English Grammar: The Past Tense of HAVE

Hi. I'm Rebecca from engVid,

سلام. من ربکا از engVid هستم،

and this is a lesson for English learners of all levels,

و این یک درس برای زبان آموزان انگلیسی در تمام سطوح است،

so whether you're a beginner, intermediate, advanced, or somewhere in between,

بنابراین چه مبتدی، چه متوسط، چه پیشرفته، یا جایی در این بین،

this lesson I believe will help you.

فکر می کنم این درس به شما کمک خواهد کرد.

Why?

چرا؟

Because in this lesson I'm going to review the verb "to have" in the past tense.

زیرا در این درس قصد دارم فعل "داشتن" را در زمان گذشته مرور کنم.

Now, as you probably know because you've been speaking English, the verb "to have" is a

اکنون، همانطور که احتمالاً می‌دانید چون انگلیسی صحبت می‌کردید، فعل "to have" به دو دلیل یک

very important verb for two reasons.

فعل بسیار مهم است.

First of all, we use it by itself for lots and lots of things.

اول از همه، ما از آن به تنهایی برای چیزهای زیادی استفاده می کنیم.

And secondly, because we also use it not only by itself, but as a helping verb with some

و ثانیاً، زیرا ما آن را نه تنها به خودی خود، بلکه به عنوان یک فعل کمکی با برخی

of the advanced tenses.

از زمان های پیشرفته استفاده می کنیم.

Right?

درست؟

With the perfect tenses.

با زمان های کامل.

But we're not going to go into that.

اما ما وارد این موضوع نمی شویم.

We're just focusing here on how to use the verb "to have" in the past tense, because

ما در اینجا فقط بر نحوه استفاده از فعل "داشتن" در زمان گذشته تمرکز می کنیم، زیرا

this is also something where a lot of students make mistakes, but not you after just a few minutes.

این نیز چیزی است که در آن بسیاری از دانش آموزان اشتباه می کنند، اما شما پس از چند دقیقه اشتباه نمی کنید.

So, let's get started.

بنابراین، بیایید شروع کنیم.

Okay.

باشه.

So, what is important here is that actually in English the past tense becomes very easy,

بنابراین، آنچه در اینجا مهم است این است که در واقع در زبان انگلیسی زمان گذشته بسیار آسان

and a lot easier than many other languages.

و بسیار آسان تر از بسیاری از زبان های دیگر می شود.

Why?

چرا؟

Because with whatever subject we have you have to use only one verb.

زیرا با هر موضوعی که داریم باید فقط از یک فعل استفاده کنید.

You don't have to change the verb based on the subject.

لازم نیست فعل را بر اساس موضوع تغییر دهید.

So, in the past tense...

پس در زمان گذشته...

Remember this is not the present tense.

یادتان باشد این زمان حال نیست.

In the past tense the verb "to have" becomes "had".

در زمان گذشته فعل «داشتن» به «داشت» تبدیل می شود.

Okay?

باشه؟

Say it after me: "had".

بعد از من بگو: "داشت".

Good.

خوب

So in other words, I'm going to give you a very simple sentence.

بنابراین به عبارت دیگر، من یک جمله بسیار ساده را برای شما بیان می کنم.

Okay? Because we're going to say it very often.

باشه؟ چون خیلی وقتا اینو میگیم

So let's keep it simple.

پس بیایید آن را ساده نگه داریم.

Always keep it simple when you're trying to learn one point; don't mix it up with lots

وقتی می‌خواهید یک نکته را یاد بگیرید، همیشه آن را ساده نگه دارید . آن را با بسیاری

of other points.

از نکات دیگر قاطی نکنید.

Don't put hard vocabulary.

واژگان سخت قرار ندهید.

Okay?

باشه؟

So: "I had fun.",

بنابراین: "لذت بردم."،

"You had fun.",

"شما لذت بردید."،

"We had fun.",

"ما لذت بردیم."،

"They had fun.",

"آنها لذت بردند

"He had fun.",

."، "او لذت برد".

"She had fun.",

and "It (the cat/the dog) had fun."

/ سگ) خوش گذشت."

Okay?

باشه؟

All right.

خیلی خوب.

Now, so you see how simple it is?

حالا، پس می بینید که چقدر ساده است؟

What you have to learn is that the verb "have" in a positive sentence becomes "had".

چیزی که باید یاد بگیرید این است که فعل "داشتن" در یک جمله مثبت تبدیل به "داشت" می شود.

And we can use "had" with every subject.

و برای هر موضوعی می توانیم از " had" استفاده کنیم.

All right?

خیلی خوب؟

Now, what happens when we make it negative?

حالا وقتی آن را منفی می کنیم چه اتفاقی می افتد ؟

This is where some students get a little bit confused because they remember this, and then

اینجاست که برخی از دانش‌آموزان کمی گیج می‌شوند چون این را به خاطر می‌آورند و سپس

they try to put this here, but that's not the case.

سعی می‌کنند این را اینجا بگذارند، اما اینطور نیست.

What happens when we make a negative sentence and when we make a question is that we come

وقتی یک جمله منفی می سازیم و وقتی سوال می سازیم اتفاقی می افتد که

back to the base form of the verb.

به شکل پایه فعل برمی گردیم .

What's the base form of our verb?

شکل پایه فعل ما چیست؟

"To have", right?

"داشتن"، درست است؟

So if you want to make a negative sentence, then we simply say: "I didn't have fun.",

بنابراین اگر می‌خواهید یک جمله منفی بسازید، به سادگی می‌گوییم: "لذت نبردم."،

"You didn't have fun.",

"لذت نبرده‌ای"،

"We didn't have fun.",

"لذت نبرده‌ایم"، "آنها لذت نبردند".

"They didn't have fun."

خوش بگذره."

You see?

می بینی؟

It's basically staying the same, but we're using "have".

اساساً یکسان می ماند، اما ما از "داشتن" استفاده می کنیم.

We're not using "had" anymore.

ما دیگر از "داشت" استفاده نمی کنیم.

Okay?

باشه؟

"He didn't have fun.", "She didn't have fun.", "It didn't have fun."

"لذت نمی برد."، "لذت نمی برد ."، "لذت نمی برد."

Okay? We'll just pretend there's an it.

باشه؟ ما فقط وانمود می کنیم که یک آن وجود دارد.

So what's important is this "have".

بنابراین آنچه مهم است این "داشتن" است.

All right?

خیلی خوب؟

Come back to the base form of the verb, but not here.

به شکل پایه فعل برگردید، اما نه اینجا.

Now, the same thing will happen when we have a question.

حالا وقتی سوالی داریم همین اتفاق می افتد .

We're going to come back to the base form of our verb.

ما به شکل پایه فعل خود برمی گردیم.

So it's quite simple then.

پس خیلی ساده است.

"Did I have fun?"

"لذت بردم؟"

I don't know. I think so.

من نمی دانم. من هم اینچنین فکر میکنم.

"Did you have fun?", "Did we have fun?", "Did they have fun?", "Did he have fun?",

"خوش گذرانی کردی؟"، "لذت بردیم؟"، "لذت بردند؟"، "لذت برد؟"،

"Did she have fun?", "Did it have fun?"

"او لذت برد؟"، "لذت داشت؟"

Okay?

باشه؟

All right.

خیلی خوب.

Now, that's basically it.

حالا، اساساً همین است.

It's not more complicated than that.

این پیچیده تر از این نیست.

Remember that in the positive sentences we use "had", and after that come back to the

به یاد داشته باشید که در جملات مثبت از "داشت" استفاده می کنیم و بعد از آن به شکل پایه باز می گردیم

base form, but use "did" or "didn't".

، اما از "کرد" یا "نکردم" استفاده می کنیم.

Now, just to review, this "didn't have" stands for

اکنون، فقط برای بررسی، این "n't have" مخفف

"did not". Okay?

"dot" است. باشه؟

But usually in conversation we don't say: "He did not have fun."

اما معمولاً در مکالمه نمی گوییم: "لذت نمی برد."

We just say: "He didn't have fun."

فقط می گوییم: « خوشحال نشد».

That's the contraction, the short form.

این انقباض است، شکل کوتاه.

And here we can use the word "did" and that's what we usually use, and it's important to

و در اینجا می توانیم از کلمه "کرد" استفاده کنیم و این همان چیزی است که معمولا استفاده می کنیم و استفاده از آن مهم است

use it.

.

We can't just say: "You have fun?"

ما نمی توانیم فقط بگوییم: "خوش می گذرد؟"

That would be wrong.

این اشتباه خواهد بود.

Okay? So remember to put "did" in there.

باشه؟ بنابراین به یاد داشته باشید که "کرد" را در آنجا قرار دهید.

You could also, by the way, ask a negative question.

شما همچنین می توانید یک سوال منفی بپرسید.

So you could say: "Didn't you have fun? I thought you would love that movie."

بنابراین می توانید بگویید: "لذت نبردی؟ فکر می کردم آن فیلم را دوست خواهی داشت."

Okay?

باشه؟

So you could ask a negative question.

بنابراین می توانید یک سوال منفی بپرسید.

But if that's confusing to you, don't worry about it. Okay?

اما اگر این برای شما گیج کننده است، نگران آن نباشید. باشه؟

You don't have to do it.

شما مجبور نیستید آن را انجام دهید.

And the other thing to remember is that when we add a question word, we still keep this order.

و نکته دیگری که باید به خاطر بسپاریم این است که وقتی یک کلمه سوالی اضافه می کنیم، همچنان این ترتیب را حفظ می کنیم.

What do I mean?

منظورم چیست؟

For example: "When did they...?"

به عنوان مثال: "آنها چه زمانی ...؟"

Okay? "When did they have the meeting?"

باشه؟ "آنها چه زمانی جلسه داشتند؟"

Okay?

باشه؟

"Where did they have the meeting?"

"آنها کجا جلسه داشتند؟"

Right? So whether it's saying: "When? Where?

درست؟ پس چه بگوید: "چه زمانی؟ کجا؟ با

Who did they meet?"-right?-we're still keeping this construction.

چه کسی ملاقات کردند؟" - درست است؟ - ما هنوز این ساخت و ساز را حفظ می کنیم.

We're just adding a question word before that.

قبل از آن فقط یک کلمه سوال اضافه می کنیم.

Okay, now what you do to make sure that you know it is that you run through this very

بسیار خوب، حالا کاری که شما انجام می دهید تا مطمئن شوید که می دانید این است که خیلی آهسته از این موضوع عبور

slowly to make sure that you can do it, so that's what we will do together.

می کنید تا مطمئن شوید که می توانید آن را انجام دهید، بنابراین این کاری است که ما با هم انجام خواهیم داد.

First we'll make a positive sentence, which you know is easy because no matter what the

ابتدا یک جمله مثبت می‌سازیم که می‌دانید آسان است، زیرا مهم نیست موضوع چه

subject is you're going to say "had".

باشد، شما می‌خواهید بگویید "دارا".

Then we'll make it negative, and then we'll make a question out of it.

سپس آن را منفی می کنیم، و سپس یک سوال از آن ایجاد می کنیم.

Okay?

And practice it with me so that then you can do it by yourself.

باشه؟

و با من تمرین کن تا خودت بتونی انجامش بدی.

All right.

خیلی خوب.

Number one:

شماره یک:

"George had a lot of friends."

"جورج دوستان زیادی داشت."

Right?

درست؟

In the past. We're using the past.

در گذشته. ما از گذشته استفاده می کنیم

"George had a lot of friends."

جورج دوستان زیادی داشت.

Make it negative:

آن را منفی کنید:

"George

"جورج

didn't have"-good-"a lot of friends".

دوستان"-خوب-" زیادی نداشت".

Make it a question:

این سوال را مطرح کنید:

"Did George have a lot of friends?

"آیا جورج دوستان زیادی داشت؟

Did George have a lot of friends?"

آیا جورج دوستان زیادی داشت؟"

Now, George, of course, is like "he".

در حال حاضر، جرج، البته، مانند "او" است.

Okay?

باشه؟

Next: "My family and I"-in the past-

بعدی: "من و خانواده ام" - در گذشته -

"had a great holiday".

"تعطیلات خوبی داشتیم".

Okay?

باشه؟

Make it negative: "My family and I

آن را منفی کنید: "من و خانواده ام

didn't have a great holiday.",

تعطیلات خوبی نداشتیم."،

"Did my family and I have a great holiday?

"آیا من و خانواده ام تعطیلات خوبی

I don't know. It's hard to say."

داشتیم؟ نمی دانم. گفتنش سخت است."

Okay?

باشه؟

"Did we have...?"

"داشتیم...؟"

Good.

The next one: "The bookstore

خوب

بعدی: «کتابفروشی

had a big sale."

فروش زیادی داشت».

Negative: "The bookstore

منفی: کتابفروشی

didn't have a big sale."

فروش زیادی نداشت.

Question:

سوال

"Did the bookstore have a big sale?"

: آیا کتابفروشی فروش بالایی داشته است؟

Okay?

باشه؟

Positive, negative, question.

مثبت، منفی، سوال.

You should be able to move smoothly through it.

شما باید بتوانید به آرامی در آن حرکت کنید.

All right? That's why we're doing it.

خیلی خوب؟ به همین دلیل است که ما آن را انجام می دهیم.

Number four: "Mrs. Williams

شماره چهار: "خانم ویلیامز

had a party.",

مهمانی داشت."،

"Mrs. Williams

"خانم ویلیامز

didn't have a party."

مهمانی نداشت."

Good. I heard you.

خوب صدایت را شنیدم

Negat-... Question:

Negat-... سوال:

"Did Mrs. Williams have a party?"

خانم ویلیامز مهمانی داشت؟

Good.

خوب

Five: "His students

پنج: «شاگردانش

had many exams."

امتحانات زیادی داشتند».

Negative: "His students

منفی: شاگردانش

didn't have any exams."

هیچ امتحانی نداشتند.

Good.

خوب

And questions...

و سوالات ...

Question:

سوال

"Did his students have many exams?"

: آیا شاگردان ایشان امتحانات زیادی داشتند؟

Good.

You're getting it.

خوب

شما آن را دریافت می کنید.

And the last one here: "The hotel

و آخرین مورد اینجا: "

had a business centre.", "The hotel"-negative-

هتل یک مرکز تجاری داشت."، "هتل" - منفی -

"didn't have a business centre".

"مرکز تجاری نداشت".

Question:

سوال

"Did the hotel have a business centre?"

: آیا هتل مرکز تجاری داشت؟

Okay?

باشه؟

Very good.

خیلی خوب.

Really, really good.

واقعا خیلی خوبه

So now, this is what you can do to really master the verb "to have" in the past tense.

بنابراین اکنون، این کاری است که می‌توانید انجام دهید تا واقعاً به فعل «داشتن» در زمان گذشته تسلط پیدا کنید.

First, go to our website at www.engvid.com and there, you can do a quiz on this subject.

ابتدا به وب سایت ما به نشانی www.engvid.com بروید و در آنجا می توانید یک مسابقه در این زمینه انجام دهید.

Okay?

باشه؟

Second, make it your own.

دوم، آن را مال خود کنید.

What does that mean?

معنی آن چیست؟

These are my examples.

اینها نمونه های من هستند.

All right?

خیلی خوب؟

Here and in the quiz, I wrote those examples.

در اینجا و در مسابقه، من آن نمونه ها را نوشتم.

But the best way for you to remember it is to actually come up with your own examples

اما بهترین راه برای به خاطر سپردن آن این است که در واقع مثال های خود را

about your life.

در مورد زندگی خود بیاورید.

Okay?

باشه؟

And when you're coming up with those examples, try to keep these rules in mind.

و وقتی به آن مثال‌ها می‌رسید، سعی کنید این قوانین را در ذهن داشته باشید.

Come up with a simple sentence first, especially if you're a beginner or intermediate.

ابتدا یک جمله ساده بیاورید، به خصوص اگر مبتدی یا متوسط ​​هستید.

You want to keep the focus on these verbs and not on lots of extra vocabulary.

شما می خواهید تمرکز خود را بر روی این افعال حفظ کنید و نه روی تعداد زیادی واژگان اضافی.

If you're more advanced, then you can add on extra vocabulary as well, and that's good practice.

اگر پیشرفته‌تر هستید، می‌توانید واژگان اضافی را نیز اضافه کنید، و این تمرین خوبی است.

But otherwise keep it simple.

اما در غیر این صورت آن را ساده نگه دارید.

Use all three forms. Right?

از هر سه شکل استفاده کنید. درست؟

This, the positive, the negative, and the question.

این، مثبت، منفی، و سوال.

And also, again, control the vocabulary.

و همچنین، دوباره، واژگان را کنترل کنید.

Okay? Don't get confused by the vocabulary.

باشه؟ با واژگان گیج نشوید.

Make it more advanced as you progress with your English, but keep this strong because

با پیشرفت در زبان انگلیسی خود، آن را پیشرفته تر کنید، اما این را قوی نگه دارید زیرا

this verb "to have" is going to give you a very strong basis for...

این فعل "داشتن" به شما پایه ای بسیار قوی برای ...

Remember?

به یاد دارید؟

For the basic sentences where we're using "had", and also for those advanced tenses,

برای جملات اصلی که در آن از "had" استفاده می کنیم، و همچنین برای آن زمان های پیشرفته، زمان

the perfect tenses which you need later on.

های کاملی که بعداً به آنها نیاز دارید.

Okay? So mastering this is a really important step.

باشه؟ بنابراین تسلط بر این مرحله واقعاً مهم است.

So when you're making your own examples, you could say something like:

بنابراین، وقتی مثال‌های خود را می‌سازید، می‌توانید چیزی شبیه این بگویید:

"I had a good time"-okay?-"at the party last night".

"خوب گذراندم" - باشه؟ - " در مهمانی دیشب".

Or: "I had an iPhone. Now I have an Android."

یا: "من یک آیفون داشتم. حالا یک اندروید دارم."

Or: "I had a desktop. Now I have a laptop."

یا: "من دسکتاپ داشتم. حالا لپ تاپ دارم."

Okay? I don't know.

باشه؟ من نمی دانم.

Whatever is about your life.

هر چه در مورد زندگی شماست.

Okay? Make some examples that talk about you and what you had,

باشه؟ چند مثال بزنید که در مورد شما صحبت کند و

and what you didn't have, and

what you... And then make it a question. Okay?

آنچه داشتید و نداشتید و ... و سپس آن را به یک سوال تبدیل کنید. باشه؟

Keep playing with it. Play with it.

به بازی با آن ادامه دهید. باهاش ​​بازی کن.

The more you play with it, the more fun you'll have; and the more fun you have, the better

هر چه بیشتر با آن بازی کنید، لذت بیشتری خواهید داشت. و هر چه بیشتر سرگرم شوید، بهتر

you'll remember, and then the happier you'll be and the better your English will get.

به یاد خواهید آورد، و سپس شادتر خواهید بود و انگلیسی شما بهتر خواهد شد.

Okay?

Thanks very much for watching,

باشه؟

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم،

and don't forget to subscribe to my YouTube channel to keep on improving your English.

و فراموش نکنید که برای ادامه بهبود انگلیسی خود در کانال YouTube من مشترک شوید.

Bye for now.

فعلا خداحافظ.

Good luck with your English. Bye.

در انگلیسی خود موفق باشید. خدا حافظ.