English Grammar: AUXILIARY VERBS – be, do, have

My name's Ronnie and I'm going to teach you some grammar.

Nazywam się Ronnie i nauczę cię trochę gramatyki.

It's kind of a... difficult grammar, but once you learn this overview of-dunh, dunh, dunh,

To trochę... trudna gramatyka, ale mam nadzieję, że kiedy nauczysz się tego przeglądu -dunh, dunh, dunh,

dunh-"Auxiliary Verbs", English grammar is going to become easier for you, I hope.

dunh - "Czasowniki pomocnicze", gramatyka angielska stanie się dla ciebie łatwiejsza.

So, if you're just beginning to learn English grammar, oh, stay in there, you can do it.

Więc jeśli dopiero zaczynasz uczyć się gramatyki angielskiej, och, zostań tam, możesz to zrobić.

Yuri, this goes out to you in Salvador, Brazil.

Yuri, to dotyczy ciebie w Salvadorze w Brazylii.

Let's keep going, man.

Kontynuujmy, człowieku.

We have three auxiliary verbs that we use in English: "be", "do", and "have".

Mamy trzy czasowniki pomocnicze, których używamy w języku angielskim: „be”, „do” i „have”.

But the thing about the auxiliary verbs is that each auxiliary verb will tell us what

Ale rzecz z czasownikami posiłkowymi polega na tym, że każdy czasownik posiłkowy powie nam, jakiego

kind of grammar we're going to use with it.

rodzaju gramatyki będziemy z nim używać.

So, let's look at the first one: "be".

Spójrzmy więc na pierwsze: „być”.

So, "be" in its form in the present tense is "am", "is", "are"; negative: "am not",

Tak więc „być” w swojej formie w czasie teraźniejszym to „jestem”, „jest”, „są”; negatywne: „nie jestem”,

"isn't", and "aren't".

„nie jest” i „nie”.

These are present.

Są obecne.

The past tense would be present...

Czas przeszły byłby teraźniejszy...

Or, no.

Albo nie.

The past tense in the positive is "was" and "were"; negative: "wasn't" and "weren't".

Czas przeszły pozytywny to „był” i „był”; negatywne: „nie było” i „nie było”.

So, how do we actually use this auxiliary verb?

Jak właściwie używamy tego czasownika pomocniczego?

And the answer is: We use it in two forms of English grammar.

A odpowiedź brzmi: używamy go w dwóch formach gramatyki angielskiej.

The first one is progressive.

Pierwsza jest progresywna.

So, if you have a progressive sentence, we have present progressive, past progressive,

Tak więc, jeśli masz zdanie progresywne, mamy obecne progresywne, przeszłe progresywne

and future progressive.

i przyszłe progresywne. Za

Every time we have a sentence in English with progressive, we know we're going to use the

każdym razem, gdy mamy zdanie w języku angielskim z progresywnym, wiemy, że użyjemy

verb "to be".

czasownika „być”.

So, if our sentence is present progressive, we're going to use the present tense of the

Tak więc, jeśli nasze zdanie jest w czasie teraźniejszym progresywnym, użyjemy czasu teraźniejszego

verb "to be", "is am are" with a verb with "ing".

czasownika „to be”, „is am are” z czasownikiem z „ing”.

So, in English grammar, anything that's progressive or continuous is another word for the same

Tak więc w gramatyce angielskiej wszystko, co jest progresywne lub ciągłe, jest innym słowem tej samej

grammar, it's always going to be an "ing" on the verb.

gramatyki, zawsze będzie to „ing” w czasowniku.

The thing that changes and tells us the grammar is the verb "to be".

Tym, co zmienia i mówi nam gramatyka, jest czasownik „być”. Czas

Present is: "is", "am", "are", plus verb "ing", but the past, we're going to use the past

teraźniejszy to: „jest”, „am”, „są” plus czasownik „ing”, ale w czasie przeszłym użyjemy

tense: "was" and "were" plus verb "ing".

czasu przeszłego: „was” i „were” plus czasownik „ing”.

So, progressive will always have a verb "ing".

Tak więc progresywny zawsze będzie miał czasownik „ing”.

The thing that changes the tense of it is the verb "to be".

Tym, co zmienia czas, jest czasownik „być”.

We have future progressive or future continuous.

Mamy przyszłość progresywną lub przyszłość ciągłą.

In this one we're simply going to use the verb "will", so in this one we have "will

W tym po prostu użyjemy czasownika „will”, więc w tym mamy „will

be" plus verb "ing".

be” plus czasownik „ing”.

For example: "I will be eating pizza."

Na przykład: „ Będę jadł pizzę”.

This tells us what's going to happen in the future.

To mówi nam, co wydarzy się w przyszłości.

"I was eating pizza" was the past, and "I am eating pizza", something's happening now,

„Jadłem pizzę” było przeszłością, a „ Jem pizzę”, coś się dzieje teraz,

that's present progressive.

to jest teraźniejszość progresywna.

So, the progressive will always have the verb "to be", either past, present, or future,

Tak więc czasownik progresywny zawsze będzie miał czasownik „być”, w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości,

and it will always have an "ing" on the verb.

i zawsze będzie miał „ing” w czasowniku.

Okay, cool.

Ok spoko.

Let's get more complicated, okay?

Pokomplikujmy, dobrze?

We have another structure in English grammar called passive.

W gramatyce angielskiej mamy inną strukturę zwaną pasywną.

Now, passive voice basically you're taking the action from the person or the focus on

Teraz, strona bierna, w zasadzie przejmujesz akcję od osoby lub skupiasz się na

the person, and we're putting it towards the activity.

osobie, a my kierujemy ją w stronę aktywności.

So, in a normal English sentence we would say: "I eat lunch", but in a passive sentence,

Tak więc w normalnym zdaniu angielskim powiedzielibyśmy: „Jem obiad”, ale w zdaniu pasywnym

we're taking away the subject and we're focusing on the action.

odchodzimy od podmiotu i skupiamy się na akcji.

So, with the passive voice we have future passive, present passive, and past passive.

Tak więc, z pasywnym głosem mamy przyszłość bierną, teraźniejszość bierną i przeszłość bierną.

It goes along the same idea, is that the verb "to be" is going to tell us: Is it present?

Idzie to zgodnie z tą samą ideą, że czasownik „być” powie nam: czy jest obecny?

Or if it's past.

Lub jeśli to przeszłość.

When we use a passive sentence, we can only ever use the past participle of the verb,

Kiedy używamy zdania biernego, możemy użyć tylko imiesłowu czasu przeszłego

or the third step of the verb.

lub trzeciego kroku czasownika.

So, passive will always be the verb "to be" plus the past participle.

Tak więc strona bierna zawsze będzie czasownikiem „być” plus imiesłów czasu przeszłego.

If it's present, it's: "is", "am", "are", plus PP, past participle.

Jeśli jest obecny, to: „jest”, „jestem”, „są” plus PP, imiesłów czasu przeszłego.

If it's past, it's "was" and "were" plus past participle.

Jeśli to przeszłość, to jest to „było” i „ było” plus imiesłów czasu przeszłego.

It's hard to say the past participle, so I'm going to say PP.

Trudno powiedzieć imiesłów czasu przeszłego, więc powiem PP.

I have to go PP.

Muszę iść PP.

So, as an example, we say: "Lunch is eaten", present tense.

Na przykład mówimy: „Obiad jest zjedzony”, czas teraźniejszy.

"Lunch was eaten".

„Obiad został zjedzony”.

I'm going to step away and let you check that out.

Odsunę się i pozwolę ci to sprawdzić.

Let your brain absorb it.

Pozwól swojemu mózgowi to wchłonąć.

Make some sentences using this and the verb "to be".

Ułóż kilka zdań, używając tego i czasownika „być”.

If we used the future passive, I could say: "Lunch will be eaten", so again, when we're

Gdybyśmy użyli strony biernej przyszłości, mógłbym powiedzieć: „Obiad zostanie zjedzony”, więc znowu, kiedy

using the future, we use "will be", but we're going to use the past participle.

używamy przyszłości, używamy „będzie”, ale użyjemy imiesłowu czasu przeszłego.

Have you made some sentences?

Ułożyłeś jakieś zdania?

Do it now.

Zrób to teraz.

Come on.

Pospiesz się.

Make some sentences.

Ułóż kilka zdań.

Go.

Iść.

Okay.

Dobra.

So we've done the verb "to be".

Więc zrobiliśmy czasownik "być".

And hopefully it's beginning to make sense, because English grammar rarely makes sense.

I miejmy nadzieję, że zaczyna to mieć sens, ponieważ gramatyka angielska rzadko ma sens.

I'm going to make it make it make sense for you.

Sprawię, że będzie to miało dla ciebie sens.

So, the next one is the auxiliary verb "do".

Następnym jest czasownik posiłkowy „robić”.

Now, this one's interesting because we only use it in the negative form in the simple

Ten jest interesujący, ponieważ używamy go tylko w przeczącej formie w

present, or we use it in the negative simple past.

czasie teraźniejszym prostym lub używamy go w przeczącej prostej przeszłości.

So we don't have to worry about the positive, but we do use it for the negative in the simple

Więc nie musimy się martwić o pozytywy, ale używamy go do przeczenia w

present and the negative in the past, and for questions.

teraźniejszości prostej i przeczenia w przeszłości oraz do pytań.

So, let's check out first the simple present, or present simple.

Sprawdźmy więc najpierw prosty prezent lub prezent prosty.

We only use this auxiliary verb for the negative and the question form.

Tego czasownika pomocniczego używamy tylko w formie przeczącej i pytającej.

So, in the negative we're going to use subject, plus "don't" or "doesn't", plus the base verb.

Tak więc w przeczeniu użyjemy podmiotu plus "don't" lub "doesn't" plus czasownik podstawowy.

Now, this is where English gets tricky and you have to remember that if it is "I", "you",

Teraz tutaj angielski staje się trudny i musisz pamiętać, że jeśli jest to „ja”, „ty”, „

"we" and "they", we use "don't".

my” i „oni”, używamy „nie”.

But if it's "he", "she", or "it", we have to use "doesn't".

Ale jeśli jest to „on”, „ona” lub „ to”, musimy użyć „nie robi”.

So this is...

Więc to jest...

You always have to be careful with your subject and your verb agreement.

Zawsze musisz uważać na temat i zgodność czasownika.

They have to agree.

Muszą się zgodzić.

So, as an example: "I don't like pizza."

Na przykład: „ Nie lubię pizzy”.

If I used "he", I would say: "He doesn't like pizza."

Gdybym użył „on”, powiedziałbym: „On nie lubi pizzy”.

And we have to be careful and use the base verb.

I musimy być ostrożni i używać czasownika podstawowego.

Okay?

Dobra?

The question would be: "Does he like pizza?"

Pytanie brzmiałoby: „Czy on lubi pizzę?”

Ar?

Czy?

Like a dog.

Jak pies.

If it's a question form, we put the auxiliary verb first: "do", "doesn't", subject, plus

Jeśli jest to forma pytania, na pierwszym miejscu stawiamy czasownik pomocniczy: „robić”, „nie”, podmiot plus

the base verb.

czasownik podstawowy.

Not the base verb, the base verb.

Nie czasownik podstawowy, czasownik podstawowy.

We also use this in the past simple, again, only with negative and only with a question.

Używamy tego również w Past Simple, ponownie, tylko z przeczeniem i tylko z pytaniem.

So, the way that we change "did"...

Tak więc sposób, w jaki zamieniamy „zrobił”…

Sorry, "does" into the negative is "didn't" in the past, but this is where we always make

Przepraszam, „robi” na przeczenie oznacza „nie zrobił” w przeszłości, ale tutaj zawsze popełniamy

a mistake.

błąd.

I've told you English grammar is crazy, I'm not joking.

Mówiłem ci, że gramatyka angielska jest szalona, ​​nie żartuję.

When we use "didn't", we always have to use the base verb.

Kiedy używamy „didn't”, zawsze musimy użyć czasownika podstawowego. I

So, this is where we get confused, because we think: "Ronnie, this is past tense."

tu się gubimy, bo myślimy: „Ronnie, to czas przeszły”.

So, if it's past tense, we have to use the past of the verb-mm-mm-because our auxiliary

Więc jeśli jest to czas przeszły, musimy użyć czasu przeszłego czasownika-mm-mm-ponieważ nasz

verb "didn't" makes the sentence past.

czasownik posiłkowy "didn't" sprawia, że zdanie przechodzi w przeszłość.

So, if it's an auxiliary verb it's going to tell us if it's past or present, and we have

Tak więc, jeśli jest to czasownik posiłkowy, powie nam, czy to przeszłość, czy teraźniejszość, i musimy

to use the base verb.

użyć czasownika podstawowego.

So, we have to say: "He didn't go home."

Musimy więc powiedzieć: „Nie poszedł do domu”. Nie

You cannot say: "He didn't went home."

można powiedzieć: „ Nie poszedł do domu”.

That's grammatically wrong.

To jest niepoprawne gramatycznie.

This verb tells us it's past, and this verb tells us it's present.

Ten czasownik mówi nam, że to przeszłość, a ten czasownik mówi nam, że to teraźniejszość.

Oh, that's kind of cool when you learn it.

Och, to całkiem fajne, kiedy się tego uczysz.

If you're doing the question form, it's very similar to this, past tense: "Did", subject,

Jeśli robisz formularz pytania, jest on bardzo podobny do tego, czas przeszły: „Czy”, temat

plus your base.

plus twoja podstawa.

Again, you always have to be careful.

Powtarzam, zawsze trzeba uważać.

Even though it is past, we actually have to use the base verb because the "did" or the

Nawet jeśli jest to czas przeszły, tak naprawdę musimy użyć czasownika podstawowego, ponieważ „did” lub

auxiliary verb tells us: "Hey, this is a past tense, not a present tense.

czasownik posiłkowy mówi nam: „Hej, to jest czas przeszły, a nie teraźniejszy.

Please use the base verb."

Proszę użyć czasownika podstawowego”.

So: "Did", "didn't".

A więc: „zrobił”, „nie zrobił”.

Ah.

Ach.

"Didn't" in the negative and "did" in the question.

„Nie” w przeczeniu i „zrobił” w pytaniu.

Another tip when you are speaking English and you're asking someone a question, always

Kolejna wskazówka, gdy mówisz po angielsku i zadajesz komuś pytanie, zawsze

ask them a positive question.

zadawaj mu pozytywne pytanie.

It's more difficult for the listener, and for the speaker, and for everyone involved

Jest to trudniejsze dla słuchacza, dla mówcy i dla wszystkich zaangażowanych,

if you use a negative question.

jeśli użyjesz pytania przeczącego.

So, just for now, you're just learning this, always ask a positive question.

Więc na razie dopiero się tego uczysz, zawsze zadawaj pozytywne pytanie.

"Did I go home?", "Didn't I go home?"

„Czy wróciłem do domu?”, „Czy nie wróciłem do domu?”

The negative question is always much more confusing, and we need to make English grammar

Pytanie przeczące jest zawsze o wiele bardziej mylące i musimy uprościć gramatykę angielską

simpler.

.

Ah.

Ach.

We're almost done here.

Prawie skończyliśmy.

I'm going to step away and let your absorb this.

Odsunę się i pozwolę ci to wchłonąć.

Please make one, two, three, four sentences using the auxiliary verb "do".

Ułóż jedno, dwa, trzy, cztery zdania, używając czasownika posiłkowego „do”.

And we're back with the last one, the last one, the most exciting one maybe ever.

I wracamy z ostatnim, ostatnim, najbardziej ekscytującym, być może, kiedykolwiek.

Yeah.

Tak.

This is the most exciting one.

To jest najbardziej ekscytujące.

We are going to use "have has", negative "haven't", and "hasn't", and then we have the past: "had"

Zamierzamy użyć „mieć ma”, przeczenie „nie ma” i „nie ma”, a następnie mamy przeszłość: „miał”

and "hadn't".

i „nie miał”.

So, when we use the verb as an auxiliary "have", we use it for perfect tenses in English.

Tak więc, kiedy używamy czasownika jako pomocniczego „mieć”, używamy go dla czasów dokonanych w języku angielskim.

They're so perfect.

Są takie idealne.

So, when we use the perfect tense, our verb is always going to be the past participle,

Tak więc, kiedy używamy czasu doskonałego, nasz czasownik zawsze będzie imiesłowem czasu przeszłego,

just like in the passive.

tak jak w stronie biernej.

So the passive and the perfects in English, we always use the past participle.

Tak więc w stronie biernej i dokonanej w języku angielskim zawsze używamy imiesłowu czasu przeszłego.

And again, we can have the future perfect, we can have present perfect, and we can have

I znowu, możemy mieć przyszłość doskonałą, możemy mieć teraźniejszość idealną i możemy mieć

past perfect.

przeszłość idealną.

So, the way we form the future perfect is we're going to use subject with "will", so

Tak więc sposób, w jaki tworzymy czas przyszły doskonały, polega na użyciu podmiotu z „will”, więc czas

future we use "will" all the time, "have", and then the past participle.

przyszły używamy cały czas „will”, „mieć”, a następnie imiesłów czasu przeszłego.

Okay?

Dobra?

Or we can also use "has".

Lub możemy również użyć „ma”.

So, the future we use "will" plus "have", plus the past participle or the PP.

Tak więc w przyszłości używamy „will” plus „have” plus imiesłów czasu przeszłego lub PP.

If we're using present perfect, we're going to use the subject: "have" or "has", plus

Jeśli używamy czasu Present Perfect, użyjemy podmiotu: „have” lub „has” plus

the past participle.

imiesłów czasu przeszłego.

So, if you can think about this: "have" in the present tense is "have" and "has", so

Więc jeśli możesz o tym pomyśleć: "mieć" w czasie teraźniejszym to "mieć" i "ma", więc

in the past tense we're going to use "had" plus the past participle.

w czasie przeszłym użyjemy "mieć" plus imiesłów czasu przeszłego.

So, if we're using past perfect, we're using "had", plus PP.

Tak więc, jeśli używamy czasu przeszłego doskonałego, używamy „had” plus PP.

If we're talking about present perfect, we're using "has" plus PP.

Jeśli mówimy o teraźniejszości idealnej, używamy „ma” plus PP.

People get confused and a lot of people think that the present perfect is the present tense,

Ludzie są zdezorientowani i wielu ludzi myśli, że Present Perfect to czas teraźniejszy,

but it's not.

ale tak nie jest.

The present perfect talks about the past.

Present perfect mówi o przeszłości.

The thing that makes the verb present or past is our wonderful auxiliary verb: "have".

Tym, co czyni czasownik teraźniejszym lub przeszłym, jest nasz wspaniały czasownik pomocniczy: „mieć”.

If the verb "have" is present perfect, we use the present tense of the verb.

Jeśli czasownik „mieć” jest w czasie teraźniejszym dokonanym, używamy czasu teraźniejszego czasownika.

If we use the past tense, if we use past perfect, we're going to use the past tense of "have".

Jeśli użyjemy czasu przeszłego, jeśli użyjemy czasu przeszłego doskonałego, użyjemy czasu przeszłego od "mieć".

So: "I haven't eaten lunch.

Więc: „Nie jadłem obiadu.

Oh, I'm hungry."

Och, jestem głodny”.

Future: "I will have played seven games", so we're using "will", "have", plus the past

Przyszłość: „Będę grał w siedem gier”, więc używamy „will”, „have” plus

participle.

imiesłów czasu przeszłego.

If we use present perfect, we use: "he", "she", "it has eaten", "you already have eaten".

Jeśli używamy Present Perfect, używamy: „on”, „ona”, „ zjadło”, „już jadłeś”.

You have to be careful again on your subject and your verb agreement.

Musisz ponownie uważać na temat i zgodność czasownika.

There're so many things to remember.

Jest tyle rzeczy do zapamiętania.

And then the past participle...

A potem imiesłów czasu przeszłego...

Or, sorry, the past perfect, all we're doing is changing "has" or "have" to "had".

Albo, przepraszam, czas przeszły doskonały, wszystko, co robimy, to zamieniamy "ma" lub "mieć" na "mieć".

And this one's cool, because we don't have to worry about "he", "she", and "it"; they

A ten jest fajny, bo nie musimy się martwić o „on”, „ona” i „to”;

all use "had".

wszyscy używają „miał”.

Thank you for being easy, past perfect.

Dziękuję za bycie łatwym, past perfect.

If you have questions about these specific grammar points, if you don't know what these

Jeśli masz pytania dotyczące tych konkretnych punktów gramatycznych, jeśli nie wiesz, czym są te

grammar points are, if you want to know more detail about them, you know the website: www.engvid.com,

punkty gramatyczne, jeśli chcesz poznać więcej szczegółów na ich temat, znasz stronę internetową: www.engvid.com,

you can search in the search area and you can find exactly the grammar points and how

możesz poszukać w obszarze wyszukiwania i możesz znaleźć dokładnie punkty gramatyczne i sposób, w jaki

we use them.

ich używamy.

But the thing that I need you to understand is the auxiliary verbs are going to help you

Ale chcę, żebyś zrozumiał, że czasowniki pomocnicze pomogą ci,

understand grammar easier I hope.

mam nadzieję, łatwiej zrozumieć gramatykę.

If you have questions, throw it to me in the comment box and I can help you.

Jeśli masz pytania, wrzuć je do mnie w polu komentarza, a ja ci pomogę.

Until next time, I'm out of here.

Do następnego razu spadam stąd.