Stop Running on the Treadmill of Life

Wanting things isn't inherently bad. Too much  wanting is the problem. Overconsumption can  

خواستن چیزها ذاتا بد نیست. خواستن بیش از حد مشکل است. مصرف بیش از حد می تواند

be unhealthy even if what's being consumed is  basically good. Can we really eat leafy green  

ناسالم باشد حتی اگر چیزی که مصرف می شود اساساً خوب باشد. آیا واقعاً می‌توانیم سبزیجات سبز برگ سبز را

vegetables for breakfast, lunch, and dinner?  Learning is good too, but should we consume  

برای صبحانه، ناهار و شام بخوریم؟ یادگیری نیز خوب است، اما آیا ما باید

knowledge voraciously to the point where there's  no time to digest the information, apply it,  

دانش را با حرص و ولع مصرف کنیم تا جایی که زمانی برای هضم اطلاعات، به کار بردن آنها

and share it with others? There are moments where  it's perfectly fine to stop running on any kind  

و به اشتراک گذاری آن با دیگران وجود نداشته باشد؟ لحظاتی وجود دارد که متوقف کردن دویدن روی هر تردمیل کاملاً خوب است

of treadmill because we need to experience life by  laughing, talking, and sharing moments with those  

زیرا باید زندگی را با خندیدن، صحبت کردن و به اشتراک گذاشتن لحظات با

around us. Running has to be balanced with  walking and sitting and even just resting.

اطرافیانمان تجربه کنیم. دویدن باید با راه رفتن و نشستن و حتی فقط استراحت متعادل باشد.