"Yes, I do" or "Yes, I have"? - Speaking English

Hey, guys. I'm Alex. Thanks for clicking, and welcome to this lesson on short answers

سلام بچه ها. من الکس هستم از اینکه کلیک کردید متشکریم، و به این درس در مورد پاسخ های کوتاه

with "do" and "have." This is an expansion on a previous lesson on EngVid. So if you

با «انجام» و «داشتن» خوش آمدید. این یک بسط در درس قبلی در EngVid است. بنابراین اگر

want more information about short answers with "do" and "have," you can check out the

می‌خواهید اطلاعات بیشتری در مورد پاسخ‌های کوتاه با «انجام» و «داشتن» داشته باشید، می‌توانید

video linked to this video.

ویدیوی مرتبط با این ویدیو را ببینید.

A common mistake that students sometimes make when they're learning English is they don't

اشتباه رایجی که دانش‌آموزان گاهی اوقات هنگام یادگیری زبان انگلیسی مرتکب می‌شوند این است که

know when to use "have" and when to use "do" when they have a short answer. So this is

نمی‌دانند چه زمانی از "have" استفاده کنند و چه زمانی از "do" هنگامی که پاسخ کوتاهی دارند استفاده کنند. بنابراین این

short answers as in "yes" or "no" questions.

پاسخ‌های کوتاه مانند سؤالات «بله» یا «خیر» است.

For example, the first question I have on the board is, "Do you have a car?"

به عنوان مثال، اولین سوال من در هیئت مدیره این است که "آیا شما ماشین دارید؟"

"Do you have a car?" So we have two verbs here. We have the main verb, which is "have."

"آیا شما اتومبیل دارید؟" بنابراین ما در اینجا دو فعل داریم. ما فعل اصلی را داریم که «داشتن» است.

This is the main verb. And we have the auxiliary verb, which is "do."

این فعل اصلی است. و ما فعل کمکی داریم که «انجام» است.

Okay, first rule about short answers is when you give a short answer, pay attention to

خوب، اولین قانون در مورد پاسخ های کوتاه این است که وقتی یک پاسخ کوتاه می دهید،

the first verb in a "yes/no" question. Here, the first verb is "do." Now, I know you see

در سؤال «بله/نه» به فعل اول توجه کنید. در اینجا ، اولین فعل «انجام» است. حالا، می دانم که شما

the main verb "have." You think, "Do you have a car?" You might think, "Yes, I have." Incorrect.

فعل اصلی "داشتن" را می بینید. شما فکر می کنید، " ماشین داری؟" ممکن است فکر کنید، "بله، من دارم." غلط.

So what you have to do is pay attention to that first verb. So if you have a "yes/no"

بنابراین کاری که باید انجام دهید این است که به فعل اول توجه کنید. بنابراین اگر سوال «بله/خیر» دارید

question, always listen to the first verb. It's "Do you?" "Yes, I do." "No, I don't."

، همیشه به فعل اول گوش دهید. این "آیا شما؟" "بله، دارم." "نه، من نه."

If it's "have you," then it's a little different. We'll get to that in a moment.

اگر "تو را دارم" است، پس کمی متفاوت است. ما در یک لحظه به آن خواهیم رسید.

Okay, "Do you have a car?" The correct answer, "Yes, I do." "No, I don't." Or, "Yes, I have."

باشه، "ماشین داری؟" پاسخ صحیح، "بله، من". "نه، من نه." یا "بله، دارم."

"No, I haven't." Should be clear now. It's "Yes, I do." Or, "No, I don't." Not, "Yes,

"نه، من نداشتم." الان باید واضح باشه این "بله، من" است. یا، "نه، من ندارم." نه، "بله،

I have." Or, "No, I haven't."

من دارم." یا "نه، نکرده ام."

Now, what tense, what grammar tense is this question in? Present perfect? No. Past simple?

حالا این سوال در چه زمان، چه زمان گرامری است ؟ ماضی نقلی؟ نه. گذشته ساده؟

No. No. Yes, exactly. "You." You're correct. That is in present simple. Okay?

نه. بله، دقیقا. "شما." تو درست میگی که در حال حاضر ساده است. باشه؟

So when you have a question in present simple or past simple -- and remember, the past of

بنابراین، وقتی سؤالی در زمان حال ساده یا گذشته ساده دارید - و به یاد داشته باشید، گذشته

"do" is "did." Okay? So, "Did you have a nice time," for example, the rule is the same.

«کردن» «انجام کرد». باشه؟ پس مثلاً «آیا خوش گذشت» قاعده همین است.

"Yes, I did." Or, "No, I didn't." So present simple questions, "yes/no" questions, "Do

"بله، من انجام دادم." یا «نه، نکردم». بنابراین سؤالات ساده، سؤالات "بله/خیر"، "آیا

you have?" Okay? Or, "Do you like?" It doesn't matter what this verb is. Focus on the "do"

دارید؟" باشه؟ یا "دوست داری؟" مهم نیست این فعل چیست. روی فعل "do" تمرکز کنید

verb.

.

Here, I think the answer is obvious already, but let's go through it. "Have you read the

در اینجا، من فکر می کنم پاسخ از قبل واضح است، اما اجازه دهید از آن عبور کنیم. "آیا کتاب های

Harry Potter books?" Now, this question, what tense is it? Correct. Present perfect. Okay?

هری پاتر را خوانده ای؟" حالا این سوال چه زمانی است؟ درست. ماضی نقلی. باشه؟

So present perfect, as you might know, has the auxiliary verb "have" and the main verb,

پس حال کامل، همانطور که می دانید، فعل کمکی "داشتن" و فعل اصلی دارد

which is a past participle. So what is the past participle here? It is "read." Okay?

که یک فعل ماضی است. پس فعل ماضی در اینجا چیست؟ "خوانده" است. باشه؟

So here, you have a past participle, which we use with the present perfect, and here

بنابراین در اینجا، شما یک فعل ماضی دارید که ما آن را با حال کامل به کار می بریم، و در اینجا

we have "have," which is the auxiliary verb.

"داشتن" داریم که فعل کمکی است.

"Have," which is the auxiliary verb. Now, remember what I said. In "yes/no" questions,

«داشتن» که فعل کمکی است. حالا یادت باشه چی گفتم در سؤالات «بله/نه»،

you always focus on the auxiliary verb for the response. So here, you have two possibilities,

شما همیشه روی فعل کمکی برای پاسخ تمرکز می کنید. بنابراین در اینجا، شما دو احتمال دارید،

"Yes, I do." "No, I don't." Or, "Yes, I have." "No, I haven't." If you have been paying attention,

"بله، من". "نه، من نه." یا "بله، دارم." "نه، من نداشتم." اگر دقت کرده اید،

then you know the answer is, "Yes, I have." Or, "No, I haven't." Okay? So this is the

پس می دانید که پاسخ این است: "بله، من دارم." یا "نه، نکرده ام." باشه؟ بنابراین این

correct response.

پاسخ صحیح است.

"Have you read the Harry Potter books?" "Yes, I have." Or, "No, I haven't." I have. They're

"آیا کتاب های هری پاتر را خوانده ای؟" "بله دارم." یا «نه، نکرده ام». من دارم. آنها

recommended. I like them.

توصیه می شود. من آنها را دوست دارم.

So guys, as a reminder, please, please remember, if you see "Do you have?" or "Did you have?"

پس بچه ها، به عنوان یادآوری، لطفاً، لطفاً به یاد داشته باشید، اگر "آیا دارید؟" یا "داشتی؟"

don't think, "Have, have, have." "Oh, yes, I have." "No, I haven't." Use the auxiliary

فکر نکنید، "داشتن، داشتن، داشتن." "اوه، بله، من دارم." "نه، من نداشتم." از فعل کمکی

verb, the first verb. Okay?

، فعل اول استفاده کنید. باشه؟

So guys, if you want to test your understanding on this material, and make sure that you never

بنابراین بچه ها، اگر می خواهید درک خود را در مورد این مطالب آزمایش کنید، و مطمئن شوید که هرگز دوباره

confuse "Yes, I do" or "Yes, I have" again, check out the quiz on www.engvid.com. Good

"بله، انجام می دهم" یا "بله، دارم" را اشتباه نگیرید، مسابقه www.engvid.com را بررسی کنید.

luck and take care.

موفق باشی و مراقب خودت باش.