اسم بگذارم،

"whom is the candidate... about the candidate very little is known". You can

"کیست کاندید... در مورد نامزد خیلی کم معلوم است". می توانید

use it in active; you can use it in passive. Here, we're using it in

از آن در حالت فعال استفاده کنید. می توانید از آن در حالت غیرفعال استفاده کنید . در اینجا، ما از آن به صورت غیرفعال استفاده می کنیم

passive, which is why there's no subject here. Okay? Very important to keep that

، به همین دلیل است که هیچ موضوعی در اینجا وجود ندارد. باشه؟ بسیار مهم است

in mind when we look at the next example. "The top ten salespeople"...

که وقتی به مثال بعدی نگاه می کنیم این را در نظر داشته باشیم . "ده فروشنده برتر"...

Now, I have ten people — five of these ten people broke sales records. Okay?

اکنون، من ده نفر دارم - از این ده نفر پنج نفر رکورد فروش را شکستند. باشه؟

So, the top ten salespeople, five of whom... Five of them; five of the

بنابراین، ده فروشنده برتر، پنج نفر از آنها ... پنج نفر از آنها; پنج نفر از

salespeople broke sales record. Here is the subject of the clause. Here, you...

فروشندگان رکورد فروش را شکستند. در اینجا موضوع بند است. اینجا، تو...

this is the verb; here, "five of whom" — this is not the subject. It's very

این فعل است; در اینجا، "پنج نفر از آنها" - این موضوع نیست. بسیار

important to remember that when you're using a preposition in the adjective

مهم است که به خاطر داشته باشید که وقتی از حرف اضافه در بند صفت استفاده

clause, it's always going to be the object pronoun — "whom", "whom", "which"

می کنید، همیشه ضمیر مفعول خواهد بود - "whom"، "hom"، "which"

— not "that", not "who". Those are subjects — okay? — they can't be used

- نه "that"، نه "who". اینها موضوعات هستند - باشه؟ - آنها را نمی توان به

as... used as objects. So, this is your subject.

عنوان ... به عنوان اشیاء استفاده کرد. بنابراین، این موضوع شماست .

Another one: "She went on air to share her story." Now, another thing: Just

یکی دیگر: "او روی آنتن رفت تا داستان خود را به اشتراک بگذارد." حالا یک چیز دیگر: همانطور

like we can put an adjective... a regular adjective clause in the middle

که می‌توانیم یک صفت... یک بند صفت معمولی را در

of a sentence or at the end, you can still do that with the preposition. "She

وسط جمله یا آخر آن قرار دهیم، باز هم می‌توانید این کار را با حرف اضافه انجام دهید. او

went on air to share her story; the gist of which is that this and that

به روی آنتن رفت تا داستان خود را به اشتراک بگذارد؛ اصل ماجرا این است که این و آن

happened." Okay? "The gist" means the... the basic idea; the main message is

اتفاق افتاده است. باشه؟ «اصل» به معنای ... ایده اصلی است. پیام اصلی

this. So, "the gist of which"; "which" is the story. Now, if I... all I need to

این است بنابراین، «خلاصه آن»; "کدام " داستان است. حالا اگر من... تنها کاری که باید

do is put a period here. She went on air, like radio, TV, whatever. "She went

انجام دهم این است که یک دوره بگذارم. او روی آنتن رفت ، مانند رادیو، تلویزیون، هر چیز دیگری. او

on air to share her story. The gist of the story is that she was saved." Okay?

روی آنتن رفت تا داستان خود را به اشتراک بگذارد. خلاصه داستان این است که او نجات یافت. باشه؟

And then I can just put it like that. "The gist of which". Here's your subject

و بعد من فقط می توانم آن را به همین شکل قرار دهم. "خلاصه آن". در اینجا موضوع شما است

— "gist", "is" — "the gist is". The gist of what? Of the story. Another thing to

- "عمد"، "هست" - "امر این است". اصل مطلب چیست؟ از داستان. نکته دیگری که باید به آن

point out: Here, I have "broke" — past; here, I have future. You can mix the

اشاره کرد: در اینجا، من "شکستم" - گذشته. اینجا، من آینده دارم شما می توانید

verb tenses as long as it makes sense; past and past, past and present, past

زمان های فعل را تا زمانی که منطقی باشد مخلوط کنید. گذشته و گذشته، گذشته و حال، گذشته

and future. Again, those are not really dependent, but that's going to be a

و آینده. باز هم، آنها واقعاً وابسته نیستند، اما این یک

different lesson about mixing tenses in a video.

درس متفاوت در مورد ترکیب زمان ها در یک ویدیو خواهد بود.

Now, I just want to go back to that other one. I forgot to mention this

حالا، من فقط می خواهم به آن یکی دیگر برگردم. یادم رفت قبلا به این موضوع اشاره

before; I just want to compare to this one. "The book in which she discusses".

کنم؛ من فقط می خواهم با این یکی مقایسه کنم . "کتابی که او در آن بحث می کند".

I just want to make sure you understand: There's always going to be a subject

فقط می‌خواهم مطمئن شوم که متوجه می‌شوید : همیشه یک فاعل وجود دارد،

because you're always going to use an object relative pronoun. Even if it's a

زیرا همیشه از یک ضمیر نسبی مفعول استفاده می‌کنید. حتی اگر یک

number, it's still the subject. That's a very important thing to remember. And

عدد باشد، باز هم موضوع است. این نکته بسیار مهمی است که باید به خاطر بسپارید. و

then, which preposition do you use? The same preposition that you would use if

سپس، از کدام حرف اضافه استفاده می کنید؟ همان حرف اضافه ای که اگر

you split the sentence into two independent clauses. The prepositions...

جمله را به دو بند مستقل تقسیم کنید از آن استفاده می کنید. حروف اضافه

all prepositions have very spe-... have not "a". They have specific functions.

... همه حروف اضافه دارای «الف» نیستند. آنها عملکردهای خاصی دارند.

Okay? "Of", "for", "to" — all of them have more than one function; "in", "on",

باشه؟ "از"، "برای"، "به" - همه آنها بیش از یک عملکرد دارند. "in"، "روشن"،

"at "— more than one function. Make sure you're using the correct preposition.

"در "- بیش از یک تابع. مطمئن شوید که از حرف اضافه درست استفاده می کنید.

"With", "whom", or "which". Okay? And that's basically all there is to it.

"با"، "چه کسی" یا "کدام". باشه؟ و این اساساً تمام چیزی است که در آن وجود دارد.

It's actually very straightforward. It just... if you understand adjective

در واقع بسیار سرراست است. فقط... اگر

clauses, relative clauses, then you can also understand relative clauses with

جملات صفت، بند های نسبی را می فهمید، می توانید جملات نسبی را با حروف اضافه نیز درک کنید

prepositions. They look tricky, but they're not tricky. Just think about

. آنها حیله گر به نظر می رسند، اما حیله گر نیستند. فقط

the... again, the function and the positioning, and it should be pretty

به... دوباره، عملکرد و موقعیت یابی فکر کنید، و درک آن باید بسیار

easy to understand. But, just in case, go to www.engvid.com and take the quiz —

آسان باشد. اما، در هر صورت، به www.engvid.com بروید و در آزمون شرکت کنید -

and make sure you understand how to use this style of writing and speaking, of

و مطمئن شوید که نحوه استفاده از این سبک نوشتاری و صحبت کردن

course. If you like the video, give us a like; and if you really like it, please

را درک می کنید. اگر ویدیو را دوست داشتید، ما را لایک کنید. و اگر واقعا دوست داشتید لطفا

subscribe to my channel. And I'll come back for more grammar, vocab, other

کانال من را سابسکرایب کنید. و برای گرامر،

types of lessons here at engVid. See you soon.

واژگان و انواع دیگر درس‌ها در اینجا در engVid باز خواهم گشت. به زودی میبینمت.