Learn ALL 16 TENSES Easily in under 30 Minutes - Present, Past, Future, Conditional

Hello, lovely students. And welcome back to  English with Lucy. I have an amazing video for you  

سلام دانش آموزان عزیز و با لوسی به انگلیسی بازگردید. اگر خودم بگویم، امروز یک ویدیوی شگفت انگیز برای شما

today if I do say so myself. I'm going to teach  you all of the English tenses. So many of you  

دارم. من به همه زمان‌های انگلیسی به شما یاد می‌دهم. خیلی از

have been requesting a tenses video. I say, go big  or go home. That's a great saying. It means either  

شما   درخواست یک ویدیوی تنش کرده‌اید. من می گویم، برو بزرگ یا برو خانه. این یک جمله عالی است. این بدان معناست که

put in all your effort or do nothing at all. Go  big, or go home. I'd personally rather put in  

یا تمام تلاش خود را به کار ببندید یا اصلاً هیچ کاری انجام ندهید. بزرگ بروید یا به خانه بروید. من شخصاً ترجیح می‌دهم

all of my effort. So today in under 30 minutes,  we will go through all 16 tenses, including the  

تمام تلاشم را انجام دهم. بنابراین امروز در کمتر از 30 دقیقه ،  همه 16 زمان، از جمله

conditionals. You will walk away from this  lesson with a much better understanding of  

شرطی ها را مرور خواهیم کرد. با درک بهتر گرامر انگلیسی از این درس خارج خواهید شد

English grammar. Now, before we get started, I've  also got something really important to mention,  

. اکنون، قبل از شروع، من باید به نکته‌ای بسیار مهم اشاره کنم،

especially if you are extremely serious about  taking your English grammar and your knowledge  

مخصوصاً اگر در مورد ارتقاء دستور زبان انگلیسی و دانش خود

of English tenses to the next level. We are  running a 30-day Tenses Challenge. In 30 days,  

از زمان‌های انگلیسی به سطح بعدی بسیار جدی هستید. ما در حال اجرای یک چالش 30 روزه زمان‌ها هستیم. در 30 روز،

you will master the English tenses. The present,  the past, and the future. I will teach you them  

به زمان‌های انگلیسی تسلط خواهید داشت. حال ، گذشته و آینده. من آنها را

with detailed grammar explanation videos. Mind  maps for every tense. 25 to 30 exercises for each  

با ویدیوهای توضیح گرامری مفصل به شما آموزش خواهم داد. نقشه‌های ذهنی برای هر زمان. 25 تا 30 تمرین برای هر

tense. Reviews of the tense. A final exam. It's  an amazing challenge. It will bring you amazing  

زمان. بررسی زمان. یک امتحان نهایی این یک چالش شگفت‌انگیز است. نتایج شگفت‌انگیزی برای شما به ارمغان می‌آورد

results, but it's a small investment, only 15  minutes per day. You could also group it up  

، اما سرمایه‌گذاری کوچکی است، فقط ۱۵ دقیقه در روز. همچنین می‌توانید آن را گروه‌بندی کنید

and do 30 minutes every other day. The tenses are  the building blocks of English. You can't progress  

و 30 دقیقه یک روز در میان انجام دهید. زمان‌ها اجزای سازنده زبان انگلیسی هستند. اگر آنها را نشناسید نمی‌توانید پیشرفت

if you don't know them. So why not go for it?  Do it in 30 days. Aside from the course content,  

کنید. پس چرا دنبالش نمیری؟ این کار را در 30 روز انجام دهید. جدا از محتوای دوره،

and you have lifetime access to that, you also  have 45 days' access to our course community.  

و شما مادام العمر به آن دسترسی دارید، همچنین  45 روز به انجمن دوره ما دسترسی دارید.

There you can interact with my teachers. Request  feedback. Ask questions. Clarify your doubts,  

در آنجا می توانید با معلمان من ارتباط برقرار کنید. درخواست بازخورد. سوال بپرس. تردیدهای خود را روشن کنید،

and you can interact with the other course  students. When you complete the challenge,  

و می توانید با سایر دانشجویان دوره  تعامل داشته باشید . وقتی چالش را کامل کردید،

you get a digital certificate of completion to  prove your attendance of the English course. All  

گواهی پایان کار دیجیتالی دریافت می‌کنید تا حضور خود را در دوره انگلیسی ثابت کنید.

of the information is down in the link  below. We are running a special price.  

همه   اطلاعات در پیوند زیر آمده است. قیمت ویژه ای داریم

It will not continue for long. There is a  deadline. Click on there. See if it's right for  

مدت زیادی ادامه نخواهد داشت. یک مهلت وجود دارد . در آنجا کلیک کنید. ببینید آیا برای شما مناسب است یا

you, and then you can enrol. There's a deadline  for enrolment. You must enrol by midnight, on the  

نه، و سپس می توانید ثبت نام کنید. مهلتی برای ثبت نام وجود دارد. باید تا نیمه‌شب، ۳۱ جولای ثبت‌نام کنید

31st of July. We start the lessons on the 1st of  August. You will receive your first lesson then.  

. درس ها را از اول مرداد شروع می کنیم. پس از آن اولین درس خود را دریافت خواهید کرد.

I can't wait to welcome you into the Tenses  Challenge. Right, let's get started with the  

من نمی توانم صبر کنم تا به شما در چالش زمان ها خوشامد بگویم . خوب، بیایید با ویدیو شروع کنیم

video. Okay, so today we're learning all 16 tenses in English,

. بسیار خوب، پس امروز ما تمام 16 زمان را به زبان انگلیسی یاد می گیریم،

and I'm going to give you loads of examples

و من برای شما مثال های

so that you can learn them and use them yourself.

زیادی می زنم تا بتوانید آنها را یاد بگیرید و خودتان از آنها استفاده کنید.

Firstly, I think it's best to have an overview,

اولاً، به نظر من بهتر است یک مرور کلی داشته باشیم،

and then we can go more in depth into each group.

و سپس می‌توانیم بیشتر به هر گروه برویم.

I know that going over 16 tenses all in one lesson

من می دانم که خواندن بیش از 16 زمان در یک درس

may seem like a lot and it is,

ممکن است زیاد به نظر برسد و

this is a big lesson,

این یک درس بزرگ است،

but they do share a lot of characteristics,

اما آنها دارای ویژگی های زیادی هستند،

so seeing them all together

بنابراین دیدن همه آنها در کنار هم

can make them easier to learn and remember.

می تواند یادگیری و به خاطر سپردن آنها را آسان تر کند.

Let's go through them first.

بیایید ابتدا آنها را مرور کنیم.

We have the present simple;

حال ساده داریم.

I eat chocolate.

من شکلات میخورم

The present continuous;

زمان حال استمراری؛

I am eating chocolate.

من دارم شکلات میخورم

The present perfect;

حال کامل؛

I have eaten chocolate.

من شکلات خورده ام

The present perfect continuous;

حال کامل استمراری;

I have been eating chocolate.

من دارم شکلات میخورم

Then we move on to the past simple;

سپس به گذشته ساده می رویم.

I ate chocolate.

من شکلات خوردم

The past continuous;

گذشته استمراری؛

I was eating chocolate.

داشتم شکلات میخوردم

The past perfect;

گذشته کامل؛

I had eaten chocolate.

شکلات خورده بودم

Whenever I say had,

هر وقت می گویم داشتم، نمی توانم جلوی آن را بگیرم که

I can't help but go up.

بالا بروم.

I had eaten. (laughs)

خورده بودم (می خندد)

And the past perfect continuous;

و گذشته کامل استمراری.

I had been eating chocolate.

من داشتم شکلات میخوردم

Oh, I just can't not do that.

اوه، من نمی توانم این کار را انجام ندهم.

Now, moving on to the future.

اکنون، به سمت آینده حرکت می کنیم.

We have the future simple;

ما آینده ساده ای داریم.

I will have a toothache

من بعد از این همه شکلات دندان درد خواهم گرفت

after all this chocolate, just kidding.

، شوخی کردم.

I will eat chocolate.

من شکلات خواهم خورد

The future continuous;

آینده مستمر؛

I will be eating chocolate.

من شکلات خواهم خورد

The future perfect;

آینده کامل؛

I will have eaten chocolate.

من شکلات خورده ام

And the future perfect continuous;

و آینده کامل پیوسته;

I will have been eating chocolate. (laughs)

من داشتم شکلات می خوردم (می خندد)

Last group we have is conditionals.

آخرین گروهی که داریم مشروط است.

The conditional simple;

ساده شرطی؛

I would eat chocolate.

من شکلات می خورم

The conditional continuous;

استمرار مشروط؛

I would be eating chocolate.

قرار بود شکلات بخورم

The conditional perfect;

کامل شرطی;

I would have eaten chocolate.

من شکلات می خوردم

And finally, the conditional perfect continuous;

و بالاخره استمرار کامل شرطی;

I would have been eating chocolate.

من داشتم شکلات میخوردم

Can you see how many similarities there are

آیا می توانید ببینید که

between all of these tenses?

بین همه این زمان ها چقدر شباهت وجود دارد؟

Now let's look a little more closely,

حالا بیایید کمی دقیق تر نگاه کنیم

starting with the present tenses.

و از زمان حال شروع کنیم.

The first tense that you learn in English

اولین زمانی که در انگلیسی یاد می گیرید

is usually the present simple,

معمولا زمان حال ساده است

and that's for good reason.

و این دلیل خوبی دارد.

It's actually the tense that native speakers use

این در واقع زمانی است که گویشوران بومی

in around 50% of their written and spoken communication.

در حدود 50 درصد از ارتباطات نوشتاری و گفتاری خود استفاده می کنند.

We do use the other present tenses quite often, too,

ما اغلب اوقات از زمان حال دیگر نیز استفاده می کنیم،

so they are all really, really important.

بنابراین همه آنها واقعاً بسیار مهم هستند.

The present simple, I work on Tuesdays.

در حال حاضر ساده، من سه شنبه ها کار می کنم.

This is used to talk about general statements,

این برای صحبت در مورد عبارات کلی

habits, and facts.

، عادات و حقایق استفاده می شود.

The present continuous;

زمان حال استمراری؛

I am working now.

الان دارم کار میکنم

This is used to talk about actions

این برای صحبت در مورد اقداماتی

that are happening right now.

که در حال حاضر اتفاق می افتد استفاده می شود.

The present perfect;

حال کامل؛

I have worked at a pub.

من در یک میخانه کار کرده ام.

We use this to talk about past events or past actions

ما از این برای صحبت در مورد رویدادهای گذشته یا اقدامات گذشته

that have present consequences.

که پیامدهای فعلی دارند استفاده می کنیم.

And the present perfect continuous;

و حال کامل استمراری;

I have been working for three hours today.

امروز سه ساعته دارم کار میکنم

This is used to talk about an action

از این برای صحبت در مورد عملی استفاده

that started in the past and continues to the present.

می شود که در گذشته شروع شده و تا امروز ادامه دارد.

Okay, the structure of the present simple;

بسیار خوب، ساختار فعلی ساده.

like its name, it is fairly simple.

مانند نام آن، نسبتاً ساده است.

We have the subject plus the base form of a verb,

ما موضوع را به اضافه شکل پایه یک فعل داریم،

except from in the third person singular,

به جز از سوم شخص مفرد،

and this always catches most students out

و این همیشه

when they're relatively new to learning English.

زمانی که دانش آموزان نسبتا تازه ای در یادگیری زبان انگلیسی هستند، توجه بیشتر دانش آموزان را جلب می کند.

In the third person singular, we add an S.

در سوم شخص مفرد یک S اضافه می کنیم.

So for I, you, we, and they,

بنابراین برای من، شما، ما و آنها،

it's, I work, we eat, they play, you do,

این است، من کار می کنم، ما می خوریم، آنها بازی می کنند، شما انجام می دهید،

but the he, she, and it,

اما او، او، و آن،

it is, she works, he cleans, it smells.

آن است، او کار می کند. ، تمیز می کند، بو می دهد.

Another exception is be,

استثنای دیگر be

the verb to be.

، فعل to be است.

To be has its own forms in the present simple,

بودن در حال ساده اشکال خاص خود را دارد،

I am., you are, he, She, it is, we are, they are.

من هستم.، تو هستی، او، او ، هست، ما هستیم، آنها هستند.

As I said before,

همانطور که قبلاً گفتم،

we use the present simple to talk about general statements,

ما از حال ساده برای صحبت در مورد عبارات کلی

facts, and habits.

، حقایق و عادات استفاده می کنیم.

We also use it to talk about schedule events

ما همچنین از آن برای صحبت در مورد رویدادهای برنامه

like plane and train times.

مانند زمان هواپیما و قطار استفاده می کنیم.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

I am a woman.

من یک زن هستم.

My name is Lucy.

اسم من لوسی است.

This is a general statement or fact.

این یک بیانیه یا واقعیت کلی است.

Mary meets her friends on Friday evenings.

مریم عصر جمعه با دوستانش ملاقات می کند.

That's a habit.

این یک عادت است.

The train to London leaves at 8:00 PM.

قطار به لندن ساعت 20:00 حرکت می کند.

That's a schedule event in the future.

این یک رویداد برنامه در آینده است.

Our dog eats the cat's food,

سگ ما غذای گربه را می خورد

and that's habit.

و این عادت است.

Habit we're trying to conquer at the moment.

عادتی که در حال حاضر سعی در غلبه بر آن داریم.

We don't know why he started doing it,

نمی دانیم چرا این کار را شروع کرد،

but he has since we moved house. (laughs)

اما از زمانی که ما خانه را نقل مکان کردیم، او این کار را انجام داد. (می خندد)

I hope all of that's clear.

امیدوارم همه چیز روشن باشد.

There are lots more examples in the PDF,

نمونه های بسیار بیشتری در PDF

and there is a quiz for every tense.

وجود دارد و برای هر زمان یک مسابقه وجود دارد.

So please do download that.

پس لطفا آن را دانلود کنید

The link is down below in the description box.

لینک زیر در کادر توضیحات موجود است.

Right, let's move on to the present continuous.

درست است، اجازه دهید به حال استمراری برویم.

We use the present continuous to talk about things

ما از حال استمراری برای صحبت درباره

that are happening at the moment of speaking,

چیزهایی که در لحظه صحبت کردن اتفاق می‌افتند استفاده می‌کنیم،

but be careful in general there is an exception

اما مراقب باشید به طور کلی یک استثنا وجود دارد

we can't use state verbs,

که نمی‌توانیم از افعال حالت استفاده کنیم،

words like hate, love, want, for example.

مثلاً کلماتی مانند متنفر، عشق، خواستن.

There is an exception there,

یک استثنا وجود دارد

and I will mention it.

و من به آن اشاره می کنم.

It's to do with slang.

این مربوط به زبان عامیانه است.

The structure of the present continuous

ساختار حال

is subject plus be plus verb-ing.

استمراری فاعل به اضافه be به اضافه فعل است.

It writes subject plus be plus verb-ing.

موضوع را بعلاوه be به اضافه فعل می نویسد.

You can use that.

می توانید از آن استفاده کنید.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

I am teaching English.

من انگلیسی تدریس می کنم.

They are baking cookies.

در حال پختن کلوچه هستند.

We can also use this tense to talk about things

همچنین می توانیم از این زمان برای صحبت در مورد چیزهایی

that we think are temporary.

که فکر می کنیم موقتی هستند استفاده کنیم.

Compare these two sentences.

این دو جمله را با هم مقایسه کنید.

James lives in Manchester.

جیمز در منچستر زندگی می کند.

James is living in Manchester.

جیمز در منچستر زندگی می کند.

In the first sentence,

در جمله

I use the present simple

اول از حال ساده استفاده

because I think that his state is more or less permanent,

می کنم زیرا فکر می کنم حالت او کم و بیش دائمی است

but in the second sentence,

اما در جمله

I use the present continuous

دوم از حال استمراری استفاده

because I think his situation might be temporary.

می کنم زیرا فکر می کنم ممکن است وضعیت او موقتی باشد.

He's living in Manchester now,

او اکنون در منچستر زندگی می کند،

but I don't know what might happen

اما نمی دانم

in a few weeks or a month.

چند هفته یا یک ماه دیگر چه اتفاقی می افتد.

Perhaps he's studying there,

شاید او در آنجا درس می خواند

or he's working there for a short time.

یا برای مدت کوتاهی در آنجا کار می کند.

Now you will hear native speakers

اکنون می شنوید که گویشوران بومی

use state verbs in the present continuous in this form,

از افعال حالت در حال استمراری در این شکل

or to show this meaning.

یا برای نشان دادن این معنا استفاده می کنند.

I am loving my christmas jumper right now.

من همین الان عاشق جامپر کریسمس هستم.

Love is a state verb.

عشق یک فعل حالتی است.

I'm not meant to use it,

قرار نیست از آن استفاده کنم،

but it means right now,

اما به این معنی است که در حال حاضر،

a trend that I am enjoying

یک ترند که از

is my christmas jumper, (laughs)

آن لذت می برم، جامپر کریسمس من است، (می خندد)

which I must say,

که باید بگویم،

I think this is a very nice christmas jumper.

فکر می کنم این یک جامپر کریسمس بسیار زیبا است.

I actually had another option today.

در واقع امروز گزینه دیگری داشتم.

It was between this one,

بین این یکی بود،

which have wore last year,

که سال گذشته پوشیده بودند،

but I got this one on a secondhand website,

اما من این یکی را در یک وب سایت دست دوم

very happy with myself.

گرفتم، از خودم بسیار راضی بودم.

Anyway, back to the tenses, (laughs)

به هر حال، برگردیم به زمان‌ها، (می‌خندد)

you'll also hear people say,

همچنین می‌شنوید که مردم می‌گویند

oh no, I'm hating that song right now.

اوه نه، من الان از آن آهنگ متنفرم.

It means it's a temporary state,

این به این معنی است که این یک حالت موقتی است، به

some reason right now I don't enjoy that song temporarily.

دلایلی در حال حاضر من از آن آهنگ به طور موقت لذت نمی برم.

I'm hating it.

من از آن متنفرم

So when you hear teachers say,

بنابراین وقتی می شنوید معلمان می گویند،

never use a state verb in the present continuous

هرگز از فعل حالتی در حال

take that with a pinch of salt.

استمراری که با کمی نمک استفاده می شود استفاده نکنید.

We also use the present continuous

ما همچنین از حال استمراری

to talk about arrangements.

برای صحبت در مورد ترتیبات استفاده می کنیم.

This means that we are planning to do something

این به این معنی است که ما در حال برنامه ریزی برای انجام کاری

in the future,

در آینده هستیم

and it involves another person or business.

و شامل شخص یا تجارت دیگری می شود.

Let me show you an example.

بگذارید یک مثال به شما نشان دهم.

I am having my haircut on Tuesday.

من سه شنبه موهامو کوتاه میکنم

Sarah is meeting her parents tomorrow.

سارا فردا با پدر و مادرش ملاقات می کند.

They are plans, but they depend on someone else.

آنها برنامه هستند، اما به شخص دیگری وابسته هستند.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

Kate is studying business,

کیت در حال مطالعه تجارت است،

temporary situation happening now.

وضعیت موقتی در حال حاضر اتفاق می افتد.

We are meeting our friend next Friday in Edinburgh,

ما با دوستمان جمعه آینده در ادینبورگ ملاقات می کنیم،

arrangement involving someone else.

ترتیبی که شامل شخص دیگری می شود.

We are driving home.

ما در حال رانندگی به سمت خانه هستیم.

We are doing this right now in the moment.

ما همین الان در حال انجام این کار هستیم.

It is snowing, for example,

برف می‌بارد، مثلاً

it did actually snow the other day,

روز گذشته واقعاً برف آمد،

it was magical,

جادویی بود،

but enough about my weather, (laughs)

اما در مورد آب و هوای من کافی است، (می‌خندد)

let's move on to the present perfect.

بیایید به زمان حال بی‌نقص برویم.

The structure of the present perfect

ساختار حال

is subject plus has or have plus the past participle.

کامل فاعل به اضافه دارای یا دارند به علاوه مضارع است.

There are three main ways

سه روش اصلی وجود دارد

that we use the present perfect in English.

که ما از present perfect در انگلیسی استفاده می کنیم.

The first is to talk about things

اولین مورد این است که در مورد چیزهایی صحبت کنید

that started in the past and continue to the present.

که در گذشته شروع شده و تا به امروز ادامه دارد.

It's very important to remember

بسیار مهم است که به یاد داشته باشید

that they are unfinished actions.

که آنها اقدامات ناتمام هستند.

When we talk about these events or states,

وقتی در مورد این رویدادها یا وضعیت ها صحبت می

we often mention how long they've been going on for

کنیم، اغلب ذکر می کنیم که آنها چه مدت ادامه داشته اند

or when they started.

یا چه زمانی شروع شده اند.

For example, I have lived in the UK all my life,

به عنوان مثال، من تمام عمرم را در بریتانیا زندگی کرده ام

or she has been at university since 2020;

یا او از سال 2020 در دانشگاه بوده است.

William and I have been married for three months.

من و ویلیام سه ماه است که ازدواج کرده ایم.

Oh, it's our three month anniversary nearly,

اوه، تقریباً سه ماهگی ماست ،

how exciting, (laughs)

چقدر هیجان انگیز است، (می خندد

the second way that we use the present perfect

) دومین روشی که ما از زمان حال بی نقص استفاده

is to talk about our experiences up to the present.

می کنیم، صحبت در مورد تجربیاتمان تا به امروز است.

When we do this,

we don't talk about exactly when something happened.

وقتی این کار را انجام می‌دهیم،

دقیقاً در مورد زمانی که اتفاقی افتاده است صحبت نمی‌کنیم.

We are just generally telling somebody

ما فقط به طور کلی

about our life experiences.

در مورد تجربیات زندگی خود به کسی می گوییم.

For example, she has been to Canada three times.

به عنوان مثال، او سه بار به کانادا رفته است.

We have met the queen.

ما ملکه را ملاقات کرده ایم.

I have read all of the Harry Potter books.

من تمام کتاب های هری پاتر را خوانده ام.

Finally, we also use the present perfect

در نهایت، ما همچنین از زمان حال کامل

to talk about past events and actions

برای صحبت در مورد رویدادها و اقدامات گذشته

that have consequences in the present.

که پیامدهایی در زمان حال دارند استفاده می کنیم.

For example, I have eaten breakfast so I'm not hungry,

مثلاً من صبحانه خورده ام تا گرسنه نباشم

or Mike has lost his keys so he's going to be late for work.

یا مایک کلیدهایش را گم کرده است که دیر به سر کار می آید.

Let's move on to the last of the presents,

بیایید به آخرین حالات

the present perfect continuous.

، حال کامل استمراری برویم.

I've just realised,

من تازه متوجه شدم،

I looked like a present,

شبیه یک هدیه

and I'm talking about the present tenses.

بودم و دارم در مورد زمان حال صحبت می کنم.

Maybe I should have just made a video

شاید من فقط باید یک ویدیو

about the present tense this dresses present. (laughs)

در مورد زمان حال این لباس های حاضر می ساختم. (می خندد)

Now we use the present perfect continuous

اکنون ما از حال کامل استمراری

to talk about something that's started in the past

برای صحبت در مورد چیزی استفاده می کنیم که در گذشته شروع شده

and continues to the present,

و تا زمان حال ادامه دارد،

and that might sound very similar to the present perfect,

و ممکن است بسیار شبیه به زمان حال کامل باشد،

but there are a few key differences.

اما چند تفاوت کلیدی وجود دارد.

One big difference is the structure.

یک تفاوت بزرگ در ساختار است.

We use the structure subject plus has/have

ما از ساختار فاعل plus has/have

plus been plus verb-ing.

plus been به اضافه verb-ing استفاده می کنیم.

I have been eating chocolate as we discussed before.

همانطور که قبلاً صحبت کردیم، شکلات می خوردم.

Now with the present perfect continuous,

اکنون با حال کامل استمراری

we often use it to talk about things

، اغلب از آن برای صحبت در مورد کارهایی استفاده

that we have been doing uninterrupted that haven't finished.

می‌کنیم که بدون وقفه انجام داده‌ایم و تمام نشده‌اند.

We use this tense to emphasise

ما از این زمان برای تأکید بر

how long something has been happening.

اینکه چه مدت چیزی اتفاق افتاده است استفاده می کنیم.

For example, I've been watching that TV show for weeks.

مثلاً من هفته هاست که آن برنامه تلویزیونی را تماشا می کنم.

I'm emphasising how long I have been watching the TV show,

من تاکید می کنم که چه مدت است که برنامه تلویزیونی را تماشا می کنم

or Ellen has been replying to emails for two hours already.

یا الن دو ساعت است که به ایمیل ها پاسخ می دهد .

We use it to talk about things

ما از آن برای صحبت در مورد کارهایی

that have been done recently or lately.

که اخیراً یا اخیرا انجام شده است استفاده می کنیم.

For example, look, it's been snowing,

مثلاً ببینید برف آمده است

or I've been practising my football skills

یا اخیراً مهارت های فوتبالی ام را

a lot recently. (laughs)

زیاد تمرین می کنم. (می خندد)

That's such a lie.

این یک دروغ است.

Remember we generally

به یاد داشته باشید که ما

don't use the present perfect continuous

معمولاً از حال کامل استمراری

to talk about states.

برای صحبت در مورد حالت ها استفاده نمی کنیم.

You wouldn't say I have been belonging to a band

نمی توانید بگویید من مدت زیادی است که متعلق به

for a long time.

یک گروه هستم.

You would say, I have belonged to a band for a long time.

شما می گویید، من مدت زیادی است که متعلق به یک گروه هستم.

Some more examples,

چند نمونه دیگر،

they've been trying to call you all day,

آنها تمام روز سعی کرده اند با شما تماس بگیرند،

or she hasn't been feeling well lately.

یا او اخیراً حال خوبی نداشته است.

Okay, we made it through the present tenses.

خوب، ما از زمان حال عبور کردیم.

Let's move on to the past tenses.

بریم سراغ زمان های گذشته.

We'll have a quick overview,

ما یک مرور کلی خواهیم داشت

and then we'll go into more detail.

و سپس به جزئیات بیشتری خواهیم پرداخت.

We have the past simple.

ما گذشته ساده داریم.

I worked abroad last summer,

تابستان گذشته در خارج از کشور کار کردم

that talks about past finished actions.

که در مورد اقدامات به پایان رسیده گذشته صحبت می کند.

We have the past continuous.

ما گذشته استمراری داریم.

I was working at 2:00 PM yesterday,

من ساعت 2 بعد از ظهر دیروز مشغول به کار بودم،

that describes a continuing action

که یک عمل ادامه دار را

at some point in the past.

در مقطعی از گذشته توصیف می کند.

We have the past perfect.

ما گذشته کامل را داریم.

I had worked there for two years before I got my promotion.

قبل از اینکه ترفیع بگیرم، دو سال آنجا کار کرده بودم.

That's used to describe past actions

این برای توصیف اقدامات

that happened before another past action or time.

گذشته که قبل از اقدام یا زمان گذشته دیگری اتفاق افتاده است استفاده می شود.

And we have the past perfect continuous.

و ما گذشته کامل استمراری داریم.

I had been working there for two years

من دو سال در آنجا کار کرده بودم تا

before I finally got my promotion.

اینکه بالاخره ارتقاء یافتم.

Very similar to the previous one,

بسیار شبیه به قبلی است،

but we'll go into more detail.

اما ما به جزئیات بیشتری خواهیم پرداخت.

We use the past perfect continuous

ما از گذشته کامل استمراری

to talk about past actions

برای صحبت در مورد اقدامات گذشته استفاده می

that continued to a past point in time.

کنیم که تا یک نقطه گذشته در زمان ادامه داشته است.

Let's start with the past simple,

بیایید با گذشته ساده شروع کنیم،

this one is nice and easy.

این یکی خوب و آسان است.

It's the second most common tense that English speakers use.

این دومین زمان رایجی است که انگلیسی زبانان از آن استفاده می کنند.

We use it to talk about events

ما از آن برای صحبت در مورد رویدادهایی

that happened before the present moment.

که قبل از لحظه حال رخ داده اند استفاده می کنیم.

These must be finished events or actions,

اینها باید رویدادها یا اعمال تمام شده باشند،

and we often say when they happened,

و ما اغلب می گوییم چه زمانی اتفاق افتاده است،

although that's not obligatory.

اگرچه این امر واجب نیست.

The structure is the subject plus regular verb-ed.

ساختار فاعل به اضافه فعل منظم است.

However, lots and lots of verbs are irregular,

با این حال، بسیاری از افعال بی قاعده هستند،

and I do actually have a video

و من در واقع ویدیویی

on some of the most common irregular verbs

در مورد برخی از رایج ترین افعال بی قاعده دارم

that could be really useful.

که می تواند واقعا مفید باشد.

So I will leave that link down in the description box.

بنابراین من آن پیوند را در کادر توضیحات پایین می گذارم.

An example, I went to bed at 10:00 PM last night,

به عنوان مثال، من دیشب ساعت 10 شب به رختخواب رفتم

or Dennis ate a box of chocolates for breakfast.

یا دنیس برای صبحانه یک جعبه شکلات خورد.

Live your life, Dennis.

زندگیت را بکن، دنیس.

That sounds like my kind of breakfast. (laughs)

این شبیه صبحانه من است . (می خندد)

Another example, my husband bought me flowers last week,

مثال دیگر اینکه شوهرم هفته گذشته برای من گل خرید

are not true though.

، درست نیست.

Not true; maybe next week. (laughs)

درست نیست؛ شاید هفته بعد. (می خندد)

Okay, let's move on to the past continuous.

خوب، بیایید به گذشته استمراری برویم.

The structure of this tense

ساختار این

is subject plus was or where plus verb-ing.

زمان فاعل plus was یا Where plus verb-ing است.

We can use this tense to talk about actions or states.

ما می توانیم از این زمان برای صحبت در مورد اعمال یا وضعیت ها استفاده کنیم.

One way in which we use the past continuous

یکی از راه هایی که در آن از گذشته استمراری استفاده می کنیم این

is to say what was happening

است که بگوییم

at a specific moment in the past.

در یک لحظه خاص در گذشته چه اتفاقی افتاده است.

For example, Tom was cooking dinner at 7:00 PM yesterday.

به عنوان مثال، تام دیروز ساعت 7 بعد از ظهر مشغول پختن شام بود.

We can also use it

ما همچنین می توانیم از آن

to give background information about something.

برای ارائه اطلاعات پس زمینه در مورد چیزی استفاده کنیم.

For example, Will was speaking to me

به عنوان مثال، ویل در حالی با من صحبت می کرد

whilst I was trying to record a video,

که من می خواستم فیلمی ضبط کنم،

or it was snowing when I went outside.

یا وقتی بیرون رفتم برف می بارید.

We also use it to say that an ongoing action

ما همچنین از آن برای گفتن اینکه یک عمل در حال انجام

was interrupted by another action.

توسط یک عمل دیگر قطع شده است استفاده می کنیم.

In this case,

در این مورد

it's usually paired with another clause in the past simple.

، معمولاً با بند دیگری در گذشته ساده جفت می شود.

We were eating dinner when he arrived.

داشتیم شام می خوردیم که رسید.

We were eating dinner over this long period of time,

ما در این مدت طولانی در حال خوردن شام بودیم،

and he arrived right then,

و او همان موقع آمد،

or they were chatting about their holiday

یا در مورد تعطیلات خود صحبت می کردند

when Ben called them.

که بن با آنها تماس گرفت.

Let's move on to the past perfect.

بیایید به گذشته کامل برویم.

The past perfect tense is used to talk about events

زمان گذشته کامل برای صحبت در مورد رویدادهایی استفاده

that happened before another event

می شود که قبل از رویداد دیگری

or up to a certain time in the past.

یا تا زمان خاصی در گذشته اتفاق افتاده است.

Again, it is often used with the past simple.

باز هم، اغلب با گذشته ساده استفاده می شود.

The structure is as follows,

ساختار به این صورت است،

subject plus had plus past participle,

فاعل به علاوه فعل ماضی داشت،

and if you don't do that when you say had,

و اگر وقتی می گویید این کار را انجام ندهید،

you're not my student.

شاگرد من نیستید.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

When I arrived at the bus stop,

وقتی به ایستگاه اتوبوس رسیدم

the bus had already left, already happened,

، اتوبوس قبلاً حرکت کرده بود، قبلاً اتفاق افتاده بود،

or you had travelled to 10 countries

یا قبل از تولد دوم خود به 10 کشور سفر کرده بودید

before your second birthday,

،

or she had worked at the company for five years

یا او پنج سال

before it closed,

قبل از بسته شدن در شرکت کار کرده بود،

or we had already eaten dinner

یا ما قبلاً شام را خورده بودیم.

so we weren't hungry when dinner was served.

وقتی شام سرو شد گرسنه نبودیم.

Finally, let's discuss the past perfect continuous.

در نهایت اجازه دهید گذشته کامل استمراری را مورد بحث قرار دهیم .

The structure is subject plus had been plus verb-ing.

ساختار فاعل به اضافه had been به اضافه فعل است.

Now the past perfect and the past perfect continuous,

اکنون گذشته کامل و گذشته کامل استمراری،

what a mouthful,

چه لقمه ای

are often used interchangeably by native English speakers.

، اغلب توسط انگلیسی زبانان بومی به جای هم استفاده می شوند.

There's no difference in overall meaning.

هیچ تفاوتی در معنای کلی وجود ندارد.

Take a look at these two sentences;

به این دو جمله دقت کنید؛

there's no real difference in overall meaning.

هیچ تفاوت واقعی در معنای کلی وجود ندارد.

I had worked there for five years when the company closed,

وقتی شرکت بسته شد

or I had been working there for five years

پنج سال در آنجا کار کرده بودم یا وقتی شرکت بسته شد پنج سال آنجا کار می کردم

when the company closed.

.

No real difference, we can say either.

تفاوت واقعی وجود ندارد، می توانیم بگوییم.

However, you should use the continuous form

اما در این دو حالت باید از فرم پیوسته استفاده کنید

in these two situations.

.

If you are talking about an action in the past

اگر در مورد عملی در گذشته صحبت می کنید

that continued up to a certain time and continued after it,

که تا زمان معینی ادامه داشته و پس از آن ادامه یافته است،

or if you're talking about a repeated action

یا اگر در مورد یک عمل تکراری صحبت

that happened in the past up to a certain point.

می کنید که در گذشته تا یک نقطه خاص اتفاق افتاده است.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

They had been walking for hours

آنها ساعت ها راه می

before they decided that they were lost,

رفتند تا اینکه تصمیم بگیرند گم شده اند

or the orchestra had been practising for months

یا ارکستر ماه ها

before the concert happened.

قبل از برگزاری کنسرت تمرین می کرد.

In the words of Bon Jovi,

به قول Bon Jovi،

I think we're living on a prayer

من فکر می‌کنم که ما با یک دعا زندگی

because we are officially halfway there.

می‌کنیم، زیرا رسماً در نیمه راه هستیم.

It's time to move on.

زمان حرکت فرا رسیده است.

If you're still here,

اگر هنوز اینجا

you're doing really well, really, really well.

هستید، واقعاً خوب کار می کنید، واقعاً خیلی خوب.

Let's have a quick overview of the future tenses.

بیایید مروری سریع بر زمان های آینده داشته باشیم.

We use them to talk about events after the present moment.

ما از آنها برای صحبت در مورد رویدادهای پس از لحظه حال استفاده می کنیم.

We have the future simple.

ما آینده ساده ای داریم.

I will work in the summer.

تابستان کار خواهم کرد.

This is used to talk about events or actions

از این برای صحبت در مورد رویدادها یا اقداماتی استفاده

that we believe will happen in the future.

می شود که معتقدیم در آینده اتفاق می افتد.

We're nearly certain.

ما تقریبا مطمئن هستیم

We have the future continuous.

ما آینده مستمری داریم.

I will be working at two o'clock tomorrow.

فردا ساعت دو سر کار هستم.

We use this for actions at a specific moment in the future.

ما از این برای اقدامات در یک لحظه خاص در آینده استفاده می کنیم.

We have the future perfect.

ما آینده ای عالی داریم.

I will have worked there for two years on Sunday.

من روز یکشنبه دو سال آنجا کار خواهم کرد.

We use this to talk about an event or an action

ما از این برای صحبت در مورد یک رویداد یا عملی استفاده می

that is planned or expected to happen

کنیم که برنامه ریزی شده یا انتظار می رود

before a certain time in the future.

قبل از زمان خاصی در آینده اتفاق بیفتد.

And we have the future perfect continuous.

و ما آینده کامل پیوسته را داریم.

I will have been working there for two years on Sunday.

من روز یکشنبه دو سال آنجا کار خواهم کرد .

Very similar to the last,

بسیار شبیه به گذشته است،

we'll talked about that.

ما در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

We use this to talk about an action that will continue

ما از این برای صحبت در مورد عملی استفاده می کنیم که

up to a certain point in the future.

تا نقطه خاصی در آینده ادامه خواهد داشت.

Let's take a closer look now.

حالا بیایید نگاه دقیق تری بیندازیم.

The future simple,

آینده ساده

the easiest way to talk about the future.

، ساده ترین راه برای صحبت در مورد آینده.

The structure is subject plus will

ساختار فاعل به اضافه اراده

plus base form of the verb.

به اضافه شکل پایه فعل است.

We can use it to talk about things

می توانیم از آن برای صحبت در مورد چیزهایی

that we think will happen in the future.

که فکر می کنیم در آینده اتفاق می افتد استفاده کنیم.

I think it will rain tomorrow.

فکر کنم فردا بارون بیاد

I'm sure you'll love this book.

مطمئنم این کتاب را دوست خواهید داشت.

We can also use it to make offers or promises.

ما همچنین می توانیم از آن برای دادن پیشنهاد یا قول استفاده کنیم.

I'll help you carry those boxes.

من به شما کمک می کنم آن جعبه ها را حمل کنید.

Richard will call you tomorrow.

ریچارد فردا با شما تماس می گیرد.

And finally, we can use it to talk about facts

و در نهایت، می توانیم از آن برای صحبت در مورد حقایق

in the future.

در آینده استفاده کنیم.

It will be our first wedding anniversary next year,

سال آینده اولین سالگرد ازدواج

or our house will be 300 years old soon.

ما خواهد بود یا خانه ما به زودی 300 ساله می شود.

Let's move on to the future continuous.

بیایید به آینده پیوسته برویم.

The structure is subject plus will be plus verb-ing.

ساختار فاعل است و به علاوه فعل خواهد بود.

This tense is used to talk about actions

از این زمان برای صحبت در مورد اقداماتی

that will be in progress at a certain point in time.

استفاده می شود که در یک مقطع زمانی خاص در حال انجام هستند.

These actions will start and end in the future,

این اقدامات در آینده شروع و پایان می یابد،

but we don't know when.

اما نمی دانیم چه زمانی. فردا ساعت 8

I will be eating dinner at 8:00 PM tomorrow.

شب شام می خورم .

I don't know when I'll finish.

نمیدونم کی تموم میکنم

It also indicates that an action will be carried out

همچنین نشان می دهد که یک عمل

over a period of time,

در یک دوره زمانی انجام می شود،

not simply in an instant.

نه صرفاً در یک لحظه.

I'll be playing tennis tomorrow.

من فردا تنیس بازی میکنم

That will be a considerable amount of time,

این مدت زمان قابل توجهی خواهد بود،

maybe 30 minutes to an hour,

شاید 30 دقیقه تا یک ساعت،

not just a second.

نه فقط یک ثانیه.

We also have the future perfect.

ما همچنین آینده کاملی داریم.

We use the future perfect to talk about actions or states

ما از آینده کامل برای صحبت در مورد اقدامات یا حالت

that will be completed

هایی استفاده می کنیم که

before a certain point of time in the future.

قبل از یک زمان مشخص در آینده تکمیل می شوند.

We often use time clauses with the future perfect,

ما اغلب از بندهای زمانی با آینده کامل استفاده می کنیم،

like by or when I'm older.

مانند زمانی که من بزرگتر هستم.

I'll show you lots of examples,

مثال‌های زیادی را به شما نشان می‌دهم،

but first the structure,

اما ابتدا ساختار،

subject plus will have plus past participle.

موضوع به‌علاوه دارای ماضی به‌علاوه خواهد بود .

Some examples, I will have retired by the time I'm 65.

برخی از نمونه ها، من تا زمانی که 65 ساله شوم بازنشسته خواهم شد.

We're using by there to show that final point,

ما از آنجا برای نشان دادن آن نکته آخر استفاده می کنیم،

or you will have finished the popcorn

یا شما پاپ کورن را

before the film starts,

قبل از شروع فیلم تمام کرده اید،

or come over at 9:00 PM,

یا ساعت 9 شب بیایید،

my parents will have left by then. (laughs)

پدر و مادرم تا آن زمان ترک خواهد کرد (می خندد)

Finally, we have the future perfect continuous.

در نهایت، آینده کامل پیوسته داریم.

This tense describes actions that will be continuing

این زمان، اقداماتی را توصیف می کند که

at a certain point in the future.

در نقطه خاصی در آینده ادامه خواهند داشت.

When you use this tense,

وقتی از این زمان استفاده می کنید،

you're thinking about the duration of that action

به مدت زمان آن عمل

up to a certain point in time.

تا یک نقطه زمانی خاص فکر می کنید.

The structure is subject

ساختار فاعل

plus will have been plus verb-ing.

به اضافه will have been plus verb-ing است.

She will have been living in Cardiff

او در

for three months in August,

ماه اوت به مدت سه ماه در کاردیف زندگی می کند،

or when I retire next month,

یا وقتی ماه آینده بازنشسته شوم،

I will have been working here for three years.

سه سال است که در اینجا کار می کنم.

Like with most other continuous tenses,

مانند بسیاری از زمان های استمراری دیگر،

we don't usually use state verbs.

ما معمولا از افعال حالت استفاده نمی کنیم.

It should be,

باید اینطور باشد،

I will have had my cat for five years this Christmas,

من در این کریسمس پنج سال گربه ام را داشتم،

rather than I will have been having my cat

نه اینکه در

for five years this Christmas.

این کریسمس پنج سال گربه ام را داشته باشم.

You also can't use the future perfect continuous

شما همچنین نمی توانید از آینده کامل پیوسته

to talk about finished actions.

برای صحبت در مورد اقدامات انجام شده استفاده کنید.

You just have to use the future perfect instead.

شما فقط باید به جای آن از آینده کامل استفاده کنید.

Finally, the last four tenses

در نهایت، چهار زمان آخر

are the conditional tenses,

زمان‌های شرطی هستند،

and I do actually have a full video on these tenses,

و من در واقع یک ویدیوی کامل در مورد این زمان‌ها

which I will leave in the description box,

دارم که در کادر توضیحات

but I'd like to go over them briefly today.

می‌گذارم، اما می‌خواهم امروز به طور خلاصه به آنها بپردازم.

We use these tenses to talk about hypothetical situations

ما از این زمان ها برای صحبت در مورد موقعیت های فرضی

or an event that depends on another event or state.

یا رویدادی که به رویداد یا حالت دیگری بستگی دارد استفاده می کنیم .

These conditional tenses

این زمان های شرطی

often form part of conditional sentences,

اغلب بخشی از جملات شرطی را تشکیل می دهند،

but they don't always have to.

اما همیشه مجبور نیستند.

Let's have a brief overview.

بیایید یک بررسی اجمالی داشته باشیم.

We have the conditional simple.

ما ساده شرطی را داریم.

I would work abroad if I could.

اگر می توانستم خارج از کشور کار می کردم.

We use this to talk about hypothetical actions

ما از این برای صحبت در مورد اعمال فرضی

in the present.

در زمان حال استفاده می کنیم.

We have the conditional continuous.

ما استمرار مشروط را داریم.

I would be working abroad now if I wasn't stuck here.

اگر اینجا گیر نمی کردم الان خارج از کشور کار می کردم.

We use this to talk about hypothetical continuous actions

ما از این برای صحبت در مورد کنش های مداوم فرضی

in the present.

We have the conditional perfect.

در زمان حال استفاده می کنیم.

ما کامل شرطی را داریم.

I would have worked abroad last year,

من سال گذشته در خارج از کشور کار می کردم،

but I didn't get my visa.

اما ویزا را نگرفتم.

We use this to talk about hypothetical actions in the past,

ما از این برای صحبت در مورد اعمال فرضی در گذشته استفاده می

and we have the conditional perfect continuous.

کنیم و استمرار کامل شرطی را داریم.

I would have been working here for longer

if I had got my visa earlier.

اگر زودتر ویزای خود را گرفته بودم، مدت بیشتری اینجا کار می کردم.

We use this to talk about hypothetical actions

ما از این برای صحبت در مورد اقدامات فرضی استفاده می کنیم

that started in the past and continued.

که در گذشته شروع شده و ادامه یافته است.

It's formed with the subject

با فاعل

plus would plus the base form of the verb.

plus will به اضافه شکل پایه فعل تشکیل شده است.

I would travel in first class.

من در کلاس اول سفر می کردم.

She would walk to work.

او پیاده به محل کار می رفت.

Now, these sentences don't really have a lot of meaning

حالا این جملات به تنهایی معنی

on their own.

So they usually coupled with another idea.

زیادی ندارند.

بنابراین آنها معمولا با ایده دیگری همراه می شوند.

I would travel in first class if I won the lottery,

اگر در قرعه کشی برنده می شدم در کلاس اول مسافرت می کردم

or she would walk to work if she lived closer.

یا اگر نزدیکتر بود به محل کارش می رفت.

Would can be replaced with, could, should, or might,

می تواند با، ممکن، باید یا ممکن جایگزین شود،

but this does change the meaning.

اما این معنی را تغییر می دهد.

I am currently considering creating another video

در حال حاضر در حال بررسی ایجاد ویدیوی دیگری

on modal verbs.

در مورد افعال معین هستم.

There's one from years ago,

یکی از سال ها پیش وجود دارد،

but I feel it needs updating.

اما من احساس می کنم نیاز به به روز رسانی دارد.

If you'd like a lesson on modal verbs,

اگر می خواهید در مورد افعال معین درس

let me know in the comment section down below.

بگیرید، در بخش نظرات در زیر به من اطلاع دهید .

If I see enough of you,

اگر به اندازه کافی شما را ببینم،

then I'll know it's worth making.

آنگاه می دانم که ارزش ساختن آن را دارد.

Some examples, ge could get a dog if he wanted.

برخی از نمونه‌ها، ge می‌تواند اگر بخواهد یک سگ بگیرد.

You should see a doctor.

تو باید پیش یک دکتر بروی.

I might go to the beach tomorrow.

شاید فردا برم ساحل

Let's take a look at the conditional continuous.

بیایید نگاهی به استمرار شرطی بیندازیم.

When we use the conditional continuous,

هنگامی که از استمرار شرطی استفاده می

we put the focus on the duration of a hypothetical action.

کنیم، تمرکز خود را بر روی مدت زمان یک عمل فرضی قرار می دهیم.

This means that we use this tense

این بدان معناست که وقتی می‌خواهیم تاکید کنیم از این زمان

to talk about a longer action when we want to emphasise,

برای صحبت در مورد یک عمل طولانی‌تر استفاده می‌کنیم،

or we want people to focus on how long an action would take.

یا می‌خواهیم مردم روی مدت زمان انجام یک عمل تمرکز کنند.

The structure is subject

ساختار فاعل

plus would be plus verb-ing.

به اضافه خواهد بود به علاوه فعل ing.

It expresses an unfinished

بیانگر یک

or continuing hypothetical action.

عمل فرضی ناتمام یا ادامه دار است.

An action which is the probable result

عملی که نتیجه

of an unreal condition.

احتمالی یک وضعیت غیر واقعی است.

It's easier if I just show you examples.

اگر فقط نمونه هایی را به شما نشان دهم راحت تر است.

It can sound a little grammary. (laughs)

می تواند کمی دستوری به نظر برسد. (می خندد)

Grammary is not a word,

گرامری یک کلمه

don't use that.

نیست، از آن استفاده نکنید.

Actually, I think that's quite good.

در واقع، من فکر می کنم که بسیار خوب است.

If we hear a grammatical explanation that we don't like,

اگر یک توضیح گرامری می شنویم که دوست نداریم،

I think we should call it grammary.

فکر می کنم باید آن را گرامری بنامیم.

I think it's quite fun.

من فکر می کنم آن را کاملا سرگرم کننده است.

Nope, that's way too grammary for me. (laughs)

نه، این برای من خیلی دستوری است. (می خندد)

I would be writing emails if I was at work,

اگر سر کار بودم، ایمیل می نوشتم،

but I'm not at work,

اما سر کار نیستم،

so I'm not writing emails.

بنابراین ایمیل نمی نویسم.

He would be walking his dog right now

if he hadn't broken his ankle,

او اگر مچ پاش را نمی شکست، همین الان سگش را پیاده می برد،

but he has broken his ankle, so he's not.

اما مچ پاش شکسته است، بنابراین نیست. در این جملات

You can use could, should, and might in these sentences,

می توانید از dikarin، باید و ممکن استفاده کنید،

but again, it changes the meaning.

اما باز هم معنی را تغییر می دهد.

You should be unpacking the shopping I just bought,

شما باید خریدی را که من به تازگی خریدم باز کنید، وگرنه می‌توانم همین الان

or I could be sitting on a beach in Jamaica right now.

در ساحلی در جامائیکا بنشینم.

Now let's take a quick look at the conditional perfect.

حالا بیایید نگاهی گذرا به کامل شرطی بیندازیم.

When we want to change the past,

وقتی می خواهیم گذشته را تغییر دهیم،

we use the conditional perfect tense.

از زمان کامل شرطی استفاده می کنیم.

Of course, we can't really change the past,

البته ما واقعا نمی توانیم گذشته را تغییر دهیم،

so this is hypothetical.

بنابراین این فرضی است.

We talk about what we would have done.

ما در مورد آنچه که می کردیم صحبت می کنیم.

The structure is subject

ساختار مضمون است

plus would have plus past participle.

به علاوه دارای مضارع بعلاوه ماضی است.

I would have told John not to come.

من به جان می گفتم که نیاید.

I would have bought that house,

من آن خانه را می خریدم،

but I couldn't afford it at the time.

اما در آن زمان توان خرید آن را نداشتم.

She would have cooked a bigger meal,

او می‌توانست غذای بزرگ‌تری بپزد،

but she didn't know you were coming.

اما نمی‌دانست که شما می‌آیید.

Again, You can replace it with could, should, or might.

باز هم، می توانید آن را با can، should یا may جایگزین کنید .

I could have bought that house, but I didn't.

من می توانستم آن خانه را بخرم، اما این کار را نکردم.

You should have told me,

باید به من می گفتی،

we could have gone if we'd known about it.

اگر از آن خبر داشتیم می توانستیم برویم.

They might have said,

شاید می گفتند،

but I can't remember.

اما یادم نمی آید.

Finally, the last tense that brings us to tense 16.

در نهایت، آخرین زمان که ما را به زمان 16 می رساند.

It is the conditional perfect continuous.

این استمراری کامل شرطی است.

We use it to talk about the hypothetical results

ما از آن برای صحبت در مورد نتایج فرضی

of an action that started in the past.

یک اقدام که در گذشته شروع شده است استفاده می کنیم.

We use the continuous tense to focus on the duration.

برای تمرکز روی مدت زمان از زمان استمراری استفاده می کنیم.

As I said before,

همانطور که قبلاً گفتم،

we look at conditional grammar

ما به گرامر شرطی با

in way more detail in my conditionals video,

جزئیات بیشتری در ویدیوی شرطی خود

which I have linked in the description box.

که در کادر توضیحات پیوند داده ام نگاه می کنیم .

But just as a brief overview,

اما فقط به عنوان یک بررسی اجمالی

the structure is subject plus would have been plus verb-ing.

، ساختار فاعل است به علاوه می‌توانست به‌علاوه فعل باشد.

I would have been wearing my red dress if I had washed it.

اگر لباس قرمزم را می شستم حتما می پوشیدم.

He would have been working in Dubai

او اگر در لندن کار نمی کرد در دبی

if he hadn't taken the job in London.

کار می کرد.

Again, you can use it with could, should, and might.

باز هم، می توانید آن را با can، should و may استفاده کنید .

You should have been feeling better yesterday.

باید دیروز بهتر بودی

She could have been living in Japan

if she had taken that language course at university.

او اگر آن دوره زبان را در دانشگاه می‌گذراند، می‌توانست در ژاپن زندگی کند.

Right, that is it for today's lesson.

درست است، این برای درس امروز است.

I can't believe we've covered the 16 tenses, that's amazing.

من نمی توانم باور کنم که ما 16 زمان را پوشش داده ایم، این شگفت انگیز است.