Simple Future Tense - WILL / GOING TO / BE+ING - Learn English Grammar

Wanna speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود انگلیسی واقعی صحبت کنید؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید.

Hi, everybody! Ny name is Alisha, today I'm

سلام به همه! نام نای علیشاه است، امروز

going to be talking about the simple future tense. today I'm going to talk

قرار است در مورد زمان آینده ساده صحبت کنم . امروز قصد دارم در

about "will" and "won't" and "going to" and "not going to". So these are a few grammar

مورد "اراده" و "نخواهم" و "رفتن" و "نرفتن" صحبت کنم. بنابراین این چند نکته گرامری است

points that learners make mistakes with, when should you use will or won't? When

که زبان آموزان با آنها اشتباه می کنند، چه زمانی باید از اراده یا اراده استفاده کنید؟ چه زمانی

should you use going to or not going to? So I'm going to talk about a few of

باید از رفتن یا رفتن به استفاده کرد؟ بنابراین من قصد دارم در مورد چند مورد از

these points, a few basic points, that I hope can help you decide when to use

این نکات صحبت کنم، چند نکته اساسی، که امیدوارم بتواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید چه زمانی از

"will" and when to use "going to". So, let's begin! Okay, the first point I want to

"will" و چه زمانی از "going to" استفاده کنید. بنابراین، بیایید شروع کنیم! بسیار خوب، اولین نکته ای که می خواهم

talk about is "going to" or "not going to," the positive form and the negative form,

در مورد آن صحبت کنم، «رفتن» یا «نرفتن» است ، شکل مثبت و شکل منفی،

"going to" or "not going to". For today I want to talk about two times when we'll use

«رفتن به» یا «نرفتن». برای امروز می خواهم در مورد دو زمان صحبت کنم که از

these grammar points. So the first time, the first situation where you use "going

این نکات گرامری استفاده خواهیم کرد. بنابراین اولین بار ، اولین موقعیتی که از «

to" or "not going to" is for plans decided before the conversation. So if you make a

رفتن به» یا «نرفتن» استفاده می‌کنید، برای برنامه‌هایی است که قبل از مکالمه تصمیم‌گیری شده‌اند. بنابراین اگر شما

decision about your future plans, or someone else makes the decision before

در مورد برنامه های آینده خود تصمیم می گیرید یا شخص دیگری قبل

the conversation about their plans for the future, you should use "going to" or

از گفتگو در مورد برنامه های خود برای آینده تصمیم می گیرد، باید از "رفتن به" یا

"not going to". It's something that is probably going to happen, a high

"نرفتن" استفاده کنید. این چیزی است که احتمالاً قرار است اتفاق بیفتد، اطمینان بالایی دارد

certainty, so this is a plan that has a high level of certainty, meaning there's

، بنابراین این طرحی است که سطح اطمینان بالایی دارد، به این معنی که احتمال زیادی وجود دارد

a good chance this plan is going to happen, you decided it before the

که این برنامه اتفاق بیفتد، شما قبل از

conversation, meaning you've probably had some time to plan your future, to plan

گفتگو تصمیم گرفتید، یعنی احتمالاً مدتی برای برنامه ریزی آینده خود، برای برنامه ریزی

your schedule a little bit. So, please use "going to" for something you decide before

برنامه خود کمی وقت داشت. بنابراین، لطفاً از «رفتن به» برای چیزی که قبل

the conversation. So, on a timeline, it might look like this, we have past, now,

از گفتگو تصمیم می‌گیرید استفاده کنید. بنابراین، در یک جدول زمانی، ممکن است اینگونه به نظر برسد، ما گذشته، حال

and future here. So your plan is for the future, yes, but you decided on the

و آینده را در اینجا داریم. بنابراین برنامه شما برای آینده است، بله، اما

plan some time before the conversation. So if this point, this is now, this is

مدتی قبل از گفتگو در مورد برنامه تصمیم گرفتید. بنابراین، اگر این نقطه، اکنون است، این

your conversation, you made the plan you made the decision before the

گفتگوی شماست، شما برنامه ای را که قبل از گفتگو تصمیم گرفته اید، انجام داده اید

conversation; in this case, use "going to" I'm going to. At the beginning of this

. در این مورد، از "going to" I'm going to استفاده کنید. در ابتدای این

video, I said I'm going to talk about simple future tense, will and going to. I

ویدیو گفتم در مورد زمان آینده ساده، will و going to صحبت می کنم. من

decided before this video started about my plans, I decided what I was going to

قبل از شروع این ویدیو در مورد برنامه هایم تصمیم گرفتم، قبل از شروع ویدیو تصمیم گرفتم در مورد چه چیزی

talk to you about before the video started, so I used "going to" to introduce

با شما صحبت کنم ، بنابراین از "رفتن به" برای معرفی

that plan, so please keep this in mind. Okay, but let's talk about "will" now. So, we

آن طرح استفاده کردم، پس لطفا این را در نظر داشته باشید. خوب، اما بیایید در مورد "اراده" صحبت کنیم. بنابراین،

use "will" and "won't" for decisions that are made at the moment of speaking, so

برای تصمیماتی که در لحظه صحبت کردن گرفته می شود، از «اراده» و «نخواهم» استفاده می کنیم ، بنابراین

keep in mind "will" is the positive form, "won't" is the negative form here. So a

به خاطر داشته باشید که «اراده» شکل مثبت است، «نخواهد» در اینجا شکل منفی است. بنابراین

decision made at the moment of speaking, this is one way to use "will" or "won't". You

تصمیمی که در لحظه صحبت کردن گرفته می شود، این یکی از راه های استفاده از "اراده" یا "نخواهد" است.

can use this, for example, at restaurants, you can use this to talk about plans you

می‌توانید از آن استفاده کنید، مثلاً در رستوران‌ها، می‌توانید از آن برای صحبت در مورد برنامه‌هایی که

make quickly after learning information from a friend.

پس از یادگیری اطلاعات از یک دوست به سرعت انجام می‌دهید، استفاده کنید .

Keep in mind, "will" and "won't" tends to have a lower certainty, there's a lower

به خاطر داشته باشید که "خواهد" و "نخواهد" قطعیت کمتری دارند، احتمال کمتری وجود دارد

chance the plan is going to happen, because you made the plan at the moment

که برنامه اتفاق بیفتد، زیرا شما برنامه را در

of speaking. "Going to" is used for plans made before the conversation, but "will" is

لحظه صحبت کردن انجام دادید. «رفتن به» برای برنامه‌هایی که قبل از مکالمه طراحی شده‌اند استفاده می‌شود، اما «اراده

used for a plan made spur-of-the-moment, or a very quick plan

» برای برنامه‌ای که به‌تازگی انجام شده یا برنامه‌ای خیلی سریع

you've just made. So that's kind of the image, is the decision you just made? Use

که به‌تازگی ساخته‌اید استفاده می‌شود. بنابراین این یک نوع تصویر است، آیا تصمیمی که شما گرفته اید؟

"will" or use "won't" in those cases. If you made the decision before the

در این موارد از «اراده» یا «نخواهد» استفاده کنید. اگر قبل از مکالمه تصمیم گرفته اید

conversation, there's a good chance you should use "going to". So, to go back to our

، احتمال زیادی وجود دارد که از «رفتن به» استفاده کنید. بنابراین، برای بازگشت به

timeline here, if "going to" is used for a decision you made in the past about your

جدول زمانی ما در اینجا، اگر «رفتن به» برای تصمیمی که در گذشته در

future plans, "will" is used for a decision you make in the conversation, during the

مورد برنامه‌های آینده‌تان گرفته‌اید استفاده می‌شود، «اراده» برای تصمیمی که در مکالمه و در طول مکالمه می‌گیرید استفاده می‌شود

conversation. The plan can be anytime in the future, but the decision,

. برنامه می تواند در هر زمانی در آینده باشد، اما تصمیم

the point at which you make the decision, is the difference here. One point

، نقطه ای که در آن تصمیم می گیرید، تفاوت اینجاست. یک نکته

about this, two points about this, actually, first, "will" - if you've made a

در این مورد، دو نکته در مورد این، در واقع، اول، "اراده" - اگر

decision at the moment of speaking and you therefore should use "will" to

در لحظه صحبت کردن تصمیمی گرفته اید و بنابراین باید از "اراده" برای

communicate that decision, you can improve or you can communicate that

انتقال آن تصمیم استفاده کنید، می توانید پیشرفت کنید یا می توانید ارتباط برقرار کنید. که

there's a high chance it's going to happen with the word "probably". So

احتمال زیادی وجود دارد که با کلمه "احتمالا" اتفاق بیفتد. بنابراین

here, I'll show you this in an example sentence in a moment, but you can use

در اینجا، من این را در یک جمله مثال به شما نشان خواهم داد، اما می توانید از

"probably" with "will" and "won't". I'll probably, I probably won't. Remember that

"احتمالا" با "will" و "won't" استفاده کنید. من احتمالا، من احتمالا نمی خواهم. با این

order though, I'll probably or I probably will or probably won't.

حال، آن دستور را به خاطر بسپارید، احتمالاً خواهم کرد یا احتمالاً خواهم کرد یا احتمالاً نخواهم کرد.

Point number two, I want to mention about both of these grammar points is to

نکته شماره دو، در مورد هر دوی این نکات گرامری می‌خواهم اشاره کنم این است

make your pronunciation a little more natural, try shortening both of these

که تلفظ شما کمی طبیعی‌تر باشد، سعی کنید هر دو

expressions, "going to" shortens to "gonna". I'm gonna, I'm not gonna. This

عبارت را کوتاه کنید، «going to» به «gonna» کوتاه شود. من می خواهم، من نمی خواهم.

sounds much more natural, at least in American English. For "will" and for "won't,"

حداقل در انگلیسی آمریکایی، این بسیار طبیعی تر به نظر می رسد . برای «اراده» و برای «نمی‌خواهد»،

when you use "will," use the contracted form with your subject. For example,

وقتی از «اراده» استفاده می‌کنید، از شکل قراردادی با موضوع خود استفاده کنید. به عنوان مثال،

"I will" becomes "I'll"; "you will" becomes "you'll"; "they will" becomes "they'll". Using the

"I will" تبدیل به "I'll" می شود. "شما" تبدیل به "شما" می شود. "آنها خواهند" تبدیل به "آنها خواهند شد". استفاده از

contracted form sounds a lot more natural in everyday conversation. It's

فرم قراردادی در مکالمات روزمره بسیار طبیعی تر به نظر می رسد .

correct to say "you will," "they will," but it sounds really stiff and unnatural, so

درست است که بگویید «می‌خواهی»، «آنها می‌خواهند»، اما واقعاً سخت و غیرطبیعی به نظر می‌رسد، بنابراین

please use the contracted form to sound a bit more natural. You can use the

لطفاً از شکل قراردادی استفاده کنید تا کمی طبیعی‌تر به نظر برسد. می توانید از

contracted form with "probably" for "will". I'll probably, they'll probably, we'll probably.

فرم قراردادی با "احتمالا" برای "اراده" استفاده کنید. من احتمالا، آنها احتمالا، ما احتمالا.

These are all pretty good. Okay, so let's practice using them, alright!

اینها همه خیلی خوب هستند. خوب، پس بیایید استفاده از آنها را تمرین کنیم، خوب!

First example sentence, Maybe ____ go hiking tomorrow.

جمله مثال اول، شاید ____ فردا به پیاده روی بروید.

So how do we know, is this a "will" sentence or a "going to" sentence? We have a hint here,

پس از کجا بفهمیم که آیا این یک جمله "اراده" است یا یک جمله "رفتن به"؟ ما در اینجا یک اشاره داریم،

"maybe," so meaning there's a low level of certainty,

"شاید"، بنابراین به این معنی که سطح اطمینان پایینی وجود دارد ،

perhaps a low chance that this is going to happen. So let's say,

شاید احتمال کمی وجود داشته باشد که این اتفاق بیفتد. پس بیایید بگوییم،

Maybe I'll go hiking tomorrow. This is probably the best answer.

شاید فردا به پیاده روی بروم. این احتمالا بهترین پاسخ است.

Maybe I'm going to, while you can communicate the idea, yes, it sounds like you decided

شاید من قصد دارم، در حالی که شما می توانید ایده را منتقل کنید، بله، به نظر می رسد که

your plan before the conversation, but you're using "maybe," so it doesn't quite

شما برنامه خود را قبل از گفتگو تعیین کرده اید، اما شما از "شاید" استفاده می کنید، بنابراین کاملاً

match, instead use I'll, maybe I'll go hiking tomorrow. Okay, let's look at the

مطابقت ندارد، در عوض از من استفاده کنید شاید فردا برم کوهنوردی خوب، بیایید به

next sentence, I'm, there's a big hint here, a grammar hint, I'm ____ go to France next year!

جمله بعدی نگاه کنیم، من، یک اشاره بزرگ در اینجا وجود دارد، یک نکته دستور زبان، من ____ هستم، سال آینده به فرانسه بروم!

So next year, this go to France next year, this is

بنابراین سال آینده، سال آینده به فرانسه بروید، این

a pretty big decision, most people probably would not make this decision at

یک تصمیم بسیار بزرگ است، اکثر مردم احتمالاً در لحظه صحبت کردن این تصمیم را نخواهند گرفت

the moment of speaking, so we should use "going to".

، بنابراین ما باید از "going to" استفاده کنیم.

I'm going to go to France next year.

من قرار است سال آینده به فرانسه بروم.

This is the correct use of "going to" in this case, a decision made before the

این استفاده صحیح از "رفتن به" در این مورد است، تصمیمی که قبل از

moment of speaking, and there's a high level of certainty here. Okay!

لحظه صحبت گرفته می شود، و در اینجا سطح بالایی از اطمینان وجود دارد. باشه!

Let's look at the next one, I decided, here's a hint,

بیایید به بعدی نگاه کنیم، من تصمیم گرفتم، در اینجا یک اشاره وجود دارد،

past tense "decided" if you watched a different video. oops!

زمان گذشته "تصمیم گرفت" اگر ویدیوی متفاوتی را تماشا کنید. اوه

I decided that I am _____ go out for dinner. I'm too tired. Okay, so past tense, this

تصمیم گرفتم که _____ هستم برای شام بیرون بروم. خیلی خسته ام. بسیار خوب، پس زمان گذشته، این

shows us a big hint, past tense "decided," this implies the decision was made

یک اشاره بزرگ به ما نشان می دهد، زمان گذشته "تصمیم گرفت"، این نشان می دهد که تصمیم

before the conversation. So, I am _____ go out for dinner. I'm too tired.

قبل از گفتگو گرفته شده است. بنابراین، من _____ هستم برای شام بیرون می روم. خیلی خسته ام.

Here's another hint, so go out for dinner and too tired.

این هم یک نکته دیگر، پس برای شام بیرون بروید و خیلی خسته باشید.

This should probably be, I'm not going to go out for dinner. I'm too tired. So this

احتمالاً باید اینطور باشد، من برای شام بیرون نمی روم. خیلی خسته ام. بنابراین این

person has decided, I'm not going to go out for dinner, we should use going to,

شخص تصمیم گرفته است، من برای شام بیرون نمی روم، باید از رفتن به

the negative, not going to, because the speaker made the decision before the

، منفی استفاده کنیم، نه رفتن، زیرا گوینده تصمیم را قبل از

conversation happen, and there's a high level of certainty, there's a

انجام مکالمه گرفته است، و سطح اطمینان بالایی وجود دارد، وجود دارد.

high chance that this is going to happen. So we should use "going to"

احتمال زیادی وجود دارد که این اتفاق بیفتد. پس باید از این جمله از "going to" استفاده

this sentence. Okay, so the next sentence I included because I think it's

کنیم. بسیار خوب، بنابراین جمله بعدی را وارد کردم زیرا فکر می کنم

a really good one to remember, any time you visit a bar, a restaurant, some kind

یادآوری آن واقعاً خوب است، هر زمان که به یک بار، رستوران یا

of service situation you can use this pattern specifically to make a request

نوعی موقعیت خدماتی مراجعه می کنید، می توانید از این الگو به طور خاص برای درخواست

for something, so let's take a look. Here my example sentence is,

چیزی استفاده کنید، بنابراین بیایید در نظر بگیریم نگاه. در اینجا جمله مثال من این است

I _____ have a glass of wine, please. In this case, maybe it's at a restaurant or

، لطفاً من _____ یک لیوان شراب دارم. در این مورد، ممکن است در یک رستوران

in a bar, but in this case, you've just made the decision looking at the menu

یا یک بار باشد، اما در این مورد، شما فقط با نگاه کردن به

looking, at a catalogue, looking at something, you made a decision

منو، به یک کاتالوگ، نگاه کردن به چیزی، تصمیم گرفته اید،

just then at that moment, and you're asking for that item, you're asking for

درست در آن لحظه تصمیم گرفته اید. و شما آن مورد را درخواست می کنید، شما

that service, so we'll use "will". I'll have a glass of wine, please.

آن سرویس را می خواهید، بنابراین ما از "will" استفاده خواهیم کرد. من یک لیوان شراب می خورم، لطفا.

So, in this example sentence, I used glass of wine to show my request, to ask for a

بنابراین، در این جمله مثال، من از لیوان شراب برای نشان دادن درخواست خود استفاده کردم، برای درخواست یک

glass of wine, but if you want to use this pattern to make a request in a

لیوان شراب، اما اگر می خواهید از این الگو برای درخواست در یک

service situation, just replace "glass of wine" with the item or service that you

موقعیت خدماتی استفاده کنید، کافی است «لیوان شراب» را جایگزین کنید. مورد یا خدماتی که

would like. So, for example, I'll have a beer, I'll have a steak, I'll have a

می خواهید بنابراین، برای مثال، من یک آبجو می‌خورم، یک استیک می‌خورم، یک

hamburger, these are all things you can order at a restaurant or at a bar; if

همبرگر می‌خورم، اینها همه چیزهایی هستند که می‌توانید در یک رستوران یا یک بار سفارش دهید.

you're shopping you can say I'll have the blue one, please, for example. So just

اگر در حال خرید هستید، می توانید بگویید که مثلاً آبی را خواهم داشت. بنابراین فقط

make your request using the same pattern, but replacing that glass of wine section

با استفاده از همان الگوی درخواست خود را انجام دهید، اما آن بخش لیوان شراب

that I used in my example sentence. Okay, next one, this one is maybe a little bit challenging, it's

را که در جمله مثال خود استفاده کردم، جایگزین کنید. بسیار خوب، بعدی، شاید این یکی کمی چالش برانگیز باشد،

You're running late, so you _____ have to take a taxi to your next meeting.

شما دیر دارید، بنابراین شما _____ باید برای جلسه بعدی خود با تاکسی بروید.

So maybe this is an assistant or someone

بنابراین ممکن است این یک دستیار یا شخصی باشد که

supporting another person with their schedule. Okay, so in the next sentence

از شخص دیگری با برنامه خود حمایت می کند . بسیار خوب، بنابراین در جمله بعدی

we're looking at a situation where there's been a sudden or quick change to

ما به وضعیتی نگاه می کنیم که در آن یک برنامه ناگهانی یا سریع تغییر کرده است

a schedule, someone is running late and there's a new decision that's made at

، شخصی دیر می کند و تصمیم جدیدی

the moment of speaking, or a new decision is made to reflect the new situation, so

در لحظه صحبت گرفته شده است، یا تصمیم جدیدی گرفته می شود. منعکس کننده وضعیت جدید است، پس

let's take a look. You're running late, so you'll (or you will) have to take a taxi.

بیایید نگاهی بیندازیم. شما دیر دارید، بنابراین باید (یا باید) تاکسی بگیرید.

You could say, you're running late, so you have to take a taxi.

می‌توان گفت، دیر می‌گذری، پس باید سوار تاکسی شوی.

But maybe this is a future plan something that's going to

اما شاید این یک برنامه آینده باشد، چیزی که قرار

happen in an hour from now, maybe this is something the speaker is planning for

است در یک ساعت آینده اتفاق بیفتد، شاید این چیزی باشد که گوینده در آینده در حال برنامه ریزی برای

later in the day, so "you will" is a nice way to use that.

آن است، بنابراین "شما خواهید" روش خوبی برای استفاده از آن است.

You're running late, so you'll have to take a taxi to the next meeting.

شما دیر دارید، بنابراین باید تاکسی بگیرید تا جلسه بعدی بروید.

Okay, the last one, I want to

بسیار خوب، آخرین مورد، من می خواهم

talk about, this uses "probably," which I mentioned over here. So, probably, remember

در مورد آن صحبت کنم، این از "احتمالا" استفاده می کند که در اینجا به آن اشاره کردم. بنابراین، احتمالاً، به یاد داشته باشید

we can use probably to sort of improve or we can use probably to communicate a

که احتمالاً می‌توانیم برای بهبود نوعی استفاده کنیم یا احتمالاً می‌توانیم برای برقراری ارتباط

higher level of certainty with a decision we made at the moment of speaking. So here,

سطح بالاتری از اطمینان با تصمیمی که در لحظه صحبت گرفته‌ایم استفاده کنیم. پس اینجا،

you're not going to the party? Then I probably ______ go either.

شما به مهمانی نمی روید؟ سپس احتمالاً ______ هم می روم.

Okay, so "either" is a big hint here, remember we use "either" to

بسیار خوب، بنابراین "یا" یک اشاره بزرگ در اینجا است، به یاد داشته باشید که ما از "یا" برای

show agreement, but negative. Okay, so in the last example sentence for today

نشان دادن توافق استفاده می کنیم، اما منفی. خوب، بنابراین در آخرین جمله مثال برای امروز

we're going to look at a situation where the listener has heard some new

ما می خواهیم به موقعیتی نگاه کنیم که شنونده اطلاعات جدیدی را شنیده است

information, they use the expression you're not going to go to the party? So

، آنها از عبارت you're not going to go to the party استفاده می کنند؟ بنابراین

they're confirming new information they have just heard, after that they're going

آنها اطلاعات جدیدی را که به تازگی شنیده اند تأیید می کنند، پس از آن

to make a decision about what their plans are for the party, so let's take a

تصمیم می گیرند در مورد برنامه های خود برای مهمانی تصمیم بگیرند، پس بیایید

look. We know that "probably" can be used with "will" and "won't". And we know from

نگاهی بیندازیم. می دانیم که "احتمالا" را می توان با "اراده" و "نخواه" استفاده کرد. و ما از

"then," the speaker just made this decision, and we know it's a negative with "either".

"پس" می دانیم که گوینده این تصمیم را گرفته است و می دانیم که با "هر دو" منفی است.

So, we should use "won't".

بنابراین، ما باید از "نخواهد" استفاده کنیم.

You're not going to the party? Then I probably won't go either.

به مهمونی نمیری؟ بعد احتمالا من هم نخواهم رفت.

So the speaker uses "won't" here to show a

بنابراین، گوینده در اینجا برای نشان دادن

decision made at the moment of speaking, but the speaker also uses "probably won't"

تصمیمی که در لحظه صحبت کردن گرفته شده است، از «نمی‌خواهد» استفاده می‌کند، اما گوینده همچنین از «احتمالاً نمی‌خواهد» استفاده می‌کند

to show there's a high chance that this is going to happen, there's a high chance

تا نشان دهد احتمال زیادی وجود دارد که این اتفاق بیفتد، احتمال زیادی وجود دارد که این اتفاق بیفتد.

that this is the future plan, probably won't. Okay, so there's a lot of

این برنامه آینده است، احتمالا نخواهد شد. بسیار خوب، بنابراین اطلاعات زیادی در

information communicated there with small words like "then" and "either" and

آنجا با کلمات کوچکی مانند "پس" و "یا" و

"probably" as well. So please keep this in mind when you're trying to decide when

"احتمالا" نیز در ارتباط است. پس لطفاً این را در نظر داشته باشید وقتی می‌خواهید تصمیم بگیرید چه

to use "will," "won't," "going to," and "not going to". Okay, so that's my recap of a few

زمانی از «خواهد»، «نخواهد»، «رفتن به» و «نمی‌خواهم» استفاده کنید. خوب، پس این خلاصه چند

useful grammar points, how to talk about your future tense plans, so I'm going to

نکته مفید گرامر، نحوه صحبت کردن در مورد برنامه های زمان آینده است، بنابراین من

finish the lesson now. I hope that you enjoyed this lesson, if you have any

اکنون درس را تمام می کنم. امیدوارم از این درس لذت برده باشید، اگر

questions please feel free to leave it in a comment, or if you want to try out a

سوالی دارید لطفاً آن را در یک نظر بنویسید، یا اگر می خواهید

few practice sentences please feel free to leave those in the comment section,

چند جمله تمرینی را امتحان کنید، لطفاً آن ها را نیز در بخش نظرات بنویسید

too. If you haven't already, please be sure to like this video and subscribe to

. اگر قبلا این کار را نکرده اید، لطفا این ویدیو را لایک کنید و در

our channel, too. If you want to find more stuff like this, more lessons, more

کانال ما نیز عضو شوید. اگر می‌خواهید موارد بیشتری مانند این، درس‌های بیشتر،

information like this, you can check out EnglishClass101.com.

اطلاعات بیشتر مانند این پیدا کنید، می‌توانید EnglishClass101.com را بررسی کنید .

Thanks very much for watching this episode, and I will see you again soon

از تماشای این قسمت بسیار متشکرم و به زودی دوباره شما را خواهم دید

Bye bye!

بای بای!

you

شما