When to use "ing" after "to" - How to use "to" plus verb "ing" - Learn English

So here we have another question from YouTube from Prerana.

بنابراین در اینجا ما یک سوال دیگر از YouTube از Prerana داریم.

After to when does verb plus -ing happen?

بعد از تا کی فعل plus -ing اتفاق می افتد؟

So, let me tell you using to plus -ing, verb ing is unusual in English because normally

بنابراین، اجازه دهید به شما بگویم که با استفاده از plus -ing، فعل ing در انگلیسی غیرمعمول است زیرا معمولاً

after “to” we use the base form of the verb.

بعد از "to" از شکل پایه فعل استفاده می کنیم.

This is called the infinitive form.

به این صورت مصدر می گویند.

Like to run, to walk, to go.

دویدن، راه رفتن، رفتن را دوست دارد.

I am going to go to the store.

من قصد دارم به فروشگاه بروم.

I am planning to run later this evening.

من قصد دارم بعد از ظهر امروز بدوم.

So, usually it's the infinitive to and the base form, but there are some exceptions.

بنابراین، معمولاً مصدر به و شکل پایه است، اما برخی استثناها وجود دارد.

One of those exceptions can happen with gerunds, but let's take a look at the most common verbs

یکی از آن استثناها ممکن است در مورد جرون ها اتفاق بیفتد، اما بیایید نگاهی به رایج ترین افعالی

we use when we, when we do this.

که هنگام انجام این کار استفاده می کنیم بیندازیم.

Confess or admit to doing something to doing something.

اعتراف یا اعتراف به انجام کاری در مقابل انجام کاری.

So, for example I could give a sentence like: “she admitted to stealing my necklace.”

بنابراین، به عنوان مثال می توانم جمله ای مانند: "او اعتراف کرد که گردنبند من را دزدیده است."

Okay, so here because we're using the word admit, she admitted to stealing my necklace,

خوب، پس اینجا چون ما از کلمه اعتراف استفاده می کنیم، او اعتراف کرد که گردنبند من را دزدیده است،

or she confessed to stealing my necklace.

یا اعتراف کرد که گردنبند من را دزدیده است.

We can use it with oppose or object, which means disagree to doing something.

می توانیم آن را با مخالفت یا شیء به کار ببریم که به معنای مخالفت با انجام کاری است.

I oppose to doing something, or I object to doing something means I don't want to, I disagree.

من با انجام کاری مخالفم، یا به انجام کاری اعتراض دارم یعنی نمی خواهم، مخالفم.

So, for example, I object to um raising taxes.

بنابراین، برای مثال، من با افزایش مالیات مخالفم.

I don't agree with that.

من با آن موافق نیستم.

I opposed to raising, I am opposed to raising taxes.

من با افزایش مخالفم، با افزایش مالیات مخالفم.

So here also, we can use to plus the -ing form.

بنابراین در اینجا نیز می‌توانیم از شکل -ing به اضافه استفاده کنیم .

A very common way is when we talk about being dedicated, devoted, or committed to doing

یک راه بسیار رایج زمانی است که ما در مورد فداکاری، فداکاری یا متعهد بودن به انجام

something.

کاری صحبت می کنیم.

So, let's say I am very passionate about helping animals.

بنابراین، بیایید بگوییم که من بسیار مشتاق کمک به حیوانات هستم.

I might say, “I am dedicated to helping animals.

می‌توانم بگویم: «من وقف کمک به حیوانات هستم.

I am devoted to helping animals.

من وقف کمک به حیوانات هستم.

Or, I am committed to helping animals.”

یا متعهد به کمک به حیوانات هستم.»

So here again we use that uh to plus the -ing form.

بنابراین در اینجا دوباره از آن uh به اضافه فرم -ing استفاده می کنیم.

Okay let's see our next ones to be used.

خوب بیایید موارد بعدی خود را ببینیم که مورد استفاده قرار می گیرند.

To be accustomed to, or to be adjusted to doing something.

عادت کردن به انجام کاری یا سازگار شدن با انجام کاری.

So, uh we heard very commonly with used to or accustomed to which have a very similar

بنابراین، اوه ما بسیار رایج شنیدیم که با استفاده یا عادت به معنی بسیار مشابهی

meaning.

دارند.

“I am used to waking up early.”

"من به زود بیدار شدن عادت دارم."

So here, we use to, used to waking up early.

بنابراین در اینجا، ما عادت کرده ایم، عادت کرده ایم که زود از خواب بیدار شویم.

And this often is why these verbs why this because confess to, admit to, object to, be

و اغلب به همین دلیل است که این افعال به این دلیل است که اعتراف به، اعتراف، اعتراض،

dedicated to, be used to, all these things we need “to.”

اختصاص به، عادت به همه این چیزهایی است که ما به «به» نیاز داریم.

It's not um that we're saying really that it's just to plus -ing, it's really that we

این نیست که ما واقعاً می گوییم که فقط به plus -ing است، در واقع این است که

have a verb plus to that work as one phrase and then we add verb plus -ing.

ما یک فعل به علاوه برای آن کار به عنوان یک عبارت داریم و سپس فعل plus -ing را اضافه می کنیم.

So, it's a little bit different than just the base form.

بنابراین، کمی با فرم پایه متفاوت است.

We can also use it with phrasal verbs.

همچنین می توانیم از آن با افعال عبارتی استفاده کنیم.

Which we have a great series on phrasal verbs.

که ما یک سری عالی در مورد افعال عبارتی داریم.

Like, “look forward to doing something,” or “get around to doing something.”

مانند «منتظر انجام کاری» یا «برای انجام کاری دور شوید».

And again, it's because “look forward to get around to,” these work as their own

و دوباره، به این دلیل است که «منتظر رسیدن به آن هستم»، اینها به عنوان عبارات فعل خودشان عمل می کنند

uh verb phrases.

.

So uh the “to” is a part of that.

بنابراین اوه "به" بخشی از آن است.

“I look forward to seeing my friend tomorrow.”

"من مشتاقانه منتظرم تا فردا دوستم را ببینم."

“I'll get around to writing that letter next week.”

"من هفته آینده به نوشتن آن نامه خواهم پرداخت."

Okay so these are some of the most common exceptions when we do use that to plus -ing

بسیار خوب، پس اینها برخی از رایج ترین استثناها هستند وقتی که از آن برای فرم به اضافه -ing

form.

استفاده می کنیم.