Learn English Tenses: PAST PERFECT CONTINUOUS

Welcome to this class on the past perfect continuous tense, which is also called the

به این کلاس در زمان گذشته کامل استمراری که به آن زمان

past perfect progressive tense. Now, this class is part of a series created by www.engvid.com

گذشته کامل پیش رونده نیز می گویند خوش آمدید. اکنون، این کلاس بخشی از مجموعه‌ای است که توسط www.engvid.com ایجاد شده است

to help you use the different English verb tenses and to communicate more effectively

تا به شما در استفاده از زمان‌های مختلف فعل انگلیسی و برقراری ارتباط مؤثرتر

in English, okay? Now, this tense is an advanced tense, and we use it to talk about the past

در انگلیسی کمک کند، خوب است؟ حالا این زمان یک زمان پیشرفته است و ما از آن برای صحبت در مورد گذشته

in a lot of interesting ways, and you'll see what they are. But most of all, you can learn

به روش های جالب زیادی استفاده می کنیم و خواهید دید که آنها چه هستند. اما بیشتر از همه، شما می توانید

it easily and naturally, and I think you will be using it that way by the end of this class.

آن را به راحتی و به طور طبیعی یاد بگیرید و فکر می کنم تا پایان این کلاس از آن استفاده کنید.

So, are you ready? Let's get started.

پس آماده ای؟ بیایید شروع کنیم.

So, the past perfect continuous tense, which is what I'm going to call it. Every time,

بنابراین، زمان گذشته کامل استمراری، چیزی است که من آن را می‌نامم. هر بار،

I'm not going to say both names, okay? I'll just say one name. So, the past perfect continuous

من قرار نیست هر دو نام را بگویم، باشه؟ فقط یک اسم را می گویم. بنابراین، زمان گذشته کامل استمراری

tense is used to talk about something that started in the past and continued in the past,

برای صحبت در مورد چیزی استفاده می شود که در گذشته شروع شده و در گذشته ادامه یافته است،

but everything is in the past. You also know that because it has the word "past" in it,

اما همه چیز در گذشته است. شما همچنین می دانید که چون کلمه "گذشته" را در خود دارد،

so it's about the past, and it has the word "continuous" in it, which mean something continued,

پس در مورد گذشته است، و کلمه "مستمر" را در خود دارد که به معنای چیزی ادامه یافت،

right? So, that's a big clue. But let's understand it a little bit better by looking at some

درست است؟ بنابراین، این یک سرنخ بزرگ است. اما بیایید با نگاهی به چند مثال، آن را کمی بهتر درک کنیم

examples.

.

So, we can use this tense to talk about something that had been happening in the past. For example,

بنابراین، می توانیم از این زمان برای صحبت در مورد چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است استفاده کنیم. به عنوان مثال،

let's look at the timeline. This is now, and this is the past. So, if I talk about this

بیایید به جدول زمانی نگاه کنیم. این الان است و این گذشته است. بنابراین، اگر در مورد این دوره صحبت کنم

period, from the first X to the second X, I could say, "I had been" - during, sorry,

، از X اول تا X دوم، می توانم بگویم، "من بودم" - در طول، متاسفم،

during that period, "I had been living in Florida", right? During this period, from

در آن دوره، "من در فلوریدا زندگی می کردم، درست است؟" در این مدت، از

this time to this time, everything in the past, I had been living in Florida.

این زمان تا این زمان، همه چیز در گذشته، من در فلوریدا زندگی می کردم.

Or, I can also use it to describe something that had been happening and then something

یا، می‌توانم از آن برای توصیف چیزی که اتفاق افتاده و سپس

else happened. For example, I could say, "I had been living in Florida before I moved

اتفاق دیگری رخ داده است استفاده کنم. به عنوان مثال، می توانم بگویم، " من قبل از نقل مکان به کالیفرنیا در فلوریدا زندگی می کردم

to California". So, let's say that at this point, I moved to California, right? But before

". بنابراین، بیایید بگوییم که در این مرحله، من به کالیفرنیا نقل مکان کردم، درست است؟ اما قبل از

that, I had been living in Florida. Okay? And there is a reason, which you will understand

آن، من در فلوریدا زندگی می کردم. باشه؟ و دلیلی وجود دارد که وقتی

as we go forward, why we're using that continuous form, alright? So, that's some basic idea

به جلو می رویم متوجه خواهید شد که چرا ما از آن شکل پیوسته استفاده می کنیم، خوب است؟ بنابراین، این یک ایده اساسی در مورد

of how it's being used.

نحوه استفاده از آن است.

Now, let's look at the structure a little bit. So basically, we take the subject, I,

حالا بیایید کمی به ساختار نگاه کنیم. بنابراین اساساً فاعل I،

You, We, They, He, She, or It, we add "had been" and then we take the verb and add -ing.

You، We، They، He، She یا It را می گیریم، « had been » را اضافه می کنیم و سپس فعل را می گیریم و -ing را اضافه می کنیم.

We use the continuous form. For example, "I had been living Florida." "I had been working

از فرم پیوسته استفاده می کنیم. به عنوان مثال، "من در فلوریدا زندگی می کردم." "من

hard in Florida." "I had been saving a lot of money." Why? Because I was planning to

در فلوریدا سخت کار می کردم." "من پول زیادی پس انداز کرده بودم ." چرا؟ چون قصد داشتم

move to California, okay? So, you could use all of these. I had been living, I had been

به کالیفرنیا نقل مکان کنم، باشه؟ بنابراین، شما می توانید از همه اینها استفاده کنید. من زندگی می کردم،

working hard, I had been saving, okay? So, this is the past perfect continuous tense.

سخت کار می کردم، پس انداز می کردم، باشه؟ بنابراین، این زمان گذشته کامل استمراری است.

Now, let's look at when we use the past perfect continuous tense. So, we can use it to talk

حال بیایید ببینیم چه زمانی از زمان گذشته کامل استمراری استفاده می کنیم. بنابراین، می‌توانیم از آن برای صحبت

about a past activity that had been happening, okay? Just that, that's one way. For example,

در مورد یک فعالیت گذشته استفاده کنیم، خوب؟ فقط همین، این یک راه است. مثلاً

we could say: It had been snowing all week. We're just saying that this activity that

می‌توان گفت: تمام هفته برف باریده بود. فقط می گوییم این فعالیتی که

started in the past continued in the past, and which part is the past perfect continuous?

در گذشته شروع شده است در گذشته نیز ادامه داشته است و ماضی کامل مستمر کدام قسمت است؟

Here, "It had been snowing" all week, alright? We can use it like that.

اینجا، "برف بود" تمام هفته، خوب؟ ما می توانیم از آن استفاده کنیم.

Now, another way. We can use it to describe an activity in the past that had been happening

حالا یه راه دیگه می توانیم از آن برای توصیف فعالیتی در گذشته استفاده کنیم که قبل از وقوع

before another activity happened. So, another activity happened and our past perfect continuous

یک فعالیت دیگر اتفاق افتاده است. بنابراین، یک فعالیت دیگر اتفاق افتاد و فعالیت مداوم گذشته ما

activity had been happening, okay? It had been happening before another activity happened.

در حال انجام بود، خوب؟ قبل از اینکه فعالیت دیگری اتفاق بیفتد این اتفاق افتاده بود.

So, let's look at the example: We had been playing golf before it started to rain. So,

بنابراین، بیایید به مثال نگاه کنیم: ما قبل از اینکه باران شروع شود، گلف بازی می‌کردیم. بنابراین،

this part, "had been playing", is our past perfect continuous tense. So, we had been

این قسمت، «بازی بود»، زمان گذشته کامل استمراری ماست. بنابراین، ما داشتیم

playing, and then it started to rain. "Started" is not past perfect continuous, that's just

بازی می کردیم و بعد باران شروع به باریدن کرد. "شروع " گذشته کامل استمراری نیست، این فقط

past simple. But this part show us that this activity had been happening until this one

گذشته ساده است. اما این بخش به ما نشان می‌دهد که این فعالیت تا زمانی که این

happened. Alright.

اتفاق نیفتاده بود، انجام می‌شد. بسیار خوب.

We can also use this tense to talk about a past activity or action that had been happening

همچنین می‌توانیم از این زمان برای صحبت در مورد یک فعالیت یا عمل گذشته استفاده کنیم که اتفاق افتاده است

and we want to say the duration, or how long it had been happening. For example: They had

و می‌خواهیم مدت زمان یا مدت آن را بگوییم. مثلاً:

been working on that project for six months. Or: They had been working on that project

شش ماه روی آن پروژه کار کرده بودند. یا: از ژانویه روی آن پروژه کار می کردند

since January. Okay? So, "had been working", this is our past perfect continuous, and how

. باشه؟ بنابراین، "کار می کرد"، این گذشته کامل استمراری ما است، و

do we know the duration or how long? With these key words, which are often used with

چگونه مدت زمان یا مدت آن را بدانیم؟ با این کلمات کلیدی که اغلب با این زمان استفاده می شود

this tense. They had been working on that project for six months, or the other word.

. آنها شش ماه یا به عبارتی دیگر روی آن پروژه کار کرده بودند.

They had been working on that project since January. These are very common words that

آنها از ژانویه روی آن پروژه کار می کردند . اینها کلمات بسیار رایجی هستند که

you will see being used with this tense. Alright.

مشاهده خواهید کرد که با این زمان استفاده می شوند. بسیار خوب.

Next, we can use it to describe activities that had been happening in the past, and they

در مرحله بعد، می‌توانیم از آن برای توصیف فعالیت‌هایی استفاده کنیم که در گذشته اتفاق می‌افتادند

had some kind of pattern or routine. For example: We had been going to the gym regularly. Okay?

و نوعی الگو یا روال داشتند. به عنوان مثال: ما مرتباً به باشگاه می رفتیم. باشه؟

So here, "had been going". Maybe people are telling you that because they want to tell

بنابراین اینجا، "رفته بود". شاید مردم این را به شما می گویند چون می خواهند به

you we had been going to the gym regularly before it closed. Now, we have to find a new

شما بگویند که ما قبل از بسته شدن آن به طور منظم به باشگاه می رفتیم . حالا باید یک باشگاه ورزشی جدید پیدا کنیم

gym. Okay? So, that's one way to describe some sort of a regular pattern that had been

. باشه؟ بنابراین، این یک راه برای توصیف نوعی الگوی منظم است

going on in the past. Okay? Are you with me? You've got it.

که در گذشته وجود داشته است. باشه؟ حواست به منه؟ گرفتیش.

Next, we can also use it to describe an activity that had been happening, plus the reason or

در مرحله بعد، ما همچنین می‌توانیم از آن برای توصیف فعالیتی که رخ داده است، به علاوه دلیل یا

cause for that. For example, we can connect it to a cause. We could say: She was tired

علت آن استفاده کنیم. به عنوان مثال، می توانیم آن را به یک علت متصل کنیم. می توانیم بگوییم: او خسته بود

- why? - because she had been studying all night. So, this "had been studying", right,

- چرا؟ - چون تمام شب درس خوانده بود. بنابراین، این "در حال مطالعه بود"، درست است،

this is our tense. But we say - we're connecting it to cause. She was tired because she had

این زمان ما است. اما ما می گوییم - ما آن را به علت وصل می کنیم. خسته بود چون درس می خواند

been studying. She was exhausted because she had been studying. She was sleepy because

. خسته بود چون درس می خواند . خواب آلود بود چون درس می

she had been studying. Okay? So sometimes, this tense is used to give us a cause or sometimes

خواند. باشه؟ بنابراین گاهی از این زمان استفاده می شود تا علتی به ما بدهد یا

it can be a result. Alright?

گاهی می تواند نتیجه باشد. بسیار خوب؟

And what's really important is not just when to use it, which is what we looked at so far,

و آنچه واقعاً مهم است فقط زمان استفاده از آن نیست، چیزی که تاکنون به آن نگاه کردیم،

but also when not to use it. So, as in many of our continuous verbs, we cannot use some

بلکه همچنین زمان استفاده نکردن از آن است. بنابراین، مانند بسیاری از افعال استمراری ما، نمی توانیم برخی از

stative verbs with this tense. With some continuous tenses, you cannot use any of the stative

افعال ثابت را با این زمان استفاده کنیم. با برخی از زمان های پیوسته، نمی توانید از هیچ یک از

verbs, or only in a particular way. In this case, we can't use some of them or most of

افعال ثابت یا فقط به روشی خاص استفاده کنید. در این صورت نمی توانیم برخی از آنها یا اکثر

them with this tense. Now, what is a stative verb? Remember in English, there are two kinds

آنها را با این زمان به کار ببریم. حال، فعل ثابت چیست؟ به یاد داشته باشید در زبان انگلیسی دو

of verbs. There are the action verbs like run, eat, jump. And there are the stative

نوع فعل وجود دارد. افعال عملی مانند دویدن، خوردن، پریدن وجود دارد. و افعال ثابت وجود

verbs, which describe a state or a condition. For example, they could be mental states.

دارد که یک حالت یا یک حالت را توصیف می کند. به عنوان مثال، آنها می توانند حالت های روانی باشند.

I believe, I know, I understand. Or emotional states, like I love, I hate, I like, I dislike.

من باور دارم، می دانم، می فهمم. یا حالات عاطفی مثل دوست دارم، متنفرم، دوست دارم، دوست ندارم.

These are examples of stative verbs, and you will see a long list in any grammar book or

اینها نمونه هایی از افعال ثابت هستند و در هر کتاب گرامر یا اگر آنلاین بررسی کنید یک لیست طولانی خواهید دید

if you check online, and with these stative verbs, we should not be using these verbs

و با این افعال ثابت ، نباید از این

in the past perfect continuous tense, alright? So, this is when to use the tense and also

افعال در زمان گذشته کامل استمراری استفاده کنیم، درست است؟ بنابراین، این زمان استفاده از زمان و همچنین

when not to use it.

زمانی است که از آن استفاده نکنید.

Now, let's look at the structure of the past perfect continuous tense. So, I've divided

حال بیایید ساختار زمان گذشته کامل استمراری را بررسی کنیم. بنابراین، من

the board into three parts for a positive sentence, a negative sentence, and a question.

تابلو را به سه قسمت برای یک جمله مثبت، یک جمله منفی و یک سوال تقسیم کردم.

So, let's start with the first one. In a positive sentence, what we basically do is we take

بنابراین، اجازه دهید با اولین شروع کنیم. در یک جمله مثبت، کاری که ما اساسا انجام می دهیم این است

the subject + "had been" + the verb + -ing. Let's look at an example. So, we take the

که فاعل + " had been " + فعل + -ing را می گیریم. بیایید به یک مثال نگاه کنیم. بنابراین، ما موضوع را می گیریم

subject, subject could be one of these: I, You, We, They, He, She, or It. Then we add

، موضوع می تواند یکی از این موارد باشد: من، شما، ما، آنها، او، او یا آن. سپس

"had been", then we add the verb, in this case, "work", + -ing. Okay? So, say it after

"had been" را اضافه می کنیم، سپس فعل را اضافه می کنیم، در این مورد "کار"، + -ing را اضافه می کنیم. باشه؟ پس بعد از

me: I had been working. You had been working. We had been working. They had been working.

من بگو: من کار می کردم. داشتی کار میکردی داشتیم کار میکردیم کار کرده بودند.

He had been working. She had been working, and It had been working. Okay? Good. So, you've

او مشغول کار شده بود. او کار کرده بود و کار می کرد. باشه؟ خوب بنابراین، شما

just used this tense, good for you!

فقط از این زمان استفاده کرده اید، برای شما خوب است!

Next, let's look at what happens when we want to make a negative sentence, then basically

بعد، بیایید ببینیم وقتی می خواهیم یک جمله منفی بسازیم چه اتفاقی می افتد، سپس اساساً

we're adding the word "not", okay? This is the only change here, so we could say, "I

کلمه "نه" را اضافه می کنیم، خوب؟ این تنها تغییر اینجاست، بنابراین می‌توانیم بگوییم، "من

had not been working", that's completely correct, but it's a little more formal, alright? So,

کار نکرده بودم"، این کاملاً درست است، اما کمی رسمی‌تر است، خوب؟ بنابراین،

in regular conversation, we would probably say, "I hadn't been working". "Hadn't" is

در گفت‌وگوهای معمولی، احتمالاً می‌گوییم: "کار نکرده بودم". «نبود

the contraction or the short form of the two words "had" + "not". So basically, we cancelled

» انقباض یا شکل کوتاه دو کلمه «داشت» + «نه» است. بنابراین اساسا، ما

this o, we added an apostrophe and we shortened it, okay? We'll be looking more at contractions

این o را لغو کردیم، یک آپستروف اضافه کردیم و آن را کوتاه کردیم ، خوب؟ تا چند دقیقه دیگر بیشتر به بررسی انقباضات خواهیم پرداخت

in a few minutes. So: I hadn't been working. You hadn't been working. We hadn't been working.

. بنابراین: من کار نکرده بودم. تو کار نکرده بودی ما کار نکرده بودیم

The same thing, okay? They hadn't been working. He hadn't been working. She hadn't been working.

همین موضوع، باشه؟ آنها کار نکرده بودند او کار نکرده بود او کار نکرده بود

It hadn't been working. It meaning maybe the computer or the phone or something else, okay?

کار نکرده بود یعنی شاید کامپیوتر یا تلفن یا چیز دیگری، باشه؟

Next, how do we form a question? Well, we have to change the order around a little bit.

بعد، چگونه یک سوال تشکیل دهیم؟ خوب، ما باید ترتیب را کمی تغییر دهیم.

So, we start with "had" and then the subject, and then "been" + the verb + -ing. So, we

بنابراین، با "had" و سپس فاعل و سپس "been" + فعل + -ing شروع می کنیم. بنابراین،

could say, "Had you been working at that time?" Had they been working? Had she been working?

می توانیم بگوییم، "آیا در آن زمان کار می کردید؟" آیا آنها کار می کردند؟ آیا او کار می کرد؟

Okay? So, just change the order, alright, instead of "had been", we have to say "had",

باشه؟ بنابراین، فقط ترتیب را تغییر دهید، خوب، به جای "تا به حال"، باید بگوییم "داشت"،

plus the subject, and then "been", okay? So also remember, you can add question words,

به اضافه موضوع، و سپس "بوده"، باشه؟ بنابراین به یاد داشته باشید که می توانید کلمات سوالی اضافه کنید،

right? Who, what, when, where, why, how, these are our question words, generally.

درست است؟ چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا، چرا، چگونه، اینها کلمات سوال ما هستند، به طور کلی.

So, if you need to add a question word before that, then keep this same structure and just

بنابراین، اگر قبل از آن نیاز به اضافه کردن یک کلمه سوال دارید، همین ساختار را حفظ کنید و فقط

put this first. So, for example, you could say: Where - sorry, where had you been working?

آن را اول قرار دهید. بنابراین، برای مثال، می توانید بگویید: کجا - ببخشید، کجا کار می کردید؟

Alright? Why had you been working? How long had you been working? Alright? So, if you're

بسیار خوب؟ چرا کار می کردی؟ چند وقت بود کار می کردی؟ بسیار خوب؟ بنابراین،

going to use one of those question words, put it just before, and then continue with

اگر می‌خواهید از یکی از آن کلمات سؤالی استفاده کنید ، آن را درست قبل از آن قرار دهید و سپس

the same structure. And that's basically how you form sentences and questions in the past

با همان ساختار ادامه دهید. و اساساً اینگونه است که شما جملات و سؤالات را در زمان

perfect continuous tense.

گذشته کامل استمراری تشکیل می دهید.

Now, let's look at how we form contractions using the past perfect continuous tense. So

حال، بیایید ببینیم چگونه با استفاده از زمان گذشته کامل استمراری انقباضات را تشکیل می دهیم. بنابراین

basically, contractions, which are those shortened forms like, instead of "I had not", we say

اساساً انقباضات، که همان شکل های کوتاه شده هستند مانند، به جای «نداشته بودم»، می گوییم

"I hadn't", and so on. We use these more in conversation and informal writing. We do not

«نبوده بودم» و غیره. ما از اینها بیشتر در مکالمه و نوشتن غیررسمی استفاده می کنیم. ما

use them so much in formal business writing or academic writing, okay? So, keep that in

از آنها در نوشتن رسمی تجاری یا آکادمیک استفاده نمی کنیم، خوب؟ بنابراین، هنگام یادگیری اینها، این را در

mind as we learn these.

ذهن داشته باشید.

So, let's take an example, first, of the positive sentence. That can also be shortened or contracted.

بنابراین، ابتدا مثالی از جمله مثبت می زنیم. که همچنین می تواند کوتاه یا منقبض شود.

Let's look at how. So, "I had been calling", this is the full form. The short part of that,

بیایید ببینیم چگونه. بنابراین، "من داشتم تماس می گرفتم"، این فرم کامل است. بخش کوتاه آن

the contraction would be, "I'd been". So, how did we get this "I'd"? We basically took

، انقباض، «من بودم» خواهد بود. بنابراین، چگونه به این "من" رسیدیم؟ ما اساساً

"I had" and we cancelled the part of it and added an apostrophe in place of where we removed

"من داشتم" را گرفتیم و بخشی از آن را لغو کردیم و به جای جایی که برخی از حروف را حذف یا خارج کردیم، یک آپستروف اضافه کردیم

or took out some letters. So, "I had been" becomes "I'd been". Now, when you contract

. بنابراین، "من بودم" تبدیل به "من بودم". حالا، وقتی آن را به

it like that, it's also very important to pronounce it correctly, because if you don't

این صورت منقبض می‌کنید، تلفظ صحیح آن نیز بسیار مهم است ، زیرا اگر این کار را

and if we don't hear that "d" sound at the end, then somebody else might think that your

نکنید و اگر صدای «د» را در آخر نشنویم، ممکن است شخص دیگری فکر کند که

grammar is incorrect, okay? So that's why we're going to also practice the pronunciation

دستور زبان شما نادرست است. ، باشه؟ به همین دلیل است که

after we look at the form and spelling of the contraction.

پس از بررسی شکل و املای انقباض، تلفظ را نیز تمرین خواهیم کرد.

So, for the positive form, "I had been" becomes "I'd been". For the negative form, "I had

بنابراین، برای شکل مثبت، "من بودم" تبدیل به "من بودم". همانطور که قبلا دیدیم، برای شکل منفی،

not been calling", that becomes "I hadn't been", as we saw earlier. So, "I hadn't",

"I had not been calling"، تبدیل به "من نبودم" می شود . بنابراین، "من نداشتم"،

right? So, what happened? We took "had not", we got rid of the o here, we added an apostrophe

درست است؟ پس چه اتفاقی افتاده؟ « نداشت» را گرفتیم، از «o» در اینجا خلاص شدیم، یک آپستروف اضافه

and we joined these two words. So, "I had not been" becomes "I hadn't been". Again,

کردیم و این دو کلمه را به هم وصل کردیم. بنابراین، "من نبودم" تبدیل به "نبوده بودم". باز هم

it's important to say the endings of these words.

گفتن پایان این کلمات مهم است.

So now, let's practice pronouncing this tense with lots of different variations and different

خب حالا، بیایید تلفظ این زمان را با تغییرات مختلف و

verbs, okay? So, you will feel so much more comfortable actually saying it and using it

افعال مختلف تمرین کنیم، خوب؟ بنابراین، هنگامی که به پایان آن رسیدیم، در واقع گفتن و استفاده از آن احساس راحتی بیشتری خواهید

once we reach the end of it here. So, repeat after me, and try to pay attention to each

کرد. بنابراین، بعد از من تکرار کنید و سعی کنید به هر صدا توجه کنید

sound: I'd been calling. You'd been writing. We'd been cooking. They'd been watching. He'd

: داشتم تماس می گرفتم. داشتی می نوشتی داشتیم آشپزی میکردیم آنها تماشا می کردند. او

been studying. And, she'd been reading. So, we want to hear that "d" sound at the end,

داشت درس می خواند و او در حال خواندن بود. بنابراین، ما می خواهیم صدای "d" را در پایان بشنویم،

she'd, okay?

او می خواهد، باشه؟

Now, I didn't put "It". Sometimes, you will hear people saying that, "It'd been a long

حالا «آن» را نگذاشتم. گاهی اوقات، می شنوید که مردم می گویند: "خیلی

time", but it's a little bit tricky to say, and so if it's not clear, sometimes it's better

وقت بود"، اما گفتن آن کمی دشوار است، و بنابراین اگر واضح نیست، گاهی اوقات

to kind of avoid it and just say "It had been" from your side, but you can understand and

بهتر است از آن اجتناب کنید و فقط بگویید "این بود از طرف شما، اما شما می توانید درک کنید و

you should know that people might use that form. It's actually used a lot more in the

باید بدانید که مردم ممکن است از آن فرم استفاده کنند. در واقع خیلی بیشتر در

negative form, but let's look at some basic negative forms first.

شکل منفی استفاده می شود، اما اجازه دهید ابتدا به برخی از اشکال اصلی منفی نگاه کنیم.

So, repeat after me again: I hadn't been checking. You hadn't been playing. We hadn't been talking.

بنابراین، دوباره بعد از من تکرار کنید: من چک نکرده بودم. تو بازی نکرده بودی صحبت نکرده بودیم

They hadn't been going. He hadn't been attending. And the last one: She hadn't been listening.

آنها نرفتند او شرکت نکرده بود. و آخرین مورد: او گوش نکرده بود.

Not like you, you were listening, okay? So, this is how we contract and pronounce these

نه مثل تو، تو داشتی گوش میدادی، باشه؟ بنابراین، اینگونه این

contractions in the past perfect continuous tense.

انقباضات را در زمان گذشته کامل استمراری منقبض و تلفظ می کنیم .

Now, let's look at some spelling changes we need to make when using this tense. So, these

حال، بیایید به برخی از تغییرات املایی که باید هنگام استفاده از این زمان ایجاد کنیم، نگاه کنیم. بنابراین، این

changes are made in the base form of the verb, when we add the -ing, sometimes we need to

تغییرات در شکل پایه فعل ایجاد می شود، زمانی که -ing را اضافه می کنیم، گاهی اوقات نیاز به

change the spelling. So, let's look at what those changes are.

تغییر املا داریم. بنابراین، بیایید ببینیم این تغییرات چیست.

So, for most verbs, we just need to add -ing. For example, "help" becomes "helping". Dream

بنابراین، برای اکثر افعال، فقط باید -ing را اضافه کنیم. مثلاً «کمک» به «کمک کردن» تبدیل می‌شود. رویا

- dreaming. Right? All we did is we added -ing, and that will be the case for most verbs,

- خواب دیدن. درست؟ تنها کاری که انجام دادیم این بود که -ing را اضافه کردیم، و این برای اکثر افعال

but not all verbs, okay? So, sometimes, for verbs ending in e, there what we do is we

صدق می کند، اما نه همه افعال، خوب؟ بنابراین، گاهی اوقات، برای افعالی که به e ختم می‌شوند، کاری که انجام می‌دهیم این است که

have to drop the e, right, cancel the e and then add the -ing. For example, the verb "hire",

باید e را رها کنیم، درست، e را لغو کنیم و سپس -ing را اضافه کنیم. مثلاً فعل «استخدام»

so what do we do? We cancel the e and make it "hiring". What does it mean to hire someone?

پس چه کنیم؟ e را لغو می کنیم و آن را «استخدام» می کنیم. استخدام کسی به چه معناست؟

To give someone a job, alright? Or the verb "make" becomes "making". Again, we got rid

برای دادن کار به کسی، خوب؟ یا فعل «ساختن» تبدیل به «ساختن» می شود. باز هم از

of this e and we added -ing. Good.

شر این e خلاص شدیم و -ing را اضافه کردیم. خوب

Now, for verbs that end in ie, what we need to do is to change the ie to a y. Let me show

حال، برای افعالی که به ie ختم می‌شوند، کاری که باید انجام دهیم این است که ie را به y تغییر دهیم. اجازه دهید به

you why. So, "die" becomes "dying". So, we need to cancel this, right? Cancel the ie

شما نشان دهم چرا. پس «بمیر» به «مردن» تبدیل می شود. بنابراین، ما باید این را لغو کنیم، درست است؟ ie را

and change it to a y and then add -ing. Alright? So, "die" becomes "dying". "Tie" becomes "tying".

لغو کنید و آن را به y تغییر دهید و سپس -ing را اضافه کنید. بسیار خوب؟ پس «بمیر» به «مردن» تبدیل می شود. «کراوات» تبدیل به «گره زدن» می شود.

Good.

خوب

And then, in some cases, for verbs ending in c-v-c, what do I mean by that? Consonant,

و سپس، در برخی موارد، برای افعالی که به c-v-c ختم می شوند، منظور من از آن چیست؟ صامت،

vowel, consonant. So then, we need to double the last letter. Let me show you what I mean.

مصوت، صامت. بنابراین، باید حرف آخر را دو برابر کنیم. بگذارید منظورم را به شما نشان دهم.

You look at the verb, let's take this verb "swim". You look at the verb from the end.

شما به فعل نگاه کنید، بیایید این فعل "شنا" را بگیریم. شما از آخر به فعل نگاه می کنید.

So, we see consonant, vowel, consonant. Remember, a vowel is A, E, I, O, or U, and all the other

بنابراین، ما صامت، مصوت، صامت را می بینیم. به یاد داشته باشید، یک مصوت A، E، I، O یا U است و تمام حروف دیگر

letters in English are consonants. So, if you see this pattern, not all the time but

در انگلیسی همخوان هستند. بنابراین، اگر این الگو را، نه همیشه، بلکه

most of the time, if you look at the verb from the end and you see consonant, vowel,

بیشتر اوقات، می‌بینید، اگر از آخر به فعل نگاه کنید و صامت، مصوت،

consonant, then we need to, very often, double that last letter. So, "swim" becomes "swimming".

صامت را مشاهده کنید، اغلب باید آن حرف آخر را دو برابر کنیم. پس «شنا» تبدیل به «شنا» می شود.

"Control", see here? C-v-c, right, looking this way? "Control" becomes "controlling",

"کنترل"، اینجا را ببینید؟ C-v-c، درست است، به این سمت نگاه می کنید؟ "کنترل" تبدیل به "کنترل" می شود،

alright?

خوب؟

So, these are the basic changes that you need to keep in mind. Of course, English as a lot

بنابراین، اینها تغییرات اساسی هستند که باید در نظر داشته باشید. البته، زبان انگلیسی دارای

of variations in spelling and sometimes, you're going to have several exceptions, which you

تنوع زیادی در املا است و گاهی اوقات، شما استثناهای متعددی خواهید داشت، که با پیشروی

will pick up as you go along.

آنها را متوجه خواهید شد.

Now, let's look at how to give a short, easy answer when someone asks you a question using

حال، بیایید ببینیم چگونه وقتی کسی با استفاده از این زمان از شما سوالی می پرسد، یک پاسخ کوتاه و آسان بدهیم

this tense. So, suppose someone says, "Had he been waiting for a long time?" So, this

. بنابراین، فرض کنید کسی می گوید: "آیا او مدت زیادی منتظر بود؟" بنابراین،

is the past perfect continuous tense, right? But instead of repeating everything again,

این زمان گذشته کامل استمراری است، درست است؟ اما به جای اینکه همه چیز را دوباره تکرار کنیم،

we can just say, "Yes, he had", or "No, he hadn't". Let's go over that again. Someone

فقط می‌توانیم بگوییم: "بله، او داشت" یا "نه، او نداشت". بیایید دوباره آن را مرور کنیم. یکی

asks, "Had he been waiting for a long time?" So, you say, "Yes, he had". You take that

می پرسد: "آیا او مدت زیادی منتظر بود؟" بنابراین، شما می گویید، "بله، او داشت". شما

from here, from the question itself, the question begins with "had", and your answer will include

از اینجا برداشت کنید، از خود سوال، سوال با "داشت" شروع می شود و پاسخ شما شامل

some form of "had". So, "Had he been waiting?" "Yes, he had", or "No, he hadn't". Alright?

نوعی "داشت" خواهد بود. بنابراین، "آیا او منتظر بود؟" «بله، داشت» یا «نه، نداشت». بسیار خوب؟

Now, what's important here, we do use the contraction, but in this one, in the short

حالا آنچه در اینجا مهم است، ما از انقباض استفاده می کنیم ، اما در این یکی، در

answer, in the positive short answer, we do not use a contraction. You cannot use a contraction.

پاسخ کوتاه، در پاسخ کوتاه مثبت، از انقباض استفاده نمی کنیم. شما نمی توانید از انقباض استفاده کنید.

So, in other words, you can't say "Yes, he'd." That's not possible, okay? You have to say,

بنابراین، به عبارت دیگر، شما نمی توانید بگویید "بله، او می خواست." این امکان پذیر نیست، باشه؟ شما باید بگویید:

"Yes, he had" or "No, he hadn't." Good.

"بله، او داشت" یا "نه، او نداشت." خوب

Let's look at another one: Had you been considering that offer? Let's say this was a job offer

بیایید به یکی دیگر نگاه کنیم: آیا آن پیشنهاد را در نظر گرفته بودید؟ فرض کنید این یک پیشنهاد شغلی

or something else, okay? Had you been considering that offer? What does "considering" mean?

یا چیز دیگری بود، خوب؟ آیا به آن پیشنهاد فکر می کردید؟ "در نظر گرفتن" به چه معناست؟

Thinking about it, okay? Alright. So, again, it starts with "had", so your answer will

در موردش فکر می کنی، باشه؟ بسیار خوب. بنابراین، دوباره با "داشت" شروع می شود، بنابراین پاسخ شما

include some form of "had". So, "Had you been considering it?" "Yes, I had", or "No, I hadn't".

شامل نوعی "داشت" خواهد بود. بنابراین، "آیا شما آن را در نظر گرفته بودید؟" «بله، داشتم» یا «نه، نداشتم».

Again, no contraction possible in the positive answer.

باز هم هیچ انقباضی در پاسخ مثبت امکان پذیر نیست .

Next: Had they been planning a trip? What can you say? "Yes, they had", or "No, they

بعدی: آیا آنها قصد سفر داشتند؟ چی میتونی بگی؟ «بله، داشتند» یا «نه،

hadn't". Okay? Again, no contraction possible in that positive response. Okay? And this

نداشتند». باشه؟ باز هم، هیچ انقباضی در آن پاسخ مثبت ممکن نیست. باشه؟ و

is usually in conversational English. We use a lot of these short answers because it saves

این معمولا در مکالمه انگلیسی است. ما از این پاسخ های کوتاه زیاد استفاده می کنیم زیرا باعث صرفه جویی در

time and you don't need to repeat the entire information that was in the question, okay?

زمان می شود و نیازی به تکرار کل اطلاعاتی که در سوال بود نیستید، خوب است؟

So, if I asked you, for example, "Had you been planning to study this tense today?"

بنابراین، اگر از شما بپرسم، برای مثال، "آیا قصد داشتید امروز این زمان را مطالعه کنید؟"

You could say either one of these. Yes, I had, or No, I hadn't, but I'm so glad I did!

می توانید یکی از اینها را بگویید. بله، داشتم، یا نه، نداشتم، اما خیلی خوشحالم که این کار را کردم!

Okay.

باشه.

Now, let's do some practice together using the past perfect continuous tense. So, we'll

حالا بیایید با هم با استفاده از زمان گذشته کامل استمراری تمرین کنیم. بنابراین

make some positive sentences, some negative sentences, and some questions, okay?

، چند جمله مثبت، چند جمله منفی و چند سوال می سازیم، خوب؟

So, let's start with number one: I __________ (think) of ordering pizza. So, I've given

بنابراین، بیایید با شماره یک شروع کنیم: من __________ (فکر می کنم) به سفارش پیتزا. بنابراین، من

you the verb. Now, we're going to change that into the past perfect continuous. So, I, what?

فعل را به شما داده ام. اکنون، ما آن را به گذشته کامل استمراری تغییر می دهیم. خب، من، چی؟

The verb is "think", then we have to say "I had been thinking", right? I had been thinking

فعل "فکر کردن" است، پس باید بگوییم " من فکر می کردم"، درست است؟ داشتم به

of ordering pizza. Okay? Good. Now here, I wrote the full form. We might not always use

سفارش پیتزا فکر می کردم. باشه؟ خوب حالا اینجا، فرم کامل را نوشتم. ممکن است همیشه از

the full form. We could also use the contraction. Alright.

فرم کامل استفاده نکنیم. ما همچنین می توانیم از انقباض استفاده کنیم. بسیار خوب.

Number two: He ___________ (hope) to get a promotion. What is a promotion? It means a

شماره دو: او ___________ (امید دارد) ترفیع بگیرد. ترفیع چیست؟ این به معنای

higher position at work, okay, in your job. So, how would we change that into the past

موقعیت بالاتر در کار است، خوب، در شغل شما. بنابراین، چگونه آن را به گذشته

perfect continuous? He - yes, "had been hoping". Now, let's contract it. So then, we would

کامل استمراری تغییر دهیم؟ او - بله، "امید داشت". حالا بیایید قراردادش را ببندیم. بنابراین، ما می

say, "He'd been hoping", right? He had been hoping, or he'd, he'd been hoping to get a

گوییم، "او امیدوار بود"، درست است؟ او امیدوار بود، یا امیدوار بود که

promotion, alright? You can say that too, and definitely in more informal conversation.

ارتقا یابد، خوب؟ شما هم می توانید این را بگویید و قطعاً در مکالمه غیر رسمی تر.

Alright.

بسیار خوب.

Number three: They __________ (look) for the key. This time, let's say the full form, not

شماره سه: آنها __________ (به دنبال کلید می گردند). این بار فرم کامل را فرض کنید

the contraction. "They had been" - what? "Look" becomes "looking", right? They had been looking

نه انقباض. "آنها بودند" - چی؟ "نگاه" تبدیل به "نگاه" می شود، درست است؟ آنها به

for the key, good. There is a g here, okay? Remember that. Good.

دنبال کلید بودند، خوب. اینجا یک g هست، باشه؟ به یاد داشته باشید که. خوب

Number four: She ___________ (miss) her family. This time, let's shorten it. So, what would

شماره چهار: او ___________ (دلتنگ) خانواده اش. این بار کوتاهش کنیم. بنابراین، چه چیزی

it be? "She'd been missing her family." Okay? Very good.

خواهد بود؟ "او دلش برای خانواده اش تنگ شده بود." باشه؟ خیلی خوب.

Number five: Jose ___________ (prepare) for his exam. Let's use the full form. "Jose had

شماره پنج: خوزه ___________ (آماده شدن) برای امتحانش. بیایید از فرم کامل استفاده کنیم.

been preparing for his exam." Okay? You've got it, very good! Alright.

خوزه برای امتحانش آماده می شد. باشه؟ گرفتی، خیلی خوب! بسیار خوب.

Now, let's make them negative. He __________ (exercise) regularly. So, we want to say he

حالا بیایید آنها را منفی کنیم. او مرتباً __________ (ورزش می کند). بنابراین، می خواهیم بگوییم که او

didn't do that. So, how can we say that? "He hadn't been exercising regularly", okay? He

این کار را نکرد. بنابراین، چگونه می توانیم این را بگوییم؟ "او به طور منظم ورزش نکرده بود"، باشه؟

had not been exercising regularly, or he hadn't been exercising regularly. Good. That's the

او به طور منظم ورزش نمی کرد یا به طور منظم ورزش نمی کرد. خوب این

basic format. Let's apply it now.

فرمت اصلی است. اکنون آن را اعمال کنیم.

Number seven: We _________ (check) our voicemail. Make it negative. "We hadn't been checking

شماره هفت: پست صوتی خود را _________ (بررسی) می کنیم. آن را منفی کنید. "

our voicemail." We hadn't been checking our voicemail. Alright?

ما پست صوتی خود را بررسی نکرده بودیم." ما پست صوتی خود را بررسی نکرده بودیم . بسیار خوب؟

Number eight: I __________ (sleep) well. Make it negative and past perfect continuous. "I

شماره هشت: من __________ (خواب) خوب. آن را منفی و گذشته کامل استمراری کنید. "

hadn't been sleeping well." I hadn't been sleeping well. Okay? Excellent.

من خوب نخوابیده بودم." خوب نخوابیده بودم باشه؟ عالی

Now, for the last two, we're going to make them into questions. Are you ready?

اکنون، برای دو مورد آخر، آنها را به صورت سؤال در می آوریم. اماده ای؟

Had _________ (he, feel) unwell? So, what would we say, in what order? "Had he been

آیا _________ (او احساس می کند) حالش خوب نیست؟ بنابراین، چه می گوییم، به چه ترتیب؟ "آیا او

feeling unwell? Had he been feeling unwell? Okay? Good.

احساس ناخوشی می کرد؟ آیا احساس ناخوشی می کرد؟ خوب؟ خوب.

And the last one: Had __________ (you, text) each other? "Text" today is very much used

و آخرین مورد: __________ (شما، پیامک می دهید) همدیگر را داشتید؟ "متن" امروزه بسیار

as a verb, so how would we change that? "Had you been texting each other?" Okay? Had you

به عنوان یک فعل استفاده می شود، پس چگونه آن را تغییر دهیم. " آیا به همدیگر پیامک می‌فرستید؟" خوب؟ آیا

been texting each other? Okay?

به هم پیام می‌فرستید؟ خوب؟

That's it, now you've practiced some positive sentences, some negative sentences, some questions,

همین است، حالا چند جمله مثبت، چند جمله منفی، چند سوال را تمرین کرده‌اید،

and I hope you're feeling a lot more confident about using this tense correctly and easily.

و امیدوارم احساس خیلی بیشتری داشته باشید. در مورد استفاده صحیح و آسان از این زمان مطمئن باشید.

Now, let's look at some common mistakes that are sometimes made when using the past perfect

حال بیایید به برخی از اشتباهات رایج که گاهی اوقات هنگام استفاده از زمان گذشته کامل

continuous tense, and let's see how we can fix them.

استمراری مرتکب می شوند نگاهی بیندازیم و ببینیم چگونه می توانیم آنها را برطرف کنیم.

So, the first mistake that's sometimes made is that the wrong tense is actually used or

بنابراین، اولین اشتباهی که گاهی مرتکب می شود این است که اشتباه است. زمان در واقع استفاده می شود یا

chosen. So, let me give you a situation. Suppose John was looking for a job and then he found

انتخاب شده است. بنابراین، اجازه دهید یک موقعیت به شما بدهم. فرض کنید جان دنبال کار بود و بعد

one, okay? So, how would we convey that information in English? Which tense would we use? I'll

یکی را پیدا کرد، خوب؟ خب، چگونه آن اطلاعات را به انگلیسی منتقل کنیم؟

read two of the possibilities to you. "John has been looking for a job", or "John had

دو مورد از احتمالات را برای شما می خوانم: "جان به دنبال کار بوده است" یا "جان

been looking for a job". Think about it for a second. So, in this case, the correct answer

به دنبال کار بوده است". یه لحظه بهش فکر کن بنابراین، در این صورت، پاسخ صحیح،

is the second one, which is in fact, our tense, the past perfect continuous. "Had been looking".

پاسخ دوم است که در واقع زمان ما ، ماضی کامل استمراری است. "به دنبالش بود".

Why? Because this describes a situation where John was doing something, it continued for

چرا؟ از آنجا که این وضعیتی را توصیف می کند که جان در حال انجام کاری بود، مدتی ادامه یافت

some time and then it stopped, because he found a job. So, we can use correctly the

و سپس متوقف شد، زیرا او شغلی پیدا کرد. بنابراین، می توانیم

past perfect continuous. John had been looking for a job in the past. He started looking,

گذشته کامل استمراری را به درستی استفاده کنیم. جان در گذشته به دنبال کار بود. شروع کرد به دنبال کردن،

he was looking and looking and looking, and then he stopped because he found a job, right?

نگاه می کرد و نگاه می کرد و نگاه می کرد و بعد ایستاد چون کار پیدا کرد، درست است؟

So, that is the perfect use of our tense that we've been learning. But sometimes, by mistake,

بنابراین، این استفاده عالی از زمانی است که یاد می‌گیریم. اما گاهی اوقات

students mix that up with another tense, which is this one: John has been looking for a job.

دانش‌آموزان به اشتباه آن را با زمان دیگری مخلوط می‌کنند، که این است: جان به دنبال کار بوده است.

Do you remember which tense that is? That's the present perfect continuous tense. So,

یادت هست کدام زمان است؟ این زمان حال کامل استمراری است. بنابراین،

"John has been looking for a job" means what? It means that he started looking and he's

"جان به دنبال کار بوده است" یعنی چه؟ یعنی شروع کرد به نگاه کردن و

still looking. But that's not the situation here, right? John found one, so he finished

هنوز هم دارد نگاه می کند. اما این وضعیت اینجا نیست، درست است؟ جان یکی را پیدا کرد، بنابراین جستجو را تمام کرد

looking. So, this was the correct choice here, but sometimes, students confuse the present

. بنابراین، این انتخاب درست در اینجا بود، اما گاهی اوقات، دانش آموزان حال

perfect continuous with the past perfect continuous. So, make sure that you understand these two

کامل استمراری را با گذشته کامل استمراری اشتباه می گیرند. بنابراین، مطمئن شوید که این دو

tenses clearly, understand the differences, and that you choose the past perfect continuous

زمان را به وضوح درک می کنید، تفاوت ها را درک می کنید، و ماضی کامل استمراری را

at the right time, okay.

در زمان مناسب انتخاب می کنید، بسیار خوب.

The next mistake with this tense is the use of the stative verb. As I mentioned, very

اشتباه بعدی با این زمان استفاده از فعل ثابت است. همانطور که اشاره کردم،

often and most of the time, we do not use stative verbs with this tense. For example,

اغلب و بیشتر اوقات، ما از افعال ثابت با این زمان استفاده نمی کنیم. به عنوان مثال،

these are all wrong, by the way, okay? Most of these things here are wrong, so let's look

اینها همه اشتباه است، اتفاقا، خوب است؟ بسیاری از این موارد در اینجا اشتباه هستند، بنابراین بیایید

at what's wrong with them. "They had been knowing each other for many years." What's

ببینیم چه مشکلی با آنها وجود دارد. سال‌ها بود که همدیگر را می‌شناختند.» چه

wrong with that? It's the fact that a stative verb is being used. Which stative verb? The

اشکالی دارد؟ این واقعیتی است که از یک فعل ثابت استفاده می شود. کدام فعل ثابت؟

verb "know". Okay? We cannot use that in the continuous form. So, we would have to not

فعل "دانستن". باشه؟ ما نمی توانیم آن را به شکل پیوسته استفاده کنیم. بنابراین، مجبوریم

use this tense. There is no way we can continue to use the past perfect continuous with this

از این زمان استفاده نکنیم. هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم به استفاده از گذشته کامل استمراری با این

verb. You just can't use it, because there is no way to correctly say "knowing each other"

فعل ادامه دهیم. شما فقط نمی توانید از آن استفاده کنید، زیرا هیچ راهی برای گفتن درست "شناخت یکدیگر"

as a verb. So here, we would have to say, "They had", for example, "known", they had

به عنوان یک فعل وجود ندارد. بنابراین در اینجا باید بگوییم: «آنها مثلاً «شناخته بودند»،

known each other for many years, which is just the past perfect and not the past perfect

سال‌ها همدیگر را می‌شناختند، که فقط گذشته کامل است و نه گذشته کامل

continuous, alright? So, if you have a stative verb to use in this kind of context of a past

استمراری، درست است؟ بنابراین، اگر یک فعل ثابت برای استفاده در این نوع زمینه از یک

action, you're probably going to have to switch back to the past perfect tense and not the

عمل گذشته دارید، احتمالاً باید به زمان گذشته کامل و نه

continuous one. Alright?

استمراری برگردید. بسیار خوب؟

Next, spelling mistakes. These are quite common. Let's look at the first one: She had'nt been

بعد، اشتباهات املایی. اینها کاملاً رایج هستند. بیایید به اولین مورد نگاه کنیم: او

attending classes." So, look carefully at the board and tell me, where's the spelling

در کلاس ها شرکت نکرده بود." بنابراین، با دقت به تابلو نگاه کنید و به من بگویید،

mistake? I'll give you a clue: it's in the contraction. Here, right? So, the apostrophe

اشتباه املایی کجاست؟ من به شما یک سرنخ می دهم: در انقباض است. اینجا، درست است؟ پس ،

is in the wrong place. It should be, "She hadn't" "hadn't been attending", and the apostrophe

آپستروف در جای اشتباهی است. باید " او نبود" "حضور نداشت" باشد، و آپستروف

should be where the o was removed and not here, okay? Alright.

باید جایی باشد که o حذف شده است و نه اینجا، باشه؟ باشه

The next one, also a spelling mistake: The traffic hadn't been moveing. What's wrong

. بعدی، همچنین یک اشتباه املایی: ترافیک حرکت نکرده بود. آنجا چه اشکالی

there? This time, the contraction is okay, but the verb itself is wrong when we add -ing.

دارد؟ این بار انقباض مشکلی ندارد اما وقتی -ing را اضافه می کنیم خود فعل اشتباه است.

Why? Do you remember the rule? We had some of these examples in our practice, in fact.

چرا؟ قانون را یادتان هست؟ چند نمونه از این مثال ها را داشتیم. در واقع در تمرین ما.

So, how do we fix it? We cancel this e, alright? So, when the base form of the verb ends with

پس چگونه آن را برطرف کنیم؟

an e, like the verb "move", we cancel the e and we add -ing. So, the correct spelling

بنابراین، املای صحیح

would be "moving", okay? Without the e. The traffic hadn't been moving, it was stuck.

"حرکت" خواهد بود، باشه؟ بدون e. ترافیک حرکت نکرده بود، گیر کرده بود.

Alright.

بسیار خوب

The next one, also a spelling mistake: They had been chating. That's what the person wanted

. بعدی، همچنین یک اشتباه املایی: آنها چت می کردند. همین فرد وا

to say. They had been chatting for a long time, or they had been chatting for an hour,

مشتاق گفتن آنها مدت زیادی بود که چت می کردند یا یک ساعت بود که چت می کردند،

but the spelling says "chating" right now, and that's incorrect, because let's look at

اما املا در حال حاضر می گوید "چت" و این نادرست است، زیرا بیایید به

our base verb, okay, "chat". So, we have consonant, vowel, consonant, and that means that, in

فعل پایه خود نگاه کنیم، خوب، "چت". بنابراین، ما صامت، مصوت، صامت داریم و این بدان معناست که در

this case, we double the last letter. And did the student do that? No, okay? So, let's

این صورت، حرف آخر را دو برابر می کنیم. و آیا دانش آموز این کار را کرد؟ نه، باشه؟ بنابراین، بیایید

fix it. "They had been chatting." Okay? They had been chatting for a long time, or chatting.

آن را درست کنیم. "آنها داشتند چت می کردند." باشه؟ آنها مدت زیادی بود که چت می کردند یا چت می کردند.

That's another way to pronounce it, okay?

این روش دیگری برای تلفظ آن است، خوب؟

Next, sometimes a lot of mistakes are made with these words, "since" and "for". Let's

بعد، گاهی اوقات با این کلمات «از» و «برای» اشتباهات زیادی صورت می گیرد. بیایید همین الان

look at a mistake right now: The police had been looking for him since two months. So,

به یک اشتباه نگاه کنیم: پلیس از دو ماه قبل به دنبال او بود. بنابراین،

that is completely wrong. You don't want to make that mistake, not in an exam, not while

این کاملا اشتباه است. شما نمی خواهید آن اشتباه را مرتکب شوید، نه در امتحان، نه در حین

speaking, not while writing a business letter, in all situations, okay? Because this not

صحبت کردن، نه هنگام نوشتن نامه کاری، در همه شرایط، باشه؟ از آنجا که این

a good mistake to make, it's pretty basic mistake. So, we should say, in this case,

اشتباه خوبی نیست، اشتباه بسیار اساسی است . بنابراین در این مورد باید بگوییم

"The police had been looking for him for two months." Why? Because we use "for" + the period

«پلیس دو ماه بود که به دنبال او بود». چرا؟ زیرا از "for" +

of time. And we use "since" + a point in time. Okay? So, we could say, "since January 15th"

the time استفاده می کنیم. و از "از" + یک نقطه در زمان استفاده می کنیم. باشه؟ بنابراین، می توانیم بگوییم «از 15 ژانویه»

or "since January", but "for two months", "for six months", like that, okay?

یا «از ژانویه»، اما «به مدت دو ماه»، «به مدت شش ماه»، همینطور، خوب؟

So, these are some of the common mistakes to avoid when using this tense.

بنابراین، اینها برخی از اشتباهات رایجی هستند که هنگام استفاده از این زمان باید از آنها اجتناب کنید.

So, to review now. You know the past perfect continuous tense when you know when to use

بنابراین، برای بررسی در حال حاضر. زمان گذشته کامل استمراری را زمانی می‌دانید که می‌دانید چه زمانی از

it, when not to use it, and how to use it, all of which we have covered in this class.

آن استفاده کنید، چه زمانی از آن استفاده نکنید و چگونه از آن استفاده کنید ، که در این کلاس به همه این موارد پرداختیم.

And of course, you can go back, you can watch any particular area that you want to review,

و البته، می توانید به عقب برگردید، می توانید هر منطقه خاصی را که می خواهید مرور کنید، تماشا کنید،

and that's always a good idea, okay? But what does it mean to actually know how to use it?

و این همیشه ایده خوبی است، خوب؟ اما واقعاً دانستن نحوه استفاده از آن به چه معناست؟

It means to be able to make a positive sentence, a negative sentence, and a question, right?

یعنی بتونی یک جمله مثبت، یک جمله منفی و یک سوال درست کنی، درسته؟

For example: They had been learning English. The negative: They hadn't been learning English.

به عنوان مثال: آنها در حال یادگیری زبان انگلیسی بودند. نکته منفی: آنها انگلیسی یاد نگرفته بودند.

The question: Had they been learning English? Alright?

سوال: آیا آنها در حال یادگیری زبان انگلیسی بودند؟ بسیار خوب؟

And also, you should be able to add those question words when necessary, before the

و همچنین، شما باید بتوانید آن کلمات سوالی را در صورت لزوم، قبل از

question. For example: Where had they been learning English? How long had they been learning

سوال اضافه کنید. به عنوان مثال: آنها در کجا انگلیسی یاد می گرفتند؟ چه مدت بود که انگلیسی یاد می گرفتند

English? Why had they been learning English? Okay? So, when you can do that comfortably

؟ چرا آنها انگلیسی یاد می گرفتند؟ باشه؟ بنابراین، زمانی که بتوانید این کار را به راحتی انجام دهید

and move between positive, negative, questions, then you've got it.

و بین سوالات مثبت، منفی، حرکت کنید، آن وقت متوجه شده اید.

And if you have reached this stage and you are learning the past perfect continuous tense

و اگر به این مرحله رسیده اید و زمان گذشته کامل استمراری را یاد می

and you watched this class all the way through, I know that you are a serious learner and

گیرید و تا آخر این کلاس را تماشا کرده اید، می دانم که شما یک یادگیرنده جدی

you are someone who achieves your goals in life. I have been teaching for thirty years,

هستید و فردی هستید که به اهداف خود در زندگی می رسید. من سی سال است که تدریس می

and I know that people who make it to this stage are winners, and you are one of them!

کنم و می دانم افرادی که به این مرحله می رسند برنده هستند و شما یکی از آنها هستید!

Congratulations, really!

تبریک می گویم، واقعا!

Now, when you're ready, remember this is a series, so go on to watch the next video in

حالا، وقتی آماده شدید، به یاد داشته باشید که این یک سریال است، پس به تماشای ویدیوی بعدی

the series so that you can continue to improve. And if you'd like to do some more practice,

این مجموعه بروید تا بتوانید به پیشرفت خود ادامه دهید. و اگر می‌خواهید تمرین بیشتری انجام دهید

then you can do a quiz on www.engvid.com . Thanks very much for watching, and all the best with

، می‌توانید یک مسابقه در www.engvid.com انجام دهید. از تماشای شما بسیار متشکرم، و بهترین ها را با

your English.

انگلیسی شما.