Simple Past Negative (English Tenses for Beginners)

Wow. Hey. Wow. Wh-...? Wh-...? What happened here? Looks like they had a

وای. سلام. وای. چه...؟ چه...؟ اینجا چه اتفاقی افتاد؟ انگار

party. Yeah, look at this: Balloons, and some streamers; some chips — delicious

مهمونی داشتند بله، به این نگاه کنید: بالون ها، و چند پخش کننده. چند چیپس - خوشمزه -

—some... some drinks on the table, here. You know what? It looks like someone had

بعضی ... چند نوشیدنی روی میز، اینجا. میدونی چیه؟ انگار

a party. Was it you? Did you do this? Oh, you didn't, did you? So, when we

یکی مهمونی گرفته تو بودی؟ آیا تو این کار را انجام دادی؟ اوه، نکردی، نه؟ بنابراین، وقتی

talk about the negative in the past, it's... it's very confusing for people,

در گذشته در مورد موارد منفی صحبت می کنیم، برای مردم بسیار گیج کننده است

and it's not your fault; it's because English is a little crazy. If we take

و این تقصیر شما نیست. به این دلیل است که انگلیسی کمی دیوانه است. اگر

the sentence... the second sentence on the board: "They had a party" — if you

جمله را بگیریم ... جمله دوم روی تابلو: "آنها مهمانی داشتند" - اگر می

wanted to use this in the negative, they would have to say... no, no, no... "They

خواستید از این به صورت منفی استفاده کنید ، باید بگویند ... نه، نه، نه ... "آنها

And there's only one good thing about this. The good thing is: It doesn't

و فقط یک چیز خوب در این مورد وجود دارد . خوبی این است: فرقی نمی

matter if the subject is: "I", "you", "we", "they", "he", "she", or "it" —

کند موضوع این باشد: "من"، "تو"، "ما"، "آنها"، "او"، "او" یا " it" -

it's always going to stay the same — we're always going to use: "didn't". But

همیشه یکسان می ماند - ما همیشه از: "dn't".

we have to change it back to the base verb, and that's the most difficult

thing to remember because you're gonna want to say: "No, they didn't had a

می خواهم بگویم: "نه، آنها

party, Ronnie. They didn't. No, they didn't had it." Yeah, we have to say:

مهمانی نداشتند، رونی. آنها این کار را نکردند. نه، آنها آن را نداشتند.» بله، باید بگوییم:

"They didn't have the party." Let's look at the next example: "I went home." Now,

«آنها مهمانی نداشتند.» بیایید به مثال بعدی نگاه کنیم: «من به خانه رفتم.» حالا،

didn't have a party." So, this is the very confusing thing in English: When we

these are irregular verbs in English, so we have to say: "I didn't go home"

مهمانی نداشتم. بنابراین، این چیز بسیار گیج کننده در انگلیسی است: وقتی ما

در انگلیسی این افعال نامنظم هستیم، بنابراین باید بگوییم: "من به خانه نرفتم"

talk about the simple past negative — you have to know how to conjugate your

در مورد گذشته منفی ساده صحبت کنیم - باید بدانید که چگونه خود را به هم متصل کنید

because the present tense of "went" is "go", so you say: "Do you know what? No,

زیرا زمان حال «رفت» «برو» است، پس می گویید: «می دانی چیست؟ نه،

no, no, no, no. I didn't go home." Let's see if you can do this one. In the

نه، نه، نه، نه، به خانه نرفتم». بیایید ببینیم آیا می توانید این یکی را انجام دهید. در

sentence, in the positive, should we say: "She wanted a bull"? Then... okay,

جمله، در مثبت، باید بگوییم: "او یک گاو نر می خواست"؟ پس... باشه

a "bull" is a male cow, because every girl wants a bull; a male cow. "No, they

، "گاو نر" گاو نر است، چون هر دختری یک گاو نر می خواهد. یک گاو نر "نه، آنها

verb. So, in the past tense, we have the verb "had": "They had a party." But if

فعل. بنابراین، در زمان گذشته، ما فعل "داشت" داریم: "آنها یک مهمانی داشتند." اما

don't, Ronnie. No, no." Do you know what? "She didn't"... Now, what is the

اگر نه، رونی. نه، نه." میدونی چیه؟ «او نداشت»... حالا

present tense of "want"? It is definitely "wanted". Good answer. "But

«خواستن» چه زمانی است؟ قطعا "خواسته" است. جواب خوبی بود. "اما

no. But Ronnie, we already said that she didn't want a bull." Oh, I'm sorry. So,

نه. اما رونی، ما قبلاً گفته بودیم که او یک گاو نر نمی‌خواهد." اوه متاسفم. بنابراین،

we say: "Oh, no, no, no, no, no. She wanted a bull." And you say: "No. No,

ما می گوییم: "اوه، نه، نه، نه، نه، او یک گاو نر می خواست." و شما می گویید: "نه. نه،

Ronnie. She didn't want a bull." So, if it is a regular "ed" verb, that's easier

رونی. او یک گاو نر نمی خواست." بنابراین، اگر یک فعل "ed" با قاعده باشد، این کار آسان تر است

because we just take off the "ed", and we just have to say: "She didn't want a

زیرا ما فقط "ed" را حذف می کنیم، و فقط باید بگوییم: "او نمی خواست که

we want to make it negative in the past tense, we have to use the present tense,

ما می خواهیم آن را در زمان گذشته منفی کنیم، ما باید از زمان حال استفاده کرد،

bull." This is... this is a bull. Ma-ha. No, bulls don't say that; bulls don't

گاو." این... این یک گاو نر است. ما-ها. نه، گاو نر این را نمی گوید. گاو نر

talk. No. So, "She didn't want". Here's another irregular verb — if I say: "He

صحبت نمی کند نه. بنابراین، "او نمی خواست". در اینجا یک فعل بی قاعده دیگر وجود دارد - اگر بگویم: "او

drove a loud car"... "loud" means it makes a lot of noise. Ra, ra! Loud.

ماشینی با صدای بلند رانندگی کرد" ... "بلند" به این معنی است که صدای زیادی ایجاد می کند. را، را! با صدای بلند

Vroom, vroom. "He drove a loud car." If you wanted to use the negative, we're

وروم، وروم. "او ماشینی با صدای بلند راند." اگر می خواستید از منفی استفاده کنید،

going to use "didn't", but we have to put the verb "drove" back into the base

ما از "dn't" استفاده می کنیم، اما باید فعل "راندید" را به شکل پایه

form, and we have to say... Do you know the answer? "He didn't drive" — good —

برگردانیم و باید بگوییم ... آیا پاسخ را می دانید؟ "او رانندگی نکرد" - خوب -

and we have to say: "They didn't have a party."

و باید بگوییم: "آنها مهمانی نداشتند."

"a loud car". I wrote "dive". He certainly didn't dive either. "Drive —

"یک ماشین با صدای بلند". نوشتم "شیرجه". او مطمئناً شیرجه هم نزد. "درایو -

d-r-i-v-e". Oh, do you know what? "He didn't dive" or "He didn't drive a loud car."

d-r-i-v-e". اوه میدونی چیه؟ « او شیرجه نمی‌زد» یا «او با ماشینی با صدای بلند رانندگی نمی‌کرد».

"You ate a pie." No, no, you didn't. You didn't. Oh, okay. Sorry. You have to

"تو یه پای خوردی." نه، نه، نکردی. شما این کار را نکردید. اوه، باشه متاسف. باید

say: "Ronnie, I didn't" or "You didn't eat a pie", because, again, the present

بگی: «رونی نخوردم» یا «تو پای نخوردی»، چون باز هم زمان حال

tense of "eat"... sorry. The present tense of "ate" — oh, I gave you the

«بخور»... ببخشید. زمان حال «خورد» - اوه، جواب شما را دادم

answer — is "eat". So, instead of saying: "You didn't ate a pie", we say:

- «بخور» است. بنابراین، به جای اینکه بگوییم: «پای نخوردی» می گوییم:

"You didn't eat a pie." Let's see if you can do the last one. "We sang." Good. Do

«پای نخوردی». بیایید ببینیم آیا می توانید آخرین مورد را انجام دهید. "ما آواز خواندیم." خوب

you know the present tense of the verb "sing" in the negative? Good. "We didn't

آیا زمان حال فعل «خواندن» را به صورت منفی می دانید؟ خوب "ما

sing." So, we say: "sing; sang". So, in the present tense: "We"... sorry. In the

آواز نخواندیم." پس می گوییم: «بخوان؛ بخوان». پس در زمان حال: «ما»... ببخشید. در

simple past: "We sang"; but in the negative, we have to say: "Uh-uh. No,

گذشته ساده: "ما آواز خواندیم"; اما در حالت منفی، باید بگوییم: "اوه، نه،

no. We didn't sing." And if I'm having a party, like a birthday party — I really,

نه. ما نخواندیم." و اگر من یک مهمانی داشته باشم ، مانند جشن تولد -

really hate when people sing "Happy Birthday" to me. It really, really

واقعاً از وقتی که مردم برای من "تولدت مبارک" می خوانند، بسیار متنفرم . این واقعاً

annoys me; it makes me angry. Err. Rawr. So, the next party you're at — remember

من را آزار می دهد. این باعث عصبانیت من می شود. اشتباه راور بنابراین، مهمانی بعدی که در آن هستید

your wonderful, simple past in the negative. Till then, I'm going to have

- گذشته شگفت انگیز و ساده خود را منفی به خاطر بسپارید. تا آن زمان، من قصد دارم

some more brewskis. See you later.

چند عدد آبجو دیگر داشته باشم. بعدا میبینمت.