Basic English: How to pronounce contractions

Hello. I'm Gill, at engVid; and today, we have a lesson on contractions. So,

Cześć. Jestem Gill z engVid; a dzisiaj mamy lekcję na temat skurczów. Są to więc

these are contractions where you have an apostrophe, which represents some

skurcze, w których występuje apostrof, który reprezentuje

missing letters. And these are used with pronouns, personal pronouns, and the

brakujące litery. Są one używane z zaimkami, zaimkami osobowymi i

verb. It can be the verb: "to be", or "to have"; or others, like: "would" and

czasownikiem. Może to być czasownik: „być” lub „mieć”; lub inne, jak: „będzie” i

"will". And these often happen when people are speaking, because it's

„będzie”. A to się często zdarza, kiedy ludzie mówią, bo

quicker and easier to say: "I'm" — "I'm here and you're there"; instead of: "I

szybciej i łatwiej jest powiedzieć: „ja” — „ja tu, a ty tam”; zamiast: „Ja

am here; you are there". It's quicker. But sometimes you do also see them

jestem tutaj, ty jesteś tam”. To jest szybsze. Ale czasami widzisz je również

written; printed. For example, if speech is being quoted. If someone's quoting

napisane; drukowane. Na przykład, jeśli mowa jest cytowana. Jeśli ktoś cytuje to, co

what somebody said, if they said it with contractions — or "abbreviations", as

ktoś powiedział, jeśli powiedział to ze skrótami — lub „skrótami”, jak się je

they're also called — then it would be written that way, with the apostrophe.

również nazywa — to byłoby to zapisane w ten sposób, z apostrofem.

But I've noticed that people sometimes get a bit confused with these; they're

Zauważyłem jednak, że ludzie czasami trochę się z tym mylą;

not quite sure how to pronounce them, and I've noticed sometimes people

nie są do końca pewni, jak je wymówić, i zauważyłem, że czasami ludzie

actually expand them. So, they might say: "I am" or "I have", when they're

je rozwijają. Mogą więc powiedzieć: „Jestem” lub „Mam”, kiedy

reading from printed material; when they should really be saying: "I'm", "I've".

czytają z materiałów drukowanych; kiedy tak naprawdę powinni mówić: „jestem”, „jestem”.

So, this lesson is to clarify both how to write them, and what verbs they

Tak więc ta lekcja ma na celu wyjaśnienie zarówno, jak je napisać, jak i jakie czasowniki

represent; because sometimes, there are two possibilities. Sometimes, here, it

reprezentują; ponieważ czasami są dwie możliwości. Czasami tutaj

could be either: "is" or "has", which is being abbreviated; and in this column,

może to być albo: „jest” lub „ma”, co jest skracane; aw tej kolumnie

it could be "had" or it could be "would", which is being abbreviated, and

może to być „miał” lub „byłby”, co jest skracane, a

you only know from the context. Okay. So, let's just go through. I think we'll

znasz je tylko z kontekstu. Dobra. Więc po prostu przejdźmy. Myślę, że będziemy

go a column at a time, so that we're staying with the same verb or verbs each

przeglądać kolumnę po kolumnie, tak żebyśmy za każdym razem pozostawali z tym samym czasownikiem lub czasownikami

time, and working through the personal pronouns. Okay?

i pracowali nad zaimkami osobowymi. Dobra?

So, starting with: "I" — "I'm", which means: "I am". It's the verb "to be".

A więc zaczynając od: „ja” — „jestem”, co oznacza: „jestem”. To czasownik „być”.

Okay. Is the verb "to be". So: "I'm"; "you're", which means "you are". Okay.

Dobra. Czy czasownik „być”. Więc jestem"; „jesteś”, co oznacza „jesteś”. Dobra.

"You're"; "he's", meaning "he is"; "she's" — "she is"; "it's" — "it is";

"Jesteś"; „on jest”, co oznacza „on jest”; „ona jest” — „ona jest”; „to” — „jest”;

"we're", that's "we are"; and "they're" — "they are". Okay. So, just the

„jesteśmy”, to znaczy „jesteśmy”; i „oni” — „oni są”. Dobra. Więc, tylko

pronunciation, there, it's important to know: "I'm", "you're", "he's", "she's",

wymowa, tam, ważne jest, aby wiedzieć: „Jestem”, „ty jesteś”, „on”, „ona”,

"it's", "we're" — that's almost two syllables, there. "We're", "we're".

„to”, „jesteśmy” — to prawie dwie sylaby, tam. „jesteśmy”, „jesteśmy”.

"We're coming to the party". It's almost two syllables: "we're". And "they're" —

„Idziemy na imprezę”. To prawie dwie sylaby: „jesteśmy”. A „oni” —

that's one syllable. But "they're". So, it's a bit similar. Well, it sounds the

to jedna sylaba. Ale „są”. Więc jest trochę podobnie. Właściwie to brzmi

same as two other words, actually. "Over there", "over there", which is spelt:

tak samo jak dwa inne słowa. „ Tam”, „tam”, co jest pisane:

"t–⁠h–⁠e–⁠r–⁠e"; and "their car", the possessive — "t–⁠h–⁠e–⁠i–⁠r", "their

„t – ⁠h – ⁠e – ⁠r –⁠e”; i „ich samochód”, zaborczy - „t – ⁠h – ⁠e – ⁠i – ⁠r”, „ich

car". This doesn't sound any different, but you know it's... you know what it is

samochód”. To nie brzmi inaczej, ale wiesz, że to… wiesz, co to jest

from the context. So: "we're"; "they're", meaning "they are". Okay? So,

z kontekstu. Więc byliśmy"; „oni są”, co oznacza „oni są”. Dobra? Więc to

that's... that's the... the verb "to be". But, also, "has" — it could be the

jest... to jest... czasownik " być". Ale także „ma” — może to być

verb "to have" if you're saying: "he has" — "he has got a car", "he's got a

czasownik „mieć”, jeśli mówisz: „on ma” — „on ma samochód”, „on ma

car" means: "he has got". "She's got a car" or "she has got". "It's" — if it's

samochód” oznacza: „on ma”. „Ona ma samochód” lub „ona ma”. „To” — jeśli to

a dog: "it's got a bone"; "the dog has got a bone"; "it has got a bone". So,

pies: „ma kość”; „pies ma kość”; „ma kość”.

sometimes, it can be the verb "has", rather than the verb "is". It's: "he is"

Czasami może to być czasownik „ma”, a nie czasownik „jest”. To jest: „on jest”

Okay. So, then we come to the verb "to have", and... you... it doesn't...

OK. Więc dochodzimy do czasownika „ mieć” i… ty… to nie…

there's nothing here, because we have "has", which is the other part of the

tu nic nie ma, bo mamy „ma”, co jest drugą częścią

verb "to have", and we've already just covered that — that's why this is blank,

czasownika „mieć ”, i już to omówiliśmy — dlatego tutaj jest to puste

here. Okay. So, this is all to do with "have". So, the "v–⁠e" of "have" is

. Dobra. Więc to wszystko ma związek z „mieć”. Tak więc „v–⁠e” słowa „mieć” jest

there, with the apostrophe representing the missing letters. Okay. So: "I've" is

tam, z apostrofem reprezentującym brakujące litery. Dobra. A więc: „mam” to

"I have"; "you've" is "you have"; "we've" — "we have"; "they've" — "they

„mam”; „masz” to „masz”; „my” — „mamy”; „oni” — „

have". So: "I've", "you've", "we've", "they've". Okay? Okay, then. So, the

mają”. A więc: „ja”, „ty”, „my”, „oni”. Dobra? W porządku. A więc

next column. So, the verb, here, can either be "had" — that's the past tense

następna kolumna. Tak więc czasownik tutaj może być albo „miał” — to czas przeszły

of "have", "had" — or "would", the conditional modal verb. Okay? So: "I'd",

od „mieć”, „mieć” — lub „miał”, warunkowy czasownik modalny. Dobra? A więc: „ja”,

"you'd", "he'd", "she'd". Now, this is a funny one: "it'd". So, you need an extra

„ty”, „on”, „ona”. To jest zabawne: „to by”. Potrzebujesz więc dodatkowej

syllable, here, to get the "d" in: "it'd", "it'd". Okay. And then back to

sylaby, aby uzyskać "d" w: "it'd", "it'd". Dobra. A potem z powrotem do

single syllable, again: "we'd", "they'd". So, it could be: "I had" or "I

pojedynczej sylaby, znowu: „my”, „oni”. Więc może to być: „miałem” lub „ja

or "he has"; "she is" or "she has"; "it is" or "it has". Okay. Just with those

lub „on ma”; „ona jest” lub „ona ma”; „to jest” lub „ma

would". Okay. "You had" or "you would"; "he had" or "he would"; "she had" or

”. Dobra. „Miałeś” lub „zrobiłbyś”; „miał” lub „chciałby”; „miała” lub

"she would"; "it had" or "it would"; "we had" or "we would"; "they had" or "they

„chciałaby”; „miało” lub „miałoby”; „ mieliśmy” lub „mielibyśmy”; „mieli” lub „

would". Okay? So, just again: "I'd", "you'd", "he'd", "she'd", "it'd"

mieli”. Dobra? Więc jeszcze raz: „ja”, „ty”, „on”, „ona”, „to”, „

"we'd", "they'd". Okay? And you onl know from the context of the ful

my”, „oni”. Dobra? I wiesz tylko z kontekstu całego

sentence or the phrase, whether it's "had" or "would". Okay. And then

zdania lub frazy, czy jest to „mieć”, czy „być”. Dobra. I

finally, with the future: "will". So "I'll", "you'll", "he'll", so that'

wreszcie, z przyszłością: „będzie”. Więc „ja”, „ty”, „on”, więc to

like two syllables, really. "He'll" "she'll", "it'll", "we'll", "they'll"

tak naprawdę dwie sylaby. „On” „ ona będzie”, „to będzie”, „my”, „oni będą”

So, that... these are all, more or less two syllables — okay — meaning: "

Więc, że… to wszystko, mniej więcej dwie sylaby — okej — co oznacza: „

will", "you will", "he will", etc. So "I'll", "you'll", "he'll", "she'll"

będzie ”, „ty będziesz”, „on będzie” itp. Więc „ja”, „ty”, „on”, „ona”

three.

trzy.

"it'll", "we'll", "they'll". Okay

„będzie”, „my”, „oni”. Mam

So, I hope that helps to clarify how to write them and how to pronounce them,

nadzieję, że to pomoże wyjaśnić, jak je pisać i jak je wymawiać,

and what... which verbs they're... they're using. Because with missing

i jakich... jakich czasowników oni... używają. Ponieważ w przypadku brakujących

letters, you might not know until you look at the context, whether it's: "had"

liter możesz nie wiedzieć, dopóki nie spojrzysz na kontekst, czy jest to: „miał”, „

or "would", or "is" or "has". Okay. So, okay. So, there's a quiz that you can do

miałby”, „jest” czy „ma”. Dobra. Więc dobrze. Jest więc quiz, który możesz zrobić,

to test your knowledge on this. If you go to www.engvid.com, give the quiz a

aby sprawdzić swoją wiedzę na ten temat. Jeśli wejdziesz na stronę www.engvid.com, wypróbuj quiz

try; see how you do. And thank you for watching, and hope to see you again

; zobacz jak się masz. I dziękuję za oglądanie i mam nadzieję, że do zobaczenia

soon. Okay. Bye for now.

wkrótce. Dobra. Na razie.