Basic English Grammar Course | Past Simple Tense | Learn and Practice

Hi, everyone.

سلام به همه.

In this video, I will introduce the past simple English tense.

در این ویدیو زمان گذشته ساده انگلیسی را معرفی می کنم .

This grammar tense can help you explain a past general state, action, or habit.

این زمان گرامر می تواند به شما کمک کند یک حالت، عمل یا عادت کلی گذشته را توضیح دهید.

There's a lot to learn and it's a very important tense, so keep watching.

چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد و زمان بسیار مهمی است ، پس به تماشا کردن ادامه دهید.

In this video, I will talk about the 'be' verb

در این ویدیو، من در مورد فعل "be"

in the past simple tense.

در زمان گذشته صحبت خواهم کرد.

The 'be' verb in the past simple tense can be used to describe a past general state.

فعل 'be' در زمان گذشته ساده می تواند برای توصیف حالت کلی گذشته استفاده شود. در

We use the 'be' verbs, ‘was’ and ‘were’ in this tense.

این زمان از افعال «be»، «بود» و «بود» استفاده می کنیم.

Take a look at the examples.

به نمونه ها دقت کنید.

‘I was scared.’

«من ترسیده بودم.»

‘James', or he 'was a teacher.’

«جیمز»، یا «معلم بود».

‘She was sad.’

«او غمگین بود.»

‘My dog was hungry.’

«سگ من گرسنه بود.»

‘My dog’ can be ‘it’.

«سگ من» می‌تواند «این» باشد.

So for ‘I’, ‘he’, ‘she’, ‘it’, we use the past tense 'be' verb, ‘was’.

بنابراین برای «من»، «او»، «او»، «آن»، از فعل «بودن» در زمان گذشته استفاده می‌کنیم.

However, for ‘you’, ‘we’ and ‘they’, we use ‘were’.

با این حال، برای «شما»، «ما» و «آنها» از «بود» استفاده می‌کنیم.

‘You were a good student.’

«تو دانش‌آموز خوبی بودی.»

‘Your parents, or they were at the park.’ and ‘We were at home for two hours.’

«پدر و مادرت، یا آنها در پارک بودند.» و «دو ساعت در خانه بودیم.»

In this last sentence, you see that the duration is emphasized.

در این جمله آخر می‌بینید که بر مدت زمان تأکید شده است.

Great job.

کارت عالی بود.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I will talk about regular verbs in the past simple tense.

اکنون در مورد افعال منظم در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد .

Take a look at these examples.

به این نمونه ها دقت کنید.

‘Liam played a game.’

«لیام یک بازی انجام داد.»

Liam is a ‘he’,

لیام یک «او» است،

but really it doesn't matter for regular verbs in the past simple tense.

اما واقعاً برای افعال منظم در زمان گذشته ساده مهم نیست.

Because no matter what the subject is, all we have to do is add ‘d’ or ‘ed’

چون مهم نیست فاعل چیست، تنها کاری که باید انجام دهیم این است که «d» یا «ed» را

to the end of the verb.

به آخر فعل اضافه کنیم.

Here the verb is ‘play’, so I added ‘-ed’.

در اینجا فعل "play" است، بنابراین من "-ed" را اضافه کردم.

‘Liam played a game.’

«لیام یک بازی انجام داد.»

‘The car, or it needed gas.’

«ماشین یا به بنزین نیاز داشت.

The verb here is ‘need’.

» فعل در اینجا «نیاز» است.

For the past simple tense, I added ‘-ed’.

برای زمان گذشته ساده، "-ed" را اضافه کردم.

‘We watched a movie.’

«ما یک فیلم تماشا کردیم.»

Again, an ‘ed’ at the of ‘watch’.

باز هم یک «اد» در «watch».

‘You exercised for an hour.’

«شما برای یک ساعت تمرین کردید.»

In this case, the verb is ‘exercise’.

در این مورد، فعل «ورزش» است.

I only need to add a ‘d’ to make it the past tense.

من فقط باید یک "d" اضافه کنم تا آن را به زمان گذشته تبدیل کنم .

And finally, ‘They usually worked after school.’

و در نهایت، «آنها معمولاً بعد از مدرسه کار می کردند.

The verb is ‘work’.

» فعل «کار» است.

And I added an ‘ed’ to make it in the past tense.

و من یک "ed" اضافه کردم تا در زمان گذشته باشد.

The word ‘usually’ shows that this was a habit.

کلمه "معمولا" نشان می دهد که این یک عادت بوده است.

Remember, the past simple tense can be used to show past habits.

به یاد داشته باشید، از زمان گذشته ساده می توان برای نشان دادن عادات گذشته استفاده کرد.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now, I'll talk about irregular verbs in the past simple tense.

اکنون در مورد افعال بی قاعده در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد .

Remember, for regular verbs, we only add ‘d’ or ‘ed’ to make a verb into the past tense.

به یاد داشته باشید، برای افعال منظم، ما فقط "d" یا "ed" را اضافه می کنیم تا یک فعل به زمان گذشته تبدیل شود.

However, for irregular verbs, we have to change the verb in a different way.

با این حال، برای افعال بی قاعده، باید فعل را به روش دیگری تغییر دهیم.

Let's take a look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاهی بیندازیم.

‘I ate with my friend.’

«با دوستم خوردم.

The verb here is ‘ate’.

» فعل در اینجا «ate» است.

‘ate’ is the past simple tense of ‘eat’.

"ate" زمان گذشته ساده "eat" است.

The next example says, ‘Nara wrote a story.’

مثال بعدی می گوید: «نارا داستانی نوشت.

The verb is ‘write’.

» فعل «نوشتن» است.

And because it's irregular to change it into the past tense, we change the verb to ‘wrote’.

و چون تغییر آن به زمان گذشته نامنظم است ، فعل را به "نوشت" تغییر می دهیم.

‘You often came home late.’

«شما اغلب دیر به خانه می‌آمدید.

The verb here is ‘come’ and it's been changed to ‘came’.

» فعل در اینجا «آمده» است و به «آمده» تغییر کرده است.

You'll notice that we had the word ‘often’ to show a habit.

متوجه خواهید شد که ما کلمه "اغلب" را برای نشان دادن یک عادت داشتیم.

‘We bought a camera.’

«ما دوربین خریدیم.

The verb here is ‘buy’ and it's been changed to ‘bought’ to show the past simple tense.

» فعل در اینجا «خرید» است و برای نشان دادن زمان گذشته ساده به «خرید» تغییر کرده است.

And finally, ‘My parents sent me money for a year.’

و در نهایت، ‘پدر و مادرم برای من پول فرستادند برای یک سال.’

Here the verb ‘sent’ is the past tense of ‘send’.

در اینجا فعل ‘sent’ زمان گذشته ‘send’ است.

Here we also see ‘for a year’, this shows duration.

در اینجا ما همچنین "برای یک سال" را می بینیم، این مدت زمان را نشان می دهد.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I will talk about the negative form for the 'be' verb in the past simple tense.

اکنون در مورد شکل منفی فعل 'be' در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

The first one says, ‘I was not hungry.’

اولی می گوید: «گرسنه نبودم.»

For the past simple tense, the negative 'be' verb

برای زمان گذشته ساده، فعل منفی «be»

I f the subject is ‘I’, ‘he’, ‘she’ or ‘it’, we say ‘was not’.

در فاعل «من»، «او»، «او» یا «آن» است، می گوییم «نبود» '.

For example, ‘I was not’ or ‘she was not’ or the contraction ‘wasn't’.

برای مثال، «من نبودم» یا «او نبود» یا انقباض «نبود».

‘I wasn't’.

"من نبودم".

‘She wasn't’.

"او نبود".

So let's look again, ‘I was not hungry.’

پس بیایید دوباره نگاه کنیم، "من گرسنه نبودم." "

‘She wasn't home today.’

او امروز در خانه نبود."

Now, if the subject is ‘you’, ‘we’ or ‘they’,

حالا اگر موضوع "شما"، "ما" یا "آنها" باشد،

We say ‘were not’ or the contraction ‘weren't’.

می گوییم "نبودیم" یا انقباض "بودند" 't'.

‘The children, or they were not quiet.’

«کودکان، یا ساکت نبودند.»

‘The children were not quiet.’

«کودکان ساکت نبودند.»

And then, ‘The dog', or it was not, or 'wasn't playful.’

و سپس، «سگ»، یا نبود، یا « بازیگوش نبود.»

Let's move on.

اجازه دهید ادامه دهیم.

Now, let's talk about how to form the negative in the past simple tense for non-'be' verbs,

حال، بیایید در مورد نحوه تشکیل منفی در زمان گذشته ساده برای افعال غیر «be»،

regular or irregular.

منظم یا نامنظم صحبت کنیم.

Here are some examples.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

‘I did not like him.’

«من او را دوست نداشتم.»

What we do for non-'be' verbs is simply put ‘did not’ after the subject.

کاری که ما برای افعال غیر «بودن» انجام می‌دهیم به سادگی بعد از فاعل «نکردم» است.

And you'll notice that for the verb, we don't make any changes.

و متوجه خواهید شد که برای فعل، هیچ تغییری ایجاد نمی کنیم.

We keep the base verb.

ما فعل پایه را حفظ می کنیم. "

‘He didn't catch the ball.’

او توپ را نگرفت."

Again, it's ‘he did not’, but here we used a contraction,

باز هم "او نشد" است، اما در اینجا ما از یک انقباض استفاده کردیم، "

‘He didn't catch the ball.’

او توپ

‘They didn't dance.’

را نگرفت."

Again, here's the contraction for ‘did not’.

'کار را نکرد'.

And you'll notice that for the verb, we didn't change it at all.

و متوجه خواهید شد که برای فعل، ما اصلاً آن را تغییر ندادیم.

Here's an irregular verb, and here's a regular verb, we keep them in the base form.

در اینجا یک فعل بی قاعده است، و در اینجا یک فعل منظم است ، ما آنها را به شکل پایه نگه می داریم.

And finally, ‘We didn't think about that.’

و در نهایت، «ما در مورد آن فکر نکردیم.»

Again, we simply say ‘did not’ or ‘didn't’.

باز هم، ما به سادگی می گوییم «نکردم» یا «نکردم».

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I will introduce two ways to form questions for the past simple tense.

اکنون دو روش برای تشکیل سوال برای زمان گذشته ساده معرفی می کنم.

Take a look at the first example.

به مثال اول نگاهی بیندازید.

‘He was angry.’

«او عصبانی بود.»

In this first sentence, we see the 'be' verb ‘was’.

در این جمله اول، فعل «بودن» را می‌بینیم .

It's quite easy.

این کاملا آسان است.

All you have to do to turn this into a question is switch the order the first two words.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که دو کلمه اول را به ترتیب تغییر دهید.

‘Was he angry?’

«آیا عصبانی بود؟»

You can answer by saying ‘Yes, he was.’ or ‘No, he wasn't.’

می‌توانید با گفتن «بله، او بود» یا «نه، او نبود.» پاسخ دهید

The next sentence also has a 'be' verb.

. جمله بعدی نیز فعل «be» دارد.

‘They were comfortable.’

«آنها راحت بودند.»

So again, switch the first two words.

پس دوباره، دو کلمه اول را عوض کنید.

‘Were they comfortable?’

«آیا آنها راحت بودند؟

The answers can be, ‘Yes, they were.’

» پاسخ ها می توانند «بله، بودند.»

or ‘No, they weren't.’

یا «نه، نبودند.»

However, look at the third sentence.

با این حال، به جمله سوم نگاه کنید.

‘Sam lived here.’

"Sam lived here."

There is no 'be' verb in this sentence.

هیچ فعل "be" در این جمله وجود ندارد.

Instead, we see the action verb ‘lived’.

در عوض، ما فعل عمل "lived" را می بینیم.

So what we do is no matter what the subject,

بنابراین کاری که ما انجام می دهیم صرف نظر از موضوعی است

we start the question with ‘did’.

که سؤال را با «کرد» شروع می کنیم.

‘Did Sam live here?’

«آیا سام اینجا زندگی می‌کرد؟

You'll notice that the verb no longer is in the past tense.

» متوجه خواهید شد که این فعل دیگر در زمان گذشته نیست.

We use the base form of the verb.

ما از شکل پایه فعل استفاده می کنیم.

‘Did Sam live here?’

«آیا سام اینجا زندگی می‌کرد؟»

You can say ‘Yes, he did.’

می‌توانید بگویید «بله، او بود.»

or ‘No, he didn't.’

یا «نه، او نه.

The last sentence is similar.

» جمله آخر مشابه است.

‘They won the contest last year.’

«آنها در مسابقه سال گذشته برنده شدند.

The verb here is ‘won’, that's not a 'be' verb.

» فعل در اینجا «برد» است، این فعل «بودن» نیست .

So again, we start the question with ‘did’ .

بنابراین دوباره، سوال را با "کرد" شروع می کنیم .

And then the subject ‘they’, we use the base form of the verb and that's ‘win’.

و بعد از فاعل "آنها" از شکل پایه فعل استفاده می کنیم و آن "برد" است.

‘Did they win the contest last year?’

«آیا آنها در مسابقه سال گذشته برنده شدند؟»

You can say, ‘Yes, they did.’

می‌توانید بگویید، «بله، آنها بردند.»

or ‘No, they didn't.’

یا «نه، آنها برنده نشدند.»

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I'll introduce how to create an answer WH questions in the past simple tense.

اکنون نحوه ایجاد پاسخ سوالات WH در زمان گذشته را معرفی می کنم.

Take a look at the board.

به تابلو نگاهی بیندازید.

We have some WH words here.

ما در اینجا چند کلمه WH داریم.

‘What’ ‘When’

"What" "When"

‘Where’ and ‘Why’

"Where" و "Why

You'll notice that after each WH word comes the word ‘did’.

" متوجه خواهید شد که بعد از هر کلمه WH کلمه "did" آمده است.

‘What did’ ‘When did’

"چه کرد" "وقتی انجام داد"

‘Where did’ and ‘Why did’.

"کجا انجام داد" و "چرا انجام داد".

What comes after that the subject and then the base form of the verb.

بعد از آن فاعل و سپس شکل پایه فعل چه می آید.

So, let's take a look.

بنابراین، بیایید نگاهی بیندازیم. «

‘What did you do last night?’

دیشب چه کار کردی؟» «

‘What did you do last night?’

دیشب چه کار کردی؟»

I can answer by saying something like, ‘I watched a movie.’

می‌توانم با گفتن چیزی مانند « فیلم تماشا کردم»

Or ‘I read a book.’

یا «کتابی خواندم» پاسخ بدهم.

You'll notice that the answer is in the past simple tense.

زمان گذشته ساده

‘When did you get home last night?’

«دیشب کی به خانه رسیدی؟»

‘I got home at 10 p.m.’

«ساعت 10 شب به خانه برگشتم.»

‘Where did they eat lunch?’

«ناهار کجا خوردند؟»

‘They ate lunch at home.’

«ناهار را در خانه خوردند.»

Again, ‘ate’ is the past tense of ‘eat’.

باز هم، «ate» زمان گذشته «خوردن» است.

Answer in the past simple tense.

به زمان گذشته ساده پاسخ دهید.

And finally, ‘Why did the company hire him?’

و در نهایت، «چرا شرکت او را استخدام کرد؟»

‘The company hired him because he's a hard worker.’

«شرکت او را استخدام کرد زیرا او سخت‌کوش است.»

Let's move on.

اجازه دهید ادامه دهیم.

In this first checkup, we'll take a look at

در این بررسی اول، نگاهی به

practice questions using the 'be' verb in the past simple tense.

سوالات تمرینی با استفاده از فعل 'be' در زمان گذشته ساده خواهیم انداخت.

Remember the 'be' verbs in the past simple tense are ‘was’ or ‘were’.

به یاد داشته باشید که افعال «be» در زمان گذشته ساده «بود» یا «بود» هستند.

Let's take a look at the first sentence.

بیایید نگاهی به جمله اول بیندازیم.

‘He __ at work earlier.’

«او زودتر سر کار است.

The subject here is ‘we’.

» موضوع اینجا «ما» است.

So do we use ‘was’ or ‘were’?

پس آیا از «بود» یا «بود» استفاده می‌کنیم؟

The correct answer is ‘was’.

پاسخ صحیح «بود» است.

‘He was at work earlier.’

«او قبلاً در محل کار بود.

The next sentence says,

» جمله بعدی می‌گوید:

‘We _____ very happy yesterday.’

«ما _____ دیروز خیلی خوشحال بودیم.»

If the subject is ‘we’, remember the be verb is ‘were’.

اگر فاعل «ما» است، به خاطر داشته باشید که فعل be «were» است.

‘We were very happy yesterday.’

«دیروز خیلی خوشحال بودیم.»

Next, ‘My parents or they __ worried about me.’

بعد، «والدین من یا آنها __ نگران من بودند.»

If it's 'they', remember we have to say ‘were’.

اگر «آنها» هستند، به یاد داشته باشید که باید بگوییم «بودند».

‘My parents were worried about me.’

«والدین من نگران من بودند.»

If I want to use the negative, I can also say ‘My parents weren't worried about me.’

اگر بخواهم از منفی استفاده کنم، می‌توانم بگویم «والدینم نگران من نبودند.»

And that's possible.

و این ممکن است.

Now I want you to find the mistake in the next sentence.

حالا از شما می خواهم که اشتباه را در جمله بعدی پیدا کنید.

‘We wasn't good students.’

ما شاگردان خوبی نبودیم.

We wasn't good students.

Can you figure out what's wrong?

می توانید بفهمید چه مشکلی دارد؟

The subject here is ‘we’, so we don't say ‘was not’.

موضوع اینجا «ما» است، بنابراین نمی‌گوییم «نبودیم».

We need to say ‘were not’ or the contraction ‘weren't’.

باید بگوییم "نبود" یا انقباض "نبود".

‘We weren't good students,’ is the correct answer.

«ما شاگردان خوبی نبودیم»، پاسخ صحیح است .

The next one says, ‘Were she a teacher?’

نفر بعدی می گوید: «آیا او معلم بود؟»

Now, this is a question so the be verb comes at the beginning.

حالا این یک سؤال است، بنابراین فعل be در ابتدا می آید.

That's correct, but the subject here is ‘she’.

این درست است، اما موضوع در اینجا "او" است.

Therefore, we need to start with ‘was’.

بنابراین، باید با «بود» شروع کنیم. "

‘Was she a teacher?’

آیا او معلم بود؟"

And finally,

و در نهایت، "

‘They wasn't at school.’

آنها در مدرسه نبودند.

The subject is ‘they’, so the answer is

" موضوع "آنها" است، بنابراین پاسخ این است "

‘They weren't at school.’

آنها در مدرسه نبودند."

You can use the contraction ‘weren't’ or ‘were not’.

می توانید از انقباض "نبودند" یا استفاده کنید. 'نبود'.

Let's move on to the next checkup.

بیایید به بررسی بعدی برویم.

Now, let's practice regular verbs in the past simple tense.

حالا بیایید افعال منظم را در زمان گذشته ساده تمرین کنیم .

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

‘He ____ at home.’

«او ____ در خانه.

The verb is ‘study’.

» فعل «مطالعه» است.

Remember, when changing a regular verb into

به یاد داشته باشید، وقتی یک فعل منظم را

the past tense, we add ‘d’ or ‘ed’ to the end of the

به زمان گذشته تغییر می دهیم، "d" یا "ed" را به انتهای

verb.

فعل اضافه می کنیم.

However, there's a separate rule for words that end in ‘y’.

با این حال، یک قانون جداگانه برای کلماتی که به "y" ختم می شوند وجود دارد.

Such as, ‘study’.

مانند "مطالعه".

We drop the ‘y’ and we add ‘ied’.

"y" را رها می کنیم و "ied" را اضافه می کنیم.

So the correct answer is,

بنابراین پاسخ صحیح این است:

‘He studied at home.’

«او در خانه درس می‌خواند.

The next sentence says, ‘We __ pencils.’

» جمله بعدی می‌گوید: «ما __ مداد می‌کنیم.»

We want to use negative because it says ‘not use’.

می‌خواهیم از منفی استفاده کنیم زیرا می‌گوید « استفاده نکن».

Remember for the negative, we always use ‘did not’, no matter what the subject.

به خاطر داشته باشید که برای موارد منفی، ما همیشه از "نکردم" استفاده می کنیم ، صرف نظر از اینکه موضوع چیست.

You can also use the contraction ‘didn't’.

همچنین می‌توانید از انقباض «نشده» استفاده کنید.

Now, what do we do to the verb?

حالا با فعل چه کنیم؟

We keep it as ‘is’.

ما آن را به عنوان "هست" نگه می داریم.

We do not change it.

ما آن را تغییر نمی دهیم.

‘We didn't’ or ‘We did not’ use pencils.

«ما نکردیم» یا «ما نکردیم» از مداد استفاده کردیم.

The next sentence says, ‘His friends or they walk to the gym.’

جمله بعدی می گوید: «دوستانش یا آنها به ورزشگاه می روند.

What's the past tense of ‘walk’?

» زمان گذشته «پیاده روی» چیست؟

We simply have to add ‘ed’ because it's a regular verb.

ما فقط باید "ed" را اضافه کنیم زیرا یک فعل منظم است.

‘His friends walked to the gym.’

«دوستانش پیاده به ورزشگاه رفتند.»

Now, find a mistake in the next sentence.

حالا در جمله بعدی یک اشتباه را پیدا کنید.

‘She didn't likes math.’

«او ریاضی را دوست نداشت.»

‘didn't’ is correct.

«نداشت» درست است.

However, remember we keep the verb as ‘is’ in the base form.

با این حال، به یاد داشته باشید که ما فعل را به صورت ‘is’ در شکل پایه نگه می داریم.

So we don't say ‘likes’.

بنابراین ما نمی گوییم "لایک".

We say ‘like’.

ما می گوییم "پسند".

‘She didn't like math.’

«او ریاضی را دوست نداشت.

The next sentence says, ‘Did it rained this morning?’

» جمله بعدی می گوید: «امروز صبح باران آمد ؟»

Now this is a question.

حالا این یک سوال است.

In a question, it’s right to start the sentence with ‘Did’.

در یک سوال، درست است که جمله را با "کرد" شروع کنیم.

‘Did it rained?’

«باران آمد؟»

Do you notice the mistake?

آیا متوجه اشتباه می‌شوید؟

Remember, we do not use the past tense form in the question.

به یاد داشته باشید که ما از حالت گذشته در سوال استفاده نمی کنیم .

We use the base form of the verb.

ما از شکل پایه فعل استفاده می کنیم.

‘Did it rain this morning?’

«آیا امروز صبح باران آمد؟»

And finally, ‘They not play the piano.’

و در نهایت، «آنها پیانو نمی‌نوازند.»

The verb is an action verb.

این فعل یک فعل عملی است.

So we need a ‘did’ in front of ‘not’.

بنابراین ما به یک «کرد» در مقابل «نه» نیاز داریم.

‘They did not play the piano.’

«آنها پیانو نمی زدند.»

Let's move on to the next checkup.

بیایید به بررسی بعدی برویم.

Now, I'll talk about irregular verbs in the past simple tense.

اکنون در مورد افعال بی قاعده در زمان گذشته ساده صحبت خواهم کرد .

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

‘He __ to school.’

'He __ to school.'

And the verb is ‘run’.

و فعل 'run' است.

‘run’ is an irregular verb, so the past tense form is ‘ran’.

"run" یک فعل بی قاعده است، بنابراین فرم زمان گذشته "ran" است.

‘He ran to school.’

«او به مدرسه رفت.

The next sentence says, ‘We __ flowers.’

» جمله بعدی می‌گوید: «ما __ گل می‌کنیم.»

We want to use the negative because here it says ‘not grow’.

می‌خواهیم از منفی استفاده کنیم زیرا در اینجا می‌گوید «رشد نکن».

Remember, no matter what the subject in the negative form,

به یاد داشته باشید، مهم نیست که موضوع در شکل منفی چیست،

we say ‘did not’

ما می گوییم "نکردم"

or ‘didn't’.

یا "نکردم".

Then we keep the verb in its base form.

سپس فعل را به شکل پایه نگه می داریم.

‘We did not grow’ or ‘We didn't grow flowers.’

«ما رشد نکردیم» یا «گل‌ها را رشد نکردیم .

The next sentence says, ‘Where __ you teach last year?’

» جمله بعدی می‌گوید: «سال گذشته کجا __ تدریس می‌کنید؟»

This is a question.

این یک سؤال است.

Again, all we need to put is ‘did’.

باز هم، تنها چیزی که باید بگذاریم «انجام شد».

‘Where did you teach last year?’

«سال گذشته کجا تدریس کردی؟»

It doesn't matter what the subject is.

مهم نیست موضوع چیست.

We always go with ‘did’.

ما همیشه با "کرد" پیش می رویم.

Next, try to find the mistake in the next sentence.

بعد سعی کنید اشتباه جمله بعدی را پیدا کنید .

‘He didn't sold newspapers.’

«او روزنامه نمی فروخت.»

Remember, in the negative, ‘didn't’ is correct for whatever subject there is.

به یاد داشته باشید، از نظر منفی، «نکردم» برای هر موضوعی که وجود دارد صحیح است.

However, we need to keep the verb in its base form.

با این حال، ما باید فعل را به شکل پایه خود نگه داریم .

So the correct answer is, ‘He didn't sell newspapers.’

بنابراین پاسخ صحیح این است: «او روزنامه نمی فروخت .

The next sentence says, ‘Did she sing a song?’

» جمله بعدی می گوید: «آیا او آهنگی خواند ؟

You'll notice it's a similar problem here.

» متوجه خواهید شد که مشکل مشابهی در اینجا وجود دارد.

‘sang’ is the irregular past tense form of ‘sing’.

"Sang" شکل گذشته نامنظم "آواز" است.

But in a question, if it starts with ‘did’,

اما در یک سوال، اگر با "کرد" شروع شود

we use the base form.

، از فرم پایه استفاده می کنیم.

‘Did she sing a song?’

«آیا او آهنگی خواند؟»

And finally, ‘We taked it home.’

و در نهایت، «آن را به خانه بردیم.»

Does that sound right?

درست به نظر می رسد؟

‘taked’ is not correct.

"گرفته شده" صحیح نیست.

The past tense of ‘take’ is ‘took’.

زمان گذشته «گرفتن» «گرفت» است.

‘We took it home.’

«ما آن را به خانه بردیم.»

Great job, everyone.

کار عالی، همه.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Wow, we learned a lot in this video.

وای ما در این ویدیو چیزهای زیادی یاد گرفتیم.

Keep studying and reviewing the past simple tense.

به مطالعه و مرور زمان گذشته ساده ادامه دهید .

It's an essential tense that will help you talk about the past.

این یک زمان ضروری است که به شما کمک می کند در مورد گذشته صحبت کنید.

Keep studying English and I'll see you in the next video.

به مطالعه زبان انگلیسی ادامه دهید تا در ویدیوی بعدی شما را ببینم .

Bye.

خدا حافظ.