Negative Words in English: No, Not, Don’t, Didn’t

Hello. My name is Emma. Today, we will talk about negative words, like "no", "don't",

سلام. اسم من اما است. امروز، ما در مورد کلمات منفی مانند "نه"، "نباید

"doesn't", and "didn't", and "not". When do we use these words? Many learners have

"، "نمی‌کند" و "نکردم" و "نه" صحبت خواهیم کرد. چه زمانی از این کلمات استفاده می کنیم؟ بسیاری از زبان آموزان

difficulty with these words, so let's learn how to use these words. So, I have four sentences.

با این کلمات مشکل دارند، پس بیایید نحوه استفاده از این کلمات را یاد بگیریم. بنابراین، من چهار جمله دارم.

Let's make these sentences negative. The sentences are "I have friends", "I will see you", "I

بیایید این جملات را منفی کنیم. جملات "من دوستان دارم"، "من تو را خواهم دید"، "من

can sing", and "I work". Can you try to make these sentences negative with words like "no",

می توانم بخوانم" و "من کار می کنم" است. آیا می توانید سعی کنید این جملات را با کلماتی مانند "نه"، "

"don't", "didn't", "doesn't", and "not"? Okay. Let's look at the negative sentences.

نباید"، "نکردم"، "نمی کند" و "نه" منفی کنید؟ باشه. بیایید به جملات منفی نگاه کنیم.

"I have friends" becomes "I have no friends", or we can say "I don't have friends". Both

"من دوستان دارم" به "دوستی ندارم" می شود یا می توانیم بگوییم "دوست ندارم". هر دو

are possible. "I will see you" becomes "I will not see you", or "I won't see you". Both

امکان پذیر است. "من تو را خواهم دید" به " تو را نخواهم دید" یا "تو را نخواهم دید" می شود. هر دو

are possible. "I can sing" becomes "I cannot sing", or "I can't sing". Again, both of these

امکان پذیر است. "من می توانم بخوانم" به "من نمی توانم بخوانم" یا "من نمی توانم بخوانم" می شود. باز هم هر دوی اینها

are possible. Finally, "I work" becomes "I don't work". So, let's look at when do we

ممکن است. در نهایت «من کار می کنم» به « کار نمی کنم» می شود. بنابراین، بیایید ببینیم چه زمانی از

use "no", when do we use "don't", "doesn't", and "not". What are the grammar rules for

«نه»، چه زمانی از «نباید»، «نمی‌کند» و «نه» استفاده می‌کنیم. قوانین گرامری

these words? Okay. So, we use "not" with "be" verbs. So, when I say the "be" verb, I mean

این کلمات چیست؟ باشه. بنابراین، ما از "نه" با افعال "be" استفاده می کنیم . بنابراین، وقتی فعل «بودن» را می‌گویم، منظورم این است

when we say "I am", "you are", "he is", "she is", "we are", "they are". These are all examples

که می‌گوییم «من»، «تو هستی»، «او هست»، «او هست»، «ما هستیم»، «آنها هستند». اینها همه نمونه هایی

of sentences with the "be" verb when it's been conjugated. So, let's look at examples

از جملات با فعل "be" هستند، وقتی که صرف شده است. بنابراین، بیایید به مثال هایی

with "not". So, I can say, "I am not a student." Notice, "not" comes after the "be" verb. "Am"

با "نه" نگاه کنیم. بنابراین، می توانم بگویم: "من دانشجو نیستم." توجه کنید، "نه" بعد از فعل "be" آمده است. «ام»

is the "be" verb, "not" is after the "be" verb. We can say the same with "you". "You

فعل «بودن» است، «نه» بعد از فعل «بودن» است . ما می توانیم همین را با "تو" بگوییم. «شما

are not a student.", "He or she is not a student.", "We are not", actually there's a mistake here,

دانشجو نیستید.»، «او دانشجو نیست»، « ما نیستیم»، در واقع یک اشتباهی در اینجا وجود دارد،

we can say, "We are not students.", "They are not", again, same mistake, we'll just

می‌توانیم بگوییم: «ما دانشجو نیستیم»، «آنها نیستند». دوباره، همان اشتباه، ما فقط

add an "s" here, "They are not students." One other thing I want to mention is that

یک "s" را در اینجا اضافه می کنیم، "آنها دانش آموز نیستند." نکته دیگری که می خواهم به آن اشاره کنم این است که

we can also use a contraction. A contraction is when you combine two words and add an apostrophe.

می توانیم از انقباض نیز استفاده کنیم. انقباض زمانی است که شما دو کلمه را ترکیب کرده و یک آپاستروف اضافه کنید.

So, for example, we can say, "I am not a student.", "You aren't a student.", "Aren't", I'll write

مثلاً می‌توانیم بگوییم: «من دانش‌آموز نیستم»، « تو دانش‌آموز نیستی»، «نه»، می‌نویسم

how it's spelled, is a contraction. It's "are not" together with an apostrophe. So, we can

چگونه املا می‌شود، انقباض است. این " نه" همراه با یک آپستروف است. بنابراین، می توانیم

say, "You aren't a student." It's the same with "is not", we can combine "is" and "not"

بگوییم: "شما دانشجو نیستید." با "نیست" هم همین‌طور است، می‌توانیم "هست" و "نه" را با هم ترکیب کنیم تا "

to make "isn't", and we can say, "He or she", "He isn't a student.", "She isn't a student."

نیست" را بسازیم، و می‌توانیم بگوییم: "او یا او"، "او دانش‌آموز نیست"، "او" دانشجو نیست."

And it looks like this. Okay. And the same goes for "We aren't students.", "They aren't

و به نظر می رسد این است. باشه. و همین امر در مورد "ما دانشجو نیستیم"، "آنها

students."

دانشجو نیستند."

Now, it's your turn. "My dog is a cat." That makes no sense. Let's use the "not" word.

حالا نوبت شماست "سگ من گربه است." این معنی ندارد. بیایید از کلمه "نه" استفاده کنیم.

What can we say? Well, we have the "be" verb, "is". "My dog is not a cat." Phew, good. Alright.

چه بگوییم؟ خوب، ما فعل "بودن" را داریم، "است". "سگ من گربه نیست." فوو، خوب بسيار خوب.

What else can we say? Here we have the present continuous, "We are learning English." So,

چه چیز دیگه ای ما می توانیم بگوییم؟ در اینجا ما حالت مستمری داریم، "ما در حال یادگیری زبان انگلیسی هستیم." بنابراین،

let's make this a negative sentence. "We", we have the "be" verb, "We are not learning

اجازه دهید این جمله منفی باشد. "ما"، فعل "be" را داریم، "ما در حال یادگیری

English." Actually, I don't like this sentence because we are learning English. Let's change

زبان انگلیسی نیستیم." در واقع من این جمله را دوست ندارم چون در حال یادگیری زبان انگلیسی هستیم. بیایید

this to French. "We are not learning French." That's a better sentence.

این را به فرانسوی تغییر دهیم. ما در حال یادگیری زبان فرانسه نیستیم. این جمله بهتری است.

Okay, let's look at some other negative words and how to use them. So, we use "not" with

خوب، بیایید به چند کلمه منفی دیگر و نحوه استفاده از آنها نگاه کنیم. بنابراین، ما از "نه" برای

helping verbs, or you might call them auxiliary verbs, or maybe modals. So, a helping verb

افعال کمکی استفاده می کنیم، یا ممکن است آنها را افعال کمکی یا شاید مدال بنامیم. بنابراین، فعل کمک کننده

is a verb that helps the main verb. It gives information about the main verb. For example,

فعل است که به فعل اصلی کمک می کند. اطلاعاتی در مورد فعل اصلی می دهد. به عنوان مثال،

"Allie can ride her sister's bike." "Ride" is the main verb. We can say "can" is the

"الی می تواند دوچرخه خواهرش را سوار کند." «سوار» فعل اصلی است. در اینجا می توان گفت "can"

helping verb here.

فعل کمک کننده است.

So, what are some other examples of helping verbs? Or, again, these are all the same things;

بنابراین، چند مثال دیگر از افعال کمکی چیست ؟ یا، دوباره، همه اینها یک چیز هستند.

modals, auxiliary verbs. Well, "will", "can", "have", "should", "would", "could", "may",

مدال، افعال کمکی. خوب، «ویل»، «می‌توان»، « داشتن»، «باید»، «می‌خواست»، «می‌توانست»، «ممکن است»،

"might" are all examples of helping verbs. So, let's see how we use "not" with these

«ممکن است» همگی نمونه‌هایی از افعال کمکی هستند. بنابراین، بیایید ببینیم چگونه از "نه" با این

verbs. Okay, so now let's make a negative sentence. So, remember, "not" is used with

افعال استفاده می کنیم. خوب، حالا بیایید یک جمله منفی بسازیم . بنابراین، به یاد داشته باشید، "نه" با

these helping verbs. So, we have the verb "can". We can say, "Allie can not ride her

این افعال کمکی استفاده می شود. بنابراین، ما فعل "can" را داریم. می‌توانیم بگوییم، "الی نمی‌تواند

sister's bike." Or we can say, "Allie can't ride her sister's bike." Notice "not" or the

دوچرخه خواهرش را سوار کند." یا می توانیم بگوییم «الی نمی تواند دوچرخه خواهرش را سوار کند». توجه کنید "نه" یا

contraction "can't" is before the main verb. "Ride" is the main verb; "cannot" or "can't"

انقباض "نمی توانم" قبل از فعل اصلی است. «سوار» فعل اصلی است. "نمی توانم" یا "نمی توانم"

are the helping verbs in the negative form.

افعال کمک کننده در شکل منفی هستند.

Here is another example. "I will not go." "Go" is the main verb; "will" is the helping

در اینجا یک مثال دیگر است. "نخواهم رفت." «برو» فعل اصلی است. "ویل" فعل کمک کننده است

verb. So, you'll notice that "not" goes between these. It's right after "will". "I will not

. بنابراین، متوجه خواهید شد که "نه" بین اینها قرار می گیرد . درست بعد از "اراده" است. "نخواهم

go." We can also use a contraction. "Won't" is the contraction of "will not". "Will not"

رفت." می توانیم از انقباض نیز استفاده کنیم. «نخواهد» انقباض «نخواهم» است. "نخواهد"

together becomes "won't". "I won't go." We can do the same with "should". "I should not

با هم تبدیل به "نخواهد شد". "من نمی روم." ما می توانیم همین کار را با "باید" انجام دهیم. من نباید

study at night." "Study" is the main verb; "should" is the helping verb; "not" goes right

شب درس بخوانم. «مطالعه» فعل اصلی است; "باید" فعل کمک کننده است. «نه» درست

after "should". "I should not study." We can also say, if we use a contraction, "should

بعد از «باید» قرار می گیرد. من نباید درس بخوانم. همچنین می‌توان گفت، اگر از انقباض استفاده کنیم، «

not" together becomes "shouldn't". "I shouldn't study at night."

نباید» با هم تبدیل به «نباید» می‌شود. من نباید شب درس بخوانم.

You might notice "cannot" is one word, but "will not", "should not", "have not", "could

ممکن است متوجه شوید «نمی‌توان» یک کلمه است، اما «نمی‌خواهم»، «نباید»، «نمی‌توانم»، «

not" are two words, separate. Why is there a difference? "Cannot" is a special exception.

نمی‌توانم» دو کلمه جداگانه هستند. چرا فرقی وجود دارد؟ "نمی توان" یک استثنا خاص است.

"Cannot" is always one word. The rest of these with "not" are two words with a space. Okay,

"نمی توانم" همیشه یک کلمه است. بقیه اینها با «نه» دو کلمه با فاصله هستند. خوب،

it is time for a quiz. Practice what you learned. Let's put the correct negative word here.

وقت مسابقه است. آنچه را که آموخته اید تمرین کنید. بیایید کلمه منفی صحیح را در اینجا قرار دهیم.

You are no mad or you are not mad. Which is correct? In this case, we have the "be" verb,

شما دیوانه نیستید یا دیوانه نیستید. کدام درسته؟ در این صورت فعل «بودن» داریم،

so we know after the "be" verb, we use the word "not". "You are not mad." That's good.

پس می دانیم بعد از فعل «بودن» از کلمه «نه» استفاده می کنیم. "تو دیوانه نیستی." خوبه.

The next sentence, "I would love to work 16 hours", or "I would love to work for 16 hours."

جمله بعدی "من دوست دارم 16 ساعت کار کنم " یا "من دوست دارم 16 ساعت کار کنم."

Is that true? No. So, let's make a negative sentence. What do we put? Do we put the word

آیا این درست است؟ نه. پس بیایید یک جمله منفی بسازیم . چی بذاریم؟ آیا کلمه

"not" here, or do we put it here? So, we have our main verb, "love", and "would" is the

«نه» را اینجا می گذاریم یا اینجا می گذاریم؟ بنابراین، ما فعل اصلی خود را داریم، "عشق"، و "wild"

helping verb, so we can say, "I would not love to work 16 hours." And there's actually

فعل کمک کننده است، بنابراین می توانیم بگوییم "من دوست ندارم 16 ساعت کار کنم." و در واقع

nothing here. Okay, "I would not love to work for 16 hours." Or I can say, "I wouldn't love

هیچ چیز اینجا وجود ندارد. خوب، "من دوست ندارم 16 ساعت کار کنم." یا می توانم بگویم، "دوست ندارم

to work for 16 hours."

16 ساعت کار کنم."

Alright, let's look at the third example. "She going to school." So, we need the word

خوب، بیایید به مثال سوم نگاه کنیم. "او به مدرسه می رود." بنابراین، ما به کلمه

"is", but to make this negative, where do we put the "not"? Or do we use "no"? Do we

"است" نیاز داریم، اما برای منفی کردن آن، "نه" را کجا قرار دهیم؟ یا از "نه" استفاده می کنیم؟ آیا می

say, "She is no going to school" or "She is not going to school"? Well, we would put "not",

گوییم "او به مدرسه نمی رود" یا "او به مدرسه نمی رود"؟ خوب، ما "نه" را قرار می دهیم،

and where do we put it? Well, "is" is a "be" verb, so it goes right after the "be" verb.

و آن را کجا قرار دهیم؟ خوب، "is" یک فعل "be" است ، بنابراین درست بعد از فعل "be" قرار می گیرد.

"She is not going to school." And so there's nothing that goes here. Okay, so for simple

"او به مدرسه نمی رود." و بنابراین چیزی نیست که به اینجا برسد. بسیار خوب، بنابراین برای

present tense verbs, we use "don't" or "doesn't". Let's look at "don't" first. "Speak" is a

افعال زمان حال ساده، از "don't" یا "Doesn't" استفاده می کنیم. بیایید ابتدا به «نباید» نگاه کنیم. "Speak" یک

simple present tense verb. We can say, "You speak Spanish." The opposite is "You don't

فعل ساده در زمان حال است. می توانیم بگوییم، "شما اسپانیایی صحبت می کنید." برعکس "شما

speak Spanish." "Don't" is a contraction; it's "do not" together, becomes "don't". We

اسپانیایی صحبت نمی کنید." «نکن» یک انقباض است; "نباید" با هم، تبدیل به "نباید". ما

can also say, "You do not speak Spanish." That is possible, too. "Go" is another example

همچنین می توانیم بگوییم، "شما اسپانیایی صحبت نمی کنید." این نیز ممکن است. "برو" مثال دیگری

of a simple present English verb. So, "You go to church", we can make this a negative

از یک فعل ساده انگلیسی است. بنابراین، «شما به کلیسا می‌روید»، می‌توانیم این

sentence by saying, "You don't go to church" or "You do not go to church". So, what are

جمله را با گفتن «شما به کلیسا نمی‌روید» یا «شما به کلیسا نمی‌روید» یک جمله منفی تبدیل کنیم. بنابراین،

some other simple present tense verbs? "Play" is an example of a simple present tense verb.

برخی از افعال زمان حال ساده دیگر چیست؟ «بازی» مثالی از فعل زمان حال ساده است.

"He plays", "She plays", "I play". "Work" is another example. "Travel", "visit", "look",

"او بازی می کند"، "او بازی می کند"، "من بازی می کنم". «کار» مثال دیگری است. «سفر»، «بازدید»، «نگاه»،

"do", these are all examples of simple present tense verbs. And so, with the simple present

«انجام»، همه اینها نمونه هایی از افعال زمان حال ساده هستند. و بنابراین، با

tense verbs, when they are not "be" verbs and they are not helping verbs, we use "don't"

افعال زمان حال ساده، زمانی که آنها فعل «بودن» نیستند و افعال کمکی نیستند، از «نکند»

or "doesn't". Let's look at "doesn't" now. Okay. So, for simple present verbs, when we

یا «نمی‌کند» استفاده می‌کنیم. بیایید اکنون به «نمی‌کند» نگاه کنیم. باشه. بنابراین، برای افعال حال ساده، وقتی در

are talking about "he", "she", or "it", we use "doesn't". For example, "He likes dogs."

مورد «او»، «او» یا «آن» صحبت می‌کنیم، از «نمی‌کند» استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال، "او سگ ها را دوست دارد."

"Likes" is a simple present tense verb. If I want to make this negative, I can say, "He

"لایک" یک فعل ساده در زمان حال است. اگر بخواهم این را منفی کنم، می توانم بگویم: «او

doesn't like dogs." Or I can say, "He does not like dogs." These are both possible. Again,

سگ را دوست ندارد». یا می توانم بگویم "او سگ را دوست ندارد." این هر دو امکان پذیر است. باز هم

"doesn't" is the contraction of "does" and "not". "Does" and "not" together becomes "doesn't".

«نمی‌کند» انقباض «می‌کند» و «نه» است. «می کند» و «نه» با هم تبدیل به «نمی شود».

Let's look at an example with "she". "She works." "Work" is a simple present tense verb.

بیایید به یک مثال با "او" نگاه کنیم. "او کار می کند." "کار" یک فعل زمان حال ساده است.

If I make it negative, I can say, "She doesn't work." Or, "She does not work." Now, you might

اگر آن را منفی کنم، می توانم بگویم: "او کار نمی کند." یا "او کار نمی کند." اکنون، ممکن است

notice "like" has an "s" because we are talking about "he", so when we conjugate in English,

متوجه شوید که "like" یک "s" دارد، زیرا ما در مورد "he" صحبت می کنیم، بنابراین وقتی در انگلیسی صرف می کنیم،

we add an "s" onto the verb for "he". It's the same with "she". "She works." We add this

یک "s" را به فعل "he" اضافه می کنیم. در مورد "او" هم همینطور است. "او کار می کند." این

"s" because we are talking about "she", but in the negative sentence, we do not need an

"s" را اضافه می کنیم زیرا در مورد "او" صحبت می کنیم، اما در جمله منفی نیازی به

"s". So, "He doesn't like dogs." There is no "s" here because of the negative. "He does

"s" نداریم. بنابراین، "او سگ را دوست ندارد." در اینجا به دلیل منفی بودن "s" وجود ندارد. "او

not like dogs." Again, no "s" because of the negative. It's the same with "she". "Works"

سگ را دوست ندارد." باز هم به دلیل منفی بودن "s" وجود ندارد . در مورد "او" هم همینطور است. «کار می‌کند»

has an "s", "doesn't work", no "s", no "s". So, let's do an example together with "it".

یک «s»، «کار نمی‌کند»، «s»، «s» ندارد. بنابراین، اجازه دهید یک مثال همراه با "آن" انجام دهیم.

"It", "he", and "she" all use "doesn't". So, here is the positive sentence, "It rains

«این»، «او» و «او» همگی از «نمی‌کند» استفاده می‌کنند. بنابراین، این جمله مثبت است، "

every day." Let's make a sentence with "doesn't". "It doesn't..." Okay, so now, the verb I'm

هر روز باران می بارد." بیایید با «نمی‌کند» جمله بسازیم. "این کار نمی کند..." خوب، پس اکنون، فعل

going to use is "rain". Does it need this "s"? No. So, we can say, "It doesn't rain

مورد استفاده من "باران" است. آیا به این "s" نیاز دارد؟ نه. بنابراین، می توانیم بگوییم، "

every day." Okay, so no "s". All right, let's look at some more examples of when we use

هر روز باران نمی بارد." خوب، پس "s" وجود ندارد. بسیار خوب، بیایید به چند نمونه دیگر از زمانی که از

negative words. Okay, time for a quiz. "She", "sing", and "I", "sing". I want to make these

کلمات منفی استفاده می کنیم نگاه کنیم. خوب، وقت مسابقه است. "او"، "آواز"، و "من"، "آواز". من می خواهم این

negative sentences in the present tense. How do I do this? Do I use "not", "doesn't", or

جملات منفی را در زمان حال بسازم. من چطوری این کارو بکنم؟ آیا از «نمی‌کند»، «نمی‌کند» یا

"don't"? Let's start with "she". "She don't sing", "She doesn't sing", or "She not sing"?

«نمی‌کنم» استفاده می‌کنم؟ بیایید با "او" شروع کنیم. "او نمی خواند"، "او نمی خواند" یا "او نمی خواند"؟

The answer is "doesn't". So, "She doesn't", and do we add an "s" here? Do we say, "She

پاسخ «نمی‌کند» است. بنابراین، "او نمی کند"، و آیا ما یک "s" را در اینجا اضافه می کنیم؟ آیا ما می گوییم "او

doesn't sing"? No, we don't add anything. There is no conjugation; we keep the verb

نمی خواند"؟ نه، ما چیزی اضافه نمی کنیم. هیچ صرفی وجود ندارد. ما فعل را

in its base form. What about "I"? "I don't sing", "I doesn't sing", or "I not sing"?

به شکل پایه نگه می داریم. در مورد "من" چطور؟ "من نمی خوانم"، "من نمی خوانم"، یا "من نمی خوانم"؟

Well, in this case, we would use "don't". "I don't sing", and do we add anything to

خوب، در این مورد، ما از "نباید" استفاده می کنیم. "من نمی خوانم" و آیا در اینجا چیزی به پایان اضافه می کنیم

the end here? No, we keep the verb in its base form. Okay, so let's now think about

؟ خیر، ما فعل را به شکل پایه نگه می داریم. خوب، پس بیایید اکنون به

the past tense. When we want to talk about the past and we are using a simple past tense

زمان گذشته فکر کنیم. وقتی می خواهیم در مورد گذشته صحبت کنیم و از یک فعل ماضی ساده استفاده می کنیم، از

verb, we use "didn't". So, here is an example. "Last year, I didn't go." So, "go" is my verb,

"نکردم" استفاده می کنیم. بنابراین، در اینجا یک مثال است. پارسال نرفتم. بنابراین، "رفتن" فعل من است،

and I'm talking about last year, so I can use "didn't" as my negative, or I can use

و من درباره سال گذشته صحبت می کنم، بنابراین می توانم از "نکردم" به عنوان منفی استفاده کنم، یا می توانم از

"did not". So, we can also use "did not". "Didn't" is the contraction of "did not".

"نکردم" استفاده کنم. بنابراین، ما همچنین می توانیم از "do not" استفاده کنیم. "نکردم" انقباض "نکردم" است.

If you combine "did" and "not" together, it becomes "didn't". Can we say this? "Last year,

اگر «کرد» و «نه» را با هم ترکیب کنید تبدیل به «نکردم» می شود. آیا می توانیم این را بگوییم؟ پارسال

I didn't went." Well, "went" is a past tense verb. Is this okay? No, this is not correct.

نرفتم. خوب "رفت" یک فعل ماضی است . آیا این اشکالی ندارد؟ نه این درست نیست.

We need to keep it in the base form. So, you don't change the verb. The verb stays in the

باید آن را به شکل پایه نگه داریم. بنابراین، شما فعل را تغییر نمی دهید. فعل در شکل پایه باقی می ماند

base form. "Didn't" tells us it's the past tense. So, we can do this with other verbs.

. "نکردم" به ما می گوید که این زمان گذشته است. بنابراین، ما می توانیم این کار را با افعال دیگر انجام دهیم.

"Last year, I didn't travel.", "I didn't play.", "I didn't work.", "I didn't sleep." So, again,

«سال گذشته سفر نرفتم»، «بازی نکردم»، « کار نکردم»، «نخوابیدم». پس باز هم

the verb does not change; it's in the base form.

فعل تغییر نمی کند; به شکل پایه است

What about for "she" or "he"? Is it different? Okay, for "he" and "she", we use "didn't"

در مورد "او" یا "او" چطور؟ فرق داره؟ خوب، برای «او» و «او»، برای زمان گذشته نیز از «نکردم» استفاده می کنیم

for the past tense as well. It's the same for "it". So, "it", "he", and "she", we use

. برای "آن" هم همینطور است. بنابراین، «آن»، «او» و «او» از

"didn't". "Last month, she didn't work." Do we need "ed" here because it's the past tense?

«نکرد» استفاده می کنیم. "ماه گذشته، او کار نکرد." آیا ما در اینجا به "ed" نیاز داریم زیرا زمان گذشته است؟

No, we don't. "Didn't" tells us it's the past tense. We do not need "ed" in the negative

نه، ما نداریم. "نکردم" به ما می گوید که این زمان گذشته است. ما به "اد" در شکل منفی نیاز نداریم

form. If it was in the affirmative, "She worked", in that case, yes, you would need "ed", but

. اگر مثبت بود «او کار کرد»، در این صورت، بله، شما به «اد» نیاز دارید، اما

in the negative form, you do not need "ed". "Last month, it didn't snow." So, we're using

در شکل منفی، به «اد» نیازی ندارید. ماه گذشته، برف نبارید. بنابراین، ما از

"it", we can use "didn't" or "did not". Does "snow" need "ed" here? No. Why not? Because

"آن" استفاده می کنیم، می توانیم از "نکردم" یا "نکردم" استفاده کنیم. آیا «برف» در اینجا به «اد» نیاز دارد؟ نه. چرا که نه؟ زیرا

we are using "didn't". We don't need "ed" and "didn't". "Didn't" tells us it's the past

ما از "نکردم" استفاده می کنیم. ما به «اد» و «نبود» نیاز نداریم. "نکردم" به ما می گوید که این

tense.

زمان گذشته است.

What about the last one, "he"? "Last week, he didn't play." Do we need "ed" here? No.

در مورد آخرین "او" چطور؟ هفته گذشته او بازی نکرد. آیا ما در اینجا به "ed" نیاز داریم؟ نه.

We just keep the verb in the base form because "didn't" tells us it's a past tense. So, this

ما فقط فعل را در شکل پایه نگه می داریم زیرا "dn't" به ما می گوید که زمان گذشته است. بنابراین، این

might seem easy to you, but many learners make mistakes with "didn't" and "don't" and

ممکن است برای شما آسان به نظر برسد، اما بسیاری از یادگیرندگان با «نکردم» و «نباید» و

"doesn't", so be careful because as a teacher, I see many mistakes with these words, and

«نمی‌کند» اشتباه می‌کنند، پس مراقب باشید زیرا من به‌عنوان یک معلم، اشتباهات زیادی در این کلمات می‌بینم.

I don't want you to make these mistakes; I want you to learn from this and to make grammatical

من نمی خواهم شما این اشتباهات را انجام دهید. من از شما می خواهم که از این موضوع درس بگیرید و جملات گرامری بسازید

sentences.

.

All right, let's look at "no". We use "no" with nouns. What is a noun? A noun is a person,

بسیار خوب، بیایید به "نه" نگاه کنیم. ما از "نه" با اسم استفاده می کنیم. اسم چیست؟ اسم یک شخص،

a place, a thing, or an idea. Let's look at some examples. "No dogs allowed." "Dogs" is

یک مکان، یک چیز یا یک ایده است. بیایید به چند نمونه نگاه کنیم. "سگ مجاز نیست." «سگ»

a noun; it's an animal. So, we can use "no" in front of dogs. You'll notice we use "no"

اسم است; این یک حیوان است بنابراین، می توانیم در مقابل سگ ها از "نه" استفاده کنیم. متوجه خواهید شد که

when we are talking about rules a lot. You know, "no swimming", "no cats", "no shirt",

وقتی در مورد قوانین زیاد صحبت می کنیم از "نه" استفاده می کنیم. می دانید، «شنا ممنوع»، «بدون گربه»، «بدون پیراهن»،

"no service". So, you will hear "no" with many rules.

«بدون سرویس». بنابراین، با قوانین بسیاری "نه" خواهید شنید.

So, let's look at another example. "There was no bus." You might say, "I see a be verb.

بنابراین، بیایید به مثال دیگری نگاه کنیم. " اتوبوس نبود." ممکن است بگویید، "من یک فعل be را می بینم.

Why don't we use 'not'?" Well, because "bus" is a noun, so the "no" goes with the word

چرا ما از "نه" استفاده نمی کنیم؟ خوب، چون «اتوبوس» یک اسم است، «نه» با کلمه

"bus"; it goes with the noun. "There was no bus."

«اتوبوس» همراه می شود. با اسم همراه می شود "اتوبوس نبود."

Here's another example. "I have no homework." "No" is describing the noun "homework". We

در اینجا یک مثال دیگر است. "من هیچ تکلیفی ندارم." "نه" در توصیف اسم "تکلیف" است. ما

can also use "no" with -ing noun forms, or also called gerunds. So, for example, you

همچنین می توانیم از "no" با اشکال اسمی -ing استفاده کنیم، یا به آنها gerunds نیز گفته می شود. بنابراین، برای مثال،

might see the sign "no smoking". So, this is a noun with -ing; we call it a gerund.

ممکن است علامت "سیگار ممنوع" را ببینید. بنابراین، این یک اسم با -ing است. ما آن را یک جروند می نامیم.

We can use "no" in front of it, or "no eating on the bus". So, again, we have our -ing form

می توانیم جلوی آن از «نه» یا «عدم غذا خوردن در اتوبوس» استفاده کنیم. بنابراین، دوباره، ما شکل -ing خود را

of the noun, so we can use "no".

از اسم داریم، بنابراین می توانیم از "no" استفاده کنیم.

You might wonder, well, can I say, "I don't have homework"? Yes, you can. You can say,

ممکن است تعجب کنید، خوب، آیا می توانم بگویم "من تکلیف ندارم"؟ بله، تو میتونی. می توانید بگویید

"I don't have homework" or "I have no homework". Both of these are possible. You cannot say,

"من تکلیف ندارم" یا "من تکلیف ندارم". هر دوی اینها ممکن است. شما نمی توانید بگویید

"I don't have no homework", because in English, we do not like two negatives in the same sentence,

"من تکالیف ندارم"، زیرا در زبان انگلیسی، ما دو منفی را در یک جمله دوست نداریم،

so you should have one negative per sentence. "I have no homework" or "I don't have any

بنابراین باید در هر جمله یک منفی داشته باشید. "من هیچ تکلیفی ندارم" یا "من هیچ

homework".

تکلیفی ندارم".

Okay. So, thank you so much for watching. The best way to learn is to practice and to

باشه. بنابراین، از تماشای شما بسیار سپاسگزارم. بهترین راه برای یادگیری تمرین و

test yourself. You can visit our website at www.engvid.com and take a quiz on everything

آزمایش کردن خود است. شما می توانید از وب سایت ما به آدرس www.engvid.com دیدن کنید و در مورد هر آنچه

you learned in this video today. You can practice "don't", "doesn't", "no", and "not", and when

در این ویدیو امروز یاد گرفتید، یک مسابقه امتحان کنید. می‌توانید «نباید»، «نمی‌کند»، «نه» و «نه» را تمرین کنید و چه زمانی از

to use these different expressions. Remember, practice makes perfect. You can also subscribe

این عبارات مختلف استفاده کنید. به یاد داشته باشید، تمرین باعث عالی می شود. همچنین می‌توانید

to my YouTube channel to see more videos on many different topics, including grammar,

برای مشاهده ویدیوهای بیشتر در مورد موضوعات مختلف، از جمله دستور زبان،

vocabulary, slang, and so much more. So, thank you for watching, and until next time, take

واژگان، زبان عامیانه و موارد دیگر، در کانال YouTube من مشترک شوید. پس از تماشای شما متشکرم و تا دفعه بعد

care.

مراقب باشید.